GEWRGIA FRANTZESKAKI
ΕΝΑ ΜΕΤΡΗΜΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ
Ανοιξε τα ματια της κι ενας βαθυς αναστεναγμος δραπετευσε απο τα χειλη της. Τα τρια ατομα που βρισκονταν στην αλλη μερια του δωματιου εσπευσαν στο πλαι της.
Ο Μπραντ Πιτ εκατσε διπλα της και της επιασε το χερι.
-'Εισαι καλα Μαργκο' ? ρωτησε. 'Μας ανησυχησες ολους, το ξερεις' ?
Προσπαθησε να θυμηθει μα ενοιωσε το κεφαλι της να ποναει. Δοκιμασε να μετακινηθει μα ενας αλλος πονος της το κατεστησε απαγορευτικο. Εγκατελειψε την προσπαθεια αμεσα.
-'Που βρισκομαι' ? ρωτησε.
-'Στο νοσοκομειο της Σανταρεμ' αποκριθηκε μια αλλη φιγουρα ντυμενη στα λευκα. 'Εισαι πολυ τυχερη ξερεις που βρισκεσαι ακομα αναμεσα μας' προσθεσε. 'Σε μια βδομαδα θα εισαι περδικι και θα μπορεσεις να βγεις απο το νοσοκομειο. Μεχρι τοτε ομως'....
Γυρισε και κοιταξε τον Μπραντ που μ' ενα νευμα εδειξε να συμφωνει με τον γιατρο.
-'Πραγματι ησουνα τυχερη' εκανε ο σταρ. 'Αλλα τελος καλο ολα ειπε' συνεχισε.
===========================
Ολα οσα ειχαν συμβει πλημμυρισαν το μυαλο της λιγα λεπτα μετα που οι δυο γιατροι και ο ηθοποιος ειχαν φυγει απο το δωματιο για να την αφησουν να ξεκουραστει.
Ειδε ολο το συμβαν να ξετυλιγεται μπροστα στα ματια της καρε καρε κι ενοιωσε ενα σφιξιμο στο στομαχι. Ειχαν δικιο οταν ελεγαν πως ηταν τυχερη που ζουσε ακομα.
Βεβαια ενοιωθε να ποναει παντου και καθε της κινηση ηταν ενα μαρτυριο μα οπως ειχε πει και ο γιατρος σε μια βδομαδα θα ηταν παλι σαν καινουργια.
Απλωσε το χερι της στο κομοδινο δεξια της προσπαθωντας να πιασει το μπουκαλακι με το νερο.
Ενοιωθε τα χειλη της να καινε και το δροσερο νερο ηταν σαν ευεργετικο χαδι πανω τους.
Δοκιμασε ν' ανασηκωθει μα καταλαβε πως αυτο ηταν κατι πολυ προωρο. Συμβιβαστηκε με την ιδεα πως θα ηταν ακομα καθηλωμενη σ' αυτο το κρεβατι για καμποσο καιρο και προσπαθησε να ξαπλωσει οσο πιο αναπαυτικα μπορουσε. Το συμβαν ζωντανεψε και παλι.
==========================
Ολα συνεβησαν κατα την διαρκεια εξωτερικων γυρισματων της νεας ταινιας του Μπραντ Πιτ, μεσα σ' ενα τμημα της ζουγκλας του Αμαζονιου, αρκετα χιλιομετρα μακρια απο την κοντινοτερη πολη, την Σανταρεμ. Η Μαργκο Κιουτ δεν εκανε τιποτα περισσοτερο απο την δουλεια της, αυτη της κασκαντερ, αντικαθιστωντας την συμπρωταγωνιστρια του Πιτ στις δυσκολες κι επικινδυνες σκηνες. Ειχε καμποσα χρονια σ' αυτην τη δουλεια και η φημη που ειχε ηταν η καλυτερη.
Σωστη επαγγελματιας, αφοβη, ριψοκινδυνη, φερνοντας παντα σε περας και τις πιο δυσκολες σκηνες που απαιτουσε ο σκηνοθετης. Βεβαια τα πραγματα δεν ηταν ετσι απο την αρχη.
