Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ

 

                                                          ΚΕΦΑΛΑΙΟ 59

Η προταση του Μετγκον επιασε εξ' απηνης τους τροφιμους του Ζοφου και δημιουργησε μια αναστατωση ανευ προηγουμενου. Μολονοτι ολοι μοιραζονταν ενα σκοτεινο κι εφιαλτικο μελλον, το αντικτυπο οσων ακουστηκαν δεν ειχαν την ιδια επιρροη σε ολους. Αυτο φανηκε αμεσα καθως μεσα σε ελαχιστο χρονο μικρες ομαδες φυλακισμενων ειχαν σχηματιστει και ολοι προσπαθουσαν να επεξεργαστουν την απροσμενη εκεινη προταση. Ηταν φανερο απο τις κινησεις και τις χειρονομιες τους πως δεν συμμεριζονταν ολοι μια κοινη αποψη αλλα αυτη η κυριολεκτικα εξ' ουρανου προσφορα κατορθωσε να δημιουργησει αντπαλα στρατοπεδα αναμεσα τους. Ο αντρας που ειχε ανταλλαξει τις περισσοτερες κουβεντες με τον Μετγκον διαπιστωσε συντομα πως αυτη η εξελιξη θα μπορουσε να τραβηξει σε μακρος και αποφασισε ν' αναλαβει δραση.

-'Ακουστε με λιγο' φωναξε και γρηγορα καταλαβε πως αν δεν υψωνε τον τονο της φωνης κανεις δεν θα του εδινε προσοχη. Πηρε μια βαθια ανασα και σχεδον ουρλιαξε.

-'Ακουστε με λιγο' επανελαβε. 'Καντε λιγη ησυχια και ακουστε με'.

              ======================================

Περασαν μερικα δευτερολεπτα μεχρι να δει ανταποκριση στο αιτημα του.

-'Εχω κι εγω οπως και σεις ενα σωρο ερωτηματα και αποριες' ειπε. 'Ποιος ειναι αυτος ο επισκεπτης, τι ακριβως ζηταει απο μας, αν πρεπει να πιστεψουμε ολα οσα μας ειπε η παιζει καποιο παιγνιδι εις βαρος μας που αγνοουμε. Ομως ετσι δεν θα καταληξουμε πουθενα. Το μονο που πιστευω ακραδαντα ειναι αυτο που ειπε, πως η προταση που μας εκανε μας αφορα ολους, πραγμα που σημαινει πως οποιος εχει κατι να πει, καλο η κακο, χαζο η εξυπνο μπορει να μιλησει. Μετα μπορουμε ομαδικα να καταληξουμε καπου και να δωσουμε μια απαντηση'.

-'Για μισο λεπτο' πεταχτηκε ενας απο το πληθος 'θες να πεις πως η αποφαση που θα παρουμε θα ειναι κατα πλειοψηφια, κατι σαν δημοκρατια δηλαδη' ?

-'Νομιζω πως ειναι και το πιο σωστο' αντεταξε ο αρχικος ομιλητης. 'Διαφωνεις' ?

-'Εγω πιστευω πως ειναι ο καθενας για τον εαυτο του' ειπε ο δευτερος αντρας. 'Οποιος θελει κανει οτι θελει και δεν ειναι υποχρεωμενος να υπακουσει σε κανεναν και τιποτα'.

                   ===================================

-'Πολυ σωστα' πεταχτηκε ενας τριτος. 'Δηλαδη αν καποιος δεν μπορει η δεν θελει ν' ακολουθησει θα ψηφισει ν' αρνηθουμε και οι υπολοιποι απλα θα υπακουσουν ? Οπως το ειπε. Ο καθενας για τον εαυτο του, δεν υπαρχουν δημοκρατικες ηλιθιοτητες εδω.'

Μια μεγαλη μεριδα των τροφιμων ξεσπασε σε ζητωκραυγες κι επεφημιες ενω οι υπολοιποι απλα τους παρακολουθουσαν αμιλητοι. Μια διαφαινομενη συρραξη αναμεσα τους εμοιαζε περισσοτερο απο ποτε πιθανη και ο πρωτος αντρας ξαναπηρε τον λογο κανοντας τους νευμα να σταματησουν.

-'Συμφωνω απολυτα μ' αυτο' ειπε και αποτομα η απωλεσθεισα ηρεμια στους κολπους των φυλακισμενων επεστρεψε θριαμβευτικα. 'Αυτο που λεω ειναι να εξετασουμε προσεκτικα την προταση αυτου του επισκεπτη, Μετγκον η οπως αλλιως τον λενε, να καταληξουμε σ' ενα συμπερασμα κι απο κει και μετα οσοι αποφασισουν να τον ακολουθησουν τουλαχιστον να γνωριζουν τι θυσιαζουν, τι ριψοκινδυνευουν και τι ενδεχομενως θ' αποκομισουν. Ο καθενας μπορει να πει τι γνωμη του και τι πιστευει, ειμαστε συμφωνοι σε κατι τετοιο' ?

                        ===============================

-'Τρια πραγματα' ακουστηκε μια γυναικεια φωνη κι ενας μικρος διαδρομος δημιουργηθηκε αναμεσα στους φυλακισμενους για να της επιτρεψει να φτασει κοντα στον αντρα που μιλαγε. 

'Πρωτον, δεν θυμαμαι να σ' εβαλε κανεις επικεφαλη εδω για να μας λες τι θα κανουμε και τι οχι. Δευτερον, οσο και να το κουβεντιασουμε τα πραγματα ειναι απλα, το καταλαβαινουν ολοι και τριτον δεν εχουμε χρονο για ανουσιες κουβεντες αφου υπαρχει χρονικο οριο. Τον ακουσες, οτι ειναι να γινει μεχρι το σουρουπο, μετα το πουλακι πεταξε κυριολεκτικα. Εγω προσωπικα' προσθεσε γυρνωντας προς τους αλλους 'θα δοκιμασω την τυχη μου και οτι μου αναλογει'.

Ο αντρας την κοιταξε διχως να μιλησει. Ηταν μια Γιαντιν, μια ρατσα γνωστη σε ολους για την πληρη απουσια συνειδησης, την αγνοια διαχωρισμου καλου και κακου, ηθικου η ανηθικου, στυγνοι επαγγελματιες δολοφονοι που για μια χουφτα νομισματα σκοτωναν τον οποιονδηποτε. Δεν θα μπορουσε ν' ακουσει κατι διαφορετικο απο καποιον Γιαντιν, ακομα κι απο γυναικα. Η οποια κουβεντα μαζι της δεν ειχε απολυτως κανενα νοημα, το ηξερε και το αποδεχτηκε.

                 =================================

-'Ας ειναι' εκανε ο αντρας αποδεχομενους ουσιαστικα την επιθετικη προσεγγιση της Γιαντιν. 'Οσοι απο σας συμμεριζεστε τις αποψεις της'....εκανε μια αναγκαστικη παυση αφου δεν θυμοταν το ονομα της γυναικας και δεν ηθελε να την προσφωνησει με το ειδος της.

-'Ντεμιθ' ειπε με στεντορια φωνη η καταδικος. 'Με λενε Ντεμιθ και οσοι συμμεριζεστε τις ιδιες αποψεις ελατε απο εδω να οργανωθουμε γιατι σπαταλαμε πολυτιμο χρονο' συμπληρωσε.

Παραλληλα ξεκινησε να προχωρα προς στην απεναντι μερια αδιαφορωντας για τον αντικτυπο που ενδεχομενως να ειχαν τα λογια της. Και ηταν ενας πλουσιος, γεματος αντικτυπος αφου τουλαχιστον μια ομαδα απο 30 περιπου ατομα την ακολουθησε στο διαβα της.

Οι υπολοιποι 40 που ειχαν απομεινει στραφηκαν προς τον αντρα που εμοιαζε απογοητευμενος.

-'Αυτοι αποφασισαν, εμεις τι θα κανουμε' ? ρωτησε ενας απο τους παρευρισκομενους.

-'Αυτο που ειπαμε εξ' αρχης' απαντησε ο αντρας. 'Θα το μελετησουμε πιο διεξοδικα και αναλογως θ' αποφασισουμε' ειπε. 'Μην ανησυχειτε, χρονος υπαρχει'. 

                      ===============================

Μια μικρη ομαδα αποτραβηχτηκε λιγο πιο περα κι ενας ηλικιωμενος αντρας, με βραχνη, μολις που ακουγοταν φωνη, πηρε τον λογο.

-'Εμεις δεν θα συμμετεχουμε' ειπε. 'Οπως βλεπεις, η κατασταση της υγειας μας σε συνδυασμο με το προχωρημενο της ηλικιας, δεν μας το επιτρεπει. Θα ηταν σκετη αυτοκτονια να δοκιμαζαμε κατι τετοιο. Μετρημενες ειναι πια οι μερες μας, το εχουμε παρει αποφαση πως τουτο εδω το μερος θα ειναι ο ταφος μας. Εσεις καντε οτι καταλαβαινετε, εμεις θ' απεχουμε'.

Ο αντρας κουνησε το κεφαλι του καταφατικα, σημαδι πως αντιλαμβανοταν απολυτα.

-'Υπαρχουν αλλοι που δεν θελουν καν να δοκιμασουν' ? ρωτησε τους υπολοιπους.

Αλλη μια μικρη ομαδα αποσχιστηκε απο τους εναπομειναντες, κατι που του εκανε εντυπωση και στις δυο περιπτωσεις. Ποτε ειχαν προλαβει να συννενοηθουν μεταξυ τους ?

-'Για τους ιδιους λογους με τους αλλους' ? ρωτησε την νεα ομαδα. Ενας ξερακιανος τυπος, καλυμμενος απο την κορφη μεχρι τα νυχια με τριχες πηρε τον λογο.

                   ===================================

-'Οχι' ειπε 'για εντελως διαφορετικους λογους. Βλεπεις η προταση θα εβρισκε ευηκοα ωτα αν ειχαμε ακομα την διψα για ελευθερια η εκδικηση. Οι πιο πολλοι απο δω' συνεχισε ενω με το χερι εδειχνε τους υπολοιπους 'τα βρισκουμε ατοπα και ανουσια και τα δυο. Και να τα καταφερναμε παλι δεν θα ημασταν ελευθεροι, απλα θα ειχαμε διαφορετικο αφεντικο. Παλι θα υπακουγαμε σ' εντολες, παλι θα παιρναμε ξανα ενα μονοπατι που εχουμε εγκαταλειψει εδω και καιρο. Να εκδικηθουμε ? Ποιον ? Καλα - καλα δεν θυμομαστε πια ποιους πρεπει να εκδικηθουμε. Οχι, το βρισκουμε εντελως ανωφελο ολο αυτο. Ξερεις τι λενε ε' ? ειπε και σχεδον χαμογελασε. 'Καλυτερα ο δαιμονας που ξερεις'...προσθεσε διχως ν' αποτελειωσει την φραση του.

Ο αντρας εγνεψε και παλι καταφατικα ανταποδιδοντας το σχεδον χαμογελο.

-'Ποιοι μειναμε λοιπον' ? ρωτησε ενω παραλληλα οι δυο ομαδες που ειχαν επιλεξει ν' απορριψουν την προταση του Μετγκον απομακρυνονταν προς το εσωτερικο της της φυλακης. Μετρησε οσους ακομα παρεμειναν και διαπιστωσε πως ο αριθμος τους δεν ηταν καν διψηφιος.

                      ================================

-'Δεν ξερω για σας αλλα εγω, ο Νουσακ, ο Νιλατ, ο Γεζοθ, η Λασερτα και ο Κελεχ θα προσπαθησουμε μονοι μας' ειπε η Ντεμιθ στο πληθος που ειχε επιλεξει να την ακολουθησει. Τα 5 ονοματα που ειχαν ακουστει βγηκαν και την πλαισιωσαν σταυρωνοντας τα χερια τους στο στηθος.

Δεν ηταν κατι που να προξενουσε εντυπωση σε κανεναν. Ηταν μια απο τις πιο επικινδυνες συμμοριες που λυμαινονταν γαλαξιες πριν συλληφθουν, δικαστουν και καταδικαστουν σε ισοβια στον Βασεντακ γι αποπειρα δολοφονιας του περιφερειαρχη του Ουμπαστ. Ηταν ξεκαθαρο πως κοιτουσαν αποκλειστικα το συμφερον τους αλλα αν υπηρχε μια πιθανοτητα επιτυχιας στο παρατολμο αυτο σχεδιο ηταν αυτοι που θα μπορουσαν να τα καταφερουν. Για ευνοητους λογους λοιπον καποιοι επελεξαν να συστρατευτουν με την ομαδα της Ντεμιθ, αρκετοι ομως προσανατολιστηκαν σε εντελως διαφορετικη κατευθυνση. Τον λογο πηρε παλι η Ντεμιθ.

-'Αν εχετε μια πιθανοτητα να πετυχετε αυτη η πιθανοτητα βρισκεται σε μας. Δεν θα υπαρξει καμμια παρεκκλιση στο σχεδιο που θα σας πουμε τωρα αμεσως'.

                     ================================

Τις επομενες δυο ωρες επικρατουσε πυρετος προετοιμασιας. Ειχαν σχηματιστει τρεις διαφορετικες ομαδες που επεξεργαζονταν τρια διαφορετικα σχεδια για το πως θα μπορουσαν να επιτυχουν στην επικινδυνη εκεινη επιχειριση. Προτασεις και ιδεες ακουγονταν σωρηδον, αλλες αξιολογες κι αλλες παντελως ανεφικτες στην υλοποιηση τους. Βαθια μεσα τους ολοι γνωριζαν πως δεν θα τα καταφερναν ολοι οσοι εμπαιναν σ' αυτην τη διαδικασια. Πολλοι απ' αυτους θα γινονταν βορα των Φριγκ, Κεκρα και Ριλιε που καραδοκουσαν εξω απο τα τειχη της φυλακης. Αλλα η υποσχομενη ελευθερια, ακομα και η δεσμευση για εκδικηση ηταν πολυ ισχυροτερο κινητρο απο τον φοβο για το τι μπορουσε να τους συμβει. Η πιθανοτητα πως αυτες μπορει να ηταν οι τελευταιες τους ωρες σ' εκεινον το καταραμενο πλανητη αυξανε την αδρεναλινη, θολωνε εν μερει το μυαλο και δημιουργουσε προσδοκιες για ενα νεο κεφαλαιο στην καταρρακωμενη και μιζερη ζωη τους.

Δεν ηταν ομως λιγοι εκεινοι που στο πισω μερος του μυαλου τους ειχαν ηδη καταστρωσει σχεδια αν τα καταφερναν που σε κανενα τους σημειο δεν εφαπτονταν στα σχεδια του Μετγκον.

                       ============================== 

Καθισμενος στο αστροπλοιο ο Μετγκον εμοιαζε βυθισμενος σε συμπαγεις σκεψεις. Του ηταν παντελως αδιαφορο ποιοι απο τους φυλακισμενους του Βασεντακ θα τα καταφερναν, ηταν ολοι αναλωσιμοι αλλα γνωριζε πως καποιοι απ' αυτους θα τα καταφερναν. Θα τους χρειαζοταν για να του κανουν μερικες δουλειες αλλα και να δημιουργησουν αντιπερισπασμο στον Ορκοφυλακα και τους ακολουθους του, οσο εκεινος θα ηταν επικεντρωμενος στην αποκτηση ενος πολυτιμου αντικειμενου, απαραιτητου για την υλοποιηση οσων ειχε στο μυαλο του. Ο κρυσταλλος της Αποκαλυψης ηταν ηδη στα χερια του χαρη σ' εκεινες τις υπερφιαλες και φαντασμενες Κηρες που πλεον του ηταν αχρηστες ετσι οπως ειχαν εξελιχθει τα πραγματα. Σιγουρα θα προσχωρουσαν στην αντιπαλη οχθη αλλα αυτο δεν ηταν κατι που τον ανησυχουσε. Σκεφτηκε τον Ελλερυ Βαν Ντερ Εις, τον γιο του, και την σχεση του με τον Ορκοφυλακα. Χαμογελασε σαρδονια αναλογιζομενος πως δεν μπορουσε να κανει εξαιρεσεις, το ιδιο ζοφερο μελλον που επιφυλασσε για τον μεγαλο του αντιπαλο θα προσφερε απλοχερα και στο ιδιο του το αιμα.