GEORGE TZAVARAS
ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΛΑΘΟΣ
Η κρυα καννη του περιστροφου αγγιξε το ιδρωμενο μετωπο του νοσοκομου που ενστικτωδως εκλεισε τα ματια του αναμενοντας το μοιραιο. Διπλα του, ξαπλωμενος στο κρυο πατωμα, κειτονταν λιποθυμος ο φρουρος ασφαλειας, το οπλο του οποιου βρισκοταν στα χερια του παρανοικου, ετοιμο να εκπυρσοκροτησει.
-'Πες μου τι ξερεις' ειπε ο αντρας με το οπλο. 'Πες μου τι σκεφτονται να κανουν με μενα και θα ζησεις'.
Ο νοσοκομος ξεκινησε ασυναρτητα στην αρχη, πιο συγκροτημενα μετα να λεει οτι ηξερε. Οταν καποια στιγμη σταματησε ηξερε πως ειχε ερθει η κρισιμη ωρα. Ομως ουτε στα πιο τρελλα του ονειρα δεν περιμενε να συμβει αυτο που εγινε.
-'Παρτον και φυγετε' ειπε δειχνοντας με το οπλο τον λιποθυμο φρουρο. 'Σε λιγο θα ξεσπασει κολαση εδω μεσα'.
Δεν περιμενε δευτερη κουβεντα. Τραβωντας το αναισθητο σωμα του φρουρου βγηκε απο την πορτα που εκλεισε αποτομα πισω του. Ακουσε την κλειδαρια και πηρε βαθια ανασα.
Πισω στο δωματιο ενα πικρο χαμογελο σχηματιστηκε στο προσωπο του αντρα. Τραβηξε μια καρεκλα, την τοποθετησε στο κεντρο του δωματιου ακριβως απεναντι απο την πορτα κι εκατσε με το οπλο ανασηκωμενο. Την ωρα που τα χειλη του μουρμουριζαν το 'Paranoid' των Black Sabbath η σκεψη του ταξιδευε στην αρχη των γεγονοτων.
-------------------------------------
Το πρωτο περιστατικο συνεβη στον 'Μονολιθο', το μπαρ που δουλευε σαν dj. Ηταν ενα ακομα συνηθισμενο σαββατοβραδο, μολονοτι ο κοσμος φαινοταν αρκετος περισσοτερος. Του αρεσε να παιζει και να υπαρχει κοσμος. Καποια βραδια, που το μαγαζι θυμιζε Σαχαρα, δεν τ' αντεχε καθολου. Εκεινο το βραδυ ομως ολα πηγαιναν μια χαρα.
Ηταν λιγο πριν τα μεσανυχτα οταν τον πλησιασε ο ιδιοκτητης. Τον ενημερωσε οτι υπηρχε μια μεγαλη παρεα, που ειχε κανει σοβαρο λογαριασμο και θα συνεχιζε, δεδομενου οτι ενας απ' αυτους ειχε τα γενεθλια του εκεινο το βραδυ. Επρεπε λοιπον να φροντισει στις 12 ακριβως να βαλει το το κοματι των γενεθλιων, κατι που εκανε παντα σ' αυτες τις περιπτωσεις. Διαβεβαιωσε τον ιδιοκτητη οτι ολα ηταν υπο ελεγχο.
'Προσεξε' ηταν η τελευταια του κουβεντα πριν αποχωρησει 'μολις δεις την τουρτα να καταφτανει στο τραπεζι, ριξε αμεσως το 'Ζουμερο Μπιφτεκι'.
Του φανηκε σαν να μην ακουσε καλα κι εκανε να τον ρωτησει τι του ειχε πει αλλα ο ιδιοκτητης ειχε ηδη απομακρυνθει. Καπου θα ειχε παρακουσει. Τι 'Ζουμερο Μπιφτεκι' του ελεγε ? Αυτος θα επαιζε κανονικα το 'Happy Birthday' οπως το απαιτουσε η περισταση.
---------------------------------
Ο διαπληκτισμος με τον ιδιοκτητη ηταν τοσο εντονος που εγινε αντιληπτος απο μια μεριδα θαμωνων. Δευτερολεπτα μετα την εναρξη του 'Happy Birthday' τον πλησιασε εξαλλος φωναζοντας του για την βλακεια που ειχε βαλει. Πριν προλαβει ν' αντιδρασει, ο ιδιος αλλαξε το θεμα μ' ενα σχετικα αγνωστο κοματι του Bob Marley, και προς μεγαλη του εκπληξη ειδε τον εορταζοντα και την παρεα του να χαμογελανε ενω ενα χειροκροτημα απο τους υπολοιπους πλημμυρισε το μπαρ.
Στην ερωτηση του προς τον ιδιοκτητη γιατι ειχε βαλει ενα τοσο ασχετο κοματι και ειχε βγαλει αρον αρον το ευχητηριο του Stevie Wonder η απαντηση τον αφησε αφωνο.
-'Σου ειπα ανοητε το 'Ζουμερο Μπιφτεκι. Τι σου ηρθε να να παιξεις το 'Μπλε Σεντονι' ?
Προς στιγμη σκεφτηκε να ξεκινησει ενα ακατασχετο υβρεολογιο αλλα συγκρατηθηκε. Αν η παρεα γουσταρε να κανει τα γενεθλια υπο τους ηχους του Marley λιγο τον ενοιαζε.
Ενας ελαφρυς πονοκεφαλος που ειχε ενσκηψει υπουλα βρηκε προσφορο εδαφος και αρχισε να εξαπλωνεται. Ηπιε μονορουφι το ποτο του ευελπιστωντας σε καποια καλυτερευση. Τιποτα.
-'Ακου, τραβα σπιτι να ξεκουραστεις' ειπε το αφεντικο 'και τα λεμε αυριο. Ευτυχως δεν εγινε κατι σοβαρο. Αντε, εισαι ετοιμος να σωριαστεις. Θα συνεχισω εγω γι αποψε'.
Τον χτυπησε ελαφρα στην πλατη δινοντας του το εναυσμα για ν' απομακρυνθει.
-----------------------------------------
Ο καθαρος αερας εκανε το θαυμα του κι ενοιωσε αμεση βελτιωση. Το περιστατικο ηταν παραξενο αλλα το μονο που ηθελε τωρα ηταν να παει σπιτι, να κανει ενα μπανιο και να γλυστρησει κατω απο τα σκεπασματα που ηδη φιλοξενουσαν την μελαχροινη οπτασια που δυναστευε τη ζωη του τα τελευταια τρια χρονια. Εκανε νοημα σ' ενα ταξι και μπηκε μεσα.
Εδωσε τη διευθυνση στον ταξιτζη και βολευτηκε οσο καλυτερα μπορουσε στο πισω αναπαυτικο καθισμα. Διχως να τον ρωτησει ο ταξιτζης ανοιξε λιγο την μουσικη που ακουγοταν.
-'Smoke On The Water' ειπε ο dj φωναχτα στον εαυτο του. 'Δεν γραφονται πια κοματια σαν κι αυτο'.
Ο ταξιτζης τον κοιταξε λιγο περιεργα απο τον καθρεφτη.
-'Ολοι αυτοι οι καινουριοι....' σχολιασε ενω επαιρνε μια στροφη. 'Τα μαυρα τους τα χαλια εχουν. Γι αυτο και κοματια σαν το 'Σβηστο τσιγαρο' εχουν μεινει αθανατα'.
-'Ποιο ειπες' ? ρωτησε απο το πισω καθισμα εχοντας την αισθηση πως ειχε παρακουσει.
-'Το 'Σβηστο Τσιγαρο' επανελαβε ο ταξιτζης. '70 χρονια περασαν κι ακουγεται λες και ειναι σημερινο'.
-'Το 'Smoke On The Water λες' ? ειπε.
-'Τι ειναι αυτο' ? ρωτησε καχυποπτα ο ταξιτζης.
-'Πλακα κανεις ρε φιλε' ? 'Τι ποιο ειναι αυτο ? Το γνωστοτερο κοματι των Deep Purple' ?
Σταματησε να μιλαει αποτομα βλεποντας τον ταξιτζη να τον κοιταει περιεργα. Ειχε πλησιασει στο σπιτι, πληρωσε και κατεβηκε μουρμουριζοντας μια βλακεια.
---------------------------------
Το κρυο νερο λειτουργησε ευεργετικα επανω του. Το αφησε να τρεχει επιτρεποντας του να χαλαρωσει τους ηδη πιασμενους μυς του καθως επισης και να παρει απο πανω του ολη την κουραση. Αναψε ενα τσιγαρο κι εκατσε στον καναπε. Το αστερι του κοιμοταν τυλιγμενο στα σατεν της σεντονια στην κρεβατοκαμαρα εναν γαληνιο υπνο.
Προσπαθησε να ερμηνευσει τα δυο συνεχομενα περιστατικα που ειχαν συμβει αλλα αυτο επετρεψε στον εκνευριστικο πονοκεφαλο να επανακαμψει. Τελειωσε το τσιγαρο του και χωθηκε στα σκεπασματα. Η επαφη του με το γυμνο κορμι της ομορφιας τον ηρεμησε τελειως και πριν καν το συνειδητοποιησει κοιμοταν πλαι της.
Ηταν φανερο οτι ο υπνος του ειχε κανει καλο. Σηκωθηκε πρωτος και περπατωντας στις μυτες πηγε στην κουζινα να φτιαξει πρωινο. Η μερα εξω προμηνυοταν εξαισια και ανεξηγητα η διαθεση του ηταν πολυ ανεβασμενη. Πηρε μια κουπα φρεσκο καφε και τον εφερε σε αποσταση εκατοστων απο την μυτη της. Το εντονο αρωμα της γαργαλησε τις αισθησεις και το επιτευγμα ειχε πραγματοποιηθει. Το δεξι της ματι ανοιξε σιγα σιγα και του χαμογελασε.
-'Μμμμμμμμ' εκανε γουργουριζοντας. 'Τελεια' προσθεσε και ανασηκωσε λιγο το κεφαλι της για την ποτισει με το δυνατο αφεψημα. Ηπιε μια γουλια και ανοιξε και το αλλο ματι.
-'Ξερεις τι θελω' ? ειπε ναζιαρικα. 'Θελω ν' ακουσω το 'Μετα την ερημο', θα το βαλεις' ?
----------------------------------
-'Τι ειναι αυτο ρε διαολακι' ? απαντησε. 'Δεν θες ν' ακουσεις ενα Alice In Chains' ν' ανεβασουμε αδρεναλινη' ?
Η κοπελα τον κοιταξε περιεργα.
-'Θελω το 'Μετα την ερημο' επανελαβε παραπονιαρικα. 'Και ουτε που ξερω ποιοι ειναι αυτοι που ειπες'.
Ενας ανεξελεγκτος θυμος ορμησε να καταλαβει την σκεψη του. Αντι απαντησεως ετρεξε στην δισκοθηκη του και αρπαξε το 'Dirt'.
-'Τι ποιοι ειναι αυτοι ? Με δουλευεις πρωινιατικα ? Κι αυτο τι ειναι' ? ειπε εκνευρισμενος κουνωντας απειλητικα το βινυλιο μπροστα στα ματια της κοπελας.
-'Σιγα που θ' ακουσω πρωινιατικα τα 'Ορυχεια Χαλκου' ειπε και σηκωθηκε αποτομα. 'Ασε, αμα βαριεσαι, πραγμα πρωτογνωρο για σενα, το βαζω και μονη μου' προσθεσε και τραβηξε ενα δισκο απο την δισκοθηκη. Εβγαλε το βινυλιο και το τοποθετησε στο πικ απ.
Ο ηχος απο το 'Hang' em High' των Booker T & The MG'S πλημμυρισε το δωματιο.
Κερωσε. Κατι δεν πηγαινε καλα. Η κοπελα φαινοταν πραγματικα εκνευρισμενη. Το επεισοδιο με τον ιδιοκτητη του μπαρ και τον ταξιτζη επανεμφανιστηκαν στη σκεψη του.
Ετρεξε στη δισκοθηκη του και αρπαξε ενα δισκο στην τυχη.
-'Ποιοι ειναι αυτοι' ? ρωτησε με σπασμενη φωνη κρατωντας το 'That What Is Not' των P.I.L.
-'Ελα ρε μωρο' εκανε η κοπελα. 'Αυτοι οι βλακες που κι εγω δεν ξερω γιατι σου αρεσουν, οι 'Παντοφλες Της Επομενης Μερας'.
------------------------------
Αρχισε να ντυνεται σαν μανιακος ενω η κοπελα τον παρακολουθουσε απορημενη. Αρπαξε το μπουφαν του κι ετρεξε στην εξωπορτα. Τον προλαβε την τελευταια στιγμη πριν βγει.
-'Μα τι εχεις παθει' ? ρωτησε με την απορια ζωγραφισμενη στα ματια της.
-'Παρατε με, δεν θα καταλαβεις' ειπε. 'Ουτε εγω καταλαβαινω' συνεχισε και ανοιξε την πορτα.
Η κοπελα καταφερε να βγει μπροστα του.
-'Τι σου συμβαινει ? Πες μου τι εχεις' επεμεινε.
-'Παρατα με σου λεω' ειπε και την εσπρωξε με δυναμη. Εχασε την ισοροπια της και επεσε με ολο το βαρος της στο μεγαλο γυαλινο τραπεζακι του χωλ. Εκανε να γυρισει μα αλλαξε γνωμη.
Ο ενοικος διπλα ειχε βγει στον διαδρομο και παρακολουθουσε. Εκανε μια κινηση προς το μερος του μα ειχε πια ξεφυγει απο καθε ελεγχο. Τον χτυπησε στο προσωπο και τον σωριασε κατω.
Βγηκε απο την πολυκατοικια και αρχισε να τρεχει σαν τρελος. Τα ποδια του τον οδηγησαν στο μικρο δισκοπωλειο, τρεις δρομους πιο πανω. Μπηκε μεσα και κοιταξε τις ταμπελες. Παγωσε.
Το τμημα του rock ηταν γεματο απο επισημανσεις που εγραφαν 'Φακος', στο jazz section δεσποζαν ταμπελες με την λεξη 'Ακριδα', στα singles η λεξη 'Πλατος' τον κοιταζε κοροιδευτικα.
Κοιταξε τον κοσμο τριγυρω σαν να ηταν κατι τελειως ξενο. Η φωνη πισω του τον εκανε να στραφει αποτομα.
---------------------------------
Δυο αστυνομικοι, με τα χερια στις θηκες των οπλων, εχοντας διπλα τους τον ενοικο του διαμερισματος που μολις ειχε γρονθοκοπησει, τον καλουσαν να ερθει ηρεμα προς το μερος τους.
Υπακουσε νοιωθοντας σαν αγριμι παγιδευμενο σε κλουβι. Την ωρα που τον εβγαζαν εξω, με μια αποτομη κινηση τους πεταξε κατω και αρχισε να τρεχει. Δεν καταλαβαινε που πηγαινε, απλα ετρεχε οσο πιο γρηγορα μπορουσε. Βαθια μεσα του ηξερε πως καποιο μεγαλο λαθος υπηρχε εδω, πως ολος ο κοσμος ηταν ενα λαθος.
Σταματησε αποτομα βλεποντας δυο περιπολικα να του κλεινουν το δρομο. Προσπαθησε να διαφυγει απο την αλλη μερια μα ηταν ηδη περικυκλωμενος. Οι τελευταιες αντιδρασεις του μηδενιστηκαν αποτομα οταν ενοιωσε μια ηλεκτρικη εκκενωση να τον βυθιζει στην ανυπαρξια.
Δυο βδομαδες χρειαστηκαν για ολα τα διαδικαστικα. Του ασκηθηκαν μηνυσεις για ενα σωρο πραγματα και το μονο που ειχε πια περιμενοντας την δικασιμο ηταν αυτος ο βλακας δικηγορος που του ειχαν ορισει. Καθε φορα που προσπαθουσε να του εξηγησει τον κοιτουσε λες κι ειχε πεσει απο τον Αρη. Συντομα βρεθηκε να απανταει σε διαφορες ερωτησεις ψυχολογων και ψυχιατρων. Πριν καλα καλα καταλαβει τι ειχε συμβει βρεθηκε εγκλειστος σε μια νευρολογικη κλινικη οπου καθημερινα τον 'προμηθευαν' κοκτειλς απο διαφορα φαρμακα.
Κι εκεινη ουτε καν ειχε ερθει να τον δει εστω και μια φορα απο την στιγμη που ξεκινησαν ολα.
--------------------------
-'Τι συμπερασμα βγαζεις απ' ολα αυτα' ? ρωτησε ο γιατρος πετωντας τα γυαλια του στο τραπεζι που ηταν μπροστα του.
-'Δεν εχω ιδεα' απαντησε ο συναδελφος του αναβοντας ενα τσιγαρο. 'Δεν νομιζω να εχει καταγραφει τετοια περιπτωση αλλη φορα'.
-'Αυτο ακριβως ειναι το προβλημα'. 'Οταν κατι δεν εχει προηγουμενο δεν μπορεις να βασιστεις στην προιστορια για να ξεκινησεις απο καπου'.
-'Και τι θα εισηγηθεις τελικα' ? 'Απ' το πορισμα σου εξαρταται η τυχη του, ξερεις'.
-'Ας δουμε τι εχουμε. Αυτο που ξερουμε ειναι πως αντιδρα εντελως μοναδικα οσον αφορα την αντιληψη του στην μουσικη. Προφανως το μυαλο του κατασκευασε ενα προσωπικο μουσικο συμπαν, το ονοματισε με τον τροπο του και βυθιστηκε εκει μεσα. Δεν θα ηταν προβλημα ισως σε αλλη περιπτωση, μα εδω μιλαμε για κατι που ζουμε συνεχως καθε στιγμη, την μουσικη. Η εμμονη του τον οδηγει σε παροξυσμο και μια πρωτογονη σχεδον επιθετικοτητα. Εστειλε την κοπελα του στο νοσοκομειο για μια διαφωνια, ποιος μας λεει οτι δεν θα προβει σε ακομα πιο ακραιες πραξεις ? Πως μπορουμε να ειμαστε σιγουροι αν αυτη η αρρωστημενη αισθηση που εχει δεν επεκταθει καποια στιγμη σε πιο απλες μορφες μουσικης, οπως οι ηχοι ? Πως θα μπορεσει να λειτουργησει σε μια κοινωνια που δεν τον καταλαβαινει και ο ιδιος εμμεσα απορριπτει ? Οχι, ειναι πολυ ριψοκινδυνο να αφεθει ελευθερος. Το μονο που μπορουμε να κανουμε ειναι να τον κρατησουμε, φοβαμαι δια παντος εδω, και να προσπαθησουμε μεσω ποικιλλοτροπων φαρμακευτικων αγωγων να τον επαναφερουμε. Αν και πιστευω πως αυτη η σχιζοφρενικη αντιληψη των μουσικων του δεδομενων μονο να χειροτερεψει μπορει.
Αυτο νομιζω και αυτο θα εισηγηθω'.
--------------------------------
Ο πανοπλος αστυνομικος εξεταζε το αψυχο σωμα για τυχον ενδειξεις ζωης. Λιγο πιο διπλα ο υπευθυνος αξιωματικος της μοναδας αμεσης επεμβασης κατσαδιαζε αγρια αυτον που ειχε μετατρεψει τον ασθενη σε παρελθον.
-'Ειχα ζητησει ρητα να τον συλλαβετε, οχι να τον σκοτωσετε. Τι θα κανω τωρα με τους γιατρους ? Η περιπτωση του ηταν μοναδικη στα χρονικα, τον χρειαζονταν για να τον μελετησουν, η παθηση του δεν εχει καταγραφει ποτε πριν. Πως θα τους πω οτι ενας βλακας πυροβολησε στην καρδια ενω ειχε το περιθωριο απλα να τον τραυματισει αν δεν μπορουσε να τον συλλαβει' ?
-'Ειχε οπλο κυριε' απαντησε ο αστυνομικος που ειχε πυροβολησει.
Ο αξιωματικος τον αγριοκοιταξε, βλαστημησε μεσα απ' τα δοντια του και βγηκε απο το δωματιο σκεπτομενος πως θα δικαιολογουσε τα αδικαιολογητα.
-'Πως βρεθηκε με οπλο' ? ρωτησε ενας απο την μοναδα επιδρομης.
-'Εξουδετερωσε ενα φρουρο ασφαλειας και πηρε ενα νοσοκομο ομηρο' απαντησε ενας αλλος. 'Γι αυτο φωναξαν εμας αλλα φοβαμαι πως τα καναμε θαλασσα' απαντησε ενας αλλος.
-'Δεν ειναι περιεργο ομως' ? ρωτησε ενας τριτος. 'Ετσι οπως στεκοταν πισω απο την πορτα, σαν να μην ετρεχε τιποτα.... Σαν να περιμενε καποιος απο μας να τον πυροβολησει'.
-'Που να ξερεις τι ειχε στο μυαλο του, ο ανθρωπος ηταν παρανοικος' ειπε ενας αλλος.
-'Τωρα που ειπες παρανοικος, προσεξες τι τραγουδαγε την ωρα που σπασαμε την πορτα και μπηκαμε μεσα ? Το 'Δυτικο Μπαλκονι'. Τι σου λεει αυτο' ?
-'Αυτο που ειπα και πριν' επανελαβε ο προηγουμενος. 'Κανεις δεν ξερει τι κρυβει στο μυαλο του ενας σχιζοφρενης'.
ΤΕΛΟΣ
Ο διαπληκτισμος με τον ιδιοκτητη ηταν τοσο εντονος που εγινε αντιληπτος απο μια μεριδα θαμωνων. Δευτερολεπτα μετα την εναρξη του 'Happy Birthday' τον πλησιασε εξαλλος φωναζοντας του για την βλακεια που ειχε βαλει. Πριν προλαβει ν' αντιδρασει, ο ιδιος αλλαξε το θεμα μ' ενα σχετικα αγνωστο κοματι του Bob Marley, και προς μεγαλη του εκπληξη ειδε τον εορταζοντα και την παρεα του να χαμογελανε ενω ενα χειροκροτημα απο τους υπολοιπους πλημμυρισε το μπαρ.
Στην ερωτηση του προς τον ιδιοκτητη γιατι ειχε βαλει ενα τοσο ασχετο κοματι και ειχε βγαλει αρον αρον το ευχητηριο του Stevie Wonder η απαντηση τον αφησε αφωνο.
-'Σου ειπα ανοητε το 'Ζουμερο Μπιφτεκι. Τι σου ηρθε να να παιξεις το 'Μπλε Σεντονι' ?
Προς στιγμη σκεφτηκε να ξεκινησει ενα ακατασχετο υβρεολογιο αλλα συγκρατηθηκε. Αν η παρεα γουσταρε να κανει τα γενεθλια υπο τους ηχους του Marley λιγο τον ενοιαζε.
Ενας ελαφρυς πονοκεφαλος που ειχε ενσκηψει υπουλα βρηκε προσφορο εδαφος και αρχισε να εξαπλωνεται. Ηπιε μονορουφι το ποτο του ευελπιστωντας σε καποια καλυτερευση. Τιποτα.
-'Ακου, τραβα σπιτι να ξεκουραστεις' ειπε το αφεντικο 'και τα λεμε αυριο. Ευτυχως δεν εγινε κατι σοβαρο. Αντε, εισαι ετοιμος να σωριαστεις. Θα συνεχισω εγω γι αποψε'.
Τον χτυπησε ελαφρα στην πλατη δινοντας του το εναυσμα για ν' απομακρυνθει.
-----------------------------------------
Ο καθαρος αερας εκανε το θαυμα του κι ενοιωσε αμεση βελτιωση. Το περιστατικο ηταν παραξενο αλλα το μονο που ηθελε τωρα ηταν να παει σπιτι, να κανει ενα μπανιο και να γλυστρησει κατω απο τα σκεπασματα που ηδη φιλοξενουσαν την μελαχροινη οπτασια που δυναστευε τη ζωη του τα τελευταια τρια χρονια. Εκανε νοημα σ' ενα ταξι και μπηκε μεσα.
Εδωσε τη διευθυνση στον ταξιτζη και βολευτηκε οσο καλυτερα μπορουσε στο πισω αναπαυτικο καθισμα. Διχως να τον ρωτησει ο ταξιτζης ανοιξε λιγο την μουσικη που ακουγοταν.
-'Smoke On The Water' ειπε ο dj φωναχτα στον εαυτο του. 'Δεν γραφονται πια κοματια σαν κι αυτο'.
Ο ταξιτζης τον κοιταξε λιγο περιεργα απο τον καθρεφτη.
-'Ολοι αυτοι οι καινουριοι....' σχολιασε ενω επαιρνε μια στροφη. 'Τα μαυρα τους τα χαλια εχουν. Γι αυτο και κοματια σαν το 'Σβηστο τσιγαρο' εχουν μεινει αθανατα'.
-'Ποιο ειπες' ? ρωτησε απο το πισω καθισμα εχοντας την αισθηση πως ειχε παρακουσει.
-'Το 'Σβηστο Τσιγαρο' επανελαβε ο ταξιτζης. '70 χρονια περασαν κι ακουγεται λες και ειναι σημερινο'.
-'Το 'Smoke On The Water λες' ? ειπε.
-'Τι ειναι αυτο' ? ρωτησε καχυποπτα ο ταξιτζης.
-'Πλακα κανεις ρε φιλε' ? 'Τι ποιο ειναι αυτο ? Το γνωστοτερο κοματι των Deep Purple' ?
Σταματησε να μιλαει αποτομα βλεποντας τον ταξιτζη να τον κοιταει περιεργα. Ειχε πλησιασει στο σπιτι, πληρωσε και κατεβηκε μουρμουριζοντας μια βλακεια.
---------------------------------
Το κρυο νερο λειτουργησε ευεργετικα επανω του. Το αφησε να τρεχει επιτρεποντας του να χαλαρωσει τους ηδη πιασμενους μυς του καθως επισης και να παρει απο πανω του ολη την κουραση. Αναψε ενα τσιγαρο κι εκατσε στον καναπε. Το αστερι του κοιμοταν τυλιγμενο στα σατεν της σεντονια στην κρεβατοκαμαρα εναν γαληνιο υπνο.
Προσπαθησε να ερμηνευσει τα δυο συνεχομενα περιστατικα που ειχαν συμβει αλλα αυτο επετρεψε στον εκνευριστικο πονοκεφαλο να επανακαμψει. Τελειωσε το τσιγαρο του και χωθηκε στα σκεπασματα. Η επαφη του με το γυμνο κορμι της ομορφιας τον ηρεμησε τελειως και πριν καν το συνειδητοποιησει κοιμοταν πλαι της.
Ηταν φανερο οτι ο υπνος του ειχε κανει καλο. Σηκωθηκε πρωτος και περπατωντας στις μυτες πηγε στην κουζινα να φτιαξει πρωινο. Η μερα εξω προμηνυοταν εξαισια και ανεξηγητα η διαθεση του ηταν πολυ ανεβασμενη. Πηρε μια κουπα φρεσκο καφε και τον εφερε σε αποσταση εκατοστων απο την μυτη της. Το εντονο αρωμα της γαργαλησε τις αισθησεις και το επιτευγμα ειχε πραγματοποιηθει. Το δεξι της ματι ανοιξε σιγα σιγα και του χαμογελασε.
-'Μμμμμμμμ' εκανε γουργουριζοντας. 'Τελεια' προσθεσε και ανασηκωσε λιγο το κεφαλι της για την ποτισει με το δυνατο αφεψημα. Ηπιε μια γουλια και ανοιξε και το αλλο ματι.
-'Ξερεις τι θελω' ? ειπε ναζιαρικα. 'Θελω ν' ακουσω το 'Μετα την ερημο', θα το βαλεις' ?
----------------------------------
-'Τι ειναι αυτο ρε διαολακι' ? απαντησε. 'Δεν θες ν' ακουσεις ενα Alice In Chains' ν' ανεβασουμε αδρεναλινη' ?
Η κοπελα τον κοιταξε περιεργα.
-'Θελω το 'Μετα την ερημο' επανελαβε παραπονιαρικα. 'Και ουτε που ξερω ποιοι ειναι αυτοι που ειπες'.
Ενας ανεξελεγκτος θυμος ορμησε να καταλαβει την σκεψη του. Αντι απαντησεως ετρεξε στην δισκοθηκη του και αρπαξε το 'Dirt'.
-'Τι ποιοι ειναι αυτοι ? Με δουλευεις πρωινιατικα ? Κι αυτο τι ειναι' ? ειπε εκνευρισμενος κουνωντας απειλητικα το βινυλιο μπροστα στα ματια της κοπελας.
-'Σιγα που θ' ακουσω πρωινιατικα τα 'Ορυχεια Χαλκου' ειπε και σηκωθηκε αποτομα. 'Ασε, αμα βαριεσαι, πραγμα πρωτογνωρο για σενα, το βαζω και μονη μου' προσθεσε και τραβηξε ενα δισκο απο την δισκοθηκη. Εβγαλε το βινυλιο και το τοποθετησε στο πικ απ.
Ο ηχος απο το 'Hang' em High' των Booker T & The MG'S πλημμυρισε το δωματιο.
Κερωσε. Κατι δεν πηγαινε καλα. Η κοπελα φαινοταν πραγματικα εκνευρισμενη. Το επεισοδιο με τον ιδιοκτητη του μπαρ και τον ταξιτζη επανεμφανιστηκαν στη σκεψη του.
Ετρεξε στη δισκοθηκη του και αρπαξε ενα δισκο στην τυχη.
-'Ποιοι ειναι αυτοι' ? ρωτησε με σπασμενη φωνη κρατωντας το 'That What Is Not' των P.I.L.
-'Ελα ρε μωρο' εκανε η κοπελα. 'Αυτοι οι βλακες που κι εγω δεν ξερω γιατι σου αρεσουν, οι 'Παντοφλες Της Επομενης Μερας'.
------------------------------
Αρχισε να ντυνεται σαν μανιακος ενω η κοπελα τον παρακολουθουσε απορημενη. Αρπαξε το μπουφαν του κι ετρεξε στην εξωπορτα. Τον προλαβε την τελευταια στιγμη πριν βγει.
-'Μα τι εχεις παθει' ? ρωτησε με την απορια ζωγραφισμενη στα ματια της.
-'Παρατε με, δεν θα καταλαβεις' ειπε. 'Ουτε εγω καταλαβαινω' συνεχισε και ανοιξε την πορτα.
Η κοπελα καταφερε να βγει μπροστα του.
-'Τι σου συμβαινει ? Πες μου τι εχεις' επεμεινε.
-'Παρατα με σου λεω' ειπε και την εσπρωξε με δυναμη. Εχασε την ισοροπια της και επεσε με ολο το βαρος της στο μεγαλο γυαλινο τραπεζακι του χωλ. Εκανε να γυρισει μα αλλαξε γνωμη.
Ο ενοικος διπλα ειχε βγει στον διαδρομο και παρακολουθουσε. Εκανε μια κινηση προς το μερος του μα ειχε πια ξεφυγει απο καθε ελεγχο. Τον χτυπησε στο προσωπο και τον σωριασε κατω.
Βγηκε απο την πολυκατοικια και αρχισε να τρεχει σαν τρελος. Τα ποδια του τον οδηγησαν στο μικρο δισκοπωλειο, τρεις δρομους πιο πανω. Μπηκε μεσα και κοιταξε τις ταμπελες. Παγωσε.
Το τμημα του rock ηταν γεματο απο επισημανσεις που εγραφαν 'Φακος', στο jazz section δεσποζαν ταμπελες με την λεξη 'Ακριδα', στα singles η λεξη 'Πλατος' τον κοιταζε κοροιδευτικα.
Κοιταξε τον κοσμο τριγυρω σαν να ηταν κατι τελειως ξενο. Η φωνη πισω του τον εκανε να στραφει αποτομα.
---------------------------------
Δυο αστυνομικοι, με τα χερια στις θηκες των οπλων, εχοντας διπλα τους τον ενοικο του διαμερισματος που μολις ειχε γρονθοκοπησει, τον καλουσαν να ερθει ηρεμα προς το μερος τους.
Υπακουσε νοιωθοντας σαν αγριμι παγιδευμενο σε κλουβι. Την ωρα που τον εβγαζαν εξω, με μια αποτομη κινηση τους πεταξε κατω και αρχισε να τρεχει. Δεν καταλαβαινε που πηγαινε, απλα ετρεχε οσο πιο γρηγορα μπορουσε. Βαθια μεσα του ηξερε πως καποιο μεγαλο λαθος υπηρχε εδω, πως ολος ο κοσμος ηταν ενα λαθος.
Σταματησε αποτομα βλεποντας δυο περιπολικα να του κλεινουν το δρομο. Προσπαθησε να διαφυγει απο την αλλη μερια μα ηταν ηδη περικυκλωμενος. Οι τελευταιες αντιδρασεις του μηδενιστηκαν αποτομα οταν ενοιωσε μια ηλεκτρικη εκκενωση να τον βυθιζει στην ανυπαρξια.
Δυο βδομαδες χρειαστηκαν για ολα τα διαδικαστικα. Του ασκηθηκαν μηνυσεις για ενα σωρο πραγματα και το μονο που ειχε πια περιμενοντας την δικασιμο ηταν αυτος ο βλακας δικηγορος που του ειχαν ορισει. Καθε φορα που προσπαθουσε να του εξηγησει τον κοιτουσε λες κι ειχε πεσει απο τον Αρη. Συντομα βρεθηκε να απανταει σε διαφορες ερωτησεις ψυχολογων και ψυχιατρων. Πριν καλα καλα καταλαβει τι ειχε συμβει βρεθηκε εγκλειστος σε μια νευρολογικη κλινικη οπου καθημερινα τον 'προμηθευαν' κοκτειλς απο διαφορα φαρμακα.
Κι εκεινη ουτε καν ειχε ερθει να τον δει εστω και μια φορα απο την στιγμη που ξεκινησαν ολα.
--------------------------
-'Τι συμπερασμα βγαζεις απ' ολα αυτα' ? ρωτησε ο γιατρος πετωντας τα γυαλια του στο τραπεζι που ηταν μπροστα του.
-'Δεν εχω ιδεα' απαντησε ο συναδελφος του αναβοντας ενα τσιγαρο. 'Δεν νομιζω να εχει καταγραφει τετοια περιπτωση αλλη φορα'.
-'Αυτο ακριβως ειναι το προβλημα'. 'Οταν κατι δεν εχει προηγουμενο δεν μπορεις να βασιστεις στην προιστορια για να ξεκινησεις απο καπου'.
-'Και τι θα εισηγηθεις τελικα' ? 'Απ' το πορισμα σου εξαρταται η τυχη του, ξερεις'.
-'Ας δουμε τι εχουμε. Αυτο που ξερουμε ειναι πως αντιδρα εντελως μοναδικα οσον αφορα την αντιληψη του στην μουσικη. Προφανως το μυαλο του κατασκευασε ενα προσωπικο μουσικο συμπαν, το ονοματισε με τον τροπο του και βυθιστηκε εκει μεσα. Δεν θα ηταν προβλημα ισως σε αλλη περιπτωση, μα εδω μιλαμε για κατι που ζουμε συνεχως καθε στιγμη, την μουσικη. Η εμμονη του τον οδηγει σε παροξυσμο και μια πρωτογονη σχεδον επιθετικοτητα. Εστειλε την κοπελα του στο νοσοκομειο για μια διαφωνια, ποιος μας λεει οτι δεν θα προβει σε ακομα πιο ακραιες πραξεις ? Πως μπορουμε να ειμαστε σιγουροι αν αυτη η αρρωστημενη αισθηση που εχει δεν επεκταθει καποια στιγμη σε πιο απλες μορφες μουσικης, οπως οι ηχοι ? Πως θα μπορεσει να λειτουργησει σε μια κοινωνια που δεν τον καταλαβαινει και ο ιδιος εμμεσα απορριπτει ? Οχι, ειναι πολυ ριψοκινδυνο να αφεθει ελευθερος. Το μονο που μπορουμε να κανουμε ειναι να τον κρατησουμε, φοβαμαι δια παντος εδω, και να προσπαθησουμε μεσω ποικιλλοτροπων φαρμακευτικων αγωγων να τον επαναφερουμε. Αν και πιστευω πως αυτη η σχιζοφρενικη αντιληψη των μουσικων του δεδομενων μονο να χειροτερεψει μπορει.
Αυτο νομιζω και αυτο θα εισηγηθω'.
--------------------------------
Ο πανοπλος αστυνομικος εξεταζε το αψυχο σωμα για τυχον ενδειξεις ζωης. Λιγο πιο διπλα ο υπευθυνος αξιωματικος της μοναδας αμεσης επεμβασης κατσαδιαζε αγρια αυτον που ειχε μετατρεψει τον ασθενη σε παρελθον.
-'Ειχα ζητησει ρητα να τον συλλαβετε, οχι να τον σκοτωσετε. Τι θα κανω τωρα με τους γιατρους ? Η περιπτωση του ηταν μοναδικη στα χρονικα, τον χρειαζονταν για να τον μελετησουν, η παθηση του δεν εχει καταγραφει ποτε πριν. Πως θα τους πω οτι ενας βλακας πυροβολησε στην καρδια ενω ειχε το περιθωριο απλα να τον τραυματισει αν δεν μπορουσε να τον συλλαβει' ?
-'Ειχε οπλο κυριε' απαντησε ο αστυνομικος που ειχε πυροβολησει.
Ο αξιωματικος τον αγριοκοιταξε, βλαστημησε μεσα απ' τα δοντια του και βγηκε απο το δωματιο σκεπτομενος πως θα δικαιολογουσε τα αδικαιολογητα.
-'Πως βρεθηκε με οπλο' ? ρωτησε ενας απο την μοναδα επιδρομης.
-'Εξουδετερωσε ενα φρουρο ασφαλειας και πηρε ενα νοσοκομο ομηρο' απαντησε ενας αλλος. 'Γι αυτο φωναξαν εμας αλλα φοβαμαι πως τα καναμε θαλασσα' απαντησε ενας αλλος.
-'Δεν ειναι περιεργο ομως' ? ρωτησε ενας τριτος. 'Ετσι οπως στεκοταν πισω απο την πορτα, σαν να μην ετρεχε τιποτα.... Σαν να περιμενε καποιος απο μας να τον πυροβολησει'.
-'Που να ξερεις τι ειχε στο μυαλο του, ο ανθρωπος ηταν παρανοικος' ειπε ενας αλλος.
-'Τωρα που ειπες παρανοικος, προσεξες τι τραγουδαγε την ωρα που σπασαμε την πορτα και μπηκαμε μεσα ? Το 'Δυτικο Μπαλκονι'. Τι σου λεει αυτο' ?
-'Αυτο που ειπα και πριν' επανελαβε ο προηγουμενος. 'Κανεις δεν ξερει τι κρυβει στο μυαλο του ενας σχιζοφρενης'.
ΤΕΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου