Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ 

                                                                 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 44

-'Κοιτα, δεν ξερω που θελεις να πας αλλα μολις πριν καποιες ωρες ξεφυγα απο καποιους τυπους που ζαχαρωνανε ασχημα το κεφαλι μου και υπαρχει ενδεχομενο να μ' εχουν παρει στο κατοπι. Αν συνεχισεις προς τα κει απ' οπου ηρθα υπαρχει ενδεχομενο να πεσεις πανω τους. Μονος εισαι' ?

Ο αντρας κοιταξε τον Alan ζυγιζοντας ολα οσα του ειχε πει αν ηταν αληθεια.

-'Οχι, δεν ειμαι μονος' απαντησε. 'Εχω μια κοπελια στο φορτηγο, την βρηκα στο ιδιο σημειο που σταματησες κι εσυ και μου λεει κατι τρελα, ακαταλαβιστικα πραγματα. Ελα μαζι μου' ειπε 'α, ευκαιριας δοθεισης, Martin Breadford, οδηγος νταλικας' προσθεσε κι απλωσε το μουσκεμενο χερι του προς τον Alan με τον τελευταιο να το σφιγγει γερα.

-'Alan Carter' συστηθηκε 'κυνηγημενος', κι αυτος ειναι ο Ronnie, ο σκυλος μου' προσθεσε κι ακολουθησαν βιαστικα τον Martin στο φορτηγο.

Στην ευρυχωρη καμπινα του οδηγου ο Alan προσεξε μια κοπελα που καθοταν στην ακρη του καθισματος του συνοδηγου, μαζεμενη κι εμφανως ταραγμενη.

                       ====================================

-'Απο δω η Silea Nearhos που σου ελεγα' εκανε ο Martin ενω η κοπελα εκανε μια ελαφρια κινηση με το κεφαλι 'αυτος ειναι ο Alan Carter και ο Ronnie' συνεχισε ο οδηγος ενω παραλληλα εβαζε εμπρος το φορτηγο του. 'Αν ειναι αληθεια οτι μου ειπες' απευθυνθηκε προς τον Alan 'λεω ν' αποφυγουμε τη διαδρομη απ' οπου ηρθες και να κινηθουμε αντιθετα. Το αμαξι σου' ?

-'Δεν ειναι δικο μου' αποκριθηκε ο Alan. 'Το δικο μου δεν ξερω καν που βρισκεται'.

-'Ωραια' απαντησε ο Martin 'δεν εχουμε ν' αφησουμε τιποτα πισω μας. Παρεμπιπτοντως, εγω κατευθυνομουνα προς το Κ.Ε.Λ.Ν που βρισκεται κοντα στο Claymore. Η Silea απο δω δεν ειχε αντιρρηση, εσυ εισαι ενταξει μ' αυτο' ? ρωτησε τον Alan καθως μανουβραριζε την νταλικα.

-'Το οπουδηποτε μακρια απ' αυτους που με ψαχνουν μου μοιαζει φανταστικο' ειπε ο Alan.

-'Αψογα. Ας απομακρυνθουμε απο δω και τα υπολοιπα τα βρισκουμε στο δρομο.

Με ανετες κινησεις, προιοντα ξεκαθαρα χρονων πειρας, εστρεψε την νταλικα προς την αντιθετη κατευθυνση ενω η μανια της βροχης εμοιαζε σταδιακα να ξεθωριαζει.

                    ====================================

-'Πες του οτι μου ειπες' παροτρυνε την Silea ο Martin διχως να παιρνει τα ματια του απ' τον δρομο. Η κοπελα διηγηθηκε αλλη μια φορα το περιστατικο που ειχε ζησει μετα την αγρια δολοφονια του δικαστη και των οικειων του κι αφου ολοκληρωσε την αφηγηση της κοιταξε εντονα τον Alan περιμενοντας να δει τις αντιδρασεις του. Ο τελευταιος εφερε στο μυαλο του την δικη του συναντηση με τον κηρυκα κι αναρωτηθηκε αν επρεπε να το μοιραστει με τον Martin και την Silea. Μετα απο λιγη σκεψη επελεξε να το αποσιωπησει μεχρι νεωτερας.

-'Δεν ξερω κατα ποσο συνεβησαν ολα αυτα' ειπε 'αλλα η αληθεια ειναι πως με ολα αυτα που εχουν ηδη διαδραματιστει τιποτα δεν μου κανει πια εντυπωση' κατεληξε ο Alan. 'Το σεναριο να ειναι εξωγηινοι πισω απ' ολα αυτα μου εχει περασει και μενα απο το μυαλο, απλα δεν ειχα ποτε αποδειξεις, ουτε καν ενδειξεις, οτι κατι τετοιο ηταν εφικτο. Με οσα ακουσα ομως αυτο το σεναριο ισως βρηκε τις αποδειξεις που χρειαζοταν για να ζωντανεψει. Εξυπακουεται πως παραμενει το ερωτημα γιατι αλλα ισως καποια στιγμη να το μαθουμε κι αυτο' ολοκληρωσε.

            =======================================

Η Silea πηγε κατι να πει αλλα μια φωνη απο τον ασυρματο της νταλικας την διεκοψε.

-'Maximun Overdrive 1, εδω Maximum Overdrive 4, ακους' ?

Ο Martin πηρε τον ασυρματο στα χερια του για ν' απαντησει.

-'Ακουω Maximum Overdrive 4, που βρισκεσαι' ?

-'Πριν λιγο περασα το Colston, συνεχιζω πορεια για Claymore, εσυ' ?

-'Αλλαξα λιγο πορεια, κανω κυκλο, μαλλον θα φτασω τελευταιος'.

-'Τι εγινε ?

-'Τιποτα σοβαρο. Εχω δυο 'δεματα' μαζι μου, τα μαζεψα στο δρομο και το ενα εχει 'σκια' στην ουρα του. Δεν θελω να ριψοκινδυνεψω απροοπτες συναντησεις.

-'Καλως. Οι Maximum 2 και 3 δεν απαντουν εδω κι ενα μισαωρο περιπου'.

-'Θα ειναι εκτος εμβελειας, λογικα θα τους πετυχουμε στη συγκλιση'.

-'Εχει εκπομπη ηδη ο Gruesome Al, βαλε ν' ακουσεις οτι προλαβεις. Maximum Overdrive 4 τελος'.

              =====================================

-'Τι συνθηματικο ειναι αυτο το Maximum Overdrive που λεγατε' ? απορησε ο Alan.

-'Ναι, ακουγεται καπως' απαντησε ο Martin. 'Διχως επικοινωνιες μονο μεσω ασυρματου μπορουσαμε να συννενοηθουμε. Ειμαστε 4 νταλικιερηδες απο διαφορετικα μερη κι αποφασισαμε

να παμε εκει που σας παω τωρα, στο Κεντρο Ελεγχου Λοιμωδων Νοσηματων. Τωρα τ' ονομα το εχουμε παρει απο την ομωνυμη ταινια του Steven King, Maximum Overdrive'.

-'Αυτον τον Steven King τον ξερω' εκανε η Silea 'την ταινια αυτη ομως ποτε'.

Ο Martin χαμογελασε κι αναψε τσιγαρο.

-'Βασιζεται σε βιβλιο του αλλα το ωραιο ειναι πως εχει κανει και ο ιδιος την σκηνοθεσια'.

-'Ναι αλλα γιατι Maximum Overdrive' ? ρωτησε παλι η Silea.

-'Το θεμα της ταινιας ειναι μια δυσλειτουργια στις μηχανες στην Γη εξαιτιας ενος κομητη. Οι μηχανες αρχιζουν και σκοτωνουν κοσμο και πρωταγωνιστουν ενα σωρο νταλικες που συννενοουνται μεταξυ τους για το πως θα εξοντωσουν τους ανθρωπους'.

                        ===================================

-'Καινουργια ειναι' ? ρωτησε με την σειρα του ο Alan. 

-'Παλια ταινια, δεν εμεινε και στην ιστορια αλλα μας φανηκε καταλληλο ονομα για να βαφτιστουμε' αποκριθηκε ο Martin. 'Δεν μου κανει εντυπωση που δεν την ξερετε, παραειστε μικροι. Αμφιβαλλω αν νεοι της γενιας σας θ' ασχολουνταν ποτε με τετοιες ταινιες'.

-'Ειπες δυο 'δεματα' και 'σκια' εκανε η Silea. 'εννοοντας εμας. Δηλαδη ? Τι σημαινει αυτο' ?

Ο Martin χαμογελασε. 'Ειναι κωδικας μεταξυ μας, ετσι ενημερωνουμε ο ενας τον αλλον. 'Δεματα' σημαινει πως εχω συνεπιβατες αλλα ειναι ενταξει. 'Σκια' σημαινει πως τους κυνηγανε.  Αν ελεγα 'πακετα' σημαινε πως οι συνεπιβατες μου ειναι επικινδυνοι, συνεπως οποιος μπορουσε να σπευσει σε βοηθεια και ηταν πιο κοντα θα το εκανε αμεσως. Καταλαβες τωρα' ?

-'Φυσικα. Αλλα αμα οι ερμηνειες ειναι αντιστροφες ? Αν 'δεματα' σημαινει κινδυνος και 'πακετα' κανενα προβλημα ? Πως ξερουμε πως αυτο που μας ειπες ειναι η αληθεια' ?

-'Δεν το ξερετε αλλα αναρωτηθειτε. Ειστε επικινδυνοι' ?

                          ===================================

-'Νομιζω δεν υπαρχει λογος ν'αμφισβητησουμε οτι μας ειπες' εκανε ο Alan προσπαθωντας να ελαφρυνει την ατμοσφαιρα. 'Το αντιθετο, η βοηθεια σου ειναι πολυτιμη'.

-'Ευχαριστω παλληκαρι μου. Καταλαβαινω πως οι γυναικες ειναι πιο φιλυποπτες, πιο μαγκωμενες, χωρις παρεξηγηση κοπελια, αλλα δεν εχετε να φοβηθειτε κατι απο μενα'.

-'Ολα καλα' εκανε η Silea 'απλα με ολα αυτα που εχουν συμβει'...

-'Απολυτα δικαιολογημενη' εκανε εμφατικα ο Martin 'δεν τα λες και λιγα'.

-'Αυτο με την μουσικη που σου ειπε ο συναδελφος' ? παρενεβληθη ο Alan προσπαθωντας ν' αλλαξει την κουβεντα. 'Πως τον ειπε τον τυπο' ?

-'Gruesome Al. Μυστηρια μαρκα. Κανεις δεν ξερει απο που εκπεμπει, παιζει μουσικες για περιεργο κοινο, εχει τις αποψεις του, μερικες εντελως ξεχαρβαλωμενες αλλα ενταξει. Αναθεμα αν εχω συγκρατησει ενα απο τα ονοματα που βαζει αλλα μερικα, πως να το πω, ακουγονται καπως. Κατσε να τον βαλουμε ν' ακουσουμε τι εχει να λεει αποψε' προσθεσε κι ανοιξε το ραδιοφωνο.

             ====================================

-'... λειψει το ατελειωτο, εκνευριστικο και σχεδον μονιμο μποτιλιαρισμα που υπηρχε. Ολοι εσεις εκει εξω που βρισκεστε πισω απο ενα τιμονι εχετε καταλαβει πως οι δρομοι ειναι δικοι σας. Τερμα οι φασαρια, οι διαπληκτισμοι, οι καυγαδες, οι κορνες, ολα. Οπου και να πηγαινετε εχετε ξεχασει τον χαμενο χρονο που σπαταλουσατε με ωρες αναμονης που το μονο που εκανε ηταν να δοκιμαζει νευρα και αντοχες οπως το περιγραφει ο Jimi Hendrix στο Crosstown Traffic. Να θυμαστε ομως πως οτι κανετε εσεις το κανει ο απεναντι σας, το κανει αυτος που βρισκεται πισω σας. Τα νευρα, ο θυμος, η λαμψη στα ματια, ο φονος και το εγκλημα ειναι ακομα εδω. Γι αυτο προσεξτε την νυχτα, την αποψινη νυχτα. Να ειστε αορατοι, αθεατοι, μην κανετε τον παραμικρο θορυβο που μπορει να σας προδωσει. Ζουμε επικινδυνες μερες, καθε τι που μπορει να σας εκθεσει μπορει να ειναι μοιραιο. Sound of Silence απο τους αυστραλους Sick Things, γιατι η ησυχια δεν τραβαει ποτε τα βλεμματα, γιατι η ησυχια περναει παντα απαρατηρητη. Αντιγραψτε το πιο κοντινο κι επιτυχημενο, την φυση την ιδια οπως λειτουργει τη νυχτα και συνεχιστε να παραμενετε ζωντανοι'.

                   ======================================

-'Και κατι ακομα γι αυτην τη νυχτα, ειδικα για οσους ειναι στο δρομο στα βορεια. Απο εδω βλεπω την μαυριλα που υπαρχει, σημαδι πως καποιοι απο σας βιωνετε οτι λεει ο Tom Verlaine με το Storm, καποιοι οδηγειτε μεσα στην βροχη, μια βροχη που δεν ξερω αν ειναι Mercy Rain οπως υποστηριζει ο Peter Murphy. Γιατι ο οικτος και το ελεος ειναι πια μονο για την χλωριδα και την πανιδα, οχι για μας που ειμαστε πια ειδος προς εξαφανιση. Μην ξεχνατε, ποτε κατι τοσο ζωογονο δεν αφορουσε την ανθρωπινη ρατσα, απο τοτε που υπηρξαμε τα φυσικα φαινομενα οπως η βροχη ηταν μεσο τιμωριας και μαλιστα σκληρης. Απο την εποχη του κατακλυσμου που ολος ο πλανητης ζουσε Flood συμφωνα με τους Jar Of Clay μεχρι τις προσφατες εμπειριες της κλιματικης αλλαγης οπου φροντισαμε να καταστρεψουμε τα παντα. Αλλα αποψε οσοι βρισκεστε εκει εξω κοιταξτε να επιβιωσετε γιατι αυριο θα σας περιμενουν διαφορετικες και νεες δοκιμασιες, σ' ενα περιβαλλον που κανεις μας δεν ζητησε, κανεις μας δεν θελει και κανεις μας δεν μπορει να διορθωσει. Ακουμε τα κομματια που ανεφερα και ο Gruesome Al εδω σας αφηνει την καληνυχτα του κι αποχωρει'.    

 

           Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ 

                                                               ΚΕΦΑΛΑΙΟ 43

Το ενστικτο του τον ειχε προειδοποιησει να μην ακολουθησει την Luna που μολις του ειχε κλεψει το αυτοκινητο και αποδειχτηκε περα για περα σωστο. Στην απολυτη σιγαλια που επικρατουσε ακουγε το θορυβο του κινητηρα να ξεθωριαζει προοδευτικα καθως απομακρυνοταν και μετα, εντελως αναπαντεχα, σταματησε τελειως. Κατι ειχε συμβει αλλα δεν ηξερε τι. Διχαστηκε ως προς το ποιον ν' ακολουθησει και η πλευρα που του ελεγε να παει προς τον κηρυκα κερδισε. Ειχε εξαφανιστει μεσα σε κεινον τον τεραστιο χωρο αλλα οι ανθρωποι δεν εξαφανιζονταν ετσι απλα. Καπου ηταν, καπου κρυβοταν και ο Alan, με τον Ronnie στο κατοπιν του, επιθυμουσε διακαως να τον βρει για να μαθει πως γνωριζε και απο που το ονομα του. Τα λιγοστα δευτερολεπτα που κρατησαν οι σκεψεις του ηταν αρκετα για να τον βοηθησουν αλλη μια φορα. Αυτος ο θορυβος απο κινητηρα που ακουγε μολις τωρα δεν ηταν απο την Charmin', υπηρχε καποιος ακομα εκει κοντα με μηχανοκινητο οχημα. Μπηκε μεσα στο κτιριο κι εψαξε να βρει σημειο που θα μπορουσε να κρυφτει και να μαθει ποιος ηταν ο οδηγος του αυτοκινητου. Ειδε τις σκαλες μπροστα του.

                    ====================================

Το αυτοκινητο σταματησε ακριβως εξω απο το κτιριο. Τρεις αντρες και μια γυναικα βγηκαν απ' αυτο, ο ψηλος με τα μακρια μαλλια που βαδιζε μπροστα εμοιαζε να ειναι αρχηγος.

-'Το ψαχνω εγω αυτο' ειπε η γυναικα και ετρεξε προς την εισοδο του κτιριου.

Ο αντρας εκανε νοημα στους αλλους δυο να ελεγξουν τα δυο διπλανα κτιρια κι αυτος παρεμεινε εκει με τα ματια του να σαρωνουν τα παντα. Λιγα λεπτα μετα οι δυο αντρες ειχαν βγει απρακτοι.

-'Τιποτα Zeerok Zee' ειπαν σχεδον εν χορω 'δεν υπαρχει κανενας εκει μεσα'.

Ο αντρας που ειχαν προσφωνησει Zeerok Zee δεν ανοιγοκλεισε καν τα βλεφαρα του.

-'Αν υπαρχει αλλος' εκανε η γυναικα που κι αυτη ειχε επιστρεψει μονη 'ειναι καπου αλλου'.

-'Υπαρχει Argomma, υπαρχει. Τον νοιωθω αυτη τη στιγμη να μας παρακολουθει.

-'Τι θελεις να κανουμε' ? ρωτησε η γυναικα.

Ο θηριωδης αντρας εσφιξε τις γροθιες του, τεντωσε τα χερια του και ουρλιαξε με ολη του την δυναμη, ενα ουρλιαχτο ικανο να παγωσει τις φλεβες του οποιουδηποτε. Κανεις δεν μιλησε.

                        ==================================

-'Ειναι πεζος' ειπε μολις εκτονωθηκε ο Zeerok Zee. 'Δεν γινεται να μας ξεφυγει, ειναι καπου κρυμμενος και πανικοβλητος. Τον θελω ζωντανο' προσθεσε με ψυχρη, μεταλλικη φωνη. 'Εσεις' διεταξε 'σαρωστε εξονυχιστικα τα κτιρια απ' αυτην τη πλευρα, εγω θα παω απο την αλλη. Argomma' απευθυνθηκε στη γυναικα 'μεινε εδω κι ελεγχε το μερος μηπως φανει. Καταλαβατε' ?

Δεν χρειαστηκε δευτερη κουβεντα, ολοι τσακιστηκαν να υπακουσουν στις διαταγες του. Η Argomma στηθηκε ακριβως στην εισοδο του μεγαλου κτιριου με το βλεμμα να κοιταει παντου.

Ενοιωσε μια παρουσια πισω της μα δεν τρομοκρατηθηκε. Γυρισε με ταχυτητα φιδιου ενω ενα μαχαιρι 20 εκατοστων ηταν ηδη στο χερι της και βυθιζοταν στην σαρκα αυτου που υπηρχε πισω της. Διαπιστωσε με εκπληξη και τρομο πως το μαχαιρι ειχε περασει μεσα απο το σωμα του αντρα που εστεκε πισω της. Και το δευτερο χτυπημα ηταν σαν να εσχιζε τον αερα. Οπισθοχωρησε μην μπορωντας να εξηγησει τι συνεβαινε. Ο κηρυκας αδιαφορησε για την παρουσια της, την προσπερασε και κατεβηκε αργα τις σκαλες σαν να πηγαινε μια χαλαρη βολτα.

                    ======================================

Την στιγμη που εφτανε στο επιπεδο του δρομου εξαφανιστηκε σαν να μην ειχε υπαρξει ποτε. Τα ματια της Argomma γουρλωσαν αδυνατωντας να πιστεψει οτι ειχε μολις συμβει. Δεν ειχε δει λιγα με τα ματια της, πραγματα που δυσκολα θα γινονταν πιστευτα απο τον καθενα μα ετουτο εδω ηταν περα απο καθε λογικη. Σκεφτηκε να φωναξει τους υπολοιπους μα αλλαξε γνωμη. Τι να τους ελεγε ? Πως ενα φαντασμα βγηκε απο το κτιριο κι εξαφανιστηκε ? Θα την περνουσαν για τρελη, για θεοπαλαβη, ακομα και η ιδια θα πιστευε κατι τετοιο αν της το ελεγε καποιος αλλος. Οχι, οτι ειχε συμβει θα το κρατουσε μονο γι αυτην αλλα πλεον δεν ηθελε καν να στεκεται μπροστα απο εκεινο το κτιριο. Ο φοβος του ανεξηγητου ειχε φωλιασει μεσα της, το τελευταιο που χρειαζοταν ηταν να εβγαιναν κι αλλες τετοιες οπτασιες απο εκει μεσα για να κανουν τις βολτες τους. Κατεβηκε γρηγορα τα σκαλια κι ακολουθησε την αντιθετη διαδρομη απο εκεινη που φαινομενικα θ' ακολουθουσε εκεινο το πλασμα αν δεν ειχε εξαφανιστει σαν να μην ειχε υπαρξει ποτε. Το πως θα το δικαιολογουσε στον Zeerok Zee θα το εβλεπε αργοτερα, τωρα ηθελε ν' απομακρυνθει.

                        =====================================

Ο αρχικος πανικος του Alan εδωσε γρηγορα την θεση του σε πιο ορθολογιστικες σκεψεις. Η εξαφνη εμφανιση του κηρυκα δεν τον αιφνιδιασε, τον παρακολουθησε καθως εβγαινε απο το κτιριο, ειδε την ματαιη αποπειρα της γυναικαρας που εστεκε φρουρος στην εισοδο για να τον σταματησει και προσπαθησε να ερμηνευσει τις κινησεις του. Οταν ειδε το υπεροχο θηλυκο να εγκαταλειπει ευσπεσμενα το κτιριο συνειδητοποιησε πως ο κηρυκας του εδινε μια διεξοδο διαφυγης που επρεπε να εκμεταλλευτει αμεσα. Σταματησε στην εισοδο και χτενισε με το βλεμμα την περιοχη τριγυρω. Το σκοταδι ειχε πεσει εξω κι αυτο ηταν ενας πολυτιμος συμμαχος στην προσπαθεια διαφυγης του. Απομακρυνθηκε γρηγορα απο την πλατεια και το ματι του επιασε το οχημα με το οποιο ειχαν ερθει οι διωκτες του. Πλησιασε με την δεουσα προσοχη και χρησιμοποιωντας το μαχαιρι του εσχισε τα δυο μπροστινα λαστιχα εξασφαλιζοντας ετσι πως δεν θα ειχε ν' ανησυχει για τυχον καταδιωξη. Τωρα επρεπε να βρει ενα μεταφορικο μεσο για ν' απομακρυνθει μαζι με τον σκυλο του το συντομοτερο δυνατον.

                       ===================================

Σταθηκε τυχερος στο πεμπτο, μια παλια Camaro με τα κλειδια στην μιζα. Με τον Ronnie διπλα του προσπαθησε να φερει στην μνημη του το χαρτη της πολης για να θυμηθει την εξοδο. 

Ηξερε πως ο θορυβος της μηχανης θα κινητοποιουσε τους διωκτες και χαμογελασε πλατια σκεφτομενος τα μουτρα τους οταν θα εβλεπαν τα σκασμενα λαστιχα. Πηρε μια στροφη και μπηκε στην ευθεια του δρομου που οδηγουσε εξω απο την πολη. Ανεπτυξε ταχυτητα και φρεναρε αποτομα. Λιγα μετρα μπροστα του στεκοταν η γυναικαρα που ηταν φρουρος στο κτιριο που ειχε κρυφτει λουσμενη στο φως των προβολεων του. Επαιξε λιγο με το γκαζι και τον συμπλεκτη θελοντας να δωσει στιγμα πως ηταν αποφασισμενος ακομα και να περασει απο πανω της αν δεν απομακρυνοταν. Η Argomma αδιαφορουσε, παρεμενε αμετακινητη.

-'Κριμα κι αμαρτια τετοια γυναικα' μονολογησε ο Alan 'αλλα το τομαρι μου αξιζει περισσοτερο' προσθεσε και χυμηξε μπροστα. Ειχαν απομεινει λιγα μετρα ακομα για να την χτυπουσε οταν η Argomma με μια βουτια στο πλαι απεφυγε τη συγκρουση ενω ο Alan χανοταν στο βαθος. 

                =======================================

-'Εφταψυχος' μουρμουρισε ο Zerok Zee που ειχε καταφτασει μαζι με τους αλλους δυο. 'Δεν ξερουμε που παει και δεν μπορουμε ν' ακολουθησουμε. Αυτο το πανουργο σκυλι μας εσκασε δυο λαστιχα. Βρειτε μεταφορικο μεσο' διεταξε τους δυο αλλους που ετρεξαν να υπακουσουν.

-'Που ηταν τελικα κρυμμενος' ? ρωτησε ο Zerok.

Η Argomma ανασηκωσε τους ωμους της.

-'Νομιζα πως απο κει που ησουν ηλεγχες ολο το μερος' εκανε ξανα ο Zerok.

-'Ετσι νομιζα κι εγω' απαντησε η Argomma 'αλλα τελικα μαλλον καναμε λαθος. Τι γινεται απο δω και περα' ? ρωτησε απορημενη. 'Τον κυνηγαμε η τον παραταμε' ?

-'Δεν ξερω ακομα. Αυτο που ξερω ειναι πως το σκουπιδι αυτο τριγυρναει εκει εξω και ειναι ζητημα χρονου να τον εντοπισω και να του δωσω ενα καλο μαθημα'.

-'Αν καταλαβα καλα κερδισε αυτον τον γυρο'.

-'Αυτον ναι' απαντησε ο Zerok 'μα εχουμε ακομα καμποσους κι αυτους δεν θα τους κερδισει'.

                    ====================================

Ειχε σταματησει να κοιταζει τους καθρεφτες σχεδον μετα απο μια ωρα απο την στιγμη που ειχε διαφυγει. Στο μυαλο του ηταν ολα ανακατεμενα. Ο μυστηριωδης κηρυκας που ουσιαστικα τον ειχε βοηθησει να διαφυγει, εκεινο το υπεροχο πλασμα που λιγο κοντεψε να παρασυρει με το αμαξι, οι υπολοιποι που τον αναζητουσαν απεγνωσμενα κι εμοιαζαν αποφασισμενοι. Για την Luna δεν μπορουσε να κανει τιποτα, δεν ηξερε τι της ειχε συμβει, που μπορει να ηταν, συνεπως ηταν αδυνατον να βοηθησει. Αυτο που επρεπε να κοιταξει ηταν πως θα τα καταφερνε ο ιδιος.

Η βροχη ξεκινησε δειλα αλλα βλεποντας πως ειχε περιθωρια για κατι πιο εντυπωσιακο αδραξε την ευκαρια. Οι υαλοκαθαριστηρες τωρα δουλευαν πυρετωδως για να του προσφερουν ουσιαστικα λιγο καθαρο οπτικο πεδιο. Ελαττωσε ταχυτητα κι εστιασε στην λευκη γραμμη στη μεση του δρομου. Αν συνεχιζε ετσι για πολυ ακομα ισως θα επρεπε να βρει καπου απαγκια, να περιμενε να φυγει αυτη η θηριωδης μπορα για να συνεχισει. Η σκεψη ομως πως οι διωκτες του μπορει να βρισκονταν ξοπισω του τον υποχρεωσαν να εγκαταλειψει αυτην τη πιθανοτητα.

                     =====================================

Λιγο η βροχη, λιγο η ολισθηροτητα του δρομου τον αναγκασαν να το περασει και να σταματησει προοδευτικα μερικα μετρα πιο κατω. Εβαλε οπισθεν και σταματησε ακριβως διπλα του. Το οχημα εμοιαζε εγκαταλελειμμενο αλλα ορθα παρκαρισμενο να μην μπλοκαρει το δρομο. Βγηκε παιρνοντας μαζι ενα φακο που ειχε βρει στο ντουλαπακι του αυτοκινητου και πλησιασε το αυτοκινητο ενω παραλληλα προσπαθουσε να προστατευθει απο την βροχη. Δεν ηταν κανενας μεσα αλλα αυτο που του κινησε την περιεργεια ηταν ο ανεπαισθητος καπνος που εβγαινε απο το καπω. Ακουμπησε το χερι του και διαπιστωσε πως ηταν ακομα ελαχιστα ζεστο, πραγμα που σημαινε πως καποιος το οδηγουσε πριν φτασει εκεινος εκει. Κοιταξε περιμετρικα του αυτοκινητου στα χορτα μηπως εβρισκε τον επιβατη αλλα ηταν ματαιος κοπος. Οποιος το ειχε αφησει τωρα μπορουσε να βρισκεται οπουδηποτε, δεν υπηρχε λογος να χανει ασκοπα τον καιρο του και μαλιστα κατω απο τετοια καταρρακτωδη βροχη. Μπηκε μεσα ξανα μουσκευοντας τα παντα κι εβαλε μπροστα πηγαινοντας οσο πιο αργα μπορουσε μηπως και διεκρινε κατι.

                      ===================================

Τα φωτα του αποκαλυψαν πως υπηρχε μια γεφυρα μπροστα του, μερικες δεκαδες μετρα μονο. Ηταν αδυνατον να δει πιο μακρια, αναρωτηθηκε αν η γεφυρα ηταν ασφαλης να την διασχισει. 

Οτι και να σκεφτοταν χαθηκε αποτομα οταν τον τυφλωσαν φωτα απο την αλλη μερια. Δεν μπορουσε να ειναι αυτοκινητο, πιθανον να ηταν φορτηγο η νταλικα. Σταματησε αναρωτωμενος τι να κανει. Σιγουρα δεν ηταν οι διωκτες του, συνεπως δεν ειχε αμεσο λογο να φοβαται. Κατεβηκε απο το αυτοκινητο και αρχισε να διασχιζει την γεφυρα αργα με τα χερια μισοσηκωμενα. Ηταν αδυνατον να διακρινει οτιδηποτε, τα εντονα φωτα και η ραγδαια βροχη δεν το επετρεπαν.

Εφτασε λιγα μετρα μακρια απο την νταλικα και σταματησε. Για λιγο δεν υπηρξε καμμια κινηση.

Μια φιγουρα ανοιξε την πορτα του οδηγου του μεγαλου οχηματος, κατεβηκε και μιλησε.

-'Μετακινησε το αυτοκινητο σου' ειπε 'μου μπλοκαρεις την εξοδο στη γεφυρα' προσθεσε.

-'Εισαι σιγουρος πως σε αντεχει' ? ρωτησε ο Alan.

-'Δεν ειναι η πρωτη φορα μικρε, ξερω τι κανω' απαντησε η φωνη γεματη αυτοπεποιθηση.   

          Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

                                                             ΚΕΦΑΛΑΙΟ 42

 

-'Καποιοι λειπουν, δεν ειμαστε ολοι εδω' ειπε η Tristessa ενω το βλεμμα της σαρωνε την αιθουσα προσπαθωντας να εντοπισει τους αποντες. 'Δεν ειχαμε πει να βρεθουμε ολοι εδω στις 10' ?

-'Ο Noff με την αδελφη σου' απαντησε ο Brett δειχνοντας παραλληλα την Gardenia 'δεν θυμαμαι τ' ονομα τωρα αλλα κατι εχει να κανει με λουλουδια νομιζω'.

-'Ναι' ειπε η Gardenia 'λεπει η Jasmine κι εκεινος ο περιεργος. Καντε ενα τσιγαρο και λιγη υπομονη, παω να τους βρω' συμπληρωσε και βγηκε απο την αιθουσα πριν πει κατι οποιοσδηποτε.

Οσοι καπνιζαν αναψαν οντως τσιγαρο, οι υπολοιποι βυθιστηκαν στις καρεκλες τους.

Τα ηδη τεντωμενα νευρα της Gardenia τεντωσαν ακομα περισσοτερο καθως εψαχνε να τους βρει διχως να ξερει που μπορει να ηταν. Δεν της αρεσε καθολου αυτη η στενη επαφη που αναπτυσσοταν μεταξυ της Jasmine κι εκεινου του μυστηριου, επρεπε το συντομοτερο δυνατον να κανει μια κουβεντα με την αδελφη της πριν τα πραγματα ξεφευγαν απο καθε ελεγχο. Συντομα διαπιστωσε πως τα γεγονοτα, αυτα που φοβοταν, την ειχαν ηδη προσπερασει.

                ======================================

Οι ψιθυροι που ερχονταν πισω απο κεινη την πορτα την εκανε ν' ανοιξει οσο πιο διακριτικα μπορουσε κι αυτο που ειδε την προσγειωσε στην σκληρη πραγματικοτητα. Ειχε αργησει πολυ.

Ηταν και δυο γυμνοι στο κρεβατι, ο Noff ανασκελα με την Jasmine σκαρφαλωμενη πανω του. Ηταν ξεκαθαρο πως βρισκονταν σε κατασταση εκστασης, κανεις απ' τους δυο αρχικα δεν αντιληφθηκε πως τους εβλεπαν, αυτο συνεβη οταν τυχαια το βλεμμα του Noff επεσε στην πορτα.

Διχως να σταματησει οτι εκανε τραβηξε απαλα πανω του την Jasmine κι εξισου απαλα την αφησε διπλα του ενω παραλληλα την αγκαλιαζε μ' ενα αδιευκρινιστο χαμογελο στο προσωπο.

-'Μας ψαχνουν και μας βρηκαν' ειπε στην Jasmine που εκεινη τη στιγμη ειδε την Gardenia.

-'Ολοι εσας περιμενουν' εκανε αποδοκιμαστικα η τελευταια 'βρηκατε την ωρα'.

-'Ω, ελα αδελφουλα, μην γινεσαι κακια' ειπε η Jasmine ενω κολλουσε ακομα περισσοτερο πανω στον Noff. 'Θ' αφηνες κατι τετοιο για μια ηλιθια συναντηση' ? προσθεσε ναζιαρικα.

-'Μαλλον θα επελεγα το λιγοτερο ανιαρο' ειπε και αποχωρησε διχως αλλη κουβεντα.

                 ======================================

-'Μπλεξαμε' ? εκανε χαριτολογωντας ο Noff.

-'Μην δινεις σημασια στην Gardenia, ειναι απλα υπερπροστατευτικη οπως ηταν παντα. Μην βαφεις ετσι τα μαλλια σου, μην βγαινεις ραντεβου περιεργες ωρες, τι δουλεια εχεις μ' αυτον, τετοια πραγματα. Ξερω πως για το καλο μου τα κανει ολα αλλα μερικες φορες γινεται ανυποφορη. Ειμαι ακομα η μικρη, ανυπερασπιστη αδελφουλα της και θελει να με προσεχει'.

-'Εσυ ανυπερασπιστη ? Τι να πω εγω τοτε' ?

-'Ενα δικιο το εχεις, σε βρηκα μικρο κι αθωο και σ' εκμεταλλευτηκα ε ? Τελος παντων, στο καλυτερο μας εκοψε. Αντε να παμε τι δουμε τι θελουν και οι αλλοι και μετα να επιστρεψουμε για την πολυ ενδιαφερουσα συνεχεια' προσθεσε με τον Noff να συμφωνει απολυτα φιλωντας την.

Ντυθηκαν με την ησυχια τους και σε λιγα λεπτα βρισκονταν στην αιθουσα που ηταν οι αλλοι.

-'Συγγνωμη για την καθυστερηση' εκανε η Jasmine 'ξεχαστηκαμε. Χασαμε κατι' ?

-'Οχι, σας περμεναμε. Τωρα θα ξεκινησουμε' ειπε η Maureen. 

                 ====================================

-'Ας δουμε λιγο την τρεχουσα κατασταση' αρχισε η Tristessa παιρνοντας τον λογο πρωτη. 'Ετουτη εδω η βαση μπορει να ειναι στα χερια μας αλλα δεν βλεπω σε τι θα μπορουσε περαιτερω να μας εξυπηρετησει. Μεθαυριο το αργοτερο οσοι ηταν κρατουμενοι εδω θα φυγουν, το που θα πανε ειναι δικο τους θεμα, ο καθενας επιλεγει προσωπικα. Δεν ξερω τι θα κανετε εσεις τελικα' συνεχισε απευθυνομενη στην Gardenia και την Jasmine 'σχετικα με τον πιτσιρικα που ειχατε μαζι σας αλλα αυτο ειναι ξεχωρο απο το τι θα κανουμε ολοι μας. Καποιοι εδω ειχαν σαν σκεψη να πανε μεχρι το Κ.Ε.Λ.Ν σε περιπτωση που ευρισκαν εκει απαντησεις για το τι συμβαινει. Η δικη μου προταση ειναι να κινηθουμε προς την Area 51, την ξερετε ολοι, γιατι θεωρω λογω της ανεξηγητης φυσης ολων οσων συμβαινουν θα υπαρχουν αρμοδιοι που θα εξεταζουν τα πιο απιθανα σεναρια. Οποιος θελει να τοποθετηθει πανω σ' αυτες τις δυο προτασεις μπορει να το κανει ελευθερα τωρα'.

-'Να ριξω στο τραπεζι ενα ακομα σχετικα σοβαρο θεμα που μολις προσφατα επεσε στην αντιληψη μου' παρενεβληθη ο Ryan και ολοι γυρισαν και τον κοιταξαν με απορια.

               ======================================

-'Δηλαδη' ? ρωτησε η Jasmine.

-'Δεν ξερω αν καποιος καταλαβε καποια στιγμη οτι κοπηκε το ρευμα' εκανε ο Ryan.

-'Ναι, εγω και η Jasmine το καταλαβαμε' απαντησε η Gardenia 'αυτος ηταν και ο λογος που ανοιξε η πορτα του κελιου μας και μπορεσαμε να δραπετευσουμε. Ομως τωρα εχει επανελθει, ε' ?

-'Οχι δεν εχει επανελθει. Ρευμα υπαρχει γιατι λειτουργει η γεννητρια της βασης αλλα δεν ξερω για ποσο ακομα. Φοβαμαι πως το ρευμα δεν θα επανακαμψει' προσθεσε ο Ryan.

-'Και που το ξερεις εσυ αυτο' ? ρωτησε η Noff.

-'Εχω τις πληροφοριες μου' ειπε αινιγματικα ο Ryan.

-'Και γιατι μας απασχολει αυτο' ? απορησε η Maureen 'δεν εχουμε προθεση να μεινουμε εδω'.

-'Δεν ειναι μονο το εδω' παρατηρησε ο Ryan. 'Η βαση κι ενας Θεος ξερει σε ποια εκταση ακομα παιρνει ρευμα απο το φραγμα Paulsen, συνεπως αν θελουμε να εχουμε ρευμα φευγοντας απο δω πρεπει να παμε στο φραγμα και να επιδιορθωσουμε την οποια βλαβη υπαρχει'.

                  =====================================

-'Θα μας πεις πως το ξερεις αυτο' ? ρωτησε ο Brett.

-'Το εμαθα απο την Santabia, την κρατουμενη λοχια' ηρθε η απαντηση.

-'Και για ποιο λογο σου εκμυστηρευτηκε κατι τετοιο ? Μπορει καλλιστα να σου ειπε ψεμματα' σχολιασε η Gardenia 'δεν ξερω γιατι πρεπει να της εχουμε εμπιστοσυνη' συμπληρωσε.

-'Την παζαρεψα την πληροφορια' ειπε ο Ryan. 'Θα μου ελεγε κατι σημαντικο με ανταλλαγμα την ελευθερια της κι εγω συμφωνησα. Νομιζω πως ολοι βγαινουμε κερδισμενοι απ' αυτο'.

-'Με ποιο δικαιωμα αποφασιζεις ερημην των υπολοιπων για τοσο ζωτικα ζητηματα' ? εκανε αυστηρα η Tristessa. 'Δεν ειχες εξουσιοδοτηση για κατι τετοιο' προσθεσε.

-'Πολυ κουβεντα για το τιποτα' απαντησε ο Ryan. 'Εκλεισα μια συμφωνια και θα την τηρησω. Για να μην νοιωθετε ασχημα σας λεω πως θα παω στο φραγμα με την Santabia και θα διαπιστωσω αν λεει αληθεια. Αν ειναι οντως ετσι διορθωνω το προβλημα κι επιστρεφω. Αν εχει πει ψεμματα της φυτευω μια σφαιρα στο κεφαλι και παλι το προβλημα λυθηκε'.

               =======================================

-'Οι δυο σας' ? απορησε ο Brett.

-'Δεν μπορω ν' αναγκασω καποιον να ερθει μαζι'.

-'Δεν ξερω ποσο σημαντικο ειναι το θεμα' ειπε ο Noff ' αλλα ειναι κατι που πρεπει να εξετασουμε'.

-'Συμφωνω' ειπε η Jasmine. 'Το ηλεκτρικο ειναι πολυ σημαντικη παραμετρος'.

-'Ωραια, τοτε που βρισκομαστε' ? ρωτησε η Tristessa.

-'Δεν γινεται να διαιρεθουμε σε τεσσερα μετωπα' εκανε η Gardenia.

-'Σωστα' ειπε η Maureen 'συνεπως' ?

-'Αν και δεν μου αρεσει η εξελιξη' εκανε στο τελος η Tristessa 'συμφωνω κι εγω για το ρευμα. Θα πρεπει να χωριστουμε σε τρεις ομαδες. Η μια θα παει στο φραγμα να δουμε τι γινεται εκει, η αλλη στο Κ.Ε.Λ.Ν οπως το συζητησαμε και η τριτη ομαδα θα παραμεινει εδω σαν συνδετικος κρικος με τους υπολοιπους. Αλλος τροπος επικοινωνιας δεν υπαρχει, μονο οι ασυρματοι. Οποιοι μεινουν εδω πρεπει να ειναι ετοιμοι να βοηθησουν οποια ομαδα το χρειαστει. Συμφωνουμε σ' αυτο' ?

                        ==================================

Ο καθενας με τον τροπο του εγνεψε καταφατικα κι ετσι η κουβεντα περασε στο επομενο επιπεδο.

-'Πως θα χωριστουμε' ? ρωτησε η Jasmine.

-'O Ryan με την λοχια και την Gardenia θα πανε στο φραγμα' ειπε η Tristessa. 'Εγω, ο Brett και η Maureen στο κεντρο υγειας και ο Noff με την Jasmine θα παραμεινουν εδω. Διαφωνιες' ?

-'Η αγαπη πανω απ' ολα' εκανε ειρωνικα η Gardenia 'το ζευγαρακι εβγαλε ακρη' προσθεσε ενω η Jasmine της εριχνε μια φαρμακερη ματια. 'Εγω ειμαι ενταξει' συμπληρωσε.

-'Ας το κανουμε ετσι' ειπε ο Brett 'και βλεπουμε'.

Ολοι οι υπολοιποι μουρμουρισαν ενα ξερο 'ενταξει' και η Tristessa πηρε παλι το λογο.

-'Θα φυγουμε τα χαραματα' ειπε. 'Noff, εσυ και η Jasmine θα φροντισετε για την ομαλη εξοδο οσων ηταν κρατουμενοι εδω. Απο κει και μετα το νου σας στους αιχμαλωτους και στους ασυρματους. Αν χρειαστει να παρασχετε βοηθεια θα δουμε εκεινη τη στιγμη πως θα το κανουμε'.

-'Κι αν τιποτα απ' ολα αυτα δεν λειτουργησει οπως τα σχεδιαζουμε' ? ρωτησε ο Noff.

                   ====================================

-'Επιστρεφουμε ολοι εδω και μετα θα δουμε πως θα προχωρησουμε' ειπε η Tristessa. 'Θα συνιστουσα σε ολους να ξεκουραστειτε τωρα, αυριο θα ξυπνησουμε χαραματα. Brett, Maureen, αναλαμβανετε την πρωτη σκοπια και θα σας αλλαξουν ο Ryan με τον Noff. Ερωτησεις' ?

Κουνησαν ολοι αρνητικα τα κεφαλια τους και αρχισαν σιγα σιγσ ν' αποχωρουν απο την αιθουσα.

Η Gardenia ηταν η τελευταια και δεν εχασε την ευκαιρια να μιλησει στην Tristessa.

-'Κατι δεν μου αρεσει σε ολα αυτα' ειπε 'εισαι σιγουρη για οτι ειπες' ?

-'Εχω κι εγω τις επιφυλαξεις μου, μην νομιζεις. Αυτες οι κουβεντες του Ryan πισω απο την πλατη μας μ' ενοχλουν αλλα κατα βαθος το σκεπτικο του ειναι σωστο. Θα δειξει'.

Λιγο μετα ηταν ξαπλωμενη στο κρεβατι της. Αυτη η ιστορια της αδελφης της με τον Noff την ειχε προβληματισει πολυ. Ο τυπος ηταν αλεξιπτωτιστης, κανεις δεν ηξερε τιποτα γι αυτον, κυκλοφορουσε με αντικειμενα περιεργα μεσα σε μια τσαντα που δεν αποχωριζοταν ποτε και τωρα ξαφνικα η Jasmine μοιραζοταν το κρεβατι της μαζι του. Επρεπε να εχει τα ματια της ορθανοιχτα.

                ======================================

-'Τσιγαρο' ? ρωτησε ο Ryan και η Ines Santabia το αρπαξε με λαχταρα.

-'Λοιπον' ? τον ρωτησε αφου απολαυσε την πρωτη, γενναια ρουφηξια 'τι εγινε' ?

Ο Ryan πηρε τον χρονο του αναβοντας κι αυτος τσιγαρο.

-'Φευγουμε το πρωι' ειπε. Εγω, εσυ και αλλη μια για το φραγμα. Αν ολα ειναι οπως μου ειπες μολις φτασουμε εκει εισαι ελευθερη να φυγεις. Αν οχι'...αφησε την φραση του μετεωρη.

-'Τι θα κανεις δηλαδη, θα με σκοτωσεις' ?

-'Σιγουρα δεν προκειται να σε κουβαλαω μαζι μου περαιτερω'.

-'Οτι σου ειπα ειναι αληθεια, πιστεψε με'.

-'Θα το δουμε αυτο. Τωρα πεσε για υπνο, ξεκιναμε το χαραμα' ειπε και απομακρυνθηκε.

Η Ines ξαπλωσε στο στρωμα της απολαμβανοντας το τσιγαρο της. Αυτος ο τυπος φαινοταν ικανος για τα παντα, ισως να τα εβρισκε σκουρα μαζι του αν κατι δεν του καθοταν καλα. Θα λυποταν αν ισως επρεπε να τον σκοτωσει αλλα θα ηταν χαρουμενη που θα παρεμενε ζωντανη.