Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ

                                                             ΚΕΦΑΛΑΙΟ 52

Το σχεδιο ηταν απλο και θεωρητικα πραγματοποιησιμο μα απαιτουσε δεξιοτητες και ικανοτητες που διεθεταν και οι εξι. Ο Μινκαρ και η Σενζεν, εκμεταλλευομενοι τις γνωσεις του πρωτου στις δομες της O.A.A. και τις πολεμικες δυνατοτητες της δευτερης θα δημιουργουσαν αντιπερισπασμο στο βορειοανατολικο τμημα της εταιρειας, εκει που υπηρχε ο θαλαμος του ελεγχου της εσωτερικης ασφαλειας ενω η Γκαλορ με την Ναννινγκ θα επικεντρωνονταν στην τελειως αντιθετη πλευρα, εκει που βρισκοταν το διαστημοδρομιο. Ο συνδετικος κρικος αναμεσα στις δυο ομαδες θα ηταν η Ταμελ με τον Φορνακ, απο την μια θα βοηθουσαν την ομαδα του αντιπερισπασμου να διαφυγει μεσα απο τους αεραγωγους και απο την αλλη θα υποστηριζαν τις δυο αλλες Κηρες στην καλα φρουρουμενη περιοχη του διαστημοδρομιου. Αν ολοι ακολουθουσαν πιστα το χρονοδιαγραμμα οπως το ειχαν καταρτισει σε λιγοτερο απο δυο ωρες θα ειχαν δραπετευσει απο την εταιρεια. Οποιος καθυστερουσε να φθασει στην ζωνη απογειωσης θα εμενε πισω. 

Αυτο ηταν κατι που ξεκαθαριστηκε απο την αρχη κι εγινε αποδεκτο απ' ολους.

                ==================================

Η ψηφιακη καρτα του Μινκαρ τους ανοιξε σχεδον ολες τις πορτες, μεχρις ομως ενα σημειο. Ειχαν φτασει πια πολυ κοντα στο θαλαμο ελεγχου αλλα οσες φορες και να περασε την καρτα του ο Μινκαρ στο μηχανημα το φως παρεμενε κοκκινο κι ενας εκνευριστικος ηχος τους επαναλαμβανε σταθερα πως δεν ειχαν εξουσιοδοτηση απο εκεινο το σημειο και περα. Η ομαδα των πεντε φρουρων ασφαλειας μ' επικεφαλης εναν αξιωματικο προφανως ειχε παρατηρησει τις ακαρπες προσπαθειες τους απο το κλειστο κυκλωμα τηλεορασης και εκαναν εξαφνα την εμφανιση τους.

Την στιγμη ακριβως που ο αξιωματικος τελειωνε την φραση του λεγοντας τους πως επρεπε ν' απομακρυνθουν απο το χωρο αφου δεν ειχαν εξουσιοδοτηση η Σενζεν με τον Μινκαρ κοιταχτηκαν στα ματια στιγμιαια. Το ηξεραν πως θα συνεβαινε κατι τετοιο, το ειχαν προβλεψει.

Η κλωτσια της Σενζεν βρηκε τον αξιωματικο ακριβως κατω απο το σαγονι και ο τελευταιος επεσε κεραυνοβολημενος στο πατωμα. Πριν ακομα ακουμπησει κατω η Σενζεν ειχε φτασει στους δυο μπροστινους φρουρους. Ο ηχος απο τα κεφαλια που συγκρουστηκαν ηταν εντυπωσιακος.

                            ==============================

Ταυτοχρονα ο Μινκαρ μ' ενα εντυπωσιακο αλμα βρεθηκε αναμεσα στους αλλους δυο φρουρους και με ενα διπλο, ταυτοχρονο χτυπημα στο ηλιακο πλεγμα τους σωριασε κι αυτους πριν προλαβουν να καταλαβουν τι εγινε. Χρειαστηκαν λιγα δευτερολεπτα για να βγαλουν εκτος μαχης πεντε φρουρους κι αυτο τους εκανε ν' αναθαρρησουν. Πηραν την καρτα απο τον αξιωματικο και ανοιξαν την πορτα. Αν η Σενζεν δεν ειχε σπρωξει τον Μινκαρ τωρα θα ηταν νεκρος. Οι φρουροι πισω απο την πορτα ειδαν τι ειχε συμβει απο τις καμερες και ηταν προετοιμασμενοι. Οχι ομως τοσο καλα για ν' αντιμετωπισουν μια λυσσασμενη Σενζεν. Απεφυγε τα λειζερ με μια εντυπωσιακη τουμπα και με συνεχεις ελιγμους εφτασε σε αποσταση αναπνοης. Καρφωσε το λεπιδι της αναμεσα στα φρυδια του πρωτου φρουρου κι αρπαξε στον αερα το οπλο του ενω αυτος υπεκυπτε στον νομο της βαρυτητας. Πεταξε το οπλο στον Μινκαρ ενω παραλληλα συγκρατουσε το πτωμα του φρουρου χρησιμοποιωντας το σαν ασπιδα απεναντι στις βολες των υπολοιπων. Οι φρουροι ηταν σε αργη κινηση εν αντιθεσει με τους δυο σαμποτερ που γλυστρουσαν κυριολεκτικα στον αερα.

                        ================================

Τα λεπιδια της Σενζεν κινηθηκαν παραλληλα με τις δεσμες λειζερ του Μινκαρ και δευτερολεπτα μετα ειχαν απομεινει οι μονοι δυο ορθιοι στον θαλαμο αναμεσα σ' ενα σωρο πτωματα. Ο τελευταιος πλησιασε εναν κεντρικο, μεγαλο πινακα και αφου τον μελετησε για λιγο πατησε ενα συνδυασμο κουμπιων με εσχατο ενα στρογγυλο κοκκινο και χαμογελασε.

-'Ο συναγερμος ενεργοποιηθηκε' ειπε. 'Σε λιγο θα μαζευτει κοσμος εδω, καλυτερα να του δινουμε' προσθεσε. Η Σενζεν κουνησε καταφατικα το κεφαλι, πηρε μια μικρη φορα, πατησε πανω στις ενωμενες παλαμες του και πηδηξε προς το ταβανι. Το διαχωριστικο αναμεσα στον αεραγωγο και τον θαλαμο εκτιναχθηκε και η Κηρα αρπαχτηκε απο το χειλος και με μια αερινη κινηση περασε επανω. Ο Μινκαρ εκανε το ιδιο, το αλμα του τον εφερε αρκετα ψηλα, τοσο οσο το χερι της Σενζεν να πιασει το δικο του και να τον τραβηξει πανω. Τοποθετησαν πισω το διαχωριστικο κι αρχισαν να ερπουν οσο πιο γρηγορα μπορουσαν. Μετα απο καμποση ωρα ο προπορευομενος Μινκαρ σταματησε, διστασε για λιγο μεσα στο σκοταδι και μετα χτυπησε με δυναμη το πατωμα.

                             =============================

Η Ταμελ και ο Φορνακ τους ειδαν κυριολεκτικα να πεφτουν απο το ταβανι μα δεν εξεπλαγησαν. Μεχρι στιγμης η εκτελεση του σχεδιου γινοταν κατα γραμμα και μεσα στα χρονικα περιθωρια.

-'Ειχατε καποιο προβλημα' ? ρωτησε η Ταμελ.

-'Προβλημα' ? εκανε ο Μινκαρ κοιτωντας την Σενζεν. 'Δεν προσεξα κατι' συμπληρωσε.

-'Ουτε κι εγω' ειπε η Κηρα ανασηκωνοντας τους ωμους της.

-'Ωραια' παρενεβληθη ο Φονκαρ. 'Ειμαστε μπροστα απο χρονο αλλα αυτος δεν ειναι λογος για να τεμπελιασουμε. Παμε ολο ευθεια, θα στριψουμε αριστερα στο τελος του διαδρομου, ανεβαινουμε τις σκαλες για το επανω επιπεδο και στα πεντακοσια μετρα θα συναντησουμε την γεφυρα που ενωνει αυτο εδω το κομματι με το νοτιο τμημα της O.A.A. Την διασχιζουμε, μετα φτανουμε στον χωρο φορτοεκφορτωσης και αμεσως μετα στο διαστημοδρομιο. Ερωτησεις' ?

-'Μονο μια' εκανε βαριεστημενα η Ταμελ. 'Τελειωσες' ? Ο Φονκαρ χαμογελασε.

'Χειροκροτηστε τον ανθρωπο και κουνηθειτε' προσθεσε και αρχισε να τρεχει μπροστα.

                           ============================

Ειχαν διασχισει σχεδον τα τρια τεταρτα της διαδρομης μεχρι τον χωρο απογειωσης και κανεις δεν τις ειχε ενοχλησει. Καθε τρεις και λιγο βεβαια μικρες ενοπλες ομαδες ερχονταν απο την αντιθετη κατευθυνση μα κανεις δεν μπηκε στον κοπο να τις ρωτησει κατι. Βεβαια η Γκαλορ και η Ναννινγκ ηταν συνεχως σ' επιφυλακη μα αυτο πια καταντουσε αστειο. Η Γκαλορ το απεδιδε πως για ολους ηταν ακομα συμμαχοι του Μετγκον, κατι που αυτοματα μηδενιζε ουσιαστικα καθε ενοχληση. Η Ναννινγκ με την σειρα της το απεδιδε στα καπριτσια της Θεας Τυχης αφου μετα απ' οσα ειχαν παθει επρεπε καπως να τις ξεπληρωσει. Οτι και να ηταν παντως την δουλεια του την εκανε.

Το ενστικτο της και μια μικρη λεπτομερεια ηταν που την εβαλε σε υποψιες. Διεσχιζαν εναν ανοιχτο χωρο τωρα με προορισμο τον απεναντι διαδρομο οταν αλλη μια μεγαλη ομαδα φρουρων περασε απο απεναντι και χαθηκε πισω τους. Μολις εφτασαν στο διαδρομο συνεχισαν για λιγο το περπατημα και καποια στιγμη η Γκαλορ εσπρωξε την Ναννινγκ σ' ενα κοιλωμα φερνοντας ταυτοχρονα το δαχτυλο στα χειλη της. Η Κηρα κουνησε το κεφαλι, σημαδι πως ειχε καταλαβει.

                          ==============================

Βαδισε αργα και προσεκτικα προς τα πισω, ουσιαστικα ακολουθωντας τους φρουρους με τους οποιους ειχαν μολις διασταυρωθει. Κινουμενη σαν σκια για να μην γινει αντιληπτη εφθασε στον μεγαλο χωρο που ειχαν διασχισει πριν λιγα λεπτα. Κρυμμενη σε μια γωνια κοιταξε εξονυχιστικα.

Ενας αξιωματικος εδινε κοφτες, χαμηλοφωνες οδηγιες στους φρουρους που κι αυτοι με την σειρα τους υπακουαν διχως να κανουν τον παραμικρο θορυβο. Αυτο που ειδε της προξενησε τεραστια εντυπωση. Συμφωνα με τις οδηγιες του αξιωματικου, οι φρουροι ειχαν μοιραστει ακριβως στην μεση και προσπαθουσαν να παρουν τις καλυτερες δυνατες θεσεις κρυψωνας ευρισκομενοι πλατη με πλατη. Το παραδοξο αυτο γεγονος την κρατησε καρφωμενη στην θεση της για ελαχιστο χρονο αφου εντελως αναπαντεχα μια ιδεα που της ηρθε εμπεριειχε ολα εκεινα τα στοιχεια που μπορουσαν να δωσουν μια εξηγηση. Προσεχοντας παντα να μην γινει αντιληπτη επεστρεψε στο μερος που ειχε αφησει την Ναννινγκ. Την πηρε απο το χερι και ανοιξε την πρωτη πορτα που βρεθηκε μπροστα τους σπρωχνωντας την μεσα και κλεινοντας πισω τους την πορτα.

                           ===========================

-'Τι συμβαινει' ? ρωτησε η Ναννινγκ αφου πρωτα σιγουρευτηκαν πως δεν υπηρχε κανενας αλλος στην μικρη αποθηκη ιματισμου οπου ειχαν καταφυγει.

Η Γκαλορ της εξηγησε τι ειχε δει και η εκπληξη ζωγραφιστηκε στο προσωπο της Κηρας.

-'Τι σημαινει αυτο' ? ρωτησε.

