ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

                      ΚΕΦΑΛΑΙΟ 116

-'Εκτος απο τις ομαδες που σου ανεφερα ηδη υπαρχουν αρκετες ακομα και η καθε μια ασχολειται και με διαφορετικο αντικειμενο. Μια απ' αυτες ειναι και οι Ορκοφυλακες και η προταση που εχω να σου κανω αφορα αυτην ακριβως την ομαδα' ειπε ο γερος. 'Απ' αυτο το σημειο και μετα θελω να προσεξεις πολυ καλα οτι θα σου πω' συμπληρωσε.

Ο ξενος κουνησε καταφατικα το κεφαλι του.

-'Σ' αυτο το συμπαν τιποτα ποτε δεν χανεται, τιποτα ποτε δεν εξαφανιζεται οριστικα. Μπορει να παψει να υφισταται στην αρχικη του μορφη, μπορει ακομα να μετουσιωθει σε κατι διαφορετικο, ομως τιποτα ποτε δεν χανεται. Αυτο ακριβως ισχυει και για τις υποσχεσεις η τους ορκους που εχει δωσει καποιος. Αν για οποιονδηποτε λογο δεν επελθει υλοποιηση, η υποσχεση η ο ορκος δεν εξανεμιζονται, δεν απαλειφονται μα εξακολουθουν να υφιστανται μεσα στο συμπαν.

Σε αυτες τις περιπτωσεις δυο πραγματα μπορουν να συμβουν. Και στις δυο αυτες περιπτωσεις υπευθυνοι αποκλειστικα για την μοιρα τους ειναι οι Ορκοφυλακες'.

                             ============================

-'Υπεθεσε για παραδειγμα πως καποιος φευγει για ενα μακρινο ταξιδι και υποσχεται πως καποια στιγμη θα επιστρεψει. Για οσο χρονικο διαστημα αυτος που εκανε την υποσχεση και αυτος στον οποιο εγινε παραμενουν ζωντανοι και υπαρχει εστω και η παραμικρη πιθανοτητα αυτος ο ορκος να υλοποιηθει η υποσχεση αυτη πλανιεται στο συμπαν αναμενοντας την πραγματοποιηση της. Σε περιπτωση ομως που ενας απο τους δυο παψει να βρισκεται εν ζωη η υποσχεση αυτη ειναι αδυνατον να πραγματοποιηθει. Παραλληλα ομως δεν εχει και νοημα πια να εξακολουθει να περιπλαναται στον χωρο. Εκει επεμβαινει ο Ορκοφυλακας. Συλλεγει καθε ορκο και καθε υποσχεση που δοθηκε και την αποθηκευει. Ετσι, οι μονοι που απομενουν να πλανωνται στο χαος ειναι οσοι εχουν ακομα την δυνατοτητα να υλοποιηθουν και καποια στιγμη να συναντησουν αυτον που την εδωσε η αυτον στον οποιον δοθηκε. Αυτο ειναι το ευκολο και θα ελεγα ανωδυνο κοματι του αντικειμενου ενος Ορκοφυλακα. Γιατι υπαρχει και το αλλο, το πιο δυσκολο και το πλεον σημαντικο'. 

                      =============================

-'Οι ορκοι και οι υποσχεσεις που εξακολουθουν να βρισκονται σε ισχυ χωριζονται σε δυο κατηγοριες. Σ' αυτους που η πραγματοποιηση τους εχει θετικο αντικτυπο και κανενα προβλημα δεν δημιουργει στην ομαλη λειτουργια του συμπαντος και σε κεινους που αν ποτε υλοποιηθουν ελοχευουν κινδυνους ακομα και για την ιδια την υπαρξη του συμπαντος. Αρμοδιοι για να καταταξουν υποσχεσεις και ορκους σε μια απο τις δυο κατηγοριες ειναι αποκλειστικα οι Ορκοφυλακες. Οσους λοιπον κρινουν επισφαλεις, επιβλαβεις κι επικινδυνους δεν τους αποθηκευουν οπως τους υπολοιπους αλλα τους φυλακιζουν με τετοιο τροπο που ποτε ο ορκος η η υποσχεση δεν θα μπορεσει ποτε να συναντησει τον ιδιοκτητη του. Καταλαβαινεις πως αυτο απαιτει εμπειρια και βοηθεια απο τους υπολοιπους Ορκοφυλακες οταν αναλαμβανει την θεση αυτη καποιος καινουργιος. Κι αυτο γιατι οπως σου ειπα η καταταξη καθε ορκου ειναι ενα πολυ λεπτο ζητημα και ο Ορκοφυλακας που το πραττει πρεπει να εχει την ικανοτητα να βλεπει πολυ πιο μπροστα απο τα δεδομενα και τις καταστασεις της παρουσας στιγμης'.

                   ===============================

-'Αν καταλαβα καλα' ειπε ο ξενος προσπαθωντας φιλοτιμα να παρακολουθησει τα λεγομενα του γερου 'στην περιπτωση που η προταση σου εχει να κανει με το αν θα ηθελα να γινω Ορκοφυλακας υπαρχει μια εκκρεμοτητα που μαλλον σου διαφευγει. Κι εγω μια υποσχεση εχω δωσει και εχω βρεθει εξ' αιτιας της τωρα εδω. Για οσο διαστημα παραμενω ζωντανος αυτη η υποσχεση θα εξακολουθει να υφισταται μεχρι την πιθανη της υλοποιηση. Τι μ' εμποδιζει καποια στιγμη απλα να κρατησω αυτην την υποσχεση και αυτοματα να επιστρεψω στον χρονο της Αιναρ' ? προσθεσε ενω μια λαμψη ικανοποιησης εμφανιστηκε στα ματια του νοιωθωντας πως αυτο ηταν κατι που οντως ο γερος, μεσα στην παντοδυναμια του, ειχε παραβλεψει.  

-'Δεν μπορεις' απαντησε ο γερος και συνεχισε βλεποντας την εκπληξη του ξενου. 'Αν αποδεχτεις την θεση του Ορκοφυλακα θα παψεις πια να εισαι ενας απλος θνητος με προσωρινα προνομια. Θα μεταβληθεις σε κατι τελειως διαφορετικο. Η υποσχεση που εχεις δωσει θα ειναι απο ενα πλασμα που πια δεν θα υφισταται, αρα η υποσχεση σου απλα θ' αποθηκευτει απο σενα τον ιδιο'.

                 =================================

Η προσωρινη ικανοποιηση εδωσε ξανα την θεση της στον προβληματισμο και την απογοητευση. Αυτο δεν του ειχε καν περασει απο το μυαλο, ο γερος ειχε απαντησεις για ολα.

-'Συνεχισε' ειπε αποκαρδιωμενος.

-'Ο καθε Ορκοφυλακας ειναι υπευθυνος για ενα τμημα του συμπαντος και κατ' επεκταση για οσους ορκους και υποσχεσεις βρισκονται στον τομεα του. Μολονοτι μοιαζει δυσκολο να τιθενται ορια και συνορα στο ιδιο το συμπαν, πιστεψε με, ειναι δυνατον κι απολυτα εφικτο. Και για να προλαβω τις επομενες ερωτησεις κι αποριες σου ερχομαι στο πως συλλεγονται οι ορκοι και που ακριβως αποθηκευονται' προσθεσε προλαβαινοντας τον ξενο.

-'Οτι θα ρωτουσα' εκανε εκεινος.

-'Αυτο ειναι το μεσον συλλογης' ειπε ο γερος και εδειξε με το βλεμμα το σκηπτρο του Μετγκον. 'Αυτος ειναι ο λογος που βρισκεται στα χερια σου περιμενοντας υπομονετικα να διαπιστωσει αν  εσυ θα εισαι αυτος που θα χειριστεις τις σχεδον θεικες του δυνατοτητες η θα παραμεινει ενα απλο μεσον υλοποιησης μιας υποσχεσης που δοθηκε καποτε στην σκια του χρονου'.

                   ===============================

-'Οσο για το που αποθηκευονται και φυλακιζονται αυτοι οι ορκοι θα εχεις προφανως αντιληφθει πως εδω και μερικα δευτερολεπτα εχουμε σταματησει να κινουμαστε'.

Οχι, δεν το ειχε αντιληφθει, ηταν η τοποθετηση του γερου που του το γνωστοποιησε.

-'Εδω' συνεχισε ο γερος δειχνοντας με το χερι του 'στο βαθος ειναι τα ορια του γνωστου συμπαντος, το σημειο δηλαδη που πλασματα που δεν ανηκουν σ' αυτες τις ομαδες που προανεφερα εχουν κατορθωσει με τις δικες τους δυναμεις να φθασουν. Δες περα, πιο μακρια απο τα ορια αυτα και πες μου τι βλεπεις'.

-'Μοιαζει σαν πλανητης μα δεν ειμαι σιγουρος' ειπε.

-'Εδω φυλακιζονται κι αποθηκευονται ολοι οι ορκοι και οι υποσχεσεις αυτου του τμηματος του συμπαντος' ειπε. 'Καθε φορα που καποιος πολιτισμος κατορθωνει να ξεπερασει τα ορια του γνωστου συμπαντος και να φτασει πιο μακρια το ιδιο ακριβως κανει και ο χωρος του αγνωστου συμπαντος. Επεκτεινεται τοσο ωστε η αποσταση να παραμενει παντα η ιδια διχως τιποτα ν ' αλλαζει, τιποτα ν ' αλλοιωνεται'.

                           ============================== 

-'Μπορω να ρωτησω κατι' ? εκανε ο ξενος κοιτωντας τον συνομιλητη του.

-'Φυσικα' απαντησε ο γερος.

-'Γιατι εγω ? Με ποιο κριτηριο αυτη η προταση γινεται μενα' ?

-'Ειναι παλι η σειρα της Γης να δωσει Ορκοφυλακα' απαντησε ο γερος 'και ισως να ειναι και ο τελευταιος απ' αυτον τον κοσμο. Οσο για το γιατι εσυ αναμεσα σε τοσους αλλους στο εχω ξαναπει πως εισαι προσωπικη μου επιλογη. Ας πουμε πως βλεπω τον εαυτο μου σε σενα'.

-'Δεν καταλαβαινω' ειπε ο ξενος.

-'Δεν αναρωτηθηκες ποτε ποιος ειναι ο Ορκοφυλακας που θ' αντικαταστησεις και τι του συνεβη' ? εκανε ο γερος κοιτωντας τον βαθια στα ματια. Ο ξενος εκανε ενα νευμα αγνοιας.

-'Εγω ειμαι ο Ορκοφυλακας που θ' αντικαταστησεις και ο χρονος μου πια τελειωνει. Στο ειπα, ολα κανουν τον κυκλο τους σ' αυτο το συμπαν, ακομα κι εσυ κι εγω'.

                       ==============================

-'Κι αν αρνηθω' ? εκανε ο ξενος οταν συνειδητοποιησε τι ακριβως ειχε ακουσει.

-'Τοτε θα πρεπει να ψαξω καποιον αλλο απο την αρχη. Μονο οταν βρεθει ο αντικαταστατης μου θα μπορεσω να περασω στην ληθη, μεχρι τοτε θα εξακολουθω να υφισταμαι. Το ιδιο βεβαια οπως καταλαβαινεις ισχυει και για σενα. Καποια στιγμη θα πρεπει ν' αναζητησεις τον αντικαταστατη σου μ' αυτο θ' αργησει παρα πολυ'.

-'Και πως θα ξερω ποτε πρεπει ν' αρχισω την αναζητηση της διαδοχης μου' ? ρωτησε ο ξενος.

-'Οταν ερθει εκεινη η ωρα θα ξερεις. Προς το παρον ομως δεν μου εχεις δωσει μια απαντηση για το αν δεχεσαι τον καινουργιο ρολο που προτιθεμαι να σου παραχωρησω'.

-'Μα υπαρχουν τοσα πολλα που'.... εκανε να πει ο ξενος μα ο γερος τον διεκοψε.

-'Ολα θα τα μαθεις, θα τα ζησεις και θα τα κατανοησεις με τον καιρο' ειπε. 'Εξ' αλλου για καποιο χρονικο διαστημα θα υπαρχω μαζι σου μεχρι να εισαι τελειως ετοιμος'.

Ο γερος σταματησε να μιλαει. Ηταν η πιο κρισιμη στιγμη, το ηξερε.

                        ===============================

-'Μου ζητας να ξεχασω τελειως αυτο για το οποιο πασχισα τοσους αιωνες, να εγκαταλειψω την μοναδικη μου αγαπη για να περιπλανιεμαι στο συμπαν σαν μια διαφορετικη οντοτητα, επιφορτισμενος μ' ενα αιωνιο λειτουργημα που ο ιδιος ειπες ποσο σπουδαιο, σημαντικο αλλα και μοναχικο θα ειναι, να γυρισω την πλατη μου, να περιφρονησω και ν' απαξιωσω την ιδια μου την φυλη ενω ξερω τι τους επιφυλασσει το μελλον για να μεταβληθω σε κατι ποτε δεν ζητησα ουτε ζηλεψα. Αυτο δεν ειναι μου ζητας' ?

Ο γερος παρεμεινε αμιλητος.

-'Κι ολα αυτα γιατι εσυ πρεπει ν' αποσυρθεις και καποιος πρεπει ν' αναλαβει στην θεση σου. Σου εχω λοιπον και γω μια ερωτηση. Αφου εχουμε ακολουθησει την ιδια διαδρομη και συ επελεξες καποτε αυτο που μου ζητας τωρα εγω να δεχτω, πες μου, το μετανοιωσες ποτε' ? 

Οι οντοτητες που παρακολουθουσαν την συνομιλια πλησιασαν ακομα πιο κοντα.

-'Καθε στιγμη που περασε' ειπε ο γερος. 'Λοιπον, ποια ειναι η απαντηση σου ? Δεχεσαι' ?

                             ===============================

Ο ξενος τον κοιταξε τοσο εντονα σαν να προσπαθουσε με το βλεμμα του να εισχωρησει μεσα στην ιδια του την ψυχη. Μετα εστρεψε την ματια του στον αστεροειδη που πατουσε και ξεχαστηκε για λιγο στο σκηπτρο του Μετγκον που κρατουσε ακομα σφιχτα στο χερι του. Σηκωσε τα ματια του και στο φως μακρινων αστεριων ενοιωσε πως ειδε το περιγραμμα της μορφης της Αιναρ να τον παρακολουθει κι αυτη περιμενοντας με αγωνια την απαντηση του.

Μεσα στο κεφαλι του συνωστιζονταν χιλιαδες σκεψεις, που ολες εδιναν πραγματικο αγωνα για να υπερκερασει η μια την αλλη και να επικρατησει σ' αυτην την πρωτογνωρη παλη.

Εκλεισε τα ματια του προσπαθωντας ν' αποφορτισει το ειναι του και να γαληνεψει την τρικυμισμενη του ψυχη. Ηξερε πως οτι θ' απαντουσε ηταν τελεσιδικο, δεν μπορουσε να το παρει πισω οσο κι αν ηθελε. Μεσα του παρακαλουσε για λιγο χρονο ακομα που θα του εδινε την δυνατοτητα ν' αποφασισει νηφαλια μα ηξερε πως ο χρονος του μολις ειχε τελειωσει οριστικα.

-'Δεχομαι'.

                                                                    ΤΕΛΟΣ