ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 35
Υπηρξε μια απειροελαχιστη στιγμη αμηχανιας καθως διασταυρωθηκαν τα βλεμματα τους.
Πρωτος μιλησε ο ξενος σε μια προσπαθεια να οδηγησει την κουβεντα εκει που ηθελε αυτος.
-'Εχω ακουσει πολλα πραγματα για σενα' ειπε 'πραγματα που εχουν να κανουν σχεση με βασιλεια και αλλες ηγεμονικες τασεις αλλα ολα μεσα σ' ενα θολο πλαισιο. Τιποτα απ' αυτα δεν εχει επιβεβαιωθει, τιποτα δεν εχει διαψευστει' συμπληρωσε αναμενοντας την απαντηση.
-'Ειναι δυσκολο να υπαρχει σαφηνεια σε καποια ζητηματα, ειδικα οταν αυτος που πρεπει να τα κατανοησει δυσκολευεται να τα καταλαβει εξ' αρχης' ακουσε τον προφητη ν' απανταει με μια απαλη, ηρεμη, σχεδον κελαριστη φωνη. 'Ομως μια ανοιχτη καρδια παντα καταλαβαινει καλυτερα απο ενα μυαλο που αναζητει εκλογικευση στα παντα'.
-'Συνηθως οι γενικες τοποθετησεις χρησιμοποιουνται οταν καποιος θελει ν' αποφυγει μια ευθεια απαντηση. Αναρωτιεμαι αν θα πραξεις το ιδιο και στην επομενη ερωτηση μου που εχει να κανει με την σχεση σου οσον αφορα την ακεραιοτητα και την ασφαλεια της Ρωμης' ειπε ο ξενος ενω ταυτοχρονα προσπαθουσε να τον ψυχολογησει.
========================
-'Δεν βρισκομαι εδω για να διεκδικησω καποιο βασιλειο, ουτε σκοπος μου ειναι να σφετεριστω την δυναμη η την δοξα αλλου' επανηλθε ο προφητης. Το δικο μου βασιλειο εδραζει αλλου, ενα βασιλειο που ειναι καλοδεχουμενοι οι κουρεληδες' και ταυτοχρονα εδειξε με το χερι του τον οχλο που συνεχιζε να βαπτιζεται 'αλλα και οι ενδοξοι και τρανοι οπως εσυ. Αρκει να ειναι καθαροι στην καρδια και να το θελουν πραγματικα' ειπε ο προφητης.
Οση ωρα μιλουσε, ο ξενος τον κοιτουσε εξονυχιστικα. Ηταν δεν ηταν τριαντα, ντυμενος μ' ενα απλοικο χιτωνα οπως και οι περισσοτεροι. Τα μαλλια του ηταν καστανα, κοντα κι ενα αμυδρο, περιποιημενο γενι στολιζε το προσωπο του. Ομως αυτο που του προξενησε εντυπωση ηταν τα ματια του. Στο χρωμα του ουρανου μιας ανοιξιατικης μερας μα - οσο και να φαινοταν αδυνατο - ακομα πιο καθαρα και διαυγη και τοσο γαληνια οσο ποτε του δεν ειχε δει νερο θαλασσας, ποταμου η λιμνης να ειναι ετσι. Ασχετα με το που θα κατεληγε η κουβεντα, γνωριζε ηδη πως αν αυτος ο ανθρωπος ηταν απειλη για κατι θα ηταν για οτιδηποτε αλλο εκτος απ' αυτο που προσπαθουσαν να του επιρριψουν.
========================
-'Αναρωτιεμαι τι να υπαρχει πισω απ' ολα αυτα' ρωτησε ο ξενος.'Καπου στοχευεις, κατι ζητας, κατι προσφερεις. Αναρωτιεμαι επισης αν αξιζει τον κοπο'.
-'Αραγε σκεφτηκες ποτε αν μια υποσχεση που εδωσες καποτε στη σκια του χρονου αξιζε τον κοπο η οχι ? Βλεπεις και συ καπου στοχευεις, κατι ζητας εδω και παρα πολυ καιρο αλλα ομως τι προσφερεις ? Θυμασαι αραγε πως ολα αυτα εχουν αρχη τους ενα σκιρτημα που ενοιωσες καποτε στην καρδια ? Στο ιδιο ακριβως σημειο που ο λυτρωτης και δυναστης σου εχει φωλιασει και δεν θ' αποχωριστεις μεχρι να ολοκληρωθει αυτο που και οι δυο θελετε. Ομως αυτος ειναι ο δρομος που επελεξες και αποφασισες να βαδισεις μεχρι τελους και το ιδιο κανω και γω' απαντησε παντα με την μειλιχια, ζεστη φωνη του ο προφητης.
Ο ξενος τα εχασε. Δεν θυμοταν ποτε ηταν η τελευταια φορα που ειχε συμβει αυτο, μα τωρα τα ειχε πραγματι χασει. Ετοιμαστηκε ν' απαντησει κατι οταν ενοιωσε ενα σφιξιμο στο στομαχι και ενα κακο προαισθημα να απλωνεται στα μυχια της ψυχης του. Διστασε μερικα δευτερολεπτα μεχρι να παρει την αποφαση του.
========================
Μπορουσε να τον κανει καλα με δυο απλες κινησεις αλλα το ειχε αποφυγει εντεχνα. Τον αφηνε να επιτιθεται συνεχως ενω αυτος προσποιουνταν αδυναμια και φαινομενικα βρισκοταν διαρκως σε αμυνα. Ειχε κερδισει πολυτιμα λεπτα μα οι συντροφοι του μισθοφορου ειχαν αρχισει ν' αδημονουν και τον παροτρυναν να ξεμπερδευει οσο το δυνατον πιο γρηγορα. Επρεπε να τον σκοτωσει τωρα και να δημιουργησει αισθηση πριν προλαβαιναν να εμπλακουν κι αλλοι.
Απεκρουσε ενα δυνατο χτυπημα με το σπαθι του κι οπισθοχωρησε. Ο αντιπαλος του προσπαθησε με μια περιστροφικη κινηση να τον απαλλαξει απ' οτιδηποτε προεξειχε απο τους ωμους του και πανω μα εσκυψε την καταλληλη στιγμη κι εκμεταλλευτηκε το τεραστιο κενο που δημιουργηθηκε μπροστα στα ματια του. Προτεινε το ξιφος του και το καρφωσε με δυναμη στο στερνο του αντρα. Μια εκφραση αποριας προλαβε να φανει στο προσωπο του ενω αιμα κυλησε απο την ακρη του στοματος του πριν σωριαστει στο εδαφος. Ο Ορατιος εμεινε με το σπαθι μετεωρο, να σταζει αιμα, παρακολουθωντας τις αντιδρασεις των υπολοιπων μελων της συμμοριας. Τους ειδε να ορμανε ολοι μαζι εναντιον του.
========================
Το ασχημο προαισθημα θεριευε γοργα και ενοιωθε πως πλεον και τα δευτερολεπτα που εχανε ηταν πολυτιμα. Δεν ηξερε τι συνεβαινε μα θ' αφηνε τον κυβο να τον οδηγησει εκει που επρεπε.
Αισθανθηκε απογοητευση που εξαναγκαστικα θα αφηνε στη μεση την τοσο ενδιαφερουσα συζητηση με τον προφητη και κυριως που θ' απομακρυνοταν απο τον στοχο του, τον βαπτιστη, μα δεν μπορουσε να γινει αλλιως. Κατι κακο βρισκοταν σε εξελιξη και ηταν πρωτη προτεραιοτητα να το ανακαλυψει. Γυρισε αποτομα προς τον συνομιλητη του.
-'Πραγματικα λυπαμαι που πρεπει ν' αφησουμε αυτην την κουβεντα ατελειωτη' ειπε ενω ταυτοχρονα ετρεχε προς το αλογο του. Ανεβηκε στη σελλα και συνεχισε.
-'Ισως την ολοκληρωσουμε καποια αλλη στιγμη μα τωρα πρεπει να φυγω επειγοντως'.
Δεν κοιταξε καν πισω του να δει τις αντιδρασεις του απορημενου προφητη, του Ιησου απο την Ναζαρετ οπως τον αποκαλουσαν . Μουρμουριζοντας κατι αναμεσα στα δοντια του εφυγε καλπαζοντας απο το ιδιο σημειο που ειχε ερθει.
========================
Δεν ειχε περιθωρια προσποιησης με τρεις αντιπαλους τωρα. Μεταμορφωθηκε εξαφνα στον πραγματικο πολεμιστη που παντα ηταν και τους αιφνιδιασε. Υποδεχτηκε το πρωτο χτυπημα, εκανε μια πληρη περιστροφη γυρω απο τον εαυτο του και βρεθηκε στην πλατη του εκπληκτου αντιπαλου του. Δεν υπηρχαν περιθωρια γι αβροτητες και κωδικες τιμης. Εμπηξε με δυναμη το ξιφος του ψηλα στην πλατη του, αναμεσα στους ωμους και ο αλλος επεσε σαν κεραυνοβολημενος. Βλεποντας την εξελιξη οι υπολοιποι καταλαβαν πως δεν θα ηταν τοσο απλο να τον εξοντωσουν οσο φανηκε στην αρχη. Εγκατελειψαν τις θεσεις τους και οι εναπομειναντες εξι τον εβαλαν σ΄ενα κυκλο αναζητωντας το ανοιγμα που θα τους επετρεπε να επιτεθουν.
Ο Ορατιος Φλαβιος Βρουτος συνειδητοποιησε πως περνουσε τις τελευταιες του στιγμες αναμεσα στους ζωντανους. Ομως δεν θα επεφτε αμαχητι. Ηταν αποφασισμενος να μην παει μονος στον Κατω Κοσμο αλλα να παρει μαζι του οσους πιο πολλους μπορουσε.
Την ιδια στιγμη που περνουσαν μπροστα απο τα ματια του η Μαξιμιλιανα Πομπονια, ο Λευκιος Αιλιος Σηιανος, η Λαελια Σεπτιμα, ακομα και ο ξενος, τους ειδε να χυμανε απ' ολες τις μεριες ταυτοχρονα αποφασισμενους.
========================
Ειχε αφησει τον κυβο να τον οδηγησει μεσα απο τα στενα, δαιδαλωδη σοκακια της πολης μην γνωριζοντας που τον πηγαινε. Το τελος ενος μικρου δρομου τον εβγαλε σε μια μικρη πλατεια οπου ενα τσουρμο οπλισμενοι αντρες ειχαν στριμωξει ασχημα καποιον που αμυνοταν με νυχια και με δοντια. Δεν περιμενε καν να σταματησει το αλογο του και βρεθηκε στο δρομο με το σπαθι στα χερια του. Η αναπαντεχη εξελιξη αιφνιδιασε προς στιγμη τους επιτιθεμενους κι αυτο ηταν αρκετο για τον ξενο ν' ανοιξει δρομο εξοντωνοντας τους δυο πρωτους που βρηκε μπροστα του και να βρεθει διπλα στον Ορατιο. Ηταν καλυμμενος με αιματα μα δεν μπορουσε να ξερει αν ηταν δικα του η το τιμημα που ειχαν πληρωσει οι αλλοι γι αυτην τους την αποπειρα.
Σταθηκαν πλατη με πλατη διχως ν' ανταλλαξουν κουβεντα περιμενοντας το επομενο κυμα επιθεσης που δεν ηρθε ποτε. Με μια φωνη ο αρχηγος των εναπομειναντων τους καλεσε να οπισθοχωρησουν και εξαφανιστηκαν τρεχοντας. Κατω απο αλλες συνθηκες θα τους ειχε κυνηγησει και θα τους εξοντωνε ολους οπως τους αξιζε μα προειχε η κατασταση που ηταν ο Ορατιος. Τον επιασε στον αερα την στιγμη ακριβως που κατερρεε.
========================
Ειχε τραυματα στα χερια και τα ποδια μα ευτυχως ηταν ολα επιφανειακα. Τον αποθεσε αργα στο εδαφος και περιμενε στωικα να βρει την ανασα του.
'-Ηξεραν ποιος ειμαι' ηταν η πρωτη του κουβεντα. 'Ηξεραν ποιος ειμαι και τι εχει γινει στη Ρωμη' συνεχισε ενω ενας επαναλαμβανομενος βηχας τον διεκοπτε. -'Πως ειναι δυνατον να συμβαινει κατι τετοιο' ? ρωτησε.
-'Δεν ξερω' απαντησε ο ξενος. 'Αλλα αν καποιος μπηκε στον κοπο να οργανωσει κατι τετοιο σημαινει πως το γεγονος ειχε μεγαλυτερη σημασια απ' οτι φανταζομασταν. Εκτος κι αν'....
-'Εκτος κι αν τι' ? ρωτησε ο Ορατιος που ειχε βρει τις ανασες του.
-'Αστο τωρα, θα το δουμε μετα αυτο' ειπε ο ξενος βοηθωντας τον να σηκωθει. 'Εισαι ενταξει' ?
-'Ναι, μια χαρα. Αν ειχες αργησει λιγο ακομα τωρα θα μ' εβρισκες αναμεσα σ' αυτους' ειπε κι εδειξε με το χερι του τα πτωματα.
-'Πρεπει να φυγουμε απο δω' συνεχισε ο ξενος. 'Μπορεις να καβαλλικεψεις' ?
Ο Ορατιος εγνεψε καταφατικα κι ο ξενος πηγε να του φερει το αλογο του.
========================
Επεστρεφαν αργα προς το παλατι του Ηρωδη φροντιζοντας να βρισκονται παντα σε δρομο με κινηση και με τον ξενο να παρακολουθει συνεχως τον εκατονταρχο.
'-Αναγνωρισες καποιον' ?
Ο Ορατιος κουνησε αρνητικα το κεφαλι του.
-'Προφανως ειναι τοπικοι μισθοφοροι' εκανε παλι ο ξενος. 'Οποιος το σχεδιασε ηξερε τι εκανε'.
-'Τι ηθελες να πεις πιο πριν' ? 'Τι σου περασε απο το μυαλο' ?
-'Σκεφτηκα πως ισως δεν ησουνα εσυ ο στοχος αλλα εγω' ηρθε η απαντηση.
-'Τι σε κανει να πιστευεις κατι τετοιο' ?
-'Δεν ξερω μα σκεψου το λιγο. Αν οντως επιθυμουσαν να εκδικηθουν για τον Λευκιο αποκλειεται να μην ηξεραν πως εγω φροντισα για την αποδραση σου απο τη Ρωμη. Λογικα το δικο μου παραπτωμα ειναι πολυ μεγαλυτερο και συν τοις αλλοις αυτη η επιμονη του Τιβεριου να ερθω εγω εδω γι αυτην την υποθεση δεν μου αρεσε απο την αρχη'.
-'Εκτος αν μεσω εμενα βρηκαν λογο να θελουν να σε ξεφορτωθουν κι εσενα' ειπε ο Ορατιος.
========================
-'Διολου απιθανο. Μα αυτος που θα μπορουσε να μας λυσει την απορια ειναι τρεις μερες ταξιδι απο δω κι απ' την στιγμη που δεν θα ερθει εδω και μεις δεν θα παμε εκει θα μεινει μυστηριο'.
-'Τι κανουμε απο δω και περα ? Εγω λεω να φυγουμε το συντομοτερο δυνατον. Θα ξαναδοκιμασουν στην πρωτη ευκαιρια και ισως να μην ειμαστε τοσο τυχεροι'.
-'Δεν μπορει να γινει αυτο ακομα' απαντησε ο ξενος. 'Ωστοσο εχεις δικιο. Χρειαζομαστε ενα σχεδιο για το πως θα κινηθουμε. Μα το πρωτο που πρεπει να γινει ειναι να απαλλαγουμε απο την κορη του επαρχου. Αν δυσκολευτουν με μας ισως στραφουν προς τα κει και δεν μπορουμε να εχουμε πολλα μετωπα ανοιχτα'.
-'Μα τους Θεους εχεις δικιο' φωναξε ο Ορατιος. 'Δεν θα επιτρεψω σε κανεναν ν' ακουμπησει ουτε μια τριχα απο τα μαλλια της ακομα κι αν αυτο ειναι το τελευταιο πραγμα που θα κανω'.
Ο ξενος σταματησε αποτομα και τον κοιταξε .
-'Το πρωι που δεν σε βρηκα στο δωματιο σου φανταστηκα που περασες το βραδυ σου'.
-'Νομιζω πως ειμαι ερωτευμενος' εκανε ο εκατονταρχος κοιτωντας μ' ενα απλανες βλεμμα.
-'Εγω ειμαι σιγουρος' απαντησε ο ξενος και χαμογελασε.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 35
Υπηρξε μια απειροελαχιστη στιγμη αμηχανιας καθως διασταυρωθηκαν τα βλεμματα τους.
Πρωτος μιλησε ο ξενος σε μια προσπαθεια να οδηγησει την κουβεντα εκει που ηθελε αυτος.
-'Εχω ακουσει πολλα πραγματα για σενα' ειπε 'πραγματα που εχουν να κανουν σχεση με βασιλεια και αλλες ηγεμονικες τασεις αλλα ολα μεσα σ' ενα θολο πλαισιο. Τιποτα απ' αυτα δεν εχει επιβεβαιωθει, τιποτα δεν εχει διαψευστει' συμπληρωσε αναμενοντας την απαντηση.
-'Ειναι δυσκολο να υπαρχει σαφηνεια σε καποια ζητηματα, ειδικα οταν αυτος που πρεπει να τα κατανοησει δυσκολευεται να τα καταλαβει εξ' αρχης' ακουσε τον προφητη ν' απανταει με μια απαλη, ηρεμη, σχεδον κελαριστη φωνη. 'Ομως μια ανοιχτη καρδια παντα καταλαβαινει καλυτερα απο ενα μυαλο που αναζητει εκλογικευση στα παντα'.
-'Συνηθως οι γενικες τοποθετησεις χρησιμοποιουνται οταν καποιος θελει ν' αποφυγει μια ευθεια απαντηση. Αναρωτιεμαι αν θα πραξεις το ιδιο και στην επομενη ερωτηση μου που εχει να κανει με την σχεση σου οσον αφορα την ακεραιοτητα και την ασφαλεια της Ρωμης' ειπε ο ξενος ενω ταυτοχρονα προσπαθουσε να τον ψυχολογησει.
========================
-'Δεν βρισκομαι εδω για να διεκδικησω καποιο βασιλειο, ουτε σκοπος μου ειναι να σφετεριστω την δυναμη η την δοξα αλλου' επανηλθε ο προφητης. Το δικο μου βασιλειο εδραζει αλλου, ενα βασιλειο που ειναι καλοδεχουμενοι οι κουρεληδες' και ταυτοχρονα εδειξε με το χερι του τον οχλο που συνεχιζε να βαπτιζεται 'αλλα και οι ενδοξοι και τρανοι οπως εσυ. Αρκει να ειναι καθαροι στην καρδια και να το θελουν πραγματικα' ειπε ο προφητης.
Οση ωρα μιλουσε, ο ξενος τον κοιτουσε εξονυχιστικα. Ηταν δεν ηταν τριαντα, ντυμενος μ' ενα απλοικο χιτωνα οπως και οι περισσοτεροι. Τα μαλλια του ηταν καστανα, κοντα κι ενα αμυδρο, περιποιημενο γενι στολιζε το προσωπο του. Ομως αυτο που του προξενησε εντυπωση ηταν τα ματια του. Στο χρωμα του ουρανου μιας ανοιξιατικης μερας μα - οσο και να φαινοταν αδυνατο - ακομα πιο καθαρα και διαυγη και τοσο γαληνια οσο ποτε του δεν ειχε δει νερο θαλασσας, ποταμου η λιμνης να ειναι ετσι. Ασχετα με το που θα κατεληγε η κουβεντα, γνωριζε ηδη πως αν αυτος ο ανθρωπος ηταν απειλη για κατι θα ηταν για οτιδηποτε αλλο εκτος απ' αυτο που προσπαθουσαν να του επιρριψουν.
========================
-'Αναρωτιεμαι τι να υπαρχει πισω απ' ολα αυτα' ρωτησε ο ξενος.'Καπου στοχευεις, κατι ζητας, κατι προσφερεις. Αναρωτιεμαι επισης αν αξιζει τον κοπο'.
-'Αραγε σκεφτηκες ποτε αν μια υποσχεση που εδωσες καποτε στη σκια του χρονου αξιζε τον κοπο η οχι ? Βλεπεις και συ καπου στοχευεις, κατι ζητας εδω και παρα πολυ καιρο αλλα ομως τι προσφερεις ? Θυμασαι αραγε πως ολα αυτα εχουν αρχη τους ενα σκιρτημα που ενοιωσες καποτε στην καρδια ? Στο ιδιο ακριβως σημειο που ο λυτρωτης και δυναστης σου εχει φωλιασει και δεν θ' αποχωριστεις μεχρι να ολοκληρωθει αυτο που και οι δυο θελετε. Ομως αυτος ειναι ο δρομος που επελεξες και αποφασισες να βαδισεις μεχρι τελους και το ιδιο κανω και γω' απαντησε παντα με την μειλιχια, ζεστη φωνη του ο προφητης.
Ο ξενος τα εχασε. Δεν θυμοταν ποτε ηταν η τελευταια φορα που ειχε συμβει αυτο, μα τωρα τα ειχε πραγματι χασει. Ετοιμαστηκε ν' απαντησει κατι οταν ενοιωσε ενα σφιξιμο στο στομαχι και ενα κακο προαισθημα να απλωνεται στα μυχια της ψυχης του. Διστασε μερικα δευτερολεπτα μεχρι να παρει την αποφαση του.
========================
Μπορουσε να τον κανει καλα με δυο απλες κινησεις αλλα το ειχε αποφυγει εντεχνα. Τον αφηνε να επιτιθεται συνεχως ενω αυτος προσποιουνταν αδυναμια και φαινομενικα βρισκοταν διαρκως σε αμυνα. Ειχε κερδισει πολυτιμα λεπτα μα οι συντροφοι του μισθοφορου ειχαν αρχισει ν' αδημονουν και τον παροτρυναν να ξεμπερδευει οσο το δυνατον πιο γρηγορα. Επρεπε να τον σκοτωσει τωρα και να δημιουργησει αισθηση πριν προλαβαιναν να εμπλακουν κι αλλοι.
Απεκρουσε ενα δυνατο χτυπημα με το σπαθι του κι οπισθοχωρησε. Ο αντιπαλος του προσπαθησε με μια περιστροφικη κινηση να τον απαλλαξει απ' οτιδηποτε προεξειχε απο τους ωμους του και πανω μα εσκυψε την καταλληλη στιγμη κι εκμεταλλευτηκε το τεραστιο κενο που δημιουργηθηκε μπροστα στα ματια του. Προτεινε το ξιφος του και το καρφωσε με δυναμη στο στερνο του αντρα. Μια εκφραση αποριας προλαβε να φανει στο προσωπο του ενω αιμα κυλησε απο την ακρη του στοματος του πριν σωριαστει στο εδαφος. Ο Ορατιος εμεινε με το σπαθι μετεωρο, να σταζει αιμα, παρακολουθωντας τις αντιδρασεις των υπολοιπων μελων της συμμοριας. Τους ειδε να ορμανε ολοι μαζι εναντιον του.
========================
Το ασχημο προαισθημα θεριευε γοργα και ενοιωθε πως πλεον και τα δευτερολεπτα που εχανε ηταν πολυτιμα. Δεν ηξερε τι συνεβαινε μα θ' αφηνε τον κυβο να τον οδηγησει εκει που επρεπε.
Αισθανθηκε απογοητευση που εξαναγκαστικα θα αφηνε στη μεση την τοσο ενδιαφερουσα συζητηση με τον προφητη και κυριως που θ' απομακρυνοταν απο τον στοχο του, τον βαπτιστη, μα δεν μπορουσε να γινει αλλιως. Κατι κακο βρισκοταν σε εξελιξη και ηταν πρωτη προτεραιοτητα να το ανακαλυψει. Γυρισε αποτομα προς τον συνομιλητη του.
-'Πραγματικα λυπαμαι που πρεπει ν' αφησουμε αυτην την κουβεντα ατελειωτη' ειπε ενω ταυτοχρονα ετρεχε προς το αλογο του. Ανεβηκε στη σελλα και συνεχισε.
-'Ισως την ολοκληρωσουμε καποια αλλη στιγμη μα τωρα πρεπει να φυγω επειγοντως'.
Δεν κοιταξε καν πισω του να δει τις αντιδρασεις του απορημενου προφητη, του Ιησου απο την Ναζαρετ οπως τον αποκαλουσαν . Μουρμουριζοντας κατι αναμεσα στα δοντια του εφυγε καλπαζοντας απο το ιδιο σημειο που ειχε ερθει.
========================
Δεν ειχε περιθωρια προσποιησης με τρεις αντιπαλους τωρα. Μεταμορφωθηκε εξαφνα στον πραγματικο πολεμιστη που παντα ηταν και τους αιφνιδιασε. Υποδεχτηκε το πρωτο χτυπημα, εκανε μια πληρη περιστροφη γυρω απο τον εαυτο του και βρεθηκε στην πλατη του εκπληκτου αντιπαλου του. Δεν υπηρχαν περιθωρια γι αβροτητες και κωδικες τιμης. Εμπηξε με δυναμη το ξιφος του ψηλα στην πλατη του, αναμεσα στους ωμους και ο αλλος επεσε σαν κεραυνοβολημενος. Βλεποντας την εξελιξη οι υπολοιποι καταλαβαν πως δεν θα ηταν τοσο απλο να τον εξοντωσουν οσο φανηκε στην αρχη. Εγκατελειψαν τις θεσεις τους και οι εναπομειναντες εξι τον εβαλαν σ΄ενα κυκλο αναζητωντας το ανοιγμα που θα τους επετρεπε να επιτεθουν.
Ο Ορατιος Φλαβιος Βρουτος συνειδητοποιησε πως περνουσε τις τελευταιες του στιγμες αναμεσα στους ζωντανους. Ομως δεν θα επεφτε αμαχητι. Ηταν αποφασισμενος να μην παει μονος στον Κατω Κοσμο αλλα να παρει μαζι του οσους πιο πολλους μπορουσε.
Την ιδια στιγμη που περνουσαν μπροστα απο τα ματια του η Μαξιμιλιανα Πομπονια, ο Λευκιος Αιλιος Σηιανος, η Λαελια Σεπτιμα, ακομα και ο ξενος, τους ειδε να χυμανε απ' ολες τις μεριες ταυτοχρονα αποφασισμενους.
========================
Ειχε αφησει τον κυβο να τον οδηγησει μεσα απο τα στενα, δαιδαλωδη σοκακια της πολης μην γνωριζοντας που τον πηγαινε. Το τελος ενος μικρου δρομου τον εβγαλε σε μια μικρη πλατεια οπου ενα τσουρμο οπλισμενοι αντρες ειχαν στριμωξει ασχημα καποιον που αμυνοταν με νυχια και με δοντια. Δεν περιμενε καν να σταματησει το αλογο του και βρεθηκε στο δρομο με το σπαθι στα χερια του. Η αναπαντεχη εξελιξη αιφνιδιασε προς στιγμη τους επιτιθεμενους κι αυτο ηταν αρκετο για τον ξενο ν' ανοιξει δρομο εξοντωνοντας τους δυο πρωτους που βρηκε μπροστα του και να βρεθει διπλα στον Ορατιο. Ηταν καλυμμενος με αιματα μα δεν μπορουσε να ξερει αν ηταν δικα του η το τιμημα που ειχαν πληρωσει οι αλλοι γι αυτην τους την αποπειρα.
Σταθηκαν πλατη με πλατη διχως ν' ανταλλαξουν κουβεντα περιμενοντας το επομενο κυμα επιθεσης που δεν ηρθε ποτε. Με μια φωνη ο αρχηγος των εναπομειναντων τους καλεσε να οπισθοχωρησουν και εξαφανιστηκαν τρεχοντας. Κατω απο αλλες συνθηκες θα τους ειχε κυνηγησει και θα τους εξοντωνε ολους οπως τους αξιζε μα προειχε η κατασταση που ηταν ο Ορατιος. Τον επιασε στον αερα την στιγμη ακριβως που κατερρεε.
========================
Ειχε τραυματα στα χερια και τα ποδια μα ευτυχως ηταν ολα επιφανειακα. Τον αποθεσε αργα στο εδαφος και περιμενε στωικα να βρει την ανασα του.
'-Ηξεραν ποιος ειμαι' ηταν η πρωτη του κουβεντα. 'Ηξεραν ποιος ειμαι και τι εχει γινει στη Ρωμη' συνεχισε ενω ενας επαναλαμβανομενος βηχας τον διεκοπτε. -'Πως ειναι δυνατον να συμβαινει κατι τετοιο' ? ρωτησε.
-'Δεν ξερω' απαντησε ο ξενος. 'Αλλα αν καποιος μπηκε στον κοπο να οργανωσει κατι τετοιο σημαινει πως το γεγονος ειχε μεγαλυτερη σημασια απ' οτι φανταζομασταν. Εκτος κι αν'....
-'Εκτος κι αν τι' ? ρωτησε ο Ορατιος που ειχε βρει τις ανασες του.
-'Αστο τωρα, θα το δουμε μετα αυτο' ειπε ο ξενος βοηθωντας τον να σηκωθει. 'Εισαι ενταξει' ?
-'Ναι, μια χαρα. Αν ειχες αργησει λιγο ακομα τωρα θα μ' εβρισκες αναμεσα σ' αυτους' ειπε κι εδειξε με το χερι του τα πτωματα.
-'Πρεπει να φυγουμε απο δω' συνεχισε ο ξενος. 'Μπορεις να καβαλλικεψεις' ?
Ο Ορατιος εγνεψε καταφατικα κι ο ξενος πηγε να του φερει το αλογο του.
========================
Επεστρεφαν αργα προς το παλατι του Ηρωδη φροντιζοντας να βρισκονται παντα σε δρομο με κινηση και με τον ξενο να παρακολουθει συνεχως τον εκατονταρχο.
'-Αναγνωρισες καποιον' ?
Ο Ορατιος κουνησε αρνητικα το κεφαλι του.
-'Προφανως ειναι τοπικοι μισθοφοροι' εκανε παλι ο ξενος. 'Οποιος το σχεδιασε ηξερε τι εκανε'.
-'Τι ηθελες να πεις πιο πριν' ? 'Τι σου περασε απο το μυαλο' ?
-'Σκεφτηκα πως ισως δεν ησουνα εσυ ο στοχος αλλα εγω' ηρθε η απαντηση.
-'Τι σε κανει να πιστευεις κατι τετοιο' ?
-'Δεν ξερω μα σκεψου το λιγο. Αν οντως επιθυμουσαν να εκδικηθουν για τον Λευκιο αποκλειεται να μην ηξεραν πως εγω φροντισα για την αποδραση σου απο τη Ρωμη. Λογικα το δικο μου παραπτωμα ειναι πολυ μεγαλυτερο και συν τοις αλλοις αυτη η επιμονη του Τιβεριου να ερθω εγω εδω γι αυτην την υποθεση δεν μου αρεσε απο την αρχη'.
-'Εκτος αν μεσω εμενα βρηκαν λογο να θελουν να σε ξεφορτωθουν κι εσενα' ειπε ο Ορατιος.
========================
-'Διολου απιθανο. Μα αυτος που θα μπορουσε να μας λυσει την απορια ειναι τρεις μερες ταξιδι απο δω κι απ' την στιγμη που δεν θα ερθει εδω και μεις δεν θα παμε εκει θα μεινει μυστηριο'.
-'Τι κανουμε απο δω και περα ? Εγω λεω να φυγουμε το συντομοτερο δυνατον. Θα ξαναδοκιμασουν στην πρωτη ευκαιρια και ισως να μην ειμαστε τοσο τυχεροι'.
-'Δεν μπορει να γινει αυτο ακομα' απαντησε ο ξενος. 'Ωστοσο εχεις δικιο. Χρειαζομαστε ενα σχεδιο για το πως θα κινηθουμε. Μα το πρωτο που πρεπει να γινει ειναι να απαλλαγουμε απο την κορη του επαρχου. Αν δυσκολευτουν με μας ισως στραφουν προς τα κει και δεν μπορουμε να εχουμε πολλα μετωπα ανοιχτα'.
-'Μα τους Θεους εχεις δικιο' φωναξε ο Ορατιος. 'Δεν θα επιτρεψω σε κανεναν ν' ακουμπησει ουτε μια τριχα απο τα μαλλια της ακομα κι αν αυτο ειναι το τελευταιο πραγμα που θα κανω'.
Ο ξενος σταματησε αποτομα και τον κοιταξε .
-'Το πρωι που δεν σε βρηκα στο δωματιο σου φανταστηκα που περασες το βραδυ σου'.
-'Νομιζω πως ειμαι ερωτευμενος' εκανε ο εκατονταρχος κοιτωντας μ' ενα απλανες βλεμμα.
-'Εγω ειμαι σιγουρος' απαντησε ο ξενος και χαμογελασε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου