Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 46
Αυτη η αποτομη κινηση ηταν κι εκεινη που του απομυζησε και το τελευταιο ιχνος δυναμης που του ειχε απομεινει. Διχως καμια αντισταση πλεον ο ανασηκωμενος του κορμος πανω στο κρεβατι επεσε προς τα πισω στην αρχικη του θεση. Ηταν ελαχιστα αυτα που μπορουσε να συνειδητοποιησει κι ενα απ' αυτα ηταν η αισθηση πως λιαν συντομως θα εχανε και παλι τις αισθησεις του. Το οπτικο του πεδιο περιοριζοταν σ' ενα αναιμικο, χτικιαρικο φως που εμοιαζε να βρισκεται σε μεγαλη αποσταση απο τον ιδιο, κατορθωνε ομως μ' εναν περιεργο τροπο να μην του επιτρεπει να δει οτιδηποτε περα απ' αυτο. Το ονειρο, εφιαλτης καλυτερα που ηταν κι υπευθυνο για το αποτομο ξυπνημα του περασε αστραπιαια και παλι απο την σκεψη του δινοντας του το τελειωτικο χτυπημα. Λες και η ακουσια αυτη σκεψη ηταν τοσο εντονη, τοσο επιβαρυντικη για τον οργανισμο του που το φως που δεσποζε στον οπτικο του οριζοντα εσβησε αποτομα δινοντας την θεση του σ' ενα επερχομενο βαθυ, πηχτο σκοταδι. Προλαβε να παρει μια βαθια ανασα που μαλλον επετεινε το προβλημα.
Ο Ελλερυ Βαν Ντερ Εις βυθιστηκε και παλι σ' εναν ληθαργικο υπνο.
=============================
-'Λοιπον' ? ρωτησε με εκδηλη την αγωνια στην φωνη του ο Αζεμουρ.
-'Τι λοιπον' ? 'Δεν βλεπεις' ? απαντησε ο Ουρσιντ.
-'Κοντευει μια βδομαδα ετσι' εκανε η Ρισανι. 'Δεν χειροτερευει αλλα δεν βελτιωνει κιολας. Αναρωτιεμαι αν θ' αντεξει ο οργανισμος του' προσθεσε με μια λυπητερη χροια.
Στραφηκαν και οι τρεις προς τον αποστασιοποιημενο και αμιλητο Ορκοφυλακα. Ηξεραν πως ηταν αυτος και το σκηπτρο που κρατουσαν ακομα στην ζωη τον Ελλερυ αλλα γνωριζαν επισης πως οτι απαντησεις εψαχναν στα ερωτηματα τους μονο αυτος θα μπορουσε να τα δωσει.
-'Κατι πρεπει να γινει' εκανε ο Αζεμουρ 'δεν μπορεις τουλαχιστον'...πηγε να προσθεσει αλλα σταματησε αποτομα βλεποντας το βλεμμα που του εριξε ο Ορκοφυλακας που ειχε στραφει προς το μερος τους. Πλησιασε με αργα βηματα και τους τρεις τους που στεκονταν πανω απο το κρεβατι που εξακολουθουσε να ειναι σχεδον σε κωμα ο Ελλερυ, στηριξε το πηγουνι του πανω στο σκηπτρο που βαστουσε, κοιταξε λιγο τον ασθενη και μετα στραφηκε προς την τριαδα.
==============================
-'Το σκηπτρο ειναι που τον κραταει στην ζωη' ειπε στο τελος. 'Δυστυχως ο μονος που μπορει να τον κανει καλα ειναι ο ιδιος ο Ελλερυ. Αν γνωριζαμε απο τι εχει προσβληθει ισως να μπορουσαμε να κανουμε κατι περισσοτερο μα αυτη τη στιγμη βρισκομαστε στο απολυτο σκοταδι. Απο την μια στιγμη στην αλλη μπορει εξαφνα να ξυπνησει και ολα να ειναι οπως και πριν, μπορει ομως ετσι οπως κειται εδω πανω σ' αυτο το κρεβατι η καρδια του απλα να σταματησει και να πεθανει. Οτι και να ειναι αυτο που τον εχει προσβαλλει ειναι ξεκαθαρο πως επηρεασε την γηινη υποσταση του αλλα ακομα μενει να μαθουμε σε ποσο και ποιο ποσοστο συμβαινει αυτο' συνεχισε.
-'Γιατι το λες αυτο' ? ρωτησε η Ρισανι. 'Πως μπορει να εισαι τοσο σιγουρος' ?
-'Εχει δικιο η Διαστικτη' εκανε ο Αζεμουρ. 'Μοιαζεις πολυ σιγουρος στηριζομενος απλα και μονο σε μια θεωρια που δεν μπορεις ν' αποδειξεις'.
-'Μοιαζει να ειναι η μοναδικη λογικη εξηγηση' ειπε ο Ουρσιντ 'και για να πω την αληθεια νοιωθω πολυ ασχημα που ολα αυτα συμβαινουν εξ' αιτιας μου' προσθεσε.
===============================
Ο Αζεμουρ και η Ρισανι γυρισαν και τον κοιταξαν εκπληκτοι.
-'Αν πρεπει ν' αναζητησουμε το ποιος ευθυνεται για ολο αυτο φοβαμαι πως εγω ειμαι η πηγη του αρχικου προβληματος' ειπε ο Ορκοφυλακας απευθυνομενος στον Ουρσιντ τον Ανεμελο. 'Αντικειμενικα εσυ δεν μπορεις να φταις για μια δικη μου αποφαση' συμπληρωσε.
-'Μοιαζει εσεις οι δυο να γνωριζετε κατι που εμεις αγνοουμε' εκανε ο Αζεμουρ δειχνοντας παραλληλα και την Ρισανι. 'Υπαρχει κατι που πρεπει να μαθουμε' ?
Ο Ορκοφυλακας εριξε μια ματια στο ακινητο σωμα του Ελλερυ που μονο η σταθερα επαναλαμβανομενη ρυθμικη κινηση του στερνου του αποδεικνυε πως ακομα ανασαινε, αρα ηταν εν ζωη, απομακρυνθηκε μερικα βηματα και απο τους τρεις τους και μετα μιλησε.
-'Αυτο που με προβληματισε απο την αρχη ηταν πως ο Ελλερυ βρεθηκε σ' αυτην τη κατασταση αποτομα, διχως να παρουσιασει οποιοδηποτε συμπτωμα που ν' αποδεικνυε πως κατι συμβαινει. Στηριζομενος σ' αυτο το γεγονος εχω μια θεωρια για το τι εχει πραγματικα συμβει'.
===============================
-'Ολο αυτο συνεβη σχεδον ενα δεκαημερο μετα την επιστροφη του απο τον Τζεγκια, τον πλανητη που εγω τον εστειλα για να βρει τον Ουρσιντ' συνεχισε ενω παραλληλα εδειχνε με το σκηπτρο του τον Ανεμελο που στεκοταν διπλα στον Τατουιν δρακο του, τον Αρα. 'Υποψιαζομαι πως η παρουσια του στις εξεδρες για να παρακολουθησει τον αγωνα του Αρα ειναι υπεθυνη γι αυτην εδω την κατασταση' κατεληξε.
Ο Ουρσιντ κουνησε συγκαταβατικα το κεφαλι ενω ο Αζεμουρ εξεφρασε τις αποριες του.
-'Και τι σχεση εχει αυτο με την τωρινη του κατασταση' ? αναρωτηθηκε.
-'Τον συγκεκριμενο αγωνα παρακολουθουσαν πλασματα απο εκατονταδες πλανητες' αρχισε ο Ορκοφυλακας. 'Προφανως ο Ελλερυ, αθελα του, ηρθε σ' επαφη με καποιο απ' αυτα τα πλασματα το οποιο του μετεδωσε καποια αγνωστη σε μας ασθενεια με τ' αποτελεσματα που βλεπετε τωρα. Σαν γηινος ο Ελλερυ διαθετει εναν οργανισμο παντελως ασθενικο κι επιρρεπη σ' ασθενειες συγκριτικα με αλλα ειδη, αρα εξαιρετικα ευαλωτο στο οτιδηποτε'.
============================
-'Λες δηλαδη' εκανε η Ρισανι ενω στα στιγματα στο γυμνο κορμι της εμοιαζαν να ζωηρευουν αποτομα κινουμενα με μεγαλυτερες ταχυτητες 'πως οση ωρα βρισκοταν στις εξεδρες παρακολουθωντας τους αγωνες καποιος η κατι με το οποιο ηρθε σ' επαφη του μετεδωσε κατι που τον εφερε σ' αυτην τη κατασταση. Μα αν ειναι ετσι τοτε γιατι ο Ουρσιντ δεν εχει απολυτως κανενα συμπτωμα' ? προσθεσε.
-'Σαν διαγωνιζομενος δεν βρισκομαι ποτε στις κερκιδες, παρακολουθω τις εξελιξεις των αγωνων απο ειδικα διαμορφωμενο χωρο μαζι με τους διοργανωτες. Εξ' αλλου μην ξεχνας πως τα μορια μου δεν ειναι γηινα, δυσκολα θα μπορουσε να μ' επηρεασει κατι' εξηγησε ο Ουρσιντ.
-'Και τωρα τι κανουμε' ? ρωτησε ο Αζεμουρ. 'Περιμενουμε ν' αναρρωσει' ?
-'Εχουμε τοση πολυτελεια χρονου αραγε' ? αναρωτηθηκε η Ρισανι.
-'Σωστα' επικροτησε ο Ουρσιντ δειχνοντας το ακινητο σωμα του Ελλερυ. 'Μπορει να συνελθει αυριο, μπορει σε εξι μηνες. Μπορουμε να περιμενουμε τοσο' ? συμπληρωσε.
================================
Για αλλη μια φορα στραφηκαν στον Ορκοφυλακα περιμενοντας την τοποθετηση του.
-'Φοβαμαι πως οχι' ειπε ο τελευταιος. 'Ηδη ακροβατουμε σε τεντωμενο σχοινι, ισορροπουμε στην κοψη του ξυραφιου, ο χρονος ειναι πραγματι πολυτελεια αυτη τη στιγμη και δεν υπαρχουν περιθωρια αναμονης. Θα πρεπει να δουμε τις κινησεις μας διχως να υπολογιζουμε στην βοηθεια του Ελλερυ Βαν Ντερ Εις. Δυστυχως τα μετωπα που υπαρχουν ανοιχτα ειναι καιρια και ακρως κρισιμα, δεν μπορουμε να δωσουμε προτεραιοτητα στο ενα η το αλλο, με καποιον τροπο ειμαστε υποχρεωμενοι να τα διευθετησουμε ταυτοχρονα. Η αληθεια ειναι πως περιμενα οτι η κατασταση στην οποια βρισκεται ο Ελλερυ θα ειχε βελτιωθει, ομως δεν μπορουμε να περιμενουμε αλλο.
Θα χρειαστω την βοηθεια ολων σας αν ειναι να υλοποιησουμε καποιες κινησεις που θα μας ενισχυσουν στον αγωνα εναντια στον Μετγκον. Μην ξεχνατε πως οσο εμεις παραμενουμε αδρανεις εκεινος συνεχιζει απροσκοπτα αυτο που επιθυμει διακαως να επιτυχει, την ολοκληρωτικη καταστροφη του συμπαντος και την υπαρξη ενος νεου, στα δικα του προτυπα'.
=============================
-'Για να μπορεσουμε να ειμαστε ακριβεις κι αποτελεσματικοι θα πρεπει να χωριστουμε με τον καθενα ν' αναλαμβανει και μια αποστολη. Εσυ Ουρσιντ θα φυγεις αμεσα για τον Νιβεκ οπου θα προσπαθησεις να στρατολογησεις τον Νουσακ τον Ανηλεη, μια δουλεια που κανονικα θα επρεπε να κανει ο Ελλερυ. Να εισαι πολυ προσεκτικος, ο Νουσακ ειναι απο τα πιο επικινδυνα πλασματα που υπαρχουν σε κεινο το μερος του γαλαξια αλλα μπορει ν' αποδειχτει πολυτιμος συμμαχος στον αγωνα μας. Λεπτομερειες θα σου αναφερω λιγο πριν φυγεις. Αζεμουρ εσυ θα βοηθησεις τους δυο συντροφους του Ελλερυ, τον Γκραφ και τον Κουλσακ που προσπαθουν να εξοντωσουν τους αλλους πεντε διαφυγοντες ορκους. Αυτη τη στιγμη ειναι καθ' οδον για να εξοντωσουν την Μιντελτ, εναν απο τους ορκους, που βρισκεται στον πλανητη Χουριλ κι εσυ θα τους συνδραμεις σ' αυτην τη προσπαθεια αφου οσο πιο γρηγορα ολοκληρωσουν τον σκοπο τους τοσο πιο γρηγορα θα μπορεσουν να ειναι διαθεσιμοι σε οτι τους χρειαστουμε. Προσεξε μονο στον τροπο που θα τους πλησιασεις γιατι ευλογα δεν εμπιστευονται κανεναν που δεν ξερουν'.
=================================
-'Τελος εσυ Ρισανι θελω να πας στον διαστημικο σταθμο Γκαβαρντα. Μην με ρωτας γιατι, εχω ενα εντονο προαισθημα πως εκει θα μαθεις πληροφοριες πολυ χρησιμες για ολους μας, πληροφοριες που θα ειναι προς οφελος μας αλλα και εις βαρος μας. Το αφηνω επανω σου να κρινεις ποτε θα επιλεξεις οτι ειναι ωρα για να επιστρεψεις εδω, στην βαση μας'.
-'Και συ' ? ρωτησε ο Ουρσιντ 'τι προκειται να κανεις' ?
Για λιγο ο Ορκοφυλακας παρεμεινε σιωπηλος σαν να επεξεργαζοταν την απαντηση που θα εδινε. Μετα στραφηκε προς τους τρεις τους και ειπε με βαθια φωνη.
-'Νομιζω πως ειναι ωρα να κανω αλλη μια επισκεψη στις 4 Απολυτες' εκανε και το βλεμμα του σκοτεινιασε παιρνοντας το χρωμα των οροσειρων Ν' Αλγκ στον πλανητη Φεντεν.
Ειδε το αμηχανο υφος των υπολοιπων και συνεχισε.
-'Αν θελουμε ν' αποκτησουμε πραγματικα ελπιδες απεναντι στον Μετγκον' προσθεσε 'τοτε πρεπει να βρεθει τροπος να αποκτησω προσβαση στην Αεναη Βιβλιοθηκη' ολοκληρωσε.
===============================
-'Ειναι ζητημα χρονου μεχρι να βρεθει εδω μπροστα μας' ειπε η Ντεα. 'Τι θα κανουμε' ?
-'Ξερουμε τι θα ζητησει, ετσι δεν ειναι' ? απαντησε η Ουντ. 'Θα συμφωνησουμε' ?
-'Γνωριζετε ολες μας πως αυτο ειναι αδυνατον. Η προσβαση στην Αεναη Βιβλιοθηκη δεν ειναι επιτρεπτη σε οντοτητες οπως ο Ορκοφυλακας' αντετεινε η Ακινα.
-'Εχει δικιο η Ακινα' προσθεσε με στομφο η Ινοτ. 'Εξ' αλλου, για ποιο λογο να του επιτρεψουμε κατι τετοιο ? Αν παραβιασουμε τους κανονισμους ουσιαστικα αυτοαναιρουμαστε'.
-'Δεν καταλαβαινω' ειπε η Ντεα. 'Εμεις θεσπιζουμε τους κανονισμους, εμεις κανουμε τις εξαιρεσεις οταν συντρεχει λογος. Γιατι τοση αρνηση' ?
-'Αυτο που εννοουν νομιζω ειναι πως δεν υπαρχει λογος να συνεναισουμε σε κατι τετοιο' ειπε η Ουντ ριχνοντας μια κλεφτη ματια στις δυο Απολυτες που διαφωνουσαν.
-'Αυτα να τα θυμαστε λοιπον' εκανε με οργισμενη φωνη η Ντεα 'οταν ο Μετγκον επικρατησει και μετα δεν υπαρχουν πια οι 4 Απολυτες η η Αεναη Βιβλιοθηκη αφου θα τα καταστρεψει ολα'.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου