Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
Αφησε το αυτοκινητο σε καποιο σημειο που να μην φαινεται και συνεχισε με τα ποδια. Απο κει που βρισκοταν μπορουσε να δει το βενζιναδικο του Sam κι αυτο που ειδε δεν της αρεσε. Υπηρχαν τρια οχηματα εκει αλλα ουτε ιχνος απο τους ιδιοκτητες τους. Ο Sam που συνηθως βρισκοταν εξω καθισμενος μονιμα σε μια καρεκλα αναμενοντας πελατεια ηταν κι αυτος αφαντος. Ενα θηριωδες φορτηγακι βρισκοταν ακριβως στην εισοδο του πρατηριου και συντομα ανακαλυψε πως οι πυροβολισμοι προερχονταν απο τους δυο επιβατες του. Στοχος ηταν το κτιριο του βενζιναδικου με οποιον να ηταν μεσα ν' απανταει στις ομοβροντιες με μικροτερη συχνοτητα. Δεν υπηρχε περιπτωση να επεμβει υπερ της μιας η της αλλης μεριας διχως να ξερει ολες τις απαραιτητες λεπτομερειες. Ποιοι ηταν αυτοι στο φορτηγακι, ποιοι ηταν μεσα, γιατι υπηρχε αυτη η ανταλλαγη πυροβολισμων και το κυριοτερο αν υπηρχαν κι αλλοι στο γενικο πλαισιο που ακομα δεν ειχε εντοπισει. Επελεξε να παραμεινει κρυμμενη για λιγο ακομα αφηνοντας τα πραγματα να εξελιχθουν, η εμπειρια της προσταζε ν' ακολουθησει συγκεκριμενους κανονες αντιμετωπισης.
=====================================
-'Το περιμενες πως αυτος ο σαχλαμαρας θα κουβαλουσε οπλο' ? ρωτησε ο ενας αντρας τον αλλο.
-'Δεν ειναι να εμπιστευεσαι κανεναν' ηρθε η απαντηση. 'Καθε καρυδιας καρυδι τριγυρναει πια στους δρομους, δεν ξερεις απο που θα σου ερθει' προσθεσε και ξεσπασαν και οι δυο στα γελια.
-'Δεν υπαρχει λογος για ολο αυτο' ειπε ο πρωτος απευθυνομενος στον οπλοφορο που βρισκοταν ταμπουρωμενος μεσα στο βενζιναδικο. 'Δωσε μας την κοπελα και κανενας δεν θα παθει τιποτα'.
-'Ναι' εκανε ο αλλος 'κριμα ειναι να χαραμιζεται μαζι σου. Μ' εμας θα περασει πολυ καλυτερα. Εξ' αλλου ειναι ντροπη να την κρατας αποκλειστικα για σενα, δεν ειναι χριστιανικο αυτο'.
-'Οπως το λεει η Βιβλος' ξαναπε ο πρωτος. 'Οποιος εχει μια γυναικα να δινει και στον πλησιον του η κατι τετοιο, τελος παντως' προσθεσε προξενωντας αλλη μια φορα τα γελια και των δυο.
Η απαντηση ηρθε αμεσα απο το εσωτερικο του κτιριου. Η πρωτη σφαιρα χτυπησε τον αριστερο καθρεφτη του οχηματος των δυο αντρων και τον εκανε θρυψαλλα ενω η δευτερη μην βρισκοντας καποιο στοχο χαθηκε στο βαθος σφυριζοντας θυμωμενα. Οι δυο αντρες ανταπεδωσαν.
=======================================
-'Να πατε στο διαολο και οι δυο' ακουστηκε η φωνη του πολιορκημενου. 'Οποιος πλησιασει θα το μετανοιωσει. Το καλο που σας θελω, αν αγαπατε την ζωη σας, τσακιστειτε και φυγετε τωρα'.
-'Ben φοβαμαι' ειπε περιπαικτικα ο ενας αντρας στον αλλο. 'Ακουσες τι ειπε ? Θα μας κανει ντα αν δεν φυγουμε, ειναι αγριος ο τυπος' προσθεσε προσποιουμενος πως τα λογια τον ειχαν τρομαξει.
-'Μη κυριος' εκανε αυτος που λεγοταν Ben 'μην μας κανεις κακο, εμεις μονο το κοριτσι θελαμε για λιγη διασκεδαση. Τσακιζομαστε και φευγουμε οπως διεταξες' με τα γελια να τους φερνουν δακρυα στα ματια 'δεν θελουμε να τα βαλουμε με καποιον τοσο σκληρο σαν κι εσενα'.
Τα γελια τους κοπηκαν αποτομα νοιωθοντας την σφαιρα να περναει ξυστα απ' τα κεφαλια τους.
-'Τι στο διαβολο'...εκανε ο ενας πεφτοντας ενστικτωδως στο εδαφος.
-'Απο που ηρθε αυτη' ? ρωτησε εκπληκτος ο αλλος.
-'Υπαρχει κι αλλος εδω' μουρμουρισε ο πρωτος 'αλλα δεν ξερω που κρυβεται'.
-'Μπλεξαμε Ben' εκανε ο αλλος νοιωθοντας τον φοβο να τον κυριευει.
======================================
Η επομενη σφαιρα του αγνωστου σκοπευτη μετετρεψε το τζαμι του συνοδηγου σε δεκαδες μικρα κομματια ενεργοποιωντας ταυτοχρονα το κουμπι πανικου για τους δυο οπλοφορους.
-'Την καναμε Charlie, δεν ξερω ποιος ειναι αυτος που μας ριχνει και δεν νομιζω πως ειναι σωστο να κατσουμε να το μαθουμε. Θα εχουμε την ευκαιρια μας καποια αλλη στιγμη'.
Μπηκαν προσεκτικα μεσα στο φορτηγακι σκυμμενοι οσο το δυνατον περισσοτερο. Εβαλαν μπροστα, εκαναν οπισθεν και μεσα στην σκονη που σηκωσε το σπινιαρισμα οδηγησαν προς τα νοτια. Οση ωρα διηρκεσε αυτο ουτε ενας πυροβολισμος δεν επεσε απο την αντιθετη πλευρα.
Μεχρι και την στιγμη που κατακαθησε η σκονη επικρατησε απολυτη ησυχια.
-'Ειστε καλα εκει μεσα' ? ρωτησε η Tristessa εχοντας παντα το βλεμμα καρφωμενο προς το σημειο που ειχε φυγει το φορτηγακι. 'Αυτοι που πυροβολουσαν εφυγαν' προσθεσε.
-'Ευχαριστουμε για την βοηθεια' απαντησε ο αντρας μεσα απο το βενζιναδικο. 'Μπορουμε να βγουμε τωρα ? Η κοπελα ειναι σε κατασταση υστεριας' συμπληρωσε.
========================================
-'Βγειτε αλλα να βλεπω τα χερια σας και τα οπλα σας' εκανε η Tristessa.
Μερικα δευτερολεπτα μετα η πορτα του βενζιναδικου ανοιξε κι ενας κομψοντυμενος νεαρος βγηκε με τα χερια προτεταμενα. Στο ενα κρατουσε το οπλο με το οποιο ειχε αμυνθει τοση ωρα.
-'Η κοπελια δεν εχει οπλο κυρια' ειπε ενω τον ακολουθουσε μια νεαρη φανερα τρομοκρατημενη. 'Δες και μονη σου'.
Η Tristessa εκανε την εμφανιση της παντα κρατωντας την Beretta στο χερι της.
-'Τι εγινε εδω ? Γιατι σας πυροβολουσαν αυτοι' ? ρωτησε.
-'Κυρια μου' εκανε ο νεαρος φερνοντας το χερι του στο γεισο του καπελου του κι αγγιζοντας το ελαφρα 'σας ευχαριστω και παλι για την βοηθεια σας. Η Silea κι εγω σας χρωσταμε χαρη. Επι τη ευκαρια' προσθεσε τεινοντας το χερι του 'Stockton, Brett Huey Stockton'.
-'Tristessa' απαντησε ενω τα ματια της σαρωναν τον χωρο τριγυρω.
-'Ωραιο ονομα' εκανε η κοπελα. 'Σας ευχαριστω πολυ, δεν ξερω τι θα καναμε διχως εσας'.
=======================================
-'Δεν εκανα κατι' απαντησε η Tristessa νοιωθοντας λιγο αβολα με ολες αυτες τις ευχαριστιες. 'Αυτο ειναι το αμαξι σας' ? ρωτησε δειχνοντας μια παλια μα καλοδιατηρημενη Chevrolette.
-'Αυτο' εκανε ο νεαρος 'ελπιζω να μην εχει παθει κατι απο τους πυροβολισμους'.
-'Θα μου πειτε τελικα γιατι σας εβαλαν στοχο αυτοι οι τυποι' ? ρωτησε η Tristessa.
-'Ολα ξεκινησαν καμια δεκαρια μιλια πιο πριν' ειπε η Silea που εμοιαζε να εχει επανελθει πληρως. 'Ειχαν σταματησει στην ακρη του δρομου, εμοιαζε να εχουν παθει καποια βλαβη και σταματησαμε να τους βοηθησουμε. Αποδειχτηκε πως δεν ειχαν τιποτα αλλα ο τροπος που αρχισαν...καταλαβαινετε...εμεις θελαμε μονο'...
-'Εβαλαν στο ματι την Silea' διεκοψε ο Brett 'ηταν ξεκαθαρο πως τους γυαλισε, απο τα γελια, τα υπονοουμενα τους. Φυγαμε αλλα διαπιστωσαμε πως μας ακολουθουσαν σε μικρη αποσταση. Να πω την αληθεια τα χρειαστηκαμε, ομως δυο μιλια πιο πριν απο δω χωθηκαν σε καποιο παραδρομο και φανταστηκαμε πως αυτο ηταν ολο. Εμεις σταματησαμε μετα στο βενζιναδικο'.
=======================================
-'Δεν υπηρχε κανενας μεσα, το μερος ηταν ερημο' συνεχισε η Silea. 'Βαλαμε βενζινη και πηγαμε ν' αφησουμε τα χρηματα στον παγκο. Τοτε ακουσαμε θορυβο απο αυτοκινητο, κοιταξαμε, για να δουμε πως αυτοι που μας παρακολουθουσαν ειχαν παρκαρει απ' εξω. Τα υπολοιπα τα γνωριζετε λιγο πολυ, αν δεν ειχατε εμφανιστει εσεις φοβαμαι πως την ειχαμε ασχημα' ολοκληρωσε.
-'Ειπες πως δεν υπηρχε κανενας μεσα στο βενζιναδικο' εκανε η Tristessa.
-'Ουτε ψυχη' απαντησε ο Brett. 'Κανονικα αυτο θα ηταν περιεργο αλλα με ολα αυτα που συμβαινουν τις τελευταιες μερες, να πω την αληθεια, δεν μας παραξενεψε καθολου'.
-'Δεν ειστε κατοικοι του Salisbury' ειπε η Tristessa. 'Αλλα δεν μπορουμε να κατσουμε να συζηταμε εδω, μπορει να επιστρεψουν και ισως να εχουν κι ενισχυσεις. Πρεπει να παμε καπου σε ασφαλες μερος και θα τα δουμε ολα εκει. Εχω παρκαρει λιγο πιο περα' συνεχισε δειχνοντας με το χερι περιπου που ειχε το τζιπακι της ' νομιζετε πως μπορειτε να με ακολουθησετε' ?
-'Πηγαινετε εσεις μπροστα κυρια μου κι ερχομαστε πισω σας' εκανε ο Brett.
======================================
Η Tristessa εφερε το αυτοκινητο της στο βενζιναδικο, γεμισε το ρεζερβουαρ και ξεκινησε τον δρομο για το σπιτι της. Εκανε μονο μια μικρη σταση στο καταστημα που την τροφοδοτουσε με προμηθειες, πηρε μερικα απαραιτητα και συνεχισε με την Chevy ν' ακολουθει σταθερα.
Περασε διχως να σταματησει στο σημειο που βρισκοταν νεκρος ο νεαρος μεσα στο οχημα του, εριξε μια γρηγορη ματια την ωρα που περναγε μπροστα απο το κτημα του Bob διαπιστωνοντας πως ολα παρεμεναν ακριβως τα ιδια οπως τα ειχε δει ερχομενη. Ειχε παρα πολλα ερωτηματικα, αναρωτιοταν αν αυτο το ζευγαρι που ειχε βοηθησει μπορουσε να της μεταφερει πληροφοριες για το τι συνεβαινε αλλου. Αυτα που ζουσε ηταν πρωτογνωρα, το θεμα ηταν αν περιοριζονταν στην περιοχη του Salisbury η ειχαν αποκτησει γενικοτερο χαρακτηρα.
Σε ολη την διαδρομη το βλεμμα της ηταν κολλημενο στους καθρεφτες του τζιπ της προσπαθωντας να σιγουρευτει αν υπηρχε καποιος που να τους ακολουθει και η αρνητικη διαπιστωση την εκανε να αισθανεσαι λιγο πιο ησυχη και χαλαρη.
========================================
Φροντισαν να παρκαρουν τα οχηματα τους σε σημειο που να να μην ηταν ορατο απο καποιον διερχομενο και μπηκαν και οι τρεις στο σπιτι. Ο Brett ειχε φερει μεσα και την καραμπινα του, μια παλια επαναληπτικη αλλα κλασσικη στο ειδος της και τουλαχιστον η Tristessa δεν ειχε λογο να ειναι καχυποπτη απεναντι στο νεαρο ζευγαρι. Η Silea φαινομενικα ειχε ηρεμησει αλλα μπορουσε να διακρινει ακομα μια καποια νευρικοτητα. Εφτιαξε καφε και τους προσφερε απο μια κουπα. Ηταν ξεκαθαρο απο τις αντιδρασεις τους πως τον χρειαζονταν και οι δυο.
-'Δεν υπαρχει λογος ανησυχιας' εκανε η Tristessa 'σχεδον κανενας δεν γνωριζει την υπαρξη αυτου του σπιτιου συνεπως οι πιθανοτητες να μας αιφνιδιασει καποιος ειναι μηδαμινες. Να παρουμε λιγο τα πραγματα απο την αρχη ? Πως βρεθηκατε εσυ και η γυναικα σου εδω' ? ειπε στον Brett.
-'Α, οχι, παρεξηγησατε' εκανε μ' ενα ελαφρυ μειδιαμα ο νεαρος. 'Γυναικα μου, μπα οχι. Για την ακριβεια την Silea την ξερω μολις πεντε μερες, καταλαβαινετε, δεν την ειχα ξαναδει στην ζωη μου. Ετυχε να συναντηθουμε και να συνταξιδεψουμε, αυτο ειναι ολο'.
========================================
Η Tristessa κοιταξε την κοπελα που κουνησε καταφατικα το κεφαλι της επιβεβαιωνοντας τα λογια του Brett. Αυτο ισως αλλαζε λιγο τα δεδομενα, ειχε μολις βοηθησει δυο αγνωστους που κι αυτοι πριν πεντε μερες αγνωστοι ηταν μεταξυ τους. Ειχε ακομα καποιες ερωτησεις να κανει.
-'Μπορω να παω στο μπανιο' ? ρωτησε η Silea ενω σηκωνοταν ορθια.
-'Φυσικα, βεβαια, απο κει ειναι' απαντησε η Tristessa δειχνοντας με το χερι. Η κοπελα χαμογελασε συγκαταβατικα και δευτερολεπτα μετα τους ειχε αφησει μονους στο καθιστικο.
-'Περιεργο ονομα αυτο το Silea' εκανε απευθυνομενη στον Brett.
-'Ναι, και μενα ετσι μου φανηκε και την ρωτησα. Μου ειπε πως δεν ειναι απο δω, εχει καταγωγη απο καποιο μερος που δεν θυμαμαι πως λεγεται. Αλλα μπορεις να την ρωτησεις μολις ερθει'.
-'Της εχεις εμπιστοσυνη' ? Ο νεαρος επαιξε λιγο αμηχανα με το καπελο του πριν απαντησει.
-'Ναι, δεν εχει δωσει αφορμη για να το αμφισβητησω' ειπε στο τελος.
-'Εσυ εισαι εμπιστοσυνης' ? ρωτησε παλι η Tristessa κοιτωντας τον στα ματια.
