KOSTAS STARMAN B
Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ
Απο τη στιγμη που ανακοινωθηκε η εκτακτη συνευλευση δεν περασαν ουτε δεκα λεπτα μεχρι να συγκεντρωθουν ολοι στην παλια σοφιτα. Ηταν ενα καλεσμα που κανεις δεν μπορουσε ν' αδιαφορησει, ειδικα οταν η φημη που κυκλοφορουσε ηταν οτι επροκειτο για κατι σημαντικο.
Τα γνωστα πηγαδακια ειχαν ηδη σχηματιστει δημιουργωντας εναν ατυπο κυκλο και ολοι ανεμεναν την ελευση του Σοφου που ειχε αποφασισει την συγκεντρωση.
Ηταν ολοι εκει. Οι Bowie's, με ντυσιμο και βαψιμο που παρεπεμπαν στον David απο την αρχη της καρριερας του, οι PiFl's, με τις εμμονες τους στους Pink Floyd και τους υπολοιπους της δεδομενης σκηνης, οι Punk's, παντα διαιρεμενοι στους λατρεις της βρεττανικης και αμερικανικης Punk, οι Garager's, που καλυπταν ενα συνολικο φασμα σχεδον μισου αιωνα, οι Waver's, οι Electro's κι ενα σωρο αλλες μικρες ομαδες αυτοπροσδιοριζομενες βαση των μουσικων τους αδυναμιων.
Οι κουβεντες και οι ψιθυροι σταματησαν αποτομα με την εμφανιση του Σοφου που με αργο μα σταθερο βημα σταθηκε στη μεση του κυκλου και αρχισε να μιλαει.
--------------------------------
Ο Kostas Starman B, ενα παρατσουκλι που του ειχε μεινει απο τοτε που ηταν ενεργο μελος της μουσικης κοινοτητας, ειχε αποσυρθει εδω και χρονια στην μονοκατοικια του στο Musicville και ακολουθουσε ενα συγκεκριμενο μοτιβο ζωης. Καθε μερα εκανε μια αποσταση δυο σχεδον ωρων μεχρι το πανεπιστημιο του Knowledge με το αυτοκινητο οπου διδασκε ιστορια της μουσικης.
Οι γνωσεις του ηταν κατι που δυσκολα μπορουσε καποιος να υποστηριξει οτι σταματουσαν καπου. Ειχαν αποκτηθει μετα απο χρονια σε ραδιοφωνο, τηλεοραση, περιοδικα, ειχαν γινει κτημα του υστερα απο το ξοδεμα μιας ολοκληρης περιουσιας σε βινυλια, ειχαν ενσωματωθει στο dna του εξ' αιτιας της μιας και μοναδικης του αγαπης, της μουσικης.
Ακομα και τωρα, συνεχιζε ν' αποκτα καθε τι που τον ενδιεφερε, ειτε παραγγελνοντας τα μεσω διαδικτυου ειτε σκορπωντας ολα του τα χρηματα τις σπανιες φορες που βρισκοταν σε καποιο δισκοπωλειο. Παντα ομως μονο σε βινυλια. Αρνιοταν πεισματικα να εντρυφησει στην τεχνολογια του cd η αλλων ψηφιακων φορμων παραμενοντας πιστος στην μοναδικη ερωμενη του.
----------------------------------
-'Γνωριζετε καλα ολοι σας' αρχισε ο Σοφος 'πως εδω και δεκα χρονια εχουμε εγκλωβιστει σ' αυτον τον πλανητη διχως να υπαρχει αυτη τη στιγμη δυνατοτητα να επιστρεψουμε σπιτι μας. Μεσα στην ατυχια μας ειχαμε το προνομιο να βρεθουμε εδω, σ' αυτο το σπιτι, που για καλη τυχη ολων μας κατοικειται απο το Δασκαλο. Δεν χρειαζεται να σας υπενθυμισω οτι χαρη σ' αυτον μαθαμε αυτο που δεν βρισκεται οχι μονο στον δικο μας πλανητη αλλα και σ' ολοκληρο το συμπαν, τη μουσικη. Θα ηξερε ποτε κανενας απο μας τον Bowie, τον Lydon, τους Joy Division και ολο αυτο το μουσικο φασμα που γνωρισαμε εδω ? Θα ειχαμε ποτε την δυνατοτητα να αντιληφθουμε πραγματα, γεγονοτα και καταστασεις αν ο Δασκαλος δεν ειχε ολη αυτη τη συλλογη που αχορταγα ακουμε τοσα χρονια ? Καταλαβαινετε πως, ακομα κι αν ο ιδιος αγνοει την υπαρξη μας, ειναι κρισιμο και σημαντικο να τον βοηθησουμε οπως εχουμε κανει κατ' επαναληψη στο παρελθον διχως να μας αντιληφθει, ιδιως τωρα που μοιαζει ν' αντιμετωπιζει την υπερτατη δυσκολια και που διχως εμας δεν θα τα καταφερει'.
Για λιγο φωνες, ιαχες και συνθηματα του στυλ 'Ζητω ο Δασκαλος', 'Τα παντα για τον Δασκαλο', 'Δεν θα εγκαταλειψουμε τον Δασκαλο' κυριαρχισαν στην σοφιτα, ομως ολοι σταματησαν αποτομα μ' ενα νευμα του Σοφου.
-'Ειναι ωρα να σας εξηγησω για ποιο λογο ζητησα σημερα να συγκεντρωθουμε εδω'.
-----------------------------------
Αν καποιος πιστευε πως το σπιτι του Kostas Starman B ηταν το κλασσικο, τυπικο σπιτι ενος εργενη καθηγητη μουσικης επεφτε εξω. Η μονοκατοικια που εμενε ηταν διοροφη, με μια σοφιτα που ποτε δεν επισκεπτοταν κι ενα μεγαλο υπογειο, που κι αυτο ειχε να τον δει πολυ καιρο. Απο καιρο σε καιρο ακουγε ηχους απο την σοφιτα, κροτους περιεργους, συρσιματα και αλλα παραδοξα μα ηξερε πως η περιοχη εβριθε απο ιπταμενους σκιουρους και ρακουν. Δεν τον ενοχλουσαν και δεν τους ενοχλουσε. Εξ' αλλου, δεν υπηρχε τιποτα πια στη σοφιτα που να τον ενδιεφερε ενω και στο υπογειο δεν υπηρχε κατι που να τον βαλει στο πειρασμο να το επισκεφτει. Ολη του η ζωη ηταν στο μεγαλο σαλονι, την βιβλιοθηκη και το γραφειο του. Γυρω - γυρω στους τοιχους βρισκονταν οι κοποι μιας ζωης. Ολα τα βινυλια του ηταν χωροταξικα τοποθετημενα με τετοιο τροπο που εβρισκε οτι ηθελε σε δευτερολεπτα.
Ειχε δημιουργησει τις κατηγοριες που ηθελε κι ολα ηταν απολυτα ταξινομημενα αλφαβητικα και ανα δεκαετια. Για την δε κατασταση τους ουτε λογος να γινοταν. Σχεδον αφθαρτα αφου τα πικ απ που χρισιμοποιουσε ηταν τα καλυτερα της αγορας ενω η προσοχη που επειδυκνυε στην φροντιδα και τον καθαρισμο τους ηταν απαραμιλλη.
Ομως εδω και μερικες μερες αντιμετωπιζε ενα σημαντικοτατο προβλημα και ευκολη, ορατη λυση δεν φαινοταν να υπαρχει.
-----------------------------------
-'Ο Δασκαλος εχει μεγαλο προβλημα και αν δεν βοηθησουμε εμεις δεν θα μπορεσει να τα καταφερει' ειπε ο Σοφος. -'Πριν συνεχισω λοιπον πρεπει να ξερω αν ειμαστε ολοι διατεθειμενοι να προσφερουμε ενα χερι βοηθειας'.
Η σοφιτα γεμισε με αλλαλαγμους και φωνες παλι που εδειχναν πως ολοι ηταν συμφωνοι.
-'Πες μας Σοφε' πεταχτηκε ενας Waver, -'πες μας τι πρεπει να κανουμε'.
-'Ξερετε ολοι την συλλογη που εχει ο Δασκαλος' συνεχισε ο Σοφος μετα την μαζικη ομοφωνια. -'Την εχουμε δει ολοι μας παμπολλες φορες, εχουμε καθαρισει βινυλια χωρις να το ξερει ο Δασκαλος, εχουμε επιδιορθωσει μικροατελειες που συναντησαμε χωρις να γινουμε αντιληπτοι. Αυτη λοιπον η τεραστια συλλογη, απο την οποια μαθαμε μουσικη πρεπει να μετατραπει σε συντομο χρονικο διαστημα σε cd'.
Για λιγο επεσε μια σιωπη καθως ο ενας κοιταζε τον αλλον προσπαθωντας να καταλαβουν τι εννοουσε ο Σοφος. Ο τελευταιος τους προλαβε πριν αρχισουν οι ερωτησεις.
-'Curtis, ελα εδω να μας πεις ολα οσα ξερεις' ειπε.
Παραχωρησε την θεση του στο κεντρο του κυκλου στο πλασμα που ακουγε στ' ονομα Curtis.
----------------------------------
Αυτο που του ζητουσαν απο το πανεπιστημιο μπορει να ειχε μια λογικη για ολον τον υπολοιπο κοσμο μα οχι για τον Starman. Ποιος ο λογος ν' αλλαζε κατι που ειχε λειτουργησει τοσο καιρο ? Τα μαθηματα πηγαιναν μια χαρα, τα πικ απ του πανεπιστημιου ηταν αρτια και τον ιδιο δεν τον ενοχλουσε να κουβαλαει βινυλια απο το σπιτι του για το μαθημα.
-'Ναι, καλα ολα αυτα' του ειχαν πει 'μα τα παιδια ζουσαν πια σ' εναν ψηφιακο αιωνα. Ηταν πολυ δυσκολο πια διατηρουν πικ απ στο σπιτι για να διαβαζουν τα μαθηματα τους ενω θα ηταν τρομερη διευκολυνση αν τα ειχαν σε καποιο cd η φλασακι, δεδομενου πως ολα ειχαν pc σπιτι τους. Εξ' αλλου δεν ηταν κατι τοσο το τρομακτικο να μετατρεψει την βινυλιοθηκη του σε cd και το μαθημα να γινει ακομα πιο ευκολο για τους μαθητες'.
Το εβρισκε οχι απλα παραλογο μα και πρακτικα αδυνατον. Χρειαζοταν μηνες συνεχους δουλειας για να κανει κατι τετοιο μα ο κυριωτερος λογος ηταν αλλος. Μισουσε αυτα τα μικρα, πλαστικα, ιριδιαζοντα δισκακια. Παντα του θυμιζαν σουβερ για ποτο παρα μεσο διαθεσης μουσικης. Ο κοσμος ειχε μαθει στα μικρα μεγεθη, στα βολικα και τα βινυλια φανταζαν σαν μια ξεχασμενη μορφη μουσικης που εξυπηρετουσαν δεινοσαυρους σαν και τον ιδιο. Κανεις δεν εδινε ιδιατερη σημασια στον αν ο ηχος ηταν αθλιος. Ο κοσμος ειχε περασει σε μια καινουρια φαση, αυτην της ιδιοκτησιας, ασχετα με το γεγονος πως δεν μπορουσε να εκτιμησει οτι κατειχε.
--------------------------------
-'Αυτο ειναι το cd' εκανε ο Curtis ενω ταυτοχρονα απο ενα μηχανημα, οχι μεγαλυτερο απο ενα γηινο ρολοι, μια δεσμη φωτος σταθεροποιηθηκε στον απεναντι τοιχο και η εικονα ενος cd γεμισε το σημειο. -'Ο Δασκαλος πρεπει να μετατρεψει τα βινυλια του σε τετοια μικρα πραγματακια διαφορετικα θα εχει προβλημα με την εργασια του στο πανεπιστημιο'.
-'Αν δημιουργηθει θεμα με την δουλεια του μπορει να τον διωξουν' πεταχτηκε ενας Electro.
-'Αν τον διωξουν τοτε δεν θα εχει χρηματα πια' συμπληρωσε ενας Garager.
-'Καλυτερα' ειπε κοφτα ενας Punk. -'Δεν θα χρειαζεται να δουλευει 9 - 5 που υποστηριζουν οι Pistols' ειπε.
-'Παψε βλακα' τον εκοψε ενας Grunger. 'Εχεις μεινει 30 χρονια πισω'.
Ηταν ετοιμοι να ερθουν στα χερια οταν η φωνη του Σοφου ακουστηκε πανω απ' ολους.
-'Σταματηστε ολοι σας' ειπε δυνατα. 'Δεν καταλαβαινετε πως αν χασει την δουλεια του και μεινει διχως χρηματα δεν θα μπορει ν' αγορασει τιποτα πια ? Τι καινουριο θ' ακουσουμε μετα ? Οι γνωσεις μας θα σταματησουν σ' αυτο το σημειο και δεν θα μαθουμε τιποτα αλλο πια'.
Βομβα να ειχε πεσει αναμεσα τους δεν θα παγωναν τοσο πολυ.
-'Εχει δικιο ο Σοφος' ειπε ενας ProgRock. -'Πρεπει να βοηθησουμε γιατι μονος του αποκλειεται να τα καταφερει.
-'Υπαρχει καποιο σχεδιο' ? ρωτησε ενας BrittPop.
-'Ναι, εχω καποιο σχεδιο' απαντησε ο Σοφος. -'Ακουστε'.
------------------------------------------
Εβαλε ενα ποτο ακομα και ατενισε τα ηρεμα νερα της λιμνης Οριεντ. Δεν πηγαινε συχνα στο εξοχικο του, για την ακριβεια ειχε να ερθει χρονια. Δεν συνεβαινε ποτε κατι στη ζωη του που ν' απαιτουσε αλλαγη περιβαλλοντος, αυτη ηταν μια εκτακτη κατασταση. Σαν αρχη ηθελε να περασει ενα χαλαρο και ηρεμο σαββατοκυριακο και απο Δευτερα θα εβλεπε πως θα χειριζοταν το θεμα. Αν γνωριζε βεβαια το τι συνεβαινε σπιτι του ισως να μην ηταν τοσο ηρεμος και χαλαρος, μα αυτο ηταν κατι που λαμβανε χωρα πολλα μιλια μακρια και ο ιδιος ειχε πληρη αγνοια.
-'Καθε ομαδα θ' αναλαβει την μετατροπη των βινυλιων σε cd αναλογα με τα μουσικα γουστα της' ειπε ο Σοφος. -Θυμηθειτε πως εχουμε ενα σαββατοκυριακο μονο μπροστα μας για να προλαβουμε, οποτε φροντιστε να κινηθειτε γρηγορα'.
-'Μα δεν θα καταλαβει πως καποιοι θα εχουν κανει ολη αυτη τη δουλεια' ? απορησε ενας Gother. -'Μ' αυτο ειναι σαν ν' αποκαλυπτομαστε' συμπληρωσε.
