Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2015

               MARIANGELA TSIOLI



Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΕΥΡΗΜΑΤΙΚΗ




Ακουμπησε τα καταλευκα χερια της στο τεραστιο περβαζι και αφησε την ματια της να χαθει στο βαθος του οριζοντα. Το απαλο αερακι παιγνιδιζε με το αραχνουφαντο μαντηλι που ειχε τυλιγμενο στο λαιμο της και καποιες φορες, αθελα του, της απεκρυπτε την οραση.
Θα ερχοταν ? Δεν ειχε αργησει ηδη ? Μηπως ειχε αλλαξει γνωμη ? Στην σκεψη αυτη εκανε μια γκριματσα που αλλοιωσε το πανεμορφο προσωπο της. Αυτη ηταν η τελευταια του ευκαιρια, ας φροντιζε να την εκμεταλλευτει καταλληλα. Στο κατω κατω αντρας ηταν, αν την ηθελε επρεπε να κανει κατι, ν' ανοιξει το στομα του, να πει κατι. 
Την στιγμη που ειχε πειστει πια πως δεν θα εμφανιζοταν διαψευστηκε. Ξεπροβαλλε αποτομα μπροστα της απο το πουθενα και τωρα εστεκε αιωρουμενος, απεναντι της, με το βλεμμα καρφωμενο πανω της. Ενοιωσε την καρδια της να χτυπαει σαν τρελλη κι ενα ακουσιο χαμογελο της προσεδωσε μια υπερμετρη σαγηνευτικοτητα. Τον ειδε να φερνει τα χερια του μπροστα κρατωντας ενα αντικειμενο και απορησε μ' αυτο που αντικρυσε. Τι το χρειαζοταν αυτο ?
                     ===========================
-'Ολο το βραδυ δεν πηρε τα ματια του απο πανω σου' ειπε η μια.
-'Εγω απορω που βρηκε το κουραγιο να σου ζητησει να χορεψετε' συνεχισε μια αλλη.
-'Δεν ξεκκολησε απο διπλα σου ουτε στιγμη' προσθεσε μια τριτη. 'Κατι λεει αυτο'.
Η Αματζεν κοιταξε τις κοπελες της συνοδειας της κι αναστεναξε.
-'Δεν καταλαβαινω' ειπε. 'Απο τον τροπο του καταλαβα πως του αρεσα μα ολοκληρο το βραδυ δεν αφησε καν ουτε ενα υπονοουμενο. Αναρωτιεμαι μηπως απλα ηταν ευγενικος και τυπικος λογω της θεσης μου' συνεχισε μ' ενα τονο απογοητευσης στη φωνη.
-'Ε, μα δεν ηταν κι ευκολο να πει η να κανει κατι' ειπε καποια απο τις νεαρες. 'Ολοι ξερουν πως ο πατερας σου ειναι ο διοιητης της Περιφερειακης Διαγαλαξιακης Ομοσπονδιας, ενα προσωπο απολυτα σεβαστο σε ολους. Ξερει πως επρεπε να χειριστει λεπτα το ολο θεμα'.
-'Για στασου' πεταχτηκε μια απο τις αλλες. 'Κι αυτος δεν ειναι οποιος κι οποιος. Νομιμος διαδοχος του θρονου της Συμμαχιας Βορειων Νεφελωματων, που καθε γαλαζοαιματη θα ηθελε διπλα της. Κι απ' οτι ειδα χθες πολλες ηταν αυτες που εσκασαν απο τη ζηλεια τους'.
                      ==========================
-'Η αληθεια ειναι πως μονοπωλησε ολο το βραδυ μαζι μου' ειπε η Αματζεν και τα ματια της ελαμψαν στιγμιαια. 'Ισως κι εγω να περιμενα περισσοτερα λησμονωντας πως δεν ειναι γηινος, αρα δεν ξερω πως ακριβως φλερταρουν οι Γκριντλοκ. Μ' αρεσει ομως, μ' αρεσει πολυ και δεν ξερω τι να κανω. Να περιμενω καποια κινηση εκ μερους του η να του πω απλα πως νοιωθω' ?
-'Α, οχι' παρενεβη μια απο τις κοπελες. 'Αν του αρεσεις πραγματικα να βρει τροπο να σου το δειξει, αλλιως ας μεινει με την αναποφασιστικοτητα και την δειλια του'.
-'Συμφωνω' προσθεσε μια αλλη. 'Εσυ οτι ηταν να κανεις το εκανες. Του εδειξες πως μονο αδιαφορη δεν εισαι. Δεν θα κανεις κι ερωτικη εξομολογηση τωρα'.
Η εισοδος μιας υπηρετριας διεκοψε την κουβεντα που πια ειχε αναψει για τα καλα.
-'Ενα γραμμα για σας' ειπε κι αφησε ενα φακελο πανω στο τραπεζι με μια υποκλιση.
Τα κοριτσια περιμεναν να φυγει και η πιο κοντινη στο τραπεζι αρπαξε τον φακελο.
-'Απ' αυτον ειναι' ειπε με φωνη πλημμυρισμενη στον ενθουσιασμο.  
                           =======================
-'Διαβασε το' ειπε με τρεμαμενη φωνη η Αματζεν 'εγω δεν μπορω'.
Το διαστημα που μεσολαβησε αναμεσα στην αναγνωση και στις κραυγες ενθουσιασμου απο τις κοπελες δεν ηταν μεγαλυτερο απο ελαχιστα δευτερολεπτα.
-'Δεν το πιστευω' ειπε η μια. 'Σου ζηταει κανονικο ραντεβου'.
-'Αδικα ανησυχουσαμε' προσθεσε μια αλλη. 'Του αρεσεις τελικα, να η αποδειξη'.
-'Τι θα κανεις' ? ρωτησε η τελευταια με εκδηλη αγωνια. 'Θα πας' ?
Η Αματζεν προσγειωθηκε απαλα απο τα συννεφα που πετουσε στην πραγματικοτητα, περασε με μια κινηση ανακουφισης τα χερια της μεσα απο τα αλαβαστρινα μαλλια της και στραφηκε στις κοπελες που κρεμοντουσαν απο τα χειλη της.
-'Φυσικα θα παω' ειπε και ξεσπασε σ' ενα κελαριστο γελιο. 'Πως και πως περιμενα κατι τετοιο, ειναι δυνατον να μην παω ? Ποση ωρα εχω να ετοιμαστω' ? ρωτησε.
-'Αφθονο, τρεις ολοκληρες ωρες. Προλαβαινεις ανετα' απαντησε ενα απο τα κοριτσια.
                          =======================
-'Λοιπον' ? Ακομα δεν βρηκατε κατι' ? ρωτησε αδημονωντας ο νεαρος.
Το επιτελειο αναζητησης σταματησε αποτομα οτι εκανε και ενας απο αυτους μιλησε.
-'Βρηκαμε καποια πραγματα αρχοντα' ειπε 'αλλα δεν ειναι και οτι πιο ευκολο να ψαχνεις την γηινη ιστορια για επιτυχημενους τροπους φλερτ. Εχουμε ομως καποιες προτασεις'.
-'Ακουω' απαντησε ο νεαρος και θρονιαστηκε σε μια καρεκλα.
-'Ενα μπουκετο λουλουδια ειναι μια καλη περιπτωση' ειπε ενας αλλος. 'Εχει πετυχει πολλες φορες απεναντι σε γηινη γυναικα'.
-'Επισης μπορεις να χρησιμοποιησεις κοπλιμεντα που αφορουν την εμφανιση της' προσθεσε ενας αλλος. 'Στις γηινες αρεσει να τις φιλοφρονει καποιος για την ομορφια τους η την καλαισθησια τους η το ποσο καλοντυμενες ειναι'.
-'Θα μπορουσες καλλιστα σε μια ρομαντικη εξοδο, να, σαν κι αυτη που θα πατε σε λιγο, να της κρατησεις τρυφερα το χερι, δειγμα πως σου αρεσει. Αν δεν τραβηξει το δικο της σημαινει πως και σ' αυτην αρεσεις οποτε μπορεις να προχωρησεις στο επομενο βημα'.
                       ===========================
-'Ολα αυτα που μου λετε ειναι παλια, τετριμμενα, κοινοτυπα, συνηθισμενα. Αυτο που θελω ειναι κατι εντυπωσιακο, τοσο πρωτοτυπο που να μην της αφησει καμμια αμφιβολια οτι μου αρεσει. Ετσι δεν θα χρειαστει να κανω βηματα και κινησεις που ενδεχομενως ν' αποδειχτουν αχρηστα και να εκτεθω σε περιπτωση που η Αματζεν ειναι απλα κοινωνικη και διακειται μονο φιλικα απεναντι μου. Με δυο λογια χρειαζομαι εναν σιγουρο τροπο που θα την κανει να μ' ερωτευτει και να θελει να ειναι για παντα μαζι μου. Ειναι δυνατον να μην υπαρχει καπου καταγεγραμμενος ενας τετοιος τροπος ? Ολα τα υπολοιπα μπορει να ειναι καλα και χρησιμα μα δεν παυουν να εμπεριεχουν μεγαλη δοση ρισκου. Κι αυτο ειναι κατι που δεν εχω την πολυτελεια να υποστω. Γι αυτο σας λεω, βρειτε μου κατι πιο σιγουρο'.
Τα μελη του επιτελειου αναζητησης κοιταχτηκαν μεταξυ τους εχοντας την ιδια απορια καλα κρυμμενη μεσα στο κεφαλι τους. Πως θα μπορουσαν να βρουν αυτο που ζητουσε ο αρχοντας ?
Που επρεπε να κοιταξουν και δεν το ειχαν κανει ακομα ?
                    ===============================
-'Επιτελους ! Πες μας τι εγινε' φωναξαν ολες σχεδον μαζι μολις την ειδαν να μπαινει μεσα. Την ειδαν να βυθιζεται σ' ενα τεραστιο καναπε την στιγμη που ελεγε 'Δεν καταλαβαινω τιποτα'.
Την αφησαν να παρει μια ανασα και περιμεναν υπομονετικα να ξεκινησει την αφηγηση της.
-'Στην αρχη ολα ηταν καλα. Εγκαρδιος, φιλικος, ευθυμος. Πηγαμε μια βολτα με το προσωπικο του αστροπλοιο αλλα το μονο που δεν μ' ενοιαζε ηταν η βολτα αυτη καθ' αυτη. Ομως περαν τουτου ουδεν. Η αληθεια ειναι πως περιμενα να εχει μαζι του ενα μπουκετο λουλουδια αλλα ηρθε με αδεια χερια. Περιμενα ακομα να κανει καποια νυξη για την εμφανιση μου, ενα κοπλιμεντο, κατι, οτιδηποτε, αλλα δεν ειπε λεξη. Καποια στιγμη εντελως τυχαια ακουμπησαμε, γιατι κρατουσε παντα μια μικρη αποσταση αναμεσα μας, του αγγιξα το χερι κι αυτος αντι να μου το σφιξει το αποτραβηξε ευγενικοτατα. Τι να πω, καταλαβαινω πως του αρεσω μα δεν κανει τιποτα το φυσιολογικο για να το δειξει. Σκετη απελπισια σας λεω'.
-'Και τωρα' ? ρωτησε με αγωνια μια απο τις κοπελες.
                   ============================
-'Της ζητησα να βρεθουμε το βραδυ' ειπε ο νεαρος. 'Ελαβα το μηνυμα σου οση ωρα ημασταν μαζι' ειπε απευθυνομενος στον εναν απο το επιτελειο αναζητησης 'και το καλο που σου θελω ειναι να εχεις δικιο γιατι απ' οτι καταλαβα το σημερινο βραδυ ειναι η τελευταια μου ευκαιρια. Εξ' αλλου μεθαυριο θα φυγουν με ολη την αντιπροσωπεια πισω για τον πλανητη τους και δεν θα εχω την δυνατοτητα να την ξαναδω. Δεν μπορω να περιμενω μεχρι την επομενη διασκεψη του χρονου. Οποτε ελπιζω να εχεις βρει κατι πραγματικα πρωτοτυπο, κατι που θα την συγκλονισει συνθεμελα'.
Το μελος της επιτροπης ετρεξε σε μια οθονη καποια ψηφοποιημενα αρχεια και παγωσε σε μια συγκεκριμενη παραγραφο. Μετα φωναξε τους αλλους για να δουνε.
-'Αυτο μαλιστα' ειπε με ανακουφιση ο ερωτοχτυπημενος νεαρος. 'Απορω πως δεν το ειχατε βρει απο την αρχη. Εισαι σιγουρος πως θα λειτουργησει' ?
-'Ειχε λειτουργησει τοτε, γιατι να μην λειτουργησει και τωρα'? απαντησε χαμογελωντας.
                        ==============================
Δεν ηταν δυσκολο να βρεθουν τ' αντικειμενα που ηταν απαραιτητα για την υλοποιηση της τολμηρης μα και μοναδικης ιδεας που ο νεαρος ετοιμαζοταν να εφαρμοσει. Η μονη δυσκολια που παρουσιαστηκε ηταν η προσαρμογη της πτητικης συσκευης κατω απο τα ρουχα του διχως να ειναι ορατη, ομως κι αυτο το προβλημα μετα απο πολλες δοκιμες τελικα λυθηκε. Μαλιστα στις δοκιμες που εγιναν το αποτελεσμα ηταν περισσοτερο απο αψογο. Θεμα με την χρηση του ετερου απαραιτητου αντικειμενου δεν τεθηκε, ουτε καν δοκιμη δεν χρειαστηκε να γινει.
Τωρα ηταν ετοιμος. Μαλιστα η αυτοπεποιθηση του ειχε ανεβει κατακορυφα εχοντας πειστει πως αυτος ηταν ο απολυτος τροπος για να κανει την Αματζεν να τον ερωτευτει παραφορα.
Ηξερε πως θα περιμενε στον εξωστη της αναμενοντας να τον δει να ερχεται μα σιγουρα δεν θα περιμενε τον εντυπωσιακο τροπο εισοδου που ετοιμαζε. Λουλουδια, κοπλιμεντα, παρωχημενα πραγματα. Αναρωτηθηκε ποια αλλη γηινη θα ειχε βιωσει ποτε κατι σαν αυτο που ετοιμαζε για την Αματζεν και χαμογελασε ικανοποιημενος ξεροντας πως κατι τετοιο μονο αυτος μπορουσε να φερει σε περας.
                         ==========================
Ειδε το απορημενο της βλεμμα και καταλαβε πως ο αιφνιδιασμος ειχε πετυχει. Δεν επρεπε να της αφησει χρονικο περιθωριο για να σκεφτει, ετσι κινηθηκε γρηγορα. Κρατωντας μια αξιοθαυμαστη ισορροπια ενω αιωρουνταν στο κενο χαρη στην πτητικη μηχανη οπλισε γρηγορα και με σταθερο χερι σημαδεψε οσο καλυτερα μπορουσε.
Η Αματζεν κοκκαλωσε για μερικα δευτερολεπτα μην μπορωντας να καταλαβει τι συνεβαινε κι αν αυτο που εβλεπε ηταν πραγματικοτητα η ενα κακο ονειρο. Μονο οταν τον ακουσε να μιλαει αντιληφθηκε πως οτι ζουσε ηταν αληθεια. Δοκιμασε να φωναξει μα δεν προλαβε.
-'Ειθε το βελος του φτερωτου Θεου Ερωτα να σε κανει να με αγαπησεις γλυκια Αματζεν'.
Το μεταλλικο βελος εφυγε με ταχυτητα απο το καλοφτιαγμενο τοξο και καρφωθηκε με ακριβεια στην καρδια της διχως να λαθεψει εκατοστο.
Η Αματζεν εγειρε κι επεσε προς τα πισω απο την ορμη του χτυπηματος. Δεν προλαβε ποτε να δει μια μικρη, κοκκινη κηλιδα στο υψος της καρδιας που μεγαλωνε σιγα σιγα ποτιζοντας το καταλευκο φορεμα της.



                                                                      ΤΕΛΟΣ  












Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου