Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 51
-'Βλεπω πως ειστε ολες εδω' εκανε η Σενζεν μπαινοντας στο δωματιο. 'Εσεις ηρθατε νωρις η εγω καθυστερησα' ? προσθεσε χαμογελωντας.
-'Σ' ακολουθησε κανεις' ? ρωτησε επιτακτικα η Γκαλορ.
Η Κηρα σηκωσε τους ωμους σ' ενδειξη αγνοιας και στραφηκε στις υπολοιπες.
-'Απ' οσο καταλαβα οχι, δεν με ακολουθησε κανεις. Αλλα ποτε δεν ξερεις...' συνεχισε αφηνοντας μισοτελειωμενη την κουβεντα της. 'Μπορω να μαθω τι συμβαινει ? Απο ποιον κρυβομαστε' ?
-'Και μεις γι αυτο το λογο ειμαστε εδω' απαντησε η Ταμελ.
-'Μπορουμε ν' αρχισουμε' ? εκανε ελαφρα εκνευρισμενη η Ναννινγκ. 'Οσο καθυστερουμε τοσο αυξανονται οι πιθανοτητες να μας εντοπισουν'.
Για λιγο επεσε μια βουβαμαρα στο δωματιο λες και καμια δεν ειχε κουραγιο η ορεξη να πει κατι.
Την σιωπη εσπασε η φωνη της Γκαλορ.
-'Υπαρχουν καποια πραγματα που πρεπει να μαθετε' ειπε και ξεκινησε να μιλαει.
============================
Η ιδια βουβαμαρα επανεκαμψε αμεσως μετα που η Γκαλορ ολοκληρωσε τον λογο. Ηταν παλι αυτη που την εσπασε ξανα μα καμια απο τις παρευρισκομενες δεν φανηκε να το αντιλαμβανεται.
-'Τωρα ξερετε τι λεχθηκε αναμεσα σε μενα και τον Μετγκον' ειπε. 'Αυτος ειναι ο λογος που σας φωναξα κρυφα εδω, ν' αποφασισουμε ολες μαζι τι θα κανουμε απο εδω και περα. Ακουω σκεψεις, ιδεες, προτασεις, τα παντα, οτι εχετε στο μυαλο σας. Λοιπον' ?
-'Ο αθλιος, ο ελεεινος' ειπε με συριχτη φωνη η Ταμελ ενω παραλληλα οι αρθρωσεις στα δαχτυλα των χεριων της ειχαν ασπρισει απο το πολυ σφιξιμο. 'Δεν μπορουμε να το αφησουμε ετσι αυτο, δεν γινεται, πρεπει να πληρωσει για οτι εκανε'.
-'Εχει δικιο η Ταμελ' ξεσπαθωσε η Σενζεν. 'Εξ' αιτιας του αυτη την στιγμη η Βερμια και η Χεφει δεν βρισκονται αναμεσα μας. Πρεπει να εκδικηθουμε με καθε τροπο'.
Η Γκαλορ στραφηκε στην μοναδικη Κηρα που ακομα δεν ειχε τοποθετηθει.
-'Ναννινγκ ? Εσυ τι λες' ?
================================
-'Το λαθος απο την αρχη ηταν δικο μας, οχι του Μετγκον' ειπε σχεδον ψιθυριστα η τεταρτη Κηρα ξεσηκωνοντας ενα πληθος διαμαρτυριων απο τις αλλες.
-'Μα τι λες τωρα ? Μιλας σοβαρα ? Εμεις'...προσπαθησε ν' αντικρουσει τα λογια της η Σενζεν αλλα με μια κινηση του χεριου της η Γκαλορ την σταματησε. Στραφηκε και παλι στην Ναννινγκ.
-'Συνεχισε' ειπε.
-'Θυμαστε αραγε ποιες ειμαστε ? Νομιζω πως το εχουμε ξεχασει ολες' αρχισε η Ναννινγκ. 'Οι 7 Κηρες, η συμμορια φοβητρο, εκει που κατεφευγαν ολοι οταν ηθελαν να λυσουν καποιο προβλημα τους. Θυμαστε μηπως τι δουλειες αναλαμβαναμε ? Αποστολες στα μετρα μας, ενας φονος εδω, μια απαγωγη εκει, αυτα ηταν. Παντα σταθμιζαμε τα ρισκα που επρεπε να παρουμε αλλα και παντα ξεραμε λιγο-πολυ τι θ' αντιμετωπιζαμε. Καναμε την δουλεια, πληρωνομαστε και τελος. Ετσι αποκτησαμε φημη, ετσι γιναμε γνωστες. Ποτε, επαναλαμβανω ποτε, δεν αναλαβαμε κατι που δεν ξεραμε εκ των προτερων πως μπορουσαμε να χειριστουμε'.
================================
-'Και ξαφνικα εμφανιζεται ο Μετγκον, ενας μισοπαλαβος που αναζητα συμμαχους για να καταστρεψει το συμπαν και να δημιουργησει ενα δικο του συμφωνα με τα προσωπικα του κριτηρια. Ενα συμπαν στο οποιο ειμαστε τμημα, κομματι του κι εμεις. Και μπροστα στον κινδυνο να παψουμε να υφισταμεθα συμφωνουμε μαζι του λησμονωντας το πιο βασικο απ' ολα. Πιστεψαμε πραγματικα πως ενα πλασμα σαν τον Μετγκον χρειαζεται συμμαχους, συμμαχους που θα κρατησει και μετα την ολοκληρωση αυτου που πρεσβευει ? Πιστεψαμε στ' αληθεια πως θα παραμεναμε στο απυροβλητο, πως δεν ημασταν αναλωσιμες ? Τι στον Λεγκαν πιστεψαμε ? Οντοτητες σαν τον Μετγκον δεν χρειαζονται ποτε κανεναν αλλον, παντα χρησιμοποιει καποιους για τις δουλειες του κι οταν αυτες οι δουλειες ολοκληρωθουν οι αλλοι ειναι απλα αχρηστοι, πιονια σε μια σκακιερα για την οποια δεν υπαρχει προβλεψη επιβιωσης μετα το περας της παρτιδας. Οχι, δεν φταιει ο Μετγκον, αυτος εκανε αυτο που επρεπε να κανει, αλλα εμεις ? Καναμε αυτο που επρεπε η πεσαμε με τα μουτρα σε μια παγιδα που εχει κοστισει ηδη την ζωη στην Βερμια και την Χεφει' ?
================================
Το ξεσπασμα της Ναννινγκ ακολουθηθηκε απο μια ακομα βαρια σιωπη καθως ολες οι αλλες Κηρες αναλογιζονταν οτι ειχαν ακουσει. Η Γκαλορ μιλησε και παλι.
-'Εχεις δικιο', μονολογησε. 'Εξισωσαμε την περιπτωση του Μετγκον με ολες τις αλλες που κατα καιρους ειχαμε αναλαβει, εθελοτυφλησαμε και τωρα να τα αποτελεσματα' συμπληρωσε.
-'Και τι προτεινεις δηλαδη' ? ρωτησε η Ταμελ. 'Να τα ξεχασουμε ολα, σαν να μην εγινε ποτε τιποτα και να συνεχισουμε τις ζωουλες μας ? Αυτο λες' ?
Η Ναννινγκ παρεμεινε σιωπηλη.
-'Πρεπει να υπαρχει τροπος να εκδικηθουμε, πρεπει' μουρμουρισε η Σενζεν.
-'Αν σας ακουγε καποιος κυριες μου θα υπεθετε πως σχεδιαζετε ανταρσια απαναντι στον συμμαχο σας. Αυτο κανετε' ? ακουστηκε μια αντρικη φωνη πισω τους.
Σαν να τις ειχε τσιμπησει φιδι πεταχτηκαν ολες ορθιες και κοιταξαν προς την μερια της φωνης.
Διπλα ακριβως στην πορτα δυο αγνωστοι αντρες στεκονταν και χαμογελουσαν.
===============================
-'Ποιοι ειστε εσεις ? Τι θελετε' ? ρωτησε η Γκαλορ μετα τον αρχικο αιφνιδιασμο.
-'Τσιρακια του Μετγκον ειναι, αν ρωτας εμενα' απαντησε η Ταμελ εξαγριωμενη. 'Και θα παθουν οτι αξιζει στους υποτακτικους αυτου του παραφρονα'.
Δεν ειχε αποσωσει ακομα την φραση της και ηδη ειχε κινηθει απειλητικα προς τον εναν απο τους δυο αντρες. Απο το πουθενα ενα κοφτερι λεπιδι ειχε κανει την εμφανιση του στο χερι της και ειχε στοχο την καρδια του αντρα. Μονο χαρη σ' ενα επιδεξιο ελιγμο ο τελευταιος κατορθωσε ν' αποφυγει το μοιραιο. Ταυτοχρονα ο αλλος μιλησε ενω παραλληλα επαιρνε αμυντικη σταση.
-'Δεν ειμαστε μαζι σας αλλα δεν εξυπηρετουμε τα συμφεροντα κανενος Μετγκον' ειπε ενω τα ματια του σαρωναν τον χωρο για ενδεχομενη αλλη επιθεση.
-'Ταμελ στασου' προσταξε η Γκαλορ. 'Ασε τους να μιλησουν'.
-'Στ' αληθεια πιστευεις τα παραμυθια τους' ? εκανε αλαφιασμενη η Κηρα.
-'Ειπα, ασε τους να μιλησουν' επανελαβε με παγωμενη φωνη η Γκαλορ.
==================================
-'Ανηκουμε στην ομαδα του Κρουξ, μας εχει προσλαβει ο Ρεντεν, το ενα απο τα δυο αφεντικα της Ο.O.A' συνεχισε ο αντρας. 'Εχουμε καταλαβει πως κατι περιεργο συμβαινει στην εταιρεια αλλα δεν ξερουμε τι. Εμεις εχουμε μεινει εδω σαν προσωπικη φρουρα του Ρεντεν μεχρι να ερθουν και οι υπολοιποι. Εμεις ειπαμε στην δικια σας που εφυγε που να παει για να βρει αυτον που εψαχνε'.
-'Η Μεριτα' ? εκανε η Σενζεν.
-'Ναι, αυτη' συμπληρωσε ο αντρας. 'Επι τη ευκαιρια εγω ειμαι ο Φορνακ κι αυτος εκει ειναι ο Μινκαρ' προσθεσε δειχνοντας με το χερι του τον αλλο.
-'Ταμελ κρυψε το λεπιδι, δεν νομιζω πως θα χρειαστει' εκανε η Γκαλορ.
Η Κηρα υπακουσε με δυσφορια.
-'Μα τα μπουντρουμια του Ζελ, εισαι πραγματικα γρηγορη μορφονια' εκανε αυτος που ακουγε στο ονομα Μινκαρ απευθυνομενος στην Ταμελ.
-'Συνεχισε ετσι και θα δεις ποσο γρηγορη ειμαι' μουρμουρισε μεσα απο τα δοντια της η Ταμελ.
=================================
Για λιγη ωρα οι Κηρες ακουγαν αυτα που τους ελεγαν τα δυο μελη της ομαδας του Κρουξ. Ηταν ολοφανερο πως βρισκονταν εκει για μια συγκεκριμενη δουλεια μα κατι δεν πηγαινε καλα. Ουσιαστικο κουμαντο πια εκαναν τα δυο τσιρακια του Μετγκον, η Ντρελια και η Χαρυανα ενω ο Ρεντεν με τον Λειτον εμοιαζαν εξαφανισμενοι.
-'Καταλαβατε τωρα γιατι μπορεσαμε να μπουμε μεσα στο δωματιο' ? ειπε ο Φονκαρ. 'Εχουμε ψηφιακες καρτες απο τον Ρεντεν σχεδον για την πλειοψηφια της Ο.O.A. που ανοιγουν τα παντα. Σας ειδαμε που ερχοστασταν εδω και ειπαμε να σας ενημερωσουμε για χαρη της φιλης σας, της Μεριτα. Δεν εχουμε καμια διενεξη μαζι σας, πιστεψτε μας. Τι τρεχει με σας ομως' ?
Η Γκαλορ κουνησε καταφατικα το κεφαλι της και τους εξιστορησε περιληπτικα τι ειχε συμβει.
-'Συγκεντρωθηκαμε εδω για να αποφασισουμε τις μελλοντικες μας κινησεις, καταλαβατε ? Δεν θελουμε οι ανθρωποι του Μετγκον να καταλαβουν το παραμικρο'.
Ο Φορνακ με τον Μινκαρ κοιταχτηκαν για λιγο. Μετα ο Μινκαρ πηρε το λογο.
==================================
-'Το δικο μας περιθωριο για να εχουμε οδηγιες απο τον Κρουξ ληγει αποψε το βραδυ. Αν δεν υπαρξουν νεες εντολες η συμφωνια μας ειναι να επιστρεψουμε στον Αγκελ, εκει που βρισκεται βαση μας. Απ' οτι βλεπω ο Ρεντεν ειναι καμμενο χαρτι και ο Λειτον ονειροπολει πως μπορει να ξαναπαρει πισω την εταιρεια του. Οτι εξελιξεις θα υπαρξουν εδω θα δρομολογουνται απο τον Μετγκον κι απ' αυτα που ακουσα ο τυπος ειναι ικανος για τα παντα. Αν θελετε να ερθετε μαζι ειστε καλοδεχουμενες διαφορετικα αν θελετε να ψαξετε την φιλη σας θα πρεπει να πατε στον Γκαβαρντα, εκει την στειλαμε μηπως μαθει κατι για τον Ελλερυ Βαν Ντερ Εις. Λοιπον' ?
-'Δεν νομιζω πως εχουμε πληθωρα επιλογων' εκανε η Γκαλορ. 'Το να παραμεινουμε εδω θα ηταν σκετη αυτοκτονια, πρεπει να παμε καπου ν' ανασυνταξουμε τις δυναμεις μας. Και φυσικα δεν μπορουμε να γυρισουμε πισω, ο Μετγκον ξερει ηδη για το μερος. Εσεις οι τρεις θα πατε μαζι με τον Φορνακ και τον Μινκαρ στον Αγκελ κι εγω θα παω στον Γκαβαρντα μηπως βρω την Μεριτα και μετα θα ερθουμε και μεις στον Αγκελ. Ειμαστε ολες συμφωνες' ?
================================
Χρειαστηκαν λιγα λεπτα για να επελθει ομοφωνια στην προταση της Γκαλορ. Τωρα το μονο που εμενε ηταν να σχεδιασουν τον τροπο με τον οποιο θα εφευγαν απο την Ο.O.A διχως να τους παρουν χαμπαρι η Ντρελια και η Χαρυανα, ολα τ'αλλα μπορουσαν να περιμενουν.
-'Μπορεις να μου πεις γιατι χασκογελας συνεχως σαν ηλιθιος' ? εκανε εκνευρισμενη η Ταμελ απευθυνομενη στον Μινκαρ που δεν ξεκολλαγε τα ματια απο πανω της.
-'Σκεφτομουνα ποσο αδικο θα ηταν να παθαινε κατι μια ομορφια σαν κι εσενα' ηρθε η απαντηση.
Η Ταμελ εκανε μια αποτομη κινηση προς το μερος του και ο αντρας πισωπατησε δυο βηματα.
-'Δεν φταιω εγω, εσυ με ρωτησες' συνεχισε ο Μινκαρ παντα με το χαμογελο κολλημενο στα χειλη.
-'Συνεχισε ετσι και θα γνωρισεις καποια στιγμη την οψη του φιλου μου' εκανε η Ταμελ ενω παραλληλα χαιδευε το κοφτερο λεπιδι που ακομα κρατουσε στα χερια της.
-'Μπορειτε να σταματησετε εσεις οι δυο' ? εκανε η Ναννινγκ. 'Εχουμε σημαντικοτερα πραγματα ν' ασχοληθουμε απο το καυγαδακι σας. Λοιπον, τι κανουμε' ? προσθεσε απευθυνομενη σε ολους.