Μια ψηλη, ομορφη γυναικα, με σταχτοπρασινα ματια, σαγηνευτικο χαμογελο και υπεροχο κορμι θα μπορουσε καλλιστα να εκανε καριερα ηθοποιου και οχι τον αχαρο κι επικινδυνο ρολο της κασκαντερ. Η αρχικη δυσπιστια καθε συνεργειου μετατραπηκε σταδιακα σε εκτιμηση για τις δυνατοτητες της και σεβασμο απεναντι στον επαγγελματισμο της. Την στιγμη του συμβαντος οι μετοχες της ηταν στο υψηλοτερο εξαργυροσημο σημειο.
============================
Αυτο που επρεπε να κανει ηταν ακομα μια σκηνη ρουτινας. Καταδιωκωμενη απο ενα τσουρμο υποτιθεμενων ανταρτων επρεπε να διασχισει μια αποσταση εκατο περιπου μετρων μεσα στις πυκνες συσταδες τρεχοντας, ξαφνικα θα βρισκοταν στην ακρη ενος λοφου και αφου θα παραπατουσε θα εφτανε στην βαση του μετα απο παμπολλες θεαματικες τουμπες. Οταν η σκηνη θα ολοκληρωνοταν το μονο προβλημα θα ηταν τα λερωμενα κι ενδεχομενως σκισμενα ρουχα που φοραγε.
Ομως τα πραγματα δεν εξελιχθηκαν οπως ακριβως ειχε προβλεψει ο σκηνοθετης.
Κατα την διαρκεια των αλλεπαλληλων τουμπων που επαιρνε, το ματι της επιασε μια κινηση στα δεξια της. Μην μπορωντας να κοψει τη σκηνη μολις εφτασε σωα και αβλαβης στην βαση του λοφου ξανανεβηκε στο σημειο που ειχε δει την κινηση. Προλαβε να δει μια φιγουρα ν' απομακρυνεται βιαστικα, μια φιγουρα που ανηκε σ' ενα παιδι. Ετρεξε ξοπισω του φωναζοντας κατι στην τοπικη διαλεκτο μα το πιτσιρικι συνεχισε να ξεμακραινει. Συντομα και οι δυο βρεθηκαν εκτος οπτικης επαφης με το συνεργειο.
==========================
Το τρεξιμο κρατησε λιγο αφου ειδε ξαφνικα κοκκαλωμενο καμποσα μετρα μακρια της το παιδι. Εκανε να πλησιασει ηρεμα για να μην το τρομαξει και κοκκαλωσε και η ιδια. Δεκα μετρα αποσταση απο το πιτσιρικι, πανω σ' ενα βραχο, βηματιζε μπρος πισω εκνευρισμενα σαν να διχαζοταν ως προς το τι να εκανε ενας ιαγουαρος.
Το καταμαυρο, στιλπνο του δερμα γυαλιζε στα σημεια που το ασθενικο φως καταφερνε να διαπερασει την πυκνη βλαστηση και τον ελουζε. Διχως να τραβηξει τα ματια της απο το πιτσιρικι και το αιλουροειδες σηκωσε απο το εδαφος ενα χοντρο κομματι ξυλο και πλησιασε προς το μαρμαρωμενο παιδι οσο πιο προσεκτικα μπορουσε.
Ισως ηταν η παρουσια της που εκνευρισε τον ιαγουαρο, ισως ηταν η κινηση που εκανε με το να παρει το κλαδι, οπως και να ειχε ο αυξημενος εκνευρισμος του ζωου εκδηλωθηκε με μια αποτομη κινηση που εκανε εναντιον του μικρου. Το ιδιο εκανε και η Μαργκο.
Το τελευταιο πραγμα που θυμοταν ηταν πως προλαβε να επιφερει στο αιλουροειδες ενα χτυπημα στο κεφαλι, ενα κεφαλι τοσο σκληρο θαρρεις φτιαγμενο απο πετρα πριν πεσει πανω της.
===========================
Ηταν η απροσδοκητη εμφανιση ενος τσουρμου ιθαγενων που ουσιαστικα ειχε σωσει τις ζωες και των δυο τους. Κουνησε το κεφαλι της και χαμογελασε. Δυο ουλες στο αριστερο πλευρο, ακριβως κατω απο το στηθος και σχεδον μεχρι την μεση θα ηταν η αναμνηση απο το συγκεκριμενο γεγονος. Οχι πως δε ειχε κι αλλες, μικροτερες και σχεδον αορατες απο μακρια, αλλα αυτες ηταν οντως οι εντυπωσιακοτερες. Της αρεσε να αφηγειται για το πως ειχε αποκτησει ολα αυτα τα σημαδια στο κορμι της στους εκαστοτε εραστες της που λειτουργουσαν στο τελος σαν αφροδισιακο μετατρεποντας ενα απλο σεξ σε μια υπερβατικη πανδαισια.
Σταθηκε στα σκαλια του νοσοκομειου και φορεσε τα γυαλια ηλιου της γιατι το φως ηταν πραγματι εκτυφλωτικο. Ειδε στο παρκινγκ μερικους απο το συνεργειο που ειχαν ερθει να την παρουν και βαδισε προς τα κει. Τοτε διεκρινε αναμεσα τους και τρεις ιθαγενεις.
Διχως καν να τους γνωριζει ηξερε πως ειχαν ερθει γι αυτην. Ενας απο αυτους προχωρησε με αργα βηματα προς το μερος της.
=========================
Σταθηκε μπροστα της κι αρχισε να μουρμουριζει σε μια αγνωστη γλωσσα. Τον αφησε να ολοκληρωσει και μια στιγμη αμηχανιας απλωθηκε πανω τους.
-'Ειναι ο Τσιουντρα, αρχηγος της φυλης των Ματζιβος ' ειπε ενας απο τους αλλους ιθαγενεις. 'Το παιδι που γλυτωσες απο το μαυρο φαντασμα ειναι γιος του. Αν δεν ησουνα εσυ τωρα ο γιος του θα ειχε παει να συναντησει τους προγονους της φυλης. Σου ειναι αιωνια ευγνωμων για οτι εκανες με κινδυνο της δικης σου ζωης μα οι Ματζιβος ειμαστε μια φτωχη φυλη και δεν μπορουσε να σε ανταμειψουμε οπως θα επρεπε. Γι αυτο ο Τσιουντρα, ταπεινα σε παρακαλαει να δεχτεις αυτο εδω το δωρο' συνεχισε και ξαφνικα στα χερια του εμφανιστηκε ενα περιδεραιο.
-'Δυστυχως δεν ειναι φτιαγμενο απο καποιο μεταλλο που εσεις θεωρειτε πολυτιμα κι ετσι δεν εχει την αξια που φανταζεσαι. Ομως, οπως η μεγαλη γατα, γλυτωσε τον θανατο μετα την επιθεση στο γιο του γιατι εχει εννια ζωες, ετσι και οΤσιουντρα σου προσφερει, σ' εσενα την αλλη γατα που γλυτωσες το παιδι του, το δικαιωμα να εχεις και συ τις ιδιες ζωες'.
============================
Κοιταξε εκπληκτη τον ιθαγενη μην μπορωντας να καταλαβει τι εννοουσε.
-'Αυτο το περιδεραιο δεν θα σε αφησει να παθεις τιποτα καθε φορα που θα βρεθεις αντιμετωπη με τον θανατο. Αρκει να το φορεσεις μια φορα στο λαιμο σου και θα διαπιστωσεις πως θα εχεις παραπανω ζωες απο οποιονδηποτε αλλον. Ο Τσιουντρα θελει να το παρεις για να σε προσεχει και οπως σου ειπα θα ειναι αιωνια ευγνωμων για οτι εκανες'.
Ενω η Μαργκο προσπαθουσε να καταλαβει τι ακριβως εννοουσε ο ιθαγενης ο Τσιουντρα αρχισε παλι κατι να μουρμουριζει. Μολις τελειωσε εκανε μια κινηση με το χερι του προς το μερος της και στραφηκε προς τον ουρανο. Μετα γυρισε την πλατη κι αρχισε ν' απομακρυνεται.
-'Ειθε οι Θεοι να ειναι παντα μαζι σου' ειπε ο μεταφραστης και υποκλιθηκε μπροστα της.
Μετα στραφηκε προς τον απομακρυνομενο αρχηγο και τον ακολουθησε αμιλητος.
Η Μαργκο κοιταξε το περιδεραιο. Ηταν οτι πιο απλο ειχε δει ποτε στη ζωη της. Με μια απλη κινηση το περασε γυρω απο το λαιμο της κι εριξε τα μακρια, ισια μαλλια της πανω του.
=============================
Τα επομενα δεκα χρονια συνεβησαν τα πλεον απιστευτα. Η Μαργκο βγηκε ζωντανη απο ενα μοιραιο τροχαιο, επεζησε εγκληματικης επιθεσης συμμοριας που ηθελαν να την ληστεψουν, γλυτωσε απο βεβαιο πνιγμο σε μια δυσκολη και παραλιγο θανατηφορα σκηνη, ενοιωσε σαν χαδι ενα θανατηφορο χτυπημα πολλων βολτ απο ηλεκτρικο ρευμα, σταθηκε στα ποδια της γερη και δυνατη απο πτωση δωδεκα οροφων, ανταπεξηλθε ανετα μιας κατα τ' αλλα μοιραιας τροφικης δηλητηριασης και ηταν η μοναδικη επιζησασα απο μια αναγκαστικη προσγειωση αεροπλανου που δυστυχως ειχε στοιχισει τις ζωες ολων των υπολοιπων.
Ηξερε πια πως τα ειχε καταφερει χαρις το περιδεραιο που της ειχε χαρισει ο Τσιουντρα και ηταν η σειρα της να νοιωσει ευγνωμων γι αυτο. Της ειχε μεινει δυο ζωες ακομα μα με τον τροπο διαβιωσης της πια αμφεβαλλε αν θα τις χρειαζοταν ποτε να τις σπαταλησει. Χρειαστηκε.
Ηταν αυτη η αισθηση σιγουριας που ειχε που την οδηγησε να ορμησει απερισκεπτα μεσα στις φλογες που ειχαν τυλιξει ενα εξαωροφο κτιριο, κοντα στο διαμερισμα της, ειδικα οταν ακουσε πως μεσα μπορει να ηταν εγκλωβισμενο ενα κοριτσακι.
=================================
Οι φλογες δεν μπορουσαν να την πειραξουν κι ετσι αγνοωντας τους πυροσβεστες που κατι της φωναξαν οταν μπηκε μεσα, χωθηκε μεσα στην πυρινη λαιλαπα ψαχνοντας το κοριτσακι. Αν ειχε σταθει ν' ακουσει τι της ελεγαν θα καταλαβαινε πως δεν ειχε νοημα να πραγματοποιησει κατι τοσο απονενοημενο αφου τελικα το κοριτσακι ειχε προλαβει να βγει απο το κτιριο.
Περπατησε με αυθαδεια μεσα απο τις φλογες οταν καταλαβε πως ενοιωθε την ζεστη. Ακομα χειροτερα διαπιστωσε πως ενοιωθε να καιγεται. Χρειαστηκαν δευτερολεπτα για να τυλιχτει στις φλογες. Η μυρωδια του καμμενου της δερματος εφτανε μεχρι την μυτη της και αρχισε να ουρλιαζει απο τον πονο. Η σαρκα της ελιωνε και ξεκολλουσε απο πανω της τσιριζοντας, μαυριζοντας την φιλντισενια της επιδερμιδα και συρρικνωνοντας την σε μια καρβουνιασμενη μαζα. Καηκε ζωντανη μεσα σε αφορητους πονους με μια αγωνια που δεν ειχε ξαναζησει αναρωτουμενη γιατι το περιδεραιο δεν την ειχε προφυλαξει.
Δεν θα μπορουσε ποτε να ξερει πως η επιθεση του ιαγουαρου ηταν θανατηφορα για την ιδια. Δεν θα μπορουσε ποτε να ξερει πως ο Τσιουντρα ειχε εμφανιστει αμεσως μετα το συμβαν και της ειχε φορεσει το περιδεραιο που μετα της χαρισε φερνοντας την πισω απο το βασιλειο των νεκρων.
Δεν θα μπορουσε ποτε να ξερει πως το περιδεραιο ειχε πια μονο οκτω ζωες αφου η μια ειχε ηδη ξοδευτει χωρις η ιδια να το ξερει. Μα τωρα πια καμμια σημασια δεν ειχε.
ΤΕΛΟΣ
ΕΝΑ ΜΕΤΡΗΜΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ
Ανοιξε τα ματια της κι ενας βαθυς αναστεναγμος δραπετευσε απο τα χειλη της. Τα τρια ατομα που βρισκονταν στην αλλη μερια του δωματιου εσπευσαν στο πλαι της.
Ο Μπραντ Πιτ εκατσε διπλα της και της επιασε το χερι.
-'Εισαι καλα Μαργκο' ? ρωτησε. 'Μας ανησυχησες ολους, το ξερεις' ?
Προσπαθησε να θυμηθει μα ενοιωσε το κεφαλι της να ποναει. Δοκιμασε να μετακινηθει μα ενας αλλος πονος της το κατεστησε απαγορευτικο. Εγκατελειψε την προσπαθεια αμεσα.
-'Που βρισκομαι' ? ρωτησε.
-'Στο νοσοκομειο της Σανταρεμ' αποκριθηκε μια αλλη φιγουρα ντυμενη στα λευκα. 'Εισαι πολυ τυχερη ξερεις που βρισκεσαι ακομα αναμεσα μας' προσθεσε. 'Σε μια βδομαδα θα εισαι περδικι και θα μπορεσεις να βγεις απο το νοσοκομειο. Μεχρι τοτε ομως'....
Γυρισε και κοιταξε τον Μπραντ που μ' ενα νευμα εδειξε να συμφωνει με τον γιατρο.
-'Πραγματι ησουνα τυχερη' εκανε ο σταρ. 'Αλλα τελος καλο ολα ειπε' συνεχισε.
===========================
Ολα οσα ειχαν συμβει πλημμυρισαν το μυαλο της λιγα λεπτα μετα που οι δυο γιατροι και ο ηθοποιος ειχαν φυγει απο το δωματιο για να την αφησουν να ξεκουραστει.
Ειδε ολο το συμβαν να ξετυλιγεται μπροστα στα ματια της καρε καρε κι ενοιωσε ενα σφιξιμο στο στομαχι. Ειχαν δικιο οταν ελεγαν πως ηταν τυχερη που ζουσε ακομα.
Βεβαια ενοιωθε να ποναει παντου και καθε της κινηση ηταν ενα μαρτυριο μα οπως ειχε πει και ο γιατρος σε μια βδομαδα θα ηταν παλι σαν καινουργια.
Απλωσε το χερι της στο κομοδινο δεξια της προσπαθωντας να πιασει το μπουκαλακι με το νερο.
Ενοιωθε τα χειλη της να καινε και το δροσερο νερο ηταν σαν ευεργετικο χαδι πανω τους.
Δοκιμασε ν' ανασηκωθει μα καταλαβε πως αυτο ηταν κατι πολυ προωρο. Συμβιβαστηκε με την ιδεα πως θα ηταν ακομα καθηλωμενη σ' αυτο το κρεβατι για καμποσο καιρο και προσπαθησε να ξαπλωσει οσο πιο αναπαυτικα μπορουσε. Το συμβαν ζωντανεψε και παλι.
==========================
Ολα συνεβησαν κατα την διαρκεια εξωτερικων γυρισματων της νεας ταινιας του Μπραντ Πιτ, μεσα σ' ενα τμημα της ζουγκλας του Αμαζονιου, αρκετα χιλιομετρα μακρια απο την κοντινοτερη πολη, την Σανταρεμ. Η Μαργκο Κιουτ δεν εκανε τιποτα περισσοτερο απο την δουλεια της, αυτη της κασκαντερ, αντικαθιστωντας την συμπρωταγωνιστρια του Πιτ στις δυσκολες κι επικινδυνες σκηνες. Ειχε καμποσα χρονια σ' αυτην τη δουλεια και η φημη που ειχε ηταν η καλυτερη.
Σωστη επαγγελματιας, αφοβη, ριψοκινδυνη, φερνοντας παντα σε περας και τις πιο δυσκολες σκηνες που απαιτουσε ο σκηνοθετης. Βεβαια τα πραγματα δεν ηταν ετσι απο την αρχη.
Μια ψηλη, ομορφη γυναικα, με σταχτοπρασινα ματια, σαγηνευτικο χαμογελο και υπεροχο κορμι θα μπορουσε καλλιστα να εκανε καριερα ηθοποιου και οχι τον αχαρο κι επικινδυνο ρολο της κασκαντερ. Η αρχικη δυσπιστια καθε συνεργειου μετατραπηκε σταδιακα σε εκτιμηση για τις δυνατοτητες της και σεβασμο απεναντι στον επαγγελματισμο της. Την στιγμη του συμβαντος οι μετοχες της ηταν στο υψηλοτερο εξαργυροσημο σημειο.
============================
Αυτο που επρεπε να κανει ηταν ακομα μια σκηνη ρουτινας. Καταδιωκωμενη απο ενα τσουρμο υποτιθεμενων ανταρτων επρεπε να διασχισει μια αποσταση εκατο περιπου μετρων μεσα στις πυκνες συσταδες τρεχοντας, ξαφνικα θα βρισκοταν στην ακρη ενος λοφου και αφου θα παραπατουσε θα εφτανε στην βαση του μετα απο παμπολλες θεαματικες τουμπες. Οταν η σκηνη θα ολοκληρωνοταν το μονο προβλημα θα ηταν τα λερωμενα κι ενδεχομενως σκισμενα ρουχα που φοραγε.
Ομως τα πραγματα δεν εξελιχθηκαν οπως ακριβως ειχε προβλεψει ο σκηνοθετης.
Κατα την διαρκεια των αλλεπαλληλων τουμπων που επαιρνε, το ματι της επιασε μια κινηση στα δεξια της. Μην μπορωντας να κοψει τη σκηνη μολις εφτασε σωα και αβλαβης στην βαση του λοφου ξανανεβηκε στο σημειο που ειχε δει την κινηση. Προλαβε να δει μια φιγουρα ν' απομακρυνεται βιαστικα, μια φιγουρα που ανηκε σ' ενα παιδι. Ετρεξε ξοπισω του φωναζοντας κατι στην τοπικη διαλεκτο μα το πιτσιρικι συνεχισε να ξεμακραινει. Συντομα και οι δυο βρεθηκαν εκτος οπτικης επαφης με το συνεργειο.
==========================
Το τρεξιμο κρατησε λιγο αφου ειδε ξαφνικα κοκκαλωμενο καμποσα μετρα μακρια της το παιδι. Εκανε να πλησιασει ηρεμα για να μην το τρομαξει και κοκκαλωσε και η ιδια. Δεκα μετρα αποσταση απο το πιτσιρικι, πανω σ' ενα βραχο, βηματιζε μπρος πισω εκνευρισμενα σαν να διχαζοταν ως προς το τι να εκανε ενας ιαγουαρος.
Το καταμαυρο, στιλπνο του δερμα γυαλιζε στα σημεια που το ασθενικο φως καταφερνε να διαπερασει την πυκνη βλαστηση και τον ελουζε. Διχως να τραβηξει τα ματια της απο το πιτσιρικι και το αιλουροειδες σηκωσε απο το εδαφος ενα χοντρο κομματι ξυλο και πλησιασε προς το μαρμαρωμενο παιδι οσο πιο προσεκτικα μπορουσε.
Ισως ηταν η παρουσια της που εκνευρισε τον ιαγουαρο, ισως ηταν η κινηση που εκανε με το να παρει το κλαδι, οπως και να ειχε ο αυξημενος εκνευρισμος του ζωου εκδηλωθηκε με μια αποτομη κινηση που εκανε εναντιον του μικρου. Το ιδιο εκανε και η Μαργκο.
Το τελευταιο πραγμα που θυμοταν ηταν πως προλαβε να επιφερει στο αιλουροειδες ενα χτυπημα στο κεφαλι, ενα κεφαλι τοσο σκληρο θαρρεις φτιαγμενο απο πετρα πριν πεσει πανω της.
===========================
Ηταν η απροσδοκητη εμφανιση ενος τσουρμου ιθαγενων που ουσιαστικα ειχε σωσει τις ζωες και των δυο τους. Κουνησε το κεφαλι της και χαμογελασε. Δυο ουλες στο αριστερο πλευρο, ακριβως κατω απο το στηθος και σχεδον μεχρι την μεση θα ηταν η αναμνηση απο το συγκεκριμενο γεγονος. Οχι πως δε ειχε κι αλλες, μικροτερες και σχεδον αορατες απο μακρια, αλλα αυτες ηταν οντως οι εντυπωσιακοτερες. Της αρεσε να αφηγειται για το πως ειχε αποκτησει ολα αυτα τα σημαδια στο κορμι της στους εκαστοτε εραστες της που λειτουργουσαν στο τελος σαν αφροδισιακο μετατρεποντας ενα απλο σεξ σε μια υπερβατικη πανδαισια.
Σταθηκε στα σκαλια του νοσοκομειου και φορεσε τα γυαλια ηλιου της γιατι το φως ηταν πραγματι εκτυφλωτικο. Ειδε στο παρκινγκ μερικους απο το συνεργειο που ειχαν ερθει να την παρουν και βαδισε προς τα κει. Τοτε διεκρινε αναμεσα τους και τρεις ιθαγενεις.
Διχως καν να τους γνωριζει ηξερε πως ειχαν ερθει γι αυτην. Ενας απο αυτους προχωρησε με αργα βηματα προς το μερος της.
=========================
Σταθηκε μπροστα της κι αρχισε να μουρμουριζει σε μια αγνωστη γλωσσα. Τον αφησε να ολοκληρωσει και μια στιγμη αμηχανιας απλωθηκε πανω τους.
-'Ειναι ο Τσιουντρα, αρχηγος της φυλης των Ματζιβος ' ειπε ενας απο τους αλλους ιθαγενεις. 'Το παιδι που γλυτωσες απο το μαυρο φαντασμα ειναι γιος του. Αν δεν ησουνα εσυ τωρα ο γιος του θα ειχε παει να συναντησει τους προγονους της φυλης. Σου ειναι αιωνια ευγνωμων για οτι εκανες με κινδυνο της δικης σου ζωης μα οι Ματζιβος ειμαστε μια φτωχη φυλη και δεν μπορουσε να σε ανταμειψουμε οπως θα επρεπε. Γι αυτο ο Τσιουντρα, ταπεινα σε παρακαλαει να δεχτεις αυτο εδω το δωρο' συνεχισε και ξαφνικα στα χερια του εμφανιστηκε ενα περιδεραιο.
-'Δυστυχως δεν ειναι φτιαγμενο απο καποιο μεταλλο που εσεις θεωρειτε πολυτιμα κι ετσι δεν εχει την αξια που φανταζεσαι. Ομως, οπως η μεγαλη γατα, γλυτωσε τον θανατο μετα την επιθεση στο γιο του γιατι εχει εννια ζωες, ετσι και οΤσιουντρα σου προσφερει, σ' εσενα την αλλη γατα που γλυτωσες το παιδι του, το δικαιωμα να εχεις και συ τις ιδιες ζωες'.
============================
Κοιταξε εκπληκτη τον ιθαγενη μην μπορωντας να καταλαβει τι εννοουσε.
-'Αυτο το περιδεραιο δεν θα σε αφησει να παθεις τιποτα καθε φορα που θα βρεθεις αντιμετωπη με τον θανατο. Αρκει να το φορεσεις μια φορα στο λαιμο σου και θα διαπιστωσεις πως θα εχεις παραπανω ζωες απο οποιονδηποτε αλλον. Ο Τσιουντρα θελει να το παρεις για να σε προσεχει και οπως σου ειπα θα ειναι αιωνια ευγνωμων για οτι εκανες'.
Ενω η Μαργκο προσπαθουσε να καταλαβει τι ακριβως εννοουσε ο ιθαγενης ο Τσιουντρα αρχισε παλι κατι να μουρμουριζει. Μολις τελειωσε εκανε μια κινηση με το χερι του προς το μερος της και στραφηκε προς τον ουρανο. Μετα γυρισε την πλατη κι αρχισε ν' απομακρυνεται.
-'Ειθε οι Θεοι να ειναι παντα μαζι σου' ειπε ο μεταφραστης και υποκλιθηκε μπροστα της.
Μετα στραφηκε προς τον απομακρυνομενο αρχηγο και τον ακολουθησε αμιλητος.
Η Μαργκο κοιταξε το περιδεραιο. Ηταν οτι πιο απλο ειχε δει ποτε στη ζωη της. Με μια απλη κινηση το περασε γυρω απο το λαιμο της κι εριξε τα μακρια, ισια μαλλια της πανω του.
=============================
Τα επομενα δεκα χρονια συνεβησαν τα πλεον απιστευτα. Η Μαργκο βγηκε ζωντανη απο ενα μοιραιο τροχαιο, επεζησε εγκληματικης επιθεσης συμμοριας που ηθελαν να την ληστεψουν, γλυτωσε απο βεβαιο πνιγμο σε μια δυσκολη και παραλιγο θανατηφορα σκηνη, ενοιωσε σαν χαδι ενα θανατηφορο χτυπημα πολλων βολτ απο ηλεκτρικο ρευμα, σταθηκε στα ποδια της γερη και δυνατη απο πτωση δωδεκα οροφων, ανταπεξηλθε ανετα μιας κατα τ' αλλα μοιραιας τροφικης δηλητηριασης και ηταν η μοναδικη επιζησασα απο μια αναγκαστικη προσγειωση αεροπλανου που δυστυχως ειχε στοιχισει τις ζωες ολων των υπολοιπων.
Ηξερε πια πως τα ειχε καταφερει χαρις το περιδεραιο που της ειχε χαρισει ο Τσιουντρα και ηταν η σειρα της να νοιωσει ευγνωμων γι αυτο. Της ειχε μεινει δυο ζωες ακομα μα με τον τροπο διαβιωσης της πια αμφεβαλλε αν θα τις χρειαζοταν ποτε να τις σπαταλησει. Χρειαστηκε.
Ηταν αυτη η αισθηση σιγουριας που ειχε που την οδηγησε να ορμησει απερισκεπτα μεσα στις φλογες που ειχαν τυλιξει ενα εξαωροφο κτιριο, κοντα στο διαμερισμα της, ειδικα οταν ακουσε πως μεσα μπορει να ηταν εγκλωβισμενο ενα κοριτσακι.
=================================
Οι φλογες δεν μπορουσαν να την πειραξουν κι ετσι αγνοωντας τους πυροσβεστες που κατι της φωναξαν οταν μπηκε μεσα, χωθηκε μεσα στην πυρινη λαιλαπα ψαχνοντας το κοριτσακι. Αν ειχε σταθει ν' ακουσει τι της ελεγαν θα καταλαβαινε πως δεν ειχε νοημα να πραγματοποιησει κατι τοσο απονενοημενο αφου τελικα το κοριτσακι ειχε προλαβει να βγει απο το κτιριο.
Περπατησε με αυθαδεια μεσα απο τις φλογες οταν καταλαβε πως ενοιωθε την ζεστη. Ακομα χειροτερα διαπιστωσε πως ενοιωθε να καιγεται. Χρειαστηκαν δευτερολεπτα για να τυλιχτει στις φλογες. Η μυρωδια του καμμενου της δερματος εφτανε μεχρι την μυτη της και αρχισε να ουρλιαζει απο τον πονο. Η σαρκα της ελιωνε και ξεκολλουσε απο πανω της τσιριζοντας, μαυριζοντας την φιλντισενια της επιδερμιδα και συρρικνωνοντας την σε μια καρβουνιασμενη μαζα. Καηκε ζωντανη μεσα σε αφορητους πονους με μια αγωνια που δεν ειχε ξαναζησει αναρωτουμενη γιατι το περιδεραιο δεν την ειχε προφυλαξει.
Δεν θα μπορουσε ποτε να ξερει πως η επιθεση του ιαγουαρου ηταν θανατηφορα για την ιδια. Δεν θα μπορουσε ποτε να ξερει πως ο Τσιουντρα ειχε εμφανιστει αμεσως μετα το συμβαν και της ειχε φορεσει το περιδεραιο που μετα της χαρισε φερνοντας την πισω απο το βασιλειο των νεκρων.
Δεν θα μπορουσε ποτε να ξερει πως το περιδεραιο ειχε πια μονο οκτω ζωες αφου η μια ειχε ηδη ξοδευτει χωρις η ιδια να το ξερει. Μα τωρα πια καμμια σημασια δεν ειχε.
ΤΕΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου