ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 95
Το 'Αστρα Γουαλι' ηταν ηδη γεματο αρκετη ωρα πριν την εναρξη της συναυλιας μα ο κοσμος εξακολουθουσε να προσερχεται. Η Ευα Φιντσερ και η Σαρλοτ Λιουμετ γνωριζαν τι θα συνεβαινε και ειχαν προνοησει φροντιζοντας να προσλαβουν εκτακτο προσωπικο για το συγκεκριμενο βραδυ. Τα παντα ηταν ετοιμα κι ο κοσμος αδημονουσε για την εμφανιση της Αμπερ Λουκας και της μπαντας της. Ο ξενος με τον Κερτ ειχαν εντοπισει ενα καλο σημειο στην ακρη του μπαρ και το ειχαν καταλαβει. Ο Κερτ ηταν ενθουσιασμενος, παρατηρουσε και την τελευταια λεπτομερεια που υπηρχε στο μπαρ ενω ηδη καποια απ' αυτα που ειχε δει τα ειχε κλειδωσει στο μυαλο του σαν μια μελλοντικη χρηση και στο Electric Chair. Απο την αλλη ο ξενος αδιαφορουσε για ολα αυτα, το μονο του μελημα ηταν το αντικειμενο που εφερε στον κορφο του και η πιθανοτητα ενεργοποιησης του. Αν ειχε δικιο σ' ενα πραγμα ο Κερτ ηταν πως εκει ειχε πολλες περισσοτερες δυνατοτητες να ρωτησει και να μαθει για το ατομο που εψαχνε.
Με το προσχημα της παραγγελιας πλησιασε το μπαρ και την Ευα Φιντσερ.
===============================
Ο Γκρειαμ Χιλ τα βαριοταν ολα αυτα. Δεν ειχε θεμα με το να παρακολουθησει την συναυλια, ομως ηταν ο σεριφης του Φορτ Σεβερν και ηταν υποχρεωμενος να προσεχει και το υπολοιπο κομματι της πολης που για δικους του λογους δεν θα βρισκονταν εκεινο το βραδυ στο μπαρ.
Φασαριες δεν φοβοταν πως θα συμβουν στο 'Αστρα Γουαλι' αλλα επρεπε, εστω και για τυπικους λογους, να υπαρχει ενας εκπροσωπος του νομου που θα φροντιζε για την ομαλη διεξαγωγη της συναυλιας. Ειχε αναθεσει αυτο το καθηκον στην Λεισι Ντε Παλμα που αν δεν ηταν υποχρεωμενη να κρατησει τα προσχηματα θα πεταγε την σκουφια της στον αερα απο την χαρα της. Ο Γκρειαμ το ηξερε αλλα δεν υπηρχε λογος να το μαθει και η Λεισι.
Σταματησε για λιγο στο απεναντι πεζοδρομιο απο το μπαρ και κοιταξε τον κοσμο που εμπαινε βιαστικα μεσα. Αν υπηρχε κατι που ζηλευε ηταν η θερμοκρασια που θα ειχε ηδη αναπτυχθει στο εσωτερικο του 'Αστρα Γουαλι' ενω αυτος θα σπαταλουσε το χρονο του σε περιπολια μεσα στο τσουχτερο κρυο. Εβαλε μπροστα κι απομακρυνθηκε αθορυβα.
==========================
Δεν ηταν η Αμπερ Λουκας ο λογος για τον οποιον καποιοι ειχαν αποφασισει να ξοδεψουν το βραδυ τους στο 'Αστρα Γουαλι'. Τουλαχιστον για την Σιντυ Σπιλμπεργκ η συναυλια αυτη καθ' αυτη ηταν αδιαφορη. Ομως, οπως και το υπολοιπο Φορτ Σεβερν, ετσι κι αυτη ειχε πληροφορηθει για την αφιξη των δυο ξενων κι αυτο ηταν αρκετο για να εξαναγκασει τα γραναζια του μυαλου της να μπουν σε διαφορετικο τροπο σκεψης. Για οποιο λογο και να ειχαν εμφανιστει σ' αυτην την ξεχασμενη απο θεους κι ανθρωπους πολη καποια στιγμη θα επεστρεφαν απο κει που ειχαν ερθει. Και η Σιντυ ηταν αποφασισμενη, αν μη τι αλλο, να δοκιμασει την τυχη της εκεινο το βραδυ. Ισως να την επαιρναν μαζι τους οταν εφευγαν δινοντας της μια ευκαιρια να δοκιμασει την τυχη της στην μεγαλη πολη. Ισως χρειαζοταν προσωπικο, υπαλληλο σε καποια απο τις επιχειρησεις που θεωρητικα ειχαν. Γιατι να μην ηταν αυτη ? Το μονο που ηθελε ηταν μια ευκαιρια και αποψε θα ειχε την δυνατοτητα να διαπιστωσει αν αυτη η ευκαιρια μπορουσε να υλοποιηθει σε κατι πιο χειροπιαστο.
=============================
Για τον Γκαβιν Χωκς και την Μελισα Μποιλ τα πραγματα ηταν αρκετα πιο απλα. Απο την στιγμη που οι δυο διακεκριμενοι πελατες τους θα βρισκονταν στην συναυλια δεν υπηρχε λογος να μην παρευρεθουν και οι ιδιοι. Οι δυο αλλοι ενοικοι που προυπηρχαν, ενας μηχανικος που δουλευε για το παραρτημα μιας πολυεθνικης στον τομεα των εξορυξεων, θα περνουσε το βραδυ του στο εργοταξιο λογω καποιος βλαβης που επρεπε να επιδιορθωθει αμεσα και θα επεστρεφε στο ξενοδοχειο τις πρωτες πρωινες ωρες ενω ο αλλος, ενας πλασιε ειδων υγιεινης που ειχε εμφανιστει νωρις το απογευμα, εξαντλημενος απο το πολυωρο οδικο του ταξιδι, τους ειχε ενημερωσει πως δεν χρειαζοταν τιποτα και θα επεφτε νωρις για υπνο ουτως ωστε να ηταν φρεσκος για την αναχωρηση του νωρις το πρωι. Με το βραδυ τους ελευθερο ο Γκαβιν και η Μελισα ειχαν την δυνατοτητα να παρακολουθησουν την συναυλια δεδομενου πως η προηγουμενη ειχε ακυρωθει αδοξα και ταυτοχρονα θα εκμεταλλευονταν το γεγονος για ν' αλλοιωναν, εστω και για λιγο, την ρουτινα της ζωης τους στο Φορτ Σεβερν.
============================
Το προβλημα του Μπρετ Ριτσι ηταν πολυπλοκο μονο στο μυαλο του γιατι αρνιοταν πεισματικα να δει την απλοικοτητα του και κατα συνεπεια και την λυση του. Απο τοτε που μοιραζοταν το κρεβατι της Σερυλ Λαντις, της δημαρχου, ειχε απεμπολησει καθε προσωπικη αποψη και πρωτοβουλια σχετικα μ' αυτο το θεμα. Αντι να ειναι ενα σημαινων προσωπο σ' αυτην την ιδιοτυπη σκακιερα ειχε αφησει ερμαιο τον εαυτο του να μετατραπει στον κοσμο της Σερυλ σ' ενα αβουλο πιονι. Αν εδεχομενως ηταν μια οποιαδηποτε αλλη στη θεση της ο Μπρετ ισως να μην αναγκαζοταν να δεχεται οδηγιες και κατευθυνσεις αλλα ειχε επιλεξει αυτοβουλα να δεσει τον χρονο του με μια γυναικα που η προσωπικη της προβολη, οι φιλοδοξιες της και τ' οραμα της επετρεπαν στον Μπρετ να υφισταται στα κλεφτα και μονιμα κινουμενο στο παρασκηνιο.
Οσες φορες ειχε αποφασισει πως αυτο δεν μπορουσε να συνεχιστει αλλες τοσες επιανε τον εαυτο του να μην μπορει ν' απομακρυνθει απο την Σερυλ. Ετσι και σημερα, θα ηταν δυο ξενοι που απλα θα συνυπηρχαν στον ιδιο χωρο διχως ν' ανταλλαξουν κουβεντα.
============================
Αν ρωταγε καποιος τον Νταρυλ Σκοτ αν υπηρχε οποιοσδηποτε στο Φορτ Σεβερν η στα περιχωρα που να επαιζε καλυτερη μουσικη απ' τον ιδιο θα σε κοιταζε για λιγο εντονα, θ' ανασηκωνε το αριστερο του φρυδι, σημαδι πως θα προσπαθουσε να καταλαβει αν μιλουσες σοβαρα η οχι και μετα θα ξεσπαγε σ' ενα βροντωδες γελιο. Αν ομως η ερωτηση τιθοταν διαφορετικα, δηλαδη ποιος ηταν ο πιο καταλληλος για να τραγουδησει τους σκοπους και τις μελωδιες του, ενα και μονο ονομα θ' ανεφερε και καμια συζητηση δεν θα σηκωνε επ' αυτου. Αμπερ Λουκας. Μουσικος ο ιδιος μπορουσε να διακρινει αυτο το κατι στην χροια της φωνης της κοπελας που σε οποιοδηποτε αλλο μερος του κοσμου θα εκανε αξιοζηλευτη καριερα αλλα ειχε καταδικαστει να ξεμεινει στο Φορτ Σεβερν. Ο Νταρυλ δεν παρεβλεπε τα προσωπικα ζητηματα που ταλανιζαν την Αμπερ μα μ' εναν αλλο ατζεντη απο τον Σαιμον Κρονενμπεργκ ηξερε πως αυτα τα προβληματα θα ηταν οριστικα κι αμετακλητα παρελθον. Τηρουμενων των αναλογιων αυτην τη συναυλια δεν θα την εχανε με τιποτα.
=============================
Ο Μιλτον Χιτσκοκ εξακολουθουσε να ισοροπει σε τεντωμενο σκοινι, ν' ακροβατει στην κοψη του ξυραφιου. Ηξερε πως δεν θα μπορουσε για πολυ ακομα να τα εχει ολα και πως καποια στιγμη θα ερχοταν το πληρωμα του χρονου που θα εχανε τα παντα μα ακομα κι αυτο δεν ηταν αρκετο για να τον ενεργοποιησει αμεσα. Ηταν ερωτευμενος με την Σιντυ Σπιλμπεργκ, δεν μπορουσε να φανταστει τον εαυτο του χωρις αυτην μα δεν μπορουσε να νοηθει πως το τιμημα για κατι τετοιο θα ηταν να εγκαταλειψει το Φορτ Σεβερν. Δεν ηταν κατι συγκλονιστικο το Φορτ Σεβερν μα ηταν ο τοπος του. Εκει ειχε μεγαλωσει, εκει φανταζοταν τον εαυτο του να γερνουσε στο πλαι της Σιντυ μα η κοπελα ειχε αλλες βλεψεις. Δεν ηθελε ν' αφησει τον τοπο του. Τιποτα εξεζητημενο δεν συνεβαινε ποτε εκει μα τιποτα εξεζητημενο δεν θελησε ποτε ο Μιλτον. Ο κομπος ειχε φτασει πια στο χτενι, η Σιντυ ειχε διακοψει μαζι του και ο Μιλτον επρεπε πια να κανει κατι. Ισως του δινοταν η ευκαιρια στην σημερινη συναυλια να εκανε μια κουβεντα ακομα με την Σιντυ μηπως και καταφερνε κατι. Δεν το πιστευε μα θα το προσπαθουσε.
================================
Η κληρονομια του πατερα της ηταν ευχη και καταρα ταυτοχρονα για την Λεσλι Προγιας. Ολη της την ζωη την ειχε περασει μεσα στ' αυτοκινητα κανοντας της ειδικη στο θεμα και για την ιδια ηταν απολυτα φυσιολογικο να συνεχισει να δουλευει το συνεργειο του πατερα της. Δεν υπηρχε προβλημα που δεν μπορουσε να εντοπισει, δεν υπηρχε ζημια που να μην μπορουσε να επιδιορθωσει. Χωμενη ολη μερα κατω απο καπω, με τα ρουχα της να εχουν ποτισει απο τα γρασα και τα λαδια και το κορμι της σπαρμενο απο απειρα, μικρα σημαδακια καθε φορα που χτυπουσε καπου ειχε περιορισει στο ελαχιστο τις μικροαπολαυσεις της ζωης. Οχι πως την ενδιεφεραν κιολας, το να νεκρανασταινει αψυχα οχηματα της εδινε την μεγαλυτερη απολαυση απ' ολες. Ομως φροντιζε να εκμεταλλευεται καθε ευκαιρια που της παρουσιαζοταν και δεν ηταν υποχρεωμενη να φοραει την βρωμικη φορμα της δουλειας αλλα καποιο απο τα ρουχα της που αραχνιαζαν συνηθως στις ντουλαπες της. Σημερα ηταν μια τετοια ευκαιρια και οσοι περιμεναν να την δουν οπως την ηξεραν ειχαν κανει ηδη το πρωτο και μεγαλυτερο λαθος τους.
==========================
Οι καλυτερες στιγμες στην ζωη της Αμπερ Λουκας ηταν οταν μπορουσε να συνδυασει τις δυο μεγαλυτερες αδυναμιες της, παθη για την ακριβεια, το αλκοολ και το τραγουδι. Κι αυτο μπορουσε να συμβει μονο μ' ενα τροπο, οταν βρισκοταν στην σκηνη οπως θα εκανε σε λιγο.
Της ηταν αρκετο πως μπορουσε να τραγουδησει προσπερνωντας παντα τα οποια σχολια γινονταν για την φωνη της, πραγμα εντελως παραδοξο αφου ολοι ειχαν να κανουν μονο θετικα σχολια. Δεν την ενδιεφερε καθολου η γνωμη των αλλων. Γι αυτην ηταν αρκετο ενα μπουκαλι ουισκι κι ενα μικροφωνο. Το αισθημα που βιωνε ηταν αυτο της καθαρσης, σαν να κυλουσε απο πανω της τρεχουμενο νερο που επλενε τα παντα απο το κορμι της. Αδιαφορουσε για τις συμβουλες και τις νουθεσιες του Σαιμον Κρονενμπεργκ που της απεδεικνυε ποικιλοτροπως πως ειχε μονο να κερδισει ακουγοντας τον και μαλιστα παρα πολλα. Το μονο που ηθελε ηταν ενα μπουκαλι κι ενα μικροφωνο και σημερα στο 'Αστρα Γουαλι' θα ειχε την ευκαιρια να τα εχει. Οσο για την υπολοιπη μπαντα, ποια υπολοιπη μπαντα ?
============================
Η Σαρλοτ Λιουμετ ανταλλαξε ενα βλεμμα με την Ευα και το συγκρατημενο, αισιοδοξο χαμογελο της καλυφθηκε και χαθηκε μεσα στον πυκνο καπνο που ειχε σχηματιστει μεσα στο μπαρ.
Το βραδυ θα κυλουσε τελεια, τα παντα συνηγορουσαν σε κατι τετοιο. Ο κοσμος ειχε γεμισει ασφυκτικα το μαγαζι παραγγελνοντας ξανα και ξανα, η Αμπερ Λουκας ηταν ηδη εκει, απολυτα νηφαλια ετοιμη να ξεκινησει και το 'Αστρα Γουαλι' την επομενη θα βρισκοταν σαν ρεπορταζ σ' ενα σωρο ντοπια εντυπα και μουσικα περιοδικα χαρη στο αποψινο γεγονος. Για πολλους αυτο ισως και να μην σημαινε κατι, για την Σαρλοτ ηταν η επιβεβαιωση της σωστης κι επαγγελματικης δουλειας που εκαναν μαζι με την Ευα κι αυτο της ηταν υπεραρκετο.
Ενα μικρο διαολακι μεσα της αναμοχλευσε το κυμα ευφοριας που την διακατειχε βλεποντας εναν αγνωστο να πλησιαζει την Ευα και να της πιανει κουβεντα. Αυτο που καθε αλλη φορα θα ηταν απλα κατι συνηθισμενο κι αδιαφορο τωρα της δημιουργουσε ενα αισθημα δυσφοριας.
Αυτος ο ανθρωπος θ' αλλαζε τα δεδομενα ετσι οπως τα γνωριζε η Σαρλοτ Λιουμετ.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 95
Το 'Αστρα Γουαλι' ηταν ηδη γεματο αρκετη ωρα πριν την εναρξη της συναυλιας μα ο κοσμος εξακολουθουσε να προσερχεται. Η Ευα Φιντσερ και η Σαρλοτ Λιουμετ γνωριζαν τι θα συνεβαινε και ειχαν προνοησει φροντιζοντας να προσλαβουν εκτακτο προσωπικο για το συγκεκριμενο βραδυ. Τα παντα ηταν ετοιμα κι ο κοσμος αδημονουσε για την εμφανιση της Αμπερ Λουκας και της μπαντας της. Ο ξενος με τον Κερτ ειχαν εντοπισει ενα καλο σημειο στην ακρη του μπαρ και το ειχαν καταλαβει. Ο Κερτ ηταν ενθουσιασμενος, παρατηρουσε και την τελευταια λεπτομερεια που υπηρχε στο μπαρ ενω ηδη καποια απ' αυτα που ειχε δει τα ειχε κλειδωσει στο μυαλο του σαν μια μελλοντικη χρηση και στο Electric Chair. Απο την αλλη ο ξενος αδιαφορουσε για ολα αυτα, το μονο του μελημα ηταν το αντικειμενο που εφερε στον κορφο του και η πιθανοτητα ενεργοποιησης του. Αν ειχε δικιο σ' ενα πραγμα ο Κερτ ηταν πως εκει ειχε πολλες περισσοτερες δυνατοτητες να ρωτησει και να μαθει για το ατομο που εψαχνε.
Με το προσχημα της παραγγελιας πλησιασε το μπαρ και την Ευα Φιντσερ.
===============================
Ο Γκρειαμ Χιλ τα βαριοταν ολα αυτα. Δεν ειχε θεμα με το να παρακολουθησει την συναυλια, ομως ηταν ο σεριφης του Φορτ Σεβερν και ηταν υποχρεωμενος να προσεχει και το υπολοιπο κομματι της πολης που για δικους του λογους δεν θα βρισκονταν εκεινο το βραδυ στο μπαρ.
Φασαριες δεν φοβοταν πως θα συμβουν στο 'Αστρα Γουαλι' αλλα επρεπε, εστω και για τυπικους λογους, να υπαρχει ενας εκπροσωπος του νομου που θα φροντιζε για την ομαλη διεξαγωγη της συναυλιας. Ειχε αναθεσει αυτο το καθηκον στην Λεισι Ντε Παλμα που αν δεν ηταν υποχρεωμενη να κρατησει τα προσχηματα θα πεταγε την σκουφια της στον αερα απο την χαρα της. Ο Γκρειαμ το ηξερε αλλα δεν υπηρχε λογος να το μαθει και η Λεισι.
Σταματησε για λιγο στο απεναντι πεζοδρομιο απο το μπαρ και κοιταξε τον κοσμο που εμπαινε βιαστικα μεσα. Αν υπηρχε κατι που ζηλευε ηταν η θερμοκρασια που θα ειχε ηδη αναπτυχθει στο εσωτερικο του 'Αστρα Γουαλι' ενω αυτος θα σπαταλουσε το χρονο του σε περιπολια μεσα στο τσουχτερο κρυο. Εβαλε μπροστα κι απομακρυνθηκε αθορυβα.
==========================
Δεν ηταν η Αμπερ Λουκας ο λογος για τον οποιον καποιοι ειχαν αποφασισει να ξοδεψουν το βραδυ τους στο 'Αστρα Γουαλι'. Τουλαχιστον για την Σιντυ Σπιλμπεργκ η συναυλια αυτη καθ' αυτη ηταν αδιαφορη. Ομως, οπως και το υπολοιπο Φορτ Σεβερν, ετσι κι αυτη ειχε πληροφορηθει για την αφιξη των δυο ξενων κι αυτο ηταν αρκετο για να εξαναγκασει τα γραναζια του μυαλου της να μπουν σε διαφορετικο τροπο σκεψης. Για οποιο λογο και να ειχαν εμφανιστει σ' αυτην την ξεχασμενη απο θεους κι ανθρωπους πολη καποια στιγμη θα επεστρεφαν απο κει που ειχαν ερθει. Και η Σιντυ ηταν αποφασισμενη, αν μη τι αλλο, να δοκιμασει την τυχη της εκεινο το βραδυ. Ισως να την επαιρναν μαζι τους οταν εφευγαν δινοντας της μια ευκαιρια να δοκιμασει την τυχη της στην μεγαλη πολη. Ισως χρειαζοταν προσωπικο, υπαλληλο σε καποια απο τις επιχειρησεις που θεωρητικα ειχαν. Γιατι να μην ηταν αυτη ? Το μονο που ηθελε ηταν μια ευκαιρια και αποψε θα ειχε την δυνατοτητα να διαπιστωσει αν αυτη η ευκαιρια μπορουσε να υλοποιηθει σε κατι πιο χειροπιαστο.
=============================
Για τον Γκαβιν Χωκς και την Μελισα Μποιλ τα πραγματα ηταν αρκετα πιο απλα. Απο την στιγμη που οι δυο διακεκριμενοι πελατες τους θα βρισκονταν στην συναυλια δεν υπηρχε λογος να μην παρευρεθουν και οι ιδιοι. Οι δυο αλλοι ενοικοι που προυπηρχαν, ενας μηχανικος που δουλευε για το παραρτημα μιας πολυεθνικης στον τομεα των εξορυξεων, θα περνουσε το βραδυ του στο εργοταξιο λογω καποιος βλαβης που επρεπε να επιδιορθωθει αμεσα και θα επεστρεφε στο ξενοδοχειο τις πρωτες πρωινες ωρες ενω ο αλλος, ενας πλασιε ειδων υγιεινης που ειχε εμφανιστει νωρις το απογευμα, εξαντλημενος απο το πολυωρο οδικο του ταξιδι, τους ειχε ενημερωσει πως δεν χρειαζοταν τιποτα και θα επεφτε νωρις για υπνο ουτως ωστε να ηταν φρεσκος για την αναχωρηση του νωρις το πρωι. Με το βραδυ τους ελευθερο ο Γκαβιν και η Μελισα ειχαν την δυνατοτητα να παρακολουθησουν την συναυλια δεδομενου πως η προηγουμενη ειχε ακυρωθει αδοξα και ταυτοχρονα θα εκμεταλλευονταν το γεγονος για ν' αλλοιωναν, εστω και για λιγο, την ρουτινα της ζωης τους στο Φορτ Σεβερν.
============================
Το προβλημα του Μπρετ Ριτσι ηταν πολυπλοκο μονο στο μυαλο του γιατι αρνιοταν πεισματικα να δει την απλοικοτητα του και κατα συνεπεια και την λυση του. Απο τοτε που μοιραζοταν το κρεβατι της Σερυλ Λαντις, της δημαρχου, ειχε απεμπολησει καθε προσωπικη αποψη και πρωτοβουλια σχετικα μ' αυτο το θεμα. Αντι να ειναι ενα σημαινων προσωπο σ' αυτην την ιδιοτυπη σκακιερα ειχε αφησει ερμαιο τον εαυτο του να μετατραπει στον κοσμο της Σερυλ σ' ενα αβουλο πιονι. Αν εδεχομενως ηταν μια οποιαδηποτε αλλη στη θεση της ο Μπρετ ισως να μην αναγκαζοταν να δεχεται οδηγιες και κατευθυνσεις αλλα ειχε επιλεξει αυτοβουλα να δεσει τον χρονο του με μια γυναικα που η προσωπικη της προβολη, οι φιλοδοξιες της και τ' οραμα της επετρεπαν στον Μπρετ να υφισταται στα κλεφτα και μονιμα κινουμενο στο παρασκηνιο.
Οσες φορες ειχε αποφασισει πως αυτο δεν μπορουσε να συνεχιστει αλλες τοσες επιανε τον εαυτο του να μην μπορει ν' απομακρυνθει απο την Σερυλ. Ετσι και σημερα, θα ηταν δυο ξενοι που απλα θα συνυπηρχαν στον ιδιο χωρο διχως ν' ανταλλαξουν κουβεντα.
============================
Αν ρωταγε καποιος τον Νταρυλ Σκοτ αν υπηρχε οποιοσδηποτε στο Φορτ Σεβερν η στα περιχωρα που να επαιζε καλυτερη μουσικη απ' τον ιδιο θα σε κοιταζε για λιγο εντονα, θ' ανασηκωνε το αριστερο του φρυδι, σημαδι πως θα προσπαθουσε να καταλαβει αν μιλουσες σοβαρα η οχι και μετα θα ξεσπαγε σ' ενα βροντωδες γελιο. Αν ομως η ερωτηση τιθοταν διαφορετικα, δηλαδη ποιος ηταν ο πιο καταλληλος για να τραγουδησει τους σκοπους και τις μελωδιες του, ενα και μονο ονομα θ' ανεφερε και καμια συζητηση δεν θα σηκωνε επ' αυτου. Αμπερ Λουκας. Μουσικος ο ιδιος μπορουσε να διακρινει αυτο το κατι στην χροια της φωνης της κοπελας που σε οποιοδηποτε αλλο μερος του κοσμου θα εκανε αξιοζηλευτη καριερα αλλα ειχε καταδικαστει να ξεμεινει στο Φορτ Σεβερν. Ο Νταρυλ δεν παρεβλεπε τα προσωπικα ζητηματα που ταλανιζαν την Αμπερ μα μ' εναν αλλο ατζεντη απο τον Σαιμον Κρονενμπεργκ ηξερε πως αυτα τα προβληματα θα ηταν οριστικα κι αμετακλητα παρελθον. Τηρουμενων των αναλογιων αυτην τη συναυλια δεν θα την εχανε με τιποτα.
=============================
Ο Μιλτον Χιτσκοκ εξακολουθουσε να ισοροπει σε τεντωμενο σκοινι, ν' ακροβατει στην κοψη του ξυραφιου. Ηξερε πως δεν θα μπορουσε για πολυ ακομα να τα εχει ολα και πως καποια στιγμη θα ερχοταν το πληρωμα του χρονου που θα εχανε τα παντα μα ακομα κι αυτο δεν ηταν αρκετο για να τον ενεργοποιησει αμεσα. Ηταν ερωτευμενος με την Σιντυ Σπιλμπεργκ, δεν μπορουσε να φανταστει τον εαυτο του χωρις αυτην μα δεν μπορουσε να νοηθει πως το τιμημα για κατι τετοιο θα ηταν να εγκαταλειψει το Φορτ Σεβερν. Δεν ηταν κατι συγκλονιστικο το Φορτ Σεβερν μα ηταν ο τοπος του. Εκει ειχε μεγαλωσει, εκει φανταζοταν τον εαυτο του να γερνουσε στο πλαι της Σιντυ μα η κοπελα ειχε αλλες βλεψεις. Δεν ηθελε ν' αφησει τον τοπο του. Τιποτα εξεζητημενο δεν συνεβαινε ποτε εκει μα τιποτα εξεζητημενο δεν θελησε ποτε ο Μιλτον. Ο κομπος ειχε φτασει πια στο χτενι, η Σιντυ ειχε διακοψει μαζι του και ο Μιλτον επρεπε πια να κανει κατι. Ισως του δινοταν η ευκαιρια στην σημερινη συναυλια να εκανε μια κουβεντα ακομα με την Σιντυ μηπως και καταφερνε κατι. Δεν το πιστευε μα θα το προσπαθουσε.
================================
Η κληρονομια του πατερα της ηταν ευχη και καταρα ταυτοχρονα για την Λεσλι Προγιας. Ολη της την ζωη την ειχε περασει μεσα στ' αυτοκινητα κανοντας της ειδικη στο θεμα και για την ιδια ηταν απολυτα φυσιολογικο να συνεχισει να δουλευει το συνεργειο του πατερα της. Δεν υπηρχε προβλημα που δεν μπορουσε να εντοπισει, δεν υπηρχε ζημια που να μην μπορουσε να επιδιορθωσει. Χωμενη ολη μερα κατω απο καπω, με τα ρουχα της να εχουν ποτισει απο τα γρασα και τα λαδια και το κορμι της σπαρμενο απο απειρα, μικρα σημαδακια καθε φορα που χτυπουσε καπου ειχε περιορισει στο ελαχιστο τις μικροαπολαυσεις της ζωης. Οχι πως την ενδιεφεραν κιολας, το να νεκρανασταινει αψυχα οχηματα της εδινε την μεγαλυτερη απολαυση απ' ολες. Ομως φροντιζε να εκμεταλλευεται καθε ευκαιρια που της παρουσιαζοταν και δεν ηταν υποχρεωμενη να φοραει την βρωμικη φορμα της δουλειας αλλα καποιο απο τα ρουχα της που αραχνιαζαν συνηθως στις ντουλαπες της. Σημερα ηταν μια τετοια ευκαιρια και οσοι περιμεναν να την δουν οπως την ηξεραν ειχαν κανει ηδη το πρωτο και μεγαλυτερο λαθος τους.
==========================
Οι καλυτερες στιγμες στην ζωη της Αμπερ Λουκας ηταν οταν μπορουσε να συνδυασει τις δυο μεγαλυτερες αδυναμιες της, παθη για την ακριβεια, το αλκοολ και το τραγουδι. Κι αυτο μπορουσε να συμβει μονο μ' ενα τροπο, οταν βρισκοταν στην σκηνη οπως θα εκανε σε λιγο.
Της ηταν αρκετο πως μπορουσε να τραγουδησει προσπερνωντας παντα τα οποια σχολια γινονταν για την φωνη της, πραγμα εντελως παραδοξο αφου ολοι ειχαν να κανουν μονο θετικα σχολια. Δεν την ενδιεφερε καθολου η γνωμη των αλλων. Γι αυτην ηταν αρκετο ενα μπουκαλι ουισκι κι ενα μικροφωνο. Το αισθημα που βιωνε ηταν αυτο της καθαρσης, σαν να κυλουσε απο πανω της τρεχουμενο νερο που επλενε τα παντα απο το κορμι της. Αδιαφορουσε για τις συμβουλες και τις νουθεσιες του Σαιμον Κρονενμπεργκ που της απεδεικνυε ποικιλοτροπως πως ειχε μονο να κερδισει ακουγοντας τον και μαλιστα παρα πολλα. Το μονο που ηθελε ηταν ενα μπουκαλι κι ενα μικροφωνο και σημερα στο 'Αστρα Γουαλι' θα ειχε την ευκαιρια να τα εχει. Οσο για την υπολοιπη μπαντα, ποια υπολοιπη μπαντα ?
============================
Η Σαρλοτ Λιουμετ ανταλλαξε ενα βλεμμα με την Ευα και το συγκρατημενο, αισιοδοξο χαμογελο της καλυφθηκε και χαθηκε μεσα στον πυκνο καπνο που ειχε σχηματιστει μεσα στο μπαρ.
Το βραδυ θα κυλουσε τελεια, τα παντα συνηγορουσαν σε κατι τετοιο. Ο κοσμος ειχε γεμισει ασφυκτικα το μαγαζι παραγγελνοντας ξανα και ξανα, η Αμπερ Λουκας ηταν ηδη εκει, απολυτα νηφαλια ετοιμη να ξεκινησει και το 'Αστρα Γουαλι' την επομενη θα βρισκοταν σαν ρεπορταζ σ' ενα σωρο ντοπια εντυπα και μουσικα περιοδικα χαρη στο αποψινο γεγονος. Για πολλους αυτο ισως και να μην σημαινε κατι, για την Σαρλοτ ηταν η επιβεβαιωση της σωστης κι επαγγελματικης δουλειας που εκαναν μαζι με την Ευα κι αυτο της ηταν υπεραρκετο.
Ενα μικρο διαολακι μεσα της αναμοχλευσε το κυμα ευφοριας που την διακατειχε βλεποντας εναν αγνωστο να πλησιαζει την Ευα και να της πιανει κουβεντα. Αυτο που καθε αλλη φορα θα ηταν απλα κατι συνηθισμενο κι αδιαφορο τωρα της δημιουργουσε ενα αισθημα δυσφοριας.
Αυτος ο ανθρωπος θ' αλλαζε τα δεδομενα ετσι οπως τα γνωριζε η Σαρλοτ Λιουμετ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου