RIA MPATARIA
ΚΟΙΤΑ ΜΗ ΧΑΝΕΣΑΙ, ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ
Την φιλησε παθιασμενα ενω ταυτοχρονα την εσφιγγε ακομα περισσοτερο στην αγκαλια του. Ομως και η κοπελα ανταποκρινοταν εχοντας κυριολεκτικα κολλησει το κορμι της πανω του ανταποδιδοντας τα φιλια του.
Σε μια απελπισμενη προσπαθεια να παρει ανασα την εσπρωξε ελαφρα προς τα πισω και ειπε.
-'Εδω λιγο πιο κατω ειναι το παγκακι μας, στο ξεφωτο. Παμε να καθησουμε λιγο εκει' ?
Το χαμογελο της εδειξε πως συμφωνει. Ο νεαρος ξαφνικα αρχισε να τρεχει ενω ταυτοχρονα της φωναζε για τις συνεπειες που θα ειχε οποιος εφθανε στο παγκακι δευτερος.
Τον ειδε να χανεται πισω απο το δεντρο και δευτερολεπτα μετα επανεμφανιστηκε.
-'Ειναι καποια εκει και καθεται' ειπε. 'Τι θελεις να κανουμε' ?
Το κοριτσι διστασε λιγο. -'Αμα παμε μπορει να ντραπει και να φυγει, αλλιως ποιος ξερει ποση ωρα θα κατσει'. Ο νεαρος την επιασε απο το χερι και προχωρησαν.
-'Που ειναι αυτη που ειπες πως καθοταν' ? εκανε το κοριτσι.
-'Στ' ορκιζομαι, ηταν εκει πριν ενα λεπτο ακριβως' εκανε ο νεαρος απορημενος.
-'Και που ειναι τωρα κυριε' ? ρωτησε ειρωνικα κοιτωντας το ξεφωτο των εκατο μετρων που απλωνοταν γυρω απο το παγκακι τους. -'Ανοιξε η γη και την καταπιε' ?
-'Ειναι το μονο πραγμα που θα πιστευα αυτη τη στιγμη' μουρμουρισε ο νεαρος.
----------------------------------------
Εκατσε μπροστα στον υπολογιστη και τον αναψε. Οση ωρα περιμενε βρηκε ευκαιρια και καταβροχθισε δυο κομματια κεικ που ειχαν ξεμεινει. Ηξερε πως επρεπε καποια στιγμη να βαλει ενα φρενο σ' αυτην την βουλιμια της μα θα φροντιζε γι αυτο καποια αλλη μερα.
Η οθονη μπροστα της φωτισε και προσπαθησε να συνδεθει με καποιο χωρο Μαζικης Συναθροισης. Σουφρωσε τα φρυδια της διαβαζοντας το μηνυμα στην οθονη μολις εκανε την επιβεβαιωση των προσωπικων της κωδικων. Τι σαχλαμαρες ηταν αυτες ?
-'Ο δεδομενος χρηστης ειναι ηδη συνδεδεμενος. Παρακαλω δοκιμαστε αλλο τροπο εισοδου'.
Ηταν ομολογουμενως περιεργο. Τι ακριβως της ελεγε ο υπολογιστης ? Οτι ηταν ηδη μεσα συνδεδεμενη ενω η ιδια ηξερε παρα πολυ καλα πως δεν ηταν ετσι τα πραγματα.
Το επανελαβε παμπολλες φορες ακομα μα το αποτελεσμα ηταν το ιδιο. Ανοιξε κι εκλεισε το μηχανημα εξισου παμπολλες φορες μα τιποτα δεν αλλαξε. Εγειρε πισω στην καρεκλα της και προσπαθησε να σκεφτει. Μαλλον το συγκεκριμενο προγραμμα ειχε καποιο προβλημα.
----------------------------------------
Συνειδητοποιησε γρηγορα πως το προβλημα εστιαζοταν αλλου. Ειχε δοκιμασει να συνδεθει με οποιον χωρο ηταν ενεργο μελος και απαιτουσε κωδικο προσβασης. Τα ιδια παντου.
-'Ο δεδομενος χρηστης ειναι ηδη συνδεδεμενος. Παρακαλω δοκιμαστε αλλο τροπο εισοδου'.
Ενταξει, εδω κατι περιεργο υπηρχε, αυτο που συνεβαινε δεν ηταν φυσιολογικο.
-'Μπορεις να μου πεις τι στο διαολο εχεις παθει σημερα' ? απευθυνθηκε στο μηχανημα.
Με μια αποτομη κινηση το εκλεισε και βουλιαξε στον αγαπημενο της τριθεσιο καναπε. Το χερι της εκανε την κινηση να παει προς το κινητο της σε μια προσπαθεια να υλοποιησει μια εξαφνη σκεψη που της ειχε ερθει μα αλλαξε γνωμη αμεσως. Ηταν Τεταρτη σημερα και ο Εντι, ο δεσμος της, οπως καθε Τεταρτη ηταν με τους φιλους του για μπιλιαρδο και μπυρες. Της ειχε πει απειρες φορες να παει καποια στιγμη μαζι του μα δεν ειχε καμμια διαθεση να πινει μπυρες παρακολουθωντας ενα τσουρμο αρσενικα να χοροπηδανε και να φωναζουν σαν τις μαιμουδες καθε φορα που κατορθωναν ενα επιτευγμα σ' αυτο το ηλιθιο παιχνιδι.
Σηκωθηκε απο τον καναπε και επεστρεψε στον υπολογιστη.
------------------------------------
Χρειαστηκε ενα τεταρτο για να διαπιστωσει πως τιποτα δεν ειχε αλλαξει. Κοιταξε την ωρα και προς στιγμη διχαστηκε. Να επαιρνε τον Μπεν η ηταν αργα ? Η ζυγαρια εκλινε δεξια και σε λιγα δευτερολεπτα μιλουσε μαζι του. Ο Μπεν ηταν παλιος φιλος και πολυ καλος γνωστης τετοιων θεματων. Ισως να της εδινε καποια λυση. Δοκιμασαν τηλεφωνικα να λυσουν το προβλημα προβαινοντας σε αλχημειες, παντα ακολουθωντας πιστα τις εντολες του Μπεν και απογοητευτηκε μονο οταν τον ακουσε να παραδινεται λεγοντας πως αν δεν το κοιταζε απο κοντα δεν μπορουσε να κανει τιποτα. Ξαναβρεθηκε στον καναπε ηττημενη και χωρις καθολου ορεξη.
Η τηλεοραση δεν μπορεσε να την κρατησει κατω απο τα μαγια της παρα μονο δεκα λεπτα.
Εξοπλιστηκε μ' ενα μπουκαλι βοτκα, ενα γεματο πακετο τσιγαρα και αρκετη θεληση και πηρε παλι θεση μπροστα στο μηχανημα. Ειχε μερικες ιδεες στο μυαλο της και ηταν αποφασισμενη να τις δοκιμασει. Αυτο που συνεβαινε ηταν τρελλο παντως. Απο την αλλη ομως ηταν αφυσικο ολοι οι χωροι Μαζικης Συναθροισης που ηταν μελος να βγαζουν το ιδιο μηνυμα.
Ξεκινησε να δουλευει με τα δαχτυλα της να πετανε στο πληκτρολογιο ενω μουρμουραγε απειλες εναντιον του μηχανηματος μεσα απο τα δοντια της.
--------------------------------------
Ο εκκωφαντικος ηχος της σειρηνας ενος ασθενοφορου την εκανε να πεταχτει αποτομα πανω και να βρισει ασχημα απο τον πονο. Τι διαολο ? Ειχε αποκοιμηθει στην καρεκλα, μπροστα στον υπολογιστη και ειχε πιαστει, κατι που την πονεσε κανοντας την αποτομη αυτη κινηση. Πως ειχε γινει αυτο ? Κοιταξε το μισο πια μπουκαλι βοτκα και κουνησε το κεφαλι της. Ενας πονος απο το βαθος ερχοταν σιγα σιγα ολο και πιο κοντα κανοντας την να νοιωθει ακομα χειροτερα.
Μα τ' ασχημα δεν σταματουσαν εδω. Οταν κοιταξε το ρολοι τα ματια της γουρλωσαν διαπιστωνοντας πως σ' ενα τεταρτο θα επρεπε να ειναι στη δουλεια. Το προβλημα ηταν πως χρειαζοταν τρια τεταρτα υπο κανονικες συνθηκες και σημερα ειδικα ειχαν παρουσιαση του καινουριου προγραμματος βαση του οποιου θα επρεπε απο δω και περα να κινουνται ολοι.
Ορμησε στο κινητο της. Ειδε πως ειχε ενα μηνυμα μα δεν υπηρχε τωρα χρονος. Πηρε ενα συναδελφο και του ειπε πως ειναι αρρωστη και δεν θα μπορουσε να παει στο γραφειο.
Μετα διαβασε το μηνυμα και η απορια ζωγραφιστηκε στο προσωπο της.
-----------------------------
-'Ηταν η ομορφοτερη εκπληξη. Σε λατρευω. Θα τα πουμε αργοτερα'.
Διαβασε το ονομα ξανα και ξανα. Εντι. Τι εννοουσε ?
Ο πονος πλεον της χτυπαγε εντονα την πορτα του κεφαλιου της. Εκανε ενα γρηγορο ντους και αποφασισε να κοιμηθει κανονικα μια ωρα. Τοτε θα εβλεπε τι συνεβαινε.
Τρεις ωρες μετα, αφου ειχε σηκωθει και αποδεκατισει ενα πλουσιο πρωινο, επιασε τον εαυτο της να κανει βολτα στα μαγαζια. Δεν ειχε ανοιξει τον υπολογιστη καθολου, δεν μπορουσε να παρει τον Εντι στη δουλεια του να τον ρωτησει για πια εκπληξη μιλουσε και ειχε καθαρισει και με την δουλεια της. Αυτο που ηθελε ηταν κατι να την χαλαρωσει, δηλαδη ασκοπα κι αχρειαστα ψωνια.
Σταματησε σ' ενα μηχανημα αυτοματων συναλλαγων, τοποθετησε την καρτα στην υποδοχη και περιμενε για τα χρηματα που ειχε ζητησει. Αντ' αυτου διαβασε την εξης φραση στην οθονη.
-'Η παλαια σας καρτα κρατηθηκε. Συνεχιστε να χρησιμοποιειτε την καινουρια που εχετε'.
Οτι και να δοκιμασε ηταν ασκοπο. Το μηχανημα, παρ' ολα οσα ακουσε που θα εκαναν και πορνη στο λιμανι να κοκκινισει, παρ' ολα τα χτυπηματα που δεχτηκε στωικα, αρνηθηκε πεισματικα να επιστρεψει την καρτα. Αναγκαστηκε να μπει στην τραπεζα.
-------------------------------
Αν επρεπε να πιστεψει τις αρλουμπες και τις αθλιες δικαιολογιες του διευθυντη τοτε θα επρεπε να υποστηριξει για τον εαυτο της οτι τα ειχε χαμενα. Οσο κι αν προσπαθησε να την πεισει πως αυτη η καρτα ηταν παλια, πως ειχε ηδη παρει την καινουρια δειχνοντας της το εγγραφο με την υπογραφη της, πως ηδη την ειχε χρησιμοποιησει εδω και δυο μερες, σταθηκε αδυνατον να της αλλαξει γνωμη. Εφυγε βριζοντας Θεους και δαιμονες αφηνοντας την καρτα της πισω.
Ενας καφες σ' ενα σικατο μινι καφε της συνεφερε καπως. Τι ηταν ολα αυτα που συνεβαιναν ? Μηπως επρεπε να κοιταξει το ωροσκοπιο της ? Μηπως ειχε αρχισει και τα εχανε ?
Αυτη η δευτερη εκδοχη ενισχυθηκε ακομα περισσοτερο οταν χτυπησε το τηλεφωνο. Ηταν απο την καλωδιακη τηλεοραση και ηθελαν να την ενημερωσουν πως θα ερχονταν για την συνδεση σε 48 ωρες. Οι απελπιδες προσπαθειες που εκανε να τους πεισει πως δεν ειχε ζητησει ποτε συνδρομητικη τηλεοραση επεσαν στο κενο αφου η κοπελα απο την αλλη γραμμη της διαβασε ολα της τα στοιχεια και την ενημερωσε πως ειχε ηδη προπληρωσει.
Αυτο πια πηγαινε πολυ. Ηταν καιρος να παρει καποιες απαντησεις.
------------------------------------
Δεν προλαβε. Οι αποριες, οι εκπληξεις και τ' αναπαντητα ερωτηματα ηρθαν ολα μαζι σχεδον δημιουργωντας ενα τεραστιο βουνο που εμοιαζε αδυνατον να υπερβει.
Ειχε επιστρεψει σπιτι της προσπαθωντας να καταλαβει πως ειχε ξεκινησει ετσι η συγκεκριμενη μερα και πως θα κατεληγε. Εκεινη τη στιγμη χτυπησε το κινητο της.
Ειδε το ονομα στην οθονη και ανησυχησε. Ηταν ο συναδελφος που ειχε παρει το πρωι να του πει πως ηταν αρρωστη και δεν θα πηγαινε για δουλεια. Το σηκωσε διστακτικα μα δεν προλαβε ν' αρθρωσει λεξη. Ο τυπος δεν σταματαγε να μιλαει. Της ειπε πως εκανε καλα και ηρθε τελικα στη δουλεια και της εδωσε συγχαρητηρια για το ποσο καλα ηταν ενημερωμενη πανω στο καινουριο προγραμμα. Επισης της ειπε αν ηθελε μετα που θα τελειωνε την επειγουσα δουλεια που ειχε να περναγε απο το μπαρακι που μαζευονταν ολοι οι συναδελφοι κι εκλεισε.
Μαλιστα. Αυτο κι αν ηταν. Ωστε ειχε παει για δουλεια σημερα και δεν το ηξερε. Ενοιωσε τον κοσμο να χανεται κατω απο τα ποδια της. Τι αλλο ειχε σειρα ?
Οταν ακουσε τον χαρακτηριστικο ηχο εισερχομενου μηνυματος στο κινητο παγωσε. Ομως απο καπου αντλησε κουραγιο και το διαβασε.
----------------------------------
-'Δεν ξερω ποια ησουνα σημερα αλλα αυτο ηταν το ωραιοτερο σεξ που καναμε ποτε. Μου λειπεις ηδη. Δωσε χαιρετισματα στους δικους σου. Φιλια'.
Τελεια. Εκτος απο την δουλεια, ειχε βρει χρονο να παει στον Εντι, να κανουν καταπληκτικο σεξ και τωρα....Τωρα που ηταν ? Στους δικους της ? Που ειχε να τους μιλησει σχεδον ενα χρονο ?
Ποια ηταν αυτη που την παριστανε ? Και πως τα καταφερνε να κανει τους παντες να πιστευουν πως ηταν αυτη ? Ποιος μπορουσε να της δωσει μια απαντηση τελικα ?
Αρπαξε τα κλειδια του αυτοκινητου και κατεβηκε κατω. Μπηκε μεσα χωρις να ξερει που πηγαινει. Απλα ηθελε να την χτυπησει λιγο ο αερας και αυτο ηταν οτι πιο προχειρο μπορουσε να σκεφτει. Οταν επεστρεψε σπιτι και παρκαρε ηταν ηδη βραδυ. Σηκωσε τα ματια της στο διαμερισμα της, σαν να ειχε προαισθημα και ειδε τα ανοιχτα φωτα. Θυμοταν πολυ καλα πως δεν τα ειχε καν αναψει οταν εφυγε. Ειδε την κουρτινα στο παραθυρο να σαλευει και στυλωσε τα ματια της εκει. Προσεξε τον περιποιημενο εαυτο της να την κοιταει επιμονα πισω απο το παραθυρο. Της φανηκε σαν να της χαμογελουσε μα δεν μπορουσε να ειναι σιγουρη. Μετα ο εαυτος της τραβηξε την κουρτινα και χαθηκε στο εσωτερικο του διαμερισματος.
--------------------------------
Εκανε λιγο κρυο μα δεν ενοιωθε τιποτα. Εδω και μια ωρα καθοταν προσπαθωντας να συντονισει τις σκεψεις της. Τιποτα δεν ειχε καποια λογικη εξηγηση. Αντικειμενικα, αν το εβλεπε εντελως ψυχρα, ειχε αντικατασταθει απο καποια αλλη, πανομοιοτυπη μ' αυτην αλλα κατα βαση εντελως διαφορετικη. Η ιδια μισουσε τις νεες αλλαγες στη δουλεια, η αντικαταστατρια της ειχε διαπρεψει. Οσες φορες ειχαν κανει ερωτα με τον Εντι δεν τον ενοιωθε ξετρελλαμενο, με την αλλη ειχε φτασει στα ουρανια. Μεχρι στο μπιλιαρδο που ηταν με τους φιλους του ειχε παει. Ακομα και με τους δικους της που τους κρατουσε σε αποσταση η καινουρια τα ειχε καταφερει. Τι ηταν λοιπον ?
Χαμογελασε πικρα. Αν ηταν αψυχο αντικειμενο θα πιστευε πως ειχε παρωχηθει, πως επρεπε ν' αντικατασταθει μ' ενα νεο, με περισσοτερες ικανοτητες και δυνατοτητες.
Μα ηταν ανθρωπος, πως θα μπορουσε ποτε να συμβει κατι τετοιο ?
Σηκωσε τα ματια ψηλα και παρακολουθησε για λιγο την πορεια του φεγγαριου που φαινοταν ν' αδιαφορει για οτι της συνεβαινε.
Ενα δακρυ κυλησε αργα στο αριστερο της μαγουλο κι επεσε στο παγκακι. Ειδε την αποτομη εμφανιση του νεαρου πισω απο το δεντρο μα δεν εκανε απολυτως καμια κινηση. Τωρα προσεχε τα χερια και τα ποδια της που ειχαν γινει διαφανα σιγα σιγα να χανονται. Μπορουσε πια να δει μεσα τους το εδαφος απο κατω. Αν υπηρχαν ματια να κλαψουν η μαγουλο για να κυλησει, ενα ακομα δακρυ θα εκανε την εμφανιση του. Μα δεν υπηρχε πια τιποτα εκει, εκτος απο το αδειο παγκακι και μια υγρη σταγονα σε καποιο σημειο του.
ΤΕΛΟΣ
ΚΟΙΤΑ ΜΗ ΧΑΝΕΣΑΙ, ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ
Την φιλησε παθιασμενα ενω ταυτοχρονα την εσφιγγε ακομα περισσοτερο στην αγκαλια του. Ομως και η κοπελα ανταποκρινοταν εχοντας κυριολεκτικα κολλησει το κορμι της πανω του ανταποδιδοντας τα φιλια του.
Σε μια απελπισμενη προσπαθεια να παρει ανασα την εσπρωξε ελαφρα προς τα πισω και ειπε.
-'Εδω λιγο πιο κατω ειναι το παγκακι μας, στο ξεφωτο. Παμε να καθησουμε λιγο εκει' ?
Το χαμογελο της εδειξε πως συμφωνει. Ο νεαρος ξαφνικα αρχισε να τρεχει ενω ταυτοχρονα της φωναζε για τις συνεπειες που θα ειχε οποιος εφθανε στο παγκακι δευτερος.
Τον ειδε να χανεται πισω απο το δεντρο και δευτερολεπτα μετα επανεμφανιστηκε.
-'Ειναι καποια εκει και καθεται' ειπε. 'Τι θελεις να κανουμε' ?
Το κοριτσι διστασε λιγο. -'Αμα παμε μπορει να ντραπει και να φυγει, αλλιως ποιος ξερει ποση ωρα θα κατσει'. Ο νεαρος την επιασε απο το χερι και προχωρησαν.
-'Που ειναι αυτη που ειπες πως καθοταν' ? εκανε το κοριτσι.
-'Στ' ορκιζομαι, ηταν εκει πριν ενα λεπτο ακριβως' εκανε ο νεαρος απορημενος.
-'Και που ειναι τωρα κυριε' ? ρωτησε ειρωνικα κοιτωντας το ξεφωτο των εκατο μετρων που απλωνοταν γυρω απο το παγκακι τους. -'Ανοιξε η γη και την καταπιε' ?
-'Ειναι το μονο πραγμα που θα πιστευα αυτη τη στιγμη' μουρμουρισε ο νεαρος.
----------------------------------------
Εκατσε μπροστα στον υπολογιστη και τον αναψε. Οση ωρα περιμενε βρηκε ευκαιρια και καταβροχθισε δυο κομματια κεικ που ειχαν ξεμεινει. Ηξερε πως επρεπε καποια στιγμη να βαλει ενα φρενο σ' αυτην την βουλιμια της μα θα φροντιζε γι αυτο καποια αλλη μερα.
Η οθονη μπροστα της φωτισε και προσπαθησε να συνδεθει με καποιο χωρο Μαζικης Συναθροισης. Σουφρωσε τα φρυδια της διαβαζοντας το μηνυμα στην οθονη μολις εκανε την επιβεβαιωση των προσωπικων της κωδικων. Τι σαχλαμαρες ηταν αυτες ?
-'Ο δεδομενος χρηστης ειναι ηδη συνδεδεμενος. Παρακαλω δοκιμαστε αλλο τροπο εισοδου'.
Ηταν ομολογουμενως περιεργο. Τι ακριβως της ελεγε ο υπολογιστης ? Οτι ηταν ηδη μεσα συνδεδεμενη ενω η ιδια ηξερε παρα πολυ καλα πως δεν ηταν ετσι τα πραγματα.
Το επανελαβε παμπολλες φορες ακομα μα το αποτελεσμα ηταν το ιδιο. Ανοιξε κι εκλεισε το μηχανημα εξισου παμπολλες φορες μα τιποτα δεν αλλαξε. Εγειρε πισω στην καρεκλα της και προσπαθησε να σκεφτει. Μαλλον το συγκεκριμενο προγραμμα ειχε καποιο προβλημα.
----------------------------------------
Συνειδητοποιησε γρηγορα πως το προβλημα εστιαζοταν αλλου. Ειχε δοκιμασει να συνδεθει με οποιον χωρο ηταν ενεργο μελος και απαιτουσε κωδικο προσβασης. Τα ιδια παντου.
-'Ο δεδομενος χρηστης ειναι ηδη συνδεδεμενος. Παρακαλω δοκιμαστε αλλο τροπο εισοδου'.
Ενταξει, εδω κατι περιεργο υπηρχε, αυτο που συνεβαινε δεν ηταν φυσιολογικο.
-'Μπορεις να μου πεις τι στο διαολο εχεις παθει σημερα' ? απευθυνθηκε στο μηχανημα.
Με μια αποτομη κινηση το εκλεισε και βουλιαξε στον αγαπημενο της τριθεσιο καναπε. Το χερι της εκανε την κινηση να παει προς το κινητο της σε μια προσπαθεια να υλοποιησει μια εξαφνη σκεψη που της ειχε ερθει μα αλλαξε γνωμη αμεσως. Ηταν Τεταρτη σημερα και ο Εντι, ο δεσμος της, οπως καθε Τεταρτη ηταν με τους φιλους του για μπιλιαρδο και μπυρες. Της ειχε πει απειρες φορες να παει καποια στιγμη μαζι του μα δεν ειχε καμμια διαθεση να πινει μπυρες παρακολουθωντας ενα τσουρμο αρσενικα να χοροπηδανε και να φωναζουν σαν τις μαιμουδες καθε φορα που κατορθωναν ενα επιτευγμα σ' αυτο το ηλιθιο παιχνιδι.
Σηκωθηκε απο τον καναπε και επεστρεψε στον υπολογιστη.
------------------------------------
Χρειαστηκε ενα τεταρτο για να διαπιστωσει πως τιποτα δεν ειχε αλλαξει. Κοιταξε την ωρα και προς στιγμη διχαστηκε. Να επαιρνε τον Μπεν η ηταν αργα ? Η ζυγαρια εκλινε δεξια και σε λιγα δευτερολεπτα μιλουσε μαζι του. Ο Μπεν ηταν παλιος φιλος και πολυ καλος γνωστης τετοιων θεματων. Ισως να της εδινε καποια λυση. Δοκιμασαν τηλεφωνικα να λυσουν το προβλημα προβαινοντας σε αλχημειες, παντα ακολουθωντας πιστα τις εντολες του Μπεν και απογοητευτηκε μονο οταν τον ακουσε να παραδινεται λεγοντας πως αν δεν το κοιταζε απο κοντα δεν μπορουσε να κανει τιποτα. Ξαναβρεθηκε στον καναπε ηττημενη και χωρις καθολου ορεξη.
Η τηλεοραση δεν μπορεσε να την κρατησει κατω απο τα μαγια της παρα μονο δεκα λεπτα.
Εξοπλιστηκε μ' ενα μπουκαλι βοτκα, ενα γεματο πακετο τσιγαρα και αρκετη θεληση και πηρε παλι θεση μπροστα στο μηχανημα. Ειχε μερικες ιδεες στο μυαλο της και ηταν αποφασισμενη να τις δοκιμασει. Αυτο που συνεβαινε ηταν τρελλο παντως. Απο την αλλη ομως ηταν αφυσικο ολοι οι χωροι Μαζικης Συναθροισης που ηταν μελος να βγαζουν το ιδιο μηνυμα.
Ξεκινησε να δουλευει με τα δαχτυλα της να πετανε στο πληκτρολογιο ενω μουρμουραγε απειλες εναντιον του μηχανηματος μεσα απο τα δοντια της.
--------------------------------------
Ο εκκωφαντικος ηχος της σειρηνας ενος ασθενοφορου την εκανε να πεταχτει αποτομα πανω και να βρισει ασχημα απο τον πονο. Τι διαολο ? Ειχε αποκοιμηθει στην καρεκλα, μπροστα στον υπολογιστη και ειχε πιαστει, κατι που την πονεσε κανοντας την αποτομη αυτη κινηση. Πως ειχε γινει αυτο ? Κοιταξε το μισο πια μπουκαλι βοτκα και κουνησε το κεφαλι της. Ενας πονος απο το βαθος ερχοταν σιγα σιγα ολο και πιο κοντα κανοντας την να νοιωθει ακομα χειροτερα.
Μα τ' ασχημα δεν σταματουσαν εδω. Οταν κοιταξε το ρολοι τα ματια της γουρλωσαν διαπιστωνοντας πως σ' ενα τεταρτο θα επρεπε να ειναι στη δουλεια. Το προβλημα ηταν πως χρειαζοταν τρια τεταρτα υπο κανονικες συνθηκες και σημερα ειδικα ειχαν παρουσιαση του καινουριου προγραμματος βαση του οποιου θα επρεπε απο δω και περα να κινουνται ολοι.
Ορμησε στο κινητο της. Ειδε πως ειχε ενα μηνυμα μα δεν υπηρχε τωρα χρονος. Πηρε ενα συναδελφο και του ειπε πως ειναι αρρωστη και δεν θα μπορουσε να παει στο γραφειο.
Μετα διαβασε το μηνυμα και η απορια ζωγραφιστηκε στο προσωπο της.
-----------------------------
-'Ηταν η ομορφοτερη εκπληξη. Σε λατρευω. Θα τα πουμε αργοτερα'.
Διαβασε το ονομα ξανα και ξανα. Εντι. Τι εννοουσε ?
Ο πονος πλεον της χτυπαγε εντονα την πορτα του κεφαλιου της. Εκανε ενα γρηγορο ντους και αποφασισε να κοιμηθει κανονικα μια ωρα. Τοτε θα εβλεπε τι συνεβαινε.
Τρεις ωρες μετα, αφου ειχε σηκωθει και αποδεκατισει ενα πλουσιο πρωινο, επιασε τον εαυτο της να κανει βολτα στα μαγαζια. Δεν ειχε ανοιξει τον υπολογιστη καθολου, δεν μπορουσε να παρει τον Εντι στη δουλεια του να τον ρωτησει για πια εκπληξη μιλουσε και ειχε καθαρισει και με την δουλεια της. Αυτο που ηθελε ηταν κατι να την χαλαρωσει, δηλαδη ασκοπα κι αχρειαστα ψωνια.
Σταματησε σ' ενα μηχανημα αυτοματων συναλλαγων, τοποθετησε την καρτα στην υποδοχη και περιμενε για τα χρηματα που ειχε ζητησει. Αντ' αυτου διαβασε την εξης φραση στην οθονη.
-'Η παλαια σας καρτα κρατηθηκε. Συνεχιστε να χρησιμοποιειτε την καινουρια που εχετε'.
Οτι και να δοκιμασε ηταν ασκοπο. Το μηχανημα, παρ' ολα οσα ακουσε που θα εκαναν και πορνη στο λιμανι να κοκκινισει, παρ' ολα τα χτυπηματα που δεχτηκε στωικα, αρνηθηκε πεισματικα να επιστρεψει την καρτα. Αναγκαστηκε να μπει στην τραπεζα.
-------------------------------
Αν επρεπε να πιστεψει τις αρλουμπες και τις αθλιες δικαιολογιες του διευθυντη τοτε θα επρεπε να υποστηριξει για τον εαυτο της οτι τα ειχε χαμενα. Οσο κι αν προσπαθησε να την πεισει πως αυτη η καρτα ηταν παλια, πως ειχε ηδη παρει την καινουρια δειχνοντας της το εγγραφο με την υπογραφη της, πως ηδη την ειχε χρησιμοποιησει εδω και δυο μερες, σταθηκε αδυνατον να της αλλαξει γνωμη. Εφυγε βριζοντας Θεους και δαιμονες αφηνοντας την καρτα της πισω.
Ενας καφες σ' ενα σικατο μινι καφε της συνεφερε καπως. Τι ηταν ολα αυτα που συνεβαιναν ? Μηπως επρεπε να κοιταξει το ωροσκοπιο της ? Μηπως ειχε αρχισει και τα εχανε ?
Αυτη η δευτερη εκδοχη ενισχυθηκε ακομα περισσοτερο οταν χτυπησε το τηλεφωνο. Ηταν απο την καλωδιακη τηλεοραση και ηθελαν να την ενημερωσουν πως θα ερχονταν για την συνδεση σε 48 ωρες. Οι απελπιδες προσπαθειες που εκανε να τους πεισει πως δεν ειχε ζητησει ποτε συνδρομητικη τηλεοραση επεσαν στο κενο αφου η κοπελα απο την αλλη γραμμη της διαβασε ολα της τα στοιχεια και την ενημερωσε πως ειχε ηδη προπληρωσει.
Αυτο πια πηγαινε πολυ. Ηταν καιρος να παρει καποιες απαντησεις.
------------------------------------
Δεν προλαβε. Οι αποριες, οι εκπληξεις και τ' αναπαντητα ερωτηματα ηρθαν ολα μαζι σχεδον δημιουργωντας ενα τεραστιο βουνο που εμοιαζε αδυνατον να υπερβει.
Ειχε επιστρεψει σπιτι της προσπαθωντας να καταλαβει πως ειχε ξεκινησει ετσι η συγκεκριμενη μερα και πως θα κατεληγε. Εκεινη τη στιγμη χτυπησε το κινητο της.
Ειδε το ονομα στην οθονη και ανησυχησε. Ηταν ο συναδελφος που ειχε παρει το πρωι να του πει πως ηταν αρρωστη και δεν θα πηγαινε για δουλεια. Το σηκωσε διστακτικα μα δεν προλαβε ν' αρθρωσει λεξη. Ο τυπος δεν σταματαγε να μιλαει. Της ειπε πως εκανε καλα και ηρθε τελικα στη δουλεια και της εδωσε συγχαρητηρια για το ποσο καλα ηταν ενημερωμενη πανω στο καινουριο προγραμμα. Επισης της ειπε αν ηθελε μετα που θα τελειωνε την επειγουσα δουλεια που ειχε να περναγε απο το μπαρακι που μαζευονταν ολοι οι συναδελφοι κι εκλεισε.
Μαλιστα. Αυτο κι αν ηταν. Ωστε ειχε παει για δουλεια σημερα και δεν το ηξερε. Ενοιωσε τον κοσμο να χανεται κατω απο τα ποδια της. Τι αλλο ειχε σειρα ?
Οταν ακουσε τον χαρακτηριστικο ηχο εισερχομενου μηνυματος στο κινητο παγωσε. Ομως απο καπου αντλησε κουραγιο και το διαβασε.
----------------------------------
-'Δεν ξερω ποια ησουνα σημερα αλλα αυτο ηταν το ωραιοτερο σεξ που καναμε ποτε. Μου λειπεις ηδη. Δωσε χαιρετισματα στους δικους σου. Φιλια'.
Τελεια. Εκτος απο την δουλεια, ειχε βρει χρονο να παει στον Εντι, να κανουν καταπληκτικο σεξ και τωρα....Τωρα που ηταν ? Στους δικους της ? Που ειχε να τους μιλησει σχεδον ενα χρονο ?
Ποια ηταν αυτη που την παριστανε ? Και πως τα καταφερνε να κανει τους παντες να πιστευουν πως ηταν αυτη ? Ποιος μπορουσε να της δωσει μια απαντηση τελικα ?
Αρπαξε τα κλειδια του αυτοκινητου και κατεβηκε κατω. Μπηκε μεσα χωρις να ξερει που πηγαινει. Απλα ηθελε να την χτυπησει λιγο ο αερας και αυτο ηταν οτι πιο προχειρο μπορουσε να σκεφτει. Οταν επεστρεψε σπιτι και παρκαρε ηταν ηδη βραδυ. Σηκωσε τα ματια της στο διαμερισμα της, σαν να ειχε προαισθημα και ειδε τα ανοιχτα φωτα. Θυμοταν πολυ καλα πως δεν τα ειχε καν αναψει οταν εφυγε. Ειδε την κουρτινα στο παραθυρο να σαλευει και στυλωσε τα ματια της εκει. Προσεξε τον περιποιημενο εαυτο της να την κοιταει επιμονα πισω απο το παραθυρο. Της φανηκε σαν να της χαμογελουσε μα δεν μπορουσε να ειναι σιγουρη. Μετα ο εαυτος της τραβηξε την κουρτινα και χαθηκε στο εσωτερικο του διαμερισματος.
--------------------------------
Εκανε λιγο κρυο μα δεν ενοιωθε τιποτα. Εδω και μια ωρα καθοταν προσπαθωντας να συντονισει τις σκεψεις της. Τιποτα δεν ειχε καποια λογικη εξηγηση. Αντικειμενικα, αν το εβλεπε εντελως ψυχρα, ειχε αντικατασταθει απο καποια αλλη, πανομοιοτυπη μ' αυτην αλλα κατα βαση εντελως διαφορετικη. Η ιδια μισουσε τις νεες αλλαγες στη δουλεια, η αντικαταστατρια της ειχε διαπρεψει. Οσες φορες ειχαν κανει ερωτα με τον Εντι δεν τον ενοιωθε ξετρελλαμενο, με την αλλη ειχε φτασει στα ουρανια. Μεχρι στο μπιλιαρδο που ηταν με τους φιλους του ειχε παει. Ακομα και με τους δικους της που τους κρατουσε σε αποσταση η καινουρια τα ειχε καταφερει. Τι ηταν λοιπον ?
Χαμογελασε πικρα. Αν ηταν αψυχο αντικειμενο θα πιστευε πως ειχε παρωχηθει, πως επρεπε ν' αντικατασταθει μ' ενα νεο, με περισσοτερες ικανοτητες και δυνατοτητες.
Μα ηταν ανθρωπος, πως θα μπορουσε ποτε να συμβει κατι τετοιο ?
Σηκωσε τα ματια ψηλα και παρακολουθησε για λιγο την πορεια του φεγγαριου που φαινοταν ν' αδιαφορει για οτι της συνεβαινε.
Ενα δακρυ κυλησε αργα στο αριστερο της μαγουλο κι επεσε στο παγκακι. Ειδε την αποτομη εμφανιση του νεαρου πισω απο το δεντρο μα δεν εκανε απολυτως καμια κινηση. Τωρα προσεχε τα χερια και τα ποδια της που ειχαν γινει διαφανα σιγα σιγα να χανονται. Μπορουσε πια να δει μεσα τους το εδαφος απο κατω. Αν υπηρχαν ματια να κλαψουν η μαγουλο για να κυλησει, ενα ακομα δακρυ θα εκανε την εμφανιση του. Μα δεν υπηρχε πια τιποτα εκει, εκτος απο το αδειο παγκακι και μια υγρη σταγονα σε καποιο σημειο του.
ΤΕΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου