Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

                                                                  ΚΕΦΑΛΑΙΟ 37

 

Πρωτη το αντιληφθηκε η Jasmine. Αφου σιγουρευτηκε το ειπε και στην Gardenia.

-'Το φως στην καμερα παρακολουθησης ηταν κοκκινο απο την στιγμη που μας εβαλαν εδω μεσα. Εδω και λιγα δευτερολεπτα εχει σβησει. Λες να χαλασαν οι καμερες' ? ειπε.

Η Gardenia εριξε μια ματια και διαπιστωσε πως η αδελφη της ειχε δικιο. Πλησιασε τον διακοπτη του φωτος που υπηρχε στο δωματιο και τον ανοιγοκλεισε. Η λαμπα παρεμεινε σβηστη.

-'Δεν χαλασαν οι καμερες' ειπε. 'Δεν υπαρχει ρευμα' προσθεσε 'κι αυτο ισως σημαινει'...

Αφησε την φραση της μετεωρη και δοκιμασε ν' ανοιξει την πορτα. Προς μεγαλη εκπληξη και των δυο η πορτα ανοιξε διαπλατα. 'Πρεπει να υπαρχει διακοπη ρευματος, να το εκμεταλλευτουμε οσο πιο γρηγορα γινεται, αν υπαρχει γεννητρια θα μπει σε λειτουργια ανα πασα στιγμη'.

Βγηκαν προσεκτικα και οι δυο εξω ελεγχοντας τον διαδρομο αριστερα και δεξια.

-'Απο που παμε τωρα' ? μουρμουρισε η Jasmine.

-'Παμε απο δω και βλεπουμε' απαντησε η Gardenia. 'Χρειαζομαστε καποιο οπλο' συνεχισε.

             ==========================================

Δεν ειχαν κανει ουτε δυο βηματα οταν η λαμπα στον διαδρομο φωτισε ξανα.

-'Ισα που προλαβαμε' εκανε η Gardenia. 'Οποιος το πηρε χαμπαρι και προκοψε'.

Ηταν ετοιμες να στριψουν σε μια δεξια στροφη οταν η Gardenia κοντοσταθηκε κι εφερε το δαχτυλο της στα χειλη της. Βαδισαν γρηγορα προς τα πισω και χωθηκαν σε μια εσοχη.

Ο στρατιωτης δεν το περιμενε καν κι αιφνιδιαστηκε. Το πρωτο χτυπημα της Gardenia τον εριξε στο δαπεδο ενω η Jasmine χρησιμοποιησε το κοντακι του οπλου που του ειχε φυγει απο τα χερια για να τον αφησει αναισθητο μ' ενα χτυπημα στο κεφαλι. Τωρα ηταν οπλισμενες αλλα δεν ειχαν ιδεα προς τα που να πανε ουτε που μπορουσε να βρισκεται ο Tommy. Συνεχισαν να προχωρανε κι εφτασαν στην βαση μιας σκαλας. Κοιταχτηκαν και φανηκε πως συμφωνουσαν. Αρχισαν ν' ανεβαινουν προσεκτικα με τις αισθησεις τους σ' επιφυλακη. Εκτος απο τον στρατιωτη που ειχαν αναισθητοποιησει το μερος εμοιαζε ερημο, κατι που διευκολυνε τα σχεδια τους. Εξαφνα ακουσαν φωνες να ερχονται απο το βαθος και κατευθυνθηκαν προς τα κει.

         ===========================================

-'Συμφωνω απολυτα με το σχεδιο οπως το παρουσιασες' ειπε ο Ryan 'εχει λογικη και μπορει να λειτουργησει. Αυτο που δεν καταλαβαινω ειναι γιατι πρεπει να εχουμε ενα σχεδιο για κατι τετοιο'.

-'Τι εννοεις' ? ειπε η Tristessa.

-'Να γινω πιο επεξηγηματικος. Για ποιον λογο ακριβως πρεπει να παμε σ' εκεινη τη βαση και να ερθουμε σε αντπαραθεση με οσους ειναι εκει ? Τι επιδιωκουμε και τι θα κερδισουμε' ?

-'Μα δεν ακουσες' ? εκανε η Maureen. 'Υπαρχει κοσμος εκει που ειναι αιχμαλωτος'.

-'Και' ?

-'Τι και ? Δεν μπορουμε να κατσουμε με σταυρωμενα χερια' εξερραγη η Maureen.

-'Ξερουμε καποιον απο κει ? Χρωσταμε χαρη ? Εξηγηστε μου γιατι πρεπει να παιξουμε το κεφαλι μας κορωνα γραμματα για καποιους αγνωστους' επεμεινε ο Ryan.

-'Θα μπορουσαμε να ειμαστε εμεις στην θεση τους' σχολιασε ο Noff. 'Νομιζω ολοι θα θελαμε να υπηρχε καποιος που να σκεφτεται με τον τροπο που σκεφτομαστε εμεις τωρα'.

                      =====================================

-'Δεν εισαι αναγκασμενος να ερθεις με το στανιο μαζι' παρατηρησε ο Brett.

-'Επιτελους και καποιος που μιλαει ορθα. Ευχαριστω πολυ' εκανε ο Ryan απευθυνομενος στον Brett. 'Αν η στρατολογηση ειναι προαιρετικη τοτε ειμαστε μια χαρα' συμπληρωσε.

-'Ενταξει' εκανε εκνευρισμενη η Tristessa 'ισχυει οτι ειπαμε με τον Ryan εκτος. Πρακτικα δεν αλλαζει και πολυ ο σχεδιασμος, να μην πω και καθολου' προσθεσε θελοντας ετσι να υποβαθμισει την συμμετοχη του Ryan, κατι που ο τελευταιος δεν αφησε να φανει αν πειραχτηκε η οχι.

-'Πιστευεις πως ο υπευθυνος θα δεχτει την ανταλλαγη' ? ρωτησε η Maureen.

-'Αυτο ειναι αγνωστο' εκανε η Tristessa. 'Η ουσια ειναι πως μ' αυτο το χαρτι θα πλησιασουμε τοσο πολυ που θ' αποκομισουμε στοιχεια για τις μελλοντικες μας κινησεις. Ναι, πιστευω θα δεχτει, δεν του εχουν μεινει πολλοι αντρες κι εδω εχουμε δυο αξιωματικους του'.

-'Ολα αυτα ειναι θεωριες' ειπε ο Noff 'στην πραξη ισως ειναι διαφορετικα'.

-'Ας μην σπαταλαμε αλλο χρονο' ειπε ο Brett 'δυο ωρες υπνο και το πρωι φυγαμε'.

                       ======================================

Ο Brett προπορευοταν με την Kusevski με το τζιπακι ενω οι αλλοι, πλην του Ryan που ειχε μεινει πισω, ειχαν σταθμευσει σε σημειο που να μην ειναι ορατοι απο την βαση. Ειχε μαζι ενα κονταρι στο οποιο ειχε προσαρμοσει ενα μεγαλο λευκο πανι, σημαδι πως πηγαινε ειρηνικα στη βαση για συνομιλιες ενω η λοχαγος ηταν δεμενη μεν αλλα οχι φιμωμενη. Ακολουθουσε τις οδηγιες της και μιαμιση ωρα μετα το περιγραμμα της βασης ξετυλιχτηκε μπροστα του. Ηταν στην μεση ακριβως ενος ξεφωτου ετσι ωστε να υπαρχει πληρης ελεγχος περιμετρικα σε περιπτωση που πλησιαζε καποιος. Το συρματοπλεγμα που αγκαλιαζε την βαση φαινοταν σε καλη κατασταση και υπηρχαν τεσσερις πυργισκοι εγκατεστημενοι στις αντιστοιχες γωνιες της βασης. Αν επρεπε να επιτεθουν θα ειχαν σοβαρο προβλημα, δεκα ατομα μπορουσαν να κρατησουν μακρια εναν μικρο στρατο. Επρεπε να παιξουν το χαρτι τους και οτι εβγαινε. Σταματησε σχεδον τριαντα βηματα απο την εισοδο, κατεβηκε απο το τζιπ με το κονταρι και την δεμενη λοχαγο. Στα δεκα  μετρα η απειλητικη εντολη ενος φρουρου διεκοψε την πεζοπορια τους. Ο Brett ενοιωθε το αγχος να τον κυριευει.

           ===========================================

-'Ειδοποιησε τον υπευθυνο σου πως ερχομαι ειρηνικα και δωστου αυτο εδω' ειπε ενω παραλληλα πετουσε ενα κουτι πανω απο την πυλη. Περιμενε καμποση ωρα μεχρι ο φρουρος να παρει το κουτι και να φωναξει τον υπευθυνο. Ο ιδιος φρουρος του εδωσε εντολη να προχωρησει.

Η πορτα της βασης ανοιξε ισα ισα για να μπει μεσα μαζι με την Kusevski. Προχωρησαν λιγο ακομα μεχρι το κτιριο που εμοιαζε διοικητηριο. Ενας βαθμοφορος στεκοταν εκει κρατωντας το κουτι που ειχε πεταξει ενω ενας στρατιωτης λιγο πιο περα τον σημαδευε σταθερα.

-'Βλεπω την Kusevski καθως και την στρατιωτικη της ταυτοτητα μαζι με αλλες τρεις εδω' ειπε ο Berkowitz κραδαινοντας το κουτι. 'Γιατι η λοχαγος μου ειναι δεμενη και που ειναι οι αλλοι' ?

-'Αυτο ηρθα να συζητησω' εκανε ο Brett. 'Εχεις καποιους εκει μεσα που τους κρατας παρα την θεληση τους. Τους αφηνεις ελευθερους και οι δικοι σου απελευθερωνονται, τοσο απλα'.

-'Γιατι να σε πιστεψω ? ειπε ο Berkowitz. 'Πως ξερω πως δεν θα τους εκτελεσετε' ?

-'Γιατι η χρησιμοτητα τους πια ειναι αυτο και μονο' ειπε ο Brett.

             =======================================

-'Που ειναι οι υπολοιποι αντρες μου της περιπολιας' ? ρωτησε ο Berkowitz με τον Brett να σκουνταει την Kusevski για ν' απαντησει εκεινη.

-'K.I.A κυριε αντισυνταγματαρχα. Ειδα τις σωρους τους, δεν τα καταφερε κανεις'.

Ο Berkowitz βλαστημησε δυνατα χτυπωντας το χερι του στο στηθαιο.

-'Κι αν αρνηθω' ? ρωτησε.

-'Απλα, σκοτωνουμε τους δικους σου, εσυ σκοτωνεις εμενα και μετα οι φιλοι μου επιτιθενται εδω, σας εξοντωνουν ολους, απελευθερωνουν τον κοσμο και καινε το μερος συνθεμελα' ειπε ο Brett.

Για λιγο υπηρξε μια αμηχανη σιωπη που την εσπασε ενα αποτομο ξεσπασμα της Kusevski.

-'Μην δεχτειτε, ειμαστε στρατιωτες και'...διεκοψε αποτομα τον λογο της ο αριστερος αγκωνας του Brett που την βρηκε στο στερνο ενω με το αλλο χερι της χαιδευε τρυφερα τα μαλλια.

-'Λοιπον' ? εκανε ο Brett. 'Μην φαμε ολη μας την μερα εδω, εχουμε και δουλειες'.

-'Νομιζω πως υπαρχει κι αλλος τροπος να το λυσουμε αυτο' εκανε χαμογελωντας ο Berkowitz.

                ======================================

Συνεχιζαν να πλησιαζουν τις φωνες και τωρα πια οι ομιλιες γινοταν πιο καθαρες. Ο αντισυνταγματαρχης που τις ειχε ανακρινει μιλουσε με καποιον αλλα ηταν αδυνατον να καταλαβουν τι λεγανε. Εφτασαν εξω απο την πορτα που πισω της ακουγονταν οι ομιλιες. Ηταν ετοιμες ν' ανοιξουν την πορτα οταν η κρυα καννη ενος επαναληπτικου κολλησε στην βαση του κρανιου της Gardenia. Ο ιδιοκτητης της καννης δεν χρειαστηκε να πει τιποτα, η Gardenia και η Jasmine αφησαν τα οπλα τους να πεσουν κατω. Ο στρατιωτης που τις ειχε αιχμαλωτισει τις περασε στο δωματιο και ειδοποιησε τον συναδελφο που στεκοταν μερικα μετρα πιο περα απο τον Berkowitz. Ο τελευταιος κατι ψιθυρισε απο μακρια στον διοικητη του που χαμογελασε. Ταυτοχρονα εκανε νοημα στον στρατιωτη να φερει εξω τις κοπελες και τις εβαλε να γονατισουν στο πατωμα ενω η καννη του οπλου συνεχιζε να σημαδευει τα κεφαλια τους.

Ο Brett ειδε τις δυο γυναικες να γονατιζουν και καταλαβε πως αυτο περιεπλεκε τα πραγματα.

-'Εχω εγω να σου προτεινω κατι' ειπε ο Berkowitz στον αμηχανο Brett.

           =========================================

-'Αφηνεις ολους τους δικους μου ελευθερους, εγω σκοτωνω μια απο τις δυο, σ' αφηνω να διαλεξεις εσυ, μετα σε σκοτωνω και σενα και θεωρησε το αυτο πως ειμαστε πατσι. Τι λες' ?

Εκμεταλλευομενος την συγχυση του Brett ο Berkowitz συνεχισε να μιλαει απο θεση ισχυος.

-'Δολοφονησατε ενα σωρο δικους μου' ειπε 'οπως ειπε και η Kusevski καταχωρηθηκαν K.I.A. Τι ειναι δυο μονο νεκροι για ολη τη ζημια που εχετε κανει ? Χαρη σας κανω ξερεις'.

-'Πρεπει να παω πισω και να'...εκανε να πει αλλα ο αντισυνταγματαρχης τον διεκοψε.

-'Ηρθες εδω να διαπραγματευτεις' ειπε. 'Διαπραγματευσου. Δεν εχεις να πας πουθενα, δεν εχεις να ρωτησεις κανενα, αυτη ειναι μια αποφαση που θα παρεις εντελως μονος σου. Ξεχασα να σου πως εχεις ενα λεπτο να απαντησεις. Λοιπον ? Μη φαμε ολη μας την μερα εδω, εχουμε και δουλειες'.

Ισως μπλοφαριζε, ισως οχι. Δυστυχως για τον Brett δεν υπηρχε τροπος να το διαπιστωσει αυτο εγκαιρα, επρεπε να πει κατι και ο χρονος τον πιεζε ασφυκτικα. Κοιταξε αριστερα και δεξια ξεροντας ηδη πως δεν ειχε να περιμενει τιποτα απο κανεναν, ηταν μονος του.

            =========================================

Ο ηχος της σφαιρας ακουστηκε στ' αυτια της Gardenia σαν τον βομβο που θα μπορουσε να κανει μια υπερμεγεθης σφηκα. Αμεσως μετα ενοιωσε τα μαλλια της να πλημμυριζουν απο κομματια σαρκας, ιστους, αιμα και κοκκαλα. Ο στρατιωτης που την απειλουσε επεσε μπροστα της σχεδον ακεφαλος ενω το οπλο του βρεθηκε ακριβως μπροστα της. Με το αιμα να της δυσκολευει την οραση αρπαξε το οπλο και πυροβολησε τον ετερο φρουρο που τις ειχε αρχικα συλλαβει και ειχε μεινει στηλη αλατος στην θεση του. Ο πυροβολισμος, διχως σιγαστηρα οπως εκεινος που ειχε βγαλει απο την μεση τον αλλο στρατιωτη, ενεργοποιησε τ' αντανακλαστικα του Berkowitz που δοκιμασε να τραβηξει το υπηρεσιακο του περιστροφο απο την θηκη. Αυτην τη φορα η δευτερη σφαιρα βομβος χτυπησε ακριβως μπροστα στα ποδια του αντισυνταγματαρχη που ενστικτωδως σηκωσε τα χερια ψηλα. Η ματοβαμμενη Gardenia εστρεψε το οπλο προς την μερια του.

-'Μια αφορμη χρειαζομαι' ειπε τριζοντας τα δοντια της 'σε παρακαλω, δωσε μου μια αφορμη'.

Ο Berkowitz κατι ψελλισε αλλα ουτε η Gardenia ουτε η Jasmine καταλαβαν τι ειπε.