Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

                                                                 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 50

-'Θα χρησιμοποιησουμε τον αυτοκινητοδρομο για να φτασουμε στο φραγμα' ?

Ο Ryan γυρισε και κοιταξε την Ines Santabia απορημενος.

-'Αυτοκινητο εχουμε, οχι ελικοπτερο για να πεταξουμε' ειπε.

-'Δεν εννοουσα κατι τετοιο' απαντησε η Ines. 

-'Ε, δεν μας λες τοτε τι εννοουσες' ? ρωτησε η Gardenia.

-'Ο αυτοκινητοδρομος ειναι ο πιο γρηγορος τροπος για να φτασουμε στο φραγμα Poulsen, αυτο ειναι γνωστο. Το θεμα ειναι αν ειναι και ο ασφαλεστερος' προσθεσε η λοχιας.

Ο Ryan ακουμπησε το χερι του στον ωμο της Gardenia που οδηγουσε σαν να της ελεγε να σταματησει καπου. Μετα στραφηκε στην δεμενη Ines κι αναψε τσιγαρο.

-'Ασφαλης η οχι δεν εχουμε αλλες επιλογες' εκανε. 'Εχεις κατι να προτεινεις' ?

-'Αν δεν ειχα δεν θα το ανεφερα καν' ειπε η Santabia. 

-'Για πες λοιπον, τι αλλο μπορουμε να κανουμε' ? ρωτησε απορημενη η Gardenia.

                  =====================================

-'Μην με ρωτησεις γιατι, δεν την εμπιστευομαι αυτη τη σκυλα' ειπε η Gardenia.

Ο Ryan εριξε μια ματια στην αιχμαλωτη λοχια και γυρισε προς την Gardenia. Ειχαν απομακρυνθει απο το τζιπ θελοντας να κουβεντιασουν οτι ειχαν μολις ακουσει διχως ν' ακουει η Ines. Η Gardenia ηταν ξεκαθαρα εναντιον, ο Ryan ακομα το επεξεργαζοταν.

-'Ουτε εγω' της ειπε 'αλλα αν λεει αληθεια ισως θα επρεπε να το δοκιμασουμε'.

-'Κατ' αρχας θα κανουμε πολυ περισσοτερο για να φτασουμε' επεμεινε η Gardenia 'και κατα δευτερο κανεις δεν μας εξασφαλιζει πως και παλι δεν θα συναντησουμε προβληματα απο την διαδρομη που μας ειπε. Εγω λεω να μεινουμε στο πλανο οπως το εχουμε εκπονησει'.

-'Ενταξει, ειναι καμποσες ωρες παραπανω σιγουρα' εκανε ο Ryan 'αλλα εδω πρεπει να δουμε την γενικοτερη εικονα. Και ξερεις ποια ειναι αυτη ε' ?

-'Για βοηθα λιγο την κατασταση' ειπε εκνευρισμενη η Gardenia. 'Ειμαι λιγο χαζη και δεν τα πιανω οπως εσυ. Τι δεν βλεπω στην μεγαλη αυτη εικονα' ?

                     ===================================

-'Δεν υπαρχει λογος να εκνευριζεσαι' απαντησε ο Ryan πιανοντας την απο τον ωμο. 'Το ζητουμενο εδω ειναι να φτασουμε στο φραγμα να διορθωσουμε τη ζημια. Συνεχιζοντας στον αυτοκινητοδρομο θα παμε πιο γρηγορα αλλα οι πιθανοτητες να συμβει κατι και να μην τα καταφερουμε ειναι πολλες περισσοτερες. Απο την αλλη με την διαδρομη που μας ειπε θα κανουμε πιο πολυ αλλα ειναι σχεδον σιγουρο πως θα φτασουμε για να κανουμε την δουλεια μας. Η εικονα εδω ειναι απλη. Με ποιον τροπο θα εξασφαλισουμε πως θα επιτυχουμε αυτο που θελουμε. Προτιμω ν' αργησω να παω καπου αλλα να παω παρα να ριψοκινδυνεψω για να φτασω γρηγοροτερα. Ομως αν επιμενεις προχωραμε οπως εχουμε' ολοκληρωσε το σκεπτικο του.

Η Gardenia κοιτουσε μια τον Ryan, μια την Santabia και μια τον αυτοκινητοδρομο. Ηταν ολοφανερο πως σταθμιζε ολες τις πιθανοτητες που ειχαν απλωθει μπροστα της.

-'Ενταξει' εκανε στο τελος 'παμε απο κει που λεει αλλα' προσθεσε κοιτωντας με νοημα 'αν καταλαβω πως μας στηνει παγιδα η οτι ειπε ειναι παραμυθια θα την εκτελεσω επι τοπου'.

                      ===================================

-'Για πες λοιπον, απο που παμε' ? ρωτησε η Gardenia ακομα οντως επιφυλακτικη.

-'Δυο χιλιομετρα πιο πανω θα κανουμε δεξια σ' ενα δρομο. Ειναι χωματοδρομος αλλα μονο στην αρχη, μετα γινεται ασφαλτος και τηρουμενων των αναλογιων σε καλη κατασταση. Στο τελος αυτου του δρομου θα σας πω πως θα συνεχισουμε' εκανε η Ines.

-'Και για να εχουμε καλο ρωτημα' ειπε ο Ryan 'που την ξερεις εσυ αυτην τη διαδρομη' ?

Η Ines Santabia γελασε και κουνησε το κεφαλι της.

-'Οταν εισαι συνεχεια εξω σε περιπολια μαθαινεις πραγματα που ποτε δεν φανταζεσαι πως θα σου χρησιμευσουν. Ετσι κι αυτος ο δρομος. Το να μαθεις απο που περναει και μεχρι που φτανει ειναι εξισου απλο, ρωτας καποιον που ξερει και στα λεει ολα, με ανακριση η χωρις'.

Το αιμα ανεβηκε στο κεφαλι της Gardenia μα δεν ειπε η εκανε το παραμικρο.

-'Εισαι του δογματος 'δεν θελει κοπο, θελει τροπο' λοιπον' σχολιασε ο Ryan.

-'Μες στο μυαλο μου εισαι' απαντησε η Ines ενω τα νευρα της Gardenia ειχαν τεντωθει κι αλλο.

                   ===================================

Για λιγη ωρα κανεις δεν μιλησε. Η Gardenia συνεχισε να οδηγει ενω στο πισω καθισμα του τζιπ ο Ryan παρακολουθουσε ολες τις κινησεις της Ines. Μπορει να της ειχε φορεσει χειροπεδες αλλα δεν ξεχνουσε πως ηταν στρατιωτικος, ποιος ξερει τι ικανοτητες ειχε αναπτυξει στο στρατευμα.

Ο δρομος που ειχαν παρει ηταν σχετικα στενος, ανετος για ενα οχημα αλλα συζητησιμο για δυο αν καποιος ερχοταν απο την απεναντι κατευθυνση. Μεχρι στιγμης δεν ειχαν δει τιποτα, προφανως ηταν το μοναδικο οχημα που κινειτο στην περιοχη, κατι που προσωρινα επιβεβαιωνε τους ισχυρισμους της Santabia πως η διαδρομη ηταν ασφαλεστερη. Αριστερα και δεξια το δασος εμοιαζε σαν να προσπαθουσε να καταπιει εκεινη την στενη και παραταιρη λουριδα ασφαλτου ενω σε πολλα σημεια οι κορυφες των δεντρων ειχαν σχηματισει αψιδες που εκρυβαν το φως του ηλιου κατω απο τις οποιες περνουσαν με ολο και μεγαλυτερη συχνοτητα. Φωτισμος δεν υπηρχε πουθενα και με τον ηλιο στο βαθος να σκεφτεται σοβαρα πως ειχε ερθει η ωρα του να παει να ξεκουραστει συντομα θα βρισκονταν εγκλωβισμενοι μεσα σ' ενα απεραντο, πυκνο σκοταδι.

                  =====================================

Τα διδυμα φωτα του τζιπ ηταν οι μοναδικοι τους συμμαχοι απεναντι σ' εκεινο το ερεβος που ολο και γιγαντωνοταν αλλα ακομα κι αυτα δεν θα μπορουσαν να τους βοηθησουν εγκαιρα αν καποιο ζωντανο επελεγε λαθος στιγμη να διανυσει το δρομο η αν μια στροφη ηταν λιγο πιο κλειστη κι επικινδυνη απ' οτι θα περιμεναν. Πλεον θ' ακροβατουσαν συντομα σε τεντωμενο σχοινι κι αυτο ηταν η αφορμη για να δωσει εντολη ο Ryan να σταματησουν στα δεξια του δρομου.

-'Νομιζω πως πρεπει να βρουμε ενα σημειο να διανυκτερευσουμε' ειπε 'συνεχιζοντας τζογαρουμε καποιο ατυχημα και να βρεθουμε ανημποροι στην μεση του πουθενα'.

Στην ακρη του στοματος της Gardenia εφτασε η φραση 'οταν τα ελεγα εγω δεν ηθελες να παμε απο τον αυτοκινητοδρομο, λουσου τα τωρα' μα δεν την ξεστομισε ποτε.

-'Δεν βλεπω τιποτα σ' αυτο το διαολοσκοταδο' προτιμησε να πει 'που να σταματησουμε' ?

-'Παμε σιγα σιγα' ειπε ο Ryan 'και στο πρωτο ξεφωτο που θα βρουμε σταματαμε'.

Το πρωτο ξεφωτο που βρηκαν ηταν γυρω στα πεντακοσια μετρα πιο κατω. 

                   ====================================

-'Αυτη κι αν ειναι ειρωνια' εκανε η Gardenia καθως προσπαθουσε ν' απλωσει μια κουβερτα. 'Εμεις θα κοιμηθουμε στο χωμα και η αφεντια της με την ανεση της στο τζιπακι'.

-'Τι θες να κανω' ? ρωτησε ο Ryan. 'Βλεπεις καπου να μπορω να την δεσω με τις χειροπεδες ? Μονο το τιμονι του τζιπ υπαρχει αν δεν θελουμε να μας την κανει'.

Η Gardenia μουρμουρισε κατι που ο Ryan δεν καταλαβε.

-'Παιρνεις την πρωτη σκοπια' ειπε στο τελος 'και με ξυπνας για να παρω την δευτερη, ενταξει' ?

Ο Ryan κουνησε καταφατικα το κεφαλι και πηγε να κατσει σε μια μεγαλη πετρα πιο περα, ενα σημειο οπου μπορουσε να βλεπει καθαρα το τζιπ και την αιχμαλωτη. Η Ines εμοιαζε σαν να ειχε πεσει κιολας για υπνο και συντομα διαπιστωσε πως και η Gardenia κοιμοταν κι αυτη.

Αναψε τσιγαρο κι αναρωτηθηκε πως ειχε φτασει σ' αυτο το σημειο και τι πραγματικα ηθελε. Η αισθηση του να ειναι μερος μιας ομαδας τον απωθουσε μα δεν εβλεπε τι αλλες επιλογες ειχε.

Ο απαλος ηχος μια στρακας δυο δαχτυλων του εστρεψε αποτομα την προσοχη προς το τζιπακι.

                   ====================================

Ειδε την λοχια να του κανει νοημα να πλησιασει και το εκανε οσο πιο αθορυβα μπορουσε.

-'Δωσε μου ενα τσιγαρο' του ειπε χαμηλοφωνα 'ακουσε με και διορθωσε με οπου κανω λαθος. Απο την στιγμη που σε ειδα καταλαβα πως δεν εχεις καμια σχεση με τους υπολοιπους. Δεν ξερω ποιες συγκυριες σ' εφεραν να πορευεσαι μαζι τους μα νοιωθω πως εχεις αλλα πραγματα στο μυαλο σου, ιδεες και αποψεις που μαλλον δεν συμβαδιζουν μ' αυτες των αλλων'.

Σταματησε για λιγο και ο Ryan της εκανε νοημα να συνεχισει.

-'Ξερω πως εχεις αντιληψη για το τι ακριβως συμβαινει και ειμαι απολυτως σιγουρη πως σου εχει περασει απο μυαλο η πιθανοτητα ολα αυτα να φτιαξουν αποτομα και να επανελθουμε στην προτερη κατασταση μας. Δεν ειναι σιγουρο αλλα δεν μπορεις να το αποκλεισεις'.

Ο Ryan δεν ειπε κουβεντα και η Santabia πηρε θαρρος για να συνεχισει.

-'Το ιδιο πραγμα περναει συνεχως κι απο το δικο μου μυαλο. Αν εξαφνα ολα επιστρεψουν στην πραγματικοτητα οπως την ξεραμε τι θα ημουνα ? Μια απλη λοχιας του στρατου, ενα τιποτα'.

              ======================================

-'Δεν ξερω τι ησουνα εσυ αλλα αναποφευκτα θα επεστρεφες σ' αυτο. Κατι μου λεει πως θα ηθελες κατι παραπανω απ' το να γυρισεις απλα στην παλια σου ζωη, σωστα' ?

-'Καταληγει καπου ολο αυτο' ? ρωτησε εξισου χαμηλοφωνα ο Ryan.

-'Ο δρομος που ακολουθουμε οντως οδηγει στο φραγμα Paulsen, αν ειναι αυτο που επιδιωκεις. Ο ιδιος δρομος οδηγει και καπου αλλου, καπου που τωρα φανταζει αχρηστο αλλα σε περιπτωση που ολα γινονταν οπως και πριν θα ηταν το μονοπατι για τον μεγαλυτερο θησαυρο που φανταζεσαι'.

-'Για ποιον θησαυρο μιλας' ? εκανε ο Ryan.

-'Αν ο χρυσος θεωρειται ακομα θησαυρος, τοτε μιλαω για απιστευτες ποσοτητες χρυσου'.

-'Παρε ακομα ενα τσιγαρο' εκανε ο Ryan 'μου μοιαζεις πως σου χρειαζεται'.

Η Santabia το αναψε με λαχταρα και ετοιμαστηκε να συνεχισει τον μονολογο της.

-'Πως ξερω οτι ολα αυτα δεν ειναι απλα φουμαρα' ? εκανε ο Ryan.

-'Ασε με να τελειωσω και θα καταλαβεις' απαντησε η Ines που διεκρινε ηδη το ενδιαφερον του.

              =======================================

-'Οταν ξεκινησαν ολα αυτα η κυβερνηση φοβηθηκε επιθεση απο το αντιπαλο δεος' ειπε κλεινοντας του το ματι 'ετσι εδωσε εντολη στον στρατο να μεταφερει ολα τ' αποθεματα χρυσου απο το Fort Knox σε αλλο, μυστικο μερος δεδομενου πως το σημειο ηταν γνωστο στους παντες. Η παλια μου διμοιρια σε συνεργασια με αλλες μυστικες υπηρεσιες αναλαβαμε την μεταφορα του και ετσι οπως εχουν εξελιχθει τα πραγματα ισως ειμαι η μοναδικη που ξερω που βρισκεται. Θα περασουμε σχετικα κοντα απο εκεινο το σημειο καποια στιγμη αυριο την ωρα που νυχτωνει'. 

-'Τι ακριβως εχεις στο μυαλο σου' ? ρωτησε ο Ryan.

-'Ειναι πολυ απλο' αντετεινε η Ines. 'Ξεφορτωνομαστε την τυπισσα και παμε για τον χρυσο. Ουτε φραγματα, ουτε τιποτα. Κανεις δεν θα φανταστει που παμε, μονο οι δυο μας θα ξερουμε'.

-'Οταν λες 'ξεφορτωνομαστε' τι εννοεις' ?

-'Την παραταμε, απλα το σκαμε, δεν χρειαζεται να την σκοτωσουμε'.

-'Τωρα χρειαζομαι εγω τσιγαρο' εκανε ο Ryan φανερα προβληματισμενος.