ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΔΩΡΟ
-'Πως μπορω να βοηθησω' ? ρωτησε ο γερακος διχως να βγει πισω απο τον παγκο του.
-'Μια ματια θελω να ριξω, για καποιο δωρο' απαντησε αοριστα ο πελατης που μολις ειχε μπει στο καταστημα. 'Εχω περασει αρκετες φορες απο δω και ομολογω πως πρωτη φορα βλεπω το μαγαζι αυτο' συμπληρωσε κοιτωντας τον ιδιοκτητη.
-'Λογικο μου φαινεται' απαντησε ο γερακος 'αφου το μαγαζι λειτουργει μονο καθε παραμονη Χριστουγεννων. Τις αλλες μερες του χρονου το κραταω κλειστο' ειπε μ' ενα χαμογελο.
Ο επισκεπτης τον κοιταξε με απορια μα δεν εκανε κανενα σχολιο.
-'Τα χρηματα που βγαζω καθε παραμονη μου αρκουν να περασω ολο τον υπολοιπο χρονο' συνεχισε ο γερακος. 'Μα πειτε μου, για σας ειναι το δωρο που ψαχνετε η...' ?
-'Οχι, οχι για μενα' απαντησε μ' ενα αναστεναγμο να βγαινει απο τα φυλλοκαρδια του ο πελατης. 'Μα ουσιαστικα δεν εχει νοημα ετσι κι αλλιως' ολοκληρωσε τη φραση του.
-'Αν δεν γινομαι αδιακριτος θα ηθελα ν' ακουσω τι σας βασανιζει' ειπε ο γερος.
=========================
-'Βλεπετε ειναι αυτη η κοπελα' ξεκινησε ο πελατης την αφηγηση σαν να περιμενε πως και πως την παραινεση του συνομιλητη του. 'Ειμαι τρελα ερωτευμενος μαζι της εδω και καιρο αλλα δυστυχως δεν μου δινει σημασια. Εχω δοκιμασει τα παντα για να καμψω την αντισταση της, καθε φορα νοιωθω πως πλησιαζω στο να τα καταφερω μα παντα κατι την τελευταια στιγμη στραβωνει και ουσιαστικα δεν εχω κανει ουτε ενα βημα προοδου. Σκεφτηκα λοιπον, γιορτινες μερες ειναι, μ' ενα εξυπνο και πρωτοτυπο δωρο συν και το κλιμα το εορταστικο ισως κατι να καταφερνα μα νομιζω πως αδικα πασχιζω. Φοβαμαι πως θ' αποτυχω αλλη μια φορα'.
Ο γερακος φαινοταν ν' ακουει πολυ προσεκτικα την ιστορια του νεαρου, γιατι νεαρος ηταν, οχι πανω απο τριαντα, και να εχει πεσει σε περισυλλογη.
-'Ισως εχω αυτο που χρειαζεστε' ειπε με μια λαμψη στα ματια. 'Αλλα ειναι κατι που θα πρεπει να το σκεφτειτε καλα πριν το αποτολμησετε' προσθεσε.
-'Πειτε μου λοιπον, για τι πραγμα μιλατε' ? ρωτησε με φωνη τυλιγμενη στην εξαψη ο νεαρος.
=============================
-'Δεν ξερω βεβαια αν πιστευεις σε τετοια πραγματα η εισαι απ' αυτους που τα κοροιδευουν αλλα ας ειναι, εγω θα σου το προτεινω' ειπε και κι εσκυψε πισω απο τον παγκο του. Οταν σηκωθηκε αφησε επανω του ενα μικρο αντικειμενο και το εσπρωξε προς την μερια του νεαρου.
-'Αυτο ειναι ενα γνησιο φιλτρο αγαπης' ειπε με στομφο. 'Οποιος το πιει ερωτευεται παραφορα αυτον που του το εδωσε για μια ζωη. Ειναι τοσο μεγαλος ο ερωτας που νοιωθει που δεν ζει πια παρα μονο γι αυτο το ατομο. Ολη του η ζωη, ολη του η υπαρξη περιστρεφεται πια γυρω απο τον ανθρωπο που θα εχει αγαπησει. Αυτος ειναι το πρωτο και τελευταιο μελημα του, το Α και το Ω καθε σκεψης, καθε αισθηματος, καθε πραξης. Καταλαβαινω την δυσπιστια σου ως προς το αν το φιλτρο ειναι αποτελεσματικο μα μπορω να σε διαβεβαιωσω πως ουτε εσυ ο ιδιος δεν θα πιστευεις τις δυνατοτητες του. Και δεν εισαι φυσικα ο πρωτος που του εχω πουλησει κατι τετοιο. Μα ακομα κανεις δεν ηρθε ποτε να μου πει πως δεν λειτουργησε'.
