Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

 

                                                               ΚΕΦΑΛΑΙΟ 34

-'Ostima Liquium ? Ε, αυτο πια ! Παντα μ' εντυπωσιαζε η συλλογη ποτων σου In -Adu αλλα Ostima Liquium ? Μπορεις να μου πεις πως τα καταφερνεις' ?

-'Ολα ειναι θεμα καλης θελησης Bana Kersis. Οσο υπαρχουν καποιοι με την καλη διαθεση να προσφερουν τα δωρα τους αλλο τοσο εχω κι εγω την καλη διαθεση να τα δεχτω'.

Ο Bana Kersis πηρε το ποτηρι που του προσφερε ο In-Adu με το Ostima Liquium, εκατσε σε μια αναπαυτικη πολυθρονα και απολαυσε την πρωτη γουλια με ανυπομονησια.

-'Πως εξελισσεται λοιπον το εργο που εχεις αναλαβει' ? ρωτησε.

Ο In-Adu τον μιμηθηκε κι εκατσε ακριβως απεναντι του μ' ενα Ostima Liquium στο χερι.

-'Συμφωνα με την τελευταια ενημερωση που ειχα ειμαστε μεσα στο χρονοδιαγραμμα. Ακομα κι εμφανιστουν απροοπτα πιστευω πως ολα θα κυλησουν ομαλα και θα εχουμε τελειωσει μεσα στο προβλεπομενο οριο. Βλεπεις, επειδη δεν ειναι κατι το αμελητεο το εχω αναθεσει στον καλυτερο απο τον οποιο εχω ηδη θετικα δειγματα γραφης απο προηγουμενες συνεργασιες μας'.

           ===========================================

-'Αυτα ειναι πολυ ευχαριστα νεα. Δεν ξερεις ποσο εχω στεναχωρηθει που δεν μπορεσα να σε καλυψω οικονομικα οταν μου το ζητησες. Αντιλαμβανεσαι πως κατω απο αλλες συνθηκες δεν θα ειχε καν τεθει ζητημα, αυτο ομως ηταν κατι που ομολογω πως δεν το περιμενα'.

-'Αληθεια, τι εχεις κανει μ' αυτο το θεμα ? Συνεχιζουν να σ' εκβιαζουν ακομα αθεατα' ?

Ο Bana Kersis σηκωθηκε και αρχισε να βηματιζει μεσα στο δωματιο.

-'Οπως σου ειχα πει θα εψαχνα να βρω απο που προερχεται αυτος ο εκβιασμος. Δεν εχει να κανει σε σχεση μονο μ' εσενα, αυτος ο εκβιασμος πρακτικα μου εχει δεσει τα χερια σε οτιδηποτε θα ηθελα να κανω και θα ειχα αντιμετωπους αυτους που μ' εκβιαζουν. Εβαλα εμπιστους ανθρωπους μου να το κοιταξουν και ειχα αποτελεσματα πολυ πιο γρηγορα απ' οτι περιμενα'.

Απο μακρια ο In-Adu του εκανε νοημα να συνεχισει και ο Bana επεστρεψε στο καθισμα του.

-'Ηταν αυτοι που ειχαμε και οι δυο υποψιαστει, οι Αντιπροσωποι των 7 Αυτονομιων με τα νηματα ουσιαστικα να τα κουναει ο Stakko Xhaki της Αυτονομιας του Zenigal'.

          ==========================================

-'Ο Stakko παντα ηταν φιλοδοξος' εκανε ο In-Adu. 'Αυτο που του στοιχισε περισσοτερο ηταν οταν εκλεγηκα εγω στην Αναδιαρθρωση Επικρατειας. Δεν το ξεπερασε ποτε'.

-'Αν ειχε παραμεινει ενας απλος πικροχολος ηγετης μιας Αυτονομιας δεν θα υπηρχε θεμα' παρατηρησε ο Bana. 'Το προβλημα ειναι πως νοιωθει αδικημενος και ειναι ικανος να κανει τα παντα για να παρει αυτα που πιστευει πως του στερησαν χωρις λογο. Γι αυτο και προσπαθησε να χτυπησει εσενα απενεργοποιωντας ουσιαστικα εμενα' συμπληρωσε.

-'Τελικα ουτε αυτο του βγηκε ομως' σχολιασε χαιρεκακα ο In -Adu.

-'Δεν καταλαβαινεις' ειπε ο Bana. 'Το οτι εχασε μια μαχη δεν τον αποτρεπει, ισα ισα που θα ψαξει να βρει αλλους τροπους να σε υποβαθμισει και κατα συνεπεια να δημιουργησει προβλημα και σε οσους στεκονται στο πλευρο σου. Οχι, οχι In-Adu, ετσι οπως το βλεπω εγω μονο ενας τροπος υπαρχει για να εχουμε το κεφαλι μας ησυχο απο τον Stakko και τις μηχανορραφιες του'.

Ο In-Adu γυρισε και τον κοιταξε με το φρυδι ανυψωμενο σ' ενδειξη αποριας.

       ============================================

-'Ο Stakko Xhaki πρεπει να φυγει απο την μεση' ειπε ο Bana κανοντας ενα νοημα ταυτοχρονα για να προλαβει την ενδεχομενη αντιδραση του συνομιλητη του.

-'Αν μεινει ζωντανος θα μπλεκει στα ποδια μας με καθε ευκαιρια. Μια απ' αυτες να ευοδωσει εμεις χανουμε το παιγνιδι. Τα εχω σκεφτει ολα, πιστεψε με. Αυτο που χρειαζομαστε ειναι καποιον εμπιστο να κανει την δουλεια για μας. Καποιον που θα το κανει να φανει σαν ατυχημα και δεν θα πεσει η παραμικρη υποψια πανω μας. Καταλαβαινω πως σου ακουγεται κατι τετοιο αλλα βαθια μεσα σου ξερεις πως ο Stakko δεν θα σταματησει ν' αποτελει μια συνεχη απειλη και για τους δυο'. 

-'Και τι προτεινεις' ?

-'Χρειαζομαστε καποιον εξω απο τον κυκλο μας, καποιον που κανεις δεν θα τον συνδεσει μαζι μας και καποιον που θα πετυχει γιατι αν δεν τα καταφερει ο Stakko θα φροντισει να παρει τετοια μετρα προστασιας που δεν θα ξαναβρουμε αλλη τετοια ευκαιρια'.

-'Εχεις καποιον στο μυαλο σου' ?

       ============================================

-'Rugana Vexalo'.

Ο In-Adu πεταχτηκε τοσο αποτομα απο την καρεκλα του που το ποτηρι με το πολυτιμο και σπανιο Ostima Liquium επεσε στο χαλι απο τα χερια του ποτιζοντας το.

-'Εχεις τρελαθει ? Εχεις τρελαθει τελειως ? Η Rugana 'Psychosa' Vexalo ? κραυγασε.

-'Ασε με να σου εξηγησω' εκανε ο Bana προσπαθωντας να ηρεμησει τον συνομιλητη του.

-'Μου φανηκε πως ειπες το ονομα Rugana Vexalo, πες μου πως παρακουσα' ειπε ο In -Adu.

-'Μπορεις να με ακουσεις για δυο λεπτα ? Αυτο σου ζηταω μονο' εκανε ο Bana.

-'Ενταξει, σ' ακουω αλλα σου λεω απο τωρα οχι, οχι και ξανα οχι'.

Ο Bana σηκωσε τα χερια ψηλα σε ενδειξη απογοητευσης απο την αντιδραση του In-Adu.

-'Με τετοια προκαταληψη δεν ξερω αν πρεπει καν να συνεχισω να μιλαω' ειπε.

-'Προκαταληψη ? Προκαταληψη το λες εσυ αυτο ? Bana, εχεις ξεχασει τι εστι Rugana ? Να σου θυμισω μερικα πραγματα που παριστανεις πως δεν τα θυμασαι' ?

        ===========================================

-'Ξερω απο τωρα τι θα μου πεις In-Adu, δεν υπαρχει'...

-'Εγω ημουνα αυτος που την ειχε προσλαβει, αν θυμασαι καλα' εκανε ο In-Adu διακοπτοντας τον 'και εγω ημουνα αυτος που την εξορισε σαν ανεπιθυμητη απο τις 7 Αυτονομιες. Εβλεπα απο την αρχη πως επιδεικνυε εναν καποιο υπερβαλλοντα ζηλο στη δουλεια της αλλα ποτε, μα ποτε, δεν περιμενα οσα συνεβησαν. Ξεχασες πως δολοφονησε εν ψυχρω 13 ατομα ? Στην μανια της να εντοπισει εναν επαναστατη μαζεψε ολο τον οικισμο, τοσες ψυχες αθωες, τους εβαλε στο σκαφος της και καθε εναν που ρωτουσε για το που βρισκοταν αυτος που εψαχνε και δεν επαιρνε απαντηση τους πετουσε λες και ηταν σκουπιδια στο κενο. 13 αθωοι παγωμενοι, νεκροι και ουτε μυς στο προσωπο της δεν συσπαστηκε. Το αλλο ? Σκοτωσε λες και ηταν χαρτινοι στοχοι δυο μικρα παιδια που ειχε παρει ομηρους ενας τρομοκρατης για να μπορεσει μετα να σκοτωσει κι αυτον. Και να ηταν μονο αυτα ? Οι τρεις νεκροι νεοσυλλεκτοι οταν ειχε αναλαβει την εκπαιδευση μιας διμοιριας, τα διαλυμενα σκαφη, τα βασανιστηρια στις ανακρισεις κι ενα σωρο ακομα'.

       ============================================

-'Τα ξερω ολα αυτα' εκανε ο Bana.

-'Τα ξερεις αλλα μου πετας καταμουτρα τ' ονομα της. Εμενα θεωρει υπευθυνο για την αποπομπη της και την εξορια της, φανταζομαι πως απο τοτε απλα θα εχει χειροτερεψει κι αλλο. Οχι Bana, βγαλτο απο το μυαλο σου, ξεχνα αυτο το ονομα. Οτι αλλο ειναι το συζηταω, οχι αυτο'.

-'Παραδεχομαι πως οτι περιεγραψες τα εχει κανει κι ακομα περισσοτερα. Σε ρωταω ομως το εξης. Οτι δουλεια της ειχες αναθεσει την εφερε σε περας ? Μην αρχισεις να μου λες το πως, απαντησε μου απλα σ' αυτο. Απετυχε ποτε σε καποια αποστολη της, ναι η οχι' ?

-'Τι σημασια εχει αυτο τωρα' ? εκανε ο In-Adu εκνευρισμενος.

-'Απαντησε μου σε οτι σε ρωτησα σε παρακαλω'.

-'Οχι, οτι ειχε αναλαβει παντα το διεκπεραιωνε επιτυχως'.

-'Ωραια, μπορεις να κρατησεις μονο αυτο το κοματι και να με ακουσεις' ?

-'Τι θελεις να πεις' ?

    =============================================

-'Εχω μαθει απο εγκυρες πηγες που βρισκεται η Rugana και ξερω τι ακριβως κανει. Απο τοτε που την εδιωξες δουλεψε με καποιους λαθρεμπορους καρκαντιου, μετα εκανε μια δικη της ομαδα απο ατομα που διελυαν κλεμενα σκαφη και πουλουσαν τα εξαρτηματα τους και τωρα βρισκεται στον Hemilus Prime οπου παριστανει την πιλοτο στον καθε τουριστα του συμπαντος που θελει να ζησει μια περιπετεια. Με δυο λογια σχεδον αφραγκη και μαλλον απελπισμενη. Μια τετοια προταση θα της ερχοταν γαντι, δεν θα το σκεφτοταν καν. Αν η προταση ερχοταν απο σενα οχι μονο δεν θα δεχοταν αλλα θα εψαχνε ευκαιρια να σου την φερει. Αν ομως η προταση γινοταν απο καποιον αγνωστο, εμενα παραδειγματος χαρην ? Το πλεονεκτημα μας ειναι πως εμεις ξερουμε γι αυτην, εκεινη δεν ξερει τιποτα για μενα. Σκεφτομουνα να την πλησιασω και να της αναθεσω την εξοντωση του Stakko εναντι αδρης αμοιβης και κατω απο συγκεκριμενους ορους'.

-'Τοτε εμενα τι μου το λες ? Κανε οτι νομιζεις, εμενα ασε με εξω'.

-'Μα αυτο θα κανω. Απο σενα χρειαζομαι μονο μια μικρη εκδουλευση, ευκολα πραγματα'.

      ============================================

-'Προσεξε τι θα μου ζητησεις Bana Kersis'.

-'Θα χρειαστω για να κλεισω την συμφωνια τον Edregg τον Μανδυα, τον δικο σου'.

-'Δεν καταλαβαινω. Τι χρειαζεσαι και για ποσο τον Μανδυα' ?

-'Μονο στην πρωτη συναντηση που θα κλεισω την συμφωνια. Αν παω μονος θα με θεωρησει ευκολο θυμα, αν ομως ειναι μαζι μου ο Edregg θα καταλαβει πως εχω ισχυρες πλατες και δυνατες διασυνδεσεις και θα ειναι πιο μαζεμενη. Για ενος τεταρτου δουλεια, οχι περισσοτερο'.

-'Χρειαζεσαι τον Μανδυα σαν σωματοφυλακα δηλαδη'.

-'Ακριβως. Ασε που δεν ξερω ποιον αλλον μπορει να κουβαλησει μαζι της. Κοιτα In-Adu, δεν σου λεω πως ειναι και οτι το καλυτερο, σου λεω ομως πως ειναι οτι πιο ασφαλεστερο. Βαζουμε την Rugana να κανει την βρωμικη δουλεια, της πεταμε δεκα νομισματα και ξεφορτωνομαστε διχως κανεις να μας υποπτευθει ενα αγκαθι στα πλευρα μας που δεν προκειται να φυγει μονο του. Εσυ δεν θα φανεις πουθενα, ολη την διαδικασια θα την αναλαβω εγω'.

    ============================================== 

-'Εγω θα την πληρωσω οταν τελειωσει την δουλεια, εσυ θα μου δωσεις μονο τον Edregg για μιση ωρα. Κι αν αποτυχει και χασει το κεφαλι της ? Ποιος θα την συνδεσει με μας ? Κανεις'.

-'Δεν ξερω' μουρμουρισε ο In-Adu. 'Παντα πιστευα πως δεν θα επεφτα ποτε ξανα πανω σ' αυτο το ονομα' προσθεσε. 'Ειλικρινα, δεν ξερω' ολοκληρωσε κοιτωντας τον Bana Kersis.

-'Μονο καποιος σαν την Rugana μπορει να τα καταφερει. Εχεις δει την ασφαλεια που εχει παντα μαζι του ο Stakko. Μην ξεχνας πως καθε μερα γινεται και πιο επικινδυνος, πιο απληστος'.

-'Θα μιλησω με τον Μανδυα να δω ποτε μπορει να σε συνοδεψει στο ταξιδι σου. Δεν θελω ν' αφησει πισω αυτο που πανω του δουλευει αυτον τον καιρο. Ενταξει' ?

-'Φυσικα' εκανε ο Bana χαμογελωντας. 'Δεν θα μας παρει πανω απο μια μερα να παμε στον Hemilus Prime και να κλεισω την συμφωνια. Οποτε μπορει να διαθεσει αυτην τη μερα ο δικος σου εκεινη την μερα θα παμε, δεν εχω προβλημα μ' αυτο. Νομιζω πως χρειαζομαστε λιγο ακομα απ' αυτο το θεσπεσιο Ostima Liquium' προσθεσε. 'Να γεμισω το ποτηρι σου' ? ρωτησε.

 

 

       

 

   

            Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

                                                             ΚΕΦΑΛΑΙΟ 33

 

Η αποφαση της να παρει αιχμαλωτους απο εκεινο το παρατηρητηριο τον ειχε εκπληξει δεδομενου πως δεν ειχε περασει μεγαλο χρονικο διαστημα απο τοτε που ειχε εξοντωσει με ευκολια και ανεση τοσο κοσμο. Η δικαιολογια βεβαια που προεβαλλε ειχε λογικη βαση, αυτος ηταν εξαλλου και ο λογος που συναινεσε, ομως αυτη η γυναικα ηταν πραγματικα το κατι αλλο.

-'Δεν ξερω ποσοι θα υπαρχουν σ' εκεινη τη βαση' του ειχε πει. 'Απο τους υπολογισμους που εχω κανει, κι αν αυτα που εμαθα απο την ανακριση ειναι αληθινα θα βρισκονται καπου στα δεκα ατομα, πραγμα που σημαινει πως μειονεκτουμε αριθμητικα κατα πολυ. Εχοντας ομως μερικους ομηρους ισως μπορεσουμε να μπουμε σε καποια διαδικασια διαπραγματευσης. Στην κατασταση που ειμαστε δεν εχουμε περιθωριο να καψουμε κανενα απο τα λιγα χαρτια που εχουμε'.

Εμοιαζε σωστο και μαλλον ηταν. Οπως και να ειχε, μολονοτι δεν γνωριζε τιποτα απολυτως για το ποιον της, η αισθηση πως αυτη η γυναικα μπορουσε να γινει ακρως επικινδυνη ανα πασα στιγμη δεν εφευγε απο το μυαλο του. Ενας πολυτιμος συμμαχος, ενας απευκταιος αντιπαλος.

               =========================================

Το σχεδιο ηταν και παλι δικο της. Τρια ατομα υπηρχαν ολα κι ολα στο παρατηρητηριο, επικεφαλης εμοιαζε να ειναι μια γυναικα λοχαγος που μοιραζε εντολες αριστερα και δεξια. Ειχαν περιμενει υπομονετικα να νυχτωσει και τοτε κινηθηκαν. Ο φρουρος που φυλαγε σκοπια σωριαστηκε στο εδαφος μ' ενα και μονο χτυπημα στο πισω μερος του κεφαλιου, τ' αλλα ηταν ευκολα. Επιασαν την αξιωματικο και τον αλλο μοναδικο στρατιωτη κυριολεκτικα στον υπνο. Χρησιμοποιησαν τις χειροπεδες τους για να τους δεσουν σε σημεια που ηταν αδυνατον ν' απελευθερωθουν, τους φιμωσαν για ν' αποφυγουν δυσαρεστες εκπληξεις και τωρα, λιγο πριν το χαραμα σχεδιαζαν τις επομενες κινησεις τους σχετικα με την βαση. Αυτο που τους διεκοψε ηταν ενας αμυδρος θορυβος που ειχαν συλλαβει μονο τ' αυτια της Tristessa. Ο Noff δεν ειχε ακουσει τιποτα αλλα για να το ελεγε η Tristessa πως κατι ειχε ακουσει ετσι θα ηταν. Τωρα ειχε παρει τις διοπτρες νυχτος και απο το παραθυρο προσπαθουσε να εντοπισει την πηγη του θορυβου. Λιγα λεπτα μετα ειχε σαφη εικονα για το τι ειχε προκαλεσει τον θορυβο εκεινο.

              ========================================

Υπηρχαν τεσσερα ατομα μεσα σ' εκεινο το στρατιωτικο τζιπακι αλλα κατι απο την πρωτη στιγμη δεν της πηγαινε καλα. Αν εξαιρουσε το θηλυκο που καθοταν μπροστα στο καθισμα του συνοδηγου που ανεδυε γνησια αυρα στρατιωτικου οι υπολοιποι δεν την πλησιαζαν καν. Στα τοσα χρονια επαγγελματικης καριερας η Tristessa O' Harlan ειχε μαθει να εξεταζει την παραμικρη λεπτομερεια, αυτος ηταν ενας βασικος λογος που ακομα ηταν ζωντανη. Η μνημη της συγκρατουσε τα παντα, ακομα κι οταν αυτα τα παντα εμοιαζαν εντελως περιττα εκεινη τη στιγμη. Ερχοταν ομως μια στιγμη που αυτη η παρατηρητικοτητα της της ειχε σωσει τη ζωη παμπολλες φορες. Οσο πιο πολυ κοιτουσε τα υπολοιπα ατομα τοσο περισσοτερο σιγουρευοταν πως οι τρεις επιβαινοντες απλα φορουσαν ρουχα στρατιωτικα, στρατιωτικοι δεν ηταν με τιποτα. Τις αρχικες της υποψιες επιβεβαιωσε μια ακομη λεπτομερεια που δεν ηταν εμφανης με την πρωτη ματια. Τα χερια της αξιωματικου δεν βρισκονταν μπροστα οπως ειναι η φυσικη τους θεση αλλα και τα δυο πισω απο την πλατη της, γεγονος που ενδεχομενως σημαινε πως ηταν δεσμια.

           ======================================== 

Η σφαιρα καρφωθηκε μπροστα απο το τζιπ ενω παραλληλα ακουγοταν και μια προσταγη.

-'Σταματηστε εκει που βρισκεστε αλλιως η επομενη θα ειναι δικη σας' ειπε η Tristessa.

O Brett κοκκαλωσε το τζιπακι αμεσα μην ξεροντας τι να πραξει μετα. Παραλληλα το μυαλο του Ryan δουλευε πυρετωδως. Αν τους ειχαν παρει χαμπαρι θα ειχαν ανοιξει πυρ, τουλαχιστον στους υπολοιπους πλην της αιχμαλωτου. Αν παλι δεν τους ειχαν αντιληφθει δεν ειχαν κανενα λογο να πυροβολησουν εναντιον τους, ειδικα οταν στο οχημα βρισκοταν αξιωματικος δικος τους.

Η Tristessa εξακολουθουσε να τους παρατηρει προσεκτικα μεσα απο την διοπτρα του οπλου της κι εξαφνα η παρατηρητικοτητα της ηταν αυτη που εδωσε την λυση σ' εκεινη την αμηχανη στιγμη.

-'Ο οδηγος να βγαλει το πηλικιο του' διεταξε με τον Brett να υπακουει αμεσα.

-'Brett ? Brett Huey Stockton ? Τι διαβολο κανεις εσυ εδω' ? ειπε.

-'Tristessa' ? Εσυ εισαι' ? εκανε εκπληκτος ο νεαρος.

-'Βαδισε προς τα εδω αργα και ηρεμα' τον προσταξε η Tristessa.

             ========================================

Τον αφησαν να φτασει εξω απο την πορτα και ο Brett προσεξε πως ενας αγνωστος αντρας τωρα τον σημαδευε απο κοντα. Η πορτα ανοιξε και τον αφησαν να μπει μεσα. Δεν υπηρχε κανενας να σημαδευει τους υπολοιπους αλλα εκεινοι δεν το ηξεραν, ετσι ειχαν παραμεινει στο ιδιο σημειο που τους ειχε διαταξει η Tristessa. Η τελευταια πλησιασε τον Brett παντα κρατωντας το οπλο της.

-'Ποιοι ειναι αυτοι ? Τι κανετε εδω ? Που ειναι η Silea ? ρωτησε.

-'Με βοηθησαν στον δρομο, ειναι ενταξει' ειπε ο Brett. 'Πρακτικα μου εσωσαν τη ζωη και οχι μονο μια αλλα δυο φορες. Η δευτερη ηταν απο στρατιωτες που διοικουσε εκεινη στο τζιπ'.

-'Εγγυασαι γι αυτους' ? ρωτησε η Tristessa και ο Brett εγνεψε καταφατικα.

-'Πες τους ν' αφησουν τα οπλα τους στο τζιπ και να ερθουν μαζι με την αιχμαλωτη' εκανε η Tristessa. 'Στην παραμικρη υποπτη κινηση θ' ανοιξω πυρ' προειδοποιησε.

-'Νομιζεις πως ειναι καλη ιδεα' ? εκανε ο Noff μολις εφυγε ο Brett.

-'Ισως η καλυτερη που θα μπορουσαμε να εχουμε' ηρθε η απαντηση.

           =========================================

Πεντε λεπτα αργοτερα ολα ειχαν ξεκαθαρισει. Εγιναν οι απαραιτητες συστασεις και η Ines Santabia βρεθηκε μαζι με τους υπολοιπους αιχμαλωτους δεμενη σε μια γωνια, συνολικα πια τεσσερεις, αναμεσα στους οποιους υπηρχε και η λοχαγος Melissa Kusevski. 

H Tristessa με τον Noff τους εξιστορησαν ολα οσα ειχαν συμβει, τον λογο για τον οποιο ειχαν παρει εκεινους τους ομηρους καθως και τα σχεδια τους για τις επομενες κινησεις τους. Κατ' αντιστοιχια η ομαδα του Ryan επραξε το ιδιο και συντομα ολοι κατεληξαν πως αν μη τι αλλο φαινοταν να υπαρχει ενας κοινος στοχος. Η Tristessa πηρε καποια στιγμη παραμερα τον Brett.

-'Τι εγινε με την Silea ? Γιατι χωρισατε' ?

Ο Brett της εξηγησε αναλυτικα και η Tristessa βυθιστηκε σε σκεψεις.

-'Ελπιζω να ειναι καλα' ειπε στο τελος. 'Ομολογω πως δεν περιμενα ν' αντιδρασει ετσι. Κι αυτοι που την πηραν ? Πως σου φανηκαν' ?

-'Μια χαρα. Ευγενικοι και προθυμοι να βοηθησουν. Ειμαι σιγουρος πως ειναι ενταξει'. 

          ========================================

-'Δεν μπορουμε ν' ανησυχουμε για πραγματα που ειναι πανω κι εξω απο μας' ειπε η Tristessa. 'Πρεπει να δουμε τι θα κανουμε τωρα, χρειαζομαστε ενα στρατηγικο σχεδιο για να κινηθουμε'.

Ειχαν κατσει ολοι γυρω απο ενα τραπεζι ενω η Maureen λιγο πιο περα προσεχε τους δεσμιους αιχμαλωτους. Ειχε προσεξει τις ματιες που ανταλασσαν μεταξυ τους η Santabia με την Kusevski καθως αναζητουσαν τροπο ν' απελευθερωθουν μα κατι τετοιο εμοιαζε απιθανο. Αν εξαιρουσε κανεις την Tristessa και τον Brett που ειχαν συναντηθει ξανα ολοι οι αλλοι προσπαθουσαν να καταλαβουν τι ρολο επαιζε ο απεναντι καθημενος. Ο Ryan ειχε αντιληφθει αμεσα πως η Tristessa ηταν σκληρο καρυδι, καλα εκπαιδευμενη, ψυχραιμη και αποφασιστικη κατι που απεκλειε εντελως την πιθανοτητα να ειναι συγγραφεας οπως ειχε επισημανει καποια στιγμη ο Brett. Οσο για τον Noff αυτος κι αν ηταν μεγα μυστηριο. Λιγολογος, αεικινητος, εχοντας παντα κοντα του διχως να την αποχωριζεται ποτε την τσαντα του, λες και η ζωη του εξαρτιοταν απ' αυτην. Του ειχε δωσει την αισθηση πως εκρυβε κατι, κατι που δεν σκοπευε να μοιραστει με κανεναν.

        ===========================================

Ο Brett ηταν ο Brett που θυμοταν, μολονοτι η δικαιολογια του για το φευγιο της Silea εμοιαζε προχειρη. Η Mureen εμοιαζε να ειναι αυτο ακριβως που ειχε δηλωσει. Μια σπουδαστρια κινηματογραφου, απειρη, διστακτικη και κατα βαση εξαρτωμενη απο αλλους, τυπικο δειγμα μια νεαρης γυναικας που ακομα δεν εμοιαζε να εχει εμπεδωσει ολα οσα ειχαν συμβει. Αυτος που την προβληματιζε ηταν ο Ryan. Ειχε αποφυγει εντεχνα ν' αναφερθει στα κοματια της ζωης του πριν τα γεγονοτα κι αυτο που τον χαρακτηριζε ηταν μια ευστροφια αμεση συνεπικουρουμενη απο μια μεταλλικη ψυχροτητα. Ο τροπος που οι αλλοι ειχαν διηγηθει το πως ειχε εξοντωσει τους στρατιωτες της Santabia παρεπεμπε σε ανθρωπο αδιστακτο, διχως τυψεις η μετανοιες, αποφασισμενο για ολα ασχετως τι θα επρεπε να κανει, με παγερη αδιαφορια στο αν ειναι νομιμο η παρανομο. Ξεκαθαρα μια περιπτωση που η συμμαχια του θα ηταν πολυτιμη οσο ακρως επικινδυνη θα ηταν μια αντιπαλοτητα μαζι του. Ειχε αποφασισει να κρατησει το ενα ματι της επανω του για καθε ενδεχομενο, η εμπειρια της κρατουσε τις αισθησεις της σε επιφυλακη.

        ==========================================

Μελετουσε την τελευταια αναφορα του Saadek, του Αιωρουμενου, και απ' οτι εβλεπε ολα πηγαιναν βαση σχεδιου μια χαρα. Ηταν μια απο τις μεγαλυτερες αναθεσεις που ειχε ποτε και το αποτελεσμα που ειχε μπροστα του ηταν αρκουντως ικανοποιητικο. Η κληση που ειχε στην τετραδιαστατη ψηφιακη οθονη μπροστα του του ηταν παντελως αγνωστη. Απαντησε.

-'Edregg' ειπε η αποκοσμη μορφη που εμφανιστηκε. 'Δεν θα επρεπε να μου κανει εντυπωση που ενας Edregg εχει αναλαβει κατι τετοιο' προσθεσε.

-'Drogin' απαντησε ο Μανδυας. 'Εχω πολυ καιρο να μιλησω με μια Drogin. Πως θα μπορουσα να βοηθησω' ? προσθεσε ενω το βλεμμα βρισκοταν πανω στο κοραλλιομορφο πλασμα απεναντι του.

-'Ξερω πως το προγραμμα σου ειναι πολυφορτωμενο' ειπε η Fu Hargo 'απλα αναρωτιομουνα αν ειχες λιγο χρονο να βρισκομασταν απο κοντα συντομα'.

-'Τι εχουμε να πουμε οι δυο μας' ? απορησε ο Μανδυας.

-'Εχω να σου κανω μια προταση που ξερω πως θα σ' ενδιαφερει' απαντησε η Fu Hargo.

       ===========================================

-'Προταση ? Τι προταση' ? ρωτησε ο Μανδυας.

-'Απο κοντα Edregg, απο κοντα. Μπορεις αυριο το μεσημερι' ?

Ο Μανδυας εμεινε για λιγο σιωπηλος αναρωτωμενος τι μπορει να ηθελε μια Drogin απ' αυτον.

-'Ας πουμε οτι μπορω' εκανε στο τελος. 'Που θελεις να βρεθουμε' ?

-'Στην προβλητα φορτοεκφορτωσης λιγκανιου, στον σταθμο Pujenti. Ειναι καλα' ?

-'Φανταζομαι θα ερθεις μονη' εκανε ο Μανδυας.

-'Φυσικα' χαμογελασε το κοραλλιοπλασμα 'οπως ακριβως κι εσυ' ειπε και η συνδιαλεξη τερματιστηκε αποτομα. Ο Μανδυας εμεινε να κοιταει για λιγο την μαυρη οθονη. Αυτο ηταν κατι που δεν το περιμενε. Τι μπορει να ζητουσε μια Drogin απ' αυτον ? Ηταν γνωστο σε ολους πως οι Drogin δουλευαν συμβουλοι διπλα σε υψηλα ισταμενα προσωπα και τουτη εδω δεν εμοιαζε να λειτουργει για δικο της οφελος. Αναρωτηθηκε αν επρεπε να ενημερωσει τον In-Adu γι αυτο κι απερριψε αμεσα τη σκεψη. Πρωτα θα διαπιστωνε μονος του τι προταση του ειχε η Drogin.  

  

 

 

               Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

                                                                  ΚΕΦΑΛΑΙΟ 32

-'Συμφωνα με τον χαρτη το πολυ σε πεντε ωρες θα ειμαστε εκει' ειπε ο Brett.

-'Κι αν δεν βρουμε κανεναν στο Κ.Ε.Λ.Ν' ? ρωτησε η Maureen 'τοτε τι κανουμε' ?

-'Αν δεν υπαρχει κι εκει κανενας μπορεις να υποστηριξεις πως την εχουμε βαψει' σχολιασε ο Ryan. 'Ειλικρινα δεν ξερω που αλλου θα μπορουσαμε ν' απευθυνθουμε'.

-'Δεν μας φτανανε ολα τ' αλλα, πρεπει να εχουμε και τα ματια μας δεκατεσσερα για ολα αυτα τ' αρπακτικα που κυκλοφορουν στους δρομους' εκανε ο Brett. 'Ακομα και το τελος του κοσμου καποιοι συνεχιζουν να το εκμεταλλευονται για δικο τους οφελος'.

-'Μα ποιο το νοημα, δεν το καταλαβαινω' απορησε η Maureen.

-'Απλουστατα, στην σχεδον απιθανη περιπτωση που τα πραγματα επανελθουν στην προτερη μορφη τους αυτοι θα εχουν αποκομισει οτι μπορεσαν' της ειπε ο Ryan.

-'Ειναι οι καιροι τετοιοι που ο καθενας μπορει να εξωτερικευσει καθε τι αρρωστο που εκρυβε και να ξερει πως δεν θα υπαρξουν οι αναλογες συνεπειες' παρατηρησε ο Brett.

            ===========================================

Η κουβεντα τους ειχε απορροφησει σε τετοιο βαθμο που κανεις τους δεν το προσεξε. Το αμαξι πατησε πανω στην αρμαθια με τα καρφια, τα λαστιχα του εσκασαν μονομιας και το οχημα χανοντας την προσφυση του πανω στην ασφαλτο αρχισε να κανει αναρχους ελιγμους διχως να υπακουει στις εντολες του τιμονιου. Βγηκε απο το δρομο, εκανε καμποσα μετρα μεσα σ' ενα χωραφι γεματο με πανυψηλα καλαμποκια και προοδευτικα σταματησε. Κανεις απο τους επιβατες δεν ειχε παθει κατι, απλα το γεγονος τους ειχε πιασει στον υπνο. Κατεβηκαν με δυσκολια προσπαθωντας να συνειδητοποιησουν τι ειχε συμβει. Δεν τους δοθηκε ο απαραιτητος χρονος.

-'Σηκωστε τα χερια ψηλα και παραμεινετε ακινητοι' ακουσαν μια φωνη απο καπου να προσταζει. 'Ριξτε οτι οπλισμο εχετε στο εδαφος τωρα. Στην παραμικρη λαθος κινηση πυροβολαμε'.

Δεν ειχε νοημα καν να ρισκαρουν. Δεν ηξεραν ποσοι ηταν που τους παραμονευαν και ποσο αποφασισμενοι ηταν. Υπακουσαν ξεροντας πως αυτος ο γυρος ειχε χαθει.

-'Ενταξει, ενταξει, μην πυροβολειτε' εκανε ο Brett ριχνοντας το οπλο του στο εδαφος.

              ======================================

Δυο λεπτα αργοτερα ηταν αντιμετωποι με τρεις στρατιωτες που τους σημαδευαν. Η γυναικεια φωνη που ειχαν ακουσει ξαναμιλησε, απο τα γαλονια της καταλαβαν πως ηταν η αρχηγος.

-'Ποιοι ειστε ? Πως βρεθηκατε εδω και που πατε' ? ρωτησε η Ines Santabia.

-'Ψυχραιμια' εκανε ο Brett. 'Περαστικοι ειμαστε, παμε σ' ενα Κ.Ε.Λ.Ν, εδω λιγο πιο περα, λιγες ωρες δρομος. 'Δεν υπαρχει λογος να μας σημαδευετε, δεν ειμαστε κακοποιοι'.

-'Αυτο θα το αποφασισω εγω' ειπε η Ines. 'Τι αλλο υπαρχει μεσα στο αυτοκινητο' ?

-'Τιποτα, δες και μονη σου' ειπε η Maureen.

-'Αυτο θα κανω' απαντησε η Ines ενω παραλληλα εδινε εντολη σε καποιον απο τους αντρες της να ψαξουν το οχημα τους. 'Το καλο που σας θελω να μην μου λετε ψεματα'.

Η εξερευνηση δεν απεδωσε τιποτα κι αυτο χαλαρωσε καπως την Ines.

-'Σας το ειπαμε' ειπε ο Ryan. 'Τωρα που θα βρουμε τεσσερα νεα λαστιχα να συνεχισουμε' ?

-'Θα συνεχισετε αλλα οχι ετσι' απαντησε η Ines. 'Θα ερθετε μαζι μας' ειπε ξερα.

                     ==================================

-'Κοιτα' εκανε ο Brett 'δεν ξερω τι ζορι τραβας αλλα σου λεω πως'...

Η καννη του οπλου της Ines κολλησε στο μετωπο του κοβοντας του τη φορα.

-'Ειπα, θα ερθετε μαζι μας κι αυτο δεν ειναι παρακληση' ειπε η λοχιας. 'Δεν ξερω τι καπνο φουμαρετε αλλα δεν ειναι δικη μου δουλεια αυτο. Αλλοι θ' αποφασισουν για σας'.

Δεν ηταν η πρωτη φορα στην ζωη του που ο Ryan βρισκοταν αντιμετωπος με κατι παρομοιο και ηξερε πως τετοιες καταστασεις συνηθως δεν ειχαν καλο τελος. Το μυαλο του δουλευε πυρετωδως για την μια στιγμη που μπορει να εμφανιζοταν για να την αρπαξει αλλα τα πραγματα ηταν ζορικα ετσι κι αλλιως. Αφησε τον Brett και την Maureen να μιλανε, χρειαζοταν χρονο για να σκεφτει.

-'Δεν καταλαβαινω' ειπε η Maureen. 'Δεν εχουμε κανει κατι, γιατι δεν μας αφηνετε να συνεχισουμε το δρομο μας ? Σιγουρα κι εσεις εχετε τις δικες σας δουλειες'.

-'Ελεγξτε την περιμετρο και σιγουρευτειτε πως ειμαστε ασφαλεις' ειπε η Ines σε δυο φανταρους αγνοωντας το σχολιο της Maureen κι αυτοι τσακιστηκαν να εκτελεσουν την εντολη της.

                =====================================

-'Περασε τους χειροπεδες' διεταξε στο μονο στρατιωτη που ειχε μεινει μαζι της.

Αυτος πλησιασε τον Ryan κι εκεινος αποφασισε πως ηταν η τωρα η ποτε. Απομνημονευσε την ακριβη θεση και σταση του στρατιωτη και μετα σηκωσε τα ματια του ψηλα, σαν να κοιτουσε κατι παραδοξο, ενω στο προσωπο του ειχε σχηματιστει μια γκριματσα εντονης αποριας και ακομα βαθυτερης εκπληξης. Για ενα δευτερολεπτο η ματια του στρατιωτη ακολουθησε την δικη του. Αυτο το δευτερολεπτο ηταν αρκετο. Το αριστερο του χερι χτυπησε το οπλο δινοντας του αλλη κατευθυνση ενω το αντιστοιχο ποδι του επεφερε ενα συντριπτικο χτυπημα στο γονατο του. Ο στρατιωτης ουρλιαξε απο τον πονο και γονατισε ενω ο Ryan εκανε ακριβως το ιδιο.

Η Ines σαστισε και ενστικτωδως εστρεψε το οπλο της προς την μερια του Ryan διχως να αποπειραθει να πυροβολησει φοβουμενη μην χτυπησει τον στρατιωτη ενω ταυτοχρονα ο Brett παρεσερνε την Maureen πισω απο το ακινητοποιημενο οχημα τους. Με μια ταχυδακτυλουργικη κινηση το κολτ του φανταρου βρεθηκε στα χερια του Ryan και κολλημενο στον κροταφο του.

            =======================================

-'Ριξτο γιατι του τιναζω τα μυαλα στον αερα τωρα' ειπε αποφασιστικα. Η Ines τα ζυγισε μεσα σε κλασμα δευτερολεπτου και τελικα αφησε το οπλο της να πεσει στο εδαφος. Τουλαχιστον τεσσερις σφαιρες περασαν αριστερα και δεξια απο το προσωπο της κοβοντας της την ανασα. Οι βολες του Ryan βρηκαν τον στοχο τους, οι δυο φανταροι που επεστρεφαν απο την ιχνηλατηση οπως ειχαν διαταχθει επεσαν νεκροι διχως να βγαλουν αχνα. Τα πετρωμενα χαρακτηριστικα του Ryan δεν απαλυναν ουτε οταν εκτελεσε εν ψυχρω τον στρατιωτη που ειχε αφοπλισει. Τωρα η καννη του οπλου σημαδευε την Ines ακριβως αναμεσα στα ματια. Ο Brett και η Maureen που ειχαν βγει απο την κρυψωνα τους κοιταζαν αποσβολωμενοι το τι ειχε συμβει και καπου στο βαθος αυτη η επαγγελματικη παγωμαρα που διεκρινε τον Ryan τους ειχε κανει ν' αναρωτιουνται πως μπορουσε καποιος με τοση απλοτητα και ευκολια να εκτελεσει εν ψυχρω τρεις ανθρωπους.

-'Δεν χρειαζοταν να το κανεις αυτο' ειπε ξεψυχισμενα η Ines. 'Ηταν ηδη τραυματιας και αοπλος'.

-'Τωρα που το επισημαινεις θα συμφωνησω μαζι σου' απαντησε ειρωνικα ο Ryan.

                  ===================================

-'Γιατι μας σταματησατε' ? ρωτησε ο Brett. 'Ποιον ψαχνετε και γιατι' ?

Η Ines δεν απαντησε , ανοιξε μονο το στομα της για να τον φτυσει στο προσωπο. Ο Brett σκουπιστηκε αλλα παραλληλα καταλαβε πως δεν θα μαθαινε τιποτα απ' οτι ηθελε.

Η Maureen δοκιμασε κι αυτη με τον δικο της τροπο και μπορει η λοχιας να μην την εφτυσε αλλα ουτε κι εκεινη πηρε καποια απαντηση. Η ξαφνικη γροθια του Ryan βρηκε την Ines ακριβως στα πνευμονια κοβοντας της την εισροη αερα για λιγα δευτερολεπτα. Η βαθμοφορος αρχικα κοκκινησε στο προσωπο καθως προσπαθουσε να εισπνευσει οξυγονο, μετα ασπρισε κι οταν τελικα καταφερε να παρει την πρωτη ισχνη ανασα νομισε πως θα λιποθυμουσε. 

-'Εγω βασικα δεν εχω κατι να ρωτησω, απλα δεν μου αρεσε που εφτυσες τον Brett' εκανε. 'Δες το σαν μια μικρη προειδοποιηση σχετικα με τους τροπους καλης συμπεριφορας που δεν εχεις' ειπε.

Η Ines τον κοιταξε μ' ενα απυθμενο πραγματικα μισος κι αυτο της κοστισε ενα χτυπημα με την κοψη της παλαμης του Ryan στο κεντρο του λαιμου της που την εκανε να γονατισει.

                 =====================================

-'Ξεχασα να σου πω' ειπε ο Ryan 'πως εχω ενα θεμα οταν με κοιτανε με υφος. Σε δικαιολογω απολυτα που δεν ξερεις, τωρα γνωριστηκαμε αλλα πιστευω πως αυτη η γνωριμια θα φτασει πολυ βαθια και καποια στιγμη εμεις οι δυο θα συννενοουμαστε τελεια' συμπληρωσε ειρωνικα. 

Ο Brett και η Maureen δεν ειχαν παρεμβει αλλα η αποκρυπτογραφηση του χαρακτηρα του Ryan τους προβληματιζε αφανταστα. Ο τυπος τα εκανε ολα αυτα οπως καποιος αλλος απολαμβανε το απογευματινο του καφεδακι η τσαι. Ενοιωθαν τυχεροι που ηταν με το μερος τους.

-'Dingo 1, εδω Dingo 2, εχεις κατι ν' αναφερεις' ? ακουστηκε ξαφνικα μια γυναικεια φωνη στον ασυρματο. Ο Ryan τον πηρε και απευθυνθηκε στην Ines με τονο που δεν σηκωνε αμφισβητηση.

-'Η φιλη μου απο δω ειναι του κινηματογραφου ξερεις. Αν διακρινω απογοητευση στο προσωπο της για τις θεατρικες, υποκριτικες σου ικανοτητες τωρα που θα μιλησεις θα φανταστω πως η γλωσσα σου ειναι ενα αχρηστο αντικειμενο και ισως χρειαστει να την αφαιρεσω' ειπε ενω παραλληλα εχωνε τον ασυρματο στο αυτι της Ines. 'Λες οτι σου λεω' προσθεσε.

                =====================================

-'Dingo 2, εδω Dingo 1, αρνητικο'.

-'Η περιοχη ειναι ασφαλης' ?

-'Ναι, δεν υπαρχει κατι αξιο αναφορας'.

-'Καλως. Επισπευστε την επιστροφη σας στο παρατηρητηριο 3 αμεσα'.

-'Dingo 2, ξεκιναμε σε λιγο'.

-'Ειδες ποσο απλο ειναι τελικα' ? εκανε χαμογελωντας ο Ryan αφου ειχε κλεισει τον ασυρματο.

-'Που ειναι το παρατηρητηριο 3' ? ρωτησε η Mureen.

-'Λιγα χιλιομετρα απο δω' ειπε η Ines. 'Τρια τεταρτα, μια ωρα το πολυ'.

-'Ποσα ατομα ειναι εκει' ? ρωτησε με την σειρα του ο Brett.

-'Οχι πανω απο 5' ηρθε η απαντηση ενω το βλεμμα της ηταν συνεχως εστιασμενο στον Ryan.

-'Δεν θελουμε ν' αργησουμε και να κινησουμε υποψιες' ειπε ο τελευταιος. 'Εχουμε μια τελευταια δουλεια που πρεπει να κανουμε και αμεσως μετα φυγαμε. Τα υπολοιπα θα μας τα πεις στο δρομο'.

                =====================================

Χρειαστηκαν λιγα λεπτα για να φορεσουνε τα ρουχα των νεκρων στρατιωτων. Ο Ryan ηξερε πως οταν θα βρισκονταν σε θεση οπτικης επαφης παντα καποιος θα ειχε ενα ζευγαρι κυαλια και θα τους τσεκαρε απο μακρια. Ειχαν φορεσει τα πηλικια οσο πιο βαθια μπορουσαν για να κρατησουν τα χαρακτηριστικα τους ασαφη ευελπιστωντας πως οταν θα εβλεπαν την λοχια δεν θα ειχαν λογο να τους ελεγξουν περαιτερω. Ο Brett εκατσε στην θεση του οδηγου με την Ines Santabia διπλα του στο καθισμα του συνοδηγου ενω ο Ryan με την Maureen στο πισω καθισμα του τζιπ.

-'Να ξερεις πως μολις μου δοθει η ευκαρια θα σε σκοτωσω με τα ιδια μου τα χερια' ειπε η Ines απευθυνομενη στον Ryan. 'Και θα φροντισω ν' απολαυσω καθε στιγμη' συμπληρωσε.

-'Μα αυτο δεν ειναι το νοημα αγαπη' ? εκανε σαρκαστικα ο Ryan. 'Αν δεν το απολαμβανεις δεν εχει αξια. Δεν μας εμειναν και πολλα πια σ' αυτον το κοσμο'.

-'Για σενα δεν εχει μεινει τιποτα πια, θα το φροντισω προσωπικα' εκανε η Ines.

-'Πως να μην λατρευεις μια τετοια γυναικα οταν σε περιποιειται' ? ειπε ο Ryan κι εβαλε τα γελια.    

  

 

               Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

                                                                  ΚΕΦΑΛΑΙΟ 31

 

Ειχε απορροφηθει στο να παρακολουθει την αρμονικη κινηση της βελονας καθως οργωνε ευγενικα τ' αυλακια του δισκου. Τον συναρπαζε αυτη η κινηση, την ειχε δει χιλιαδες φορες μεχρι τωρα μα παντα την θεωρουσε σαν την κορυφαια μυσταγωγια καθε φορα που ενας νεος δισκος καταλαμβανε το πλατω του πικαπ. Το βινυλιο δεν ηταν απολυτα ισιο με αποτελεσμα η βελονα ν' ανεβοκατεβαινει διχως ομως ποτε ν' αποκολλαται απο την επιφανεια του δισκου. Αυτη η κινηση τον μαγευε ακομα περισσοτερο. Εμοιαζε λες και η βελονα να καβαλουσε μικρα, συνεχη, επαναλαμβανομενα κυματα και σαν εμπειρος σερφερ να τα υπερπηδουσε το ενα μετα το αλλο διχως ανασα, διχως διακοπη. Του εφερνε στο νου μιας μικρης κλιμακας καρδιογραφημα, ενα καρδιογραφημα που οι συνεχεις εναλλαγες του πανω κατω απεδεικνυαν πως υπηρχε ζωη εν αντιθεσει με το απλο οριζοντιο που σηματοδοτουσε μια αρνητικη συνεπεια. Ολη του η ζωη ηταν συνυφασμενη με δισκους, βελονες, πικαπ και μουσικη, ηταν το μονο πραγμα που ηξερε να κανει αλλα ηταν επισης και το μοναδικο πραγμα που ηθελε ποτε να κανει.

      ============================================

Δεν ηταν πολλα τα χρονια που ειχε τον σταθμο, ηταν ομως ολα πλουσια και γεματα σε περιεχομενο. Οταν εμαθε πως υπηρχε φαρος προς ενοικιαση εναντι ευτελους χρηματικου αντιτιμου δεν διαστασε καθολου. Μια απο τις αγαπημενες του ταινιες, το The Fog του John Carpenter, ηταν ουσιαστικα το εναυσμα για να μετατρεψει εκεινο το φαρο σε μουσικο σταθμο. 

Παντα ηθελε να μπει στα παπουτσια της Adrienne Barbeau και μολις ειχε την ευκαιρια του.

Εν αντιθεσει με την πλειοψηφια των αλλων σταθμων ο Gruesome Al ειχε εντελως διαφορετικο προσανατολισμο οσον αφορουσε το μουσικο κοματι. Πολλα συγκροτηματα και καλλιτεχνες απ' ολον το κοσμο, σχετικα χαμηλης η και μηδενικης αναγνωρισιμοτητας αλλα ο Gruesome Al αρνιοταν πεισματικα να υποκυψει στην ευκολη λυση που συνηθως ακολουθουσαν οι υπολοιποι. Δεν ειχε ιδεα αν ειχε καποια ακροαματικοτητα, δεν τον ενδιεφερε, αυτο που ενοιωθε πρωταρχικη αναγκη ηταν η επιθυμια του να εκφραστει εκ των εσω αλλα να εκφρασει παραλληλα και ολους εκεινους που θεωρητικα βρισκονταν στο ιδιο μηκος κυματος μ' αυτον.

        ===========================================

Το μονο που τον φοβιζε ηταν η ενδεχομενη απωλεια ρευματος, πραγμα που θα τελειωνε αδοξα ολη εκεινη την διαδρομη που ειχε ακολουθησει μεχρι στιγμης. Μπορει να ειχαν χαθει σχεδον ολοι, μπορει τα παντα να ειχαν αλλαξει σε τοσο μικρο χρονικο διαστημα, το ρευμα ομως, παραδοξως, εξακολουθουσε να υφισταται. Μεχρι να χανοταν κι αυτο το κοματι του πολιτισμου ο Gruesome Al θα συνεχιζε να εκπεμπει απροσκοπτα απο το φαρο που ειχε σαν βαση του. Βοηθεια δεν ειχε απο πουθενα, ολα τα εκανε μονος του. Τοποθετουσε και αλλαζε τους δισκους, μιλουσε με τις ωρες στο μικροφωνο, χειριζοταν οταν υπηρχε λογος την κονσολα, μονος του στον ωκεανο των ερτζιανων.

Οι μονες φορες που δεν εξεπεμπε ηταν οταν ξεμενε απο προμηθειες κι επρεπε να κατεβει στην κοντινοτερη πολη, 15 μιλια μακρια για να ανεφοδιαστει με τα απαραιτητα. Ολοι οι κατοικοι της πολης ειχαν εξαφανιστει μυστηριωδως, ο μοναχικος Gruesome Al τωρα ηταν κι επισημως ο τελευταιος εναπομεινας κατοικος στην γυρω περιοχη. Αλλα οσο υπηρχε εκεινη η τεραστια δισκοθηκη ηξερε πως η παρεα του ηταν μεγαλυτερη απ' οτι θα μπορουσε ποτε να φανταστει.

        ===========================================

Κατω απο αλλες συνθηκες, τις παλιες συνθηκες, η αφηρημαδα του θα του κοστιζε. Τις εποχες που υπηρχε κοσμος να παρει τηλεφωνο η συσκευη τωρα θα χτυπουσε με παρατηρησεις για το ατοπημα του. Τωρα ομως ? Το τηλεφωνο ειχε νεκρωσει απο τοτε που ειχαν αρχισει ολα τα συμβαντα, παρεμενε ενα διακοσμητικο στοιχειο μεσα στον σταθμο σε σημειο που πια ο Gruesome Al ειχε σχεδον ξεχασει την υπαρξη του. Καποια στιγμη επανηλθε στην πραγματικοτητα.

Εβγαλε το βινυλιο που ειχε ολοκληρωσει το εργο του, με ευλαβικες κινησεις το τοποθετησε μεσα στο λευκο εσωφυλλο και μετα στο χαρτινο εξωφυλλο του αλμπουμ. Πηρε απο διπλα του ενα 45'', το τοποθετησε στο πλατω, αλλαξε τις στροφες και το καθαρισε μ' ενα πανακι οσο καλυτερα μπορουσε. Μετα εφερε την βελονα ακριβως απο πανω, σαν Δαμοκλεια σπαθη που περιμενε να πεσει οταν επαιρνε εντολη. Πλησιασε το μικροφωνο μην εχοντας ακομα κατασταλαξει στο τι θα ελεγε. Ο τιτλος του τραγουδιου ηταν αυτος που του εδωσε την κατευθυντηρια γραμμη. Αναψε τσιγαρο, εβαλε ενα Blade and Bow Kentucky Straight Bourbon και αρχισε να μιλα.

       ============================================

-'Το πιο ευκολο πραγμα ειναι να λεω συνεχεια, ξανα και ξανα, για ολα τ' ασχημα που εχουν δημιουργηθει απο την τωρινη κατασταση οπως εχει. Και η αληθεια ειναι πως αναποφευκτα αυτο θα γινεται δεδομενου των συνθηκων. Αλλα, διορθωστε με που δεν μπορειτε, κατι περιεργοι τυποι εκει στην Κινα η καπου κοντα, που ολημερις κι οληνυχτις ασχολουνται με εσωτερικες αναζητησεις κι αλλες πνευματικες πρακτικες εχουν πει και καποια πραγματα που με βρισκουν απολυτα συμφωνο. Δεν γινεται, πως να το κανουμε, να υπαρχει κατι που ειναι μονο στραβο, κακο, ψυχρο κι αναποδο, καπου πρεπει να υπαρχει και μια θετικη πλευρα αρκει να ξερεις και να εισαι διατεθειμενος να την ψαξεις. Σημερα θ' ασχοληθω με ολα τα καλα, ναι, σωστα ακουσατε, που μοιαζουν να εχουν προκυψει απο ολη αυτην τη κατασταση. Και πριν αρχισετε τα 'παρατα μας ρε Gruesome' κι ολα τα σχετικα και να προετοιμαζεστε για λιθοβολισμο λιγη υπομονη και θα καταλαβετε. Παρτε για παραδειγμα τους μαθητες ενος σχολειου. Ολοι ξερουμε, πλην ελαχιστων εξαιρεσεων, πως οι μαθητες μισουν το σχολειο, τους καθηγητες και το διαβασμα, σωστα' ?

                        ===================================

-'Ε, λοιπον, σας εχω νεα, σε ολους εσας που απεχθανεστε το σχολειο. Αυτα που λενε οι Cosmic Psychos με το Back To School δεν θα συμβει ποτε. Σχολειο τελος, διαβασμα τελος, πρωινο ξυπνημα τελος. Κι αυτο το πρωινο ξυπνημα, να πρεπει να σηκωθεις να πας για δουλεια. Δουλεια ? Τι λεμε τωρα ? Δουλεια τελος. Τερμα το αγχος πως σημερα δουλευω κι αυριο οχι γιατι ανα πασα στιγμη θα εμφανιστει ενα Forkboy, ενας αρπαγας, ενας λησταρχος που η ασχολια του ηταν η μειωσεις προσωπικου σε συγχωνευσεις εταιρειων με μεγαλο οφελος για την τσεπη τους. Οτι περιγραφουν οι Lard με το Forkboy, πιστεψτε με, απλα δεν μπορει πια να συμβει. Και κατ' επεκταση αποχαιρετηστε το μεγαλυτερο αγχος ολων, το οικονομικο. Μπορει ο 'Killer' Jerry Lee Lewis να λεει Money ( That's What I Want ) αλλα η αληθεια ειναι πως δεν χρειαζεστε χρηματα πια. Γιατι ? Γιατι δεν υπαρχουν υποχρεωσεις προς κανενα και δεν χρωστατε πουθενα. Οι μερες που οι τραπεζες σας κυνηγουσαν να πληρωσετε δοσεις και σας εβαζαν θηλια στον λαιμο περασαν ανεπιστρεπτι. Γιατι οι τραπεζες και οι αιματορουφηχτρες εξαφανιστηκαν για παντα'.

      ============================================

-'Μαζι μ' αυτες εξαφανιστηκαν κι ολα τ' αλλα βδελυρα σιχαματα που ηταν προσκολλημενα στην ουρα τους. Συμβολαιογραφοι, λογιστες και φυσικα οι δικηγοροι. Αν οι Cruel Sea ειχαν αναγκη δικηγορο για να τους ξελασπωσει οταν πιαστηκαν με ματωμενα χερια πανω απο το πτωμα και μας διαβεβαιωναν Better Get A Lawyer, εσεις δεν εχετε απολυτως καμια τετοια αναγκη. Σκεφτειτε το για μια στιγμη. Γιατι οπως βλεπετε το φαινομενο δεν κανει διακρισεις. Ειτε εισαι ξυπολητος ειτε εισαι δισεκατομμυριουχος μεγιστανας εχεις ακριβως την ιδια καταληξη. Βλεπετε εσεις καποιον μεγαλοκαρχαρια να τα εχει καταφερει χαρη στα χρηματα του ? Αυτο ακριβως. Μαζι μ' αυτους αμολησε καλουμπα και το γενικοτερο σχεδιο τους, δηλαδη η σταδιακη εξαθλιωση του κοσμακη, η απολυτη υπακοη τους σε νεα δεδομενα και καταστασεις που οι ιδιοι ευαγγελιζονταν σαν New World Order. Οι Ministry το ειπαν, το στιγματισαν αλλα τελικα αυτο που χρειαζοταν ηταν αυτο ακριβως που συνεβη. New World Order ? Τραβα πες τα τωρα ρε κακομοιρη εκει που βρισκεσαι σ' αυτους που σε πηγαν. Γυριζει ο τροχος μεγαλε'.

     ============================================

-'Και δεν ειναι μονο αυτοι οι μεγαλοσχημοι που μας αδειασαν τη γωνια. Αστερια του κινηματογραφου, ιερα μουσικα τερατα, υπερτιμημενοι αθλητες, πολιτικοι της δεκαρας, παραφουσκωμενοι δημοσιογραφισκοι, αναλυτες, τιμητες και καθοριστες ενος βιου που εμενε σταθερα περιχαρακωμενος μεσα στα πλαισια και τα ορια που οι ιδιοι δημιουργουσαν επιτρεποντας την εισοδο μονο σε ομοιδεατες η προσωπικο περαιτερω χειραγωγησης. Τα παντα κλεισμενα μεσα σε στεγανα, μεσα σε Four Enclosed Walls που αναφερουν οι Public Image Ltd.

Βεβαια εχουν χαθει σιγουρα και προσωπικοτητες που δεν συμπραξαν ποτε σε τετοιου ειδους καταστασεις, πνευματικοι ταγοι, ανθρωποι σκεψης, μορφωσης μιας καποιας καλλιεργειας σαν και τον Dalai Lama που οι Ισπανοι La Secta μοιαζουν να εχουν περι πολλου. Αλλα ειπαμε, το φαινομενο δεν κανει διακρισεις, σιγουρα η σαπιλα και ο βορβορος που μας ειχε κατακλυσει εχει χασει πολλους περισσοτερους απο τις απωλειες καποιων που πραγματικα ξεχωριζαν. Αλλα αν εφτιαξε ποτε κανεις ομελετα διχως να σπασει αυγα θα ηθελα πραγματ...'.

      ===========================================

-'Ε, τι κανεις εκει' ? διαμαρτυρηθηκαν και οι δυο ταυτοχρονα για την βαυναυση διακοπη.

-'Σωζω τα τομαρια σας, αυτο κανω' απαντησε ο μεγαλοσωμος αντρας.

-'Ελα τωρα Bubba, πανω που γινοταν ενδιαφερον' εκανε ο ενας.

-'Ειστε τυχεροι που πατησα πρωτος ποδι εγω εδω μεσα' ειπε ο Bubba. 'Αν ηταν στη θεση μου ο Apollyon θα σας ειχε γδαρει και τους δυο ζωντανους'.

-'Επειδη ακουγαμε λιγο ραδιοφωνο' ? ρωτησε ο ενας απο τους δυο. 'Δεν καναμε τιποτα κακο. Στο κατω κατω της γραφης ειμαστε ολοι στο ιδιο στρατοπεδο. Αλλα ξερεις τι πιστευω Bubba ? Μαλλον σ' ενοχλει πως δεν τον φοβομαστε οπως εσυ που χοροπηδας καθε φορα που ο Apollyon λεει 'χοροπηδα' προσθεσε με τον αλλον να συμφωνει με τα λεγομενα του.

Με μια κινηση που θυμισε φιδι στην ταχυτητα ο Bubba ειχε στριμωξει στο τοιχο τον αντρα.

-'Αυτο ειναι το λαθος σας' σφυριξε. 'Δεν εχεις ιδεα τι μπορει να κανει ο Apollyon, ποσο μαλλον σε δυο τιποτενια ανθρωπακια σαν κι εσας. Μηπως να του μεταφερω τι γνωμη σας γι αυτον' ?

      ===========================================

-'Bubba, μην δινεις σημασια στον Foy, δεν τα εννοουσε οσα ειπε' εκανε ο αλλος αντρας. 'Τωρα γιατι ακριβως τσακωνωμαστε ? Επειδη ακουγαμε ραδιοφωνο' ?

-'Επειδη Boyd εχουμε δυο δικους μας νεκρους με τους δραστες να διαφευγουν, ο Apollyon εχει σημανει συνεγερμο, ολοι ειναι σε κατασταση επιφυλακης και σεις οι δυο χαριεντιζεστε μ' εναν καραγκιοζη στο ραδιοφωνο που δεν εχει πως να περασει την ωρα του. Καταλαβες' ? συμπληρωσε ενω παραλληλα αφηνε ελευθερο τον αντρα που ακουγε στο ονομα Foy.

-'Δεν πηραμε χαμπαρι τιποτα Bubba' εκανε ο Boyd.

-'Το ξερω, γι αυτο ηρθα εδω, ειστε οι μονοι δυο που λειπετε, εχουμε συγκεντρωση. Ευτυχως που ο Apollyon δεν εχει αντιληφθει την απουσια σας. Αντε τωρα, τσακιστειτε και παμε'.

-'Εγινε Bubba, εγινε' ειπε ο Foy. 'Και οτι ειπαμε'...

-'Μην ανησυχεις Foy απο μενα' εκανε ο Bubba. 'Οταν την πατησεις θα ειναι απο δικη σου βλακεια και μονο, και τοτε θα εισαι μονος σου' προσθεσε με στομφο.

 

             Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ 

                                                                 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 30

Περπατησε με νωχελικο βημα μεχρι που εφτασε στο γρασιδι που καλυπτε ολη την εκταση μπροστα απο το σπιτι. Σκουπισε τον ιδρωτα που ειχε κανει την εμφανιση του στο μετωπο του κι εμεινε για λιγο να χαζευει το οικημα. Ο αντρας πισω του ειχε σταματησει πανω στον δρομο κι απ' το υφος του εμοιαζε να εξερευνα την γυρω περιοχη. Ειδε τον προπορευομενο να του κανει νοημα και πλησιασε. Οι δυο αντρες μιλησαν λιγο χαμηλοφωνα και μετα ο δευτερος πηγε προς το γραμματοκιβωτιο που υπηρχε στο οριο του γρασιδιου με τον δρομο και με σβελτες κινησεις το γυρισε αναποδα, με το στομιο να κοιταει πια προς την μερια του σπιτιου και οχι προς τον δρομο. Μετα ετρεξε προς το σταθμευμενο οχημα τους, πηρε ενα μπαστουνι του γκολφ κι ενα μπαλακι και τα παρεδωσε στον αντρα που εξακολουθουσε να παταει στο φρεσκοκομμενο γρασιδι. Ο τελευταιος το τοποθετησε στο γρασιδι, πηρε τον χρονο του και πραγματοποιησε το χτυπημα. Το μπαλακι χτυπησε στην ακρη του γραμματοκιβωτιου, εξοστρακιστηκε και βρεθηκε ν' αναπηδα πανω στην ασφαλτο ενω ο ιδιοκτητης του το παρακολουθουσε απογοητευμενος.

                 ========================================

Απο το πουθενα ενας αλλος αντρας εμφανιστηκε στο βαθος, κινηθηκε προς το μπαλακι, το επιασε μετα απο μια αναπηδηση και το εριξε πισω στον αντρα στο γρασιδι. Εκεινος το ξανατοποθετησε, ξαναχτυπησε με την ιδια καταληξη οπως και πριν. Τα νευρα του ηταν εμφανη στον τροπο ομιλιας.

-'Και γω σου λεω πως αυτος που κουρεψε το γρασιδι ηταν ασχετος' ειπε. 'Πως διαβολο να υπολογισεις σωστα ενα χτυπημα οταν το γρασιδι ειναι ετσι κουρεμενο' ? ουρλιαξε.

Κανενας απο τους δυο αλλους αντρες δεν σχολιασε κατι, παρεμειναν και οι δυο σιωπηλοι.

-'Μηπως μπορω να μιλησω μ' αυτον που περιποιειται τουτο εδω το γρασιδι' ? ρωτησε ο αντρας. 'Εδω εχουν γινει εγκληματικα λαθη που θα ηθελα να επισημανω' προσθεσε.

Σαν απαντηση στην παρακληση του ενας ηλικιωμενος αντρας βγηκε απο το σπιτι κρατωντας μια καραμπινα στα χερια σημαδευοντας τον αντρα που ειχε πραγματοποιησει τα δυο χτυπηματα.

-'Πατας το γρασιδι μου' ειπε. 'Αν δεν θελεις να σε ριξω κατω καλα θα κανεις να φυγεις τωρα'.

Ο ηχος του οπλισματος της καραμπινας ακουστηκε ολοκαθαρα απ' ολους'.

       ============================================

-'Jesse James' ειπε ο αντρας με το μπαστουνι. 'Ζητω συγγνωμη που παραβιασα τον ιδιωτικο σου χωρο, δεν εχω κακο σκοπο. Μονος σου εισαι εδω' ? προσθεσε.

-'Δικαστης Horace Sheldon' αποκριθηκε ο γερος με την καραμπινα. 'Ζητησες συγγνωμη, εγινε δεκτη, τωρα εσυ και οι υπολοιποι τσακιστειτε και φυγετε απο το σπιτι μου'.

Ο Jesse χαμογελασε, ενα χαμογελο που παγωσε την σπονδυλικη στηλη του συνομιλητη του.

-'Θα πυροβολουσες ποτε τρεις αοπλους' ? ρωτησε. 

Η σφαιρα απο την καραμπινα περασε χιλιοστα απο το προσωπο του Jesse, ομως ο τελευταιος δεν κουνησε βλεφαρο. Πηρε μια βαθια ανασα και κοιταξε τον δικαστη στα ματια.

-'Θα πυροβολουσες λοιπον' εκανε μονολογωντας 'κι αυτο αναγκαστικα βαζει εντελως νεα θεμελια στην παρουσα συζητηση. Ειπα πως ηρθαμε με ειρηνικες διαθεσεις και με τετοιες θα φυγουμε αφου το επιθυμεις. Δεν μπορω να πω πως χαρηκα για την γνωριμια μας' συμπληρωσε ενω παραλληλα απομακρυνοταν κανοντας νοημα και στους αλλους να τον ακολουθησουν.

         ===========================================

Ο δικαστης περιμενε υπομονετικα παντα με την καραμπινα στα χερια να φυγουν οι τρεις αντρες και μετα μπηκε και παλι μεσα στο σπιτι. Οι υπολοιποι ειχαν κατεβει απο την σοφιτα.

-'Τι ηταν τωρα αυτο' ? ρωτησε η Linda.

-'Εχετε συχνα τετοιες επισκεψεις' ? ρωτησε με την σειρα της η Silea.

-'Η αληθεια ειναι πως ειχαμε καιρο να δουμε κατι τετοιο' απαντησε ο Mark 'αλλα τελος καλο ολα καλα. Ενας Θεος ξερει τι υπαρχει'...

Η ομοβροντια των πυροβολισμων τον διεκοψαν αποτομα. Ανακλαστικα επεσαν ολοι κατω στο πατωμα ενω οι σφαιρες εσπαζαν τα τζαμια και διελυαν καθε τι που εβρισκαν μεσα στο σπιτι.

Ο δικαστης πηγε ερποντας προς το παραθυρο και πυροβολησε στα τυφλα δυο φορες. Η απαντηση του ηταν το εναυσμα του δευτερου γυρου εκ μερους των αγνωστων. Το δωματιο ειχε γινει κοσκινο απο τις σφαιρες που συνεχισαν να μετατρεπουν τα παντα σε θραυσματα και σπασμενα γυαλια.

Ο δικαστης στραφηκε προς την πανικοβλητη Silea.

            =========================================

-'Βγες προσεκτικα απο την πισω πορτα και φυγε' ειπε. 'Εμας ειναι το σπιτι μας και θα το υπερασπιστουμε με καθε τροπο, ακομα κι αν ειναι το τελευταιο πραγμα που θα κανουμε. Εσυ ομως δεν εχεις καμια σχεση με ολο αυτο. Φυγε τωρα οσο ειναι καιρος' προσταξε.

Η Silea υπακουσε. Βγηκε απο το δωματιο ερποντας, βρηκε την πισω πορτα και αφου σιγουρευτηκε πως δεν ηταν κανεις τριγυρω το εβαλε στα ποδια στην αντιθετη κατευθυνση.

Πισω στο σπιτι ο δικαστης, συνεπικουρουμενος απο τον Mark, συνεχιζε ν' ανταποδιδει τους πυροβολισμους που τωρα εμοιαζαν να εχουν καπως καταλαγιασει. Η Linda κρατουσε κι αυτη ενα ρεβολβερ στα χερια αλλα ακομα δεν ειχε ριξει καποια βολη. Η φωνη πισω τους ηταν απειλητικη.

-'Αφηστε τα οπλα στο πατωμα και μην σαλεψετε βλεφαρο'. Ο δικαστης και η Linda υπακουσαν, ομως ο Mark ειχε αλλη γνωμη. Στραφηκε οσο πιο γρηγορα μπορουσε προς την φωνη.

Δεν ηταν αρκετα γρηγορος. Η σφαιρα τον πετυχε στο κεφαλι σκορπιζοντας παντου μυαλα και αιμα βαφοντας κοκκινα επιπλα, κουρτινες και χαλια. 

        ===========================================

-'Θελει καποιος αλλος να δοκιμασει την τυχη του' ? ρωτησε η φωνη.

Ο δικαστης σηκωσε ψηλα το ενα χερι ενω με το αλλο ειχε αγκαλιασει την Linda που ξεσπουσε σε γοερα κλαματα στην αγκαλια του. Τα πραγματα δεν πηγαιναν καθολου καλα.

-'Βγειτε εξω' διεταξε και παλι η φωνη 'προσεκτικα αλλιως ξερετε τι θα συμβει'.

Υπακουσαν. Ο αντρας που ειχε συστηθει σαν Jesse James ειχε παλι στησει το μπαλακι του δοκιμαζοντας και παλι να το βαλει μεσα στο γραμματοκιβωτιο. Γυρω του υπηρχαν αλλοι δυο αντρες οπλισμενοι μεχρι τα δοντια ενω στο βαθος αλλοι τρεις ηλεγχαν εξονυχιστικα την περιοχη.

-'Robert φιλε μου' εκανε 'βλεπεις κατι γνωστο σ' αυτες τις φυσιογνωμιες' ?

-'Δεν ειναι αυτοι' εκανε ο Danlon. 'Πρωτη φορα τους βλεπω'.

-'Η συσκευη απλα βοηθαει να τους εντοπιζουμε, δεν μπορει να μας πει και ποιοι ειναι'.

-'Και τι κανουμε τωρα ? Φευγουμε' ?

-'Σε λιγο Robert, σε λιγο' απαντησε αινιγματικα ο Jesse.

          ==========================================

-'Οταν σου ειπα με ειρηνικες διαθεσεις το εννοουσα δικαστη' εκανε απευθυνομενος στον Horace. 'Και ξερεις τι αντικρυσα ? Την καννη μιας καραμπινας να σημαδευει τα μουτρα μου. Αυτος ειναι ο δικος σου τροπος να συμπεριφερεσαι σε καποιον που εχει φιλικες διαθεσεις' ?

-'Μολις τωρα σκοτωσες εναν αθωο' εκανε ο Horace συγκρατωντας με δυσκολια την οργη του. 'Αυτο καταλαβαινεις εσυ για τις φιλικες διαθεσεις' ?

-'Αθωο ? Δεν υπαρχουν πια αθωοι κι ενοχοι δικαστη, αυτες οι εποχες πεθαναν οριστικα. Υπαρχουν μονο ζωντανοι και νεκροι και ο φιλος μεσα εκανε την επιλογη του. Ριξε μια ματια γυρω σου, ζουμε μια νεα πραγματικοτητα. Και δεν μπορεις να πορευεσαι σε κατι νεο με παλια, φθαρμενα εφοδια και αντιληψεις. Οτι δεν προσαρμοζεται απλα φθινει και πεθαινει, δεν συμφωνεις' ?

-'Δωσε μου ενα οπλο και θα δεις πως προσαρμοζομαι στις νεες αντιληψεις' ειπε ο Horace.

Ο Jesse εκανε νοημα σ' εναν απο τους αντρες κι αυτος εβαλε ενα οπλο στα χερια του δικαστη.

-'Ελα να σε καμαρωσω τωρα' ειπε. 'Ζητησες οπλο, το εχεις'.

        ==========================================

Ο δικαστης τον κοιταξε αναρωτωμενος αν αυτος που εβλεπε μπροστα του ηταν με τα καλα του. Κρατησε το οπλο για λιγο και μετα το αφησε να πεσει στο γρασιδι. 

Ο Jesse με μια αποτομη κινηση τραβηξε οπλο και πυροβολησε την Linda. Η σφαιρα βρηκε την γυναικα καταστηθα κι επεσε στο γρασιδι βαφοντας το κοκκινο.

-'Ζητησες οπλο, το εχεις' ουρλιαξε τωρα ο Jesse. 'Τι περιμενεις' ?

Ο δικαστης ειχε μεινει αναυδος, το βλεμμα του ηταν εστιασμενο στην νεκρη του κορη.

-'Εισαι τρελος, ενας παλαβος και τιποτα αλλο' ψελλισε ο Horace.

Ο Jesse εκανε δυο βηματα και τον χτυπησε με το μπαστουνι στο κεφαλι. Ο δικαστης επεσε αιμοφυρτος κατω και ο Jesse συνεχιζε να τον χτυπαει με μανια ουρλιαζοντας.

-'Εχω παραφρονας ? Εγω σχιζοφρενης ? Εισαι σιγουρος δικαστη γι αυτο, εισαι σιγουρος' ?

Οταν καποια στιγμη σταματησε το κεφαλι του Horace ειχε πληρως πολτοποιηθει, μια αμορφη μαζα που σε τιποτα δεν θυμιζε κεφαλι. Το μπαστουνι εσταζε το αιμα του.

       ===========================================

-'Εχεις τρελαθει τελειως' ? εκανε αηδιασμενος ο Robert. 'Γιατι επρεπε να'...

Το οπλο ειχε ξανα εμφανιστει απο το πουθενα στα χερια του Jesse. Διχως τον παραμικρο δισταγμο πυροβολησε ξανα και ξανα τον Robert μεχρι που αδειασε ο γεμιστηρας.

-'Εσυ φταις για ολα' ουρλιαξε. 'Ολα αυτα ειναι δικο σου λαθος ηλιθιε' προσθεσε ενω παραλληλα στρεφοταν στους υπολοιπους που ειχαν παρακολουθησει ολες τις σκηνες αταραχοι.

-'Μπορω να εχω ενα ρημαδομπαλακι η πρεπει να βρω ενα μονος μου' ?

Καποιος απο τους αντρες του εδωσε ενα και ο Jesse το τοποθετησε και παλι στο σημειο που ηθελε. Σημαδεψε προσεκτικα και με μια γλυκια κινηση το χτυπησε. Το μπαλακι ταξιδεψε λιγο στον αερα και μετα επεσε μεσα στο γραμματοκιβωτιο κανοντας τον Jesse να πανηγυριζει σαν μικρο παιδι.

-'Το ηξερα πως κατι χρειαζοταν' ειπε κοιτωντας το αιμα που ακομα εσταζε. 'Χρειαζοταν μια μικρη πινελια τελικα' ειπε και ξεσπασε σε γελια με το ιδιο του το λογοπαιγνιο. 'Κυριοι' συνεχισε μετα τα γελια 'νομιζω πως ηρθε η ωρα να φευγουμε, εχουμε δουλεια μπροστα μας'.

        ===========================================

-'Με τον τεταρτο που διεφυγε' ? ρωτησε ο αντρας που ετοιμαζοταν να βαλει μπροστα.

Ο Jesse απο το καθισμα του συνοδηγου κοιτουσε το ματωμενο μπαστουνι του γκολφ.

-'Δεν με απασχολει καθολου' απαντησε καποια στιγμη. 'Ετσι κι αλλιως ειναι ενας απο μας'.

Ο οδηγος τον κοιταξε απορημενος.

-'Ειναι απο Αυτονομια, καποια Ομοσπονδια. Το τελυταιο πραγμα που θελω τωρα ειναι να μαζευω αδεσποτα. Τι θα γινει, θα ξεκινησουμε καμια φορα' ? εκανε εκνευρισμενος.

Ο αντρας υπακουσε αλλα δεν προλαβε να κανει ουτε πεντε μετρα και σταματησε αποτομα. Η φιγουρα ακριβως μπροστα στο αμαξι εστεκε ακινητη και καθολου διατεθειμενη να παραμερισει.

-'Οτι χρειαζομουνα' εκανε ο Jesse και βγηκε απο το οχημα.

-'Τι γινεται τωρα, θα με παρακολουθεις απο πανω' ? ρωτησε.

-'Σου εχω αναθεσει μια δουλεια αν θυμασαι' ειπε η φιγουρα.

-'Φυσικα Saadek, φυσικα' εκανε ο Jesse. 'Αυτην παω να τακτοποιησω τωρα' προσθεσε. 

   

             Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

 

                                                                ΚΕΦΑΛΑΙΟ 29

-'Καταλαβες τωρα τι ακριβως γινεται' ?

-'Μου μοιαζεις απιστευτο, εντελως εξωπραγματικο. Εισαι σιγουρος για ολα αυτα' ?

Ο Jesse James ξεσπασε σε τρανταχτα γελια.

-'Robert, Robert, γιατι να σου πω ψεμματα ? Τι εχω να κερδισω' ?

-'Μα αντιλαμβανεσαι πως ακουγονται ολα αυτα ? Εκκενωση του πλανητη απο τους ανθρωπους και μετεγκατασταση μιας αλλης φυλης, δημιουργια τεχνητης απωλειας μνημης για να μπορεσουν καποιες ομαδες να τους συγκεντωσουν σαν κοπαδι απο προβατα, επαναπατρισμος οσων ανηκουν στις Αυτονομιες, ολα αυτα ακουγονται το λιγοτερο εξωφρενικα. Κι εμεις, κι εμεις γιατι δεν επιστρεφουμε πισω παρα περιφερομαστε εδω εξω ? Μονος σου ειπες πως τις δουλειες τις εχουν αναλαβει αρμοδιοι, γιατι ριψοκινδυνευουμε με τ' απομειναρια αυτου του πλανητη' ?

Ο Jesse εβαλε ξανα τα γελια μεχρι που δακρυα εμφανιστηκαν στα ματια του.

-'Αυτη ειναι πραγματικα η πιο χοντροκομμενη περιληψη που θα μπορουσα ποτε ν' ακουσω' ειπε.

         ===========================================

-'Φανταστηκα' συνεχισε μολις σταματησε τα γελια 'πως θα ηθελες μια τελευταια περιπετεια πανω στη Γη πριν επιστρεψουμε σπιτια μας. Εμεις εχουμε αναλαβει συγκεκριμενη δουλεια, εσυ δεν εισαι υποχρεωμενος να ερθεις μαζι μας. Αμα θελεις μπορουμε να σε αφησουμε σ' ενα Σημειο Περισυλλογης οπου θα σου κανονισουν την επιστροφη στην πατριδα αλλα κατι μου λεει, παρολο που δεν εισαι τιποτα αλλο απο ενας λαπας χαρτογιακας, πως θα σ' ενδιεφερε μια τετοια περιπετεια. Πες μου πως κανω λαθος και σ' αφηνουμε στο πρωτο Σημειο'.

Ο Robert Danlon εμεινε για λιγο σιωπηλος προφανως ζυγιζοντας τα υπερ και τα κατα.

-'Οπως σου ειπα' ειπε καποια στιγμη 'ημουνα μαζι με αλλους τρεις εκει που με βρηκατε. Και οι τρεις ειχαν αποψη για μενα, με ειρωνευτηκαν, μου φερθηκαν σαν σκουπιδι, μαλιστα η κοπελα που ειχε μεινει πισω εφυγε προσβαλλοντας με ασχημα. Πολυ θα ηθελα να τους ξαναβρισκα και να τους ελεγα την αποψη μου γι αυτους με τον δικο μου τροπο' κατεληξε με μια λαμψη στα ματια.

-'Robert αγορι μου, γιατι δεν το λες απο την αρχη' ? ειπε ο Jesse μ' ενα χαμογελο.

             =========================================

-'Οπως σου εξηγησα πλεον πανω στην επιφανεια αυτου του πλανητη εχουν απομεινει τρεις κατηγοριες. Αυτοι που προκειται να μεταφερθουν με την απωλεια μνημης, εμεις που ανηκουμε στις Αυτονομιες αλλα καταλαβαινεις πως δεν ειμαστε και πολλοι και τελος γηινοι που δεν εχουν επηρεαστει και συνεχιζουν την ασκοπη και ανουσια ζωη τους ακομα πιστευοντας πως καποια στιγμη τα πραγματα θα επανελθουν σε προτερα δεδομενα. Κοιτα τωρα εδω' εκανε και παραλληλα εδειχνε στον Robert μια μικρη, σε μεγεθος μικροτερο παλαμης μαυρη συσκευη, με μια φωτιζομενη οθονη επανω. Ο Robert την κοιταξε παραξενεμενος.

-'Βλεπεις αυτες τις κουκιδες' ? ρωτησε ο James. 'Θα προσεξες πως εχουν διαφορετικα χρωματα. Μπλε, κοκκινο και πρασινο που αυτη τη στιγμη δεν εχουμε. Οι μπλε κουκιδες αποτυπωνουν τους γηινους που δεν εχουν επηρεαστει, οι κοκκινες οσοι ανηκουν στις Αυτονομιες'.

-'Και οι πρασινες' ?

-'Αυτη ειναι η δουλεια που εχουμε αναλαβει, εχει διαδρομη ακομα'.

           ==========================================

-'Πως ομως τους αναγνωριζει η συσκευη' ? ρωτησε απορημενος ο Robert.

-'Διαβαζει το DNA, τοσο απλα. Οι γηινοι εχουν ενα συγκεκριμενο DNA, εμεις απο τις Αυτονομιες διαφορετικο. Συνοψιζω. Κοκκινες κουκιδες δικοι μας, μπλε κουκιδες αδιαφοροι γηινοι. Για πες μου τωρα, τι βλεπεις πανω στην οθονη, να δω αν καταλαβες' ?

Ο Robert εκυψε πανω απο την οθονη και την μελετησε για λιγο.

-'Γηινοι εδω, δυο δικοι μας εκει περα' ειπε δειχνοντας με το δαχτυλο.

-'Ξεφτερι μου εγινες' εκανε ο Jesse. 'Ακριβως. Τους δικους μας θα τους αναλαβουν ειδικες ομαδες, δεν χρειαζεται να κανουμε κατι εμεις. Δουλεια μας ειναι οι μπλε κουκιδες και η πρασινη αν εμφανιστει καποια στιγμη. Ειδες ποσο απλο ειναι'?

-'Ειπες πως η συσκευη διαβαζει DNA ετσι ? ρωτησε ο Robert. 'Τι αλλο DNA μπορει να υπαρχει εκτος απ' αυτα τα δυο ? Τι σοι DNA ειναι η πρασινη κουκιδα' ?

-'Καποιος που το DNA του ειναι μισο γηινο και μισο παντελως αγνωστο στους παντες'.   

            =========================================

-'Αυτο ειναι εντυπωσιακο. Αναρωτιεμαι πως'...

-'Robert αρκετα' τον διεκοψε ο Jesse. 'Οταν ερθει εκεινη η ωρα που θα τον βρουμε θα πουμε και τις λεπτομερειες. Προς το παρον ας μεινουμε σε οτι εχουμε. Τι εχουμε μεχρι στιγμης Robert ? Τι βλεπεις πανω στην οθονη ? Προς τα που πιστευεις οτι πρεπει να κινηθουμε' ?

-'Νομιζω πως πρεπει να'...

-'Δεν θελω να μου κουραζεσαι' εκανε ο Jesse. 'Πες μου, διαπιστωνεις κατι περιεργο εδω' ?

-'Ναι, οντως' ηρθε η απαντηση βλεποντας την οθονη. 'Εδω υπαρχουν'...

-'Τι περιμενουμε λοιπον ? τον διεκοψε τριτη φορα ο Jesse. 'Σελλωστε τ' αλογα και φυγαμε'.

Μπηκαν ολοι παλι μεσα στα δυο οχηματα και ο Robert εκατσε και παλι στην πισω θεση του αμαξιου που βρισκοταν ο Jesse. Αυτη η ιστορια με τις συνεχεις διακοπες, το γενικοτερο υφος του αρχηγου εκεινης της ομαδας καθως η μερικη απαξιωση του απεναντι στο προσωπο του τον ειχαν εκνευρισει αρκετα αλλα ειχε αποφασισει να μην το δειξει ακομα.

           ==========================================

-'Προπονητρια ποδοσφαιρου' εκανε ο Horace. 'Να κατι που δεν ακους συχνα' προσθεσε.

-'Πολυ θα το ηθελα αλλα ο μπαμπας...Ετσι κι αλλιως δεν εχει πια νοημα, οπως ειναι τωρα τα πραγματα στα νεα δεδομενα δεν νομιζω πως χωρουν ονειρα. Ουτε για μενα ουτε για κανεναν'.

-'Αυτο πιστευεις Silea ? Δεν θα επιστρεψουμε ποτε στην παλια πραγματικοτητα' ?

-'Φοβαμαι πως οχι δικαστα Sheldon. Νομιζω πως ζουμε την διαγραφη της πραγματικοτητας οπως την ξερουμε και ανησυχω πολυ γι αυτην που θα την αντικαταστησει' απαντησε η κοπελα.

-'Ας ειμαστε αισιοδοξοι' ειπε ο Mark. 'Ποτε δεν ξερεις'.

Βρισκονταν ολοι στο καθιστικο του σπιτιου παιρνοντας τον καφε τους μετα το πραγματικα εξαιρετικο γευμα που ειχε ετοιμασει η Linda. Η Silea ειχε νοιωσει αμεσως μια συμπαθεια γι αυτους τους ανθρωπους. Διατηρουσαν ακομα ενα κεφι και μια αισιοδοξια κι ας μην ειχαν πουθενα να τα στηριξουν. Ειχαν χασει πολλους γνωστους τους ανθρωπους, συγγενεις, φιλους, πρακτικα σχεδον ολοκληρη την κωμοπολη του Stoneville, αλλα ηλπιζαν. 

         ===========================================

Ηλπιζαν πως ολα αυτα ηταν κατι το προσωρινο, πως καποια στιγμη, οσο εξαφνα εμφανιστηκε το φαινομενο το ιδιο ξαφνικα θα χανοταν. Με ποιο δικαιωμα τους ποτιζε την απαισιοδοξια της ?

Αποφασισε να ελαφρυνει την συζητηση καταπιανομενη με πιο ανωδυνα θεματα.

-'Δικαστης λοιπον. Και τι υποθεσεις δικαζατε, αν επιτρεπετε' ? ρωτησε.

Ο Horace Sheldon χαμογελασε και αναψε την πιπα του με τον καπνο να διαχεεται στο δωματιο.

-'Σε μια τετοια πολη σαν και τουτη ? Τιποτα το συγκλονιστικο, τιποτα το σοβαρο. Ενα παρανομο παρκαρισμα, αν το πταισμα εφτανε ποτε στην αιθουσα μου, ενας σκυλος που κατουρησε στο γκαζον του γειτονα, μερικοι πιτσιρικαδες που το αιμα τους που εβραζε συναγωνιζοταν τα ντεσιμπελ της μουσικης που ακουγαν στο αυτοκινητο την ωρα της κοινης ησυχιας. Αντε και καποιος που τα ειχε πιει λιγο παραπανω η ενας διαπληκτισμος στο τοπικο μπαρ αναμεσα σε θαμωνες που υποστηριζαν διαφορετικες ομαδες ποδοσφαιρου. Σαραντα χρονια δικαστης η μοιρα μου δεν μου επιφυλλασε κατι που ν' αξιζε να μπει πρωτοσελιδο σ' εφημεριδα'.

           ==========================================

-'Και συ' ? ρωτησε τον Mark, τον γαμπρο του δικαστη. 'Ιατρικες περιποιησεις αναλογου βαθμου' ?

-'Ε, ναι, τιποτα το εξεζητημενο. Υπηρξαν καποια περιστατικα που εχρηζαν μεταφορας στην μεγαλη πολη αλλα στην πλειοψηφια τους τ' αλλα ηταν ασημαντα. Ενας πιτσιρικας που επεσε απο το ποδηλατο και χρειαζοταν δυο ραμματα, ενα στραμπουληγμενο ποδι απο την προπονηση της τοπικης ομαδας, μερικες γαζες για ενα γδαρσιμο, αντε κι ενας ναρθηκας για ενα σπασμενο χερι.

Υπηρχε μια ελλειψη ποικιλιας αλλα το σημαντικοτερο ηταν πως υπηρχε ελλειψη σοβαρων περιστατικων και για μενα αυτο ηταν και το πιο σημαντικο' ειπε ο Mark.

-'Την ζαλισατε την κοπελα με τα κατορθωματα σας' παρενεβη η Linda. 'Βρηκατε ευκαιρια να εξιστορειτε τ' ανδραγαθηματα σας, της κανατε το κεφαλι καζανι. Να σου φερω κατι ακομα' ? ρωτησε την Silea με την τελευταια να κουναει αρνητικα το κεφαλι της.

-'Τοτε θα βαλω λιγο μουσικη' ειπε η Linda. 'Ξερεις πιανουμε εδω εναν σταθμο με καποιον που βαζει μουσικη. Ειναι λιγο περιεργα τα γουστα του αλλα μ' αρεσει οπως τα λεει. Τι λες' ?

          ==========================================

Η Silea συμφωνησε αμεσως και η Linda ανοιξε το ραδιοφωνο.

-'...που περνανε απο το μυαλο σας. Ο καθενας σας κουβαλαει και μια θεωρια, καλη, κακη, παρανοικη, συνομωσιολογικη, εξωφρενικη, χαοτικη η οτιδηποτε αλλο. Μερικοι απο σας πιστευουν πως ηρθε η Δευτερα Παρουσια, αλλοι πως ακομα και οι πληγες του Φαραω αναβαθμιστηκαν. Τι φανταζεστε ? Πως ο Gruesome Al δεν εχει την δικη του ? Αφου ομως δεν εχουμε μια αμφιδρομη σχεση, εσεις μ' ακουτε αλλα εγω οχι, πιστευω πως δεν ειναι σωστο να καταθεσω την δικη μου. Το ιδιο να κανετε και σεις. Μεχρι ν' αποδειχτει ποτε τι συμβαινει ολοι εχουμε δικιο, οτι και να υποστηριζουμε. Κρατηστε οτι εχετε, το γεγονος δηλαδη πως εμεις ακομα για αγνωστο λογο εξακολουθουμε και υπαρχουμε. Ειναι καλυτερο αυτο ? Μηπως επρεπε να εχουμε κουνησει μαντηλι οπως και οι αλλοι ? Το χασατε ? Σας ζαλισα ? Ξερω τι λετε απο μεσα σας, τελειωνε την φλυαρια Gruesome Al και βαλε μουσικη να ξεχαστουμε λιγο, δεν μας χρειαζονται οι αμπελοφιλοσοφιες σου. Ενταξει λοιπον, αφου ετσι το θελετε'.

          =========================================

-'Θ' ακουσουμε ενα τραγουδι απο τους Nomads, ενα συγκροτημα απο την Σουηδια, φανταζομαι πως και η Σουηδια τα ιδια χαλια με μας ειναι και το συγκροτημα να εχει κι αυτο εξαφανιστει οπως οι αλλοι αλλα εχουν αφησει την παρακαταθηκη τους. Fire And Brimstone λοιπον, εξαιρετικα αφιερωμενο σε οσους η θεωρια τους ταυτιζεται με τον τιτλο του κομματιου. Κι αμεσως μετα τους Σουηδους Nomads ερχεται η σειρα'...

Το χερι του Mark ηταν που ειχε διακοψει τοσο βαναυσα την παρλα του Gruesome Al ενω παραλληλα ειχε φερει το δαχτυλο του στο στομα για να γινει απολυτη ησυχια. Για μερικα δευτερολεπτα ολοι απορησαν, μετα ακουστηκε καθαρα ο αχνος ηχος απο μια μηχανη αυτοκινητου σε καποια αποσταση. Πεταχτηκαν ολοι επανω κοιτωντας ο ενας τον αλλο. Ο δικαστης εκανε καποια νοηματα στον Mark και την Linda και μετα εγνεψε στην Silea ν' ακολουθησει.

Ο Mark εριξε μια γρηγορη ματια εξω απο το παραθυρο κι εδειξε με το χερι του τον αριθμο 'δυο'.

Σε χρονο μηδεν και οι τεσσερεις ειχαν εγκαταλειψει το καθιστικο του σπιτιου.