ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 99
-'Θεοι ειναι αυτοι λοιπον που δυσαρεστημενοι μαζι μου επελεξαν αυτον τον τροπο να με δυναστευσουν για καποια ασεβεια ? Γιατι θνητο δεν ξερω ουτε να φανταστω μπορω που θα τολμουσε ποτε και να σκεφτει μοναχα, ποσο μαλλον να υλοποιησει αυτο που τα ματια μου μολις ειδαν. Δεν ηταν λιγες οι φορες που αντιθετα με την θεληση μου σε αναρμοστες και απρεπεις πραξεις οδηγηθηκα, δεν ηταν σπανιες οι περιπτωσεις που υπεκυψα σε προσταγες που ολο μου το ειναι επαναστατησε για ν' αποφυγω. Κι ομως ακομα και τωρα, που το τελος προ των πυλων βρισκεται, ασπλαχνη, θαρρεις πετρινη καρδια, μου επιφυλασσει μοιρα που τον χειροτερο εφιαλτη μου γλυκο ονειρο καλοκαιρινου μεσημεριου κανει να μοιαζει. Και συ, αγγελιαφορος απροσωπων μορφων, σε παγιδα που γνωριζες καλα με οδηγησες αδιαφορωντας για ολα, υπακουοντας προθυμα στις προσταγες αυτων που η συμπονοια και ευσπλαχνια φανταζουν κουφιες λεξεις διχως νοημα και ουσια. Μα οχι, αυτην την φορα οχι, κανεις και τιποτα δεν θα μ' αναγκασει εναντια στην θεληση μου να πραξω το αδιανοητο'.
============================
Με φωνη σπασμενη σε χιλια κομματια, ματια θολα και με το βαρος της συνειδητοποιησης οσων επρεπε να διαπραχθουν να τον συνθλιβει στραφηκε προς την μερια του Τερενς Μιλλερ. Ισως κατω απο αλλες συνθηκες να ειχε ηδη υποψιαστει τι ακριβως συνεβαινε μα η δινη στην οποια ειχε απορροφηθει η σκεψη του δεν του αφησε κανενα περιθωριο. Ετσι η εκπληξη του αντικρυζοντας την πραγματικη μορφη του συνομιλητη του ηταν κατι περισσοτερο απο γνησια.
Ο γερος απο την ερημο Ινζεμ στεκοταν εκει, μια φιγουρα αναλλοιωτη στο χρονο, η μονη που τον συντροφευε απο τοτε που ειχε κανει εκεινη την συμφωνια χιλιαδες χρονια πριν.
Εστεκε εκει, στηριγμενος πανω στο μπαστουνι του, κοιτωντας τον μ' ενα υφος που παραπαιε αναμεσα σε χιλιαδες συναισθηματα διχως να εχει αρθρωσει λεξη. Εμοιαζε οπλισμενος με απειρη υπομονη, αφηνοντας τον ξενο να ξεσπασει με τον τροπο που θα του αλαφρυνε τον πονο.
Ο τελευταιος κουνησε το κεφαλι του ενω η πικρα, η απελπισια, η οργη και ο θυμος αυλακωναν τα χαρακτηριστικα του προσωπου του αλλοιωνοντας τα.
=============================
-'Δεν υπηρξαν αθωοι που το αιμα τους ποτισε την απληστη αυτη γη αδικα ? Δεν υπηρξαν φιλοι και συνοδοιποροι που σε μοιρα χειροτερη απο τον θανατο αφεθηκαν γιατι ο σκοπος, με μαυρες φτερουγες δεν επετρεψε την εφικτη αλλαγη στο πεπρωμενο τους ? Δεν υπηρξαν στιγμες που κομματια της ανθρωπιας μου εμειναν πισω, χαμενα και ξεχασμενα στον στροβιλο του χρονου, γιατι οι επιλογες ηταν ανυπαρκτες ? Πραξεις αμετρητες ανομολογητες, που ριζωσαν στη σκεψη μου αρνουμενες να ξεθωριασουν η να χαθουν και που το τελος τους πουθενα δεν φαινοταν, ηταν η διαδρομη μου προσπαθωντας το δικο μου μερος της συμφωνιας να κρατησω. Μα ακομα και τωρα φαινεται πως η διψα τους ακορεστη ειναι. Ομως, με οποια ψηγματα θελησης και αντιστασης ακομα μπορω να εχω σου λεω πως οχι, τυφλη υπακοη απο μενα δεν θα εχουν. Την ολοκληρωση της συμφωνιας αν θελουν να εχουν αλλο τροπο ας βρουν, διαφορετικη σκεψη να υιοθετησουν γιατι αυτο που ζητανε απο μενα ας μην αναμενουν να πραξω. Και συ την γνωμη μου αδικα να ξερεις θα πασχισεις ν' αλλαξεις'.