-'Μας εχουν καταλαβει, δεν υπαρχει αλλη εξηγηση' ειπε η Γκαλορ 'και μας στηνουν καποια παγιδα' συμπληρωσε.

-'Δεν καταλαβαινω' εκανε απορωντας η Ναννινγκ. 'Απο που βγαζεις αυτο το συμπερασμα' ? 

Της ειπε για την διαταξη των φρουρων μα αυτο δεν βοηθησε την Κηρα περισσοτερο.

-'Δεν ξερω αν εχουν παρει χαμπαρι τι ακριβως θελουμε να κανουμε μα αυτο που κανουν αυτη τη στιγμη ειναι να μας αποκοβουν απο τους υπολοιπους. Εμεις δεν μπορουμε να οπισθοχωρησουμε, αναγκαστικα θα πρεπει να πηγαινουμε μπροστα ενω οι υπολοιποι δεν μπορουν να μας φτασουν. 

Οτι και να εχουν στο μυαλο τους δεν ειναι προς οφελος μας, καταλαβαινεις' ?

                   ===================================== 

Μπροστα στην αποκαλυψη που μολις ειχε ξεδιπλωθει μπροστα της η Ναννινγκ εμεινε για λιγο σκεπτικη. Μετα γυρισε στην Γκαλορ με φωνη βουτηγμενη στην ανησυχια.

-'Οι αλλοι δεν εχουν ιδεα' ψιθυρισε. 'Τους εχουν στησει παγιδα κι αυτοι δεν ξερουν τιποτα' προσθεσε ενω η ανησυχια εβαφε ακομα περισσοτερο την τρεμουλιαστη φωνη της. 'Και εμεις δεν εχουμε τροπο να τους ειδοποιησουμε, ειναι αποκομμενοι και πανε γραμμη στην παγιδα. Πρεπει να γυρισουμε πισω, δεν μπορουμε να τους αφησουμε, πρεπει'....

-'Δεν μπορουμε να κανουμε τιποτα γι αυτους' ειπε με ψυχρη και σταθερη φωνη η Γκαλορ. 'Μην ξεχνας πως η μονη μας ελπιδα διαφυγης ειναι να φτασουμε στο διαστημοδρομιο, κι αν γνωριζουν ηδη τι σκεφτομαστε να κανουμε σιγουρα μας εχουν στησει και μας καποια παγιδα. Πρεπει να δουμε πως θα τα καταφερουμε να φτασουμε σε καποιο σκαφος. Οσο για τους αλλους' συμπληρωσε ενω παραλληλα κοιταγε βαθια στα ματια την Ναννινγκ, 'μην τους ξεγραφεις τοσο ευκολα. Απλα θα τους δωσουμε επιπλεον χρονο για μας συναντησουν'. 

                  ===============================

Η Ναννινγκ την κοιταξε με εκδηλη απορια προσπαθωντας να καταλαβει αν πραγματικα πιστευε οσα της ελεγε. Το υφος και η σταση της Γκαλορ σχεδον την ειχαν πεισει αλλα και παλι...

-'Τεσσερα ατομα εναντιον ποιος ξερει ποσων φρουρων  ? Ειλικρινα πιστευεις πως μπορουν να τα καταφερουν ? Πες μου, ειλικρινα πιστευεις κατι τετοιο' ? εκανε.

-'Ειμαστε δυο κι εχουμε ν' αντιμετωπισουμε τον ιδιο η περισσοτερο αριθμο φρουρων' ανταπαντησε η Γκαλορ 'και ειμαι σιγουρη πως θα τα καταφερουμε, αυτοι ειναι τεσσερεις κι εχουν τις ιδιες ικανοτητες με μας. Ποιος βρισκεται σε πλεονεκτικοτερη θεση, μου λες' ?

Εκανε μια μικρη παυση περιμενοντας να δει τις αντιδρασεις στα λεγομενα της.

-'Δεν εχουμε πολλα περιθωρια Γκαλορ' ειπε στο τελος 'ετσι δεν ειναι' ?

Η τελευταια κουνησε αρνητικα το κεφαλι.

-'Θα παμε μεχρι τελους Ναννινγκ κι οτι γινει, δεν μπορουμε να κανουμε αλλιως'.

Η Ναννινγκ εσφιξε την γροθια της και μια λαμψη σκεπασε τα ματια της.