ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ


                      ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8

Ο ξενος αναζητησε το στομιο απο το φλασκι σαν να εψαχνε εκει το κουραγιο και την δυναμη για να ξεστομισει αυτο που του πυρωνε το μυαλο και τη σκεψη. Ηπιε αχορταγα προσπαθωντας ν' αγνοησει την γλυκια ζαλη που σιγα σιγα απλωνοταν σε καθε σημειο του σωματος του και του ψιθυριζε απαλα λογια χαλαρωσης και ηρεμιας και δοκιμασε να σηκωθει. Ενοιωσε το κορμι του εξαφνα πολυ βαρυ και εγκατελειψε την προσπαθεια αντιλαμβανομενος το ματαιο.
-'Τα παντα' ειπε με βραχνη φωνη. -'Τα παντα, ακομα κι αυτα που μπορει να φαινονται αδυνατα τωρα, κι αυτα μπορω να κανω για να εκπληρωσω την υποσχεση μου. Ομως ξερω οτι κατι τετοιο δεν μπορει πια να συμβει και ενω μαχομαι τον ιδιο μου τον εαυτο καθε μερα για ν' αφησω πισω μου οτι εχει συμβει, εσυ, κακοβουλο και πονηρο πλασμα διασκεδαζεις μ' ενα τσακισμενο πνευμα πριν σφετεριστεις μια αδεια και κουφια ζωη που εδω και καιρο στερειται λογο υπαρξης'.
Ο γερος ετεινε δυο δαχτυλα της παλαμης του προς τον ξενο σαν να του ζητουσε να σταματησει για λιγο και φανηκε να βυθιζεται σ' ενα διαδαλο σκεψεων. Περασαν λιγα δευτερολεπτα πριν μιλησει.
                                           ---------------------------
-'Ομολογω πως οταν σε ειχα επιλεξει διατηρουσα τις αμφιβολιες μου, αμφιβολιες που εχει καποιος βλεποντας ενα συννεφιασμενο ουρανο για το αν θα βρεξει καποια στιγμη. Ομως τωρα ξερω πως εχω διαλεξει σωστα για να μπορεσω να ξεστομισω αυτο που ισως ποτε δεν θα περιμενες ν' ακουσεις σ' αυτην τη ζωη. Υπαρχει ενας τροπος να εκπληρωσεις την υποσχεση σου, ενας και μοναδικος, δυσκολος κι αντιξοος, μα υπαρχει. Μαθε πως αν τον ακολουθησεις θα ειναι μεχρι τελους. Μαθε ακομα πως αν τον επιλεξεις δεν υπαρχει γυρισμος η εγκαταλειψη. Γνωριζε επισης πως ενα ξιφος η μια απλη θεληση δεν ειναι αρκετα για την ολοκληρωση αυτου του τροπου. Και να  θυμασαι παντα πως τιποτα δεν εχεις να περιμενεις απο κανεναν αλλο παρα μονο απο σενα. Να συνεχισω λοιπον η σ' αυτο το σημειο της νυχτας θα παραμεινεις μονος σου ?' 
Ο ξενος εμοιαζε για λιγο να ζυγιζει τα λογια που ειχε ακουσει. Οτι κι αν ηταν αυτο που εστεκε απεναντι του δεν ηταν ανθρωπος μα μητε φαινοταν να θελει το κακο του. Δεν ειχε κατι να χασει εκτος απο υπνο η χρονο, πραγματα ασημαντα γι αυτον σ' αυτο το σημειο της ζωης του.
-'Μιλα' του ειπε. -'Σ' ακουω'.
                                         ------------------------------
-'Ειχε δικιο σ' οτι σου ειπε ο Γουφανγκ' εκανε ο γερος. -'Παντα ο θρυλος θελει στο τελος του κοσμου να υπαρχει καποιος θησαυρος που περιμενει τον ικανο και επιμονο. Ομως οι Κουπες του Ουρανου δεν ηταν το τελος του κοσμου οπως εσυ και οι συντροφοι σου πιστευατε. Τι θα συνεβαινε ομως αν πραγματι καταφερνες να φτασεις στο τελος του κοσμου ? Θα υπηρχε εκει καποιος θησαυρος να σε περιμενει ? Κι αν ναι, θα προλαβαινες μεσα στο χρονικο οριο που ο ιδιος εθεσες να επιστρεψεις πριν η Αιναρ βρεθει ν' αγκαλιαζει καποιον αλλον πανω σ' ενα νυφικο κρεββατι ? Αλλα δεν θα επρεπε να σε ρωταω ολα αυτα παρα απαντησεις να σου δινω για να σ' αφησω να κανεις τις επιλογες σου. Σου ζηταω μονο απο δω και περα να προσπαθησεις , ακομα κι αν κατι δεν καταλαβαινεις, απλα να το δεχτεις οπως σου το λεω. Γιατι αυτα που θα σου πω ειναι περα απο τις αντιληψεις σου και οι αισθησεις σου και μονο δεν θα μπορεσουν να σε βοηθησουν στην κατανοηση τους'.
                                           -------------------------------
Σταματησε σαν να περιμενε ενα νευμα για να συνεχισει. Ο ξενος, χανοντας συνεχως την μαχη με την ζαλη απο το κρασι και με την θαλπωρη της φωτιας να προσπαθει να τον αποκοιμισει, εγνεψε καταφατικα. 
-'Μπορω εδω να σου πω κατηγορηματικα οτι υπαρχει θησαυρος στο τελος του κοσμου, θησαυρος που τον εχω δει γιατι εχω φτασει σ' αυτο το σημειο. Ομως το να βρεθεις εκει δεν ειναι τοσο απλο οσο νομιζεις. Αν πιστευεις οτι μ' ενα αλογο και πολλη υπομονη θα τα καταφερεις κανεις λαθος. Δεν ειναι μια διαδρομη σαν ολες τις αλλες που εχεις κανει η θα εκανες ποτε. Βλεπεις το μυστικο για το τελος του κοσμου ειναι χωρισμενο σε δωδεκα διασκορπισμενα κομματια που κανεις, ακομα κι εγω, δεν ξερω που βρισκονται'.
-'Ποιος ξερει τοτε' ? ρωτησε ο ξενος. -'Αυτο μονο χρειαζομαι να μαθω'.
                                               -------------------------
-'Μη βιαζεσαι' εκανε ο γερος. -'Ειναι πολυ πιο συνθετο απ' οτι νομιζεις. Αυτα τα δωδεκα κομματια δεν ειναι καποια αντικειμενα που βρισκονται διασπαρτα καπου. Ειναι τα δωδεκα μερη μιας φρασης που αποτελει και το κλειδι για ν' ανοιξεις διαπλατα την πορτα που πισω της βρισκεται το τελος του κοσμου. Το καθε ενα κομματι απ' αυτα βρισκεται μεσα στο μυαλο δωδεκα διαφορετικων ανθρωπων, αγνωστων μεταξυ τους, που ουτε οι ιδιοι δεν γνωριζουν οτι τα εχουν μαζι τους. Αν καποιος λοιπον αποκτησει αυτα τα κομματια, τα ενωσει μεταξυ τους, η φραση που δημιουργειται του δινει το δικαιωμα ν' αποκτησει και τον θησαυρο που υπαρχει εκει, στο τελος του κοσμου'.
Μια σπιθα εκλαμψης καταφερε αποτομα ν' απεγκλωβιστει απο το κυμα ζαλης που ειχε πια θεριεψει και σχεδον καταλαβει το ειναι του ξενου και να εκφραστει με μια ερωτηση εξαιρετικης διαυγειας για καποιον που ακουγε, υπο τετοιες συνθηκες, τοσο απιστευτα πραγματα.
-'Ειπες οτι εφτασες εκει, ειδες τον θησαυρο, αρα απεκτησες και τα δωδεκα αυτα κομματια που λες. Πως τα καταφερες αφου δεν ηξερες ποια τα ειχαν' ?
                                                  -----------------------------
-'Με μια μικρη βοηθεια' ειπε ο γερος 'την ιδια βοηθεια που θα εχεις και συ αν τελικα επιλεξεις ν' ακολουθησεις αυτον το δρομο. Ομως ειναι ακομα καποια πραγματα που πρεπει να μαθεις.
Ενα απ' αυτα ειναι οτι για να γινει δικο σου καθε κομματι αυτης της φρασης υπαρχει μονο ενας τροπος. Πρεπει εσυ ο ιδιος να τερματισεις την ζωη του καθενος που το κουβαλαει. Τοτε και μονο τοτε το τμημα της φρασης θα γινει δικο σου κτημα'.
-'Τι θα συμβει αν σκοτωθει απο χερι αλλου η απλα βρεθει στον Κενο Χωρο απο βαθια γηρατεια' ? ρωτησε ο ξενος εκμεταλλευομενος τις τελευταιες αναλαμπες της προηγουμενης διαυγειας.
'-Ειναι κατι που μπορει να συμβει' απαντησε ο γερος. 'Καθε φορα που καποιος απ' αυτους πεθαινει, οχι απο το δικο σου χερι, εκεινη τη στιγμη καποιος αλλος γεννιεται εχοντας, παντα εν αγνοια του, το συγκεκριμενο τμημα στο μυαλο του.
-'Μα τοτε θα πρεπει να βιαστω' εκανε ο ξενος. 'Ο χρονος θα ειναι πολυτιμος και.....'  
Με μια αποτομη κινηση ο γερος τον διεκοψε. Απο τον τροπο ομιλιας του ξενου και τις κινησεις του καταλαβαινε οτι ειχε σχεδον ολοκληρωτικα παραδοθει στο μεθυσι που του ειχε προκαλεσει το κρασι και ηταν ζητημα χρονου μεχρι ν' αδυνατουσε να τον παρακολουθησει.
                                                        ---------------------------
-'Ο χρονος δεν θα ειναι τιποτα πια για σενα, παρα μια σκια που επιλεκτικα θα εμφανιζεται και καποιες στιγμες οι δρομοι σας θα διασταυρωνονται. Οσο ευκολο κι αν φανταζει τωρα στη σκεψη σου, πιστεψε με, θα ειναι πολυ πιο επιπονο και οδυνηρο. Θα γνωρισεις κοσμους και πολιτισμους που δεν υποψιαζεσαι καν οτι υπαρχουν, θα βρεθεις απεναντι σε πρωτογνωρα διλημματα, θα προβεις σε πραξεις που δεν θα σε τιμανε παντα και θα υπαρξουν αμετρητες φορες που θα μετανοιωσεις γι αυτην σου την επιλογη. Αλλα οπως σου ειπα ηδη, αμα δεχτεις δεν υπαρχει δρομος επιστροφης. Θα πρεπει να πας μεχρι το τελος, ασχετα με το τι θα σου κοστισει. Γιατι πρεπει να ξερεις οτι για την χαρη που θα σου γινει, ωστε να καταφερεις αυτο που τωρα φανταζει ακατορθωτο, θα πρεπει και συ να πληρωσεις καποιο τιμημα, τιμημα που δεν θα ληξει μεχρι την ολοκληρωση του σκοπου σου'.
                                                      -----------------------------
-'Το μονο που μ' ενδιαφερει απ' ολα αυτα που μου λες ειναι το τι πρεπει να κανω για να τα καταφερω' εκανε ο ξενος, πιοτερο μουρμουριζοντας εχοντας αρχισει σιγα σιγα να περναει στη ληθη. 'Και γιατι εγω ? Και τι εχεις εσυ να κερδισεις' ? συμπληρωσε με τις τελευταιες κουβεντες να βγαινουν πια απο το στομα του ψιθυριστα κι αργοσυρτα.
-'Δεν ξερω τι θα επιλεξεις τελικα' εκανε ο γερος με υποκωφη φωνη, πασπαλισμενη με μια μικρη δοση πικρας. 'Ομως στον δρομο σου αυριο θα συναντησεις τον Βραχο της Ικεσιας. Αν κανεις εκει αριστερα, θα οδηγηθεις στο μερος που θα σου απαντηθουν και τα τελευταια σου ερωτηματα, ερωτηματα που εμενα δεν μου επιτρεπεται ν' αποκαλυψω. Οσο για το τι θα κερδισω εγω, σου λεω οτι θα εχω ηδη κερδισει απο τη στιγμη που θα εχεις δεχτει να μαθεις την μυστικη φραση για το τελος του κοσμου. Και θα εχω κερδισει την γαληνη που τοσο καιρο επιθυμω, μια γαληνη που αναζητω απο την αρχη του χρονου'.
Τα τελευταια λογια δεν εφτασαν ποτε στ' αυτια του εξαντλημενου ξενου που ειχε πια υποκυψει στα κελευσματα του υπνου που τον πολιορκουσε απο ωρα. Την ωρα που τα ματια του σφραγιζαν του φανηκε οτι τα χερια του γερου ειχαν μεταμορφωθει σε δυο μεγαλες, μαυρες φτερουγες που τον σκεπασαν κρυβοντας του το πανοραμα του ουρανου. Απλα του φανηκε.......