-'Εχεις δικιο' ειπε ο Σοφος. 'Μα αυτο θα γινοταν αργα η γρηγορα, οποτε ειναι προτιμοτερο τωρα που θα μας χρωσταει ολη αυτη τη χαρη. Θυμαστε' συνεχισε απευθυνομενος στο συγκεντρωμενο πληθος 'πως ακριβως ειναι το cd. Θελω μεθοδικοτητα, οργανωση και το κυριωτερο, οχι τσακωμους και φασαριες αναμεσα σας. Ειμαστε συμφωνοι' ?
Μια ακομα φορα το πληθος ξεσπασε σ' επευφημιες και μεσα σε λιγα λεπτα η σοφιτα ειχε ερημωσει αφηνοντας μονο τον Σοφο με τις σκεψεις του.
---------------------------------
Η μετατροπη των βινυλιων σε cd αποδειχτηκε τελικα πως χρειαζοταν συνεχη εργασια νυχθημερον, χωρις ασκοπα διαλειμματα και πληρη απουσια υπνου. Ολοι ομως ενοιωθαν δικαιωμενοι αφου ειχε μολις χαραξει το πρωι της Δευτερας και ειχαν τελειωσει.
Ηταν απο τις λιγες φορες που οι ομαδες αντι να τσακωνονται μουσικα μεταξυ τους μοιραζαν συγχαρητηρια εκατερωθεν για την σωστη δουλεια που ειχε γινει. Τωρα το μονο ειχαν να κανουν ηταν να περιμενουν να δουν τις αντιδρασεις του Δασκαλου.
-'Μολις παρκαρε απ' εξω' ειδοποιησε ενας PiFl.
-'Κατεβα κατω, διχως να σε παρει χαμπαρι, και ελα να μας πεις αντιδρασεις' ειπε ο Σοφος.
Τα λεπτα που περασαν φανηκαν αιωνες μεχρι την επιστροφη ενος αναστατωμενου PiFl.
-'Κατι δεν παει καλα' ειπε ασθμαινοντας. 'Εχει πεσει σε μια πολυθρονα και μοιαζει σαν να μην μπορει ν' αναπνευσει. Δεν τα βλεπω καλα τα πραγματα' συμπληρωσε.
-'Παμε κατω να δουμε' ειπε ο Σοφος. 'Το τελευταιο που ενδιαφερει πια ειναι το αν θ' αποκαλυφθουμε' προσθεσε.
Λιγο μετα ηταν ολοι κατω στο σαλονι. Δειλα και συγκρατημενα εκαναν την εμφανιση τους μπροστα στον Δασκαλο. Ο PiFl ειχε δικιο. Δεν εμοιαζε να ειναι καλα. Το δεξι του χερι ηταν ακουμπισμενο στο σημειο της καρδιας, το χρωμα του ειχε αλλοιωθει ενω φαινοταν πως ανεπνεε με τρομακτικη δυσκολια. Πλησιασαν κι αλλο αμηχανοι, μην ξεροντας τι να κανουν.
-----------------------------------
Αν υπηρχαν καποιες ελπιδες να επιβιωσει του αρχικου σοκ, το δευτερο που επακολουθησε του εδωσε την χαριστικη βολη. Ειναι παραξενες οι σκεψεις καποιου που πεθαινει, σκεψεις που ποτε δεν θα μοιραστει με κανενα.
Η καρδια του δεν αντεξε το θεαμα που αντικρυσε μολις μπηκε στο σαλονι. Οταν συνειδητοποιησε πως οτι εβλεπε ηταν αληθεια ενοιωσε το θανατηφορο τσιμπημα και σωριαστηκε στην καρεκλα. Ολα του τα βινυλια, μηδενος εξαιρουμενου, ειχαν κοπει με χειρουργικη ακριβεια στο μεγεθος ενος cd. Υπηρχαν τριγυρω χιλιαδες τετοιοι κομμενοι δισκοι, βαμμενοι στα ιριδιζοντα χρωματα του πλαστικου cd. Η δισκοθηκη του, που με τοσο κοπο ειχε μαζεψει μεσα απο το περας δεκαετιων ηταν ολη αχρηστη. Το μυαλο του αδυνατουσε να συνειδητοποιησει τι ειχε συμβει οταν τα ειδε ξαφνικα μπροστα του.
Ηταν ενα πληθος απο δαυτα, οχι πανω απο 10 εκατοστα υψος το καθενα, με μικρες διαφανες φτερουγες στο υψος των ωμων, μεμβρανες στα δαχτυλα των χεριων και των ποδιων και εντυπωσιακα, κατακιτρινα ματια. Τον κοιτουσαν ολα περιεργα μα ενοιωθε πως δεν υπηρχε εχθρα σ'αυτο το βλεμμα, παρα μονο απορια και συμπαθεια.
Την ωρα που εκλεινε τα ματια του για παντα προλαβε να διαβασει κατι που ενα απ' αυτα ειχε γραψει με μαρκαδορο στο στηθος του. -'With a little help from my friends'.
Ενα χαμογελο γεννηθηκε και πεθανε πανω στο προσωπο του καθως εγειρε δεξια στο πλαι και εμεινε ακινητος.
ΤΕΛΟΣ.
Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ
Απο τη στιγμη που ανακοινωθηκε η εκτακτη συνευλευση δεν περασαν ουτε δεκα λεπτα μεχρι να συγκεντρωθουν ολοι στην παλια σοφιτα. Ηταν ενα καλεσμα που κανεις δεν μπορουσε ν' αδιαφορησει, ειδικα οταν η φημη που κυκλοφορουσε ηταν οτι επροκειτο για κατι σημαντικο.
Τα γνωστα πηγαδακια ειχαν ηδη σχηματιστει δημιουργωντας εναν ατυπο κυκλο και ολοι ανεμεναν την ελευση του Σοφου που ειχε αποφασισει την συγκεντρωση.
Ηταν ολοι εκει. Οι Bowie's, με ντυσιμο και βαψιμο που παρεπεμπαν στον David απο την αρχη της καρριερας του, οι PiFl's, με τις εμμονες τους στους Pink Floyd και τους υπολοιπους της δεδομενης σκηνης, οι Punk's, παντα διαιρεμενοι στους λατρεις της βρεττανικης και αμερικανικης Punk, οι Garager's, που καλυπταν ενα συνολικο φασμα σχεδον μισου αιωνα, οι Waver's, οι Electro's κι ενα σωρο αλλες μικρες ομαδες αυτοπροσδιοριζομενες βαση των μουσικων τους αδυναμιων.
Οι κουβεντες και οι ψιθυροι σταματησαν αποτομα με την εμφανιση του Σοφου που με αργο μα σταθερο βημα σταθηκε στη μεση του κυκλου και αρχισε να μιλαει.
--------------------------------
Ο Kostas Starman B, ενα παρατσουκλι που του ειχε μεινει απο τοτε που ηταν ενεργο μελος της μουσικης κοινοτητας, ειχε αποσυρθει εδω και χρονια στην μονοκατοικια του στο Musicville και ακολουθουσε ενα συγκεκριμενο μοτιβο ζωης. Καθε μερα εκανε μια αποσταση δυο σχεδον ωρων μεχρι το πανεπιστημιο του Knowledge με το αυτοκινητο οπου διδασκε ιστορια της μουσικης.
Οι γνωσεις του ηταν κατι που δυσκολα μπορουσε καποιος να υποστηριξει οτι σταματουσαν καπου. Ειχαν αποκτηθει μετα απο χρονια σε ραδιοφωνο, τηλεοραση, περιοδικα, ειχαν γινει κτημα του υστερα απο το ξοδεμα μιας ολοκληρης περιουσιας σε βινυλια, ειχαν ενσωματωθει στο dna του εξ' αιτιας της μιας και μοναδικης του αγαπης, της μουσικης.
Ακομα και τωρα, συνεχιζε ν' αποκτα καθε τι που τον ενδιεφερε, ειτε παραγγελνοντας τα μεσω διαδικτυου ειτε σκορπωντας ολα του τα χρηματα τις σπανιες φορες που βρισκοταν σε καποιο δισκοπωλειο. Παντα ομως μονο σε βινυλια. Αρνιοταν πεισματικα να εντρυφησει στην τεχνολογια του cd η αλλων ψηφιακων φορμων παραμενοντας πιστος στην μοναδικη ερωμενη του.
----------------------------------
-'Γνωριζετε καλα ολοι σας' αρχισε ο Σοφος 'πως εδω και δεκα χρονια εχουμε εγκλωβιστει σ' αυτον τον πλανητη διχως να υπαρχει αυτη τη στιγμη δυνατοτητα να επιστρεψουμε σπιτι μας. Μεσα στην ατυχια μας ειχαμε το προνομιο να βρεθουμε εδω, σ' αυτο το σπιτι, που για καλη τυχη ολων μας κατοικειται απο το Δασκαλο. Δεν χρειαζεται να σας υπενθυμισω οτι χαρη σ' αυτον μαθαμε αυτο που δεν βρισκεται οχι μονο στον δικο μας πλανητη αλλα και σ' ολοκληρο το συμπαν, τη μουσικη. Θα ηξερε ποτε κανενας απο μας τον Bowie, τον Lydon, τους Joy Division και ολο αυτο το μουσικο φασμα που γνωρισαμε εδω ? Θα ειχαμε ποτε την δυνατοτητα να αντιληφθουμε πραγματα, γεγονοτα και καταστασεις αν ο Δασκαλος δεν ειχε ολη αυτη τη συλλογη που αχορταγα ακουμε τοσα χρονια ? Καταλαβαινετε πως, ακομα κι αν ο ιδιος αγνοει την υπαρξη μας, ειναι κρισιμο και σημαντικο να τον βοηθησουμε οπως εχουμε κανει κατ' επαναληψη στο παρελθον διχως να μας αντιληφθει, ιδιως τωρα που μοιαζει ν' αντιμετωπιζει την υπερτατη δυσκολια και που διχως εμας δεν θα τα καταφερει'.
Για λιγο φωνες, ιαχες και συνθηματα του στυλ 'Ζητω ο Δασκαλος', 'Τα παντα για τον Δασκαλο', 'Δεν θα εγκαταλειψουμε τον Δασκαλο' κυριαρχισαν στην σοφιτα, ομως ολοι σταματησαν αποτομα μ' ενα νευμα του Σοφου.
-'Ειναι ωρα να σας εξηγησω για ποιο λογο ζητησα σημερα να συγκεντρωθουμε εδω'.
-----------------------------------
Αν καποιος πιστευε πως το σπιτι του Kostas Starman B ηταν το κλασσικο, τυπικο σπιτι ενος εργενη καθηγητη μουσικης επεφτε εξω. Η μονοκατοικια που εμενε ηταν διοροφη, με μια σοφιτα που ποτε δεν επισκεπτοταν κι ενα μεγαλο υπογειο, που κι αυτο ειχε να τον δει πολυ καιρο. Απο καιρο σε καιρο ακουγε ηχους απο την σοφιτα, κροτους περιεργους, συρσιματα και αλλα παραδοξα μα ηξερε πως η περιοχη εβριθε απο ιπταμενους σκιουρους και ρακουν. Δεν τον ενοχλουσαν και δεν τους ενοχλουσε. Εξ' αλλου, δεν υπηρχε τιποτα πια στη σοφιτα που να τον ενδιεφερε ενω και στο υπογειο δεν υπηρχε κατι που να τον βαλει στο πειρασμο να το επισκεφτει. Ολη του η ζωη ηταν στο μεγαλο σαλονι, την βιβλιοθηκη και το γραφειο του. Γυρω - γυρω στους τοιχους βρισκονταν οι κοποι μιας ζωης. Ολα τα βινυλια του ηταν χωροταξικα τοποθετημενα με τετοιο τροπο που εβρισκε οτι ηθελε σε δευτερολεπτα.
Ειχε δημιουργησει τις κατηγοριες που ηθελε κι ολα ηταν απολυτα ταξινομημενα αλφαβητικα και ανα δεκαετια. Για την δε κατασταση τους ουτε λογος να γινοταν. Σχεδον αφθαρτα αφου τα πικ απ που χρισιμοποιουσε ηταν τα καλυτερα της αγορας ενω η προσοχη που επειδυκνυε στην φροντιδα και τον καθαρισμο τους ηταν απαραμιλλη.
Ομως εδω και μερικες μερες αντιμετωπιζε ενα σημαντικοτατο προβλημα και ευκολη, ορατη λυση δεν φαινοταν να υπαρχει.
-----------------------------------
-'Ο Δασκαλος εχει μεγαλο προβλημα και αν δεν βοηθησουμε εμεις δεν θα μπορεσει να τα καταφερει' ειπε ο Σοφος. -'Πριν συνεχισω λοιπον πρεπει να ξερω αν ειμαστε ολοι διατεθειμενοι να προσφερουμε ενα χερι βοηθειας'.
Η σοφιτα γεμισε με αλλαλαγμους και φωνες παλι που εδειχναν πως ολοι ηταν συμφωνοι.
-'Πες μας Σοφε' πεταχτηκε ενας Waver, -'πες μας τι πρεπει να κανουμε'.
-'Ξερετε ολοι την συλλογη που εχει ο Δασκαλος' συνεχισε ο Σοφος μετα την μαζικη ομοφωνια. -'Την εχουμε δει ολοι μας παμπολλες φορες, εχουμε καθαρισει βινυλια χωρις να το ξερει ο Δασκαλος, εχουμε επιδιορθωσει μικροατελειες που συναντησαμε χωρις να γινουμε αντιληπτοι. Αυτη λοιπον η τεραστια συλλογη, απο την οποια μαθαμε μουσικη πρεπει να μετατραπει σε συντομο χρονικο διαστημα σε cd'.
Για λιγο επεσε μια σιωπη καθως ο ενας κοιταζε τον αλλον προσπαθωντας να καταλαβουν τι εννοουσε ο Σοφος. Ο τελευταιος τους προλαβε πριν αρχισουν οι ερωτησεις.
-'Curtis, ελα εδω να μας πεις ολα οσα ξερεις' ειπε.
Παραχωρησε την θεση του στο κεντρο του κυκλου στο πλασμα που ακουγε στ' ονομα Curtis.
----------------------------------
Αυτο που του ζητουσαν απο το πανεπιστημιο μπορει να ειχε μια λογικη για ολον τον υπολοιπο κοσμο μα οχι για τον Starman. Ποιος ο λογος ν' αλλαζε κατι που ειχε λειτουργησει τοσο καιρο ? Τα μαθηματα πηγαιναν μια χαρα, τα πικ απ του πανεπιστημιου ηταν αρτια και τον ιδιο δεν τον ενοχλουσε να κουβαλαει βινυλια απο το σπιτι του για το μαθημα.
-'Ναι, καλα ολα αυτα' του ειχαν πει 'μα τα παιδια ζουσαν πια σ' εναν ψηφιακο αιωνα. Ηταν πολυ δυσκολο πια διατηρουν πικ απ στο σπιτι για να διαβαζουν τα μαθηματα τους ενω θα ηταν τρομερη διευκολυνση αν τα ειχαν σε καποιο cd η φλασακι, δεδομενου πως ολα ειχαν pc σπιτι τους. Εξ' αλλου δεν ηταν κατι τοσο το τρομακτικο να μετατρεψει την βινυλιοθηκη του σε cd και το μαθημα να γινει ακομα πιο ευκολο για τους μαθητες'.
Το εβρισκε οχι απλα παραλογο μα και πρακτικα αδυνατον. Χρειαζοταν μηνες συνεχους δουλειας για να κανει κατι τετοιο μα ο κυριωτερος λογος ηταν αλλος. Μισουσε αυτα τα μικρα, πλαστικα, ιριδιαζοντα δισκακια. Παντα του θυμιζαν σουβερ για ποτο παρα μεσο διαθεσης μουσικης. Ο κοσμος ειχε μαθει στα μικρα μεγεθη, στα βολικα και τα βινυλια φανταζαν σαν μια ξεχασμενη μορφη μουσικης που εξυπηρετουσαν δεινοσαυρους σαν και τον ιδιο. Κανεις δεν εδινε ιδιατερη σημασια στον αν ο ηχος ηταν αθλιος. Ο κοσμος ειχε περασει σε μια καινουρια φαση, αυτην της ιδιοκτησιας, ασχετα με το γεγονος πως δεν μπορουσε να εκτιμησει οτι κατειχε.
--------------------------------
-'Αυτο ειναι το cd' εκανε ο Curtis ενω ταυτοχρονα απο ενα μηχανημα, οχι μεγαλυτερο απο ενα γηινο ρολοι, μια δεσμη φωτος σταθεροποιηθηκε στον απεναντι τοιχο και η εικονα ενος cd γεμισε το σημειο. -'Ο Δασκαλος πρεπει να μετατρεψει τα βινυλια του σε τετοια μικρα πραγματακια διαφορετικα θα εχει προβλημα με την εργασια του στο πανεπιστημιο'.
-'Αν δημιουργηθει θεμα με την δουλεια του μπορει να τον διωξουν' πεταχτηκε ενας Electro.
-'Αν τον διωξουν τοτε δεν θα εχει χρηματα πια' συμπληρωσε ενας Garager.
-'Καλυτερα' ειπε κοφτα ενας Punk. -'Δεν θα χρειαζεται να δουλευει 9 - 5 που υποστηριζουν οι Pistols' ειπε.
-'Παψε βλακα' τον εκοψε ενας Grunger. 'Εχεις μεινει 30 χρονια πισω'.
Ηταν ετοιμοι να ερθουν στα χερια οταν η φωνη του Σοφου ακουστηκε πανω απ' ολους.
-'Σταματηστε ολοι σας' ειπε δυνατα. 'Δεν καταλαβαινετε πως αν χασει την δουλεια του και μεινει διχως χρηματα δεν θα μπορει ν' αγορασει τιποτα πια ? Τι καινουριο θ' ακουσουμε μετα ? Οι γνωσεις μας θα σταματησουν σ' αυτο το σημειο και δεν θα μαθουμε τιποτα αλλο πια'.
Βομβα να ειχε πεσει αναμεσα τους δεν θα παγωναν τοσο πολυ.
-'Εχει δικιο ο Σοφος' ειπε ενας ProgRock. -'Πρεπει να βοηθησουμε γιατι μονος του αποκλειεται να τα καταφερει.
-'Υπαρχει καποιο σχεδιο' ? ρωτησε ενας BrittPop.
-'Ναι, εχω καποιο σχεδιο' απαντησε ο Σοφος. -'Ακουστε'.
------------------------------------------
Εβαλε ενα ποτο ακομα και ατενισε τα ηρεμα νερα της λιμνης Οριεντ. Δεν πηγαινε συχνα στο εξοχικο του, για την ακριβεια ειχε να ερθει χρονια. Δεν συνεβαινε ποτε κατι στη ζωη του που ν' απαιτουσε αλλαγη περιβαλλοντος, αυτη ηταν μια εκτακτη κατασταση. Σαν αρχη ηθελε να περασει ενα χαλαρο και ηρεμο σαββατοκυριακο και απο Δευτερα θα εβλεπε πως θα χειριζοταν το θεμα. Αν γνωριζε βεβαια το τι συνεβαινε σπιτι του ισως να μην ηταν τοσο ηρεμος και χαλαρος, μα αυτο ηταν κατι που λαμβανε χωρα πολλα μιλια μακρια και ο ιδιος ειχε πληρη αγνοια.
-'Καθε ομαδα θ' αναλαβει την μετατροπη των βινυλιων σε cd αναλογα με τα μουσικα γουστα της' ειπε ο Σοφος. -Θυμηθειτε πως εχουμε ενα σαββατοκυριακο μονο μπροστα μας για να προλαβουμε, οποτε φροντιστε να κινηθειτε γρηγορα'.
-'Μα δεν θα καταλαβει πως καποιοι θα εχουν κανει ολη αυτη τη δουλεια' ? απορησε ενας Gother. -'Μ' αυτο ειναι σαν ν' αποκαλυπτομαστε' συμπληρωσε.
-'Εχεις δικιο' ειπε ο Σοφος. 'Μα αυτο θα γινοταν αργα η γρηγορα, οποτε ειναι προτιμοτερο τωρα που θα μας χρωσταει ολη αυτη τη χαρη. Θυμαστε' συνεχισε απευθυνομενος στο συγκεντρωμενο πληθος 'πως ακριβως ειναι το cd. Θελω μεθοδικοτητα, οργανωση και το κυριωτερο, οχι τσακωμους και φασαριες αναμεσα σας. Ειμαστε συμφωνοι' ?
Μια ακομα φορα το πληθος ξεσπασε σ' επευφημιες και μεσα σε λιγα λεπτα η σοφιτα ειχε ερημωσει αφηνοντας μονο τον Σοφο με τις σκεψεις του.
---------------------------------
Η μετατροπη των βινυλιων σε cd αποδειχτηκε τελικα πως χρειαζοταν συνεχη εργασια νυχθημερον, χωρις ασκοπα διαλειμματα και πληρη απουσια υπνου. Ολοι ομως ενοιωθαν δικαιωμενοι αφου ειχε μολις χαραξει το πρωι της Δευτερας και ειχαν τελειωσει.
Ηταν απο τις λιγες φορες που οι ομαδες αντι να τσακωνονται μουσικα μεταξυ τους μοιραζαν συγχαρητηρια εκατερωθεν για την σωστη δουλεια που ειχε γινει. Τωρα το μονο ειχαν να κανουν ηταν να περιμενουν να δουν τις αντιδρασεις του Δασκαλου.
-'Μολις παρκαρε απ' εξω' ειδοποιησε ενας PiFl.
-'Κατεβα κατω, διχως να σε παρει χαμπαρι, και ελα να μας πεις αντιδρασεις' ειπε ο Σοφος.
Τα λεπτα που περασαν φανηκαν αιωνες μεχρι την επιστροφη ενος αναστατωμενου PiFl.
-'Κατι δεν παει καλα' ειπε ασθμαινοντας. 'Εχει πεσει σε μια πολυθρονα και μοιαζει σαν να μην μπορει ν' αναπνευσει. Δεν τα βλεπω καλα τα πραγματα' συμπληρωσε.
-'Παμε κατω να δουμε' ειπε ο Σοφος. 'Το τελευταιο που ενδιαφερει πια ειναι το αν θ' αποκαλυφθουμε' προσθεσε.
Λιγο μετα ηταν ολοι κατω στο σαλονι. Δειλα και συγκρατημενα εκαναν την εμφανιση τους μπροστα στον Δασκαλο. Ο PiFl ειχε δικιο. Δεν εμοιαζε να ειναι καλα. Το δεξι του χερι ηταν ακουμπισμενο στο σημειο της καρδιας, το χρωμα του ειχε αλλοιωθει ενω φαινοταν πως ανεπνεε με τρομακτικη δυσκολια. Πλησιασαν κι αλλο αμηχανοι, μην ξεροντας τι να κανουν.
-----------------------------------
Αν υπηρχαν καποιες ελπιδες να επιβιωσει του αρχικου σοκ, το δευτερο που επακολουθησε του εδωσε την χαριστικη βολη. Ειναι παραξενες οι σκεψεις καποιου που πεθαινει, σκεψεις που ποτε δεν θα μοιραστει με κανενα.
Η καρδια του δεν αντεξε το θεαμα που αντικρυσε μολις μπηκε στο σαλονι. Οταν συνειδητοποιησε πως οτι εβλεπε ηταν αληθεια ενοιωσε το θανατηφορο τσιμπημα και σωριαστηκε στην καρεκλα. Ολα του τα βινυλια, μηδενος εξαιρουμενου, ειχαν κοπει με χειρουργικη ακριβεια στο μεγεθος ενος cd. Υπηρχαν τριγυρω χιλιαδες τετοιοι κομμενοι δισκοι, βαμμενοι στα ιριδιζοντα χρωματα του πλαστικου cd. Η δισκοθηκη του, που με τοσο κοπο ειχε μαζεψει μεσα απο το περας δεκαετιων ηταν ολη αχρηστη. Το μυαλο του αδυνατουσε να συνειδητοποιησει τι ειχε συμβει οταν τα ειδε ξαφνικα μπροστα του.
Ηταν ενα πληθος απο δαυτα, οχι πανω απο 10 εκατοστα υψος το καθενα, με μικρες διαφανες φτερουγες στο υψος των ωμων, μεμβρανες στα δαχτυλα των χεριων και των ποδιων και εντυπωσιακα, κατακιτρινα ματια. Τον κοιτουσαν ολα περιεργα μα ενοιωθε πως δεν υπηρχε εχθρα σ'αυτο το βλεμμα, παρα μονο απορια και συμπαθεια.
Την ωρα που εκλεινε τα ματια του για παντα προλαβε να διαβασει κατι που ενα απ' αυτα ειχε γραψει με μαρκαδορο στο στηθος του. -'With a little help from my friends'.
Ενα χαμογελο γεννηθηκε και πεθανε πανω στο προσωπο του καθως εγειρε δεξια στο πλαι και εμεινε ακινητος.
ΤΕΛΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου