Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15
Ελαχιστα λεπτα χρειαστηκαν απο την στιγμη που προσεδαφιστηκαν στον Ρεγκ για να περικυκλωθουν απο τα Τζαντα. Την μια στιγμη επικρατουσε απολυτη ερημια τριγυρω τους και την αλλη ο τοπος εβριθε απο αιμοδιψη κι εφιαλτικα Τζαντα. Μπορει οι αφηγησεις που κατα καιρους ειχαν ακουσει γι αυτα τα πλασματα να προκαλουσαν ενα ανεπαισθητο ριγος φοβου μα το να τα εβλεπες απο κοντα ηταν πραγματικος πανικος. Εμοιαζαν με τεραστια σκουληκια που κινουνταν με εκπληκτικες ταχυτητες πανω στο τραχυ και πετρωδες εδαφος του Ρεγκ διχως ιδιαιτερη δυσκολια. Το κυλινδρικο τους κορμι ηταν καλυμμενο με σκληρες φολιδες, ενα ειδος πανοπλιας, που ουσιαστικα τα καθιστουσαν ατρωτα στην οποια επιθεση θα μπορουσαν ποτε να δεχτουν. Κι αυτο γιατι ουσιαστικα τα Τζαντα δεν ειχαν εχθρους αφου αυτα βρισκονταν στην κορυφη της τροφικης αλυσιδας του Ρεγκ. Ο μονος τροπος να εβλεπε καποιος ενα Τζαντα νεκρο θα ηταν εκεινο το Τζαντα που ειχε χασει μονομαχια απο ενα του ειδους του αφου οι μαχες αναμεσα τους ηταν συχνες και πολλακις θανασιμες.
==================================
Δυσκολα μπορουσε καποιος να διακρινει τα χαρακτηριστικα του κεφαλιου ενος Τζαντα αφου ολα τα ζωτικα του οργανα ηταν κι αυτα καλυμμενα με εκεινες τις αδιαπεραστες απ' οτιδηποτε φολιδες. Το ανατριχιαστικοτερο ολων ηταν ο τροπος με τον οποιον παλευαν και τρεφονταν.
Οι φολιδες που υπηρχαν κατα μηκος και των δυο πλευρων του σωματος τους ανοιγαν κατα το δοκουν αποκαλυπτοντας ετσι δυο παραλληλες σειρες απο υπερμεγεθη, κοφτερα δοντια που χαρη σε συγκεκριμενες συσπασεις των μυων πανω στους οποιους βρισκονταν μπορουσαν να επεκταθουν μεχρι και δεκα μετρα δημιουργωντας ετσι δυο αχανεστατα στοματα που αφου αρπαζαν την τροφη τους την ξεσκιζαν και την καταπιναν. Η εικονα και μονο αυτη ενος Τζαντα ετοιμου να επιτεθει ηταν ικανη να παγωσει το αιμα στις φλεβες του οποιοδηποτε, ποσο δε μαλλον να βρει το κουραγιο και τις δυναμεις ν' αντισταθει σ' αυτον τον ερποντα εφιαλτη.
Αυτο ακριβως το θεαμα ηταν που αντικρυσαν ο Πικτορ, η Χαρυανα και η Ντρελια που μολις ειχαν προσγειωθει στο πλανητη Ρεγκ.
====================================
Κατω απο αλλες συνθηκες θα ειχαν και οι τρεις κατασπαραχθει απο τα Τζαντα μα στο αντικρυσμα του σφραγιδολιθου του Μετγκον υπαναχωρησαν. Ειχαν ολοι τις αμφιβολιες τους για το αν ο σφαγιδολιθος θα επαιζε τελικα τον ρολο που τους ειχε διαβεβαιωσει ο Μετγκον μα βλεποντας τ' αποκρουστικα εκεινα οντα να σεβονται τους κουβαλητες του και να μην τους πειραζουν ηταν κατι που τονωσε την αυτοπεποιθηση τους. Υπηρετουσαν τον επομενο, αδιαφιλονικητο κυριαρχο του συμπαντος που ακομα και τα Τζαντα υποτασσονταν.
Γρηγορα δημιουργηθηκαν δυο παραλληλες σειρες απο Τζαντα με τους τρεις τους στη μεση και ξεκινησε μια πορεια που θα τους εφερνε απεναντι στον αντικειμενικο τους στοχο, τις Επτα Κηρες. Μολονοτι τους κατειχε μια αδιορατη αμφιβολια ως προς την επιτυχη εκβαση της αποστολης τους, μετα απο οσα ειχαν δει και βιωσει δεν ειχαν λογο ν' αμφισβητησουν πως η αναφορα του ονοματος και μονο του Μετγκον θα ηταν αρκετη τουλαχιστον για ν' ακουσουν.
Αυτοι ηταν μονο οι κομιστες, τιποτα δεν ηταν στο δικο τους χερι.
===============================
Βρισκονταν λιγες δεκαδες μετρα απο ενα βουνο που το πλαι του ηταν γεματο σκαμενες τρυπες οταν εμφανιστηκε αποτομα μπροστα τους κοβοντας τους τον δρομο. Δεν ηταν δυσκολο να καταλαβουν πως ηταν μια απο τις Επτα Κηρες, προφανως αυτη που θα της ειχε ανατεθει να φυλαει τον χωρο. Δεν υπηρχε κατι το φανταχτερο η ιδιαιτερο επανω της, ομως το γεγονος πως τα Τζαντα απομακρυνθηκαν με την ελευση της σημαινε πολλα. Για λιγη ωρα τους κοιταξε εξονυχιστικα πριν μιλησει με μια βαθια, βραχνη φωνη.
-'Πως περασατε απο τα Τζαντα' ? ρωτησε.
Διχως να πει κουβεντα ο Πικτορ ετεινε τον σφαγιδολιθο του Μετγκον προς το μερος της. Αφου τον επεξεργαστηκε του τον επεστρεψε.
-'Δεν ξερω τι ειναι αυτο, ομως αφου σας εφερε μεχρι εδω σιγουρα κατι σημαινει' ειπε. 'Τι ζητατε' ? προσθεσε διχως να παρει στιγμη το βλεμμα της απο πανω τους.
-'Θελουμε να δουμε την Γκαλορ' ειπε η Ντρελια.
===================================
-'Το οτι καταφερατε να φτασετε μεχρι εδω ζωντανοι δεν σημαινει απαραιτητα πως μπορειτε να ζητησετε ακροαση απο την Γκαλορ' ειπε η γυναικα που τους εφραζε το δρομο. 'Ειμαι η Ναννινγκ, μπορειτε να πειτε σε μενα τι θελετε' προσθεσε.
-'Λυπαμαι μα οι εντολες του αφεντη μας ηταν σαφεις και ξεκαθαρες. Οτι εχουμε να πουμε πρεπει να λεχθει μπροστα στην Γκαλορ ' ειπε η Χαρυανα.
Η Ναννινγκ σταθηκε λιγο και τους κοιταξε προσπαθωντας ν' αποφασισει τι επρεπε να κανει.
-'Ποιος ειναι ο αφεντης σας' ? ρωτησε στο τελος.
-'Κι αυτο ειναι κατι που θ' αποκαλυψουμε οταν βρεθουμε μπροστα στην Γκαλορ' ειπε η Ντρελια.
Η Ναννινγκ ζυγισε για λιγο την κατασταση πριν αποφανθει.
-'Ενταξει λοιπον. Αφου θελετε να δειτε την Γκαλορ θα την δειτε. Αφηστε οτι οπλο εχετε πανω σας εδω κι ακολουθηστε με. Ελπιζω για το καλο σας να εχετε κατι σημαντικο να πειτε, κανεις δεν ενοχλει την Γκαλορ χωρις σοβαρο λογο' ειπε και ξεκινησε να βαδιζει προς τις σπηλιες.
==================================
Περιμεναν υπομονετικα εξω απο το πελωριο στομιο μιας σπηλιας καμποση ωρα, ενα στομιο που μεσα του ειχε χαθει η Κηρα που τους ειχε υποδεχθει, η Ναννινγκ. Ηταν η ιδια που καμποση ωρα αργοτερα επενεμφανιστηκε κανοντας τους νοημα να την ακολουθησουν.
Μολονοτι δεν ειχαν δει ουτε καν μια υποψια αλλης παρουσιας οση ωρα βρισκονταν εκει, ειχαν και οι τρεις τους την ιδια αισθηση, πως καμποσα ζευγαρια ματια παρακολουθουσαν αθεατα καθε τους κινηση. Ο βηματισμος τους τελικα τους εφερε σ' ενα τεραστιο θολο μεσα στην σπηλια οπου στο βαθος, σ' ενα υψος σχεδον τριων μετρων απο την επιφανεια του εδαφους, δεσποζε ενας θρονος η κατι παραπλησιο που φιλοξενουσε στους κολπους του μια καλλονη απιστευτης, αγριας ομορφιας. Πεντε σκιες ξεκολλησαν απο τα πλαινα της σπηλιας και τοποθετηθηκαν αμφιθεατρικα γυρω απο τον θρονο και την ενοικο του. Η Ναννινγκ πηρε την θεση της αναμεσα τους ενω η καλλονη εκανε ενα νευμα με το χερι της προσταζοντας τους να πλησιασουν κι αλλο. Ο Πικτορ, η Ντρελια και η Χαρυανα υπακουσαν.
================================
-'Ειμαι η Γκαλορ. Ζητησατε να με δειτε. Ποιοι ειστε κι εκ μερους ποιου ερχεστε'? ρωτησε.
Ο Πικτορ εκανε ενα βημα μπροστα και χαμηλωσε ελαφρα το κεφαλι του.
-'Ειμαι ο Πικτορ' ειπε 'κι αυτη ειναι η Ντρελια και η Χαρυανα' προσθεσε. 'Ερχομαστε να σε δουμε εκ μερους του αφεντη μας, το ενος και μοναδικου, του ανυπερβλητου Μετγκον'.
Η στιγμιαια σιωπη που επεσε στον θολο διακοπηκε αποτομα απο το βαθυ, κελαριστο γελιο της Γκαλορ που ειχε σαν συνεπεια ν' ακολουθηθει και απο τις υπολοιπες.
-'Του Μετγκον' ? ρωτησε αφου σταματησε να γελαει. 'Μα τις δινες του Ζαμπρ, αυτο ειναι οτι πιο αστειο εχω ακουσει ποτε στην ζωη μου. Του Μετγκον' ?
Η αντιδραση της σαστισε για λιγο τον Πικτορ που εχασε προσωρινα την μιλια του.
-'Ο Μετγκον ειναι ενας μυθος' ειπε μια απο τις Κηρες 'ενας μυθος που υπηρξε πριν εκατονταδες χρονια. Θελεις να πιστεψουμε πως ειναι πραγματικος' ?
Ο Πικτορ εξακολουθουσε να τα εχει χαμενα.
=============================
-'Οπως τα ειπε η Βερμια' εκανε μια αλλη. 'Δεν υπαρχει Μετγκον'.
-'Βερμια, Ταμελ' εκανε με προστακτικο υφος η Γκαλορ θελοντας να επιβληθει. 'Οποια και να ρωτησεις απο μας εδω το ιδιο πραγμα θ' ακουσεις' ειπε στρεφομενη στον Πικτορ. 'Δεν ξερω τι παιγνιδι παιζετε αλλα καλα θα κανεις να πεις την αληθεια' προσθεσε.
-'Παρτους τα κεφαλια Γκαλορ' ειπε μια αλλη 'ετσι θα μαθουν'.
-'Ηρεμησε Μεριτα. Προς τα κει οδευουν ολοταχως' απαντησε η Γκαλορ.
-'Μπορω ν' αποδειξω αυτα που λεω' ειπε τελικα ο Πικτορ. 'Δες αυτο εδω' συμπληρωσε και ταυτοχρονα ετεινε τον σφραγιδολιθο προς το μερος των Επτα Κηρων.
-'Τι ειναι αυτο' ? ρωτησε μια απο τις Κηρες.
-'Ο σφραγιδολιθος του Μετγκον Χεφει' προλαβε η Ναννινγκ. 'Χαρη σ' αυτον δεν τους κομματιασαν τα Τζαντα κι εφτασαν μεχρι εδω'.
-'Αυτο δεν σημαινει τιποτα' πεταχτηκε μια αλλη. 'Μπορει καλλιστα να'....
============================
-'Περιμενε Σενζεν' την διεκοψε η Γκαλορ. 'Αυτος ειναι οντως ο σφραγιδολιθος του Μετγκον'.
-'Δεν αποδεικνυει κατι αυτο' ειπε η Ταμελ. 'Επειδη εχουν τον σφραγιδολιθο του Μετγκον δεν σημαινει απαραιτητα πως ο Μετγκον ζει'.
-'Σωστα' προσθεσε η Βερμια. 'Μπορει καπου να τον βρηκαν απλα'.
-'Η να τον εκλεψαν απο καποιον' εδωσε αλλη μια πιθανη εκδοχη η Μεριτα.
-'Σταματηστε ολες τωρα' διεταξε κοφτα η Γκαλορ. 'Εσεις' ειπε απευθυνομενη και στους τρεις τους 'αποδειξτε πως οτι λετε ειναι αληθεια γιατι δεν θα φυγετε ζωντανοι απο τον Ρεγκ'.
Ο Πικτορ εκανε μια κινηση για να βγαλει κατι απο την εσωτερικη μερια του ρουχου του κι αυτο πυροδοτησε εναν εκνευρισμο και μια ανησυχια αναμεσα στις Κηρες.
-'Ο αφεντης μου εδωσε αυτο εδω' ειπε αφηνοντας στο εδαφος ενα μικρο μεταλλικο κουτακι. 'Οταν θα βρισκομασταν ενωπιον σου' προσθεσε κοιτωντας την Γκαλορ 'θα το ενεργοποιουσα για να σου μιλησει ο ιδιος' συμπληρωσε και ταυτοχρονα πατησε ενα κουμπι.
=================================
Ενα γαλαζωπο, σε φυσικο μεγεθος ολογραμμα του Μετγκον εμφανιστηκε εξαφνα μπροστα τους δημιουργωντας ενα μικρο σουσουρο απο τους ψιθυρους που ανταλλαζαν οι Επτα Κηρες.
Το ολογραμμα εριξε μια ματια τριγυρω και αρχισε να μιλαει.
-'Βλεπω πως οι πιστοι υπηρετες μου τα καταφεραν μια χαρα' ειπε απευθυνομενος στον Πικτορ, την Ντρελια και την Χαρυανα. 'Θ' ανταμοιφθειτε γι αυτο' προσθεσε.
-'Χεφει, Ναννινγκ, Σενζεν, Μεριτα, Βερμια, Ταμελ και φυσικα Γκαλορ' ειπε χαμογελωντας. 'Χαιρομαι πραγματικα που σας βλεπω και μαλιστα ετσι ακριβως οπως σας θυμαμαι αν κι εχουν περασει πολλα χρονια απο τοτε που ολοι εμεις σημαιναμε κατι. Φανταζομαι πως δεν περιμενατε ποτε πως θα βρισκομαστε ετσι, κατω απο τετοιες συνθηκες μα τελικα, οπως φαινεται, τιποτα δεν ειναι ανεφικτο. Βρισκομαι ενωπιον σας γιατι εχω να σας κανω μια προταση, μια προταση συνεργασιας που θ' αποφερει οφελη για ολους μας. Ειναι δικη σας επιλογη αν θα την αποδεχθειτε η θα την απορριψετε με οποιες συνεπειες μπορουν να υπαρξουν'.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15
Ελαχιστα λεπτα χρειαστηκαν απο την στιγμη που προσεδαφιστηκαν στον Ρεγκ για να περικυκλωθουν απο τα Τζαντα. Την μια στιγμη επικρατουσε απολυτη ερημια τριγυρω τους και την αλλη ο τοπος εβριθε απο αιμοδιψη κι εφιαλτικα Τζαντα. Μπορει οι αφηγησεις που κατα καιρους ειχαν ακουσει γι αυτα τα πλασματα να προκαλουσαν ενα ανεπαισθητο ριγος φοβου μα το να τα εβλεπες απο κοντα ηταν πραγματικος πανικος. Εμοιαζαν με τεραστια σκουληκια που κινουνταν με εκπληκτικες ταχυτητες πανω στο τραχυ και πετρωδες εδαφος του Ρεγκ διχως ιδιαιτερη δυσκολια. Το κυλινδρικο τους κορμι ηταν καλυμμενο με σκληρες φολιδες, ενα ειδος πανοπλιας, που ουσιαστικα τα καθιστουσαν ατρωτα στην οποια επιθεση θα μπορουσαν ποτε να δεχτουν. Κι αυτο γιατι ουσιαστικα τα Τζαντα δεν ειχαν εχθρους αφου αυτα βρισκονταν στην κορυφη της τροφικης αλυσιδας του Ρεγκ. Ο μονος τροπος να εβλεπε καποιος ενα Τζαντα νεκρο θα ηταν εκεινο το Τζαντα που ειχε χασει μονομαχια απο ενα του ειδους του αφου οι μαχες αναμεσα τους ηταν συχνες και πολλακις θανασιμες.
==================================
Δυσκολα μπορουσε καποιος να διακρινει τα χαρακτηριστικα του κεφαλιου ενος Τζαντα αφου ολα τα ζωτικα του οργανα ηταν κι αυτα καλυμμενα με εκεινες τις αδιαπεραστες απ' οτιδηποτε φολιδες. Το ανατριχιαστικοτερο ολων ηταν ο τροπος με τον οποιον παλευαν και τρεφονταν.
Οι φολιδες που υπηρχαν κατα μηκος και των δυο πλευρων του σωματος τους ανοιγαν κατα το δοκουν αποκαλυπτοντας ετσι δυο παραλληλες σειρες απο υπερμεγεθη, κοφτερα δοντια που χαρη σε συγκεκριμενες συσπασεις των μυων πανω στους οποιους βρισκονταν μπορουσαν να επεκταθουν μεχρι και δεκα μετρα δημιουργωντας ετσι δυο αχανεστατα στοματα που αφου αρπαζαν την τροφη τους την ξεσκιζαν και την καταπιναν. Η εικονα και μονο αυτη ενος Τζαντα ετοιμου να επιτεθει ηταν ικανη να παγωσει το αιμα στις φλεβες του οποιοδηποτε, ποσο δε μαλλον να βρει το κουραγιο και τις δυναμεις ν' αντισταθει σ' αυτον τον ερποντα εφιαλτη.
Αυτο ακριβως το θεαμα ηταν που αντικρυσαν ο Πικτορ, η Χαρυανα και η Ντρελια που μολις ειχαν προσγειωθει στο πλανητη Ρεγκ.
====================================
Κατω απο αλλες συνθηκες θα ειχαν και οι τρεις κατασπαραχθει απο τα Τζαντα μα στο αντικρυσμα του σφραγιδολιθου του Μετγκον υπαναχωρησαν. Ειχαν ολοι τις αμφιβολιες τους για το αν ο σφαγιδολιθος θα επαιζε τελικα τον ρολο που τους ειχε διαβεβαιωσει ο Μετγκον μα βλεποντας τ' αποκρουστικα εκεινα οντα να σεβονται τους κουβαλητες του και να μην τους πειραζουν ηταν κατι που τονωσε την αυτοπεποιθηση τους. Υπηρετουσαν τον επομενο, αδιαφιλονικητο κυριαρχο του συμπαντος που ακομα και τα Τζαντα υποτασσονταν.
Γρηγορα δημιουργηθηκαν δυο παραλληλες σειρες απο Τζαντα με τους τρεις τους στη μεση και ξεκινησε μια πορεια που θα τους εφερνε απεναντι στον αντικειμενικο τους στοχο, τις Επτα Κηρες. Μολονοτι τους κατειχε μια αδιορατη αμφιβολια ως προς την επιτυχη εκβαση της αποστολης τους, μετα απο οσα ειχαν δει και βιωσει δεν ειχαν λογο ν' αμφισβητησουν πως η αναφορα του ονοματος και μονο του Μετγκον θα ηταν αρκετη τουλαχιστον για ν' ακουσουν.
Αυτοι ηταν μονο οι κομιστες, τιποτα δεν ηταν στο δικο τους χερι.
===============================
Βρισκονταν λιγες δεκαδες μετρα απο ενα βουνο που το πλαι του ηταν γεματο σκαμενες τρυπες οταν εμφανιστηκε αποτομα μπροστα τους κοβοντας τους τον δρομο. Δεν ηταν δυσκολο να καταλαβουν πως ηταν μια απο τις Επτα Κηρες, προφανως αυτη που θα της ειχε ανατεθει να φυλαει τον χωρο. Δεν υπηρχε κατι το φανταχτερο η ιδιαιτερο επανω της, ομως το γεγονος πως τα Τζαντα απομακρυνθηκαν με την ελευση της σημαινε πολλα. Για λιγη ωρα τους κοιταξε εξονυχιστικα πριν μιλησει με μια βαθια, βραχνη φωνη.
-'Πως περασατε απο τα Τζαντα' ? ρωτησε.
Διχως να πει κουβεντα ο Πικτορ ετεινε τον σφαγιδολιθο του Μετγκον προς το μερος της. Αφου τον επεξεργαστηκε του τον επεστρεψε.
-'Δεν ξερω τι ειναι αυτο, ομως αφου σας εφερε μεχρι εδω σιγουρα κατι σημαινει' ειπε. 'Τι ζητατε' ? προσθεσε διχως να παρει στιγμη το βλεμμα της απο πανω τους.
-'Θελουμε να δουμε την Γκαλορ' ειπε η Ντρελια.
===================================
-'Το οτι καταφερατε να φτασετε μεχρι εδω ζωντανοι δεν σημαινει απαραιτητα πως μπορειτε να ζητησετε ακροαση απο την Γκαλορ' ειπε η γυναικα που τους εφραζε το δρομο. 'Ειμαι η Ναννινγκ, μπορειτε να πειτε σε μενα τι θελετε' προσθεσε.
-'Λυπαμαι μα οι εντολες του αφεντη μας ηταν σαφεις και ξεκαθαρες. Οτι εχουμε να πουμε πρεπει να λεχθει μπροστα στην Γκαλορ ' ειπε η Χαρυανα.
Η Ναννινγκ σταθηκε λιγο και τους κοιταξε προσπαθωντας ν' αποφασισει τι επρεπε να κανει.
-'Ποιος ειναι ο αφεντης σας' ? ρωτησε στο τελος.
-'Κι αυτο ειναι κατι που θ' αποκαλυψουμε οταν βρεθουμε μπροστα στην Γκαλορ' ειπε η Ντρελια.
Η Ναννινγκ ζυγισε για λιγο την κατασταση πριν αποφανθει.
-'Ενταξει λοιπον. Αφου θελετε να δειτε την Γκαλορ θα την δειτε. Αφηστε οτι οπλο εχετε πανω σας εδω κι ακολουθηστε με. Ελπιζω για το καλο σας να εχετε κατι σημαντικο να πειτε, κανεις δεν ενοχλει την Γκαλορ χωρις σοβαρο λογο' ειπε και ξεκινησε να βαδιζει προς τις σπηλιες.
==================================
Περιμεναν υπομονετικα εξω απο το πελωριο στομιο μιας σπηλιας καμποση ωρα, ενα στομιο που μεσα του ειχε χαθει η Κηρα που τους ειχε υποδεχθει, η Ναννινγκ. Ηταν η ιδια που καμποση ωρα αργοτερα επενεμφανιστηκε κανοντας τους νοημα να την ακολουθησουν.
Μολονοτι δεν ειχαν δει ουτε καν μια υποψια αλλης παρουσιας οση ωρα βρισκονταν εκει, ειχαν και οι τρεις τους την ιδια αισθηση, πως καμποσα ζευγαρια ματια παρακολουθουσαν αθεατα καθε τους κινηση. Ο βηματισμος τους τελικα τους εφερε σ' ενα τεραστιο θολο μεσα στην σπηλια οπου στο βαθος, σ' ενα υψος σχεδον τριων μετρων απο την επιφανεια του εδαφους, δεσποζε ενας θρονος η κατι παραπλησιο που φιλοξενουσε στους κολπους του μια καλλονη απιστευτης, αγριας ομορφιας. Πεντε σκιες ξεκολλησαν απο τα πλαινα της σπηλιας και τοποθετηθηκαν αμφιθεατρικα γυρω απο τον θρονο και την ενοικο του. Η Ναννινγκ πηρε την θεση της αναμεσα τους ενω η καλλονη εκανε ενα νευμα με το χερι της προσταζοντας τους να πλησιασουν κι αλλο. Ο Πικτορ, η Ντρελια και η Χαρυανα υπακουσαν.
================================
-'Ειμαι η Γκαλορ. Ζητησατε να με δειτε. Ποιοι ειστε κι εκ μερους ποιου ερχεστε'? ρωτησε.
Ο Πικτορ εκανε ενα βημα μπροστα και χαμηλωσε ελαφρα το κεφαλι του.
-'Ειμαι ο Πικτορ' ειπε 'κι αυτη ειναι η Ντρελια και η Χαρυανα' προσθεσε. 'Ερχομαστε να σε δουμε εκ μερους του αφεντη μας, το ενος και μοναδικου, του ανυπερβλητου Μετγκον'.
Η στιγμιαια σιωπη που επεσε στον θολο διακοπηκε αποτομα απο το βαθυ, κελαριστο γελιο της Γκαλορ που ειχε σαν συνεπεια ν' ακολουθηθει και απο τις υπολοιπες.
-'Του Μετγκον' ? ρωτησε αφου σταματησε να γελαει. 'Μα τις δινες του Ζαμπρ, αυτο ειναι οτι πιο αστειο εχω ακουσει ποτε στην ζωη μου. Του Μετγκον' ?
Η αντιδραση της σαστισε για λιγο τον Πικτορ που εχασε προσωρινα την μιλια του.
-'Ο Μετγκον ειναι ενας μυθος' ειπε μια απο τις Κηρες 'ενας μυθος που υπηρξε πριν εκατονταδες χρονια. Θελεις να πιστεψουμε πως ειναι πραγματικος' ?
Ο Πικτορ εξακολουθουσε να τα εχει χαμενα.
=============================
-'Οπως τα ειπε η Βερμια' εκανε μια αλλη. 'Δεν υπαρχει Μετγκον'.
-'Βερμια, Ταμελ' εκανε με προστακτικο υφος η Γκαλορ θελοντας να επιβληθει. 'Οποια και να ρωτησεις απο μας εδω το ιδιο πραγμα θ' ακουσεις' ειπε στρεφομενη στον Πικτορ. 'Δεν ξερω τι παιγνιδι παιζετε αλλα καλα θα κανεις να πεις την αληθεια' προσθεσε.
-'Παρτους τα κεφαλια Γκαλορ' ειπε μια αλλη 'ετσι θα μαθουν'.
-'Ηρεμησε Μεριτα. Προς τα κει οδευουν ολοταχως' απαντησε η Γκαλορ.
-'Μπορω ν' αποδειξω αυτα που λεω' ειπε τελικα ο Πικτορ. 'Δες αυτο εδω' συμπληρωσε και ταυτοχρονα ετεινε τον σφραγιδολιθο προς το μερος των Επτα Κηρων.
-'Τι ειναι αυτο' ? ρωτησε μια απο τις Κηρες.
-'Ο σφραγιδολιθος του Μετγκον Χεφει' προλαβε η Ναννινγκ. 'Χαρη σ' αυτον δεν τους κομματιασαν τα Τζαντα κι εφτασαν μεχρι εδω'.
-'Αυτο δεν σημαινει τιποτα' πεταχτηκε μια αλλη. 'Μπορει καλλιστα να'....
============================
-'Περιμενε Σενζεν' την διεκοψε η Γκαλορ. 'Αυτος ειναι οντως ο σφραγιδολιθος του Μετγκον'.
-'Δεν αποδεικνυει κατι αυτο' ειπε η Ταμελ. 'Επειδη εχουν τον σφραγιδολιθο του Μετγκον δεν σημαινει απαραιτητα πως ο Μετγκον ζει'.
-'Σωστα' προσθεσε η Βερμια. 'Μπορει καπου να τον βρηκαν απλα'.
-'Η να τον εκλεψαν απο καποιον' εδωσε αλλη μια πιθανη εκδοχη η Μεριτα.
-'Σταματηστε ολες τωρα' διεταξε κοφτα η Γκαλορ. 'Εσεις' ειπε απευθυνομενη και στους τρεις τους 'αποδειξτε πως οτι λετε ειναι αληθεια γιατι δεν θα φυγετε ζωντανοι απο τον Ρεγκ'.
Ο Πικτορ εκανε μια κινηση για να βγαλει κατι απο την εσωτερικη μερια του ρουχου του κι αυτο πυροδοτησε εναν εκνευρισμο και μια ανησυχια αναμεσα στις Κηρες.
-'Ο αφεντης μου εδωσε αυτο εδω' ειπε αφηνοντας στο εδαφος ενα μικρο μεταλλικο κουτακι. 'Οταν θα βρισκομασταν ενωπιον σου' προσθεσε κοιτωντας την Γκαλορ 'θα το ενεργοποιουσα για να σου μιλησει ο ιδιος' συμπληρωσε και ταυτοχρονα πατησε ενα κουμπι.
=================================
Ενα γαλαζωπο, σε φυσικο μεγεθος ολογραμμα του Μετγκον εμφανιστηκε εξαφνα μπροστα τους δημιουργωντας ενα μικρο σουσουρο απο τους ψιθυρους που ανταλλαζαν οι Επτα Κηρες.
Το ολογραμμα εριξε μια ματια τριγυρω και αρχισε να μιλαει.
-'Βλεπω πως οι πιστοι υπηρετες μου τα καταφεραν μια χαρα' ειπε απευθυνομενος στον Πικτορ, την Ντρελια και την Χαρυανα. 'Θ' ανταμοιφθειτε γι αυτο' προσθεσε.
-'Χεφει, Ναννινγκ, Σενζεν, Μεριτα, Βερμια, Ταμελ και φυσικα Γκαλορ' ειπε χαμογελωντας. 'Χαιρομαι πραγματικα που σας βλεπω και μαλιστα ετσι ακριβως οπως σας θυμαμαι αν κι εχουν περασει πολλα χρονια απο τοτε που ολοι εμεις σημαιναμε κατι. Φανταζομαι πως δεν περιμενατε ποτε πως θα βρισκομαστε ετσι, κατω απο τετοιες συνθηκες μα τελικα, οπως φαινεται, τιποτα δεν ειναι ανεφικτο. Βρισκομαι ενωπιον σας γιατι εχω να σας κανω μια προταση, μια προταση συνεργασιας που θ' αποφερει οφελη για ολους μας. Ειναι δικη σας επιλογη αν θα την αποδεχθειτε η θα την απορριψετε με οποιες συνεπειες μπορουν να υπαρξουν'.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου