Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2025

            Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ


















                                                               ΚΕΦΑΛΑΙΟ 53















Ανοιξε βιαστικα την πορτα θελοντας να επιθεωρησει το εσωτερικο της καμπινας κι αυτο του στοιχισε ακριβα. Η επιθεση που δεχτηκε ηταν τοσο αναπαντεχη και αμεση που δεν του αφησε κανενα περιθωριο αντιδρασης. Τα σαγονια του Ronnie εκλεισαν τοσο δυνατα γυρω απο το λαιμο του που λιγα δευτερολεπτα μετα εμοιαζε με πανινη κουκλα που ο σκυλος αγριεμενος τιναζε αριστερα και δεξια με μανια. Οι αλλοι τρεις που ηταν μαζι του παγωσαν τοσο οσο ηταν αρκετο για τον Alan και τον Martin ν' αντιδρασουν. Ο πρωτος βγηκε μ' ενα σαλτο απο το σπασμενο παρμπριζ στο καπω της νταλικας εχοντας οπλο στο αριστερο του χερι που δεν διστασε να χρησιμοποιησει αμεσως ενω ο δευτερος, σφηνωμενος αναμεσα στο τιμονι και την θεση του ειχε ηδη οπλισει την καραμπινα του σημαδευοντας την ανοιχτη πορτα του συνοδηγου οπου ο σκυλος ειχε πραγματοποιησει την επιθεση. Η απαντηση των τριων ηρθε, εστω και καθυστερημενα.
Δυο απ' αυτους εστιασαν στον Alan εξαπολυοντας ομαδικο πυρ ενω ο τριτος εμφανιστηκε ξαφνικα στην ανοιχτη πορτα σημαδευοντας το εσωτερικο της καμπινας.
                  =====================================
Αμεσως μετα τον πρωτο επιτυχη πυροβολισμο ο Alan αφεθηκε να κυλησει πανω στο καπω και να πεσει στο εδαφος ενω παραλληλα ανταπεδιδε τα πυρα. Αλλη μια φορα ηταν ευστοχος. Ο αντρας δεχτηκε την σφαιρα καταστηθα και τιναχτηκε προς τα πισω ουρλιαζοντας.
-'Χτυπηθηκα Lee ! Που να παρει και να σηκωσει, χτυπ'...
Η δευτερη σφαιρα του Alan διεκοψε οριστικα και αμετακλητα την προταση του. Ταυτοχρονα ο Martin ετοιμαζοταν να πατησει την σκανδαλη μα σταματησε την τελευταια στιγμη διαπιστωνοντας πως αναμεσα σ' αυτον και τον οπλοφορο βρισκοταν η Silea. Ο οπλοφορος δεν ειχε τετοιους δισταγμους. Πυροβολησε τον Martin την στιγμη που η κοπελα, προσπαθωντας να καλυφθει, εσκυβε αποτομα. Η σφαιρα πετυχε τον Martin στο στηθος μα καταφερε ανακλαστικα ν' ανταποδωσει τον πυροβολισμο πετυχαινοντας τον αντρα στο κεφαλι σκορπιζοντας το παντου.
Την ιδια στιγμη ο Alan μετα απο συνεχεις τουμπες στο εδαφος σταθηκε αποτομα ορθιος με το οπλο του να σημαδευει τον τελευταιο εναπομειναντα απο εκεινους που τους ειχαν επιτεθει.
                 =====================================
Το ιδιο ακριβως ειχε πραξει και ο αντιπαλος του. Στεκονταν τωρα ο ενας απεναντι στον αλλο μα κανενας δεν δοκιμασε να πυροβολησει πρωτος. Ενα μυστηριο υγρο θαμπωσε προσωρινα την οραση του Alan και σκουπιζοντας το συνειδητοποιησε πως ετρεχε αιμα απο το κεφαλι του.
-'Ασε το οπλο κατω' προσταξε αυτος που ειχε προσφωνηθει σαν Lee. 
-'Μετα απο σενα' εκανε ο Alan ενω παραλληλα διαπιστωνε πως η ισορροπια του δεν ηταν σε καλη κατασταση. 'Δεν ειμαστε εμεις αυτοι που επιτεθηκαμε' προσθεσε.
-'Εχεις χτυπησει ασχημα' αντετεινε ο Lee. 'Ριξε το οπλο κατω, δεν μπορεις να κανεις κατι'.
-'Νομιζω πως εχω ακομα κουραγιο να ριξω μια σφαιρα' εκανε ο Alan ψευδομενος στον αντιπαλο του αλλα και στον εαυτο του. 'Απο τοσο κοντα δυσκολα ν' αστοχησω' συμπληρωσε.
-'Ελεφαντας να ηταν απεναντι σου θ' αστοχουσες' εκανε γελωντας ειρωνικα ο Lee. 'Τελευταια φορα που το λεω, ασε το οπλο και παραδωσου, δεν εχεις καμια τυχη'.
Ο Alan το ηξερε αλλα ηξερε επισης πως αν πεταγε το οπλο του ηταν στα σιγουρα νεκρος. 
              =======================================
Ο πυροβολισμος ηταν τοσο εκκωφαντικος που γεμισε απλοχερα τον χωρο. Η σφαιρα βρηκε τον στοχο της, ο Lee παρεμεινε ορθιος λιγα δευτερολεπτα σαν να ηθελε να χωνεψει οτι ειχε συμβει, το οπλο του γλυστρησε μεσα απο τα δαχτυλα και σωριαστηκε αμιλητος στο εδαφος. Λιγο πριν πεσει στο εδαφος ο Alan προλαβε να δει την Silea με την καραμπινα του Martin στα χερια κι ενα σκληρο, πετρωμενο υφος στο προσωπο. Ανακουφισμενος αφεθηκε να λιποθυμησει διχως αγχος.
Ενας παρατεταμενος, οξυς πονος στο κεφαλι τον επανεφερε στις αισθησεις του.
-'Σιγα, τι κανεις ? Αυτο ειναι το κεφαλι μου, σταματα να το ζουλας, δεν ειναι απο μεταλλο' διαμαρτυρηθηκε σπρωχνωντας το χερι της κοπελας μακρια απο το κρανιο του.
-'Και πως νομιζεις θα καθαρισω το τραυμα απο τα αιματα για να δω σε τι κατασταση εισαι' ? ειπε η κοπελα. 'Με χαδια και παραμυθακια για να σε νανουρισω' ?
-'Ενταξει , καταλαβα' εκανε ο Alan 'απλα λιγο πιο απαλα. Ο Martin' ? ρωτησε.
Η κοπελα κουνησε αρνητικα το κεφαλι της και συνεχισε να τον περιποιειται.
               ======================================
Στεκονταν και οι τρεις αμιλητοι μπροστα σ' ενα προχειροφτιαγμενο μνημα στο οποιο πια βρισκοταν ο Martin. Ο Alan, με το κεφαλι μπανταρισμενο με επιδεσμους που η Silea ειχε ανακαλυψει στο πληρες φαρμακειο που υπηρχε στην νταλικα, η ιδια μ' ενα βλεμμα θλιψης μετα απ' ολα οσα ειχαν συμβει και ο Ronnie που παραδοξως εμοιαζε ν' αντιλαμβανεται τη σημασια της στιγμης. Ο Alan μουρμουρισε λιγα λογια και απομακρυνθηκαν απο το σημειο.
-'Τωρα τι κανουμε' ? ρωτησε.
-'Αυτα τα καθαρματα πρεπει να εχουν καποιο μεταφορικο μεσο εδω τριγυρω, δεν μπορει να φυτρωσαν ετσι ξαφνικα. Μενει μονο να βρουμε που ειναι'.
Τους πηρε ενα δεκαλεπτο για ν' ανακαλυψουν το φορτηγακι των τεσσαρων αντρων. 
-'Που παμε' ? εκανε η Silea απο το καθισμα του συνοδηγου ενω ο Ronnie ειχε πιασει ολο το πισω καθισμα. 'Συνεχιζουμε για το Claymore και το Κ.Ε.Λ.Ν' ?
Ο Alan δεν απαντησε αμεσως, ηταν φανερο πως ειχε βυθιστει σε σκεψεις.
              =======================================
-'Νομιζω πως ειναι το καλυτερο που μπορουμε να κανουμε' ειπε καποια στιγμη. 'Μην ξεχνας πως ο Martin εκει θα συναντουσε τους αλλους τρεις Maximun Overdrive. Θελω να πιστευω πως θα ειναι το ιδιο καλοι ανθρωποι οπως ηταν κι εκεινος' προσθεσε.
-'Θα στεναχωρηθουν οταν μαθουν τι του συνεβη' εκανε η Silea.
-'Γι αυτο ειμαι σιγουρος'.
Η ατμοσφαιρα ηταν ακομα βαρια, ηταν ευκολο να το καταλαβει κανεις. Η Silea αποφασισε ν' ανοιξει μια ανωδυνη, χαζη κουβεντα για να ελαφρυνει το κλιμα.
-'Ronnie ε' ? εκανε ενω παραλληλα γυριζε πισω χαιδευοντας το σκυλι που αμεσως φανηκε ν' απολαμβανει τα χαδια της 'πως σου ηρθε και τον εβγαλες ετσι' ?
Ο Alan γυρισε, την κοιταξε και μετα απο πολλη ωρα ενα χαμογελο διαγραφηκε στο προσωπο του.
-'Απο τον Ronnie Biggs' απαντησε με απολυτα φυσιολογικο τροπο. 'Τον Ronnie Biggs, τον ανθρωπο πισω απο την Μεγαλη Ληστεια του Τραινου το 1963 στην Αγγλια'.
            =====================================
-'Πρωτη φορα ακουω και το ονομα αυτο και την ληστεια που ανεφερες' εκανε η Silea.
-'Στις 8 Αυγουστου του 1963 μια παρεα κακοποιων ληστεψε το Βασιλικο Τραινο που εκανε την διαδρομη Γλασκωβη - Λονδινο. Το συνολικο ποσο που απεσπασαν ηταν 2,6 εκατομμυρια λιρες, σημερινα χρηματα 70 εκατομμυρια λιρες αλλα οι πιο πολλοι απ' αυτους συνεληφθησαν, μαζι τους και ο Ronnie Biggs, ο οποιος δυο χρονια αργοτερα δραπετευει εχοντας παντα μαζι του το μερτικο που του αναλογουσε απο την ληστεια, γυρω στις 147 χιλιαδες λιρες, σχεδον 4 εκατομμυρια τωρα'.
-'Ξερω οτι καπου παει αυτο, απλα δεν μπορω να το δω τωρα' εκανε η Silea.
-'Υστερα απο διαφορες περιπετειες ο Biggs καταφευγει στην Βραζιλια οπου περνουσε ζωη χαρισαμενη και διχως τον φοβο να συλληφθει αφου δεν υπηρχε συμφωνια εκδοσης κρατουμενων αναμεσα στις δυο χωρες. Εκει κοντα στο 2000 καποια προβληματα υγειας καθως και μια αισθηση νοσταλγιας τον οδηγησαν να επιστρεψει στην Αγγλια οπου συνεληφθη αμεσως, φυλακιστηκε, μπανοβγαινε στα νοσοκομεια και τελικα το 2013 πεθανε απο επιπλοκες στην υγεια του'.
            ======================================
-'Μαλιστα' εκανε η Silea προβληματισμενη μετα τις πληροφοριες του Alan 'συνεπως εσυ θα ηθελες να ησουν Ronnie Biggs κι αποφασισες να βγαλεις ετσι το σκυλο σου, σωστα' ?
-'Ας πουμε πως θα ηθελα να εχω παντα στο πισω μερος του μυαλου μου κατι που θα μου αρεσε να πραγματοποιησω, σαν κι αυτο του Ronnie' ειπε ο Alan.
-'Δηλαδη θα ηθελες να γινεις κλεφτης' αντετεινε η Silea.
-'Ω, ξεκολλα απο τα στεγανα σου' ειπε ο Alan. 'Μην εστιαζεις στην ληστεια, αυτη ειναι απλα η αφορμη για να οδηγηθεις σε εναν διαφορετικο τροπο ζωης, πλουσιο, ανετο αλλα ταυτοχρονα και δημοφιλη αφου ξερεις πως ολοι θελουν να σε συλλαβουν αλλα κανεις δεν μπορει. Εσυ το μονο που κανεις ειναι να γελας με τις αδυναμιες τους, τις απελπιδες προσπαθειες να σου βαλουν χερι'.
-'Εδω καπου το εχασα' απαντησε η Silea. 'Ληστης αλλα αναγνωρισμενος, να ξερουν ολοι ποιος εισαι, τι εκανες αλλα κανεις να μην μπορει να σε τιμωρησει αναλογα' ?
Ο Alan γυρισε και την κοιταξε.
        ==========================================
-'Κατι τετοιο, σε γενικες γραμμες το επιασες' της ειπε. 'Δεν πιανεις τωρα και κανα σταθμο ν' ακουσουμε κατι' ? προτεινε. 'Αυτος ο Gruesome Al δεν θα εκπεμπει τωρα' ?
Η Silea επεσε με τα μουτρα στο ραδιοφωνο μα οσο και να προσπαθησε ο μονος ηχος που ακουγοταν ηταν τα παρασιτα. Καποια στιγμη βαρεθηκε και τα παρατησε. Μια ιδεα της ηρθε εξαφνα στο μυαλο και ανοιξε το ντουλαπακι του συνοδηγου. Πηρε ενα ματσο cd στα χερια και τα εδειξε θριαμβευτικα στον Alan.
-'Gruesome Al δεν βρισκω, βρηκα ομως αυτα' ειπε ενθουσιασμενη.
-'Μια χαρα' εκανε ο Alan 'για διαβασε κανα ονομα να δουμε τι θ' ακουσουμε'.
-'Lynyrd Skynyrd, Allman Brothers, Charlie Daniels Band, Steel Woods, Gideon Smith & The Dixie Damned, Molly Hatchett, Brett Myers' ξεκινησε να διαβαζει αλλα σταματησε αποτομα.
-'Μα τι ειναι ολα αυτα' ? ρωτησε 'δεν ξερω ουτε ενα' εκανε απογοητευμενη.
-'Μα ουτε κι αυτα που παιζει ο Gruesome Al ξερεις' την πειραξε ο Alan.
      ==========================================
-'Ενα δικιο το εχεις, εδω που τα λεμε' εκανε η κοπελα. 'Τι να βαλω να παιξει' ?
-'Οτι θελεις, εμενα δεν μου κανει διαφορα' απαντησε ο Alan γελωντας.
Η Silea πηρε ενα στην τυχη και το εβαλε να παιξει.
-'Gideon Smith & The Dixie Damned' ειπε 'κι οτι θελει ας κατεβασει' ενω παραλληλα στρεφοταν και παλι πισω στον Ronnie που λαγοκοιμοταν στο πισω καθισμα.
-'Ελπιζω να εισαι ετοιμος για μεγαλα πραγματα με το αφεντικο σου' ειπε ενω του χαιδευε την μουσουδα 'ανταξια του ονοματος που φερεις' προσθεσε.
Ο σκυλος γρυλλισε και απαιτησε ακομα περισσοτερα χαδια.
-'Που ξερεις, με το αφεντικο που εχεις μπορει να βρεθεις και στην Βραζιλια' ειπε χαριτολογωντας.
Ο Alan της εριξε μια κλεφτη ματια και συνεχιζε να κοιταει τον δρομο. Ειχε κανει καλα που δεν ανεφερε ποτε τι ακριβως εκανε σαν επαγγελμα πριν τα γεγονοτα, η ιδεα πως θ' αντικρυζε την απογοητευση στο προσωπο της Silea τον εκανε να νοιωθει αβολα.

 

 

                         

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου