Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ

                                                        ΚΕΦΑΛΑΙΟ 66

Δεν καταλαβαν καν πως εφτασαν στο κρεβατι. Η Γκαλορ τον εσπρωξε με μια κινηση και ο Γκριντλοκ βρεθηκε ξαπλωμενος ανασκελα. Την ειδε ν' απαλλασεται με αρμονικες, σχεδον χορευτικες κινησεις απο τα ρουχα της και σταθηκε μπροστα του γυμνη. Η ανασα του εβγαινε κοφτη, λαχανιασμενη ενω η αποτομη αυξηση της κυκλοφοριας του αιματος εκανε την καρδια του να χτυπαει τοσο εντονα που νομιζε πως ακουγοταν σ' ολο το δωματιο. Το βλεμμα του την χαιδεψε παντου, στον λαιμο, στις καμπυλες του στηθους, την κοιλια, τους γοφους, τους μηρους της. Την ειδε ν' ανεβαινει σαν αιλουροειδες πανω στο κρεβατι και να στεκεται απο πανω του. Της πηρε λιγα δευτερολεπτα για να δημιουγησει ενα μικρο σωρο απο τα ρουχα του διπλα στο κρεβατι. Εσκυψε απο πανω του και αναζητησε τα χειλη του. Οι γλωσσες τους ειχαν στησει ενα τρελο χορο καθως ξιφομαχουσαν με μανια μεταξυ τους. Η Κηρα τον κοιταξε με θολα απο ποθο ματια.

-'Μου ελειψες Γκρι' ψιθυρισε και η φωνη της βγηκε βραχνη 'μου ελειψες'.

Αντι απαντησεως ο Γκριντλοκ την τραβηξε παλι πανω του με ολη του την δυναμη.

               =======================================

Ενα παθος θαμμενο εδω και χρονια ξεσπασε με ορμη επιστρεφοντας στην επιφανεια, μια φλογα που ειχε σβησει και μονο γκριζες σταχτες ειχαν μεινει φουντωσε και παλι πυρακτωνοντας τα κορμια τους. Με ματια θολα ο Γκριντλοκ αφεθηκε να παρασυρθει στην δινη της εξαψης που κορυφωνοταν επικινδυνα. Η γλωσσα του ταξιδεψε στην καμπυλη του λαιμου της ενω ρουφουσε απληστα το αρωμα του κορμιου της. Κατεβηκε στο στηθος της κι εκει παρεμεινε για ωρα. Τα χερια του και η γλωσσα του δουλευαν αρμονικα και καθε μικρο βογγητο που εβγαινε απο τα χειλη της τον ερεθιζε ακομα περισσοτερο για να συνεχισει ακομα πιο εντονα. Η περιπλανηση τον οδηγησε προοδευτικα προς την κοιλια και κατεληξε αναμεσα στα ποδια της. Η υγρη φωτια που δοκιμαζε τον παρεσυρε σαν καταιγιδα του Ραντορ, τον βυθιζε σε μια αβυσσο ζεστη και υγρη απαλειφοντας καθε εννοια αντιληψης χωρου και χρονου. Το χερι της Γκαλορ, οση ωρα ο Γκριντλοκ περιπλανιοταν στο βαθος του εσωτερικου των μηρων της πιεζε με δυναμη το κεφαλι του πανω της σαν να φοβοταν πως μπορει να σταματουσε να της χαριζει την ηδονη που βιωνε. 

              ====================================

Τον τραβηξε αποτομα απο τα μαλλια αναγκαζοντας τον να την κοιταξει απορημενος.

-'Πες μου Γκρι' ειπε βραχνα ' νοσταλγεις την γευση της Διαστικτης' ?

Ο Γκριντλοκ βρεθηκε με μια κινηση απο πανω της. 'Στο ειπα, δεν υπαρχει καμια Διαστικτη' εκανε ενω παραλληλα εμπαινε μεσα της με ολη του την δυναμη. Το στομα της Γκαλορ ανοιξε αποτομα, σαν να χρειαζοταν περισσοτερο οξυγονο απ' οσο υπηρχε μεσα στο δωματιο. Τα ποδια της ασυναισθητα κλειδωσαν γυρω απο την μεση του, προσπαθωντας να τον κρατησουν εκει.

Το ιδιο ασυναισθητα τα νυχια της χωθηκαν στην πλατη του, τοσο βαθια που σχεδον τον χαρακωσαν. Ο ιδιος ο Γκριντλοκ δεν αισθανθηκε τιποτα, τουναντιον αυτο τον εκανε ακομα πιο επιθετικο. Οι χαρακιες ειχαν αποκτησει ενα αλικο χρωμα κι εξαπλωνονταν με ταχεις ρυθμους σε ολη την πλατη του μα αυτος ειχε χαθει μεσα σε ωκεανους ηδονης για να καταλαβει οτιδηποτε. 

Με μια αιφνιδιαστικη κινηση η Γκαλορ τον ανετρεψε διχως να τον αφησει στιγμη να βγει απο μεσα της. Ο Γκριντλοκ την ειδε  απο πανω του κι εκλεισε τα ματια.

             ======================================

Εσκυψε πανω του ενω συνεχιζε να κινειται με τον δικο της ρυθμο. Το στηθος της βρεθηκε ανυπερασπιστο μια ανασα απο το στομα του και αρπαξε την ευκαιρια μολις ανοιξε ξανα τα ματια του. Επαιζε ποτε με το ενα, ποτε με το αλλο και την ειδε να τρεμει. Τα χερια του, εφαπτομενα στους μηρους της, φροντιζαν να μην της επιτρεπει να βγαινει απο πανω του περα απο καποιο οριο. Ενοιωσε πως το κεντρο των παντων ειχε πια εστιασει αναμεσα στα ποδια του, τιποτα αλλο δεν ειχε νοημα, τιποτα δεν ειχε σημασια. Την ανασηκωσε αργα και την ειδε να συννεφιαζει, σαν παιδι που του επαιρναν αποτομα το αγαπημενο του παιγνιδι. Την φιλησε παθιασμενα στο στομα και την αφησε ετσι ακριβως οπως ηταν. Με μια κινηση γλιστρησε και βρεθηκε πισω της.

Ειχε δει τις τοξωτες γεφυρες του Στεγκορ, ενα πραγματικα απιστευτο θεαμα που εκοβε την ανασα αλλα καμια απο εκεινες δεν μπορουσε να συγκριθει με την γεφυρα που δημιουργησε η Γκαλορ με την πλατη της. Μπηκε και παλι μεσα της ενω τα χερια του την πιεζαν ελαφρα στην πλατη δημιουργωντας ακομα μεγαλυτερο ευρος στην καμπυλη που ηδη υπηρχε. 

                  ==================================

Οι επερχομενοι σπασμοι του τον προδωσαν. Η Γκαλορ καταλαβε πως οι αντοχες του πλεον εκμηδενιζονταν, συντομα δεν θα ειχε κανεναν ελεγχο στο ιδιο του το κορμι. Απροειδοποιητα τραβηχτηκε και τωρα ηταν η σειρα του να γκρινιαξει σιωπηλα. Γυρισε και τον φιλησε. Μετα τον εσπρωξε απαλα και τον εριξε ανασκελα στο κρεβατι. Μιλησε μα μετα βιας ακουγοταν.

-'Ξερεις' ειπε 'καποια πραγματα δεν αλλαζουν ποτε'.

Ο Γκριντλοκ δεν εβγαλε αχνα, φυσικα και ηξερε, η μνημη του λειτουργουσε ακομα στην εντελεια.

Εκατσε και παλι πανω του κι εκανε μια κινηση σαν να ελεγε πως αναλαμβανε αυτη απο το σημειο εκεινο και μετα. Ο Γκριντλοκ υπακουσε προθυμα, θα το εκανε ακομα κι αν δεν του το ζητουσε.

Η Γκαλορ ξεκινησε αργα, νωχελικα μα σταδιακα αυξανε τον ρυθμο μεχρι που οι ταχυτητες εγιναν φρενηρεις. Ενοιωθε πως ο Γκριντλοκ πλησιαζε πια στην κορυφωση, το ιδιο ισχυε και για κεινη. Ηταν κατι που ειχε συμβει πολλες φορες στο παρελθον, ηταν κατι που ειχε επαναληφθει κατα κορον και γνωριζαν και οι δυο πολυ καλα πως θα κατεληγε.

                ====================================

-'Δεν μπορω να κρατηθω αλλο' ειπε ξεψυχισμενα ο Γκριντλοκ.

-'Τελεια' απαντησε η Γκαλορ 'ουτε εγω θελω να κρατηθεις περισσοτερο'.

Δευτερολεπτα μετα μια γλυκια, βαθια σκοτοδινη τους επνιξε και τους δυο. Εμειναν ακινητοι στο σημειο που ηταν μην εχοντας δυναμη να σαλεψουν ουτε μυ. Καποια στιγμη, που κανεις τους δεν συνειδητοποιησε, η Γκαλορ τραβηχτηκε και ξαπλωσε στο πλαι του.

-'Ξερεις, υπηρχαν στιγμες που την ειχα σκεφτει αυτη τη σκηνη' ειπε ενω του χαιδευε τα μαλλια. 'Την ειχα σκεφτει σαν κατι που δεν θα ζουσα ποτε ξανα μαζι σου' προσθεσε.

-'Κι εγω το ιδιο' απαντησε ο Γκριντλοκ. 'Αν και ακομα δεν εχω καταλαβει πως συνεβη ξανα'.

Η Γκαλορ ξεσπασε σε γελια, ανασηκωθηκε ακουμπωντας στο μπρατσο της και αρχισε να οργωνει το στηθος του με τα νυχια της δημιουργωντας αναρχα σχηματα.

-'Ακομα κι εσυ δεν νομιζω πως θα βρεις μια ικανοποιητικη απαντηση' ειπε ενω τα νυχια της μπηχτηκαν λιγο πιο βαθια στο στερνο του. 'Λοιπον, τι τρεχει με την Διαστικτη' ? ρωτησε.

           =======================================

Τα επομενα λεπτα ξοδευτηκαν με τον Γκριντλοκ να της εξηγει τι ειχε συμβει το τελευταιο χρονικο διαστημα. Η Γκαλορ ακουγε με προσοχη διχως να τον διακοψει καθολου.

-'Κατι προκειται να συμβει' ειπε η Κηρα αφου ο Γκριντλοκ ειχε τελειωσει την αφηγηση του. 'Ειμαι σιγουρη πως υπαρχει καποιος συνασπισμος εναντιον του Μετγκον και πολυ θα ηθελα να προσχωρησω σ' αυτον. Εξ αιτιας του τρεις Κηρες ειναι νεκρες και μια αγνοουμενη' συμπληρωσε ενω στα ματια της διαγραφοταν ενα αβυσσαλεο μισος και μια διαθεση για φονο.

-'Μηπως να γινοσουν λιγο πιο επεξηγηματικη' ? εκανε ο Γκριντλοκ παιρνοντας την αγκαλια.

Η Γκαλορ κουρνιασε πανω του κι αρχισε να του λεει ολα οσα ειχαν συμβει. Ο Γκριντλοκ ακουγε προσεκτικα μα οσο η αφηγηση προχωρουσε η ανησυχια του μεγαλωνε.

-'Το μονο θετικο απ' οσα ακουσα' ειπε η Κηρα 'ειναι πως η Μεριτα ειναι ζωντανη. Οπως καταλαβαινεις πρεπει να ερθω σε επαφη μαζι της κι αφου βρισκεται μαζι με τον Ελλερυ Βαν Ντερ Εις θα μαθουμε πολλα περισσοτερα απ' οσα ηδη ξερουμε' συμπληρωσε.

            ======================================

-'Φανταζομαι πως καταλαβες πως οσα ειπα για την Διαστικτη ηταν απλως ενα αστειο' εκανε η Γκαλορ ενω και οι δυο ειχαν σηκωθει απο το κρεβατι και ντυνονταν.

-'Να σου πω την αληθεια' ειπε ο Γκριντλοκ 'αυτο το πλασμα παντα με τρομαζε λιγο. Δεν μιλαω για την εξωτερικη της εμφανιση αλλα για τον τροπο της. Εχει κατι ψυχρο, κατι αδιορατο που δεν σε αφηνει να καταλαβεις τι σκεφτεται, τι αισθανεται. Μου αρκει το να συναλλασομαι προφορικα μαζι της, η ιδεα να ημουν σ' ενα κρεβατι μαζι της σχεδον με πανικοβαλλει'.

-'Ισως το ιδιο να νοιωθει κι αυτη για μας, που ξερεις' ειπε η Γκαλορ. 

Ο Γκριντλοκ κουνησε το κεφαλι του επιδοκιμαζοντας το σχολιο της Γκαλορ.

-'Σχεδον ξημερωσε' ειπε. 'Θα πρεπει να κατεβω ν' ανοιξω το μπαρ. Εσυ τι θα κανεις' ?

-'Πρεπει να παω στο ξενοδοχειο, εκει που αφησα την Ναννινγκ. Εφυγα χθες βραδυ και θ' ανησυχει που δεν εχω επιστρεψει ακομα. Ισως εχει ξαμολυθει να με ψαχνει. Για μετα δεν ξερω καθολου'.

Ο Γκριντλοκ χαιδεψε λιγο το πηγουνι του σαφως βυθισμενος σε σκεψεις. 

             ===================================

-'Ωραια' εκανε μετα απο λιγο ο Γκριντλοκ. 'Εσυ πηγαινε στο ξενοδοχειο κι εγω θα κοιταξω μηπως μαθω περισσοτερες πληροφοριες. Θα συννενοηθω με την Ρισανι να βρεθει τροπος να συναντηθεις με την Μεριτα αλλα πρωτα πρεπει να της εξηγησω τι γινεται'.

Η Γκαλορ τον τραβηξε πανω της και αρχισε να τον φιλαει μα ενα χτυπημα στην πορτα δεν την αφησε να ολοκληρωσει οτι ειχε αρχισει. Γυρισε και κοιταξε τον Γκριντλοκ.

-'Απο τοσο νωρις εχεις κοσμο' ? ρωτησε. 'Μου φαινεται πως τους εχεις καλομαθει' προσθεσε.

-'Οχι, δεν ειμαι ανοιχτος για κοσμο τοσο πρωι' απαντησε ο Γκριντλοκ ενω παραλληλα πηγαινε ν' ανοιξει την πορτα. 'Εχω μια υποψια για το ποιος μπορει να ειναι' συμπληρωσε.

Η φιγουρα της Διαστικτης εμφανιστηκε πισω απο την πορτα και οσο και να ηταν πια ενα συνηθισμενο θεαμα για τον Γκριντλοκ δεν ισχυε το ιδιο και για την Γκαλορ.

Το παραδοξο ον μπηκε μεσα, εριξε μια ματια τριγυρω και σταθηκε στην Κηρα. Τα στιγματα στο κορμι της αναδευτηκαν μα κανεις δεν τολμησε να ρωτησει τι το ειχε προκαλεσει αυτο.

                ==================================

-'Η Γκαλορ ειναι φιλη της Μεριτα' εκανε ο Γκριντλοκ 'και πρεπει να ερθει σ' επαφη μαζι της'.

Η Ρισανι κοιταξε εξονυχιστικα και παλι την Κηρα. Οταν μιλησε εμοιαζε σαν ενας απαλος αερας να ειχε φυσηξει ταξιδευοντας γραμματα, λεξεις και φρασεις στον χωρο.

-'Κατανοητο' ειπε 'αλλα οχι πρωτευον. Πρεπει να μιλησουμε Γκριντλοκ, εχω νεα που πολυ φοβαμαι δεν θα ειναι ευχαριστα' προσθεσε και με αερινες κινησεις προχωρησε προς το εσωτερικο του μαγαζιου γυριζοντας την πλατη στους δυο εραστες.

-'Σ' ενα λεπτο ειμαι μαζι σου' εκανε ο Γκριντλοκ ενω ταυτοχρονα εδινε ενα κλεφτο φιλι στην Γκαλορ. Αυτη δεν εχασε ευκαιρια να του ψυθιρισει κατι στο αυτι.

-'Μην κανονισεις κατι για το βραδυ, μου ανοιξε η ορεξη και προσδοκω συνεχεια' ειπε 'γι αυτο φροντισε να μην κουραστεις πολυ στην δουλεια, θα σε κουρασω εγω οσο πρεπει'.

Διχως να πει αλλη κουβεντα βγηκε εξω και χαθηκε μεσα στον πρωινο οχλο που μολις ξυπνουσε.

-'Ειμαι ολος αυτια Ρισανι' εκανε ο Γκριντλοκ και βαδισε προς το μερος της Διαστικτης.

  

 

 

                                Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ

 

                                                          ΚΕΦΑΛΑΙΟ 65

Η εκπληξη ηταν αμφιδρομη, το μεγεθος ομως οχι. Ηταν ξεκαθαρο πως ο Γκριντλοκ ειχε πεσει κυριολεκτικα απ' τα συννεφα, η Γκαλορ απο την αλλη μερια εμοιαζε καπως πιο προετοιμασμενη γι αυτην τη συναντηση.

-'Εχει περασει πολυς καιρος' εκανε η Γκαλορ ενω παραλληλα κοιταζε τον χωρο. 'Καταλαβαινω πως δεν το περιμενες, ελπιζω να μην ενοχλω' συμπληρωσε ενω ο Γκριντλοκ ακομα προσπαθουσε να συνελθει. 'Επι τη ευκαρια, το εχεις φτιαξει πολυ ωραια εδω μεσα' προσθεσε.

Το βλεμμα του Γκριντλοκ ανεβοκατεβαινε πανω στην μορφη της, ακομα δεν ειχε πει κουβεντα.

-'Ισως εκανα λαθος, ισως δεν επρεπε να'...εκανε η Γκαλορ αλλα ο Γκριντλοκ την διεκοψε.

-'Αν καποιος μου ελεγε πως σημερα το πρωι εσυ θα ησουν το πρωτο ατομο που θα εβλεπα θα τον περνουσα η για μεθυσμενο η για τρελο' εκανε. 'Και για να πω την αληθεια, ακομα δεν εχω κατασταλαξει στο τι απο τα δυο θα ηταν. Εχεις δικιο, εχει περασει πολυς καιρος και η αληθεια ειναι' ειπε ενω εδειχνε το μπαρ του 'πως το εχω φτιαξει ωραιο ετουτο εδω'. 

             =======================================

Το αρχικο μουδιασμα υποχωρησε σταδιακα και ο Γκριντλοκ εβγαλε ακομα ενα ποτηρι στον παγκο, μια κινηση που αποσκοπουσε περισσοτερο στο ν' ανασυνταξει τις σκεψεις του.

-'Ειναι πολυ νωρις για μενα' εκανε η Γκαλορ μ' ενα χαμογελο. 

Ο Γκριντλοκ κουνησε το κεφαλι του και γεμισε το δικο του. Το ηπιε μονορουφι, το ξαναγεμισε και προσπαθησε να δωσει εναν ψυχρο, ουδετερο τονο στην φωνη του καθως μιλησε.

-'Να φανταστω πως δεν βρεθηκες τυχαια εδω' ειπε με μικρη δοση επιτυχιας 'που σημαινει πως κατι θελεις. Πως μπορω να σε βοηθησω' ? ενω η αυτοπεποιθηση του διαρκως αυξανοταν.

-'Ετσι ειναι οπως τα λες' εκανε η Γκαλορ. 'Αναρωτιεμαι αν μπορουσαμε να κουβεντιασουμε για λιγο διχως να μας ενοχλησει κανεις' προσθεσε ενω το βλεμμα της παρεμεινε σταθερα πανω του.

-'Κανενα προβλημα' ειπε ο Γκριντλοκ. 'Απλα η ωρα ειναι η χειροτερη. Σε λιγο ανοιγω και οπως καταλαβαινεις δεν θα εχω καθολου χρονο. Δεν ξερω'...

Σταματησε μην γνωριζοντας πως να ολοκληρωσει την φραση του.

             =======================================

-'Απολυτως κατανοητο' εκανε η Γκαλορ. 'Η αληθεια ειναι πως δεν ειμαι μονη μου. Επισης εχω κλεισει δωματιο πριν ερθω εδω, χρειαζομαστε λιγες στιγμες ξεκουρασης και οι δυο. Μπορω να ερθω την ωρα που κλεινεις να τα πουμε με την ησυχια μας, αν αυτο βεβαια σε βολευει'.

-'Μια χαρα μου ακουγεται' ειπε ο Γκριντλοκ διχως να κανει κανεναν υπαινιγμο για το ποιος ηταν μαζι με την Γκαλορ. 'Θα σε περιμενω το βραδυ' προσθεσε οσο πιο αχρωμα μπορουσε.

-'Το βραδυ λοιπον' εκανε η Γκαλορ και κινησε για την πορτα. Ενα βημα πριν την διαβει και την κλεισει πισω της σταματησε και γυρισε προς τον Γκριντλοκ. 'Σ' ευχαριστω' ειπε κι εφυγε.

Ο τελευταιος κυριολεκτικα σωριαστηκε σε μια καρεκλα παιρνοντας μαζι και το μπουκαλι. Αδειασε το ελαχιστο υπολοιπο μονομιας και αφησε την καψα του υγρου ν' απλωθει παντου μεσα του. Ξεχασμενα, ξεθωριασμενα συναισθηματα βγηκαν εξαφνα στην επιφανεια απειλωντας να τον πνιξουν κι αυτο τον τρομαξε. Ενοιωθε κατακερματισμενος και ηταν απολυτη αναγκη να μαζεψει τα κοματια του. Προσεφυγε στην κοντινοτερη βοηθεια ανοιγοντας αλλο ενα μπουκαλι.

                  ==================================

Ηταν μια παραδοξη μερα. Ο χρονος νωχελικος, κυριολεκτικα σερνοταν. Ο Γκριντλοκ κατεβαλλε φιλοτιμες προσπαθειες ν' ανταπεξελθει, οχι παντα με επιτυχια. Η μορφη της Γκαλορ ηταν παντου, δεν τον αφηνε να συγκεντρωθει. Τοσα πολλα λαθη στις παραγγελιες, τοσα πολλα λαθη στις εισπραξεις ουτε και ο ιδιος δεν θυμοταν ποτε ειχε κανει τελευταια φορα. Η εμφανιση της Ρισανι προσωρινα εφερε αποτελεσματα αφου το πεδιο της συζητησης ηταν διαφορετικο αλλα και η ιδια η Διαστικτη καταλαβαινε πως το μυαλο του Γκριντλοκ ταξιδευε αλλου. Ηταν λιγο πριν κλεισει οταν διαπιστωσε πως ο Γκριντλοκ κοιτουσε συχνα προς ενα τραπεζι στο βαθος οπου καθοταν μια γυναικα μονη της. Δεν ρωτησε τιποτε, δεν εμαθε κατι. Του ψιθυρισε κατι που αμφεβαλλε και η ιδια αν το ειχε καταλαβει. Ηταν μια παραδοξη μερα, αυτο ηταν το μονο σιγουρο. 

Η Διαστικτη ηταν η τελευταια που αποχωρησε αφηνοντας τον Γκριντλοκ μονο του με την αγνωστη γυναικα. Ο τελευταιος εκλεισε αρον αρον, κλειδωσε και στραφηκε προς την Γκαλορ.

-'Ελα μαζι μου' ειπε 'παμε καπου ησυχα να μιλησουμε' προσθεσε.

                ===================================

Περασαν πισω απο το μπαρ κι εφτασαν σε μια πορτα που πισω της ακριβως ξεκινουσε μια σκαλα. Στο τελος της ο Γκριντλοκ ανοιξε μια αλλη πορτα και μπηκαν στο σπιτι του, ακριβως πανω απο το μπαρ. Για λιγο η Γκαλορ αφεθηκε να χαζεψει την διακοσμηση.

-'Μια χαρα σε βρισκω' ειπε στο τελος. 'Δικο σου μπαρ, ωραιο σπιτι, ονομα που μετραει απ' οτι καταλαβα σ' αυτο το μερος. Δεν τα πηγες κι ασχημα τελικα'.

Ο Γκριντλοκ προσπερασε τα σχολια κι αλλαξε θεμα συζητησης.

-'Πως κι απο δω ? Δεν περιμενα ποτε να σε δω στον Γκαβαρντα'.

-'Ειναι μεγαλη ιστορια' ειπε η Γκαλορ 'δεν ξερω απο που ν' αρχισω'.

-'Απ' την αρχη, χρονος υπαρχει' απαντησε ο Γκριντλοκ.

-'Θα το πιω εκεινο το ποτο τωρα' ειπε η Γκαλορ 'αν δεν εχεις αντιρρηση'.

Ο Γκριντλοκ της γεμισε ενα ποτηρι κι εκατσε αναπαυτικα. Δεν ηξερε τι θ' ακουγε αλλα ειχε προετοιμαστει καταλληλα για οτιδηποτε ηταν αυτο.

            ========================================

-'Καταλαβα' εκανε ο Γκριντλοκ οταν η Γκαλορ τελειωσε την αφηγηση της. 'Και τι σκοπευεις να κανεις απο δω και μπρος ? Εχεις κατι συγκεκριμενο στο μυαλο σου' ?

Ακουσε και παλι τις προθεσεις της Κηρας ενω παραλληλα συνεχιζε να γεμιζει τα ποτηρια τους.

-'Δεν εχω καταλαβει ακομα εγω σε τι μπορω να βοηθησω' σχολιασε στο τελος.

Η Κηρα του ανελυσε το σκεπτικο της και ο Γκριντλοκ ακουγε προσεκτικα.

-'Για χαρη των παλιων καιρων' εκανε στο τελος.

-'Δεν ειπες 'καλων' ομως' ειπε η Γκαλορ. 'Υπηρξαν και καλοι καιροι, ετσι δεν ειναι' ?

-'Καλων, κακων, δεν βλεπω τι σημασια εχει πια αυτο. Ολα αυτα βρισκονται πολυ πισω πια'.

-'Σωστα' εκανε με μια χροια απογοητευσης η Γκαλορ.

-'Συνεβησαν πολλα απο τοτε, προχωρησαμε, εσυ μαλιστα εκανες προοδο' προσθεσε δειχνοντας με το χερι ολογυρα. 'Και δεν αναφερομαι καν στην Διαστικτη, αυτο κι αν ειναι προοδος και αναβαθμιση' συμπληρωσε.

Ο Γκριντλοκ την κοιταξε απορημενος προσπαθωντας ν' αποκρυπτογραφησει τα λογια της.

                ==================================

-'Στασου λιγο να δω αν εχω καταλαβει σωστα' ενω ενας τονος εκκολαπτομενου θυμου αρχιζε να χρωματιζει την φωνη του. 'Εξαφανιζεσαι ενα πρωι πριν χρονια διχως καμια εξηγηση, διχως την παραμικρη δικαιολογια μετα απο τοσο καιρο που ημασταν μαζι, αδιαφορεις για το τι αφηνεις πισω σου, χανεσαι απο προσωπου γης και ενα αλλο ωραιο πρωινο εμφανιζεσαι μπροστα μου σαν τις ιερειες - μαγισσες του Ουνερ και σαν να μην συμβαινει τιποτα ζητας την βοηθεια μου κι εχεις κι αποψη για μενα και την Ρισανι. Δεν ξερω πως ακριβως το λετε αυτο στα μερη που γυρνουσες τοσο καιρο αλλα εδω, στον Γκαβαρντα, εγω το λεω απλα θρασος'.

-'Με συγχωρεις' εκανε η Γκαλορ αντιλαμβανομενη το επερχομενο ξεσπασμα του Γκριντλοκ. 'Δεν ηθελα ν' αφησω καποιο υπονοουμενο για σενα και την Διαστικτη. Δεν με αφορα τι κανεις, ειναι δικος σου λογαριασμος, απλα λεω πως απο την εποχη που ησουνα με μια ψευτρα και υποκριτρια οπως εγω, το να εισαι τωρα με μια Διαστικτη σαφως και ειναι προοδος'.

Ο Γκριντλοκ γεμισε ξανα τα ποτηρια τους και την κοιταξε.

              ======================================

-'Σ' ακουω εδω και τοση ωρα' ειπε ο Γκριντλοκ 'και για να ειμαι ειλικρινης περιμενα πως θ' ακουγα καποια στιγμη ενα συγγνωμη, μια απολογια, οτι λυπασαι για την συμπεριφορα σου τοτε. Αλλα μαλλον εχω βαλει τον πηχυ των προσδοκιων μου ψηλα, ετσι δεν ειναι' ?

-'Γινεσαι αδικος Γκρι' ειπε η Κηρα με μια μελαγχολια στην φωνη.

Ο Γκριντλοκ ενοιωσε να του κοβεται η ανασα. Γκρι τον ελεγε χαιδευτικα οταν ακομα ζουσαν εναν ερωτα που ο ιδιος πιστευε πως θα κρατουσε για παντα. Ακομα και ο τονος της φωνης της ηταν ιδιος, οπως τοτε, λες και δεν ειχε μεσολαβησει τιποτα τοσα χρονια μετα.

-'Φαινεται πως τελικα η προοδος μου δεν ειναι και τοσο μεγαλη' ειπε χαμογελωντας πικρα.

Η Κηρα πεταχτηκε ορθια, τον πλησιασε με γοργο βημα, τον εσπρωξε να κολλησει πανω στον τοιχο και βυθισε τα ματια της στα δικα του. Ο Γκριντλοκ αιφνιδιαστηκε, δεν το περιμενε.

-'Ενταξει Γκρι, δικαιουσαι μια εξηγηση, αυτο το αναγνωριζω. Να ξερεις μονο πως αν μπορουσα να γυρισω τον χρονο πισω παλι το ιδιο θα εκανα'.

                =====================================

-'Δεν υπηρξα ποτε επιθεωρητρια Χωροταξικου περιβαλλοντος. Οταν γνωριστηκαμε ημουνα μελος μιας συμμοριας που εκανε ληστειες και οτι αλλες παρανομιες φανταζεσαι. Δεν ηθελα να ξερεις, φοβομουνα πως θα σ' εχανα, επρεπε να σου λεω ψεμματα κι αυτο με σκοτωνε. Ηθελα να σου πω την αληθεια αλλα το ανεβαλλα, περιμενα παντα την καταλληλη στιγμη και ποτε καμια δεν εμοιαζε καταλληλη. Καποια στιγμη μια δουλεια που καναμε στραβωσε, αποκαλυφθηκαν οι ταυτοτητες μας και ο ανθρωπος που ειχαμε κλεψει εβγαλε συμβολαιο για τα κεφαλια μας. Οχι μονο για τα δικα μας αλλα και για ολους τους κοντινους μας ανθρωπους. Εσυ ησουνα οτι ειχα και δεν ειχα. Επρεπε να εξαφανιστω κι επρεπε να το μαθαιναν ολοι. Ετσι θα στρεφονταν μακρια απο σενα κυνηγωντας εμενα σε αλλα σημεια. Δεν μπορουσα να σου πω κατι, αν ηξερες ισως μ' εψαχνες και μαζι μ' εμενα θα κινδυνευες κι εσυ. Ηταν μια αποφαση που επρεπε να παρω μεσα σε λιγα λεπτα, δεν ειχα χρονο να ψαξω για εναλλακτικες, δεν ειχα χρονο να σπαταλησω. Εκανα αυτο που επρεπε κι αν χρειαζοταν παλι το ιδιο θα εκανα, μονο εσυ μ' ενδιεφερες'.

              ======================================

Ο Γκριντλοκ προσπαθουσε να επεξεργαστει οτι ειχε ακουσει. Η Κηρα συνεχισε.

-'Τελικα σε καλο σου βγηκαν ολα αυτα' ειπε. 'Κοιτα τι εχεις καταφερει απο τοτε που εξαφανιστηκα. Διολου ασχημα. Το ξερεις πως ειναι ελαχιστοι αυτοι που εχουν παει με μια Διαστικτη ? Εγω προσωπικα ξερω μονο δυο-τρεις και να που σε βρισκω εδω με μια τετοια. Πολυ καλυτερα απο μια ψευτρα και υποκριτρια οπως εγω, ετσι δεν ειναι' ?

-'Αυτη η ιστορια με την Ρισανι'...προσπαθησε να πει ο Γκριντλοκ αλλα δεν τα καταφερε. Αιφνιδιαστηκε αλλη μια φορα καθως η Κηρα εγειρε μπροστα και τον φιλησε. Ηταν ενα φιλι γεματο παθος, θυμο, νοσταλγια και τρυφεροτητα. Ηταν ενα φιλι που του ξυπνησε συναισθηματα που ηταν θαμμενα χρονια ολοκληρα, δεν ηξερε καν πως υπηρχαν ακομα.

-'Αν ακουσω αλλη μια φορα τ' ονομα της Γκρι, πιστεψε με, θα θυμωσω πολυ' ειπε ψιθυριστα στο αυτι του ενω παραλληλα το χερι της βρεθηκε αναμεσα στα ποδια του σφιγγοντας τον.

Δεν τον αφησε καν να μιλησει, τον τραβηξε παλι πανω της και συνεχισε να τον φιλαει.