Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

                                                                ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24

 

Ξυπνησε αποτομα μεσα στη νυχτα εχοντας ενα ασχημο προαισθημα. Της πηρε λιγα δευτερολεπτα μεχρι να συνηθισουν τα ματια της το σχεδον απολυτο σκοταδι και διαπιστωσε πως ηταν μονη.

-'Ryan' εκανε ψιθυριστα. 'Ryan'.

Ενας γρηγορος ελεγχος της πιστοποιησε πως οντως ηταν μονη, ο Ryan ελειπε. Ειδε ενα αχνο φως εκει που βρισκοταν η πορτα του αχυρωνα και βαδισε γρηγορα προς τα κει. Ανοιξε προσεκτικα την πορτα και κοιταξε εξω, στο τοπιο που το ελουζε το παγωμενο φως του φεγγαριου. Προσεξε τον Ryan μερικα μετρα μακρια της να βρισκεται σε σταση βαθιου καθισματος και απορησε. Πριν προλαβει να του απευθυνθει προσεξε την φιγουρα που υπηρχε απεναντι του. Το coyote εστεκε ακινητο παρακολουθωντας καθε κινηση του Ryan με τον τελευταιο να κραταει στο αριστερο του χερι το οπλο του αλλα χαμηλωμενο, διχως να εστιαζει στο ζωο. Η σκηνη θυμιζε κλασσικη μονομαχια στις εποχες της Αγριας Δυσης με τους δυο αντιπαλους να στεκουν ο ενας απεναντι στον αλλο περιμενοντας καποιο σημα που θα εδινε το εναυσμα για το ποιος θα τραβουσε πρωτος.

          ===========================================

Κανεις απο τους δυο δεν εμοιαζε διατεθειμενος να κανει την πρωτη κινηση. Το coyote προσεξε την Maureen, αδιαφορησε και συνεχιζε να παρακολουθει τον Ryan. Καποια στιγμη αρχισε να βηματιζει αριστερα δεξια, λες και ηταν βυθισμενο σε σκεψεις. Γρυλιζε, η Maureen το ακουγε, το στομα του ηταν μισανοιχτο με τους κυνοδοντες ορατους απο το σημειο που ηταν η κοπελα και τ' αυτια του σε διαρκη κινηση, σαν να προσπαθουσε ν' ακουσει τα παντα τριγυρω του. Αποτομα ο Ryan σηκωθηκε μα δεν εκανε βημα μπροστα η πισω. Το coyote εμοιαζε προβληματισμενο. Εδειξε τα δοντια του αλλη μια φορα στον Ryan και του γυρισε επιδεικτικα την πλατη. Αρχισε ν' απομακρυνεται αργα, οχι υπο το κρατος του φοβου, αλλα δειχνοντας με την σταση του πως δεν ηταν διατεθειμενο να μπλεξει σε μια μαχη που δεν γνωριζε αν θα την κερδιζε.

-'Τι ηταν αυτο, λυκος' ?ρωτησε η Maureen.

-'Coyote' απαντησε. 'Αρκετα συνηθισμενα σ' αυτα τα μερη και σιγουρα δεν ειναι μονο του. Καπου εδω τριγυρω πρεπει να υπαρχουν κι αλλα αλλα εμεις δεν θα τα δουμε αποψε'.

       ===========================================

-'Γιατι δεν πυροβολησες ? Γιατι το αφησες να φυγει ? Κι αν γυρισει με παρεα' ?

Ο Ryan την κοιταξε απορημενος.

-'Δεν ξερεις και πολλα για τα coyote ε' ? εκανε. 'Αυτο που ειδες ειναι ο ιχνηλατης τους. Εντοπιζει τις πιθανες εστιες τροφης, σταθμιζει το ρισκο, αν υπαρχει, και μετα αποφαινεται και στα υπολοιπα. Δεν διακινδυνευουν τιποτα αν δεν υπαρχει σοβαρος λογος'.

-'Πως ξερεις τοσα πραγματα για δαυτα' ?

-'Για να μας τριγυριζει τοση ωρα ηταν σιγουρα πεινασμενο' ειπε ο Ryan προσπερνωντας την ερωτηση της Maureen. 'Πεινασμενο αλλα οχι σε βαθμο απελπιστικο για να δοκιμασει κατι με αγνωστη εκβαση. Ασε που, οσο και να σου μοιαζει απιστευτο, ισως αναγνωρισε το οπλο. Οχι, ηδη τα υπολοιπα ξερουν πως πρεπει να ψαξουν αλλου για τροφη αποψε, δεν θ' ασχοληθουν αλλο'.

-'Κι αν κανεις λαθος' ? επεμενε η κοπελα.

-'Το βιογραφικο μου στα λαθη απλα θα γινει πλουσιοτερο' απαντησε ο Ryan.

       ==========================================

Ολο το πρωινο τρωγοταν να τον ρωτησει σχετικα με τα coyote αλλα αποφασισε να μην το κανει. Δεν της ειχε απαντησει στην ερωτηση το προηγουμενο βραδυ, πιθανον να επραττε το ιδιο και τωρα. Η αληθεια ηταν πως ενοιωθε μια σχετικη ασφαλεια κοντα του αλλα παραλληλα αναρωτιοταν τι αλλα μυστικα μπορει να εκρυβε αυτος ο αγνωστος. Θα εδειχνε ο χρονος μαλλον.

-'Ξεμενουμε απο νερο' ειπε ο Ryan ενω ειχαν αρχισει ξανα τον ποδαροδρομο 'πρεπει να βαλουμε και κατι στο στομα μας και μαλιστα γρηγορα γιατι θα εχουμε θεμα' ειπε.

Ανεβαιναν ενα μικρο λοφακι και οσο ο ηλιος ηταν ακομα χαμηλα μπορουσαν ν' ανταπεξελθουν μα τα πραγματα θα ζοριζαν οταν θ' ανεβαινε η θερμοκρασια. Σταθηκαν αγκομαχωντας στην κορυφη του λοφου και διαπιστωσαν πως οι ατυχες στιγμες τους μπορει να ειχαν μεινει πισω.

-'Εκει κατω, βλεπεις' ? εκανε ο Ryan δειχνοντας με το χερι ενα μιλι πιο περα, στο βαθος. 'Βαζω στοιχημα πως ειναι κοματι του αρχικου δρομου που παρατησαμε. Αν φτασουμε εκει ισως ειμαστε τυχεροι και περασει καποιος να μας παρει' προσθεσε. 'Λιγο ακομα και τα καταφεραμε'.

         ===========================================

Ειχαν καλυψει τα τρια τεταρτα της διαδρομης οταν ο Ryan σταματησε αποτομα. Εμοιαζε προσηλωμενος σε κατι που η Maureen δεν μπορουσε να εντοπισει παρα τις προσπαθειες της.

-'Εκει, στο βαθος' εκανε. 'Καποιο αυτοκινητο κινειται με μεγαλη ταχυτητα και συντομα θα βρεθει, αν συνεχισουμε ετσι, μπροστα μας' ειπε δειχνοντας με το χερι του.

-'Και τι περιμενουμε τοτε' ? εκανε ενθουσιασμενη η Maureen.

-'Κοιτα πεντακοσια μετρα πισω απο το αμαξι'.

Η Maureen υπακουσε και τοτε το προσεξε.

-'Το αμαξι πισω κυνηγαει το πρωτο' αποφανθηκε ο Ryan 'γι αυτο τρεχει διαβολεμενα. Αν συνεχισουν ετσι σιγουρα θα το προλαβει στο σημειο που θα βγουμε εμεις στον δρομο' κατεληξε.

-'Και τι κανουμε τοτε' ?

-'Παμε γρηγορα προς τα κει, το μπροστινο αυτοκινητο ειναι το δικο μας, συνεπως πρεπει να δυσκολεψουμε τη ζωη του δευτερου' εκανε με σιγουρια ο Ryan.

       ==========================================

Ειχαν κρυφτει πισω απο μια μεγαλη συσταδα θαμνων, ακριβως στο οριο με την ασφαλτο. Απο εκεινο το σημειο ειχαν την δυνατοτητα να παρακολουθουν τα παντα απο σχετικα κοντινη αποσταση, συντομα τα δυο αυτοκινητα θα περνουσαν απο μπροστα τους.

-'Γιατι το μπροστινο και οχι το πισω αμαξι' ? ρωτησε η Maureen.

-'Η κοινη λογικη λεει πως οι πολλοι κυνηγουν τους λιγους και οχι οι λιγοι τους πολλους. Οποιο αμαξι εχει τους λιγοτερους επιβατες ειναι για μας, το αλλο θα ειναι προβλημα. Εξ' αλλου, ευκολοτερα χειριζεσαι λιγα ατομα παρα ενα τσουρμο, καταλαβες' ?

Η Maureen κουνησε καταφατικα το κεφαλι της. Ειχε λογικη αυτο που ελεγε, δεν θα διαφωνουσε.

Η αποσταση αναμεσα στα δυο αυτοκινητα ειχε μικρυνει πολυ, φανηκαν και τα δυο να ερχονται με ορμη απο το βαθος. Ο Ryan κρατουσε το οπλο στα χερια του ετοιμος να πυροβολησει.

Το πρωτο αμαξι μ' εναν επιβατη περασε απο μπροστα τους και λιγα δευτερολεπτα μετα ακολουθησε το αλλο που ειχε το λιγοτερο τρεις. Ολα εγιναν σχεδον σε χρονο μηδεν.

        ==========================================

Ο Ryan αδειασε τον γεμιστηρα του πυροβολωντας επανειλημμενα το δευτερο αυτοκινητο αλλα δεν ηταν σιγουρος να ειχε πετυχει κατι. Λιγα μετρα πιο κατω το αμαξι με τους πολλους επιβατες αρχισε να κανει ζιγκ ζαγκ, ο οδηγος προφανως εκοψε αποτομα το τιμονι ενω παραλληλα φρεναριζε κι αυτο ειχε σαν αποτελεσμα το οχημα να ντελαπαρει και ν' αρχισει να παιρνει συνεχεις τουμπες μεχρι που σταματησε στην ακρη του δρομου. Ο Ryan ειχε ηδη ξεκινησει να τρεχει προς τα κει ενω λευκος καπνος εβγαινε απο το καπω του αυτοκινητου. Τεσσερις αντρες βγηκαν αιμοφυρτοι απο μεσα, ολοι απο μια στραπατσαρισμενη πορτα με θρυμματισμενα τζαμια μα μονο οι δυο κρατουσαν οπλα στα χερια τους. Ο Ryan δεν ανοιγοκλεισε καν τα ματια του.

Αδειασε τον νεο γεμιστηρα του οπλου του πανω στους τραυματιες ξαπλωνοντας τους νεκρους στην καυτη ασφαλτο διχως ν' ακουστει ψιθυρος απο καμια απο τις δυο πλευρες.

Η Maureen κοιτουσε αποσβολωμενη ολη τη σκηνη ενω σε καθε πυροβολισμο που εριχνε ο Ryan ενοιωθε το καρδιοχτυπι της ν' αυξανει σε ενταση. Βγηκε δειλα απο την κρυψωνα της.

       ===========================================

Τα επομενα συνεβησαν ολα ταυτοχρονα. Ο Ryan γεμιζε παλι το οπλο του, το καταδιωκομενο οχημα ερχοταν σιγα με την οπισθεν προς τα πισω ενω η Maureen ξερνουσε διπλα στο αναποδογυρισμενο αυτοκινητο μπροστα στο θεαμα των νεκρων αντρων. Ο επιβατης του οχηματος βγηκε και βαδισε προς το μερος του Ryan ενω και ο τελευταιος επραττε το ιδιο.

-'Αν δεν ειχες παρεμβει την ειχα ασχημα' εκανε ο οδηγος. 'Με κυνηγανε ποσα χιλιομετρα τωρα και ητανε ζητημα χρονου να μ' εφταναν. Σ' ευχαριστω πολυ'.

-'Τεσσερις μ' εναν δεν μου καθεται καλα' απαντησε ο Ryan ενω κοιτουσε εξονυχιστικα τριγυρω.

-'Brett Huey Stockton' εκανε ο αντρας. 'Πως βρεθηκατε εδω' ?

-'Ryan Tozo κι αυτη εκει ειναι η Maureen MacKey. Το αυτοκινητο μας επνευσε τα λοισθια και ειμαστε στον ποδαροδρομο εδω και μιαμιση μερα. Εχεις λιγο νερο περισσευουμενο' ?

Ο Brett πηγε πισω στο αμαξι κι επεστρεψε με δυο μπουκαλια νερο. Εδωσε το ενα στον Ryan και πεταξε το αλλο στην Maureen, που παρα την κατασταση της, το επιασε στον αερα. 

      ============================================

-'Το λιγοτερο που μπορω να κανω' ειπε. 'Χρειαζεστε μεταφορικο οχημα' ?

Ο Ryan ενευσε καταφατικα.

-'Που πηγαινατε να εχουμε το καλο ρωτημα' ? ειπε ο Brett.

-'Σ' ενα Κ.Ε.Λ.Ν, καπου κοντα στην κωμοπολη Claymore. Ισως εκει βρουμε απαντησεις στα ερωτηματικα που εχουμε, αν υπαρχει κανεις. Εσυ για που ησουνα' ?

-'Να πω την αληθεια δεν ειχα συγκεκριμενο προορισμο στο μυαλο μου. Βασικα απλα οδηγουσα οταν επεσα πανω σ' αυτους' προσθεσε δειχνοντας τα πτωματα στην ασφαλτο. 

-'Εχει γεμισει ο τοπος αρπακτικα' εκανε η Maureen. 'Μονο αυτοι σε κυνηγουσαν '?

-'Μονο αυτους ειδα εγω κυρια μου' απαντησε ο Brett. 'Αν υπαρχουν κι αλλοι δεν το ξερω'.

-'Καλα θα κανουμε να φυγουμε το συντομοτερο δυνατον απο δω' επεσημανε ο Ryan. 'Αν εχουν παρεα ισως εμφανιστουν απο στιγμη σε στιγμη, ειναι επιφοβο να παραμενουμε εδω'.

-'Τοτε τι καθομαστε' ? ειπε ο Brett. 

      ============================================

Ο Brett και ο Ryan πεταξαν τα πτωματα μεσα στις συσταδες αλλα δεν μπορουσαν να κανουν κατι για το αναποδογυρισμενο οχημα τους, ετσι το παρατησαν στη θεση του. Για ενα μικρο χρονικο διαστημα τα ματια ολων ηταν καρφωμενα στους καθρεφτες για το ενδεχομενο η παρεα αυτων που ειχε εξοντωσει ο Ryan να τους ακολουθουσε. Απο ενα σημειο και μετα ηταν σιγουροι πως δεν υπηρχε κανεις στο κατοπι τους κι αυτο εριξε την αδρεναλινη τους σε φυσιολογικα επιπεδα.

-'Σε Κ.Ε.Λ.Ν ε' ? ρωτησε ο Brett. 'Πιστευετε πως για ολο αυτο ευθυνεται καποιος ιος' ?

-'Κανεις δεν ξερει' απαντησε η Maureen. 'Ισως εκει βρουμε αρμοδιους που θα μας κατατοπισουν. Βλεπεις, κανεις δεν ηταν προετοιμασμενος για κατι τετοιο και ολοι ουσιαστικα αυτοσχεδιαζουμε'.

-'Συναντησες τιποτα περιεργο στην διαδρομη σου' ? ρωτησε ο Ryan τον Brett.

-'Πιο περιεργο απ' οτι συμβαινει αυτες τις μερες ? 

Ο Ryan κουνησε το κεφαλι του, σημαδι πως συμφωνουσε.

-'Συντομα το περιεργο θα γινει καθημερινοτητα' ειπε η Maureen 'πολυ συντομα'.