Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11
Η μυστηριωδης μορφη ηταν ετοιμη να ξεκινησει να μιλαει μα δεν προλαβε. Ενα εντονο γαλαζοπρασινο φως ξεχυθηκε απο το σκηπτρο που κρατουσε στα χερια του και προς στιγμην ολη του η προσοχη στραφηκε εκει. Οταν το φως εξαφανιστηκε στραφηκε στον Ελλερυ.
-'Να υποθεσω πως αυτο ηταν κατι το ασχημο' ? εκανε ο Ελλερυ που κι αυτος ειχε προσεξει το φως. 'Οχι τιποτα αλλο δηλαδη αλλα πανω που ετοιμαζοσουνα'...
-'Ελλερυ Βαν Ντερ Εις πρεπει να φυγουμε αμεσα' ειπε η μορφη διακοπτοντας τον. 'Ενημερωσε το πληρωμα σου πως θα λειψουμε και πες τους να μην ανησυχουν' προσθεσε.
-'Θα λειψουμε ? Να παμε που ? Μηπως ειναι καλυτερα να'...
-'Κανε αυτο που σου ειπα' διεταξε η μορφη μ' εναν τονο που δεν σηκωνε αντιρρηση.
-'Δωσε μου δυο λεπτα κι επιστρεφω αμεσως' απαντησε ο Ελ ενω ταυτοχρονα ειχε στραφει προς την κατευθυνση του Γιζγκαρνοφ περπατωντας και παλι στο κενο. Η μορφη κοιταξε το σκηπτρο.
Μολονοτι περιμενε κατι τετοιο ενιωσε πως δεν ηταν ακομα απολυτα ετοιμος.
================================
Χρειαστηκαν περισσοτερο απο δυο λεπτα μεχρι να επιστρεψει ο Ελλερυ, κι αυτο γιατι εκανε το λαθος να προσπαθησει ν' απαντησει στον καταιγισμο ερωτησεων που τον ειχε υποβαλλει το πληρωμα του. Αφου απεγκλωβιστηκε γυρισε πισω στην μορφη που εμοιαζε ν' αδημονει.
-'Εκει που θα παμε, μια και μονο συμβουλη. Ελαχιστα λογια και ορθανοιχτα αυτια. Τα πλασματα που θα συναντησουμε ειναι περα απο την αντιληψη και την φαντασια σου. Δεν θελεις να προκαλεσεις τον θυμο και την οργη τους. Αφησε τα ολα σε μενα, καταλαβες' ?
Ο Ελ κουνησε καταφατικα το κεφαλι του. Δεν ειχε καταλαβει τιποτα, ομως ενα αδιορατο κυμα φοβου ειχε αρχισει να παιρνει διαστασεις μεσα του. Η μορφη διεκοψε αποτομα τις σκεψεις του.
-'Αγγιξε το' προσταξε και παλι δειχνοντας του το σκηπτρο 'και μην το αφησεις καθολου'.
Ο Ελλερυ υπακουσε με βαρια καρδια ενω ο φοβος συνεχιζε να κερδιζει εδαφος.
Η μορφη εκλεισε στιγμιαια τα ματια της κι ενα αποκοσμο φως ξεπηδησε απο το σκηπτρο τυλιγοντας τους και τους δυο. Οταν το φως χαθηκε δεν υπηρχε τιποτα εκει που στεκονταν.
==============================
Ακομα και για καποιον που ειχε βρεθει σε παμπολλους γαλαξιες και ειχε περπατησει σε παραδοξους κοσμους το μερος που ηταν τωρα υπερεβαινε και την πλεον καλπαζουσα φαντασια.
Μια ερημη εκταση, μεχρι εκει που εφτανε το ματι του, καλυμμενη με κατι που εμοιαζε με φωσφοριζουσα μπλε αμμο και μονο στο βαθος υπηρχαν αιωρουμενα πανω απο το εδαφος τεσσερα απροσδιοριστα αντικειμενα. Εμοιαζαν με ομιχλες η ασχηματιστες αεριωδεις μορφες και το χειροτερο ηταν πως φαινοταν να ερχονται προς το μερος τους. Ερξε μια ματια στην μυστηριωδη μορφη που εξ' αιτιας της βρισκοταν εκει και διαπιστωσε πως αντιμετωπιζε την κατασταση σχεδον με δεος. Φοβοταν αλλα εκανε φιλοτιμες προσπαθειες να το κρυψει.
Οι τεσσερεις ομιχλες συντομα εφτασαν κοντα τους και τοτε με εκπληξη ειναι την μορφη διπλα του να σκυβει ευλαβικα μπροστα τους. Την τελευταια στιγμη κατεπνιξε την παρορμηση που του ειχε ερθει να πραξει κι αυτος το ιδιο. Τοτε η μια ομιχλη μιλησε μ' εκκωφαντικη φωνη.
-'Ορκοφυλακα, ανταποκριθηκες γρηγορα στο καλεσμα μας βλεπω'.
==============================
-'Οταν σε καλουν οι Τεσσερεις Απολυτες ανταποκρινεσαι αμεσα Ντεα' απαντησε η μορφη.
-'Εφερες και παρεα απ' οτι βλεπω' ειπε μια αλλη ομιχλη. 'Ο Ελλερυ Βαν Ντερ Εις'.
-'Ειναι ο υπεθυνος για οτι συνεβη Ινοτ' απαντησε ο Ορκοφυλακας.
-'Για μισο λεπτο' πεταχτηκε ο Ελ. 'Πως γινεται και ολοι ξερουν ποιος ειμαι κι εγω'...
-'Σιωπη ανοητε' τον διεκοψε η τριτη ομιχλη. 'Δεν σου δοθηκε ακομα η αδεια να μιλησεις'.
Ο Ορκοφυλακας του εκανε ενα νοημα να σταματησει και ο Ελλερυ υπακουσε.
-'Ειναι παντα ετσι, παρορμητικος, συγχωρεσε τον Ακινα' ειπε ο Ορκοφυλακας.
-'Δεν μου κανει καμια εντυπωση' ειπε η τεταρτη ομιχλη. 'Αυτη η παρορμηση μας εφερε στο σημειο που βρισκομαστε τωρα' συμπληρωσε.
-'Εχεις απολυτο δικιο Ουντ' απαντησε ο Ορκοφυλακας.
-'Οταν με χρειαστειτε μου το λετε, εδω τριγυρω θα ειμαι' εκανε ειρωνικα ο Ελλερυ.
Ο Ορκοφυλακας του εριξε μια ματια και ο Ελ καταλαβε πως ειχε ξεπερασει τα ορια.
================================
-'Η αληθεια ειναι πως πρεπει να του εξηγησουμε καποια πραγματα' ειπε η Ντεα 'αλλιως δεν θ' αντιληφθει ποτε τι ακριβως συμβαινει και ποιο το μεριδιο ευθυνης του γι αυτο'.
-'Αν συγκρατησει λιγο την γλωσσα του μπορει να τα καταφερουμε' ειπε η Ινοτ.
Ο Ελλερυ εκανε μια κινηση σαν να ελεγε πως δεν θα διεκοπτε ξανα, μονο θ' ακουγε.
-'Πρεπει να μαθει τα παντα' ? ρωτησε η Ουντ ' η μονο οτι χρειαζεται' ?
-'Φοβαμαι πως δεν εχει κανενα απολυτως νοημα' απαντησε η Ακινα. 'Βρισκομαστε σ' ενα τετοιο σημειο που ενδεχομενως τα παντα συντομα να μην υπαρχουν πια. Οσα περισσοτερα γνωριζει τοσο μεγαλυτερες ειναι οι ελπιδες ν' αναστρεψουμε την πορεια των γεγονοτων'.
Δεν καταλαβαινε απολυτως τιποτα, το μονο πραγμα για το οποιο ηταν σιγουρος πια ηταν πως καποια κρισιμη κατασταση ηταν εν εξελιξει κι αυτος, με καποιο τροπο, ηταν μερος της.
-'Ποιες ειστε ? Κι αυτος ποιος ειναι ? Και τι ακριβως θελετε απο μενα' ? ρωτησε.
-'Θα τα μαθεις ολα τωρα' ειπε ο Ορκοφυλακας 'γι αυτο ακου προσεκτικα'.
============================
-'Το συμπαν μεσα στο οποιο κινεισαι εσυ Ελλερυ Βαν Ντερ Εις και ολοι υπολοιποι διεπεται απο κανονισμους και σταθερες που αποφασιστηκαν με την δημιουργια του. Δεν ειμαστε εμεις που το δημιουργησαμε, εμεις απλα επιβλεπουμε πως τιποτα δεν θ' αλλαξει η καταστρατηγηθει. Ειμαι η Ακινα και αυτες ειναι η Ουντ, η Ντεα και η Ινοτ, επιφορτισμενες με το καθηκον να ελεγχουμε πως ολα παραμενουν ιδια οπως οταν ειχαν πρωτοσχεδιαστει. Αυτο το καθηκον το παραλαβαμε απο οντα που υπηρχαν πολυ πριν απο μας και μεις με την σειρα μας θα παραδωσουμε, οταν ερθει η ωρα, στους επομενους. Μεχρις οτου συμβει αυτο ειμαστε υπευθυνες ν' αντιμετωπιζουμε το καθε τι που επιβουλευεται την απροσκοπτη κι ορθη λειτουργια του συμπαντος.
Εκτος απ' αυτα που η δικη σου αντιληψη μπορει να καταλαβει υπαρχουν πολλα ακομα γνωστα μονο σε μας και σε οσους εχουμε εμεις επιλεξει να γνωριζουν. Στην συγκεκριμενη ομως στιγμη ενα ειναι αυτο που πρεπει να μαθεις γιατι ειναι κι αυτο που ουσιαστικα σε αφορα. Αναφερομαι στην υπαρξη των ορκων και την σημασια τους για οσους ζουν μεσα στο συμπαν'.
================================
-'Τιποτα δεν χανεται ποτε' πηρε την σκυταλη η Ινοτ 'ακομα κι αυτα που δεν εχουν υλικη υποσταση. Ο ορκος ειναι ενα απ' αυτα. Οσο αυτος που τον πραγματοποιησε βρισκεται εν ζωη ο ορκος του, καλος η κακος, εχει παντα την πιθανοτητα να επαληθευτει. Ενας απο τους δικους μας ρολους ειναι να καθοριζουμε ποιος ορκος εχει καλο σκοπο και αξιζει την ευκαρια της επαληθευση του και ποιος εχει κακη προθεση και συνεπως μπορει να ειναι βλαβερος αν ποτε πραγματοποιηθει. Ομως, επειδη ακομα και μεις δεν μπορουσε να τον διαγραψουμε, επρεπε να βρουμε απλα καποιον τροπο να τον περιορισουμε και να τον ελεγχουμε. Ο τροπος αυτος βρεθηκε εδω και παρα πολυ καιρο και μεχρι στιγμης ηταν παντα αποδοτικος. Ομως αρκει μια ατυχη στιγμη, μια απροσδοκητη συμπτωση που οχι μονο μπορει να τ' αλλαξει ολα αλλα κυριολεκτικα να τα εκμηδενισει. Μια τετοια στιγμη ειναι κι αυτη που βιωνουμε τωρα Ελλερυ Βαν Ντερ Εις, μια στιγμη τοσο κρισιμη που το ιδιο το μελλον του συμπαντος πλεον εξαρταται απο τις δικες μας αντιδρασεις και την ταχυτητα με την οποια θ' ανταποκριθουμε'.
=================================
-'Ολοι οι ορκοι' συνεχισε η Ουντ 'που συμφωνα με την κριση μας μπορει ν' αποβουν επιζημιοι εστω για την παραμικρη μορφη ζωης μεσα στο συμπαν δεν μπορουν ν' αφεθουν ελευθεροι εχοντας εστω και την παραμικρη πιθανοτητα να υλοποιηθουν. Ετσι, εν αγνοια αυτων που τους πραγματοποιησαν, οι ορκοι αυτοι συλλεγονται και φυλακιζονται μεχρι το περας του βιου του ιδιοκτητη τους. Τοτε αυτοματα χανουν την ισχυ τους και μονο ετσι μπορουμε να ειμαστε σιγουροι πως δεν θα εξακολουθησουν ν' αποτελουν απειλη για τον οποιονδηποτε. Βεβαια δεν ειμαστε εμεις αυτες που τους συλλεγουμε, εμεις απλα αποφασιζουμε για την υφη τους και που θα καταληξουν. Για την συλλογη υπαρχει αρμοδιος που παραλληλα ειναι και ο υπευθυνος για την διατηρηση τους στην κατασταση που εχει προβλεφθει. Ειναι κατι που υπαρχει πριν ακομα την υπαρξη του χρονου του ιδιου και θα συνεχιζε να υπαρχει οσο παρεμενε λειτουργικο. Με ολα ομως οσα εχουν συμβει ισως θα πρεπει και μεις ν' αναθεωρησουμε την συγκεκριμενη μεθοδο, προτεραιοτητα τωρα ομως εχει η λυση του κρισιμου αυτου προβληματος που προκαλεσες'.
=================================
-'Γιατι η αληθεια ειναι πως αθελα σου Ελλερυ Βαν Ντερ Εις δημιουργησες ενα προβλημα που ενδεχομενως ν' αποβει μοιραιο για την ιδια την υπαρξη του συμπαντος' συνεχισε η Ντεα. 'Ακομα και το συμπαν γερναει και πεθαινει μα αυτο συμβαινει τμηματικα και παντα ελεγχομενα. Οι κανονες και οι σταθερες που το διεπουν παραμενουν ιδιοι, με ελαχιστες τροποποιησεις που ουσιαστικα δεν γινονται ποτε αντιληπτοι απο αυτους που ζουν μεσα του. Μια παντελης διαφοροποιηση, μια ολικη καταργηση του συμπαντος με την μορφη που εχει τωρα και η αντικατασταση του με νεα δεδομενα και συνθηκες θα ηταν μοιραιο για ολους, ακομα και για μας. Δεν μπορουμε να επιτρεψουμε κατι τετοιο μα δεν γνωριζουμε κι αν υπαρχει αποδοτικος τροπος για να το αποτρεψουμε αν ποτε συμβει. Αυτη η ωρα ηρθε και τωρα υπαρχει απεναντι μας μια προκληση που πρεπει ν' αντιμετωπισουμε επιτυχημενα. Δυστυχως για σενα και το πληρωμα σου το στημονι της μοιρας ηθελε ν' αποτελειτε μερος αυτης την προκλησης και κατ' επεκταση μερος της απαιτουμενης λυσης που αναζητουμε'.
================================
Η προσωρινη παυση των Τεσσαρων Απολυτων, οπως τις ειχε ονομασει ο Ορκοφυλακας, ηρθε στην καταλληλοτερη στιγμη, λειτουργωντας ευεργετικα για τον εγκεφαλο του Ελλερυ Βαν Ντερ Εις σε σχεση με τον απιστευτο ογκο πληροφοριων που δεχοταν καταιγιστικα εδω και μερικα λεπτα. Οσο ανοιχτο μυαλο και γνωσεις και να διεθετε ολα αυτα ηταν πανω απο τις θνητες, περιορισμενες δυναμεις του. Για πρωτη φορα ξετυλιχθηκαν μπροστα στα ματια του στοιχεια, γεγονοτα και καταστασεις που δεν υπηρχαν καν σαν υποψια στο πλεον αχαλινωτο τμημα της φαντασιας του. Καπου εκει υπηρχε και ο ιδιος οπως και το πληρωμα του Γιζγκαρνοφ, με μια ευθυνη κι ενα ρολο που ακομα δεν ειχε κατορθωσει να μορφοποιησει και να εμπεδωσει. Αν ηταν σιγουρος για ενα πραγμα αυτο ηταν πως συμφωνα με τα λεγομενα των Τεσσαρων Απολυτων οτι γνωριζε μεχρι στιγμης ενδεχομενως πολυ συντομα να επαυε να υφισταται ως υπηρχε.
Γυρισε και κοιταξε τον Ορκοφυλακα, το μονο παρων πλασμα που διεθετε προσωπο. Η εκφραση που ειχε δημιουργησε μια αορατη ταναλια που του εσφιξε αποτομα και με δυναμη την ψυχη.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11
Η μυστηριωδης μορφη ηταν ετοιμη να ξεκινησει να μιλαει μα δεν προλαβε. Ενα εντονο γαλαζοπρασινο φως ξεχυθηκε απο το σκηπτρο που κρατουσε στα χερια του και προς στιγμην ολη του η προσοχη στραφηκε εκει. Οταν το φως εξαφανιστηκε στραφηκε στον Ελλερυ.
-'Να υποθεσω πως αυτο ηταν κατι το ασχημο' ? εκανε ο Ελλερυ που κι αυτος ειχε προσεξει το φως. 'Οχι τιποτα αλλο δηλαδη αλλα πανω που ετοιμαζοσουνα'...
-'Ελλερυ Βαν Ντερ Εις πρεπει να φυγουμε αμεσα' ειπε η μορφη διακοπτοντας τον. 'Ενημερωσε το πληρωμα σου πως θα λειψουμε και πες τους να μην ανησυχουν' προσθεσε.
-'Θα λειψουμε ? Να παμε που ? Μηπως ειναι καλυτερα να'...
-'Κανε αυτο που σου ειπα' διεταξε η μορφη μ' εναν τονο που δεν σηκωνε αντιρρηση.
-'Δωσε μου δυο λεπτα κι επιστρεφω αμεσως' απαντησε ο Ελ ενω ταυτοχρονα ειχε στραφει προς την κατευθυνση του Γιζγκαρνοφ περπατωντας και παλι στο κενο. Η μορφη κοιταξε το σκηπτρο.
Μολονοτι περιμενε κατι τετοιο ενιωσε πως δεν ηταν ακομα απολυτα ετοιμος.
================================
Χρειαστηκαν περισσοτερο απο δυο λεπτα μεχρι να επιστρεψει ο Ελλερυ, κι αυτο γιατι εκανε το λαθος να προσπαθησει ν' απαντησει στον καταιγισμο ερωτησεων που τον ειχε υποβαλλει το πληρωμα του. Αφου απεγκλωβιστηκε γυρισε πισω στην μορφη που εμοιαζε ν' αδημονει.
-'Εκει που θα παμε, μια και μονο συμβουλη. Ελαχιστα λογια και ορθανοιχτα αυτια. Τα πλασματα που θα συναντησουμε ειναι περα απο την αντιληψη και την φαντασια σου. Δεν θελεις να προκαλεσεις τον θυμο και την οργη τους. Αφησε τα ολα σε μενα, καταλαβες' ?
Ο Ελ κουνησε καταφατικα το κεφαλι του. Δεν ειχε καταλαβει τιποτα, ομως ενα αδιορατο κυμα φοβου ειχε αρχισει να παιρνει διαστασεις μεσα του. Η μορφη διεκοψε αποτομα τις σκεψεις του.
-'Αγγιξε το' προσταξε και παλι δειχνοντας του το σκηπτρο 'και μην το αφησεις καθολου'.
Ο Ελλερυ υπακουσε με βαρια καρδια ενω ο φοβος συνεχιζε να κερδιζει εδαφος.
Η μορφη εκλεισε στιγμιαια τα ματια της κι ενα αποκοσμο φως ξεπηδησε απο το σκηπτρο τυλιγοντας τους και τους δυο. Οταν το φως χαθηκε δεν υπηρχε τιποτα εκει που στεκονταν.
==============================
Ακομα και για καποιον που ειχε βρεθει σε παμπολλους γαλαξιες και ειχε περπατησει σε παραδοξους κοσμους το μερος που ηταν τωρα υπερεβαινε και την πλεον καλπαζουσα φαντασια.
Μια ερημη εκταση, μεχρι εκει που εφτανε το ματι του, καλυμμενη με κατι που εμοιαζε με φωσφοριζουσα μπλε αμμο και μονο στο βαθος υπηρχαν αιωρουμενα πανω απο το εδαφος τεσσερα απροσδιοριστα αντικειμενα. Εμοιαζαν με ομιχλες η ασχηματιστες αεριωδεις μορφες και το χειροτερο ηταν πως φαινοταν να ερχονται προς το μερος τους. Ερξε μια ματια στην μυστηριωδη μορφη που εξ' αιτιας της βρισκοταν εκει και διαπιστωσε πως αντιμετωπιζε την κατασταση σχεδον με δεος. Φοβοταν αλλα εκανε φιλοτιμες προσπαθειες να το κρυψει.
Οι τεσσερεις ομιχλες συντομα εφτασαν κοντα τους και τοτε με εκπληξη ειναι την μορφη διπλα του να σκυβει ευλαβικα μπροστα τους. Την τελευταια στιγμη κατεπνιξε την παρορμηση που του ειχε ερθει να πραξει κι αυτος το ιδιο. Τοτε η μια ομιχλη μιλησε μ' εκκωφαντικη φωνη.
-'Ορκοφυλακα, ανταποκριθηκες γρηγορα στο καλεσμα μας βλεπω'.
==============================
-'Οταν σε καλουν οι Τεσσερεις Απολυτες ανταποκρινεσαι αμεσα Ντεα' απαντησε η μορφη.
-'Εφερες και παρεα απ' οτι βλεπω' ειπε μια αλλη ομιχλη. 'Ο Ελλερυ Βαν Ντερ Εις'.
-'Ειναι ο υπεθυνος για οτι συνεβη Ινοτ' απαντησε ο Ορκοφυλακας.
-'Για μισο λεπτο' πεταχτηκε ο Ελ. 'Πως γινεται και ολοι ξερουν ποιος ειμαι κι εγω'...
-'Σιωπη ανοητε' τον διεκοψε η τριτη ομιχλη. 'Δεν σου δοθηκε ακομα η αδεια να μιλησεις'.
Ο Ορκοφυλακας του εκανε ενα νοημα να σταματησει και ο Ελλερυ υπακουσε.
-'Ειναι παντα ετσι, παρορμητικος, συγχωρεσε τον Ακινα' ειπε ο Ορκοφυλακας.
-'Δεν μου κανει καμια εντυπωση' ειπε η τεταρτη ομιχλη. 'Αυτη η παρορμηση μας εφερε στο σημειο που βρισκομαστε τωρα' συμπληρωσε.
-'Εχεις απολυτο δικιο Ουντ' απαντησε ο Ορκοφυλακας.
-'Οταν με χρειαστειτε μου το λετε, εδω τριγυρω θα ειμαι' εκανε ειρωνικα ο Ελλερυ.
Ο Ορκοφυλακας του εριξε μια ματια και ο Ελ καταλαβε πως ειχε ξεπερασει τα ορια.
================================
-'Η αληθεια ειναι πως πρεπει να του εξηγησουμε καποια πραγματα' ειπε η Ντεα 'αλλιως δεν θ' αντιληφθει ποτε τι ακριβως συμβαινει και ποιο το μεριδιο ευθυνης του γι αυτο'.
-'Αν συγκρατησει λιγο την γλωσσα του μπορει να τα καταφερουμε' ειπε η Ινοτ.
Ο Ελλερυ εκανε μια κινηση σαν να ελεγε πως δεν θα διεκοπτε ξανα, μονο θ' ακουγε.
-'Πρεπει να μαθει τα παντα' ? ρωτησε η Ουντ ' η μονο οτι χρειαζεται' ?
-'Φοβαμαι πως δεν εχει κανενα απολυτως νοημα' απαντησε η Ακινα. 'Βρισκομαστε σ' ενα τετοιο σημειο που ενδεχομενως τα παντα συντομα να μην υπαρχουν πια. Οσα περισσοτερα γνωριζει τοσο μεγαλυτερες ειναι οι ελπιδες ν' αναστρεψουμε την πορεια των γεγονοτων'.
Δεν καταλαβαινε απολυτως τιποτα, το μονο πραγμα για το οποιο ηταν σιγουρος πια ηταν πως καποια κρισιμη κατασταση ηταν εν εξελιξει κι αυτος, με καποιο τροπο, ηταν μερος της.
-'Ποιες ειστε ? Κι αυτος ποιος ειναι ? Και τι ακριβως θελετε απο μενα' ? ρωτησε.
-'Θα τα μαθεις ολα τωρα' ειπε ο Ορκοφυλακας 'γι αυτο ακου προσεκτικα'.
============================
-'Το συμπαν μεσα στο οποιο κινεισαι εσυ Ελλερυ Βαν Ντερ Εις και ολοι υπολοιποι διεπεται απο κανονισμους και σταθερες που αποφασιστηκαν με την δημιουργια του. Δεν ειμαστε εμεις που το δημιουργησαμε, εμεις απλα επιβλεπουμε πως τιποτα δεν θ' αλλαξει η καταστρατηγηθει. Ειμαι η Ακινα και αυτες ειναι η Ουντ, η Ντεα και η Ινοτ, επιφορτισμενες με το καθηκον να ελεγχουμε πως ολα παραμενουν ιδια οπως οταν ειχαν πρωτοσχεδιαστει. Αυτο το καθηκον το παραλαβαμε απο οντα που υπηρχαν πολυ πριν απο μας και μεις με την σειρα μας θα παραδωσουμε, οταν ερθει η ωρα, στους επομενους. Μεχρις οτου συμβει αυτο ειμαστε υπευθυνες ν' αντιμετωπιζουμε το καθε τι που επιβουλευεται την απροσκοπτη κι ορθη λειτουργια του συμπαντος.
Εκτος απ' αυτα που η δικη σου αντιληψη μπορει να καταλαβει υπαρχουν πολλα ακομα γνωστα μονο σε μας και σε οσους εχουμε εμεις επιλεξει να γνωριζουν. Στην συγκεκριμενη ομως στιγμη ενα ειναι αυτο που πρεπει να μαθεις γιατι ειναι κι αυτο που ουσιαστικα σε αφορα. Αναφερομαι στην υπαρξη των ορκων και την σημασια τους για οσους ζουν μεσα στο συμπαν'.
================================
-'Τιποτα δεν χανεται ποτε' πηρε την σκυταλη η Ινοτ 'ακομα κι αυτα που δεν εχουν υλικη υποσταση. Ο ορκος ειναι ενα απ' αυτα. Οσο αυτος που τον πραγματοποιησε βρισκεται εν ζωη ο ορκος του, καλος η κακος, εχει παντα την πιθανοτητα να επαληθευτει. Ενας απο τους δικους μας ρολους ειναι να καθοριζουμε ποιος ορκος εχει καλο σκοπο και αξιζει την ευκαρια της επαληθευση του και ποιος εχει κακη προθεση και συνεπως μπορει να ειναι βλαβερος αν ποτε πραγματοποιηθει. Ομως, επειδη ακομα και μεις δεν μπορουσε να τον διαγραψουμε, επρεπε να βρουμε απλα καποιον τροπο να τον περιορισουμε και να τον ελεγχουμε. Ο τροπος αυτος βρεθηκε εδω και παρα πολυ καιρο και μεχρι στιγμης ηταν παντα αποδοτικος. Ομως αρκει μια ατυχη στιγμη, μια απροσδοκητη συμπτωση που οχι μονο μπορει να τ' αλλαξει ολα αλλα κυριολεκτικα να τα εκμηδενισει. Μια τετοια στιγμη ειναι κι αυτη που βιωνουμε τωρα Ελλερυ Βαν Ντερ Εις, μια στιγμη τοσο κρισιμη που το ιδιο το μελλον του συμπαντος πλεον εξαρταται απο τις δικες μας αντιδρασεις και την ταχυτητα με την οποια θ' ανταποκριθουμε'.
=================================
-'Ολοι οι ορκοι' συνεχισε η Ουντ 'που συμφωνα με την κριση μας μπορει ν' αποβουν επιζημιοι εστω για την παραμικρη μορφη ζωης μεσα στο συμπαν δεν μπορουν ν' αφεθουν ελευθεροι εχοντας εστω και την παραμικρη πιθανοτητα να υλοποιηθουν. Ετσι, εν αγνοια αυτων που τους πραγματοποιησαν, οι ορκοι αυτοι συλλεγονται και φυλακιζονται μεχρι το περας του βιου του ιδιοκτητη τους. Τοτε αυτοματα χανουν την ισχυ τους και μονο ετσι μπορουμε να ειμαστε σιγουροι πως δεν θα εξακολουθησουν ν' αποτελουν απειλη για τον οποιονδηποτε. Βεβαια δεν ειμαστε εμεις αυτες που τους συλλεγουμε, εμεις απλα αποφασιζουμε για την υφη τους και που θα καταληξουν. Για την συλλογη υπαρχει αρμοδιος που παραλληλα ειναι και ο υπευθυνος για την διατηρηση τους στην κατασταση που εχει προβλεφθει. Ειναι κατι που υπαρχει πριν ακομα την υπαρξη του χρονου του ιδιου και θα συνεχιζε να υπαρχει οσο παρεμενε λειτουργικο. Με ολα ομως οσα εχουν συμβει ισως θα πρεπει και μεις ν' αναθεωρησουμε την συγκεκριμενη μεθοδο, προτεραιοτητα τωρα ομως εχει η λυση του κρισιμου αυτου προβληματος που προκαλεσες'.
=================================
-'Γιατι η αληθεια ειναι πως αθελα σου Ελλερυ Βαν Ντερ Εις δημιουργησες ενα προβλημα που ενδεχομενως ν' αποβει μοιραιο για την ιδια την υπαρξη του συμπαντος' συνεχισε η Ντεα. 'Ακομα και το συμπαν γερναει και πεθαινει μα αυτο συμβαινει τμηματικα και παντα ελεγχομενα. Οι κανονες και οι σταθερες που το διεπουν παραμενουν ιδιοι, με ελαχιστες τροποποιησεις που ουσιαστικα δεν γινονται ποτε αντιληπτοι απο αυτους που ζουν μεσα του. Μια παντελης διαφοροποιηση, μια ολικη καταργηση του συμπαντος με την μορφη που εχει τωρα και η αντικατασταση του με νεα δεδομενα και συνθηκες θα ηταν μοιραιο για ολους, ακομα και για μας. Δεν μπορουμε να επιτρεψουμε κατι τετοιο μα δεν γνωριζουμε κι αν υπαρχει αποδοτικος τροπος για να το αποτρεψουμε αν ποτε συμβει. Αυτη η ωρα ηρθε και τωρα υπαρχει απεναντι μας μια προκληση που πρεπει ν' αντιμετωπισουμε επιτυχημενα. Δυστυχως για σενα και το πληρωμα σου το στημονι της μοιρας ηθελε ν' αποτελειτε μερος αυτης την προκλησης και κατ' επεκταση μερος της απαιτουμενης λυσης που αναζητουμε'.
================================
Η προσωρινη παυση των Τεσσαρων Απολυτων, οπως τις ειχε ονομασει ο Ορκοφυλακας, ηρθε στην καταλληλοτερη στιγμη, λειτουργωντας ευεργετικα για τον εγκεφαλο του Ελλερυ Βαν Ντερ Εις σε σχεση με τον απιστευτο ογκο πληροφοριων που δεχοταν καταιγιστικα εδω και μερικα λεπτα. Οσο ανοιχτο μυαλο και γνωσεις και να διεθετε ολα αυτα ηταν πανω απο τις θνητες, περιορισμενες δυναμεις του. Για πρωτη φορα ξετυλιχθηκαν μπροστα στα ματια του στοιχεια, γεγονοτα και καταστασεις που δεν υπηρχαν καν σαν υποψια στο πλεον αχαλινωτο τμημα της φαντασιας του. Καπου εκει υπηρχε και ο ιδιος οπως και το πληρωμα του Γιζγκαρνοφ, με μια ευθυνη κι ενα ρολο που ακομα δεν ειχε κατορθωσει να μορφοποιησει και να εμπεδωσει. Αν ηταν σιγουρος για ενα πραγμα αυτο ηταν πως συμφωνα με τα λεγομενα των Τεσσαρων Απολυτων οτι γνωριζε μεχρι στιγμης ενδεχομενως πολυ συντομα να επαυε να υφισταται ως υπηρχε.
Γυρισε και κοιταξε τον Ορκοφυλακα, το μονο παρων πλασμα που διεθετε προσωπο. Η εκφραση που ειχε δημιουργησε μια αορατη ταναλια που του εσφιξε αποτομα και με δυναμη την ψυχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου