Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ

                                                            ΚΕΦΑΛΑΙΟ 58

-'Καποιος ερχεται προς τα δω !!! Που να με παρει και να με σηκωσει, καποιος ερχεται προς τα δω διχως καμμια προφυλαξη. Παω στοιχημα πως δεν θα κανει αλλα δυο βηματα ζωντανος'.

Η φραση αυτη ηταν αρκετη να δημιουργησει μια ανευ προηγουμενων αναστατωση στις ταξεις των φυλακισμενων του Βασεντακ. Τιποτα δεν επιβιωνε εκει εξω, χαρη στα Ριλιε, τα Κεκρα και τα Φριγκ, οποιος ειχε βρεθει εκτος των τειχων της φυλακης δεν ειχε την παραμικρη ελπιδα σωτηριας.

Ετρεχαν ολοι οσο πιο γρηγορα μπορουσαν για να βρεθουν στο σημειο απ' οπου ειχε ακουστει εκεινη η φραση, τον ψηλοτερο πυργο ελεγχου της φυλακης που οι ιδιοι ειχαν ονομασει Ζοφο. Απαντες ηθελαν να δουν ποιος ηταν αυτος που αποτολμουσε να διασχισει την κοιλαδα Ντ'φες χωρις προστασια και παραλληλα να παρακολουθησουν και το αναποφευκτο τελος του.

Ειχαν μαζευτει πια ολοι και με κομμενη την ανασα εβλεπαν την φιγουρα να συνεχιζει απροσκοπτα την διαδρομη της προς τον Ζοφο σαν να ηταν μια βολτα στην εξοχη. Απο στιγμη σε στιγμη τα Ριλιε, τα Φριγκ και τα Κεκρα θα του υπενθυμιζαν οδυνηρα πως μονο ετσι δεν ηταν.

                   =====================================

Αν αρχικα ολο αυτο το θεαμα προκαλουσε τεραστια εκπληξη και απορια απο ενα σημειο και μετα τις θεσεις τους πηραν γρηγορα το δεος κι ενας διαρκως διογκουμενος φοβος. Ο αγνωστος επισκεπτης οχι μονο δεν προσπαθουσε να προφυλαχθει απο τα τερατωδη πλασματα του Βασεντακ αλλα σχεδον προκαλουσε με την εν γενει συμπεριφορα του. Ηταν αναμενομενο οτι τα πλασματα θα εκαναν την εμφανιση τους καποια στιγμη, αυτο που δεν ηταν αναμενομενο ηταν εκεινο που η οραση των φυλακισμενων μετεφερε σαν ερεθισματα στον εγκεφαλο τους. Ριλιε, Κεκρα και Φριγκ ηταν παρατεταγμενα αριστερα, δεξια και πισω απο τον αγνωστο, σαν να τον συνοδευαν στην διαδρομη του μην εχοντας καμμια εμφανη προθεση να του επιτεθουν.

Συντομα ο επισκεπτης εφτασε μπροστα στην μεγαλη, βαρια πορτα κι εκει σταματησε. Μαζι του σταματησε και η εφιαλτικη κουστωδια που τον συνοδευε. Για λιγο τιποτα δεν συνεβη.

Οι φυλακισμενοι κοιταζαν ο ενας τον αλλο αναρωτουμενοι τι θα επακολουθουσε.

Ξαφνικα, διχως κανεις να την πλησιασει, η επτασφραγιστη πορτα ανοιξε απο μονη της.

                   =====================================

Ο πανικος αναμεσα στις ταξεις των καταδικων δεν προλαβε ποτε να παρει σαρκα και οστα, ο επισκεπτης μιλησε με δυνατη, κρυσταλλινη και στιβαρη φωνη.

-'Αυτο που εχω να πω αφορα ολους σας' ειπε. 'Ελατε' προσθεσε κανοντας μια χειρονομια.

Κατω απο φυσιολογικες συνθηκες ολοι τους θα ετρεχαν η να βρουν καποιο οπλο να προστατευτουν η θα προσπαθουσαν να ξανακλεισουν την πορτα. Ομως δεν υπηρχε τιποτα το φυσιολογικο σ' ολα αυτα που ζουσαν, ετσι και υπακουσαν σχεδον μηχανικα στην προτροπη.

Σε λιγα λεπτα ηταν ολοι συγκεντρωμενοι μπροστα στην πορτα, με τον αγνωστο απεναντι τους και την φρικαλεα κουστωδια του να μοιαζει περισσοτερο σαν εξημερωμενα, οικοσιτα πλασματα.

-'Ποιος....ποιος εισαι ? Πως καταφερες να φτασεις εδω ζωντανος ? Τι θελεις'....

Μια χειρονομια εκ μερους του επισκεπτη ηταν αρκετη για να διακοψει τον ομιλουντα ενω παραλληλα η μορφη αρχισε σταδιακα ν' ανυψωνεται απο το εδαφος μεχρι που σταθεροποιηθηκε στα πεντε μετρα υψος. Τα Ριλιε, Κεκρα και Φριγκ εξακολουθουσαν να παραμενουν ακινητα.

                     ===================================

-'Ειμαι ο Μετγκον' εκανε με πομπωδες υφος ο επισκεπτης. 'Καποιοι ισως με ξερετε, καποιοι οχι, μα αυτο δεν παιζει κανενα ρολο. Αυτο που ενδιαφερει ειναι πως βρισκομαι σημερα εδω με μια προταση που αφορα τον καθε εναν απο σας' προσθεσε ' μια προταση που φιλοδοξει να βαλει ενα τελος σ' αυτην εδω την αθλιοτητα στο πιο ξεχασμενο μερος του συμπαντος'.

Η ιδια φωνη που ειχε μιλησει πριν και διακοπει απο τον Μετγκον πηρε τον λογο και παλι.

-'Να μας συμπαθας που δεν σ' εχουμε ακουστα' ειπε. 'Κανονικα, μ' ολα αυτα που ειδαμε σημερα θα επρεπε αλλα ειμαστε εδω θαμμενοι ζωντανοι κι αποκομμενοι απο τα παντα παρα πολυ καιρο και οι μονες μας γνωσεις περιοριζονται στο πως θα επιβιωσουμε απ' αυτα' συμπληρωσε δειχνοντας με το χερι του την ανοσιουργηματικη πανιδα του Βασεντακ.

Ο Μετγκον κουνησε το κεφαλι του σ' ενδειξη κατανοησης.

-'Ειπες πως εχεις μια προταση για μας' ακουστηκε μια αλλη φωνη. 'Τι προταση ειναι αυτη ? Γιατι σε μας ? Νομιζω ξερεις πολυ καλα που βρισκεσαι, γιατι σε μας λοιπον' ? 

                        =================================

Ενας χειμαρρος ερωτησεων ειχε μολις ξεκινησει με απροβλεπτες συνεπειες μα ο Μεγκον φροντισε να επαναφερει τα πραγματα γρηγορα στην ταξη που ο ιδιος επιθυμουσε. Με μια κινηση του τα μεχρις εκεινη τη στιγμη ησυχα πλασματα ζωντανεψαν και παλι θυμιζοντας σε ολους τι πραγματικα ηταν και τι μπορουσαν να κανουν. Η οχλαγωγια κοπασε αποτομα και ασυναισθητα ολοι εκαναν ενα βημα πισω φοβουμενοι καποια επιθεση. Τιποτα δεν συνεβη, ο Μετγκον ξαναπηρε τον λογο και ο τρομος του Βασεντακ επανηλθε στην μεχρι προτινος κατασταση.

-'Ειμαι σιγουρος πως οταν τελειωσω οτι εχω να πω δεν θα υπαρχουν πια αποριες η ερωτησεις. Γι αυτο φροντιστε ν' ακουσετε καλα γιατι θα τα πω μονο μια φορα, καταλαβατε' ?

Οι τροφιμοι κοιταχτηκαν μεταξυ τους λες και καποιος θα εμφανιζοταν με μια ιδεα που κανεις τους δεν ειχε σκεφτει και θα τους εβγαζε απο το αδιεξοδο. Ηταν κοινη αντιληψη σε ολους οτι το μονο που μπορουσαν να κανουν ηταν ν' ακουσουν αυτον τον Μετγκον.

-'Πες οτι εχεις να πεις, σ' ακουμε' εκανε η αρχικη φωνη που ειχε μιλησει.

                         =================================

-'Το ξερω πως θ' ακουστει καπως στους περισσοτερους εδω αλλα κι εγω υπηρξα φυλακισμενος καποτε, οπως τωρα ειστε εσεις. Κι αν πρεπει να ειμαι ωμα κυνικος θα ελεγα πως το τιμημα των φυλακισεων αυτων ηταν πολυ μεγαλυτερο για μενα απ' οτι το δικο σας. Τιμωρηθηκατε αναλογα με τις πραξεις σας, βρεθηκατε εδω για να περασετε το υπολοιπο της ζωης σας, μιας ζωης που ποιο ηταν το νοημα και η ουσια της, ποιο ηταν αυτο το τοσο μεγαλεπηβολο που η καταδικη αυτη σας στερησε ? Τιποτα, στην πραγματικοτητα τιποτα. Εγινε αισθητη η απουσια σας ? Μετρησε καπου η ελλειψη σας ? Ξεχαστηκατε σαν να μην ειχατε υπαρξει ποτε, για κανεναν. Εγω ομως...Εγω στερηθηκα αυτο με το οποιο ηταν συνυφασμενη η ιδια μου η υπαρξη, η καταστροφη ενος γηρασμενου και θνησκοντος συμπαντος μ' ενα νεο, πιο χρηστικο και πιο ουσιωδες. Αλλα οπως εγω τα καταφερα και λιγο πια απεχω απο την υλοποιηση αυτου του ονειρου, ετσι και σε σας, βρισκομαι εδω για να σας ζητησω να γινεται συμμετοχοι σ' αυτο ακριβως στον σκοπο. Δεν ειχατε ποτε καποια δευτερη επιλογη, τωρα, χαρη σ' εμενα, αυτη η επιλογη βρισκεται μπροστα σας'.

                           ==============================

Μια σιωπη επικρατησε αναμεσα στους φυλακισμενους που αναλογιζονταν οσα ειχαν ακουσει.

-'Πιστευω πως μιλω εξ ονοματων ολων εδω' ειπε η αρχικη φωνη που ελαβε ξανα τον λογο 'με το να πω πως ακομα δεν εχουμε καταλαβει τι ακριβως ζητας απο μας και τι προσφερεις. Ποια ειναι αυτη η δευτερη επιλογη που μας δινεις και γιατι' ? συμπληρωσε.

-'Εκει ακριβως ετοιμαζομουνα να ερθω' ειπε ο Μετγκον και χαμογελασε σαρδονια. 'Βλεπετε, η υλοποιηση του σχεδιου μου απαιτει την αμεριστη προσοχη και παντελη συγκεντρωση για να πετυχει. Φυσικα, σε τετοιες καταστασεις, υπαρχουν παντα οι κοντοφθαλμοι, οι βολεμενοι με την κατασταση ως εχει που σε καμμια περιπτωση δεν επιθυμουν την επιτυχια μου και δημιουργουν μονιμως προβληματα εγειροντας συνεχως εμποδια. Χρειαζομαι καποιους εμπιστους για να μπορεσουν ν' ασχοληθουν μ' αυτα τα ατομα οσο εγω δρομολογω αλλες καταστασεις. Εμπιστους πανω στους οποιος μπορω να στηριχτω οταν ολη αυτη η διαδικασια θα εχει ολοκληρωθει κι επιτυχει. Αναρωτιεμαι λοιπον, ειστε εσεις αυτοι οι εμπιστοι' ?

                    ====================================

-'Συνεχισε' εκανε παλι η φωνη 'σ' ακουμε ολοι'.

-'Χρειαζομαι ανθρωπους με θεληση, με διψα για εκδικηση για οσα εχουν τραβηξει αλλα και υπακουους, ετοιμους να πραγματοποιησουν καθε μου εντολη. Γιατι οταν θα τα εχω καταφερει εγω θα τα εχουν καταφερει κι αυτοι μαζι μου. Γιατι ο Μετγκον δεν ξεχναει οσους τον βοηθησουν. Ομως θα χρειαστω μονο την αφροκρεμα απο σας, τους πιο δυνατους και τους καλυτερους πολεμιστες. Και υπαρχει μονο ενας τροπος για να διαπιστωσω ποιοι ειναι αυτοι. Ετσι, οταν ελεγα πως ειμαι εδω με μια ευκαιρια για τον καθενα θα δειτε πως ελεγα την αληθεια. Βλεπετε που βρισκεται το σκαφος με το οποιο ηρθα και με το οποιο θα φυγω απο εδω με καποιους απο σας' ?

Ολοι εστρεψαν στιγμιαια το βλεμμα τους στο αστροπλοιο στο βαθος και μετα επικεντρωσαν την προσοχη τους και παλι στον Μετγκον ανυπομονοι ν' ακουσουν την συνεχεια.

-'Οσοι απο σας κατορθωσουν να φτασουν μεχρι το σκαφος μου ζωντανοι θα ερθουν μαζι μου. Το μονο που εχετε να κανετε ειναι να διασχισετε αυτην τη μικρη διαδρομη και να επιβιωσετε'.

                            ==============================

-'Εννοεις να καταφερουμε να φτασουμε εκει διχως να μας κατασπαραξουν αυτα' ? εκανε η φωνη δειχνοντας τα τερατουργηματα του Βασεντακ. 'Πως θα το κανουμε αυτο' ?

-'Δικο σας θεμα. Εμενα δεν με αφορα. Συζητηστε το, μιληστε μεταξυ σας, αποφασιστε. Αυτος ειναι ο μονος τροπος ν' αποκτησετε ξανα την ελευθερια σας και θα γυρεψετε εκδικηση για οσα εχετε υποφερει. Εχετε χρονο μεχρι να σουρουπωσει' ειπε ο Μετγκον που βρεθηκε και παλι στο εδαφος. Εστρεψε την πλατη του στους καταδικους και αρχισε να περπατα, παντα με την συνοδεια του, προς το σκαφος στο βαθος. Η μεγαλη, βαρια πορτα εκλεισε μονη της οπως ακριβως ειχε ανοιξει εγκλωβιζοντας και παλι μεσα της τους προβληματισμενους τροφιμους.

Η βουβαμαρα που ειχε προκαλεσει ο λογος του Μετγκον εδωσε αποτομα την θεση της σε μια ανευ προηγουμενου οχλαγωγια αφου ο καθενας ειχε και κατι να πει, κατι να προτεινει.

Με πολυ κοπο η φωνη που εκανε διαλογο με τον Μετγκον κατορθωσε να επιβληθει στους υπολοιπους. Χρειαζοταν ψυχραιμια και καθαρο μυαλο για να εκτιμησουν την νεα κατασταση.

                     =================================

Ο Μετγκον χαμογελασε. Μολις ειχε θεσει σε κινηση το πρωτο γραναζι σε μια μηχανη με πολυπλευρες λειτουργιες. Ο χρονος που θα σπαταλουσε στον Βασεντακ ηταν αμελητεος μπροστα στα πιθανα οφελη που παρουσιαζε αυτη η αναμονη. Αδιαφορουσε πληρως για τους φυλακισμενους, καμμια πιθανη εκδοχη οποιουδηπτε σχεδιου του δεν τους συμπεριελαμβανε. Θα χρειαζοταν ομως να δημιουργησει καποιου ειδους αντιπερισπασμο για να μπορουσε να προχωρησει στην επομενη σημαντικη του κινηση. Επρεπε ν' αποδυναμωσει τον Ορκοφυλακα απο τους συμμαχους του, ετσι θα ηταν πολυ πιο ευκολο να του αποσπασει το μοναδικο, πολυτιμο αντικειμενο που χρειαζοταν. Αν ολα πηγαιναν καλα ηταν απλα θεμα μερικων εβδομαδων μεχρι να ολοκληρωνε το σχεδιο του. Ολα ηταν μελετημενα, ενα λαθος τωρα, εδω, μπορουσε ν' αποβει μοιραιο. Οσο και να βιαζοταν ηξερε πως ολα ηθελαν τον χρονο τους.

Αναρωτηθηκε ποσοι απο τους τροφιμους θα τα καταφερναν, ισως και κανενας. Ακομα κι ετσι ομως αυτος θα μπορουσε να το διασκεδασει με την ψυχη του. 

   

  

                              Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ

                                                          ΚΕΦΑΛΑΙΟ 57

Κανονικα, κατω απο αλλες συνθηκες, η σκεψη του θα επρεπε να ειναι επικεντρωμενη σε οσα ειχε μαθει απο την περιεργη οντοτητα που λεγοταν Αρχειοθετης. Χαρη στην δικη του καθοδηγηση ειχε συλλεξει πληροφοριες που αργοτερα θα μπορουσαν ν' αποδειχθουν θησαυρος στην προσπαθεια που εκανε για να σταματησει την μεγαλομανια του Μετγκον και τις θανασιμες φιλοδοξιες του που ειχαν σαν στοχο την ιδια την υπαρξη του συμπαντος.

Αντ' αυτου, εκεινο που του ειχε προξενησει την περιεργεια και του ειχε ηδη θεσει ενα αναπαντητο ερωτημα, ηταν ο τροπος με τον οποιο ο Αρχειοθετης τον ειχε οδηγησει σ' αυτες τις πληροφοριες.

Ειχε την αισθηση πως ενα ον που καθε του φραση, καθε του κινηση ηταν ο ορισμος της ουδετεροτητας, αποφευγοντας να παρει ξεκαθαρη θεση ακομα και σ' αυτο το τοσο μεγαλο ζητημα, ειχε καταστρατηγησει τις αρχες του βοηθωντας τον μεσω της Αεναης Βιβλιοθηκης να βρει τις απαντησεις που διακαως αναζητουσε. Αισθηση ηταν, τιποτα περισσοτερο, μα θα μπορουσε ακομα να ψαχνει μεσα στην αχανοσυνη της Βιβλιοθηκης διχως αποτελεσμα.

                           ===============================

Ηταν ηδη στον δρομο της επιστροφης και αναμεσα στις σκεψεις που τυραννουσαν το μυαλο του εμφανιστηκε εξαφνα η εικονα του γερου της ερημου Ινζεμ. Ειχε καμποσο καιρο να τον συναντησει κι ενοιωθε την αναγκη να τον εβλεπε και παλι οσο πιο συντομα μπορουσε. Δεν ηταν λιγες οι φορες που ο Ορκοφυλακας ειχε στραφει για βοηθεια στο προσωπο του και παντα τον συνεδραμε οποτε χρειαζοταν. Μια απ' αυτες τις φορες ηταν κι εκεινη, η συμβουλη του πανω στις νεοαποκτηθεισες γνωσεις του θα ηταν κατι περισσοτερο απο χρησιμες. Ηξερε πως ετσι θα καθυστερουσε την επιστροφη του, ηξερε πως υπηρχαν πολλα μετωπα ανοικτα, ηξερε ακομα πως οσο διαστημα αυτος βρισκοταν με τον Αρχειοθετη στην Αεναη Βιβλιοθηκη αλλου, σε πολλα σημεια του συμπαντος, ετρεχαν εξελιξεις για τις οποιες δεν γνωριζε τιποτα απολυτως. Η υγεια του Ελλερυ Βαν Ντερ Εις ηταν ενα απο τα θεματα που τον απασχολουσαν μα βαθια μεσα του ηξερε πως αυτο μπορουσε να περιμενει λιγο ακομα. Η αναγκη να συναντηθει με τον γερο της ερημου Ινζεμ ειχε γινει τοσο εντονη και απαιτητικη που την ενοιωσε και ο ιδιος ο γερος.

                   =================================

-'Δασκαλε' ψιθυρισε ο Ορκοφυλακας κανοντας παραλληλα και μια ελαφρα υποκλιση στην φιγουρα που εμφανιστηκε μπροστα του. 'Ενοιωσες την επιθυμια μου να σε δω λοιπον' προσθεσε.

-'Ηταν τοσο εντονη που θα ηταν αδυνατον να μην την αντιληφθω' ειπε η φιγουρα. 'Αν δεν κανω λαθος μολις ολοκληρωσες την επισκεψη σου στην Αεναη Βιβλιοθηκη, πραγμα που ομολογω πως δεν περιμενα να συμβει ποτε αφου δεν εχεις την αρμοδιοτητα για κατι τετοιο' συμπληρωσε.

-'Αν δεν ειχαν μεσολαβησει οι Τεσσερεις Απολυτες σιγουρα δεν θα τα ειχα καταφερει ποτε' απαντησε ο Ορκοφυλακας κουνωντας το κεφαλι του.

-'Η συμπεριφορα του Αρχειοθετη ? Πως σε αντιμετωπισε' ? ρωτησε ο γερος.

-'Ειναι κατι που με ταλανιζει, η αληθεια ειναι αυτη. Ειμαι σιγουρος πως αν δεν με εβαζε στο σωστο μονοπατι, για το τι επρεπε να πραξω, ισως αυτη η επισκεψη να ειχε αποδειχθει ασκοπη'.

-'Οχι η συνηθισμενη και δεδομενη πρακτικη του Αρχειοθετη' μουρμουρισε ο γερος πιο πολυ στον εαυτο του παρα απευθυνομενος στον Ορκοφυλακα.

                   ==================================

-'Απο την φυση του αυτη η οντοτητα ειναι απολυτα περιορισμενη σε μια σταση ουδετεροτητας, ασχετα με το εκαστοτε ζητημα' προσθεσε. 'Η επιλογη του να σε βοηθησει εκουσιως ειναι πραγματι αξια αποριας. Λοιπον ? Τι εμαθες απο αυτην την επισκεψη' ?

Ο Ορκοφυλακας του παρεθεσε ολα οσα ειχαν συμβει αναφεροντας του ολη την συζητηση με την οντοτητα φροντιζοντας να μην παραλειψει τιποτα. Κατοπιν του γνωστοποιησε οτι ειχε μαθει απο την Αεναη Βιβλιοθηκη που θα μπορουσαν να του φανουν χρησιμα.

Ο γερος ακουγε προσεκτικα και οσο ο Ορκοφυλακας συνεχιζε να μιλαει εμοιαζε να βυθιζεται ολο και περισσοτερο σε σκεψεις. Ο τελευταιος ειχε σταματησει να μιλαει μα ο γερος εξακολουθουσε να στεκεται συνοφρυωμενος, παντα ερμαιο των πολυπληθων σκεψεων του.

-'Ειναι αληθεια, διχως την καθοδηγηση του Αρχειοθετη δεν θα μπορουσες ποτε να φτασεις στις απαντησεις που τοσο εναγωνιως ζητουσες' ειπε σε καποια στιγμη. 'Ακομα κι ετσι ομως απ' οτι διαπιστωνω δεν υπαρχουν πολλα που μπορεις να κανεις, για την ακριβεια μονο ενα'. 

                   ==================================

-'Φοβαμαι πως ετσι ακριβως ειναι' ειπε ο Ορκοφυλακας κι ενας τονος απογοητευσης χρωματισε την φωνη του. 'Θα μπορουσαν τα πραγματα να ειναι ηδη πολυ χειροτερα αλλα αυτο δεν σημαινει πως η εναλλακτικη που υπαρχει μ' αφηνει ικανοποιημενο' προσθεσε.

-'Σε καταλαβαινω' απαντησε ο γερος 'μα οτι εχεις στα χερια σου ειναι αυτο και μονο. Ακομα κι ετσι δεν μπορεις να εισαι σιγουρος πως θα επιτυχεις, δυστυχως ειναι μια λυση που το αποτελεσμα της δεν μπορει να στο εγγυηθει κανεις'.

-'Το ξερω' εκανε εμφανως πιο απογοητευμενος ο Ορκοφυλακας.

-'Το μονο αλλο θετικο ειναι πως ο Μετγκον οχι μονο δεν γνωριζει πως υπαρχει τροπος αντιμετωπισης του αλλα δεν θα μπορεσει και να το μαθει ποτε αφου δεν εχει δυνατοτητα προσβασης στην Αεναη Βιβλιοθηκη. Αυτο ειναι ενα πλεονεκτημα που πρεπει παση θυσια να διατηρησεις αν θελεις να εχεις ελπιδες απεναντι του'.

Ο Ορκοφυλακας τον κοιταξε διχως να πει κουβεντα.

                        ============================

-'Αυτο ειναι κατι που πρεπει να μελετησω διεξοδικα ετσι ωστε να υπαξουν οσο το δυνατον λιγοτερες απωλειες. Και μιας και αναφερθηκα σε απωλειες ανησυχω για την κατασταση του Ελλερυ. Αυτη θα ειναι μια δυσαναπληρωτη απωλεια, αν τελικα καταληξει' ειπε.

-'Σ' αυτο μπορω να σε βοηθησω' απαντησε ο γερος. 'Μολονοτι δεν εχει υπαρξει σοβαρη μεταβολη, ειτε θετικη ειτε αρνητικη, εχω βασιμες ελπιδες να πιστευω πως ενας απροβλεπτος παραγοντας θα γειρει την ζυγαρια προς την επιθυμητη για μας εκβαση'.

-'Τι εννοεις' ? ρωτησε με απορια ο Ορκοφυλακας. 'Για ποιον παραγοντα μιλας' ?

Αντι απαντησεως ο γερος εκανε μια κινηση με το χερι του κι ενα τμημα του σκοτεινου συμπαντος καλυφθηκε απο μια εικονα. Ο Ορκοφυλακας αναγνωρισε αμεσως την φιγουρα του Ελλερυ που βρισκοταν παντα ξαπλωμενος, σε κωμα πανω σ' ενα κρεβατι καθως και την σιλουετα του Ουρσιντ του Ανεμελου πιο περα. Την γυναικεια φιγουρα που εστεκε διπλα στον Ελλερυ κρατωντας του το χερι δεν την γνωριζε. Στραφηκε απορημενος προς τον γερο μα δεν προλαβε να ρωτησει. 

                   ==================================

-'Καποιες φορες η βοηθεια προερχεται απο παραγοντες που η δεν μπορουμε να προβλεψουμε η υποτιμαμε τις δυνατοτητες τους' ειπε 'και πιστευω πως αυτη εδω ειναι μια χαρακτηριστικη περιπτωση. Αυτη η γυναικα δεν εχει τις δυνατοτητες να ξυπνησει τον Ελλερυ απο τον ληθαργο στον οποιο εχει πεσει με καποιον τροπο που εμεις φανταζομαστε, ισως ομως μπορεσει να κανει την διαφορα με τροπο που εμεις δεν υποψιαζομαστε καν. Εσυ θα επρεπε καλυτερα απ' ολους να ξερεις πως για την αγαπη μιας γυναικας μπορουν να γινουν τα παντα αλλα και η αγαπη μιας γυναικας μπορει ν' αλλαξει τα παντα. Κι αυτο θα ηταν μια τελεια εξελιξη σε αντιθεση με οτι συνεβη σε μενα και σε σενα μα πολυ φοβαμαι, μετα απ' ολα αυτα που μου ειπες, πως και ο Ελλερυ Βαν Ντερ Εις δεν θα μπορεσει ν' αποφυγει την σκληρη μοιρα που βιωσαμε μεις'.

-'Δεν ξερω τιποτα γι αυτην τη γυναικα' ειπε ο Ορκοφυλακας αποφευγοντας να κανει οποιαδηποτε νυξη στην αναφορα του γερου σ' ενα παρελθον που εμοιαζε πια τοσο ξεθωριασμενο. 'Ποια ειναι' ?

-'Δεν ξερω σε τι θα βοηθησει τ' ονομα της' ειπε ο γερος. 'Μεριτα, την λενε Μεριτα'. 

                           ============================

-'Και δεν ειναι μονο ο Ελλερυ για τον οποιο ανησυχω' εκανε φανερα προβληματισμενος ο Ορκοφυλακας. 'Υπαρχουν ακομα αρκετοι θνητοι που εχουν εγκλωβιστει στα γραναζια αυτης της ιστοριας και το μελλον δεν προμηνυεται ευοιωνο για ολους. Ηδη εχουν υπαρξει απωλειες, και σε μεγαλο βαθμο αυτες οι απωλειες βαραινουν αποκλειστικα και μονο εμενα' συμπληρωσε.

-'Αυτο το ξερω' απαντησε ο γερος 'αλλα γνωριζεις πολυ καλα πως ετουτη εδω ειναι μια συγκρουση που αναποφευκτα θα εχει απωλειες. Να σου θυμισω εδω πως οτι εκανες δεν ηταν στηριγμενο σε προσωπικες αποφασεις κι επιλογες αλλα βασισμενο σε ηδη υπαρχοντα πρωτοκολλα και κανονισμους, οποτε μην αφηνεις τετοιες σκεψεις να επηρεαζουν την κριση σου'.

-'Ολα αυτα θα εχουν καποιο νοημα αν η τελικη εκβαση ειναι θετικη και κατορθωσουμε να σταματησουμε τον Μετγκον, διαφορετικα τα παντα θα ειναι ματαια'.

-'Αυτο ειναι κατι που κανεις δεν γνωριζει ακομα' ειπε ο γερος. 'Μα οτι πραττεις τωρα, αυτην τη στιγμη, ειναι ενα ακομα βημα στο αγνωστο μονοπατι που διασχιζεις'.

                  ===================================

-'Τουλαχιστον να ηξερα τι σκεφτεται και πως κινειται ο Μετγκον' ειπε ο Ορκοφυλακας. 'Βρισκομαι στο απολυτο σκοταδι και δεν εχω ιδεα για την στρατηγικη που ακολουθει. Αναρωτιεμαι αν οι ενισχυσεις που συγκεντρωνω θα ειναι αρκετες η ολα γινονται ασκοπα'.

-'Καταλαβαινω τους προβληματισμους σου μα για να μπορεσει ο Μετγκον να υλοποιησει την απειλη του για την καταστροφη του συμπαντος χρειαζεται καποια αντικειμενα που δεν εχει ακομα στα χερια του. Το μονο που απεκτησε, θυσιαζοντας μερικους απο τους προσωρινους συμμαχους του, τις 7 Κηρες, ηταν ο κρυσταλλος της Αποκαλυψης. Ο κρυσταλλος μονος του δεν εχει τις δυναμεις για να πραγματοποιησει τις επιθυμιες του Μετγκον, χρειαζεται αλλα δυο αντικειμενα οπωσδηποτε. Το ενα βρισκεται στα δικα σου χερια και φανταζομαι πως θα το αποκτησει μονο αν εσυ δεν υπαρχεις πλεον. Το αλλο κανεις δεν γνωριζει που βρισκεται. Ακομα ομως και να ηξερε ο τροπος αποκτησης του ειναι επτασφραγιστο μυστικο και οι πιθανοτητες να χασει την ζωη του προσπαθωντας ειναι πολυ περισσοτερες απο μια ενδεχομενη επιτυχια'.

                     ================================

-'Τοτε ισως εχουμε καποιες ελπιδες' εκανε αναθαρρημενος ο Ορκοφυλακας. 'Αν ο Μετγκον δεν μπορει να συγκεντρωσει τ' αντικειμενα που του χρειαζονται δεν βλεπω πως θα εξακολουθησει να ειναι απειλη' προσθεσε με σαφως πιο ζωηρη φωνη.

-'Γι αυτο απεκτησε τον κρυσταλλο της Αποκαλυψης' απαντησε ο γερος. 'Μονο ο κρυσταλλος μπορει να του αποκαλυψει που βρισκεται το αντικειμενο που ψαχνει. Αλλα η χρηση του κρυσταλλου απαιτει δεξιοτητες και ικανοτητες περα απο καθε φαντασια, ο Μετγκον το ξερει μα ειναι διατεθειμενος να διακινδυνεψει προκειμενου να ολοκληρωσει τον σκοπο του'.

-'Τοτε ειμαστε ανημποροι να κανουμε οτιδηποτε' ειπε ο Ορκοφυλακας. 'Απλα να ελπιζουμε στην αποτυχια του Μετγκον αφου δεν περναει κατι απο το χερι μας'.

-'Οπως σου ειπα κανεις δεν ξερει τι θα συμβει, ολα ειναι πιθανα, ακομα και ο Μετγκον δεν γνωριζει την τελικη εκβαση' ειπε ο γερος. 'Γι αυτο πηγαινε, μην χανεις χρονο, οσο τρεχουμε πισω απο τις εξελιξεις που δεν διαμορφωνουμε τοσο πιο δυσκολα θα τα καταφερουμε'.