-'Και ποσο κανει ενα τετοιο φιλτρο' ? ρωτησε με τρεμαμενη φωνη ο νεαρος.
===========================
Τα ματια του νεαρου γουρλωσαν οταν ακουσε το εξευτελιστικο ποσο που κοστιζε ενα τοσο σημαντικο σκευασμα. Κοιταξε με δυσπιστια το γερο.
-'Τιποτα' ψελλισε 'δεν κοστιζει τιποτα. Θα παρω πεντε' ειπε και το χερι του ετρεξε στην τσεπη του ψαχνοντας για κερματα. Ο γερος τον κοιταξε εντονα και μιλησε.
-'Ακου' του ειπε 'θα κανουμε μια συμφωνια. Εγω' συνεχισε κοιταζοντας το ρολοι αντικα που κρεμοταν στον απεναντι τοιχο 'σε ενα τεταρτο κλεινω. Κι απ' οτι βλεπω εδω' συνεχισε ριχνοντας μια ματια σ' ενα παλιο, σκονισμενο βιβλιο μπροστα του 'ενας μονο δεν εχει ερθει ακομα. Μα θα ερθει, ειμαι σιγουρος γι αυτο' ειπε κι ενα σαρδονιο χαμογελο απλωθηκε στο προσωπο του.
-'Αν μετα απ' αυτα που θ' ακουσεις εξακολουθεις να θελεις αυτο το φιλτρο θα σου το δωσω δωρεαν. Αν παρεμπιπτοντως εχεις αλλαξει γνωμη, θεωρησε τον λογο για τον οποιο θ' αλλαξεις γνωμη σαν ενα προσωπικο δωρο απο μενα για σενα λογω των ημερων και λογω του οτι σε συμπαθησα. Λοιπον, μπορεις να περιμενεις λιγο' ?
-'Μπορω' απαντησε ο νεαρος διχως να καταλαβαινει τιποτα.
==============================
Ηταν ακριβως η στιγμη που η σκεψη πως δεν θα ερχοταν κανενας αλλος εκεινο το βραδυ περνουσε φευγαλεα απο το μυαλο του οταν η πορτα ανοιξε και ενας σχεδον στα ορια του πανικου νεαρος χυμηξε μεσα. Η αισθηση πως ειχε προλαβει οριακα ηταν εκδηλη στο προσωπο του ενω τα ματια του γυαλιζαν στην κυριολεξια.
-'Σε προλαβα' ειπε με μιση ανασα. 'Ειχα φοβηθει πως θα ερχομουν και θα ειχες κλεισει. Σου ορκιζομαι σε οτι εχω πιο ιερο πως δεν θα το αντεχα, θα τρελαινομουν, αν ειχες κλεισει'.
-'Τι μπορω να κανω για σενα' ? ρωτησε ψυχραιμα ο γερος.
-'Δεν με θυμασαι' απαντησε ο νεαρος. 'Λογικο, εχει περασει ακριβως ενας χρονος'.
-'Δεν ειπα πως δεν σε θυμαμαι' αποκριθηκε ο γερακος. 'Απλα ρωτησα πως μπορω να σε βοηθησω, αν υπαρχει τροπος'.
-'Πρεπει να υπαρχει τροπος' ψελλισε ο νεαρος ενω ο πανικος θριαμβευτικα εκανε την εμφανιση του και στρογγυλοκαθησε στον θρονο του. 'Αλλοιμονο αν δεν υπαρχει τροπος' προσθεσε.
-'Γιατι δεν μου λες απο την αρχη τι συμβαινει' ? ρωτησε ο ιδιοκτητης ενω ταυτοχρονα πηγαινε στην πορτα και την κλειδωνε.
===========================
-'Ειχα ερθει περυσι οπως θυμασαι, τετοια βραδια, παραμονη Χριστουγεννων, και ειχα αγορασει ενα φιαλιδιο απο το φιλτρο αγαπης που μου ειχες πουλησει. Ομολογω πως δεν σε ειχα αρχικα πιστεψει μα ολα οσα συνεβησαν μετα με διεψευσαν πανηγυρικα. Την επομενη μερα, ανημερα των Χριστουγεννων, ειχα βγει μαζι με την κοπελα που πολιορκουσα για δειπνο. Εκει, καποια στιγμη που βρηκα την ευκαιρια, αδειασα το φιλτρο στο κρασι της, διχως οπως ειπα να εχω εμπιστοσυνη στο οτι θα λειτουργουσε'.
-'Λειτουργησε' ? ρωτησε με εκδηλη αγωνια ο αλλος νεαρος που παρακολουθουσε μεχρι εκεινη τη στιγμη αμιλητος. Ο αφηγητης γυρισε, τον κοιταξε κι εκανε ενα καταφατικο νευμα.
-'Ναι, λειτουργησε' ειπε ξεψυχα 'λειτουργησε τοσο απολυτα, τοσο εξαιρετικα που ποτε μου δεν ειχα καν ονειρευτει'.
Ενα πλατυ χαμογελο που ξεκινησε να παιρνει μορφη στο προσωπο του αλλου πελατη συρρικνωθηκε αποτομα οταν ο νεαρος εξακολουθησε την αφηγηση του.
=====================
-'Αυτο ηταν, το φιλτρο λειτουργησε. Γιναμε ζευγαρι το ιδιο βραδυ κιολας και τα παντα, απο εκει που ηταν καταθλιπτικα κι ανουσια, εγιναν μαγικα, ονειρεμενα, τελεια. Μεσα σε λιγες μερες ειχαμε αποφασισει να μεινουμε μαζι και συντομα υλοποιησαμε την μετακομιση. Ηξερα ποσο τρελλα ερωτευμενος ημουνα μαζι της και να πω την αληθεια δεν περιμενα ποτε πως θα ειχα καν την ιδια ανταποκριση. Ομως αυτο που βιωνα ηταν περα απο καθε προσδοκια, καθε ονειρο.
Οχι μονο φαινοταν κι αυτη να με αγαπαει αλλα στην κυριολεξια με λατρευε. Ειμασταν ολοι μερα μαζι διχως να μπορει να ξεκολλησει ο ενας απο την αγκαλια του αλλου, σαν να μην υπηρχε τιποτα αλλο ικανο ν' αποσπασει την προσοχη μας απο εμας τους δυο και μονο. Καναμε ερωτα συνεχως, σταματαγαμε μονο για παρουμε μια ανασα και μετα συνεχιζαμε και παλι.
Ετσι περνουσαν οι μηνες και περιμενα πως καποια στιγμη ολο αυτο το εκρηκτικο παθος, η ακορεστη ερωτικη πεινα θα παρουσιαζε μια λεπτη, φυσιολογικη καμψη. Μην με παρεξηγεις, ουτε ειχα χορτασει ουτε ειχα βαρεθει, το αντιθετο μαλιστα, απλα περιμενα πως τα πραγματα θα εξελισσονταν πιο ηρεμα, πιο βατα, πιο καθημερινα. Διαψευστηκα'.
========================
-'Τα πραγματα ειχαν αρχισει πλεον να παιρνουν μια τροπη που δεν την περιμενα. Καθε πρωι ο καφες μου, ζεστος η κρυος με περιμενε ετοιμος μαζι μ' ενα πλουσιο πρωινο. Αν για καποιο λογο δεν το ετρωγα ολο, το φως της ζωης μου μαραζωνε νομιζοντας πως δεν μου αρεσε. Μολις γυρναγα απο το γραφειο ολα ηταν ετοιμα στην εντελεια. Μου εφερνε τις παντοφλες μου, μου σερβιριζε το μεσημεριανο, μου ικανοποιουσε καθε επιθυμια πριν ακομα αυτη υλοποιηθει στο μυαλο μου. Μου εκανε μασαζ οταν ενοιωθα κουρασμενος, παρακολουθουσε μαζι μου ποδοσφαιρικους αγωνες και μαλιστα με μεγαλυτερο παθος απο μενα και καθε βραδυ ηταν ετοιμη για καθε μαραθωνιακη ερωτικη προκληση. Ο καιρος περνουσε και τα πραγματα δεν παρουσιαζαν υφεση, το αντιθετο μαλιστα. Τωρα πια απλα, καθημερινα, προσωπικα μου πραγματα ηθελε να τα κανει εκεινη. Να μου βουρτσιζει τα δοντια, να μου διαβαζει την εφημεριδα, να μου κραταει το τηλεφωνο οταν μιλουσα για να μην κουραζομαι κι ενα σωρο αλλα. Η κατασταση χειροτερευε αφου πια ζηλευε συναδελφους στην δουλεια, τις γειτονισσες, την ιδια της την σκια, αλλα μολις πηγαινα να πω κατι εβαζε τα κλαματα κι ελεγε πως δεν την αγαπουσα'.
=========================
-'Εχει περασει ενας χρονος απο τοτε και η ζωη μου εχει γινει πια μαρτυριο. Νοιωθω πως ακομα και η ανασα μου φιλτραρεται απ' αυτην. Δεν αντεχω αλλο. Δοκιμασα πολλες φορες να της πω να σταματησουμε αλλα τιποτα. Ζω πια εναν εφιαλτη. Εγω, που ζουσα μονο για να ειμαι μαζι της, τωρα ειμαι διατεθειμενος να κανω τα παντα για να σταματησει να με αγαπαει πια. Γι αυτο σου λεω, πρεπει να με βοηθησεις γιατι κοντευω να χασω το μυαλο μου'.
Σταματησε με τα ματια καρφωμενα στον γερακο σαν να ηταν η τελευταια του ελπιδα στη γη. Ο τελευταιος εσκυψε πισω απο τον παγκο του, εβγαλε ενα μικρο μπουκαλακι και ειπε.
-'Ριξε αυτο στον καφε η στο κρασι της. Μολις το πιει ο ερωτας της για σενα θα της περασει αμεσως. Ετσι θα ξαναβρεις την ηρεμια σου'.
Ο νεαρος κοντεψε να φτασει στο ταβανι απο την χαρα του. Εβγαλε μερικα κερματα και τ' αφησε στον παγκο. Ο γερος τα κοιταξε και μιλησε.
-'Φοβαμαι πως ετουτο εδω κοστιζει κατι περισσοτερο' και ειπε ενα νουμερο. Ο νεαρος χλωμιασε ενω ο αλλος πελατης ενοιωσε τα ματια του να γουρλωνουν.
=========================
-'Μα το πρωτο μπουκαλακι...Εξ' αλλου δεν εχω τοσα χρηματα...'
-'Δεχομαι επιταγες' ειπε ακαμπτα ο γερος.
Ο νεαρος εβγαλε ενα καρνε επιταγων, συμπληρωσε ενα νουμερο με πολλα μηδενικα, την εκοψε και την εδωσε στο γερο παιρνοντας παραλληλα και το φιαλιδιο.
-'Σ' ευχαριστω' του ειπε ' σ' ευχαριστω πολυ'. Ο γερος ξεκλειδωσε την πορτα και τον αφησε να φυγει μεσα σε μια ανειπωτη χαρα. Μετα στραφηκε προς τον αναυδο πελατη του.
-'Λοιπον, που ειχαμε μεινει' ρωτησε. 'Α, σκεφτοσουν ν' αγορασεις αυτο εδω ειπε' βαστωντας στο χερι του το φιλτρο της αγαπης.
-'Ξερεις' μουρμουρισε ο νεαρος 'νομιζω πως αλλαξα γνωμη και δεν θα το χρειαστω' ειπε.
Ο γερακος χαμογελασε και κουνησε το κεφαλι του.
-'Σ' ευχαριστω' ειπε ο νεαρος και βαδισε προς την πορτα. 'Σ' ευχαριστω για το δωρο' και βγηκε.
Ο γερος εσβησε τα φωτα και αρχισε να κλεινει. Το πιο πιθανο ηταν οτι του χρονου τετοια μερα ο ιδιος νεαρος θα ηταν παλι εκει ετοιμος να μπει στον πειρασμο ν' αγορασει το φιλτρο. Μα θα επρεπε να περιμενει ακομα εναν ολοκληρο χρονο για να δει τι θα συνεβαινε.
Πηρε ενα φιλτρο αγαπης, το εβαλε στην τσεπη του, βγηκε απο το μαγαζι και επετρεψε στα σκοτεινα πεπλα της να τον εξαφανισουν, οπως ακριβως εξαφανιζοταν το μαγαζι πισω του.
ΤΕΛΟΣ
-'Πως μπορω να βοηθησω' ? ρωτησε ο γερακος διχως να βγει πισω απο τον παγκο του.
-'Μια ματια θελω να ριξω, για καποιο δωρο' απαντησε αοριστα ο πελατης που μολις ειχε μπει στο καταστημα. 'Εχω περασει αρκετες φορες απο δω και ομολογω πως πρωτη φορα βλεπω το μαγαζι αυτο' συμπληρωσε κοιτωντας τον ιδιοκτητη.
-'Λογικο μου φαινεται' απαντησε ο γερακος 'αφου το μαγαζι λειτουργει μονο καθε παραμονη Χριστουγεννων. Τις αλλες μερες του χρονου το κραταω κλειστο' ειπε μ' ενα χαμογελο.
Ο επισκεπτης τον κοιταξε με απορια μα δεν εκανε κανενα σχολιο.
-'Τα χρηματα που βγαζω καθε παραμονη μου αρκουν να περασω ολο τον υπολοιπο χρονο' συνεχισε ο γερακος. 'Μα πειτε μου, για σας ειναι το δωρο που ψαχνετε η...' ?
-'Οχι, οχι για μενα' απαντησε μ' ενα αναστεναγμο να βγαινει απο τα φυλλοκαρδια του ο πελατης. 'Μα ουσιαστικα δεν εχει νοημα ετσι κι αλλιως' ολοκληρωσε τη φραση του.
-'Αν δεν γινομαι αδιακριτος θα ηθελα ν' ακουσω τι σας βασανιζει' ειπε ο γερος.
=========================
-'Βλεπετε ειναι αυτη η κοπελα' ξεκινησε ο πελατης την αφηγηση σαν να περιμενε πως και πως την παραινεση του συνομιλητη του. 'Ειμαι τρελα ερωτευμενος μαζι της εδω και καιρο αλλα δυστυχως δεν μου δινει σημασια. Εχω δοκιμασει τα παντα για να καμψω την αντισταση της, καθε φορα νοιωθω πως πλησιαζω στο να τα καταφερω μα παντα κατι την τελευταια στιγμη στραβωνει και ουσιαστικα δεν εχω κανει ουτε ενα βημα προοδου. Σκεφτηκα λοιπον, γιορτινες μερες ειναι, μ' ενα εξυπνο και πρωτοτυπο δωρο συν και το κλιμα το εορταστικο ισως κατι να καταφερνα μα νομιζω πως αδικα πασχιζω. Φοβαμαι πως θ' αποτυχω αλλη μια φορα'.
Ο γερακος φαινοταν ν' ακουει πολυ προσεκτικα την ιστορια του νεαρου, γιατι νεαρος ηταν, οχι πανω απο τριαντα, και να εχει πεσει σε περισυλλογη.
-'Ισως εχω αυτο που χρειαζεστε' ειπε με μια λαμψη στα ματια. 'Αλλα ειναι κατι που θα πρεπει να το σκεφτειτε καλα πριν το αποτολμησετε' προσθεσε.
-'Πειτε μου λοιπον, για τι πραγμα μιλατε' ? ρωτησε με φωνη τυλιγμενη στην εξαψη ο νεαρος.
=============================
-'Δεν ξερω βεβαια αν πιστευεις σε τετοια πραγματα η εισαι απ' αυτους που τα κοροιδευουν αλλα ας ειναι, εγω θα σου το προτεινω' ειπε και κι εσκυψε πισω απο τον παγκο του. Οταν σηκωθηκε αφησε επανω του ενα μικρο αντικειμενο και το εσπρωξε προς την μερια του νεαρου.
-'Αυτο ειναι ενα γνησιο φιλτρο αγαπης' ειπε με στομφο. 'Οποιος το πιει ερωτευεται παραφορα αυτον που του το εδωσε για μια ζωη. Ειναι τοσο μεγαλος ο ερωτας που νοιωθει που δεν ζει πια παρα μονο γι αυτο το ατομο. Ολη του η ζωη, ολη του η υπαρξη περιστρεφεται πια γυρω απο τον ανθρωπο που θα εχει αγαπησει. Αυτος ειναι το πρωτο και τελευταιο μελημα του, το Α και το Ω καθε σκεψης, καθε αισθηματος, καθε πραξης. Καταλαβαινω την δυσπιστια σου ως προς το αν το φιλτρο ειναι αποτελεσματικο μα μπορω να σε διαβεβαιωσω πως ουτε εσυ ο ιδιος δεν θα πιστευεις τις δυνατοτητες του. Και δεν εισαι φυσικα ο πρωτος που του εχω πουλησει κατι τετοιο. Μα ακομα κανεις δεν ηρθε ποτε να μου πει πως δεν λειτουργησε'.
-'Και ποσο κανει ενα τετοιο φιλτρο' ? ρωτησε με τρεμαμενη φωνη ο νεαρος.
===========================
Τα ματια του νεαρου γουρλωσαν οταν ακουσε το εξευτελιστικο ποσο που κοστιζε ενα τοσο σημαντικο σκευασμα. Κοιταξε με δυσπιστια το γερο.
-'Τιποτα' ψελλισε 'δεν κοστιζει τιποτα. Θα παρω πεντε' ειπε και το χερι του ετρεξε στην τσεπη του ψαχνοντας για κερματα. Ο γερος τον κοιταξε εντονα και μιλησε.
-'Ακου' του ειπε 'θα κανουμε μια συμφωνια. Εγω' συνεχισε κοιταζοντας το ρολοι αντικα που κρεμοταν στον απεναντι τοιχο 'σε ενα τεταρτο κλεινω. Κι απ' οτι βλεπω εδω' συνεχισε ριχνοντας μια ματια σ' ενα παλιο, σκονισμενο βιβλιο μπροστα του 'ενας μονο δεν εχει ερθει ακομα. Μα θα ερθει, ειμαι σιγουρος γι αυτο' ειπε κι ενα σαρδονιο χαμογελο απλωθηκε στο προσωπο του.
-'Αν μετα απ' αυτα που θ' ακουσεις εξακολουθεις να θελεις αυτο το φιλτρο θα σου το δωσω δωρεαν. Αν παρεμπιπτοντως εχεις αλλαξει γνωμη, θεωρησε τον λογο για τον οποιο θ' αλλαξεις γνωμη σαν ενα προσωπικο δωρο απο μενα για σενα λογω των ημερων και λογω του οτι σε συμπαθησα. Λοιπον, μπορεις να περιμενεις λιγο' ?
-'Μπορω' απαντησε ο νεαρος διχως να καταλαβαινει τιποτα.
==============================
Ηταν ακριβως η στιγμη που η σκεψη πως δεν θα ερχοταν κανενας αλλος εκεινο το βραδυ περνουσε φευγαλεα απο το μυαλο του οταν η πορτα ανοιξε και ενας σχεδον στα ορια του πανικου νεαρος χυμηξε μεσα. Η αισθηση πως ειχε προλαβει οριακα ηταν εκδηλη στο προσωπο του ενω τα ματια του γυαλιζαν στην κυριολεξια.
-'Σε προλαβα' ειπε με μιση ανασα. 'Ειχα φοβηθει πως θα ερχομουν και θα ειχες κλεισει. Σου ορκιζομαι σε οτι εχω πιο ιερο πως δεν θα το αντεχα, θα τρελαινομουν, αν ειχες κλεισει'.
-'Τι μπορω να κανω για σενα' ? ρωτησε ψυχραιμα ο γερος.
-'Δεν με θυμασαι' απαντησε ο νεαρος. 'Λογικο, εχει περασει ακριβως ενας χρονος'.
-'Δεν ειπα πως δεν σε θυμαμαι' αποκριθηκε ο γερακος. 'Απλα ρωτησα πως μπορω να σε βοηθησω, αν υπαρχει τροπος'.
-'Πρεπει να υπαρχει τροπος' ψελλισε ο νεαρος ενω ο πανικος θριαμβευτικα εκανε την εμφανιση του και στρογγυλοκαθησε στον θρονο του. 'Αλλοιμονο αν δεν υπαρχει τροπος' προσθεσε.
-'Γιατι δεν μου λες απο την αρχη τι συμβαινει' ? ρωτησε ο ιδιοκτητης ενω ταυτοχρονα πηγαινε στην πορτα και την κλειδωνε.
===========================
-'Ειχα ερθει περυσι οπως θυμασαι, τετοια βραδια, παραμονη Χριστουγεννων, και ειχα αγορασει ενα φιαλιδιο απο το φιλτρο αγαπης που μου ειχες πουλησει. Ομολογω πως δεν σε ειχα αρχικα πιστεψει μα ολα οσα συνεβησαν μετα με διεψευσαν πανηγυρικα. Την επομενη μερα, ανημερα των Χριστουγεννων, ειχα βγει μαζι με την κοπελα που πολιορκουσα για δειπνο. Εκει, καποια στιγμη που βρηκα την ευκαιρια, αδειασα το φιλτρο στο κρασι της, διχως οπως ειπα να εχω εμπιστοσυνη στο οτι θα λειτουργουσε'.
-'Λειτουργησε' ? ρωτησε με εκδηλη αγωνια ο αλλος νεαρος που παρακολουθουσε μεχρι εκεινη τη στιγμη αμιλητος. Ο αφηγητης γυρισε, τον κοιταξε κι εκανε ενα καταφατικο νευμα.
-'Ναι, λειτουργησε' ειπε ξεψυχα 'λειτουργησε τοσο απολυτα, τοσο εξαιρετικα που ποτε μου δεν ειχα καν ονειρευτει'.
Ενα πλατυ χαμογελο που ξεκινησε να παιρνει μορφη στο προσωπο του αλλου πελατη συρρικνωθηκε αποτομα οταν ο νεαρος εξακολουθησε την αφηγηση του.
=====================
-'Αυτο ηταν, το φιλτρο λειτουργησε. Γιναμε ζευγαρι το ιδιο βραδυ κιολας και τα παντα, απο εκει που ηταν καταθλιπτικα κι ανουσια, εγιναν μαγικα, ονειρεμενα, τελεια. Μεσα σε λιγες μερες ειχαμε αποφασισει να μεινουμε μαζι και συντομα υλοποιησαμε την μετακομιση. Ηξερα ποσο τρελλα ερωτευμενος ημουνα μαζι της και να πω την αληθεια δεν περιμενα ποτε πως θα ειχα καν την ιδια ανταποκριση. Ομως αυτο που βιωνα ηταν περα απο καθε προσδοκια, καθε ονειρο.
Οχι μονο φαινοταν κι αυτη να με αγαπαει αλλα στην κυριολεξια με λατρευε. Ειμασταν ολοι μερα μαζι διχως να μπορει να ξεκολλησει ο ενας απο την αγκαλια του αλλου, σαν να μην υπηρχε τιποτα αλλο ικανο ν' αποσπασει την προσοχη μας απο εμας τους δυο και μονο. Καναμε ερωτα συνεχως, σταματαγαμε μονο για παρουμε μια ανασα και μετα συνεχιζαμε και παλι.
Ετσι περνουσαν οι μηνες και περιμενα πως καποια στιγμη ολο αυτο το εκρηκτικο παθος, η ακορεστη ερωτικη πεινα θα παρουσιαζε μια λεπτη, φυσιολογικη καμψη. Μην με παρεξηγεις, ουτε ειχα χορτασει ουτε ειχα βαρεθει, το αντιθετο μαλιστα, απλα περιμενα πως τα πραγματα θα εξελισσονταν πιο ηρεμα, πιο βατα, πιο καθημερινα. Διαψευστηκα'.
========================
-'Τα πραγματα ειχαν αρχισει πλεον να παιρνουν μια τροπη που δεν την περιμενα. Καθε πρωι ο καφες μου, ζεστος η κρυος με περιμενε ετοιμος μαζι μ' ενα πλουσιο πρωινο. Αν για καποιο λογο δεν το ετρωγα ολο, το φως της ζωης μου μαραζωνε νομιζοντας πως δεν μου αρεσε. Μολις γυρναγα απο το γραφειο ολα ηταν ετοιμα στην εντελεια. Μου εφερνε τις παντοφλες μου, μου σερβιριζε το μεσημεριανο, μου ικανοποιουσε καθε επιθυμια πριν ακομα αυτη υλοποιηθει στο μυαλο μου. Μου εκανε μασαζ οταν ενοιωθα κουρασμενος, παρακολουθουσε μαζι μου ποδοσφαιρικους αγωνες και μαλιστα με μεγαλυτερο παθος απο μενα και καθε βραδυ ηταν ετοιμη για καθε μαραθωνιακη ερωτικη προκληση. Ο καιρος περνουσε και τα πραγματα δεν παρουσιαζαν υφεση, το αντιθετο μαλιστα. Τωρα πια απλα, καθημερινα, προσωπικα μου πραγματα ηθελε να τα κανει εκεινη. Να μου βουρτσιζει τα δοντια, να μου διαβαζει την εφημεριδα, να μου κραταει το τηλεφωνο οταν μιλουσα για να μην κουραζομαι κι ενα σωρο αλλα. Η κατασταση χειροτερευε αφου πια ζηλευε συναδελφους στην δουλεια, τις γειτονισσες, την ιδια της την σκια, αλλα μολις πηγαινα να πω κατι εβαζε τα κλαματα κι ελεγε πως δεν την αγαπουσα'.
=========================
-'Εχει περασει ενας χρονος απο τοτε και η ζωη μου εχει γινει πια μαρτυριο. Νοιωθω πως ακομα και η ανασα μου φιλτραρεται απ' αυτην. Δεν αντεχω αλλο. Δοκιμασα πολλες φορες να της πω να σταματησουμε αλλα τιποτα. Ζω πια εναν εφιαλτη. Εγω, που ζουσα μονο για να ειμαι μαζι της, τωρα ειμαι διατεθειμενος να κανω τα παντα για να σταματησει να με αγαπαει πια. Γι αυτο σου λεω, πρεπει να με βοηθησεις γιατι κοντευω να χασω το μυαλο μου'.
Σταματησε με τα ματια καρφωμενα στον γερακο σαν να ηταν η τελευταια του ελπιδα στη γη. Ο τελευταιος εσκυψε πισω απο τον παγκο του, εβγαλε ενα μικρο μπουκαλακι και ειπε.
-'Ριξε αυτο στον καφε η στο κρασι της. Μολις το πιει ο ερωτας της για σενα θα της περασει αμεσως. Ετσι θα ξαναβρεις την ηρεμια σου'.
Ο νεαρος κοντεψε να φτασει στο ταβανι απο την χαρα του. Εβγαλε μερικα κερματα και τ' αφησε στον παγκο. Ο γερος τα κοιταξε και μιλησε.
-'Φοβαμαι πως ετουτο εδω κοστιζει κατι περισσοτερο' και ειπε ενα νουμερο. Ο νεαρος χλωμιασε ενω ο αλλος πελατης ενοιωσε τα ματια του να γουρλωνουν.
=========================
-'Μα το πρωτο μπουκαλακι...Εξ' αλλου δεν εχω τοσα χρηματα...'
-'Δεχομαι επιταγες' ειπε ακαμπτα ο γερος.
Ο νεαρος εβγαλε ενα καρνε επιταγων, συμπληρωσε ενα νουμερο με πολλα μηδενικα, την εκοψε και την εδωσε στο γερο παιρνοντας παραλληλα και το φιαλιδιο.
-'Σ' ευχαριστω' του ειπε ' σ' ευχαριστω πολυ'. Ο γερος ξεκλειδωσε την πορτα και τον αφησε να φυγει μεσα σε μια ανειπωτη χαρα. Μετα στραφηκε προς τον αναυδο πελατη του.
-'Λοιπον, που ειχαμε μεινει' ρωτησε. 'Α, σκεφτοσουν ν' αγορασεις αυτο εδω ειπε' βαστωντας στο χερι του το φιλτρο της αγαπης.
-'Ξερεις' μουρμουρισε ο νεαρος 'νομιζω πως αλλαξα γνωμη και δεν θα το χρειαστω' ειπε.
Ο γερακος χαμογελασε και κουνησε το κεφαλι του.
-'Σ' ευχαριστω' ειπε ο νεαρος και βαδισε προς την πορτα. 'Σ' ευχαριστω για το δωρο' και βγηκε.
Ο γερος εσβησε τα φωτα και αρχισε να κλεινει. Το πιο πιθανο ηταν οτι του χρονου τετοια μερα ο ιδιος νεαρος θα ηταν παλι εκει ετοιμος να μπει στον πειρασμο ν' αγορασει το φιλτρο. Μα θα επρεπε να περιμενει ακομα εναν ολοκληρο χρονο για να δει τι θα συνεβαινε.
Πηρε ενα φιλτρο αγαπης, το εβαλε στην τσεπη του, βγηκε απο το μαγαζι και επετρεψε στα σκοτεινα πεπλα της να τον εξαφανισουν, οπως ακριβως εξαφανιζοταν το μαγαζι πισω του.
ΤΕΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου