DIMITRIS KOKKINOS
ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΑΠΟΔΟΣΗ
Ο Ειντεν Βαν Ντερ Καφ αφησε το βλεμμα του να πλανηθει τριγυρω για μερικα δευτερολεπτα και το αποτελεσμα του εφερε ενα αδιορατο χαμογελο στα χειλη. Ολα ηταν ακριβως οπως απαιτουσε να ειναι καθε Τεταρτη. Ακομα και ο καιρος ειχε βαλει τα δυνατα του για να καταστησει την μερα ακομα πιο ιδανικη. Το απαλο, δροσερο αερακι που φυσουσε μετριαζε οσο ακριβως χρειαζοταν την θερμη που προκαλουσαν οι ακτινες του ηλιου δημιουργωντας τις τελειες συνθηκες για μια υπεροχη παρτιδα γκολφ. Γιατι σημερα, οπως και καθε Τεταρτη, η ημερα του εκκεντρικου εκατομμυριουχου ηταν αποκλειστικα αφιερωμενη στο γκολφ.
Εβαλε τα γυαλια ηλιου του προσπαθωντας να μετριασει την αντηλια που τον πολιορκουσε απο παντου. Θα χρειαζοταν λιγο χρονο μεχρι τα ματια του να συνηθιζαν τις συνθηκες και αυτο ηταν κατι πολυ σημαντικο αν ηθελε να επιτυχει εκει που τις προηγουμενες φορες ειχε αποτυχει παταγωδως. Τα παντα, ακομα και το προαισθημα που ειχε, συνηγορουσαν προς μια θετικη εκβαση. Ηταν στο χερι του να το πραγματοποιησει.
===========================
Ο Ειντεν Βαν Ντερ Καφ δεν ηταν ενας απλος συνηθισμενος πολυεκατομμυριουχος. Προεδρος της 'Cuff Eternal', μιας απο τις μεγαλυτερες εταιρειες στο χωρο της πληροφορικης, ιδιοκτητης τουλαχιστον δεκα τραπεζων στον κοσμο,της βρεττανικης ποδοσφαιρικης ομαδας Aston Villa, με μετοχες σοβαρου ποσοστου σε παγκοσμιες εταιρειες φυσικου αεριου και με μια σειρα αλλων δραστηριοτητων θεωρουνταν ενας απο τους πλεον πλουσιους ανθρωπους της αμερικανικης ηπειρου και συμπεριλαμβανοταν στην πρωτη εικοσαδα παγκοσμιως. Απολυτως φυσιολογικα οι εκκεντρικοτητες του ξεπερνουσαν τα δαχτυλα ενος χεριου με κορυφαια αυτη που λαμβανε χωρα καθε Τεταρτη στο 'Billionaire's Exclusive Golf Club'. Φυσικα αυτο δεν ειχε να κανει τοσο με την εμμονη του στο συγκεκριμενο αθλημα οσο στην απαιτηση που ειχε για τον τροπο διεξαγωγης του. Μια απαιτηση που ενδεχομενως κατω απο αλλες συνθηκες να μην γινοταν αποδεκτη μα εδω κανεις δεν θα μπορουσε να του αρνηθει. Και πως θα μπορουσε αλλωστε αφου ο Βαν Ντερ Καφ ηταν ο ιδιοκτητης του εν λογω Golf Club ?
=============================
Το Club λειτουργουσε ολες τις αλλες μερες για τα υπολοιπα μελη του μα τις Τεταρτες ανηκε αποκλειστικα στον ιδιοκτητη του. Ο Βαν Ντερ Καφ δεν επαιζε ποτε μαζι με αλλους, ηταν κατι που απεχθανοταν, φροντιζοντας ουτε καν να παρευρισκεται τις μερες που η λεσχη ηταν ανοιχτη για τους υπολοιπους. Οι Τεταρτες ομως ηταν μονο γι αυτον. Οι μονοι αλλοι των οποιων επιτρεποταν η παρουσια ηταν ο φυλακας, ο οδηγος του αμαξιδιου και τα δυο ατομα που κουβαλουσαν στους σακκους τους τα μπαστουνια του πολυεκατομμυριουχου. Τα συγκεκριμενα αυτα ατομα ηταν δεσμευμενα μονο για τις Τεταρτες, τις υπολοιπες μερες της βδομαδας ειχαν ρεπο.
Ετσι, κι αυτην την Τεταρτη, ολοι βρισκονταν στις θεσεις τους ετοιμοι ν' ανταποκριθουν στους ρολους τους. Δεν υπηρχε σαφης ωρα αποδεσμευσης, οποτε τελειωνε την παρτιδα του ο ιδιοκτητης τοτε θα σχολαγαν αλλα η ωρα προσελευσης ηταν προκαθορισμενη και σχεδον ιερη.
Ο Ειντεν Βαν Ντερ Καφ εριξε αλλη μια ματια τριγυρω απολυτα ικανοποιημενος που ολα βαδιζαν συμφωνα με το σχεδιο που ειχε εκπονησει. Ηταν ωρα να ξεκινησει.
==============================
Οπως καθε Τεταρτη ετσι και σημερα ολο το επιτελειο σταματησε ευλαβικα στην τρυπα 17. Ηταν ενα σεναριο που ολοι ειχαν ζησει ξανα και ξανα και παντα με την ιδια καταληξη. Ενω μεχρι την δεκατη εβδομη ολα κυλουσαν στην εντελεια το προβλημα της 18ης δεν ειχε ακομα ξεπεραστει. Οχι πως ηταν ευκολη η 18η τρυπα. Τουναντιον, ηταν η πλεον δυσκολη απ' ολες, κατι που εν μερει δικαιολογουσε τις απανωτες αποτυχημενες αποπειρες του Βαν Ντερ Καφ να την ολοκληρωσει με οσο το δυνατον λιγοτερα χτυπηματα. Κι αν ολο το επιτελειο του εκατομμυριουχου ηταν σιγουρο πως θα ηταν αλλη μια φορα στο ιδιο εργο θεατες ο ιδιος δεν συμμεριζοταν αυτην την αποψη. Αυτη τη φορα ηταν αποφασισμενος να πετυχει συνεπικουρουμενος κι απο το καινουργιο μπαστουνι που διεθετε, ενα μπαστουνι ειδικης παραγγελιας γι αυτον που θα βοηθουσε στο να ξορκιζε την καταρα της 18ης τρυπας.
Το μονο που απαιτουνταν απο τον Βαν Ντερ Καφ ηταν καθαρο μυαλο, ψυχραιμια κι απολυτη συγκεντρωση. Ολα τ' αλλα ηταν στην διαθεση του.
===============================
Γι αρκετα δευτερολεπτα το βλεμμα του Βαν Ντερ Καφ επαιζε αναμεσα στο μπαλακι και στην νοητη διαδρομη που εκεινο επρεπε να καταγραψει για να ηταν η βολη πετυχημενη. Μεσα στο μυαλο του το μπαλακι χτυπηθηκε ιδανικα απο το μπαστουνι, απεκτησε σταδιακα υψος διαγραφοντας μια απαλη καμπυλη, περασε αναμεσα απο τις κορυφες των δυο λευκων που υψωνονταν στο βαθος διχως ν' ακουμπησει καπου και ξεκινησε την καθοδικη του πορεια αμεσως μετα. Το απαλο, φρεσκοκομμενο χορταρι το υποδεχθηκε στο πρωτο μεγαλο γκελ που πραγματοποιησε και προοδευτικα το φρεναρισε τοσο οσο ακριβως χρειαζοταν για να πλησιασει την 18η τρυπα που βρισκοταν στο κεντρο ενος μικρου ξεφωτου. Μπορει στην πραγματικοτητα να μην υπηρχε καμια απολυτως οπτικη επαφη με την 18η τρυπα απο το σημειο που βρισκοταν, ομως το μυαλο του πολυεκατομμυριουχου εδωσε την απαραιτητη ωθηση στο μπαλακι να φτασει αργα, σαδιστικα σχεδον, στην τρυπα και με την τελευταια ικμαδα δυναμης που του απεμενε να πεσει μεσα στην τρυπα ολοκληρωνοντας ετσι μια τελεια βολη.
=====================================
Στον κοσμο της πραγματικοτητας ο Βαν Ντερ Καφ χρειαστηκε καμποσα λεπτα συγκεντρωσης και μελετης πριν επιχειρησει την βολη. Δυναμη, φαλτσα, υπολογισμος του αερα, ολα περασαν αστραπιαια στην σκεψη του καθως εψαχνε τον τελειο συνδυασμο για μια πετυχημενη βολη.
Οταν ενοιωσε πανετοιμος πηρε μια βαθια ανασα, την αφησε να βγει και με μια βιρτουοζικη κινηση χτυπησε το μπαλακι. Τα βλεμματα ολων ειχαν καρφωθει στο μικρο, λευκο αντικειμενο που ταξιδευε στον αερα ακολουθωντας την πορεια που ειχε παρει απο το χτυπημα. Το εβλεπαν να κινειται σε μια ευθεια γραμμη αποκτωντας ολο και περισοτερο υψος με κατευθυνση το μικρο κενο που υπηρχε αναμεσα στις κορυφες απο τις δυο λευκες.
Περασε ακριβως στο ενδιαμεσο διχως ν' ακουμπησει πουθενα και χαθηκε πισω τους.
Αυτη ηταν μια εξαιρετικη βολη πραγματικα. Ο Ειντεν Βαν Ντερ Καφ το ηξερε, ολοι οι παρευρισκομενοι το ηξεραν και σε ολους ειχε εντυπωθει η ιδια ιδεα. Μετα απο τοσες αποτυχιες και κοπους, ο στοχος σημερα θα ειχε επιτευχθει.
==================================
Σε δυο ωρες θα εδυε και ολες οι προσπαθειες τους μεχρι στιγμης ειχαν πεσει στο κενο. Οσο και να ειχαν ψαξει το μπαλακι δεν υπηρχε πουθενα. Ειχαν χτενισει καθε σπιθαμη εδαφους, ειχαν ψαξει στα πιο απιθανα μερη αλλα αυτο δεν αλλαζε τιποτα. Το μπαλακι ειχε εξαφανιστει. Ο Βαν Ντερ Καφ αδειαζε το ενα ιρλανδεζικο μετα το αλλο στο μπαρ του Κλαμπ περιμενοντας να εμφανιστει καποιος που θα εφερνε τα καλα νεα, πως το μπαλακι ειχε βρεθει. Ματαια.
Αποχωρησε με τα νευρα και τον θυμο του σε ιδιατερα υψηλα επιπεδα εχοντας δωσει εντολη κανεις να μην φυγει απο τον χωρο αν δεν βρισκοταν το χαμενο μπαλακι. Ειχε βαλει ολους τους υπαλληλους του Κλαμπ να ψαχνουν κι αυτοι μαζι με τους υπολοιπους. Τι διαβολο ? Πως χανεται ετσι ενα μπαλακι ? Καπου εκει βρισκοταν, απλως ολοι τους ηταν ανικανοι να το βρουν. Δεν ηταν πια απλα μια προτεραιοτητα να βρεθει, ηταν η μια και μοναδικη προτεραιοτητα. Ειχε κανει την τελεια βολη, δεν θ' ανεχοταν την ανικανοτητα των υπολοιπων να του στερουσε αυτο που τοσο καιρο πασχιζε. Επρεπε να το βρουν και να τον ενημερωσουν, τελεια και παυλα.
==============================
Ο Βαν Ντερ Καφ σταθηκε μπροστα στην 17η τρυπα και μυριαδες απροσκλητες σκεψεις κατεκλυσαν το μυαλο του. Μια βδομαδα ακριβως πριν ειχε κανει απο εκεινο το σημειο την τελεια βολη μονο που το μπαλακι δεν ειχε βρεθει ποτε για να πιστοποιησει το τελειο του χτυπηματος. Τωρα βρισκοταν ξανα στο μηδεν, ετοιμος για μια ακομα προσπαθεια. Οσες φορες ειχε αποφασισει να μην ξανασχοληθει αλλες τοσες ειχε αλλαξει γνωμη, αυτος ο επιμονος και ξεροκεφαλος αντρας. Οτι και να γινοταν στο τελος θα περναγε το δικο του.
Βρισκοταν στο σταδιο της μελετης του χτυπηματος οταν το ματι του επιασε την ανεπαισθητη κινηση στο βαθος. Παρακολουθησε ολη την διαδρομη του μικρου, σφαιρικου, λευκου αντικειμενου καθως ακολουθουσε καθοδικη πορεια αφου ειχε περασει αναμεσα απο τις δυο λευκες. Το ειδε να χτυπαει στο χορταρι και να συνεχιζει να κυλαει προς το μερος του.
Εκανε δυο βηματα πισω και συνεχισε να παρακολουθει αποσβολωμενος. Το σφαιρικο αντικειμενο συνεχισε να κυλαει αργα, ισοροπησε για κλασμα του δευτερολεπτου στην κοψη της 17ης τρυπας κι επεσε μεσα.
==================================
Επι μια βδομαδα ανελυαν το παραδοξο αντικειμενο που ειχε ανακαλυψει στην πισω αυλη του ενας κατοικος διχως να μπορουν να κατασταλαξουν καπου. Το υλικο του τους ηταν αγνωστο, οπως και η χρησιμοτητα του. Το μονο που εκανε ηταν να χοροπηδαει αν το αφηνες απο ψηλα να πεσει σε μια σκληρη επιφανεια. Σιγουρα αυτο κατι σημαινε αλλα τι ? Χρησιμοποιωντας την εξελιγμενη τεχνολογια τους ειχαν διαπιστωσει πως ειχε ερθει απο καποιον αλλο κοσμο μεσω μιας χρονοτρυπας. Ειχαν καταληξει στο πιθανο συμπερασμα πως ηταν καποιο σημαδι φιλιας, ενα δωρο απο ενα αλλο συμπαν και θα επρεπε κι αυτοι με την σειρα τους ν' ανταποδωσουν. Τι ομως ? Επρεπε να ειναι κατι ανταξιο του εξαιρετικου δωρου που τους ειχαν προσφερει.
Αποφασισαν να τους στειλουν κατι παραπλησιο αλλα ακομα πιο εντυπωσιακο. Ενα 'κκρλχ' !
Το χρησιμοποιουσαν σε εορτασμους κι επετειους γιατι ειχε την ιδιοτητα παντα στο δευτερο γκελ που εκανε να εκρηγνυται σε υπεροχα βεγγαλικα και πυροτεχνηματα που καλυπταν τον ουρανο. Το 'κκρλχ' σιγουρα θα τους εκανε τρομερη εντυπωση.
===================================
Αν υπηρχε κατι περιεργο στην μεγαλειωδη εκρηξη που ακολουθησε αμεσως μετα την πτωση του μικρου σφαιρικου μεταλλικου αντικειμενου στην 17η τρυπα ηταν η παντελης απουσια ηχου. Για το μεγεθος της, που ισοδυναμουσε σχεδον με 50 βομβες υδρογονου, η ελλειψη ηχου ηταν το λιγοτερο αξιοπεριεργο. Οχι πως αυτο ηταν κατι που θα προλαβαινε ποτε ν' αναρωτηθει ο Ειντεν Βαν Ντερ Καφ αφου ηταν ο πρωτος που κυριολεκτικα εξαυλωθηκε, οντας ευρισκομενος μερικα εκατοστα απο το σημειο που εξερραγη το αντικειμενο. Πεθανε ακαριαια, με εκατομμυρια αλλους να επονται αμεσως μετα, με τ' αναμικτα συναισθηματα της ευγνωμοσυνης, της αποριας και της ζηλειας που προλαβαν να δημιουργηθουν λιγα δευτερολεπτα πριν την εκρηξη. Ευγνωμοσυνη γιατι πιστεψε πως καποιος ειχε βρει το μπαλακι του και του το επεστρεφε, απορια γιατι εκεινο που του επεστρεφαν τελικα δεν ηταν το μπαλακι του και ζηλια γιατι αυτη ηταν η τελειοτερη βολη που ειχε δει ποτε του, μια βολη που ο ιδιος ονειρευοταν μονο, μολονοτι ειχε φτασει πολυ κοντα στην πραγματοποιηση της ακριβως μια βδομαδα πριν.
ΤΕΛΟΣ