============================
Επελεξε να μην τον διακοψει, να μην επεμβει σε κανενα σημειο του ξεσπασματος και του αυθορμητου μονολογου του. Αν υπηρχαν ακομα μεσα του ψηγματα ανθρωπινης υποστασης ισως να λυγιζε, ισως να καταλαβαινε τι ηταν αυτο που του ζητουσαν να διαπραξει, μπορει ακομα και να συμπαθουσε η και να ενστερνιζοταν την εκρηκτικη του αντιδραση. Ομως ο γερος απο την ερημο Ινζεμ μονο ανθρωπος δεν ηταν γι αυτο και ολα οσα ειχε ακουσει του ηταν παντελως ακατανοητα. Οτι και να ηταν αυτο που του υπεδειξε να παραμεινει σιωπηλος καθ' ολη την διαρκεια του ξεσπασματος δεν μπορουσε να επικρατησει περισσοτερο των λιγων λεπτων.
Χτυπησε το μπαστουνι του στο εδαφος μια φορα μα αυτη η μια φορα ηταν αρκετη. Βρεθηκαν και οι δυο πισω στο σημειο που ηταν παρκαρισμενο το αυτοκινητο του ξενου, λιγο πριν τον φραχτη που η διαβαση του ειχε αλλαξει τα παντα σε μηδεν χρονο. Δεν ηταν ο γερος πια αυτος που εστεκε μπροστα του μα ο Τερενς Μιλλερ, ο ανθρωπος που για χαρη του ειχε μπει σ' αυτην την διαδικασια αναζητησης. Ηταν η σειρα του τωρα να παρει τον λογο.
================================
-'Δεν κατανοοω μα αποδεχομαι' ειπε. 'Μα μην σ' αυτην την αποδοχη στηριζεις τις ελπιδες σου για οποιαδηποτε διαφοροποιηση. Τις εξηγησεις που εγω οφειλω θα σου δωσω μα να σου υπαγορευσω τις επομενες κινησεις σου ακομα κι εγω δεν μπορω. Μονος σου θα επιλεξεις, μονος σου θ' αποφασισεις, μονος σου θα υποστεις και θα φερεις τις συνεπειες των οποιων πραξεων σου. Μα αυτο σου ζητω μονο, να μ' ακουσεις πρωτα οσο αποκρουστικο και βδελυρο κι αν φανταζει αυτο σε καθε σημειο του μυαλου σου και μετα να πραξεις'.
Μεσα του ηξερε πως ουτε εξηγησεις ηθελε ουτε ν' ακουσει οτιδηποτε σχετικα με το ζητημα. Ομως μια μικρη χαραμαδα χτικιασμενου φωτος μεσα στο μαυρο σκοταδι και την απελπισια που τον τυλιγε προσπαθουσε να του πει πως ισως σ' αυτα που θ' ακουγε να εβρισκε σπερματα λογικης, υπολειμματα ανθρωπιας, ακομα και κατι που μ' ενα μαγικο τροπο θα στερουσε απο την φρικαλεοτητα που μολις ειχε βιωσει τις απυθμενες διαστασεις μιας τετοιας προοπτικης.
Κουνησε οριακα το κεφαλι καταφατικα και οπλιστηκε με οσο κουραγιο μπορεσε να μαζεψει.
