Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

                                                          ΚΕΦΑΛΑΙΟ 57

 

-'Εισαι σιγουρη πως αυτος ο δρομος βγαζει στο φραγμα Poulsen' ? ρωτησε η Gardenia καθως συνεχιζε να οδηγει σ' εκεινη την στενη λωριδα ασφαλτου 'μηπως εχουμε χαθει' ?

-'Ναι, ξερω πως μοιαζει καπως αλλα τον ξερω τον δρομο, μην ανησυχεις' απαντησε η Santabia.

-'Το οτι βρισκεσαι εδω μαζι μας μ' ανησυχει ετσι κι αλλιως' αντιγυρισε ξερα η Gardenia.

Ο Ryan παρεμενε σιωπηλος με τις σκεψεις να διαδεχονται η μια την αλλη. Οσα του ειχε εκμυστηρευτει το προηγουμενο βραδυ η λοχιας τον ειχαν προβληματισει εντονα. Σε λιγες ωρες θα εφταναν στο σημειο που ειχε αναφερθει η Santabia και μεχρι τοτε επρεπε να εχει παρει τις αποφασεις του. Η θα συνεχιζε απροσκοπτα προς το φραγμα η θα παρατουσε την Gardenia και μαζι με την Ines θα πηγαιναν εκει που ηταν κρυμμενος ο χρυσος. Ηταν τοσο απορροφημενος που αργησε να καταλαβει πως η Gardenia του απηυθυνε τον λογο εδω και λιγη ωρα.

-'Εισαι εδω, μαζι μας ? Που ταξιδευεις' ?

-'Ναι, φυσικα, απλα σκεφτομουνα κατι'.

          ========================================

Η Gardenia επιασε τον εαυτο της να συνειδητοποιει πως εκτος της Santabia, στα λεγομενα της οποιας καμια εμπιστοσυνη δεν ειχε, ειχε πια αμφιβολιες και για τον Ryan. Τυχοδιωκτης ηταν, οπουρτουνιστης, καιροσκοπος, οπου φυσουσε το συμφερον του εκει πηγαινε. Επρεπε να εχει τα ματια της ανοιχτα, ενοιωθε αβολα και με τους δυο αλλα δεν μπορουσε να κανει κατι γι αυτο.

-'Ποσο θελουμε ακομα' ? ρωτησε η Gardenia.

-'Εχουμε ακομα' απαντησε η Santabia 'συνεχισε οπως πας'.

Η Gardenia μουρμουρισε κατι μεσα απο τα δοντια της αλλα υπακουσε. Εριξε μια κλεφτη ματια στον καθρεφτη στο πισω καθισμα οπου καθονταν ο Ryan με την δεμενη πισθαγκωνα λοχια. Ειχε το οπλο του αναμεσα στα ποδια του, εμοιαζε αρκετα χαλαρος αλλα κατι τον απασχολουσε. 

-'Οπου μπορεις να σταματησεις δεξια καποια στιγμη...' εκανε ο Ryan.

-'Οπου θελεις σταματαω' απαντησε η Gardenia 'μονοι μας ειμαστε ετσι κι αλλιως. Τι εγινε' ?

-'Ελεγα να ξαλαφρωνα λιγο αν δεν υπαρχει προβλημα'.

           ========================================

Διχως κανενα σχολιο η Gardenia σταματησε δεξια κι εσβησε την μηχανη του οχηματος.

-'Μην φυγετε χωρις εμενα' εκανε χαριτολογωντας ο Ryan ενω κατεβαινε κι εξαφανιζοταν πισω απο μια πλουσια συσταδα θαμνων. 

-'Εχω την αισθηση πως δεν μ' εμπιστευεσαι' εκανε η Santabia.

-'Ακριβεστατη η αισθηση σου' απαντησε η Gardenia. 

-'Προσπαθω μονο να βοηθησω'.

-'Αυτο με ανησυχει περισσοτερο απ' ολα, το οτι προσπαθεις να βοηθησεις'.

-'Τι μπορω να κανω για να σου δειξω πως κανεις λαθος' ?

-'Σαν αρχη να παραμεινεις εκει που εισαι. Στην συνεχεια να δουμε αν μας οδηγεις στο φραγμα'.

-'Φοβαμαι πως δεν θα μπορεσω να κανω τιποτα απο τα δυο' απαντησε η λοχιας.

-'Τι εννοεις' ? εκανε η Gardenia νοιωθωντας να την ζωνουν τα φιδια.

-'Πως καπου εδω αλλαζουν ολα εις βαρος σου' απαντησε ψυχρα η Santabia.

       ========================================

Η Gardenia στραφηκε προς το μερος της και ειδε μια σκοτεινη καννη οπλου να την σημαδευει. Αν εξακολουθουσε και ηταν δεσμια αυτο ηταν κατι που ποτε δεν θα συνεβαινε, ομως ηταν λυτη.

-'Πως διαβολο'...εκανε απορημενη.

-'Συνηθως οι απαντησεις σε τετοια θεματα ειναι παντα πιο απλες απ' οτι νομιζουμε' ακουστηκε η φωνη του Ryan που επεστρεφε απο τους θαμνους. 

-'Ενταξει, τωρα καταλαβα' εκανε η Gardenia οργισμενη και στραφηκε προς την Santabia.

-'Τι ακριβως του εταξες και τον καταφερες' ?

-'Κατι στο οποιο κανεις δεν αντιστεκεται. Κρατα τα χερια σου ψηλα' απαντησε η Ines.

Η Gardenia υπακουσε και γυρισε προς τον Ryan.

-'Καθαρμα, μπασταρδε, ελεεινο καθικι' αρχισε να τον στολιζει 'το ηξερα πως ησουνα ενα σιχαμα και δεν επρεπε να σ' εμπιστευτω. Φιδι κολοβο, θα το πληρωσεις αυτο'.

Ο Ryan εβαλε τα γελια μολις η Gardenia σταματησε το υβρεολογιο της.

        ==========================================

-'Ολα αυτα ειναι τιτλοι σπουδων, να το ξερεις' εκανε 'αλλα υπαρχουν κι αλλα πτυχια στο μανικι μου που ουτε καν τα φανταζεσαι' προσθεσε και στραφηκε προς την Santabia.

-'Πετα μου τις χειροπεδες να την δεσω και μετα παμε να φυγουμε απο δω'.

-'Ξερεις' εκανε η Santabia μ' ενα περιεργο χαμογελο 'οση ωρα εσυ ξαλαφρωνες συνεβησαν πραγματα που αγνοεις κι εχουν αλλαξει καπως ολο τον σχεδιασμο' συμπληρωσε και η καννη τωρα βρεθηκε να κοιταει απειλητικα τον Ryan. 'Δεν πιστευω να μου κρατας κακια'.

-'Διορθωσε με οπου κανω λαθος' απαντησε ο Ryan με μια αποκοσμη ηρεμια που ξενιζε 'αλλα θα μας παρεις το οχημα, τα οπλα μας και ολα τα εφοδια και θα πας για τον χρυσο μονη σου, ετσι ?

-'Ποιο χρυσο ? Τι λες' ? απορησε η Gardenia αλλα ο Ryan της εκανε νοημα να σταματησει.

-'Οπως ακριβως τα λες' εκανε με το ιδιο χαμογελο η λοχιας 'με μια μικρη διαφορα. Δεν θελω ν' ανησυχω πως υπαρχει καποιος πισω μου που μπορει να το παρει ολο αυτο προσωπικα και ν' αποφασισει να με ακολουθησει. Για σας το τερμα της διαδρομης ειναι εδω' ειπε και πυροβολησε.

       ========================================== 

Συνεχισε να πυροβολει, ο μυλος να γυριζει αλλα καμια σφαιρα δεν εβγαινε απο το αδειο οπλο. Ταυτοχρονα ο Ryan ειχε απλωσει το χερι του προς την Gardenia ζητωντας της το Sig Sauer P 365 το οποιο η τελευταια μηχανικα, αναυδη ακομα απο τις εξελιξεις, του εδωσε. Τωρα η καννη του γεματου οπλου κοιταξε απειλητικα την Santabia που ειχε παραλυσει.

-'Ειναι αυτα τα μικρα τεστ που σου δινουν την δυνατοτητα να διαπιστωσεις αν καποιος εννοει αυτα που λεει η εχει κατι αλλο στο μυαλο του' ειπε ανεκφραστα. 'Φυσικα κι επρεπε να σε λυσω οπως ακριβως το συμφωνησαμε, φυσικα κι επρεπε ν' αφησω το οπλο μου στο καθισμα ενω πηγα για κατουρημα αφου πρωτα το ειχα αδειασει διχως να με παρεις χαμπαρι, φυσικα κι επρεπε να δω την συμπεριφορα σου μπροστα στον πειρασμο που σ' εβαλα. Και τον ειδα, αυτη ειναι η αληθεια. Καταλαβαινω πως εδω προκειται για συνθηκες που κανεις δεν εμπιστευεται κανεναν αλλα απ' αυτο μεχρι του να μας ξεφορτωθεις μ' αυτον τον τροπο εχει αποσταση. Δεν μ' αρεσει να κλεβω ατακες αλλων αλλα στην περιπτωση αυτη, το τερμα της διαδρομης για σενα ειναι εδω'.

        ==========================================

-'Οχι, στασου, περιμενε, εκανα λαθος, συγγνωμη, εγω δεν '...

Ο πυροβολισμος αναστατωσε καποια πουλια που φωλιαζαν στα δεντρα περιξ αναγκαζοντας τα να πεταξουν τρομαγμενα προς καθε κατευθυνση αλλα αυτο ηταν κατι που πια δεν αφορουσε την Ines Santabia. Το μικρο σημαδι στο κεντρο του μετωπου της πηρε ενα αλικο χρωμα και μια λεπτη γραμμη αιματος ξεκινησε απο κει κυλωντας προς τα κατω. Σαν κεραυνοβολημενη η λοχιας επεσε διχως αχνα προς τα πισω κι εμεινε ακινητη πανω στο εδαφος. Ο Ryan την πλησιασε, εριξε μια ματια, βεβαιωθηκε πως ηταν νεκρη, εσκυψε και πηρε το αδειο του οπλο και μετα προχωρησε προς την αφωνη Gardenia και της επεστρεψε το Sig Sauer της.

-'Ελαφρυ, ακριβες, αξιοπιστο' σχολιασε κι αναψε τσιγαρο ακουμπωντας στο τζιπ.

-'Αυτη η ιστορια με τον χρυσο...' εκανε να πει η Gardenia μα ο Ryan την διεκοψε.

-'Χθες το βραδυ που εσυ κοιμοσουνα. Ομολογω πως μου περασε απο το μυαλο να υποκυψω στον πειρασμο, δεν σου τυχαινουν καθε μερα τετοια, αλλα επρεπε να σιγουρευτω'.

         =========================================

-'Τι θα κανατε μ' εμενα' ? ρωτησε ο Gardenia απειλητικα.

-'Θα σε παραταγαμε εδω, τιποτα περισσοτερο, οτι ακριβως θα εκανα κι εγω με την λοχια μολις φταναμε στο σημειο που βρισκοταν ο χρυσος. Εγκαταλειψεις, αυτο μονο'.

-'Αρα θα την εριχνες κι αυτην, θα κρατουσες το χρυσο μονο για σενα' ειπε.

-'Εξυπακουεται' απαντησε εντελως φυσικα ο Ryan 'δεν τα μοιραζεσαι αυτα τα πραγματα'.

-'Και για να δεις τις πραγματικες της προθεσεις την ελυσες, αφησες επιτηδες το αδειο σου οπλο στο καθισμα και χαλαρος περιμενες να δεις τι θα γινοταν ε' ? εκανε οργισμενη.

-'Μαντης εισαι' ? απαντησε ο Ryan απροετοιμαστος γι αυτο που ερχοταν. Το χαστουκι της Gardenia του πεταξε το τσιγαρο απο το στομα και του ταρακουνησε το κεφαλι.

-'Εν τω μεταξυ εγω δεν ξερω τιποτα και πιστευω πως εχω πεθανει βλεποντας την να με σημαδευει  ενω εσυ κανεις την πλακα σου και το διασκεδαζεις. Την περιπτωση να με ειχες προειδοποιησεις την ειχες σκεφτει καθολου η μηπως θα σου χαλαγε την απολαυση' ?

         ==========================================

-'Η αληθεια ειναι πως ηθελα ολα να κυλησουν φυσιολογικα, ακομα και οι βρισιες που με στολισες. Συν τοις αλλοις αν σου ειχα πει κατι θα σημαινε πως σου εχω εμπιστοσυνη' συνεχισε ενω με το ενα χερι ετριβε το σημειο του χαστουκιου και με το αλλο προσπαθουσε ν' αναψει αλλο τσιγαρο. 'Στο ειπα, εκτος απο τους τιτλους σπουδων που μου προσαψες εχω κι αλλα πτυχια'.

-'Δως μου κι εμενα ενα' ειπε και ο Ryan της πεταξε το πακετο. Η Gardenia το αναψε και πηγε κι εκατσε στο καθισμα του οδηγου ενω τα δαχτυλα της επαιζαν ταμπουρλο πανω στο τιμονι.

-'Τι κανουμε τωρα ? ρωτησε.

-'Αυτο που ειχαμε σχεδιασει εξ αρχης, συνεχιζουμε για το φραγμα'.

-'Και ο χρυσος' ? Παραιτηθηκες ετσι ευκολα απο την αποκτηση του' ?

-'Δεν θα ηθελα να εισαι στην θεση της Santabia αμα πηγαιναμε για το χρυσαφι'.

-'Ενω για το φραγμα' ?

-'Θα εχω ακομα παρεα, ακομα κι αν αυτη η παρεα μοιραζει εντυπωσιακα χαστουκια' ειπε ο Ryan.

      ===========================================

Ηταν διαφορετικα τωρα που καθοταν στο καθισμα του συνοδηγου. Ειχε βαλει τα γυαλια ηλιου και της ηταν αδυνατον να δει την εκφραση του αλλα με κλεφτες ματιες προσεξε πως εμοιαζε να εχει και παλι βυθιστει σε σκεψεις. Δεν ειχε αντιδρασει στο χαστουκι που του ειχε δωσει κι αναρωτιοταν. Της το φυλαγε ? Το ειχε απλα προσπερασει ? Δεν ειχε ιδεα, αυτος ο ανθρωπος ηταν αινιγμα , τοσο απροβλεπτος που δεν μπορουσες να ξερεις τις αντιδρασεις του ανα πασα στιγμη. Ενοιωθε μια ασφαλεια μαζι του αλλα το ποσοστο εμπιστοσυνης που του ειχε ειχε αυξηθει ανεπαισθητα, σχεδον αμελητεα. Αποφασισε πως ηταν ακομα νωρις για να κρινει το οτιδηποτε.

Ειχε τσαγανο, αυτο της το αναγνωριζε. Το χαστουκι που του ειχε δωσει ηταν μια υγιης αντιδραση, δεν ειχε προβλημα μ' αυτο αλλα μια γυναικα με τετοιο ταπεραμεντο μπορουσε να εξελιχθει παντελως απροβλεπτα με οτι συνεπειες ειχε κατι τετοιο. Επιπλεον επρεπε ν' αποφασισει αν θα πηγαινε με τα νερα της η θα εκανε τα δικα του σχεδια οταν εκρινε αυτος πως ηταν η στιγμη.

Αποφασισε πως ηταν νωρις ακομα για να κρινει το οτιδηποτε. 

          

          Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ 

                                                               ΚΕΦΑΛΑΙΟ 56

Γεμισε την κουπα με τον αχνιστο καφε περιπου στα τρια τεταρτα και προσθεσε μια γενναια δοση Breckenridge. Μετα βγηκε στην εξωτερικη περιμετρο του φαρου και στηλωσε τα ματια του στο βαθος. Σε λιγο θα ξημερωνε, εκεινη τη στιγμη ακριβως το επερχομενο φως με το απερχομενο σκοταδι βρισκονταν στην διαδικασια παραδοσης παραλαβης κι αυτο το θεαμα εξακολουθουσε να τον μαγευει παρα τις πλειστες οσες φορες το ειχε παρακολουθησει. Ενα αισθημα μελαγχολιας τον ειχε κυριευσει, ο καφες με το bourbon δεν μπορουσαν να καλυψουν την πικρα που ειχε στο στομα. Ηταν η πρωτη μερα που δεν εξεπεμπε, ηταν η πρωτη φορα που ο Gruesome Al δεν θα εκανε εκπομπη παρα την θεληση του. Η παλια γεννητρια που ειχε θεσει σε λειτουργια ειχε πνευσει τα λοισθια, δεν ηταν ζητημα ελλειψης καυσιμου, απλα το μηχανημα ειχε τιναξει τα πεταλα.

Για καποιον που ολη του η ζωη ηταν πισω απο ενα μικροφωνο βαζοντας μουσικη για τον κοσμο εκει εξω να στεκεται ανημπορος να κανει το οτιδηποτε ηταν μαχαιρια στην καρδια. Κουνησε το κεφαλι απογοητευμενος, ηπιε μια γεματη γουλια καφε και συνεχισε ν' αγναντευει.

                   =======================================

Αντικειμενικα ηταν μια μερα σαν ολες τις αλλες. Τα πουλια χαλουσαν τον κοσμο με τα τιτιβισματα τους, ο αερας ηταν εμπλουτισμενος με την πρωινη αυρα της θαλασσας, ενοιωθε την δροσια του αερα πανω στο δερμα του να επικαθεται απαλα, ομως αυτο που εδινε χρωμα και γευση σε ολο αυτο ηταν σιωπηλο. Τα μηχανηματα εστεκαν βουβα, τα φωτακια τους σβηστα, τα πλατω στα πικαπ παρεμεναν πετρωμενα λες και ηταν φωτογραφια. Αναστεναξε και μπηκε μεσα.

Αναρωτηθηκε αν ειχε ακομα νοημα να παραμενει εκει που βρισκοταν. Δεν ειχε κατι να περιμενει, η παρουσια του εκει θα θυμιζε φαντασμα που ασκοπως περιπλανιοταν καπου που δεν ανηκε πια.

Ηταν το ενστικτο του που τον ενημερωσε σε ηπιο και χαλαρο τονο πως δεν ηταν μονος του. Στραφηκε και κοιταξε πισω του. Κατω απο αλλες συνθηκες οποιοσδηποτε θα ειχε πανικοβληθει, θα ειχε τρομοκρατηθει, θα ουρλιαζε απο φοβο. Ο Gruesome Al δεν ηταν οποιοσδηποτε αλλος.

-'Που να με παρει και να με σηκωσει' εκανε ελαφρα εκπληκτος. 'Αν καποιος μου ελεγε πως θα εβλεπα μπροστα μου σημερα το πρωι εναν Αιωρουμενο θα τον περναγα για τρελο' προσθεσε.

            =========================================

Ηταν η σειρα του Saadek ν' απορησει.

-'Ξερεις ποιος ειμαι' ?

-'Πλακα κανεις' ? ηρθε η απαντηση. 'Φυσικα και ξερω, δεν ειναι η πρωτη φορα που βλεπω καποιον του ειδους σου. Αλλα να σε δω εδω, στη Γη, ε, αυτο δεν το περιμενα'.

-'Γιατι, που με εχεις συναντησει ?

-'Εσενα προσωπικα πουθενα αλλα αλλους σαν κι εσενα ? Πολλες φορες. Αυτονομια Questeni, ενα τσουρμο απο Αιωρουμενους ειχαν αναλαβει καποια εργα για τουλαχιστον εξι μηνες. Ησασταν ακρως εντυπωσιακοι στην αρχη, μετα βεβαια σας συνηθισαμε. Τι στον κορακα κανεις εδω ? Οχι, μην μου πεις, ασε με να μαντεψω. Εχεις σχεση με ολα αυτα που συμβαινουν, ετσι δεν ειναι' ?

Ο Saadek παρεμεινε σιωπηλος.

-'Το καταλαβα παναθεμα με' εκανε θριαμβευτικα ο Gruesome. 'Εσυ και καποιοι αλλοι σιγουρα βρισκεστε πισω απ' ολα αυτα που εχουν γινει. Μα τι στο διαβολο κανετε' ?

                            =====================================

-'Αυτο που πρεπει να ξερεις ειναι πως ολοι της Αυτονομιας Questeni'...

-'Ω, ελα τωρα' τον διεκοψε ο Gruesome 'θα μου πεις γιατι μ' επισκεφτηκες αλλα θελω να ξερω τι ακριβως συμβαινει. Τι φοβασαι, οτι θα προδωσω το μυστικο σου ? Για να βρισκονται στον πλανητη Αιωρουμενοι ειναι σιγουρα κατι σημαντικο και μεγαλο. Τα λεω καλα' ?

-'Ενταξει' εκανε ο Saadek καταλαβαινοντας πως δεν μπορουσε ν' αποφυγει την αποκαλυψη. 'Αλλα μετα θα κανεις οτι σου πω, συμφωνοι' ? ρωτησε και ο Gruesome εγνεψε καταφατικα.

-'Θα εχεις προσεξει πως η πλειοψηφια των γηινων εχει εξαφανιστει' αρχισε 'κι αυτο γιατι το εργο που εχω αναλαβει ειναι η πληρης εκκενωση της Γης απ' αυτο το ειδος. Μολις απομακρυνθουν οι ανθρωποι και καθε τι που εχει σχεση μ' αυτους ο πλανητης θα εποικιστει με καποιο αλλο ειδος που δεν γνωριζω ποιο ειναι. Μαζι με αυτους θα πρεπει ν' απομακρυνθουν και οσοι υπαρχουν εδω απο τις Αυτονομιες που πρακτικα λειτουργουσαν σαν τοποτηρητες και να επιστεψουν σπιτι τους, οπως καλη ωρα εσυ. Αυτος ειναι και ο λογος που με βλεπεις μπροστα σου'.

        ==========================================

-'Στασου λιγο' εκανε ο Gruesome. 'Πως ακριβως τους απομακρυνετε ? Δεν αντιδρουν' ? απορησε.

-'Η συντριπτικη πλειοψηφια εχει περασει σε μια κατασταση καταστολης, διχως μνημη, διχως αναμνηση απ' οτιδηποτε. Τα παντα εχουν σβηστει απο το μυαλο τους γι αυτο και τους ονομαζουμε Αμνημονες. Ο εγκεφαλος τους ειναι πρακτικα ενας αγραφος χαρτης, τους μαζευουμε εχοντας την ιδια αντιδραση που παρουσιαζουν τα λουλουδια σ' εναν κηπο οταν πας να τα μαζεψεις'.

-'Δηλαδη οι μονοι που εχουμε ακομα αντιληψη ειμαστε οσοι βρισκομαστε εδω απο τις Αυτονομιες' ? ρωτησε ο Gruesome. 'Μα τοτε ποιος διαβολος ακουει τις εκπομπες μου' ?

-'Δεν ξερω για τι πραγμα μιλας' εκανε ο Saadek. 'Υπαρχει μια ισχνη μειοψηφια γηινων που το μυαλο τους δεν εχει επηρεαστει, παραμενουν ως εχουν. Αυτοι θα συγκεντρωθουν ολοι για να γινουν επεμβασεις διαφορετικου χαρακτηρα επανω τους και να μετατραπουν οπως οι υπολοιποι. Αν δεν υπαρξει τροπος να μεταβληθουν σε Αμνημονες θα μεινουνε δω για παντα...πεθαμενοι'.

-'Αυτο κι αν ειναι μεγαλεπηβολο σχεδιο' εκανε εντυπωσιασμενος ο Gruesome.

            ========================================

-'Αυτο ειναι κατι που δεν σε αφορα' ειπε ο Saadek. 'Ετοιμασου να γυρισεις σπιτι' προσθεσε.

-'Στασου μισο λεπτο' απαντησε ο Gruesome γεμιζοντας ξανα την κουπα αλλα αυτη την φορα μονο με Breckenridge 'ασε με να σου πω κατι'.

Ο Saadek του εκανε νοημα να συνεχισει.

-'Ξερεις πως απο κει που ερχομαι η μουσικη δεν υπαρχει καν σαν ιδεα. Οταν μ' εστειλαν εδω η αληθεια ειναι πως αρχικα δυσανασχετησα, το θεωρησα υποτιμητικο, απο τοσα συγκλονιστικα ηλιακα συστηματα και πλανητες εδω, στους αχρηστους, τους τελειωμενους, τα μηδενικα ? Ομως μολονοτι βιωσα ολη την κακια, τον φθονο, την μιζερια, την αλαζονεια κι ενα σωρο ακομα ελαττωματα εδω, σ' αυτον τον αθλιο πλανητη γνωρισα την μουσικη. Απο τοτε εγινα ενα μαζι της, δεν περνουσε οχι μερα αλλα ωρα που δεν θ' ακουγα μουσικη. Κοιτα τριγυρω σου, δες τι υπαρχει. Ολο αυτο το δημιουργησα ακριβως γι αυτον τον ερωτα στην μουσικη, αυτην που εδωσε ενα νεο, διαφορετικο υποβαθρο στην μεχρι τωρα υπαρξη μου και με επαναπροσδιορισε σαν οντοτητα'.

           ========================================

-'Καταληγει καπου ολο αυτο' ? ρωτησε ο Saadek ελαφρα απηυδισμενος.

-'Ηξερα πως καποτε ολο αυτο θα τελειωνε' συνεχισε απτοητος ο Gruesome 'καποια στιγμη θα γυρναγα πισω κι ολο αυτο θα περνουσε στην ληθη. Αλλα πιστευα πως θα ειχα τον χρονο να το εμπεδωσω, να το συνειδητοποιησω. Και μου εμφανιζεσαι ξαφνικα αποτομα μπροστα μου και μου λες 'μαζεψε τα, φευγεις για το σπιτι σου' διχως την παραμικρη δυνατοτητα χρονικης μεταβασης'.

-'Τι ζητας απο μενα' ? εκανε ο Saadek.

-'Θα ερθω μαζι σου, το ξερω και το ξερεις αλλα ασε με να ερθω με τους τελευταιους. Οχι τωρα, μπορει καποια στιγμη να επανελθει το ρευμα και τοτε'...

Ο Saadek εκανε μια κινηση με το χερι καλυπτοντας ολο τον χωρο και σαν να ζουσε στιγμες μαγειας απο παλιες, μυθικες ιστοριες ο Gruesome ειδε το ρευμα να επανερχεται.

-'Που να με παρει και να με σηκωσει' εκανε με τα ματια γουρλωμενα 'αυτο τωρα ειναι'...

-'Ακουσε με πολυ προσεκτικα' ειπε ο Saadek 'δεν εχω χρονο να τα επαναλαβω ξανα' προσθεσε.

          ==========================================

-'Αυτο που σου ελειπε το εχεις ξανα και θα υπαρχει μεχρι την στιγμη που θα με δεις ξανα μπροστα σου' ειπε με στομφο. 'Οταν θα γινει αυτο υπαρχουν δυο επιλογες για σενα. Η θα ερθεις αμεσα μαζι μου η θ' απομενεις εδω και θα εχεις την ιδια μοιρα με οσους δεν ειναι Αμνημονες. Ακομα και για σας, τους αντιπροσωπους των Αυτονομιων, υπαρχει δυνατοτητα και περιθωριο απωλειων. Μην φανταστεις πως θα το σκεφτω δευτερη φορα, μου ειναι αδιαφορη η τελικη σου μοιρα, ειδικα αν εσυ ο ιδιος την εχεις προκαλεσει. Εγινα κατανοητος' ? κατεληξε.

-'Συμφωνοι' εκανε ο Gruesome ενω το προσωπο του στολιζοταν απο ενα απεραντο χαμογελο. 'Την επομενη φορα που θα σε δω θα κανω οτι ακριβως μου πεις. Ειλικρινα, δεν ξερω πως να σ'... 

Ο Saadek ετεινε το χερι του μπροστα, σημαδι πως δεν επιθυμουσε ν' ακουσει κατι περαιτερω.

-'Κι αυτα που εμαθες δεν χρειαζεται να σου πω πως δεν μπορεις να τα μοιραστεις με κανεναν εκει εξω' ολοκληρωσε. 'Κανεις δεν πρεπει να ξερει τιποτα για οτι συμβαινει'.

-'Οτι πεις, οτι πεις' εκανε ο Gruesome ενω ξαφνικα ο Saadek εξαφανιζοταν απο μπροστα του.

           ==========================================

-'Maximum Overdrive 3, εδω Maximum Overdrive 2, ενημερωσε τρεχουσα κατασταση'.

-'Εδω Maximum 3' ηρθε η απαντηση στον ασυρματο 'εχω ακομα καμια εικοσαρια μιλια μεχρι το Claymore. Εχω επαφη με Maximum 4, βρισκεται λιγοτερο απο μια ωρα πισω μου. Δεν εχω εδω και αρκετη ωρα επικοινωνια με Maximum 1. Εσυ' ?

-'Μια απο τα ιδια. Πλησιαζω Claymore αλλα ουτε εγω εχω επαφη με Maximum 1'.

Για λιγα δευτερολεπτα υπηρξε μια σιγη στον ασυρματο. Την εσπασε ο Maximum 2.

-'Στα θετικα οτι επιασα ξανα τον Gruesome Al, τον ειχα χασει απο χθες, βαλε ν' ακουσεις'.

-'Επεστρεψε ? Καλο αυτο, ελπιζω να επικοινωνησει και ο Martin, ομολογω πως ανησυχω'.

-'Ειναι σκληρο καρυδι ο Martin, μην φοβασαι, μπορει ν' αντιμετωπισει οτιδηποτε.' 

-'Θα ησυχασω οταν ακουσω την μπασα φωνη του ξανα'.

Το τελευταιο σχολιο τους εκαναν ν' ανταλλαξουν βροντερα γελια μεσω ασυρματου. Μετα ο Maximum Overdrive 2 ψαχουλεψε το ραδιοφωνο για να βρει τον Gruesome Al.

          =======================================

-'...απο εκει που δεν το περιμενεις. Το οτι με ακουτε ξανα ειναι κυριολεκτικα ενα θαυμα, θαυμα που δεν εκανα εγω, οπως δεν κανουν και οι Brogues που ειλικρινεστατα λενε I Ain't No Miracle Worker, αλλα λιγη σημασια εχει. Σημασια εχει πως ο Gruesome Al επεστρεψε, κι επεστρεψε για να μεινει. Κι αν αυτο δεν ειναι νεο που να σε κανει ενα ευτυχισμενο ανθρωπο τοτε μην ακουσετε καν τους Sunny Boys με το Happy Man, δεν σας αφορα, αναμεινατε το τριτο στην σειρα με τους T.S.O.L  και το Nothing For You να σας ξεκαθαριζουν πως δεν υπαρχει τιποτα για σας.  Και για οσους το τι σημαινει 'τιποτα' θα ερθουν οι Alley Cats να σας το θυμισουν με το Nothing Means Nothing Anymore. Θελετε δεν θελετε, ο Gruesome Al επεστρεψε για τα καλα'.

Ο Maximum Overdrive 2 χαμογελασε ακουγοντας τον παραληρηματικο ραδιοφωνικο παραγωγο.

Μπορει αυτα που επαιζε να ηταν παγκοσμιως αγνωστα, ομως ο τροπος που τα λανσαριζε ηταν μοναδικος. Ελλειψει ανταγωνισμου βεβαιως εμοιαζε βασιλιας αλλα ετσι δεν ενοιωθαν και ολοι οσοι ειχαν απομεινει πια ? Ηλπιζε ο Martin να ηταν ακομα αναμεσα σ' αυτους.

                              

    

 

  

          Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

                                                             ΚΕΦΑΛΑΙΟ 55

-Ξερεις, μπορει να σου φανει καπως αλλα νοιωθω ανακουφισμενος που δεν ειναι εδω τριγυρω αυτος ο κερβερος, η αδελφη σου' εκανε ο Noff μ' ενα χαμογελο ν' απλωνεται στο προσωπο του.

Διπλα του, ξαπλωμενη γυμνη κι αυτη, η Jasmine δημιουργουσε μικρα, αφηρημενα εργα τεχνης πανω στο στηθος του με τα νυχια της να περιδιαβαινουν το δερμα του.

-'Εισαι λιγο αδικος' ειπε 'απλα υπερπροστατευτικη ειναι, τιποτα περισσοτερο. Εξ αλλου, το οτι μπορει να λεει την γνωμη και την αποψη της δεν σημαινει πως την επιβαλλει κιολας' προσθεσε.

Ο Noff στραφηκε και την κοιταξε, μετα εσκυψε και της εδωσε ενα παθιασμενο φιλι στο στομα.

-'Δεν ξερω αν σ' επηρεαζει και ποσο αλλα σιγουρα η γνωμη της μετραει'.

-'Αν μ' επηρεαζε δεν θα ημουνα τωρα εδω, μαζι σου' εκανε η Jasmine. 'Ομως ναι, η γνωμη της ειναι σημαντικη για μενα, ξερω πως θελει το καλο μου κι ας το παρατραβαει μερικες φορες'.

-'Δεν ξερω για τα υπολοιπα, εμενα παντως μ' εχει βαλει στην μαυρη λιστα. Κι αν αναλογιστεις πως πρακτικα δεν εχω κανει κατι κακο, ε, αυτο ειναι κομματακι ενοχλητικο'.

            =========================================

Η Jasmine εκανε μια αποτομη κινηση, γυρισε και σκαρφαλωσε πανω του. Με την αισθηση της σεξουαλικης επιθυμιας κορεσμενη η κυριαρχικη αυτη κινηση αποσκοπουσε περισσοτερο στο να δωσει μια εμφαση σε οσα ετοιμαζοταν να πει για ν' αντικρουσει τα λεγομενα του Noff.

-'Κοιτα, αν τα πραγματα ηταν μια φορα δυσκολα για μενα, για την Gardenia ηταν δυο. Βλεπεις, χασαμε τους γονεις μας σε τροχαιο δυστυχημα οταν ακομα ημασταν στην εφηβεια κι αυτο αλλαξε τα παντα. Τα σχεδια που ειχαμε, οι φιλοδοξιες και τα ονειρα μας μεταβληθηκαν μεσα σε μια νυχτα. Ηταν αδυνατον διχως οικονομικη υποστηριξη να σπουδαζαμε και οι δυο και η Gardenia, σαν μεγαλυτερη, επωμιστηκε το βαρος για να τα καταφερει τουλαχιστον η μια. Μπηκε στο στρατο για ενα σταθερο εισοδημα που σχεδον ολο πηγαινε στα διδακτρα του κολλεγιου για μενα.

Καποια στιγμη, λογω των εξαιρετικων επιδοσεων της, την πλησιασαν απο μια κυβερνητικη υπηρεσια, που αργοτερα εμαθα πως ηταν η C.I.A, για να την ενταξουν στο προσωπικο τους. Ετσι βρεθηκε να δουλευει για το D.O.D ( Domestic Operation Department ) στην Βιρτζινια'.

           ==========================================

-'Καλυτερη αμοιβη που ομως δεν κρατουσε για τον εαυτο της αλλα συνεχιζε να χρησιμοποιει για να πληρωνει τις δικες μου σπουδες. Εχοντας μια τετοια θεση στην υπηρεσια απεκτησε την δυνατοτητα να μπορει ν' ανακαλυπτει το παρελθον αλλα και το παρον οποιουδηποτε. Καθε φορα που εμπλεκα με καποιον η Gardenia ηξερε πριν απο μενα ακομα τι καπνο φουμαριζε. Δεν ηταν λιγες οι φορες που ειχα βρεθει να κανω σχεσεις με καθαρματα, σκοτεινους τυπους που λανσαραν μια αλλη εικονα αλλα χαρη στην Gardenia αυτο ποτε δεν μου στοιχισε. Καταλαβαινεις πως ακομα και τωρα, ας εχουν περασει τοσα χρονια, το μικροβιο του ξεψαχνισματος δεν την εχει εγκαταλειψει. Ειναι παντα καχυποπτη απεναντι σε ατομα που κρατανε μυστικα η προσπαθουν ν' αποκρυψουν πραγματα για τον εαυτο τους και ειδικα οταν αυτα τ' ατομα δειχνουν ενδιαφερον για μενα. Μην απορεις λοιπον, αφου και συ εισαι μυστηριος και κρατας επτασφραγιστα τα μυστικα σου γιατι εχει τετοια σταση απεναντι σου. Ισως αν ησουνα ξεκαθαρος τα πραγματα να ηταν διαφορετικα, οσο ομως παραμενεις ετσι η Gardenia παντα θα σε κοιταει με μισο ματι'.

              ========================================

Ο Noff της χαιδεψε τρυφερα τον μηρο διχως να τραβηξει τα ματια απο πανω της.

-'Τωρα καταλαβαινω' ειπε 'και δεν μπορω να πω πως την αδικω. Αναρωτιεμαι μονο αν εσενα δεν σ' ενοχλει που οι εκτεταμενες και λεπτομερεις ερευνες της αδελφης σου δεν σ' αφηνουν ποτε να βιωσεις μια εκπληξη, κατι απροσδοκητο η αναπαντεχο αφου παντα ξερεις το ποιον οποιουδηποτε εισαι μαζι. Σαν να σου διηγουνται λεπτομερως ενα βιβλιο απο την αρχη μεχρι το τελος και μετα εσυ πρεπει ν' αποφασισεις αν θα το διαβασεις η οχι' συμπληρωσε ενω συνεχιζε να την χαιδευει.

-'Ξεχνας πως η Gardenia μ' ενημερωνε μονο οταν υπηρχε κατι ασχημο η επικινδυνο, οταν δεν ειχε κατι να προσαψει δεν μου ελεγε κουβεντα, με αφηνε να το ζησω οπως ακριβως το περιεγραψες'.

-'Αν καταλαβα καλα η αδελφη σου θα ειναι μονιμο ζητημα' εκανε ο Noff.

-'Γιατι το λες αυτο' ?

-'Οσο δουλευε για την D.O.A ειχε στην διαθεση της εργαλεια για να ψαξει καποιον, ηταν σχετικα ευκολο. Τωρα, ετσι οπως ειναι τα πραγματα, με ποιον τροπο θα με ξεσκονισει' ? 

           =========================================

-'Η Gardenia εχει το ενστικτο της, εγω εχω το δικο μου' ειπε κι εγειρε πανω του.

-'Και τι λεει το ενστικτο της αδελφης σου' ?

-'Μακρια, κι ακομα πιο μακρια'.

-'Και το δικο σου' ?

-'Κοντα, κι αλλο πιο κοντα' ψιθυρισε και τον φιλησε με παθος ενω παραλληλα μετατοπιζοταν ελαφρα για να κατσει πανω του νοιωθωντας πως το παθος ειχε επιστρεψει.

-'Σταματα' εκανε ο Noff ' πρεπει να σηκωθουμε, σε λιγο θα φυγουν οι πρωην κρατουμενοι, θα μας ψαχνουν και δεν θα μας βρισκουν' προσθεσε ενω η ανασα του ειχε γινει βαρια και κοφτη.

-'Ας περιμενουν λιγο, δεν θα παθουν τιποτα' ψελλισε η Jasmine.

-'Θα σε ψαχνει και ο Tommy' εκανε σε μια απελπιδα προσπαθεια ο Noff μηπως και σταματουσε αυτο που ειχε ξεκινησει. 'Σκεψου ν' ανοιξει ξαφνικα η πορτα και να μπει ο Tommy μεσα και να'...

Η Jasmine εσκυψε αποτομα και του χουφτωσε τα μαλλια και με τα δυο χερια.

         ========================================

-'Εχεις εναν τροπο να πηγαινεις τα πραγματα εκει που θελεις' ψιθυρισε. 'Μαλλον εχει δικιο η Gardenia που λεει πως εισαι ενας μυστηριος κι επιφοβος τυπος'.

-'Και τι κανεις εσυ επανω μου' ? ρωτησε ο Noff χαμογελωντας.

-'Απολαμβανω την στιγμη, τι αλλο' ? ανταπεδωσε η Jasmine το χαμογελο ενω σηκωνοταν απο πανω του. 'Εμπρος τεμπελαρε, σηκω, εχουμε δουλειες να κανουμε και μαλιστα αργησαμε'.

-'Στας διαταγας σας ωραια μου κυρια' εκανε ο Noff ενω σηκωνοταν απο το κρεβατι.

Λιγα λεπτα αργοτερα βρισκονταν στον προαυλιο χωρο της βασης, εκει που οι ετοιμασιες για την αναχωρηση ηταν πια στο τελος τους. Ο Tommy μολις ειδε την Jasmine ετρεξε να χωθει στην αγκαλια της και η τελευταια τον εσφιξε με δυναμη πανω της ενω ο Noff συνομιλουσε μ' ενα ξερακιανο, ηλικιωμενο αντρα που εκανε χρεη αρχηγου στους υπολοιπους.

-'Ολα ετοιμα' ? ρωτησε ο Noff ενω παραλληλα κουβαλουσε τρεις μικρους, δερματινους σακκους και τους αφηνε μπροστα στα ποδια του. 'Χρειαζεστε κατι' ? προσθεσε.

          =========================================

-'Ολα ενταξει' απαντησε ο αντρας 'τι ειναι αυτα' ? ρωτησε δειχνοντας τους σακκους.

-'Ενας για καθε οχημα' ειπε ο Noff. 'Οπλα, μακαρι να μην σας χρειαστουν αλλα ετσι οπως ειναι η κατασταση εκει εξω ειναι καλυτερα να τα εχετε παρα να τα ψαχνετε και να μην υπαρχουν'.

-'Εχεις δικιο' απαντησε ο αντρας 'καλλιο γαιδουροδενε που λενε'.

-'Προς τα που θα πατε' ? εκανε ο Noff.

-'Στην αρχη θα παμε ολοι μαζι νοτια, φανταζομαι πως καποια στιγμη η καθε ομαδα θα επιλεξει τον δρομο της και θα τον ακολουθησει. Εμεις προσωπικα θα συνεχισουμε νοτια, δεν υπαρχει τιποτα πια που να μας κραταει εδω' συμπληρωσε.

Οι δυο αντρες εδωσαν τα χερια και συντομα ολοι ηταν μεσα στα στρατιωτικα οχηματα που ειχαν παρει απο την βαση ετοιμοι για την αναχωρηση. Ο τελευταιος που μπηκε μεσα ηταν ο Tommy αφου χρειαστηκε κοπος ν' αποχωριστει την Jasmine. Μολις βγηκε και το τελευταιο οχημα ο Noff σφραγισε και παλι την πυλη και βαδισε αργα προς το μερος της Jasmine.

         =========================================

-'Ειχε μια κινητικοτητα σημερα' επεσημανε η Kusevski πισω απο τα καγκελα του κελιου της.

-'Μαλλον εφυγαν αυτοι που ηταν εδω, στα κελια που ειμαστε εμεις' απαντησε ο Berkowitz.

-'Ποσοι εχουν μεινει δηλαδη πια στη βαση' ? ρωτησε η λοχαγος.

-'Σταθερα βλεπω μονο δυο, τον αντρα και την γυναικα. Υποψιαζομαι πως και οι αλλοι εχουν φυγει, νομιζω πως μονο αυτοι δυο εχουν μεινει πισω'.

-'Τοτε χρειαζομαστε ενα σχεδιο να δραπετευσουμε' επεμεινε η Kusevski.

Ο Berkowitz δεν απαντησε αμεσως. Τα κελια τους ηταν αντικρυστα αλλα η αποσταση μεταξυ τους ηταν καμποσα μετρα. Στο συγκεκριμενο μερος ηταν μονο αυτοι κρατουμενοι, οι υπολοιποι στρατιωτες προφανως ηταν φυλακισμενοι στο αλλο επιπεδο, ετσι δεν ειχαν να περιμενουν κατι απο τους υπολοιπους. Οτι εκαναν θα επρεπε να το καταφερουν μονοι τους.

-'Ναι, αλλα τι ? Το ξερεις πως τα κελια αυτα ειναι ασφαλειας'.

-'Φυσικα κυριε διοικητα, φυσικα' απαντησε η Kusevski.

        ==========================================

-'Μονο ενας τροπος υπαρχει' ειπε ο Berkowitz μετα απο σκεψη. 'Αν εμεις δεν μπορουμε να βγουμε εξω τοτε πρεπει αυτοι με καποιον τροπο να μπουνε μεσα' προσθεσε.

-'Καταλαβαινω' απαντησε η λοχαγος 'αλλα πως θα γινει αυτο' ?

-'Αυτο σκεφτομαι Kusevski, αυτο σκεφτομαι' ηρθε η απαντηση.

-'Ο μονος τροπος που φανταζομαι πως θα μπορουσε ν' αποδωσει θα ηταν αν ηταν υποχρεωμενοι να μπουνε μεσα στα κελια' εκανε η Melissa.

-'Και ποιος ειναι αυτος ο τροπος' ? ρωτησε ο αντισυνταγματαρχης.

-'Αν καποιος χρειαζεται ιατρικη βοηθεια, τι αλλο' ?

-'Σωστα αλλα απ' οτι βλεπω και οι δυο χαιρουμε ακρας υγειας'.

-'Τοτε θα πρεπει να δημιουργησουμε μονοι μας καποιο ατυχημα' συνεχισε η Kusevski.

-'Καθολου κακη ιδεα λοχαγε, καθολου κακη. Εχεις βρει και το ατυχημα ηδη' ?

-'Αυτο σκεφτομαι κυριε διοικητα, αυτο ειναι που σκεφτομαι'.

         ========================================= 

-'Τι εχουμε να κανουμε τωρα' ? ρωτησε ο Noff.

-'Οτι κανουμε συνηθως' απαντησε η Jasmine. 'Παμε φαγητο στους φυλακισμενους, ελεγχουμε τα κελια και τσεκαρουμε την κατασταση της γεννητριας. Δεν ξερουμε ποσο ακομα θ' αντεξει, αν για οποιονδηποτε λογο σταματησει τοτε οι πορτες των κελιων θ' ανοιξουν αυτοματα'.

-'Αυτο δεν το θελουμε. Δοκιμασες να ερθεις σ' επαφη με καποιον στον ασυρματο' ?

-'Προσπαθησα το πρωι και με τις δυο ομαδες αλλα δεν καταφερα τιποτα. Μπορει να βρισκονται εκτος εμβελειας, μπορει να εχει βλαβη καποιος αυρματος'.

-'Και οι δυο' ? εκανε δυσπιστα ο Noff. 'Κομματακι απιθανο μου μοιαζει'.

-'Κι εμενα αλλα τιποτα πια δεν μ' εκπλησσει'.

-'Τελος παντως, παμε πρωτα να κανουμε αυτα που πρεπει να γινουν και μετα εχουμε χρονο να επικεντρωθουμε στον ασυρματο. Ετσι κι αλλιως δεν υπαρχει κατι αλλο να κανουμε'.

-'Εισαι σιγουρος γι αυτο' ? εκανε ναζιαρικα η Jasmine και κολλησε το κορμι της πανω του.

   

  

  

 

            Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

                                                             ΚΕΦΑΛΑΙΟ 54

-'Λες να υπαρχει κανεις εκει η αδικα εχουμε κανει ολο τον κοπο ? ρωτησε ψιθυριστα η Maureen.

-'Τι να σου πω, δεν νομιζω πως θα βρουμε καποιον αλλα ποτε δεν ξερεις' απαντησε ο Brett εξισου ψιθυριστα. 'Καλυτερα να κραταμε μικρο καλαθι, εξ' αλλου ισως ειναι πιο καλα να μην υπαρχει κανεις' προσθεσε με την απορια να διαγραφεται στο προσωπο της κοπελας.

-'Γιατι το λες αυτο' ? απορησε.

-'Απ' οσα εχω δει μεχρι τωρα οι πλειοψηφια οσων εχουν απομεινει εχουν χωθει μεχρι τα μπουνια στην παρανομια. Οι καλοι χαρακτηρες ειναι πια ελαχιστοι'.

-'Δεν εχεις αδικο σ' αυτο' ειπε η κοπελα. 'Παντως αν υπαρχει καποιος στο ερευνητικο κεντρο η Tristessa θα τον εντοπισει οπωσδηποτε' συμπληρωσε με αυτοπεποιθηση.

-'Το πιστευεις αυτο' ? εκανε ο Brett.

-'Φυσικα, δεν βλεπεις ? Μεθοδικη, οργανωμενη, προσεκτικη, ψυχραιμη, τι αλλο να προσθεσω' ?

-'Ετσι οπως τα λες ειναι' απαντησε ο Brett. 'Μαντευεις τι δουλεια κανει' ?

               =======================================

-'Δεν ετυχε να ρωτησω, δεν ετυχε να μου πει, οχι, δεν ξερω'.

-'Δουλευει γραμματεας σε μια οικονομικη επιχειρηση και στον ελευθερο χρονο της προσπαθει να γραψει ενα βιβλιο. Πως σου ακουγεται αυτο' ?

Η κοπελα γυρισε και τον κοιταξε δυσπιστα.

-'Εισαι σιγουρος' ?

-'Τα ακριβη της λογια' επεμεινε ο Brett. 'Ποσο ταιριαστο σου μοιαζει ολο αυτο' ?

-'Καθολου θα ελεγα, εκπλησσομαι. Θα πιστευα οτι ειναι'...

-'Μπατσος, μυστικος πρακτορας, στρατιωτικος, κατι τετοιο ε' ? την διεκοψε ο Brett.

-'Μαλλον, θα της ταιριαζε καλυτερα' εκανε η Maureen.

-'Αυτο λεω και υποστηριζω απο την αρχη' εκανε θριαμβευτικα ο Brett 'πως δεν ειναι αυτη που θελει να παρουσιαζεται, πως κρυβει κατι στην ταυτοτητα της, με δυο λογια μας εχει φλομωσει στα ψεμματα και τα παραμυθια και μοιαζει να ειμαι ο μοναδικος που το εχει παρει χαμπαρι'.

           ========================================= 

-'Ισως δεν ξερουν ολοι αυτο που ξερεις εσυ' εκανε η Maureen.

-'Ωραια, εσυ που ξερεις τωρα τι πιστευεις' ? εκανε ο Brett.

-'Δεν ξερω, ειλικρινα, με παραξενευει αλλα απο την αλλη'...

-'Απο την αλλη' ?

-'Εχω δει ταινιες με πρωταγωνιστες που εχουν διπλη ζωη, οπως το Long Kiss Goodnight η το True Lies, αυτες μου ερχονται τωρα προχειρα, αλλα αυτες ειναι ταινιες, εδω μιλαμε για πραγματικη ζωη. Θυμασαι τις δυο ταινιες Romancing The Stone και το Jewel of the Nile ? Η Cathleen Turner, η πρωταγωνιστρια ηταν συγγραφεας ρομαντικων μυθιστορηματων αλλα ειδες πως εξελιχθηκε σταδιακα ? Καλυτερη και απο τον πιο ζορικο τυχοδιωκτη. Γιατι να μην ειναι και η περιπτωση της Tristessa μια ιδια' ? αναρωτηθηκε.

-'Ουτε καν θυμαμαι ολες τις ταινιες που ανεφερες, συνεπως δεν ξερω αλλα εσυ η ιδια ειπες πως εδω μιλαμε για πραγματικη ζωη. Ειναι δυνατον αυτη η γυναικα να ειναι γραμματεας' ? ξεσπασε.

           =========================================

Η Maureen εμεινε αμιλητη, προφανως σταθμιζοντας οσα της ειχε πει ο Brett.

-'Ειδες τα κυαλια που κουβαλαει μαζι της για να ελεγξει το Κ.Ε.Λ.Ν ? Μου θυμιζουν κατι υπερσυγχρονα στρατιωτικα που εχουν 15 λειτουργιες και πρεπει να εισαι αποφοιτος του MIT για να τα χειριστεις. Γραμματεας και ερασιτεχνης συγγραφεας περιδιαβαινει την υπαιθρο με κυαλια που θα ζηλευε και ο Schwarzenegger για τις ταινιες του ! Πλακα μου κανεις τωρα' ?

-'Σταματα λιγο τωρα' εκανε η Maureen φερνοντας το δαχτυλο στα χειλη της 'νομιζω ερχεται'.

Πραγματι λιγα δευτερολεπτα μετα εκανε την εμφανιση της η Tristessa. Ειχε αφησει τον Brett και την Maureen σ' ενα ασφαλες σημειο και η ιδια ειχε ανεβει στο μικρο υψωμα που υπηρχε ακριβως απεναντι απο τις εγκαταστασεις του Κεντρου για να ελεγξει την κατασταση.

-'Λοιπον' ? εκανε με αγωνια η Maureen ξεχνωντας προσωρινα την κουβεντα με τον Brett.

-'Μοιαζει να ειναι εγκαταλελειμενο' τους ειπε.

-'Αρα ειναι αδειο κι ερημο' ειπε ο Brett. 'Και τωρα τι γινεται' ?

              ======================================

-'Ειπα πως μοιαζει ερημο, δεν ειπα πως ειναι' διευκρινησε η Tristessa.

-'Τι εννοεις ? Υπαρχουν ανθρωποι εκει μεσα' ? ρωτησε η Maureen.

-'Ελατε μαζι μου' εκανε η Tristessa κι αρχισε να περπαταει οσο πιο σκυφτα μπορουσε. Σε λιγα λεπτα εφτασαν στην κορυφη του υψωματος και επεσαν ολοι πρινηδον. Η Tristessa εδωσε τα κυαλια στον Brett αφου τα ειχε ρυθμισει καταλληλα.

-'Πες μου τι βλεπεις' του ειπε.

-'Ενα κτιριακο συγκροτημα, δεν βλεπω ψυχη να υπαρχει, ενα συρματοπλεγμα να το περιτριγυριζει, καμια κινηση, ουτε ενα ιχνος ζωης. Τι επρεπε να δω' ?

-'Δωστα στην Maureen' ειπε η Tristessa και απευθυνθηκε στην κοπελα. 'Εσυ τι βλεπεις' ?

Η Maureen πηρε τον χρονο της, ηλεγξε ξανα και ξανα μα δεν διαπιστωσε κατι διαφορετικο απ' οτι ειχε εντοπισει και ο Brett. Πηγε να δωσει τα κυαλια πισω μα η Tristessa την σταματησε.

-'Βλεπετε κατι περιεργο στην κεντρικη πορτα' ? επεμεινε.

             ======================================

-'Κλειστη ειναι, με αλυσιδα και λουκετο, μοιαζει σφραγισμενη, δεν βλεπω ιχνη παραβιασης η καποιο ανοιγμα' ειπε η Maureen. 'Τι παραλειπω' ?

-'Εσυ' εκανε η Tristessa στον Brett 'βλεπεις τα ιδια με την Maureen' ?

Ο Brett πηρε με την σειρα του τα κυαλια, κοιταξε οσο πιο εξονυχιστικα μπορουσε αλλα στο τελος ομολογησε πως δεν εβλεπε κατι περισσοτερο απ' οτι η Maureen.

-'Ειναι καποιο διαγωνισμα αυτο' ? ειπε στο τελος ειρωνικα.

-'Ναι, και φοβαμαι πως μηδενιστηκατε και οι δυο' απαντησε εξισου ειρωνικα η Tristessa. 'Μπορειτε να μου πειτε γιατι υπαρχει λουκετο στην πορτα' ? ρωτησε.

-'Μα ειναι απλο' πεταχτηκε η Maureen ' οταν εφυγαν οι τελευταιοι απο κει κλειδωσαν ουτως ωστε να μην μπορει κανεις να μπει μεσα και να κλεψει η να κανει ζημια'.

-'Συμφωνεις μαζι της' ? ρωτησε τον Brett.

-'Μου μοιαζει απολυτα λογικο' εκανε ο Brett. 'Κλειδωνω και φευγω, τι το περιεργο' ?

        =========================================

-'Αν ειναι ετσι οπως το λες, κλειδωνω και φευγω, δεν θα επρεπε η αλυσιδα με το λουκετο να ειναι στην εξωτερικη μερια ? Γιατι εγω βλεπω πως ειναι στην εσωτερικη' ειπε η Tristessa.

-'Ωπα, για μισο λεπτο' εκανε ο Brett αρπαζοντας τα κυαλια 'αυτο δεν το προσεξα. Για περιμενε'...

Ξοδεψε λιγα δευτερολεπτα και μετα περασε τα κυαλια στην Maureen.

-'Εχεις απολυτο δικιο' ψελλισε προς την Tristessa 'δεν το προσεξα καθολου αυτο'.

-'Ναι, το βλεπω κι εγω' εκανε η κοπελα αφηνοντας κατω τα κυαλια. 'Τι σημαινει αυτο' ?

-'Σημαινει πως αυτοι που ειναι μεσα εχουν παρει ολες τις απαραιτητες προφυλαξεις για να μην τους ενοχλησει κανεις και παραλληλα φροντισαν να δημιουργησουν την ψευδαισθηση πως το μερος ειναι ερημο για να μην εχουν ενοχλητικους επισκεπτες. Απλα παρελειψαν μια μικρη λεπτομερεια που ομως ηταν αρκετη για να τους προδωσει' ειπε η Tristessa.

-'Συνεπως τι κανουμε τωρα' ? ρωτησε η Maureen.

-'Εχεις καποιο σχεδιο για το πως θα κινηθουμε' ? ρωτησε και ο Brett.

              ======================================

-'Περιμενετε λιγο εδω, ερχομαι αμεσως' εκανε η Tristessa παιρνοντας μαζι της τα κυαλια και χαθηκε μεσα στις πυκνες φυλλωσιες που υπηρχαν τριγυρω. Η Maureen με τον Brett υπακουσαν.

-'Μα τι ειδε τωρα' εκανε εντυπωσιασμενη η Maureen 'ουτε σ' εκατο χρονια δεν θα το επαιρνα χαμπαρι αυτο που προσεξε. Μια λεπτομερεια ποση διαφορα κανει' !

-'Καταλαβαινεις αυτο που σου ελεγα' ? ειπε ο Brett κοιτωντας ταυτοχρονα αριστερα και δεξια μηπως επεστρεφε η Tristessa. 'Πες μου, ποιος φυσιολογικος ανθρωπος θα προσεχε ποτε κατι τετοιο ? Σιγουρα οχι μια γραμματεας, ουτε μια εκκολαπτομενη συγγραφεας, σιγουρα οχι'.

Αν η Maureen ειχε καποιες λιγες αμφιβολιες για το τι πραγματικα ηταν η Tristessa διαπιστωσε εξαφνα πως αυτες οι αμφιβολιες ειχαν πολλαπλασιαστει αποτομα.

-'Αντιλαμβανομαι τι λες αλλα αυτη τη στιγμη προεχουν αλλα' ειπε. 'Καποια στιγμη θα λυθει και το μυστηριο με το ποιον της αλλα τωρα την χρειαζομαστε οσο τιποτα αλλο'.

Ο Brett κουνησε καταφατικα το κεφαλι, σημαδι πως συμφωνουσε.

               ======================================

-'Λοιπον, νομιζω πως βρηκα τροπο για να μπουμε μεσα αλλα αν δεν δουμε απο κοντα δεν θα ειμαστε απολυτα σιγουροι' ειπε η Tristessa που μολις ειχε επιστρεψει.

-'Τι εννοεις' ? εκανε η Maureen.

-'Υπαρχει ενα ανοιγμα στην πισω μερια του φραχτη αλλα απο δω ειναι αδυνατον να καταλαβω αν ειναι τοσο μεγαλο που να χωραει ανθρωπος. Πρεπει να παμε μεχρι εκει για να το διαπιστωσουμε'.

-'Για σταθειτε λιγο' παρενεβη ο Brett. 'Αν θεωρησουμε δεδομενο πως καποιος η καποιοι υπαρχουν εκει μεσα, συμφωνα μ' αυτα που εχουμε δει, γιατι δεν παμε απλα στην μπροστινη πορτα, να την χτυπησουμε και να δουμε τι θα γινει' ? προσθεσε.

-'Γιατι, για να θελουν να λανσαρουν την εικονα του ερημου και εγκαταλελειμενου θα εχουν καποιους λογους' επεσημανε η Tristessa. 'Μπορει να ειναι καλοι ανθρωποι που φοβουνται αλλα μπορει να ειναι κακοποιοι που δεν θελουν αιφνιδιαστικες επισκεψεις. Δεν βλεπω για ποιο λογο θα επρεπε να το ριψοκινδυνεψουμε, προτιμοτερο να μπουμε μεσα κρυφα'.

              =====================================

-'Εκει , εκει' εκανε η Maureen δειχνοντας με το δαχτυλο 'αμαξι δεν ειναι αυτο' ?

Η Tristessa αρπαξε διχως χρονοτριβη τα κυαλια και τα εφερε στα ματια της. Ειχε δικιο η Maureen, ενα αυτοκινητο με μεση ταχυτητα κατευθυνοταν προς το Κεντρο Ελεγχου.

-'Ναι, αμαξι ειναι αλλα δεν μπορω να δω ποσοι ειναι μεσα' σχολιασε χωρις να σταματησει να κοιταει. 'Κι απ' οτι βλεπω πανε κατευθειαν προς το κτιριο'.

Ο Brett κοιταξε κι αυτος, εδωσε και στην Maureen κι επεστρεψε τα κυαλια στην Tristessa.

-'Να τους προειδοποιησουμε, να κανουμε καποιο σινιαλο' ? ρωτησε η Maureen.

-'Οχι, αστους να φτασουνε να δουμε τι θα γινει' απαντησε η Tristessa ενω παραλληλα εβγαζε απο την τσαντα της το SVD Dragunov και το εστηνε στο εδαφος.

-'Εφτασαν' ειπε κοιτωντας μεσα απο την PSO-IM2 διοπτρα της 'και μολις κατεβηκαν'.

-'Ενας αντρας και μια γυναικα ειναι' ειπε ο Brett που ειχε παρει πια τα κυαλια.

Η Maureen δαγκωσε τα χειλη της, ειχε ενα ασχημο προαισθημα για ολο αυτο.

                                 

 

                                                                      

  

            Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

                                                               ΚΕΦΑΛΑΙΟ 53

Ανοιξε βιαστικα την πορτα θελοντας να επιθεωρησει το εσωτερικο της καμπινας κι αυτο του στοιχισε ακριβα. Η επιθεση που δεχτηκε ηταν τοσο αναπαντεχη και αμεση που δεν του αφησε κανενα περιθωριο αντιδρασης. Τα σαγονια του Ronnie εκλεισαν τοσο δυνατα γυρω απο το λαιμο του που λιγα δευτερολεπτα μετα εμοιαζε με πανινη κουκλα που ο σκυλος αγριεμενος τιναζε αριστερα και δεξια με μανια. Οι αλλοι τρεις που ηταν μαζι του παγωσαν τοσο οσο ηταν αρκετο για τον Alan και τον Martin ν' αντιδρασουν. Ο πρωτος βγηκε μ' ενα σαλτο απο το σπασμενο παρμπριζ στο καπω της νταλικας εχοντας οπλο στο αριστερο του χερι που δεν διστασε να χρησιμοποιησει αμεσως ενω ο δευτερος, σφηνωμενος αναμεσα στο τιμονι και την θεση του ειχε ηδη οπλισει την καραμπινα του σημαδευοντας την ανοιχτη πορτα του συνοδηγου οπου ο σκυλος ειχε πραγματοποιησει την επιθεση. Η απαντηση των τριων ηρθε, εστω και καθυστερημενα.

Δυο απ' αυτους εστιασαν στον Alan εξαπολυοντας ομαδικο πυρ ενω ο τριτος εμφανιστηκε ξαφνικα στην ανοιχτη πορτα σημαδευοντας το εσωτερικο της καμπινας.

                  =====================================

Αμεσως μετα τον πρωτο επιτυχη πυροβολισμο ο Alan αφεθηκε να κυλησει πανω στο καπω και να πεσει στο εδαφος ενω παραλληλα ανταπεδιδε τα πυρα. Αλλη μια φορα ηταν ευστοχος. Ο αντρας δεχτηκε την σφαιρα καταστηθα και τιναχτηκε προς τα πισω ουρλιαζοντας.

-'Χτυπηθηκα Lee ! Που να παρει και να σηκωσει, χτυπ'...

Η δευτερη σφαιρα του Alan διεκοψε οριστικα και αμετακλητα την προταση του. Ταυτοχρονα ο Martin ετοιμαζοταν να πατησει την σκανδαλη μα σταματησε την τελευταια στιγμη διαπιστωνοντας πως αναμεσα σ' αυτον και τον οπλοφορο βρισκοταν η Silea. Ο οπλοφορος δεν ειχε τετοιους δισταγμους. Πυροβολησε τον Martin την στιγμη που η κοπελα, προσπαθωντας να καλυφθει, εσκυβε αποτομα. Η σφαιρα πετυχε τον Martin στο στηθος μα καταφερε ανακλαστικα ν' ανταποδωσει τον πυροβολισμο πετυχαινοντας τον αντρα στο κεφαλι σκορπιζοντας το παντου.

Την ιδια στιγμη ο Alan μετα απο συνεχεις τουμπες στο εδαφος σταθηκε αποτομα ορθιος με το οπλο του να σημαδευει τον τελευταιο εναπομειναντα απο εκεινους που τους ειχαν επιτεθει.

                 =====================================

Το ιδιο ακριβως ειχε πραξει και ο αντιπαλος του. Στεκονταν τωρα ο ενας απεναντι στον αλλο μα κανενας δεν δοκιμασε να πυροβολησει πρωτος. Ενα μυστηριο υγρο θαμπωσε προσωρινα την οραση του Alan και σκουπιζοντας το συνειδητοποιησε πως ετρεχε αιμα απο το κεφαλι του.

-'Ασε το οπλο κατω' προσταξε αυτος που ειχε προσφωνηθει σαν Lee. 

-'Μετα απο σενα' εκανε ο Alan ενω παραλληλα διαπιστωνε πως η ισορροπια του δεν ηταν σε καλη κατασταση. 'Δεν ειμαστε εμεις αυτοι που επιτεθηκαμε' προσθεσε.

-'Εχεις χτυπησει ασχημα' αντετεινε ο Lee. 'Ριξε το οπλο κατω, δεν μπορεις να κανεις κατι'.

-'Νομιζω πως εχω ακομα κουραγιο να ριξω μια σφαιρα' εκανε ο Alan ψευδομενος στον αντιπαλο του αλλα και στον εαυτο του. 'Απο τοσο κοντα δυσκολα ν' αστοχησω' συμπληρωσε.

-'Ελεφαντας να ηταν απεναντι σου θ' αστοχουσες' εκανε γελωντας ειρωνικα ο Lee. 'Τελευταια φορα που το λεω, ασε το οπλο και παραδωσου, δεν εχεις καμια τυχη'.

Ο Alan το ηξερε αλλα ηξερε επισης πως αν πεταγε το οπλο του ηταν στα σιγουρα νεκρος. 

              =======================================

Ο πυροβολισμος ηταν τοσο εκκωφαντικος που γεμισε απλοχερα τον χωρο. Η σφαιρα βρηκε τον στοχο της, ο Lee παρεμεινε ορθιος λιγα δευτερολεπτα σαν να ηθελε να χωνεψει οτι ειχε συμβει, το οπλο του γλυστρησε μεσα απο τα δαχτυλα και σωριαστηκε αμιλητος στο εδαφος. Λιγο πριν πεσει στο εδαφος ο Alan προλαβε να δει την Silea με την καραμπινα του Martin στα χερια κι ενα σκληρο, πετρωμενο υφος στο προσωπο. Ανακουφισμενος αφεθηκε να λιποθυμησει διχως αγχος.

Ενας παρατεταμενος, οξυς πονος στο κεφαλι τον επανεφερε στις αισθησεις του.

-'Σιγα, τι κανεις ? Αυτο ειναι το κεφαλι μου, σταματα να το ζουλας, δεν ειναι απο μεταλλο' διαμαρτυρηθηκε σπρωχνωντας το χερι της κοπελας μακρια απο το κρανιο του.

-'Και πως νομιζεις θα καθαρισω το τραυμα απο τα αιματα για να δω σε τι κατασταση εισαι' ? ειπε η κοπελα. 'Με χαδια και παραμυθακια για να σε νανουρισω' ?

-'Ενταξει , καταλαβα' εκανε ο Alan 'απλα λιγο πιο απαλα. Ο Martin' ? ρωτησε.

Η κοπελα κουνησε αρνητικα το κεφαλι της και συνεχισε να τον περιποιειται.

               ======================================

Στεκονταν και οι τρεις αμιλητοι μπροστα σ' ενα προχειροφτιαγμενο μνημα στο οποιο πια βρισκοταν ο Martin. Ο Alan, με το κεφαλι μπανταρισμενο με επιδεσμους που η Silea ειχε ανακαλυψει στο πληρες φαρμακειο που υπηρχε στην νταλικα, η ιδια μ' ενα βλεμμα θλιψης μετα απ' ολα οσα ειχαν συμβει και ο Ronnie που παραδοξως εμοιαζε ν' αντιλαμβανεται τη σημασια της στιγμης. Ο Alan μουρμουρισε λιγα λογια και απομακρυνθηκαν απο το σημειο.

-'Τωρα τι κανουμε' ? ρωτησε.

-'Αυτα τα καθαρματα πρεπει να εχουν καποιο μεταφορικο μεσο εδω τριγυρω, δεν μπορει να φυτρωσαν ετσι ξαφνικα. Μενει μονο να βρουμε που ειναι'.

Τους πηρε ενα δεκαλεπτο για ν' ανακαλυψουν το φορτηγακι των τεσσαρων αντρων. 

-'Που παμε' ? εκανε η Silea απο το καθισμα του συνοδηγου ενω ο Ronnie ειχε πιασει ολο το πισω καθισμα. 'Συνεχιζουμε για το Claymore και το Κ.Ε.Λ.Ν' ?

Ο Alan δεν απαντησε αμεσως, ηταν φανερο πως ειχε βυθιστει σε σκεψεις.

              =======================================

-'Νομιζω πως ειναι το καλυτερο που μπορουμε να κανουμε' ειπε καποια στιγμη. 'Μην ξεχνας πως ο Martin εκει θα συναντουσε τους αλλους τρεις Maximun Overdrive. Θελω να πιστευω πως θα ειναι το ιδιο καλοι ανθρωποι οπως ηταν κι εκεινος' προσθεσε.

-'Θα στεναχωρηθουν οταν μαθουν τι του συνεβη' εκανε η Silea.

-'Γι αυτο ειμαι σιγουρος'.

Η ατμοσφαιρα ηταν ακομα βαρια, ηταν ευκολο να το καταλαβει κανεις. Η Silea αποφασισε ν' ανοιξει μια ανωδυνη, χαζη κουβεντα για να ελαφρυνει το κλιμα.

-'Ronnie ε' ? εκανε ενω παραλληλα γυριζε πισω χαιδευοντας το σκυλι που αμεσως φανηκε ν' απολαμβανει τα χαδια της 'πως σου ηρθε και τον εβγαλες ετσι' ?

Ο Alan γυρισε, την κοιταξε και μετα απο πολλη ωρα ενα χαμογελο διαγραφηκε στο προσωπο του.

-'Απο τον Ronnie Biggs' απαντησε με απολυτα φυσιολογικο τροπο. 'Τον Ronnie Biggs, τον ανθρωπο πισω απο την Μεγαλη Ληστεια του Τραινου το 1963 στην Αγγλια'.

            =====================================

-'Πρωτη φορα ακουω και το ονομα αυτο και την ληστεια που ανεφερες' εκανε η Silea.

-'Στις 8 Αυγουστου του 1963 μια παρεα κακοποιων ληστεψε το Βασιλικο Τραινο που εκανε την διαδρομη Γλασκωβη - Λονδινο. Το συνολικο ποσο που απεσπασαν ηταν 2,6 εκατομμυρια λιρες, σημερινα χρηματα 70 εκατομμυρια λιρες αλλα οι πιο πολλοι απ' αυτους συνεληφθησαν, μαζι τους και ο Ronnie Biggs, ο οποιος δυο χρονια αργοτερα δραπετευει εχοντας παντα μαζι του το μερτικο που του αναλογουσε απο την ληστεια, γυρω στις 147 χιλιαδες λιρες, σχεδον 4 εκατομμυρια τωρα'.

-'Ξερω οτι καπου παει αυτο, απλα δεν μπορω να το δω τωρα' εκανε η Silea.

-'Υστερα απο διαφορες περιπετειες ο Biggs καταφευγει στην Βραζιλια οπου περνουσε ζωη χαρισαμενη και διχως τον φοβο να συλληφθει αφου δεν υπηρχε συμφωνια εκδοσης κρατουμενων αναμεσα στις δυο χωρες. Εκει κοντα στο 2000 καποια προβληματα υγειας καθως και μια αισθηση νοσταλγιας τον οδηγησαν να επιστρεψει στην Αγγλια οπου συνεληφθη αμεσως, φυλακιστηκε, μπανοβγαινε στα νοσοκομεια και τελικα το 2013 πεθανε απο επιπλοκες στην υγεια του'.

            ======================================

-'Μαλιστα' εκανε η Silea προβληματισμενη μετα τις πληροφοριες του Alan 'συνεπως εσυ θα ηθελες να ησουν Ronnie Biggs κι αποφασισες να βγαλεις ετσι το σκυλο σου, σωστα' ?

-'Ας πουμε πως θα ηθελα να εχω παντα στο πισω μερος του μυαλου μου κατι που θα μου αρεσε να πραγματοποιησω, σαν κι αυτο του Ronnie' ειπε ο Alan.

-'Δηλαδη θα ηθελες να γινεις κλεφτης' αντετεινε η Silea.

-'Ω, ξεκολλα απο τα στεγανα σου' ειπε ο Alan. 'Μην εστιαζεις στην ληστεια, αυτη ειναι απλα η αφορμη για να οδηγηθεις σε εναν διαφορετικο τροπο ζωης, πλουσιο, ανετο αλλα ταυτοχρονα και δημοφιλη αφου ξερεις πως ολοι θελουν να σε συλλαβουν αλλα κανεις δεν μπορει. Εσυ το μονο που κανεις ειναι να γελας με τις αδυναμιες τους, τις απελπιδες προσπαθειες να σου βαλουν χερι'.

-'Εδω καπου το εχασα' απαντησε η Silea. 'Ληστης αλλα αναγνωρισμενος, να ξερουν ολοι ποιος εισαι, τι εκανες αλλα κανεις να μην μπορει να σε τιμωρησει αναλογα' ?

Ο Alan γυρισε και την κοιταξε.

        ==========================================

-'Κατι τετοιο, σε γενικες γραμμες το επιασες' της ειπε. 'Δεν πιανεις τωρα και κανα σταθμο ν' ακουσουμε κατι' ? προτεινε. 'Αυτος ο Gruesome Al δεν θα εκπεμπει τωρα' ?

Η Silea επεσε με τα μουτρα στο ραδιοφωνο μα οσο και να προσπαθησε ο μονος ηχος που ακουγοταν ηταν τα παρασιτα. Καποια στιγμη βαρεθηκε και τα παρατησε. Μια ιδεα της ηρθε εξαφνα στο μυαλο και ανοιξε το ντουλαπακι του συνοδηγου. Πηρε ενα ματσο cd στα χερια και τα εδειξε θριαμβευτικα στον Alan.

-'Gruesome Al δεν βρισκω, βρηκα ομως αυτα' ειπε ενθουσιασμενη.

-'Μια χαρα' εκανε ο Alan 'για διαβασε κανα ονομα να δουμε τι θ' ακουσουμε'.

-'Lynyrd Skynyrd, Allman Brothers, Charlie Daniels Band, Steel Woods, Gideon Smith & The Dixie Damned, Molly Hatchett, Brett Myers' ξεκινησε να διαβαζει αλλα σταματησε αποτομα.

-'Μα τι ειναι ολα αυτα' ? ρωτησε 'δεν ξερω ουτε ενα' εκανε απογοητευμενη.

-'Μα ουτε κι αυτα που παιζει ο Gruesome Al ξερεις' την πειραξε ο Alan.

      ==========================================

-'Ενα δικιο το εχεις, εδω που τα λεμε' εκανε η κοπελα. 'Τι να βαλω να παιξει' ?

-'Οτι θελεις, εμενα δεν μου κανει διαφορα' απαντησε ο Alan γελωντας.

Η Silea πηρε ενα στην τυχη και το εβαλε να παιξει.

-'Gideon Smith & The Dixie Damned' ειπε 'κι οτι θελει ας κατεβασει' ενω παραλληλα στρεφοταν και παλι πισω στον Ronnie που λαγοκοιμοταν στο πισω καθισμα.

-'Ελπιζω να εισαι ετοιμος για μεγαλα πραγματα με το αφεντικο σου' ειπε ενω του χαιδευε την μουσουδα 'ανταξια του ονοματος που φερεις' προσθεσε.

Ο σκυλος γρυλλισε και απαιτησε ακομα περισσοτερα χαδια.

-'Που ξερεις, με το αφεντικο που εχεις μπορει να βρεθεις και στην Βραζιλια' ειπε χαριτολογωντας.

Ο Alan της εριξε μια κλεφτη ματια και συνεχιζε να κοιταει τον δρομο. Ειχε κανει καλα που δεν ανεφερε ποτε τι ακριβως εκανε σαν επαγγελμα πριν τα γεγονοτα, η ιδεα πως θ' αντικρυζε την απογοητευση στο προσωπο της Silea τον εκανε να νοιωθει αβολα.