Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ

                                                        ΚΕΦΑΛΑΙΟ 60

Η μεγαλη βαρια πορτα της φυλακης Ζοφος ανοιξε για λιγο και μετα εκλεισε ερμητικα και παλι. Στο διαστημα που μεσολαβησε τρεις διαφορετικες ομαδες ειχαν εγκαταλειψει την οποια ασφαλεια προσεφερε η φυλακη. Η ομαδα της Ντεμιθ, συνεπικουρουμενης των υπολοιπων μελων της συμμοριας της και με την προσθηκη μερικων ακομα που επιλεξαν να την ακολουθησουν, η ομαδα που ειχε σχηματισει ο αντρας που τους ειχε αρχικα μαζεψει και αλλη μια που την αποτελουσαν καταδικοι που αρνηθηκαν να παρουν εντολες απο την Ντεμιθ και αυτονομηθηκαν. Οσοι αποφασισαν να παραμεινουν στον Ζοφο μην παιρνοντας το ρισκο που τους προσφερε η προταση του Μετγκον μολις εκλεισαν την πορτα ετρεξαν ολοι στα πιο ψηλα σημεια της φυλακης για να παρακολουθησουν απο εκει τις εξελιξεις. Βαθια μεσα τους ολοι πιστευαν πως κανεις δεν θα τα καταφερνε, ηταν σιγουροι πως θα γινονταν μαρτυρες μιας προμελετημενης γενοκτονιας.

Μεχρι στιγμης δεν υπηρχε καμια αντιδραση απο τα Φριγκ, τα Κεκρα και Ριλιε αλλα αυτο εμοιαζε φυσιολογικο αφου εδω και καιρο δεν εφταναν στην πορτα της φυλακης.

                         ==============================

Οι μονες απο τις τρεις ομαδες που εμοιαζαν να κινουνται βαση ενος, εστω και υποτυπωδους σχεδιου, ηταν αυτη της Ντεμιθ και του αντρα που ειχε διαφωνησει μαζι της. Η τριτη ομαδα ηταν ξεκαθαρο πως ηταν ενα μπουλουκι που ο καθενας επραττε συμφωνα με τις πεποιθησεις του. Ηταν και η πρωτη που επιλεξε να κινηθει προς το αστροπλοιο του Μετγκον ακολουθωντας μια τακτικη που δεν θα μπορουσε εκ των πραγματων να αποδωσει. Σοφα σκεπτομενες οι αλλες δυο ομαδες τους αφησαν να προπορευτουν με το σκεπτικο πως θ' απορροφουσαν την πρωτη και θεωρητικα μεγαλυτερη επιθεση των τερατων. Αυτο που ακολουθησε ηταν θεαμα για πολυ δυνατα στομαχια.

Οι πρωτοι τρεις προπορευομενοι, οσο καλα κι αν ηλεγχαν το τοπιο διπλα τους εξαφανιστηκαν κυριολεκτικα απο τα ματια των συντροφων τους. Δυο απ' αυτους επεσαν θυματα των σχεδων αορατων Ριλιε που εμφανιστηκαν απο το πουθενα, τους αρπαξαν στα θηριωδη σαγονια τους κι εξαφανιστηκαν πισω απο κατι βραχια. Ο τριτος δεν καταλαβε καν τι συνεβη. Βρεθηκε ξαφνικα να αιωρειται πιασμενος σε μια αποληξη ενος Κεκρα που τον κατασπαραξε διχως δισταγμο.

                 ======================================

Αυτο το γεγονος αποσυντονισε ακομα περισσοτερο την πρωτη ομαδα που πλεον απλα ετρεχαν προς τα μπρος εγκαταλειποντας καθε εννοια προφυλαξης. Δεν μπορουσε να υπαρξει πιο ευκολη λεια για τα τερατουργηματα του Βασεντακ. Αποδεκατιστηκαν ολοι εν ριπη οφθαλμου διχως να εχουν καταφερει εστω κι ενα χτυπημα. Τουτο εδω ηταν και το μονο θετικο σημειο πανω στο οποιο μπορουσαν να πατησουν οι τροφιμοι. Οτι και να ηταν εκεινα τα αδηφαγα πλασματα μπορουσαν να σκοτωθουν, υπηρχε τροπος να τα εξοντωσουν. Οταν υπηρχαν δεσμοφυλακες το ειχαν δει με τα ιδια τους τα ματια πως τα κατακρεουργουσαν με της τελευταιας τεχνολογιας οπλα τους. Αυτοι εδω δεν ειχαν τετοια οπλα, ομως ειχαν αυτοσχεδια τοξα, κατασκευασμενα δορυα, μαχαιρια και οτι αλλο αιχμηρο αντικειμενο μπορουσε να προσφερει την οποιαδηποτε βοηθεια.

Μονο αιμα διαφορων αποχρωσεων ειχε απομεινει πια πανω στο σκληρο εδαφος και καποια τμηματα απο μελη τροφιμων που ειχαν αφησει πισω τους τα ανοσιουργηματα του Βασεντακ. Ολοκληρη η ομαδα ειχε ξεκληριστει κι αυτο κλονισε αρκετα τους επερχομενους φυλακισμενους.

                    ==================================

Η ομαδα της Ντεμιθ ηταν ξεκαθαρα η μονη που χρησιμοποιουσε μια αρχαια, ξεχασμενη στρατηγικη. Ειχαν σχηματισει ενα ρομβο που στις τεσσερεις πλευρες του υπηρχαν απο δυο ατομα. Αυτοι που απαρτιζαν τις δυο πισω πλευρες του ρομβου περπατουσαν αναποδα εχοντας την προσοχη τους τεταμενη για ενδεχομενες πισωπλατες επιθεσεις. Ηταν ολοι δεμενοι μεταξυ τους με σχοινια με τις δυο μπροστινες πλευρες ουσιαστικα να τραβανε τους υπολοιπους. Στο μεσον του ρομβου υπηρχαν δυο αντρες οπλισμενη με τοξα που η μοναδικη τους εγνοια ηταν να παρακολουθουν τον ουρανο για επικειμενη επιθεση απο τα Κεκρα. Τα Ριλιε και τα Φριγκ ηταν δουλεια των υπολοιπων, μια δουλεια που μετα απ' οσα ειχαν δει δεν ηταν καθολου ευκολη.

Η Ντεμιθ βρισκοταν ακριβως στην κεφαλη του ρομβου βαστωντας ενα χειροποιητο, σιδερενιο σπαθι με τα αεικινητα ματια της να σαρωνουν τα παντα μπροστα της. Ειχαν διανυσει μ' αυτον τον τροπο τουλαχιστον τριαντα βηματα και τιποτα δεν ειχε συμβει. Περιθωριο για εφησυχασμο και χαλαρωση δεν υπηρχε, η Ντεμιθ τους το τονιζε και θυμιζε διαρκως.

                     ================================

Η ομαδα του αντρα δεν ακολουθουσε καποιο συγκεκριμενο μοτιβο, ο τροπος με τον οποιο τους ειχε παραταξει θυμιζε λιγο παμπαλαιο σχηματισμο στρατου. Παρ' ολο που ειχαν ολες τις αισθησεις τους σε επιφυλακη και ηταν οπλισμενοι με οτι ειχαν διαθεσιμο δεν αργησαν να χασουν τον πρωτο σε μια επιθεση Ριλιε. Μια βολη απελπισιας απο εναν τοξοτη πηγε μαλλον στραφι γιατι το μονο που ακουγοταν για λιγο μετα ηταν τα ανατριχιαστικα ουρλιαχτα του καθως το πλασμα τον ετρωγε ζωντανο. Η σαφης ελλειψη εκπαιδευσης και τακτικης ηταν ο λογος που εχασαν τον επομενο. Μια στιγμη αφηρημαδας ηταν αρκετη να τον κανει να λοξοδρομησει μακρια απο την ομαδα διχως να το καταλαβει. Οταν συνειδητοποιησε ποσο κοντα ειχε βρεθει στα εφιαλτικα νερα του Βασεντακ και δοκιμασε ν' απομακρυνθει ηταν ηδη αργα. Μια κολλωδης μεμβρανη που εμφανιστηκε απο το πουθενα μεσα απο τα νερα τον ειχε καλυψει σχεδον ολοκληρο και τον τραβουσε ταχυτατα προς εναν υγρο ταφο. Για λιγο υπηρξε μια αναστατωση στην επιφανεια του υγρου αλλα πολυ συντομα επανηλθε σ' εκεινη την αρρωστημενη γαληνη και παλι.

                           =============================

Η πρωτη επιτυχια προηλθε απο την ομαδα της Ντεμιθ και μαλιστα απο το χερι της. Ο Νιλατ και ο Κελεχ αντεξαν την επιθεση ενος Ριλιε που λυσσομανουσε κυριολεκτικα προσπαθωντας να πιασει απο καπου εναν απο τους δυο και να τον τραβηξει μακρια. Το πλασμα δεν ειδε ποτε την Ντεμιθ που ηρθε απο πισω και με μια καλοζυγισμενη σπαθια αποκολλησε το κεφαλι του απο το υπολοιπο σωμα. Ενα κιτρινου χρωματος αιμα εβαψε το σημειο που επεσε νεκρο το Ριλιε κι αυτο προσθεσε αισιοδοξια σε ολους. Οταν δε οι συνεχεις ριψεις βελων κατορθωσαν να τραυματισουν θανασιμα ενα Κεκρα, να το εξαναγκασουν να πεσει στο εδαφος και να πεθανει απο πολλαπλες μαχαιριες η πεποιθηση ολων ηταν πως μπορουσαν να τα καταφερουν. Στον αντιποδα η αλλη ομαδα αντιμετωπιζε μεν δυσκολιες μα με καποιο ανεξηγητο τροπο συνεχιζαν κι αυτοι με ελαχιστες απωλειες. Η μεμβρανη ενος Φριγκ δεν προφτασε ποτε να καλυψει καποιο ατυχο θυμα και να το τραβηξει στο υγρο στοιχειο που ζουσε, ενας συνδυασμος απο επιτυχημενα χτυπηματα το αφησαν να κειτεται νεκρο τονωνοντας την αισιοδοξια ολων. 

                   =================================

Αν καποιος αποδεχοταν πως τα πλασματα του Βασεντακ ειχαν νοημοσυνη και μπορουσαν να επικοινωνησουν μεταξυ τους τοτε θα μπορουσε να δικαιολογησει οτι συνεβη απο κει και περα.

Οι αναρχες, μεμονωμενες επιθεσεις εκ μερους των σταματησαν αποτομα και για τα επομενα πενηντα μετρα τιποτα δεν συνεβη. Απο εκεινο το σημειο και μετα ολα αλλαξαν δραματικα.

Η συνδυασμενη επιθεση απο εδαφους, αερος και νερου μικρων ομαδων απο τα πλασματα επεφεραν ανεπανορθωτες απωλειες στις δυο ομαδες. Κανεις δεν ηταν προετοιμασμενος για κατι τετοιο, απαντες αιφνιδιαστηκαν και το πληρωσαν ακριβα. Οι περισσοτεροι απο την δευτερη ομαδα ηταν ηδη νεκροι, μονο τρεις παρεμεναν ακομα ζωντανοι ενω και στην ομαδα της Ντεμιθ μερικοι ειχαν μετατραπει σε γευμα για τα εφιαλτικα αυτα οντα. Το αστροπλοιο του Μετγκον φαινοταν ολοκαθαρα μπροστα τους, εκατο μετρα, ισως και λιγοτερα τους χωριζαν απο την επιτυχια. Ο Νουσακ και η Λασερτα ηταν τραυματισμενοι, βουτηγμενοι στα αιματα αλλα ειχαν ακομα κουραγιο και δυναμεις για να συνεχισουν. Η πιο κρισιμη στιγμη μολις ειχε ερθει. 

                          =============================

Αλλος ενας απο την δευτερη ομαδα επεσε θυμα ενος Κεκρα που χρησιμοποιωντας τις αποληξεις του τον διαμελισε στον αερα και τον τραβηξε στο εσωτερικο του. Οι υπολοιποι δυο ετρεξαν προς την ομαδα της Ντεμιθ κι ενσωματωθηκαν καταλαβαινοντας πως μονοι τους δεν ειχαν ελπιδες επιτυχιας. Οσο λυσσαλεα ηταν η τελευταια επιθεση των οντων αλλο τοσο σθεναρα πολεμησαν οι καταδικοι. Τα μπρατσα ειχαν ατσαλωσει, τα ματια πεταγαν κυριολεκτικα φωτιες και η αδρεναλινη ειχε φτασει στα υψη. Πλεον καθε μετρο που κερδιζαν ηταν δια πυρος και σιδηρου.

Ο πρωτος που κατορθωσε να φτασει στο αστροπλοιο ηταν ο Γεζοθ που ακουμπησε πανω του ασθμαινοντας κι ανημπορος σχεδον να παρει ανασα. Μονο η Ντεμιθ προσεξε πως απο την στιγμη που αγγιξε το σκαφος κανενα πλασμα δεν τον ενοχλησε ξανα. 

-'Αρκει ν' ακουμπησετε στο σκαφος' ουρλιαξε ενω παραλληλα κρατουσε σε αποσταση ενα πεινασμενο Ριλιε. Με την ακρη του ματιου της ειδε και τον Κελεχ να τα καταφερνει.

Λιγα μετρα εμεναν ακομα, λιγα μετρα οσο μια αιωνιοτητα.

                     ====================================

Απο την ομαδα της Ντεμιθ που πολεμουσαν ακομα ζωντανοι ηταν η ιδια, ο Νουσακ, η Λασερτα και ο Νιλατ ενω απο την αλλη ομαδα ο μοναδικος εν ζωη ηταν ο αρχηγος της αφου δευτερολεπτα πριν ο τελευταιος που ειχε συστρατευτει μαζι του ουρλιαζε σπαρακτικα αναμεσα στα σαγονια ενος Ριλιε που τον κατασπαραζε. Ακομα και κατω απο τετοιες συνθηκες η Ντεμιθ συνειδητοποιησε κατι που εχρηζε αμεσης αντιμετωπισης. Απο τους πεντε που προσπαθουσαν να φτασουν στο αστροπλοιο οι δυο ηταν τραυματιες και χρειαζονταν βοηθεια για να τα καταφερουν. Συνεπως εμενε μονο ενας να παλευει με τα πλασματα και αυτο δεν ηταν αρκετο. Κατω απο τις δεδομενες συνθηκες κανεις τους δεν ειχε ελπιδα να επιβιωσει εκτος αν...Δεν το σκεφτηκε καν.

Μ' ενα σπρωξιμο στην πλατη εστειλε τον αντρα προς την μερια των οντων ενω παραλληλα βοηθουσε την Λασερτα να προχωρησει προς το σκαφος. Το ιδιο ακριβως εκανε και ο Νιλατ με τον Νουσακ. Δεν ειδε ποτε το βλεμμα αποριας στα ματια του αντρα ουτε τον ειδε ποτε να κομματιαζεται. Το μονο που ακουσε ηταν τα ουρλιαχτα του που καλουσαν σε βοηθεια.

                     =================================

Οι πεντε φυλακισμενοι που τα ειχαν καταφερει στεκονταν στην εισοδο του αστροπλοιου, οι δυο υποβασταζομενοι αλλα ολοι βουτηγμενοι στα αιματα. Ο Μετγκον ηταν εκει και τους περιμενε.

-'Εξαιρετικα' ειπε ενω παραλληλα χειροκροτουσε 'εξαιρετικα. Να πω την αληθεια, δεν περιμενα πως καποιοι θα τα καταφερναν αλλα να που ειστε εδω, μπροστα μου'.

-'Το καλο που σου θελω' ειπε με ταλαιπωρημενη αλλα στιβαρη φωνη η Ντεμιθ 'να κρατησεις τον λογο σου. Αλλιως'...προσθεσε ενω παραλληλα κραδαινε το σπαθι της με νοημα.

-'Δεν το χρειαζεσαι αυτο' ειπε ο Μετγκον δειχνοντας την ματωμενη λαμα. 'Φυσικα και θα κρατησω τον λογο μου. Αλλα πρωτα ας φυγουμε απ' αυτον τον βρωμερο πλανητη. Ε' ?

Η Ντεμιθ κουνησε καταφατικα το κεφαλι της.

-'Επι τη ευκαιρια' εκανε ο Μετγκον κι ενα σαρδονιο χαμογελο εκανε την εμφανιση του στο προσωπο του 'αυτη η τελευταια σου επιλογη μου αρεσε παρα πολυ'.

-'Την εχω κανει και πιο παλια και δεν θα διστασω να την ξανακανω' ειπε με στομφο η Ντεμιθ.