==================================
-'Οτι ειδες, οτι βιωσες πριν λιγο' αρχισε ο Μιλλερ 'δεν ειναι πραγματικοτητα. Οχι με τον τροπο που το αντιλαμβανεται ενας απλος θνητος, οχι με τον τροπο που επελεξες εσυ να το ερμηνευσεις. Υπαρχουν καταστασεις και γεγονοτα περα απο την περιορισμενη και ατελη αντιληψη του ανθρωπινου ειδους που δεν μπορουν ουτε στην πλεον καλπαζουσα φαντασιας τους να βρουν προσφορο εδαφος, ν' απλωσουν ριζες και να μεγαλωσουν. Εσυ βρισκεσαι ακριβως στο μεταιχμιο, αναμεσα στην ατελεσφορη και γελοια ανθρωπινη υποσταση και στο επομενο, αχανεστατο βημα που οδηγει εξω απο τα ορια και σταδιακα στην μεταμορφωση σου σε υβριδικη θεοτητα. Το που θα επιλεξεις να παραμεινεις δεν μπορει να ειναι κατι αλλο απο μια προσωπικη επιλογη μα για να επιτευχθει αυτο πρεπει να σου παραθεσω ολα οσα πρεπει να γνωριζεις και που θα κρινουν την τελικη σου αποφαση. Το μονο που απαιτειται απο σενα ειναι να εγκαταλειψεις, οσο αυτο ειναι δυνατον, τον συμβατικο τροπο σκεψης σου και να εισαι ανοιχτος ακομα και σε πραγματα που το ειναι σου θ' αρνηθει ν' αφομοιωσει'.
=================================
-'Θα εχεις καταλαβει οτι το μερος στο οποιο βρεθηκαμε δεν ανηκει σ' αυτον τον περιορισμενο κοσμο και κατ' επεκταση κι αυτοι που ειδες επισης δεν ανηκουν σ' αυτον τον κοσμο. Γνωριζεις την θεωρια που εχουν αναπτυξει οι θνητοι στην προσπαθεια τους να εξηγησουν φαινομενα και γεγονοτα που ο ανεπαρκης εγκεφαλος τους αδυνατει να δωσει ερμηνεια, αυτη των παραλληλων συμπαντων. Φυσικα ειναι παντελως λανθασμενη. Δεν υπαρχουν παραλληλα συμπαντα, η σκεψη απο μονη της ειναι αρκετη για να βαλεις τα γελια. Εχουν ομως δικιο σε κατι. Υπαρχουν αλλα συμπαντα, ειναι απολυτα φυσιολογικο μα δεν ειναι παραλληλα αλλα τεμνομενα. Δεν εχει απολυτως κανενα νοημα να προσπαθησω να σου εξηγησω πως ακριβως συμβαινει αυτο, ποτε η και το γιατι, δεν ειναι αυτο το ζητουμενο. Αυτο που πρεπει να ξερεις ειναι τι ακριβως συμβαινει οταν δυο συμπαντα τεμνονται γιατι αυτο ακριβως συμβαινει κι εδω, αν και νομιζω πως κατι θα εχεις υποψιαστει μετα απ' ολα οσα εχουν συμβει. Οσο για το πως μπορει καποιος να βρεθει στο κοματι ενος αλλου συμπαντος ειμαι σιγουρος πως αντιλαμβανεσαι πως κατι τετοιο απαιτει δυνατοτητες και ιδιοτητες περαν του απλου αντιληπτου'.
================================
-'Η Αιναρ και ο Φεχαρ που ειδες ανηκουν σε μια αλλη κοσμικη διασταση, σ' ενα αλλο συμπαν οπου τα γεγονοτα και οι καταστασεις εχουν ακολουθησει εναν εντελως αλλο δρομο. Σ' αυτο συμπαν η Αιναρ και ο Φεχαρ ειναι ζευγαρι σε μια εντελως διαφορετικη εποχη απ' αυτην που εσυ τους ξερεις και ειναι ενταγμενοι. Ακομα και οι σκεψεις, οι αποψεις, οι επιθυμιες και οι δυνατοτητες τους ειναι παντελως διαφορετικες απ' αυτες που εχεις εσυ καταχωρημενα στο μυαλο σου. Γιατι εσυ δεν υπαρχεις καπου εκει ? Καπου υπαρχεις, απλα δεν αποτελεις μερος της πραγματικοτητας στην οποια βρισκονται η Αιναρ και ο Φεχαρ. Με δυο λογια, σ' αυτο το συμπαν του οποιου εγινες μολις αυτοπτης μαρτυρας οι συνθηκες και τα δεδομενα βρηκαν ωριμο εδαφος για τα δυο αυτα αγαπητα σου προσωπα να βρισκονται μαζι. Καταλαβαινω πως ισως αντι να σου λυνω αποριες να δημιουργω καινουργιες μα σ' εσενα επαφιεται ν' αντιληφθεις το συντομοτερο δυνατον τι ακριβως απαιτειται για να πραξεις. Κι οσο κι αν φαινεται πως σου ζητειται το ακατορθωτο θα διαπιστωσεις πως τα πραγματα δεν ειναι ακριβως ετσι'.
===============================
-'Θα θυμασαι βεβαια πως την στιγμη που παραλαμβανες τον κυβο οι Μεγαλοι Παλιοι ειχαν υποσχεθει πως μ' αυτον τον τροπο θα πετυχαινες στην εκπληρωση της υποσχεσης που ειχες δωσει στον πατερα της Αιναρ, παραλληλα ομως αυτο που σου ειχε ζητηθει σαν ανταλλαγμα ηταν μετα την ολοκληρωση της αποστολης σου απλα να σου γνωστοποιουνταν μια αλλη εναλλακτικη προταση την οποια σε καμια περιπτωση δεν θα ησουν υποχρεωμενος ν' ακολουθησεις η να υιοθετησεις. Για να μπορουσες ομως ν' αποδειξεις πως θα ησουν ικανος να φερεις σε περας την προταση των Μεγαλων Παλιων, αν την επελεγες, θα επρεπε να δοκιμαστεις μ' εναν τετοιο τροπο που δεν θ' αφηνε περιθωρια αμφισβητησης για τις ικανοτητες σου. Ο λογος, που η τελευταια σου αποστολη κρυβει ακριβως αυτην την σημαντικοτατη για σενα ιδιατεροτητα, εχει να κανει μ' αυτην την δεσμευση απεναντι στους Μεγαλους Παλιους. Η Αιναρ, αυτη για την οποια τα κανεις ολα, πρεπει να πεθανει απο το ιδιο σου το χερι αν θελεις ν' αποκτησεις το τελευταιο κοματι του γριφου που θα σου επιτρεψει να ειστε για παντα μαζι'.
==============================
-'Βεβαια δεν ειναι η πραγματικη Αιναρ αυτη που πρεπει να πεσει απο το χερι σου μα η Αιναρ μιας αλλης διαστασης που ουδεμια επιροη η σχεση εχει να κανει με οτι συμβαινει στο δικο μας συμπαν. Αν κατορθωσεις να φτασεις στο υψιστο σημειο, δηλαδη να ξεπερασεις τις αναστολες σου απεναντι στο πιο λατρεμενο σου προσωπο, τοτε θα εχεις καταφερεις τα παντα εις διπλουν.
Θα μπορεις να βρεθεις μαζι με την δικη σου Αιναρ πισω στο χρονο μαζι για παντα και παραλληλα αν επιλεξεις διαφορετικα θα εχεις αποδειξει πως εισαι ικανος να σηκωσεις στην πλατη σου τ' απιστευτα προνομια αλλα και τις υποχρεωσεις που μπορουν να σου παρασχεθουν απο τους Μεγαλους Παλιους. Οπως και να ειναι δεν εχεις δικαιωμα σε εναλλακτικη προταση. Η ολοκληρωνεις την αποστολη σου η σταματας εδω με οτι αυτο συνεπαγεται. Και ξερεις καλα πως οταν εκανες την συμφωνια δεν υπηρχε τροπος υπαναχωρησης. Η αποφαση ειναι δικη σου.
Μα οτι και να επιλεξεις φροντισε να γινει συντομα. Αυτη τη φορα ο χρονος δεν ειναι συμμαχος, δεν ειναι μαζι σου. Αυτην την φορα ο χρονος ειναι ο μεγαλυτερος εχθρος σου'.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 99
-'Θεοι ειναι αυτοι λοιπον που δυσαρεστημενοι μαζι μου επελεξαν αυτον τον τροπο να με δυναστευσουν για καποια ασεβεια ? Γιατι θνητο δεν ξερω ουτε να φανταστω μπορω που θα τολμουσε ποτε και να σκεφτει μοναχα, ποσο μαλλον να υλοποιησει αυτο που τα ματια μου μολις ειδαν. Δεν ηταν λιγες οι φορες που αντιθετα με την θεληση μου σε αναρμοστες και απρεπεις πραξεις οδηγηθηκα, δεν ηταν σπανιες οι περιπτωσεις που υπεκυψα σε προσταγες που ολο μου το ειναι επαναστατησε για ν' αποφυγω. Κι ομως ακομα και τωρα, που το τελος προ των πυλων βρισκεται, ασπλαχνη, θαρρεις πετρινη καρδια, μου επιφυλασσει μοιρα που τον χειροτερο εφιαλτη μου γλυκο ονειρο καλοκαιρινου μεσημεριου κανει να μοιαζει. Και συ, αγγελιαφορος απροσωπων μορφων, σε παγιδα που γνωριζες καλα με οδηγησες αδιαφορωντας για ολα, υπακουοντας προθυμα στις προσταγες αυτων που η συμπονοια και ευσπλαχνια φανταζουν κουφιες λεξεις διχως νοημα και ουσια. Μα οχι, αυτην την φορα οχι, κανεις και τιποτα δεν θα μ' αναγκασει εναντια στην θεληση μου να πραξω το αδιανοητο'.
============================
Με φωνη σπασμενη σε χιλια κομματια, ματια θολα και με το βαρος της συνειδητοποιησης οσων επρεπε να διαπραχθουν να τον συνθλιβει στραφηκε προς την μερια του Τερενς Μιλλερ. Ισως κατω απο αλλες συνθηκες να ειχε ηδη υποψιαστει τι ακριβως συνεβαινε μα η δινη στην οποια ειχε απορροφηθει η σκεψη του δεν του αφησε κανενα περιθωριο. Ετσι η εκπληξη του αντικρυζοντας την πραγματικη μορφη του συνομιλητη του ηταν κατι περισσοτερο απο γνησια.
Ο γερος απο την ερημο Ινζεμ στεκοταν εκει, μια φιγουρα αναλλοιωτη στο χρονο, η μονη που τον συντροφευε απο τοτε που ειχε κανει εκεινη την συμφωνια χιλιαδες χρονια πριν.
Εστεκε εκει, στηριγμενος πανω στο μπαστουνι του, κοιτωντας τον μ' ενα υφος που παραπαιε αναμεσα σε χιλιαδες συναισθηματα διχως να εχει αρθρωσει λεξη. Εμοιαζε οπλισμενος με απειρη υπομονη, αφηνοντας τον ξενο να ξεσπασει με τον τροπο που θα του αλαφρυνε τον πονο.
Ο τελευταιος κουνησε το κεφαλι του ενω η πικρα, η απελπισια, η οργη και ο θυμος αυλακωναν τα χαρακτηριστικα του προσωπου του αλλοιωνοντας τα.
=============================
-'Δεν υπηρξαν αθωοι που το αιμα τους ποτισε την απληστη αυτη γη αδικα ? Δεν υπηρξαν φιλοι και συνοδοιποροι που σε μοιρα χειροτερη απο τον θανατο αφεθηκαν γιατι ο σκοπος, με μαυρες φτερουγες δεν επετρεψε την εφικτη αλλαγη στο πεπρωμενο τους ? Δεν υπηρξαν στιγμες που κομματια της ανθρωπιας μου εμειναν πισω, χαμενα και ξεχασμενα στον στροβιλο του χρονου, γιατι οι επιλογες ηταν ανυπαρκτες ? Πραξεις αμετρητες ανομολογητες, που ριζωσαν στη σκεψη μου αρνουμενες να ξεθωριασουν η να χαθουν και που το τελος τους πουθενα δεν φαινοταν, ηταν η διαδρομη μου προσπαθωντας το δικο μου μερος της συμφωνιας να κρατησω. Μα ακομα και τωρα φαινεται πως η διψα τους ακορεστη ειναι. Ομως, με οποια ψηγματα θελησης και αντιστασης ακομα μπορω να εχω σου λεω πως οχι, τυφλη υπακοη απο μενα δεν θα εχουν. Την ολοκληρωση της συμφωνιας αν θελουν να εχουν αλλο τροπο ας βρουν, διαφορετικη σκεψη να υιοθετησουν γιατι αυτο που ζητανε απο μενα ας μην αναμενουν να πραξω. Και συ την γνωμη μου αδικα να ξερεις θα πασχισεις ν' αλλαξεις'.
============================
Επελεξε να μην τον διακοψει, να μην επεμβει σε κανενα σημειο του ξεσπασματος και του αυθορμητου μονολογου του. Αν υπηρχαν ακομα μεσα του ψηγματα ανθρωπινης υποστασης ισως να λυγιζε, ισως να καταλαβαινε τι ηταν αυτο που του ζητουσαν να διαπραξει, μπορει ακομα και να συμπαθουσε η και να ενστερνιζοταν την εκρηκτικη του αντιδραση. Ομως ο γερος απο την ερημο Ινζεμ μονο ανθρωπος δεν ηταν γι αυτο και ολα οσα ειχε ακουσει του ηταν παντελως ακατανοητα. Οτι και να ηταν αυτο που του υπεδειξε να παραμεινει σιωπηλος καθ' ολη την διαρκεια του ξεσπασματος δεν μπορουσε να επικρατησει περισσοτερο των λιγων λεπτων.
Χτυπησε το μπαστουνι του στο εδαφος μια φορα μα αυτη η μια φορα ηταν αρκετη. Βρεθηκαν και οι δυο πισω στο σημειο που ηταν παρκαρισμενο το αυτοκινητο του ξενου, λιγο πριν τον φραχτη που η διαβαση του ειχε αλλαξει τα παντα σε μηδεν χρονο. Δεν ηταν ο γερος πια αυτος που εστεκε μπροστα του μα ο Τερενς Μιλλερ, ο ανθρωπος που για χαρη του ειχε μπει σ' αυτην την διαδικασια αναζητησης. Ηταν η σειρα του τωρα να παρει τον λογο.
================================
-'Δεν κατανοοω μα αποδεχομαι' ειπε. 'Μα μην σ' αυτην την αποδοχη στηριζεις τις ελπιδες σου για οποιαδηποτε διαφοροποιηση. Τις εξηγησεις που εγω οφειλω θα σου δωσω μα να σου υπαγορευσω τις επομενες κινησεις σου ακομα κι εγω δεν μπορω. Μονος σου θα επιλεξεις, μονος σου θ' αποφασισεις, μονος σου θα υποστεις και θα φερεις τις συνεπειες των οποιων πραξεων σου. Μα αυτο σου ζητω μονο, να μ' ακουσεις πρωτα οσο αποκρουστικο και βδελυρο κι αν φανταζει αυτο σε καθε σημειο του μυαλου σου και μετα να πραξεις'.
Μεσα του ηξερε πως ουτε εξηγησεις ηθελε ουτε ν' ακουσει οτιδηποτε σχετικα με το ζητημα. Ομως μια μικρη χαραμαδα χτικιασμενου φωτος μεσα στο μαυρο σκοταδι και την απελπισια που τον τυλιγε προσπαθουσε να του πει πως ισως σ' αυτα που θ' ακουγε να εβρισκε σπερματα λογικης, υπολειμματα ανθρωπιας, ακομα και κατι που μ' ενα μαγικο τροπο θα στερουσε απο την φρικαλεοτητα που μολις ειχε βιωσει τις απυθμενες διαστασεις μιας τετοιας προοπτικης.
Κουνησε οριακα το κεφαλι καταφατικα και οπλιστηκε με οσο κουραγιο μπορεσε να μαζεψει.
==================================
-'Οτι ειδες, οτι βιωσες πριν λιγο' αρχισε ο Μιλλερ 'δεν ειναι πραγματικοτητα. Οχι με τον τροπο που το αντιλαμβανεται ενας απλος θνητος, οχι με τον τροπο που επελεξες εσυ να το ερμηνευσεις. Υπαρχουν καταστασεις και γεγονοτα περα απο την περιορισμενη και ατελη αντιληψη του ανθρωπινου ειδους που δεν μπορουν ουτε στην πλεον καλπαζουσα φαντασιας τους να βρουν προσφορο εδαφος, ν' απλωσουν ριζες και να μεγαλωσουν. Εσυ βρισκεσαι ακριβως στο μεταιχμιο, αναμεσα στην ατελεσφορη και γελοια ανθρωπινη υποσταση και στο επομενο, αχανεστατο βημα που οδηγει εξω απο τα ορια και σταδιακα στην μεταμορφωση σου σε υβριδικη θεοτητα. Το που θα επιλεξεις να παραμεινεις δεν μπορει να ειναι κατι αλλο απο μια προσωπικη επιλογη μα για να επιτευχθει αυτο πρεπει να σου παραθεσω ολα οσα πρεπει να γνωριζεις και που θα κρινουν την τελικη σου αποφαση. Το μονο που απαιτειται απο σενα ειναι να εγκαταλειψεις, οσο αυτο ειναι δυνατον, τον συμβατικο τροπο σκεψης σου και να εισαι ανοιχτος ακομα και σε πραγματα που το ειναι σου θ' αρνηθει ν' αφομοιωσει'.
=================================
-'Θα εχεις καταλαβει οτι το μερος στο οποιο βρεθηκαμε δεν ανηκει σ' αυτον τον περιορισμενο κοσμο και κατ' επεκταση κι αυτοι που ειδες επισης δεν ανηκουν σ' αυτον τον κοσμο. Γνωριζεις την θεωρια που εχουν αναπτυξει οι θνητοι στην προσπαθεια τους να εξηγησουν φαινομενα και γεγονοτα που ο ανεπαρκης εγκεφαλος τους αδυνατει να δωσει ερμηνεια, αυτη των παραλληλων συμπαντων. Φυσικα ειναι παντελως λανθασμενη. Δεν υπαρχουν παραλληλα συμπαντα, η σκεψη απο μονη της ειναι αρκετη για να βαλεις τα γελια. Εχουν ομως δικιο σε κατι. Υπαρχουν αλλα συμπαντα, ειναι απολυτα φυσιολογικο μα δεν ειναι παραλληλα αλλα τεμνομενα. Δεν εχει απολυτως κανενα νοημα να προσπαθησω να σου εξηγησω πως ακριβως συμβαινει αυτο, ποτε η και το γιατι, δεν ειναι αυτο το ζητουμενο. Αυτο που πρεπει να ξερεις ειναι τι ακριβως συμβαινει οταν δυο συμπαντα τεμνονται γιατι αυτο ακριβως συμβαινει κι εδω, αν και νομιζω πως κατι θα εχεις υποψιαστει μετα απ' ολα οσα εχουν συμβει. Οσο για το πως μπορει καποιος να βρεθει στο κοματι ενος αλλου συμπαντος ειμαι σιγουρος πως αντιλαμβανεσαι πως κατι τετοιο απαιτει δυνατοτητες και ιδιοτητες περαν του απλου αντιληπτου'.
================================
-'Η Αιναρ και ο Φεχαρ που ειδες ανηκουν σε μια αλλη κοσμικη διασταση, σ' ενα αλλο συμπαν οπου τα γεγονοτα και οι καταστασεις εχουν ακολουθησει εναν εντελως αλλο δρομο. Σ' αυτο συμπαν η Αιναρ και ο Φεχαρ ειναι ζευγαρι σε μια εντελως διαφορετικη εποχη απ' αυτην που εσυ τους ξερεις και ειναι ενταγμενοι. Ακομα και οι σκεψεις, οι αποψεις, οι επιθυμιες και οι δυνατοτητες τους ειναι παντελως διαφορετικες απ' αυτες που εχεις εσυ καταχωρημενα στο μυαλο σου. Γιατι εσυ δεν υπαρχεις καπου εκει ? Καπου υπαρχεις, απλα δεν αποτελεις μερος της πραγματικοτητας στην οποια βρισκονται η Αιναρ και ο Φεχαρ. Με δυο λογια, σ' αυτο το συμπαν του οποιου εγινες μολις αυτοπτης μαρτυρας οι συνθηκες και τα δεδομενα βρηκαν ωριμο εδαφος για τα δυο αυτα αγαπητα σου προσωπα να βρισκονται μαζι. Καταλαβαινω πως ισως αντι να σου λυνω αποριες να δημιουργω καινουργιες μα σ' εσενα επαφιεται ν' αντιληφθεις το συντομοτερο δυνατον τι ακριβως απαιτειται για να πραξεις. Κι οσο κι αν φαινεται πως σου ζητειται το ακατορθωτο θα διαπιστωσεις πως τα πραγματα δεν ειναι ακριβως ετσι'.
===============================
-'Θα θυμασαι βεβαια πως την στιγμη που παραλαμβανες τον κυβο οι Μεγαλοι Παλιοι ειχαν υποσχεθει πως μ' αυτον τον τροπο θα πετυχαινες στην εκπληρωση της υποσχεσης που ειχες δωσει στον πατερα της Αιναρ, παραλληλα ομως αυτο που σου ειχε ζητηθει σαν ανταλλαγμα ηταν μετα την ολοκληρωση της αποστολης σου απλα να σου γνωστοποιουνταν μια αλλη εναλλακτικη προταση την οποια σε καμια περιπτωση δεν θα ησουν υποχρεωμενος ν' ακολουθησεις η να υιοθετησεις. Για να μπορουσες ομως ν' αποδειξεις πως θα ησουν ικανος να φερεις σε περας την προταση των Μεγαλων Παλιων, αν την επελεγες, θα επρεπε να δοκιμαστεις μ' εναν τετοιο τροπο που δεν θ' αφηνε περιθωρια αμφισβητησης για τις ικανοτητες σου. Ο λογος, που η τελευταια σου αποστολη κρυβει ακριβως αυτην την σημαντικοτατη για σενα ιδιατεροτητα, εχει να κανει μ' αυτην την δεσμευση απεναντι στους Μεγαλους Παλιους. Η Αιναρ, αυτη για την οποια τα κανεις ολα, πρεπει να πεθανει απο το ιδιο σου το χερι αν θελεις ν' αποκτησεις το τελευταιο κοματι του γριφου που θα σου επιτρεψει να ειστε για παντα μαζι'.
==============================
-'Βεβαια δεν ειναι η πραγματικη Αιναρ αυτη που πρεπει να πεσει απο το χερι σου μα η Αιναρ μιας αλλης διαστασης που ουδεμια επιροη η σχεση εχει να κανει με οτι συμβαινει στο δικο μας συμπαν. Αν κατορθωσεις να φτασεις στο υψιστο σημειο, δηλαδη να ξεπερασεις τις αναστολες σου απεναντι στο πιο λατρεμενο σου προσωπο, τοτε θα εχεις καταφερεις τα παντα εις διπλουν.
Θα μπορεις να βρεθεις μαζι με την δικη σου Αιναρ πισω στο χρονο μαζι για παντα και παραλληλα αν επιλεξεις διαφορετικα θα εχεις αποδειξει πως εισαι ικανος να σηκωσεις στην πλατη σου τ' απιστευτα προνομια αλλα και τις υποχρεωσεις που μπορουν να σου παρασχεθουν απο τους Μεγαλους Παλιους. Οπως και να ειναι δεν εχεις δικαιωμα σε εναλλακτικη προταση. Η ολοκληρωνεις την αποστολη σου η σταματας εδω με οτι αυτο συνεπαγεται. Και ξερεις καλα πως οταν εκανες την συμφωνια δεν υπηρχε τροπος υπαναχωρησης. Η αποφαση ειναι δικη σου.
Μα οτι και να επιλεξεις φροντισε να γινει συντομα. Αυτη τη φορα ο χρονος δεν ειναι συμμαχος, δεν ειναι μαζι σου. Αυτην την φορα ο χρονος ειναι ο μεγαλυτερος εχθρος σου'.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου