Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

  ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

                        ΚΕΦΑΛΑΙΟ 38


Τελεια. Ηταν η λεξη που μπορουσε να περιγραψει καταλληλοτερα απο καθε αλλη τον τροπο με τον οποιο ξεδιπλωνοταν σταδιακα το σχεδιο του. Η Ηρωδιαδα επνεε τα μενεα κατα του Ιωαννη, ο Ηρωδης χρειαζοταν μια μικρη ωθηση για να λαβει δραστικοτερα μετρα απο μια απλη φυλακιση και το βασικοτερο ολων ηταν πως η Σαλωμη, αυτη που θα πυροδοτουσε ουσιαστικα το ντομινο των εξελιξεων, ειχε γινει ευκολο θυμα στα χερια του.
Μια λεπτη γραμμη ηταν αυτη που χωριζε την αγαπη απο το μισος. Το μονο που χρειαζοταν να κανει ηταν να την εξαναγκασει να δει την σκοτεινη πλευρα αυτης της καταστασης.
Ειχε πονταρει σε ολα της τα μειονεκτηματα, φθονο, περηφανια, αισθηση ανωτεροτητας, ακομα και στην υποτιθεμενη ανεπαρκη φυσικη της ομορφια και ειχε δικαιωθει.
Ο βαπτιστης ποτε δεν θα υπεκυπτε στις λαγνες ορεξεις της, ουτε θα σταματουσε να διατυμπανιζει προς ολες τις κατευθυνσεις και να καυτηριαζει τον τροπο ζωης των ενοικων του παλατιου στο οποιο ηταν φυλακισμενος. Ειχε υπογραψει την θανατικη του καταδικη, απλα δεν το γνωριζε ακομα.  
                          ==========================
Βρηκε ευκαιρια να κανει μια σοβαρη κουβεντα με τον Ορατιο. Η αληθεια ηταν πως δεν ακουσε κατι που να μην ηξερε, ειδικα στο θεμα της Λαελια. Τον επεισε πως η περαιτερω παραμονη και των δυο τους στην Ιερουσαλημ μονο κινδυνους εγκυμονουσε και πως επρεπε το συντομοτερο δυνατον να φυγουν, κατι που ο Ορατιος ειχε ηδη σχεδιασει μαζι με την κορη του επαρχου.
Θα επεστρεφαν στην γενετειρα της κοπελας οπου θα φροντιζαν επιμελως να κρυψουν την ταυτοτητα του καταζητουμενου και με την βοηθεια του πατερα της θα ξεκινουσαν μια κοινη ζωη. Αμεσως μετα την ληξη της γιορτης που θα διοργανωνε ο Ηρωδης, με το πρωτο φως επρεπε να εξαφανιστουν. Ο Ορατιος συμφωνησε διχως να γνωριζει τιποτα για την παρουσια του Γαιου Σεντιου Σατουρνινου αφου ο ξενος ειχε επιλεξει να μην κανει καμια αναφορα πανω σ' αυτο το θεμα. Οταν θ' αντιλαμβανοταν ο ανθρωπος του Αυτοκρατορα τι ειχε συμβει, ο ιδιος και ο Ορατιος θα βρισκοταν μακρια απο καθε κινδυνο. Αυτος που ειχε χαρει περισσοτερο απ' ολους ηταν φυσικα η Λαελια που δεν εβλεπε την ωρα να σηκωθουν μαζι με τον αγαπημενο της να φυγουν απο κεινο το μερος. 
                           ========================
Ειχε φροντισει και ο ιδιος να μην βγαινει εξω σχεδον καθολου και στο προσωπο της Παλμυρας, μιας απο τις υπηρετριες της Ηρωδιαδας ειχε βρει την λυση για την επικοινωνια με το μοναδικο ατομο που ειχε πλεον λογο να βρισκεται σε επαφη. Οποτε χρειαζοταν να συννενοηθει για κατι με τον Κασσιο Λιβιο Μαρκελλο, τον αρχηγο της φρουρας του Πιλατου το εκανε μεσω της Παλμυρας. Ετσι ειχε ενημερωσει τον παλιο φιλο του Ορατιου για τις μελλοντικες κινησεις του εκατονταρχου και ο Κασσιος ειχε προσφερθει οχι μονο να βοηθησει οπως μπορουσε αλλα να συνοδευσει μεχρι καποια αποσταση ασφαλειας τους δυο εραστες και την φρουρα τους μαζι με δικους του, εμπιστους ανθρωπους, ωστε ν' απομακρυνθουν μ' ασφαλεια απο την Ιερουσαλημ.
Στην απορια του Κασσιου γιατι δεν πηγαινε μαζι τους απηντησε προς σκοπευε ενδεχομενως να μεταβει στην Καρχηδονα οπου θα επισκεπτοταν εναν παλιο φιλο.
Εχοντας ησυχο το κεφαλι του σχετικα με το θεμα του Ορατιου επικεντρωθηκε και παλι στο φλεγον ζητημα που ακουγε στο ονομα Ιωαννης ο βαπτιστης.
                          =======================
Ηταν η ματαιοδοξια του Ηρωδη, αυτη η ακορεστη διψα που τον κατετρωγε για ολοενα και πιο μεγαλειωδεις φιεστες, για ολο και πιο πλουσια σε θεαμα συμποσια, αυτη που ουσιαστικα εδωσε το εναυσμα για την επιτευξη του σχεδιου του ξενου. Θελοντας να εντυπωσιασει ακομα πιο πολυ τους καλεσμενους του, τους εταξε πως θα ειχαν την ευκαρια ν' απολαυσουν την Σαλωμη σ' ενα μοναδικο χορο, εναν χορο που θα θυμοντουσαν για ολη τους τη ζωη.
Οταν διαπιστωσε πως η κοπελα αρνιοταν πεισματικα να ικανοποιησει το θελημα του, ξεκινησε με απειλες παντος ειδους για να καταληξει στο τελος στα παρακαλια. Υποσχεθηκε οτι περνουσε προχειρο απο το μυαλο του μα ειχε την αισθηση πως προσεκρουε σε βραχο. 
Στραφηκε προς το μοναδικο ατομο που θα μπορουσε να επηρεασει την Σαλωμη υπερ του, την Ηρωδιαδα. Της εξηγησε πως ηταν διατεθειμενος για ολα, αρκει η Σαλωμη να χορευε και να μην γινοταν περιγελως των καλεσμενων. Εφησυχασε οταν η απαντηση ηταν πως θα εκανε οτι ηταν ανθρωπινως δυνατον για να την πεισει, διχως ποτε να φανταστει πως η γυναικα του θα προσεφευγε καπου αλλου για συμβουλες.
                         ========================
Δεν δυσκολευτηκε να πεισει την Σαλωμη απο την στιγμη που η τελευταια ακουσε το σχεδιο της Ηρωδιαδας, ενα σχεδιο που ειχε εκπονηθει απο τον ξενο. Η προθεση της Ηρωδιαδας να ξεφορτωθει τον ενοχλητικο ενοικο του κελλιου οσο το δυνατον γρηγοροτερα, σε συνδυασμο με την μοναδικη ευκαιρια που δινοταν στην Σαλωμη να τιμωρησει με τον χειροτερο τροπο τον αναιδη και περηφανο Ιωαννη αλλα και να σιγουρευτει πως δεν θα μπορουσε πια καμια αλλη να τον διεκδικησει ειχαν ξετυλιξει την ακρη του νηματος με γοργους ρυθμους.
Ο Ηρωδης, μπροστα στο φασμα της γελοιοποιησης εναντι τοσο σημαντικων ανθρωπων δεχτηκε ανευ ορων την προταση της Σαλωμης. Ναι, θα χορευε για τους καλεσμενους του, θα χορευε μαλιστα οπως ποτε πριν στην ζωη της, αλλα οτι και να ζητουσε μετα απο τον Ηρωδη αυτος θα το ικανοποιουσε. Η δεσμευση αυτη δε, θα γινοταν ενωπιων ολων των παρευρισκομενων πριν ξεκινησει τον χορο, ωστε να μην υπαρχει τροπος να υπαναχωρησει ο Ηρωδης. Μην εχοντας αλλη επιλογη ο Ηρωδης Αντυπας συμφωνησε σε οτι του ειχε ζητηθει.
                          =========================
Η ιδιοτητα του ξενου σαν απεσταλμενος του Αυτοκρατορα ηταν αυτο που επεισε την Ηρωδιαδα πως η εκτελεση του βαπτιστη δεν θα ειχε απολυτως κανενα αντικτυπο πανω τους απο την επισημη Ρωμαικη εξουσια. Για να διαλυσει μαλιστα καθε αμφιβολια προχωρησε ακομα πιο περα. Την ενημερωσε πως ο ιδιος θα φροντιζε να φερει σε περας την εκτελεση και πως ο βαπτιστης θα επεφτε απο το ιδιο του το χερι. Ετσι, ακομα και αν υπηρχε μια απειροελαχιστη πιθανοτητα καποιος επιτροπος η επαρχος να ηθελε ν' αναμοχλευσει το ζητημα, θα βρισκοταν μπροστα σε αδιεξοδο καθως ο δημιος θα ηταν Ρωμαιος και μαλιστα ενας απο τους πλεον επιφανεις και πολυ κοντα στον Αυτοκρατορα εμπιστος του.
Η αγνοια της Ηρωδιαδας για το τι ειχε συμβει στη Ρωμη καθως και ο αγνωστος ρολος του νεοφερμενου Γαιου Σατουρνινου ηταν αυτα τα στοιχεια που την εκαναν να δεχτει αμεσως την προταση του ξενου. Η Σαλωμη ηταν παντελως αδιαφορη στο ποιος θα εφερνε σε περας την εκτελεση, της εφτανε να ξερει πως ο ανθρωπος που επανειλλημενα την ειχε αρνηθει συντομα θα στερουνταν για παντα το φως του ηλιου σαν τιμωρια.  
                       ===========================
Οταν εφτασε το κρισιμο βραδυ τα παντα ειχαν δρομολογηθει στην εντελεια μεχρι την τελευταια λεπτομερεια. Ο ξενος ειχε ενημερωσει εγκαιρα τον οικοδεσποτη για την προθεση αποχωρησης που ειχαν μαζι με τον Ορατιο, δινοντας του ταυτοχρονα την εντυπωση πως ειχε εξασφαλισει εκ μερους του μια πολυ θετικη αναφορα στα ανωτερα κλιμακια της Ρωμης σχετικα με τον ρολο που ηδη διεδραματιζε ο Ηρωδης στην περιοχη, κανοντας επιπλεον νυξη και για πιθανες μελλοντικες αρμοδιοτητες που θα μπορουσε ν' αναλαβει. Ηταν κατι που πολυ ικανοποιησε τον Ηρωδη που εθεσε σαν μοναδικο σκοπο του να μεινει το τελευταιο τους βραδυ στην Ιερουσαλημ πραγματικα αξεχαστο. Το γεγονος πως ο ξενος επεμενε στο να παραμεινει κρυφο απ' ολους και κυριως απο τον επαρχο Τιβεριο Ποντιο Πιλατο το γεγονος της αποχωρησης τους, μολονοτι αρχικα τον παραξενεψε καπως, στο τελος αποδεχτηκε την προφαση που του ειχε αναφερει ο ξενος και συμφωνησε αμεσα. Εξ' αλλου, το τελευταιο πραγμα που ηθελε ηταν τωρα στο τελος να δυσαρεστησει τους απεσταλμενους της Ρωμης, κατι που ενδεχομενως να ειχε αρνητικο αντικτυπο στον ιδιο.
                       ===========================
Μεσω της Παλμυρας ειχε φροντισει να ειδοποιηθει η προσωπικη φρουρα της Λαελια πως με το πρωτο φως της αυγης θ' αναχωρουσαν, συνεπως επρεπε να βρισκονται στο παλατι του Ηρωδη ετοιμοι. Παλι μεσω της υπηρετριας ειχε λαβει την οριστικη διαβεβαιωση του Κασσιου πως μαζι με εμπιστους, δικους του αντρες θα ηταν εκει τα ξημερωματα για να τους συνοδευσουν μεχρι ενα σημειο ασφαλειας. Η ιδια παρακληση που ειχε ζητησει απο τον Ηρωδη εγινε και στον παλιο φιλο του Ορατιου, ο οποιος δεν μπηκε καν στον κοπο να ρωτησει το γιατι και ετσι εξασφαλισε πως δεν υπηρχε τροπος ο επαρχος να γνωριζει τις κινησεις τους. Δεν ηταν σιγουρος αν ο ιδιος βρισκοταν πισω απο την επιθεση στον Ορατιο μα δεν ειχε την πολυτελεια να το αφησει στην τυχη. Ετσι, ουσιαστικα αυτο που εμενε μονο ηταν να τελειωσει το ζητημα με τον βαπτιστη και ν' αποκτησει το δευτερο μερος του αινιγματος οπως απαιτουσε ο κυβος. Ο Ορατιος ποτε δεν θα μαθαινε τιποτα γι αυτο, δεν χρειαζοταν αλλωστε δεδομενου πως ο βετερανος εκατονταρχος πλεον ειχε προασανατολιστει σε εντελως διαφορετικο μονοπατι.
                          =======================
Η φιεστα ειχε αρχισει απο ωρα μα λιγη σημασια εδινε οπως και οι υπολοιποι καλεσμενοι ουσιαστικα για τον ιδιο λογο, μα με εντελως διαφορετικες προθεσεις. Ο Ηρωδης ειχε φροντισει ο χορος της Σαλωμης να γινει στο τελος, κλεινοντας ετσι την βραδια, με αποτελεσμα οι μεν συνδαιτημονες ν' ανυπομονουν αναμενοντας το μεγαλο γεγονος θελοντας ν' απολαυσουν το εξαισιο θεαμα που θα τους προσφεροταν ενω για τον ιδιο ηταν η εναρξη υλοποιησης του σχεδιου του. Οταν καποια στιγμη εφτασε η στιγμη της ανακοινωσης για την εναρξη του χορου, εν μεσω τυμπανοκρουσιων και ενος λογιδριου που ο Ηρωδης θεωρησε απαραιτητο να βγαλει ο ιδιος επελεξε ν' αποσυρθει. Ειχε μιλησει με την Ηρωδιαδα για τον τροπο με τον οποιο θα ενημερωνοταν οσο αφορουσε την εκτελεση του βαπτιστη και το μονο που ειχε να κανει ηταν απλα να περιμενει εξω απο την αιθουσα του συμποσιου μεχρι να ερχοταν εκεινη η στιγμη.
Το μονο που τον απασχολουσε ηταν να πηγαιναν ολα οπως ειχε προβλεψει και να μην συνεβαινε κατι κατα την διαρκεια της απουσιας του που θ' αλλαζε δραματικα τα γεγονοτα. 
                             ====================
Κανεις δεν τον καταλαβε οταν σηκωθηκε και βγηκε απο την αιθουσα ακριβως την στιγμη που η Σαλωμη εκανε την εμφανιση της και ζητησε τον λογο ενωπιων ολων. Εξω απο την μεγαλη σαλα του ηταν αδυνατον να σταθει σ' ενα σημειο, πραγμα που τον ειχε οδηγησει στο να βηματιζει νευρικα πανω κατω ενω οι φωνες, τα γελια και τα χειροκροτηματα εφταναν ξεκαθαρα στ' αυτια του. Ειχε την αισθηση πως ο χρονος κυλουσε βασανιστικα αργα κι οσο περνουσε η ωρα οι σκεψεις ανησυχιας πολλαπλασιαζονταν ταχιστα. 
Η εμφανιση ενος φρουρου καμποση ωρα αργοτερα ηταν αυτη που εδιωξε μονομιας ολες τις αρνητικες σκεψεις. Ακουσε με προσοχη αυτα που του ειχε να του πει και του ζητησε να μεταφερει στην Ηρωδιαδα πως ολα θα γινονταν οπως ειχαν προγραμματισει.
Πηρε μια βαθια ανασα ενω ο φρουρος εφευγε προσπαθωντας να κρατησει τους εντονους παλμους της καρδια του σε χαμηλα επιπεδα. Με γρηγορο βημα ξεκινησε την καταβαση προς τα μπουντρουμια του Ηρωδη, εκει που ηταν φυλακισμενος ο Ιωαννης. 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου