ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 96
Η Ευα Φιντσερ προσποιηθηκε αρχικα πως δεν ειχε ακουσει καλα μεσα στην οχλαγωγια που επικρατουσε. Μετα χρησιμοποιησε σαν δικαιολογια τον φορτο εργασιας για να μην απαντησει αμεσα στην ευθεια ερωτηση που της ειχε απευθυνει ο αγνωστος. Ετσι κατορθωσε να κερδισει μερικα πολυτιμα δευτερολεπτα που της επετρεψαν να ζυγισει την απαντηση της.
-'Δεν ξερω για ποιο πραγμα μου λες' αποκριθηκε ενω ταυτοχρονα προσπαθουσε να εξυπηρετησει τον κοσμο που στριμωγνοταν μπροστα στο μπαρ της 'δεν μου θυμιζει κατι'.
Ο ξενος αναρωτηθηκε για ποιον λογο η ιδιοκτητρια του μπαρ του απεκρυπτε την αληθεια μα ηταν γραφτο να μην προλαβει να κατασταλαξει καπου.
-'Ισως η Σαρλοτ, η συνεταιρος μου, ξερει κατι γι αυτο που μου λες' ειπε η Ευα 'μα δεν την βλεπω καπου αυτην τη στιγμη' συμπληρωσε.
Ο ξενος καταλαβε πως η γυναικα προσπαθουσε να κερδισει χρονο κι επελεξε να το σεβαστει. Ετσι κι αλλιως ηταν πια ζητημα χρονου να μαθαινε αυτο που ηθελε.
============================
-'Γινεται συχνα αυτο εδω' ? ρωτησε ο Κερτ την Σαρλοτ ενω παραλληλα επαιρνε το ποτηρι του με το ουισκι που ειχε ετοιμασει η κοπελα αδειαζοντας το με την πρωτη.
-'Μονο οταν τραγουδαει η Αμπερ' απαντησε η Σαρλοτ ενω κοιταξε με νοημα το αδειο ποτηρι. Ο Κερτ συγκατενευσε σιωπηλα και δευτερολεπτα μετα το ποτηρι ηταν παλι μπροστα του γεματο. Επανελαβε το ιδιο ακριβως και ξαναζητησε με το βλεμμα επαναληψη.
-'Τοσο καλη ειναι λοιπον' ? ρωτησε την στιγμη που η Σαρλοτ γεμιζε και παλι το ποτηρι του.
-'Θα εχεις την δυνατοτητα να το διαπιστωσεις μονος σου' απαντησε αναρωτουμενη για την μοιρα του τριτου κατα σειρα ποτου που σερβιριζε στο ιδιο ατομο.
-'Α, γι αυτο να εισαι σιγουρη' απαντησε ο Κερτ διχως καν ν' αγγιξει το ποτηρι του.
-'Πρωτη φορα στο Φορτ Σεβερν' ? ρωτησε η Σαρλοτ.
-'Ειναι τοσο πολυ εμφανες' ? εκανε δηθεν απογοητευμενος ο Κερτ.
-'Δεν προσπαθησες και πολυ να το αποκρυψεις' απαντησε η Σαρλοτ.
===========================
Ο Κερτ ηπιε το ουσκι του και ζητησε ακομα ενα. Η Σαρλοτ το ειχε ηδη ετοιμο.
-'Εχω μια απορια, αναρωτιεμαι αν μπορεις να μου την λυσεις' ειπε.
Η Σαρλοτ κουνησε καταφατικα το κεφαλι της.
-'Πως λεγεται η μπαντα που θα παιξει αποψε ' ?
-'Στιλινανγκερ' απαντησε η Σαρλοτ. 'Αυτο ηταν' ?
-'Στιλινανγκερ' εκανε προβληματισμενος ο Κερτ. 'Δηλαδη' ?
-'Δεν σε καταλαβαινω' απαντησε η Σαρλοτ. 'Που ειναι το προβλημα' ?
-'Τι σημαινει το ονομα της μπαντας' ? ρωτησε ο Κερτ. 'Ακομα Θυμωμενος, Κλεβοντας Θυμο, Ατσαλι Στον Θυμο, Παυση Στο Θυμο, τι ακριβως σημαινει ? Υπαρχουν ενα σωρο συνδυασμοι, πανω απο πεντε μ' εξι ερμηνειες. Πως γραφεται το ονομα για να καταλαβω' ?
Η Σαρλοτ τον κοιταξε αποσβολωμενη σαν να ειχε ακουσει το πιο απιθανο πραγμα στην ζωη της.
-'Δεν εχω την παραμικρη ιδεα' απαντησε κοιτωντας με απορια τον Κερτ.
==============================
-'Αυτο πια' εκανε ο Κερτ 'μου συμβαινει πρωτη φορα στη ζωη μου. Ειναι δυνατον να μην ξερεις πως γραφεται το ονομα του συγκροτηματος' ?
-'Δεν υπηρξε ποτε λογος να το δουμε καπου γραμμενο' επεμεινε με μια αφελεια η Σαρλοτ. 'Ολοι εδω ξερουμε πως η μπαντα λεγεται Στιλινανγκερ, ποιος ο λογος να εχει υπαρξει καπου γραπτως ? Οποτε ειναι να παιξουν ζωντανα το μαθαινουμε ολοι απο στομα σε στομα, δεν χρειαζεται να τυπωσουν αφισες, δεν συντρεχει λογος να το γραψουν τα περιοδικα, δεν εχουν κυκλοφορησει κατι σε δισκο για να το δουμε, δεν ζητησαμε ποτε αυτογραφα. Ο καθενας δινει την δικη του ερμηνεια αν και σε μας αρκει πως ειναι η Αμπερ Λουκας με την μπαντα της'.
Περασαν λιγα δευτερολεπτα μεχρι ο Κερτ να κατανοησει τι ακριβως ειχε ακουσει. Ηταν η πρωτη φορα που συναντουσε κατι τετοιο και παραδοξως, οσο εκκεντρικο και περιεργο κι αν φανταζε του αρεσε σε βαθμο απελπισιας. Μια μπαντα που ο καθενας μετεφραζε κατα το δοκουν πρεπει να ηταν παγκοσμιο φαινομενο και συνεβαινε εδω, στην ακρη του κοσμου.
============================
-'Με συγχωρεις μα εχω δουλεια' ειπε η Σαρλοτ βλεποντας την Ευα να της κανει νοημα.
-'Εμενα με συγχωρεις που σε απασχολησα τοση ωρα' εκανε ο Κερτ. 'Ασε το μπουκαλι πριν φυγεις' συμπληρωσε 'ειμαι σιγουρος πως θα το χρειαστω'.
Η Σιντυ Σπιλμπεργκ δεν αφηνε απο τα ματια της τον Κερτ Κοπολα. Περιμενε υπομονετικα την στιγμη που θα βρισκοταν μονος του για να τον πλησιασει. Τον εβλεπε που συνομιλουσε καμποση ωρα με την Σαρλοτ Λιουμετ μα ηξερε πως αυτο δεν θα κρατουσε πολυ. Επρεπε να ειναι ετοιμη να κανει την κινηση της. Δεν ειχε τιποτα να χασει, τουναντιον μπορει να εβγαινε πολλαπλα ωφελημενη. Αρκει ν' απομακρυνονταν η Σαρλοτ. Δεν ειχε ιδεα ουτε τι θα ελεγε, ουτε πως θα το ελεγε, το μονο που ηξερε ηταν πως ειχε μια και μοναδικη ευκαιρια και δεν θα την αφηνε να παει χαμενη. Η στιγμη της ηρθε οταν η Σαρλοτ αφησε τον ξενο για να παει στην Ευα.
Προσπαθησε να εκμεταλλευτει τα λιγα βηματα που τους χωριζαν για να σκεφτει κατι εντυπωσιακο να πει. Οσο και να δοκιμασε τιποτα εντυπωσιακο δεν της ηρθε στη σκεψη.
===============================
Η Σερυλ Λαντις πλησιασε το πηγαδακι που ειχαν σχηματισει η Λεισι Ντε Παλμα, η Κολιν Γουαιλντερ και η Λεσλι Προγιας και χωθηκε αναμεσα τους. Αυτη ηταν η πλεον καταλληλη στιγμη να τους μετεφερει οτι ειχε σχεδιασει δεδομενου πως η συναυλια δεν ειχε ξεκινησει ακομα και μπορουσαν ν' ακουγονται μεταξυ τους. Οσο πιο περιληπτικα μπορουσε τους εξηγησε σε ποια σημεια θα χρειαζοταν την βοηθεια τους παντα σε σχεση με τους δυο νεοφερμενους.
Κατορθωσε ν' αποσπασει την συγκαταβαση τους σχεδον στα παντα. Η Λεισι θα φροντιζε να εχουν την επιεικια του νομου σε μικροπαραβασεις και ψιλοπαραπτωματα, η Κολιν δεν θα τους χρεωνε τιποτα παρα θα κραταγε τους λογαριασμους για να πληρωθει απο το δημαρχειο και το ιδιο ακριβως θα εκανε και η Λεσλι απο την στιγμη που ειχαν αφησει το αυτοκινητο τους στο γκαραζ της. Στηριζοταν πανω τους οπως θα στηριζοταν αργοτερα καποια στιγμη οταν θα ερχοταν η στιγμη των εκλογων μα και αυτη με την σειρα της θα φροντιζε για τις οποιες εξυπηρετησεις θα χρειαζοντουσαν κατα καιρους.
============================
Για τον Μπρετ Ριτσι και τον Μιλτον Χιτσκοκ ηταν ενα βραδυ με τριπλο οφελος. Κατ' αρχας βοηθουσαν τον Σαιμον Κρονενμπεργκ με το στησιμο της σκηνης και ολα τα υπολοιπα διαδικαστικα που απαιτουνταν, πραγμα που σημαινε πως θα εβαζαν στην τσεπη τους ενα πλουσιο μεροκαματο. Συν τοις αλλοις απασχολουσαν το μυαλο τους με κατι εξω απο τους συνηθεις προβληματισμους τους, τα προσωπικα τους ναυαγια, ενω παραλληλα βρισκονταν στον ιδιο χωρο με τ' αντικειμενα του ποθου τους. Κι αν μεν για τον Μπρετ αυτο ηταν ενα βραδυ που η δημαρχος θ' αναλωνε σε δημοσιες σχεσεις για τον Μιλτον τα πραγματα ηταν εντελως διαφορετικα. Ειχε δει την κινηση της Σιντυ προς τον νεοφερμενο και ηξερε πολυ καλα τι σημαινε κατι τετοιο. Η αφηρημαδα του κοντεψε να κοστισει αφου ενα ατυχημα αποφευχθηκε την τελευταια στιγμη και μονο οι βρισιες και η οργη του Σαιμον τον επανεφερε στην πραγματικοτητα. Ενας Σαιμον που ηταν βουτηγμενος στο αγχος αφου γνωριζε πως απο το αποψινο βραδυ θα εξαρτιοταν κατα πολυ η απογειωση η η καταβαραθρωση του.
=============================
Αν υπηρχε αντιλαλος στο χωρο ο ξενος θα πιστευε πως δεν ειχε μιλησει ποτε με την Σαρλοτ, απλα το μερος επαναλαμβανε ακριβως οτι του ειχε πει η Ευα. Ηταν η στιγμη που σταθμιζε την επομενη κινηση του οταν ενοιωσε το χερι στον ωμο του. Ταυτοχρονα η ζωη που φανηκε ν' αποκτα ο κυβος εγινε τοσο εντονη που για μια στιγμη πιστεψε πως θα ξεκολλουσε απο τον κορφο του. Γυρισε αργα ενω οι παλμοι του ειχαν ανεβει κατακορυφα.
Ο ανθρωπος που στεκοταν απεναντι του του ηταν φυσιογνωμικα παντελως αγνωστος, ομως ηξερε πως ηταν αυτος για τον οποιο ειχε καταληξει στο Φορτ Σεβερν αφου ειχε κατορθωσει να σβησει μονοκοντυλια οτι υπηρχε μεχρι εκεινη τη στιγμη στη ζωη του.
Για λιγο εμειναν να κοιτιουνται ενω ουτε ψιθυρος δεν ειχε ακουστει εκατερωθεν. Σαν να παντα να ειχαν εξαφανιστει και να βρισκονταν καπου οι δυο τους, μονοι τους, συνεχισαν για μερικα δευτερολεπτα ν' ατενιζουν ο ενας τον αλλο. Πρωτος μιλησε ο πολυποθητος στοχος.
-'Εμενα ψαχνεις' ειπε διχως ν' αποτραβηξει το βλεμμα του απο τον ξενο.
===========================
-'Στριψε στον πρωτο παραδρομο που θα συναντησεις' ειπε ο Ντεξτερ στον Ρειμοντ.
Ο τελευταιος εκανε ακριβως αυτο που του ζητησε ο αδελφος του και πραγματι λιγα μετρα πιο πανω χωθηκε σ' εναν παραδρομο που λιγα λεπτα αργοτερα τους οδηγησε σε μια αγροικια.
-'Σβησε τα φωτα και σταματα' ειπε ο Ντεξτερ ενω τα ματια του προσπαθουσαν να διαπερασουν το πυκνο σκοταδι. 'Σπενς' εκανε απευθυνομενος στον αλλο αδελφο.
Ο Σπενς κουνησε το κεφαλι καταφατικα και βγηκε απο το φορτηγακι. Στο χλωμο φως του φεγγαριου μια στιγμιαια λαμψη φωτισε αχνα το μεταλλικο αντικειμενο που κρατουσε στο δεξι του χερι. Αθορυβα, σαν αιλουροειδες βαδισε προσεκτικα προς την αγροικια.
Ο Ρειμοντ και ο Ντεξτερ αναψαν τσιγαρο εχοντας τα ματια τους καρφωμενα στην σκοτεινη φιγουρα του Σπενς που εξαφανιστηκε μεσα στο σπιτι.
-'Ποσο απεχουμε ακομα' ? ρωτησε ο Ρειμοντ.
-'Γυρω στα ογδοντα μιλια' ηρθε η απαντηση του Ντεξτερ.
============================
Περιμεναν υπομονετικα μεχρι που τα σκοτεινα πεπλα της νυχτας τους επετρεψαν στιγμιαια να δουν την σιλουετα του Σπενσερ να στεκεται στο κεφαλοσκαλο. Οση ωρα ο Ρειμοντ φροντιζε να κρυψει το αυτοκινητο στο πισω μερος της αγροικιας ο Ντεξτερ ανεβαινε την ξυλινη σκαλα στο κεφαλοσκαλο της οποιας εξακολουθουσε να στεκεται ο Σπενς.
-'Ενας γερος αγροτης' ειπε χαμηλοφωνα ο Σπενς. 'Μονος του σ' ολο αυτο το σπιτι'.
-'Ολα ενταξει' ? ρωτησε ο Ντεξ.
Ο Σπενς του εδειξε την αστραφτερη λαμα απο το μαχαιρι που κρατουσε ακομα στο χερι του.
-'Ελα να σου δειξω το καινουργιο μας σπιτι' ειπε χαμογελωντας.
Τα δυο αδελφια μπηκαν μεσα ενω λιγα δευτερολεπτα αργοτερα ακολουθησε και ο τριτος αδελφος.
-'Και τωρα τι κανουμε' ? ρωτησε ο Ρειμοντ.
Ο Σπενσερ χαμογελασε και περασε την παλαμη του στην κοφτερη ακρη του μαχαιριου.
-'Σχεδιαζουμε κι εκτελουμε' απαντησε ο Ντεξτερ ενω μια παγωμενη γυαλαδα βρηκε προσφορο εδαφος κι εγκατασταθηκε για τα καλα στο βλεμμα του.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 96
Η Ευα Φιντσερ προσποιηθηκε αρχικα πως δεν ειχε ακουσει καλα μεσα στην οχλαγωγια που επικρατουσε. Μετα χρησιμοποιησε σαν δικαιολογια τον φορτο εργασιας για να μην απαντησει αμεσα στην ευθεια ερωτηση που της ειχε απευθυνει ο αγνωστος. Ετσι κατορθωσε να κερδισει μερικα πολυτιμα δευτερολεπτα που της επετρεψαν να ζυγισει την απαντηση της.
-'Δεν ξερω για ποιο πραγμα μου λες' αποκριθηκε ενω ταυτοχρονα προσπαθουσε να εξυπηρετησει τον κοσμο που στριμωγνοταν μπροστα στο μπαρ της 'δεν μου θυμιζει κατι'.
Ο ξενος αναρωτηθηκε για ποιον λογο η ιδιοκτητρια του μπαρ του απεκρυπτε την αληθεια μα ηταν γραφτο να μην προλαβει να κατασταλαξει καπου.
-'Ισως η Σαρλοτ, η συνεταιρος μου, ξερει κατι γι αυτο που μου λες' ειπε η Ευα 'μα δεν την βλεπω καπου αυτην τη στιγμη' συμπληρωσε.
Ο ξενος καταλαβε πως η γυναικα προσπαθουσε να κερδισει χρονο κι επελεξε να το σεβαστει. Ετσι κι αλλιως ηταν πια ζητημα χρονου να μαθαινε αυτο που ηθελε.
============================
-'Γινεται συχνα αυτο εδω' ? ρωτησε ο Κερτ την Σαρλοτ ενω παραλληλα επαιρνε το ποτηρι του με το ουισκι που ειχε ετοιμασει η κοπελα αδειαζοντας το με την πρωτη.
-'Μονο οταν τραγουδαει η Αμπερ' απαντησε η Σαρλοτ ενω κοιταξε με νοημα το αδειο ποτηρι. Ο Κερτ συγκατενευσε σιωπηλα και δευτερολεπτα μετα το ποτηρι ηταν παλι μπροστα του γεματο. Επανελαβε το ιδιο ακριβως και ξαναζητησε με το βλεμμα επαναληψη.
-'Τοσο καλη ειναι λοιπον' ? ρωτησε την στιγμη που η Σαρλοτ γεμιζε και παλι το ποτηρι του.
-'Θα εχεις την δυνατοτητα να το διαπιστωσεις μονος σου' απαντησε αναρωτουμενη για την μοιρα του τριτου κατα σειρα ποτου που σερβιριζε στο ιδιο ατομο.
-'Α, γι αυτο να εισαι σιγουρη' απαντησε ο Κερτ διχως καν ν' αγγιξει το ποτηρι του.
-'Πρωτη φορα στο Φορτ Σεβερν' ? ρωτησε η Σαρλοτ.
-'Ειναι τοσο πολυ εμφανες' ? εκανε δηθεν απογοητευμενος ο Κερτ.
-'Δεν προσπαθησες και πολυ να το αποκρυψεις' απαντησε η Σαρλοτ.
===========================
Ο Κερτ ηπιε το ουσκι του και ζητησε ακομα ενα. Η Σαρλοτ το ειχε ηδη ετοιμο.
-'Εχω μια απορια, αναρωτιεμαι αν μπορεις να μου την λυσεις' ειπε.
Η Σαρλοτ κουνησε καταφατικα το κεφαλι της.
-'Πως λεγεται η μπαντα που θα παιξει αποψε ' ?
-'Στιλινανγκερ' απαντησε η Σαρλοτ. 'Αυτο ηταν' ?
-'Στιλινανγκερ' εκανε προβληματισμενος ο Κερτ. 'Δηλαδη' ?
-'Δεν σε καταλαβαινω' απαντησε η Σαρλοτ. 'Που ειναι το προβλημα' ?
-'Τι σημαινει το ονομα της μπαντας' ? ρωτησε ο Κερτ. 'Ακομα Θυμωμενος, Κλεβοντας Θυμο, Ατσαλι Στον Θυμο, Παυση Στο Θυμο, τι ακριβως σημαινει ? Υπαρχουν ενα σωρο συνδυασμοι, πανω απο πεντε μ' εξι ερμηνειες. Πως γραφεται το ονομα για να καταλαβω' ?
Η Σαρλοτ τον κοιταξε αποσβολωμενη σαν να ειχε ακουσει το πιο απιθανο πραγμα στην ζωη της.
-'Δεν εχω την παραμικρη ιδεα' απαντησε κοιτωντας με απορια τον Κερτ.
==============================
-'Αυτο πια' εκανε ο Κερτ 'μου συμβαινει πρωτη φορα στη ζωη μου. Ειναι δυνατον να μην ξερεις πως γραφεται το ονομα του συγκροτηματος' ?
-'Δεν υπηρξε ποτε λογος να το δουμε καπου γραμμενο' επεμεινε με μια αφελεια η Σαρλοτ. 'Ολοι εδω ξερουμε πως η μπαντα λεγεται Στιλινανγκερ, ποιος ο λογος να εχει υπαρξει καπου γραπτως ? Οποτε ειναι να παιξουν ζωντανα το μαθαινουμε ολοι απο στομα σε στομα, δεν χρειαζεται να τυπωσουν αφισες, δεν συντρεχει λογος να το γραψουν τα περιοδικα, δεν εχουν κυκλοφορησει κατι σε δισκο για να το δουμε, δεν ζητησαμε ποτε αυτογραφα. Ο καθενας δινει την δικη του ερμηνεια αν και σε μας αρκει πως ειναι η Αμπερ Λουκας με την μπαντα της'.
Περασαν λιγα δευτερολεπτα μεχρι ο Κερτ να κατανοησει τι ακριβως ειχε ακουσει. Ηταν η πρωτη φορα που συναντουσε κατι τετοιο και παραδοξως, οσο εκκεντρικο και περιεργο κι αν φανταζε του αρεσε σε βαθμο απελπισιας. Μια μπαντα που ο καθενας μετεφραζε κατα το δοκουν πρεπει να ηταν παγκοσμιο φαινομενο και συνεβαινε εδω, στην ακρη του κοσμου.
============================
-'Με συγχωρεις μα εχω δουλεια' ειπε η Σαρλοτ βλεποντας την Ευα να της κανει νοημα.
-'Εμενα με συγχωρεις που σε απασχολησα τοση ωρα' εκανε ο Κερτ. 'Ασε το μπουκαλι πριν φυγεις' συμπληρωσε 'ειμαι σιγουρος πως θα το χρειαστω'.
Η Σιντυ Σπιλμπεργκ δεν αφηνε απο τα ματια της τον Κερτ Κοπολα. Περιμενε υπομονετικα την στιγμη που θα βρισκοταν μονος του για να τον πλησιασει. Τον εβλεπε που συνομιλουσε καμποση ωρα με την Σαρλοτ Λιουμετ μα ηξερε πως αυτο δεν θα κρατουσε πολυ. Επρεπε να ειναι ετοιμη να κανει την κινηση της. Δεν ειχε τιποτα να χασει, τουναντιον μπορει να εβγαινε πολλαπλα ωφελημενη. Αρκει ν' απομακρυνονταν η Σαρλοτ. Δεν ειχε ιδεα ουτε τι θα ελεγε, ουτε πως θα το ελεγε, το μονο που ηξερε ηταν πως ειχε μια και μοναδικη ευκαιρια και δεν θα την αφηνε να παει χαμενη. Η στιγμη της ηρθε οταν η Σαρλοτ αφησε τον ξενο για να παει στην Ευα.
Προσπαθησε να εκμεταλλευτει τα λιγα βηματα που τους χωριζαν για να σκεφτει κατι εντυπωσιακο να πει. Οσο και να δοκιμασε τιποτα εντυπωσιακο δεν της ηρθε στη σκεψη.
===============================
Η Σερυλ Λαντις πλησιασε το πηγαδακι που ειχαν σχηματισει η Λεισι Ντε Παλμα, η Κολιν Γουαιλντερ και η Λεσλι Προγιας και χωθηκε αναμεσα τους. Αυτη ηταν η πλεον καταλληλη στιγμη να τους μετεφερει οτι ειχε σχεδιασει δεδομενου πως η συναυλια δεν ειχε ξεκινησει ακομα και μπορουσαν ν' ακουγονται μεταξυ τους. Οσο πιο περιληπτικα μπορουσε τους εξηγησε σε ποια σημεια θα χρειαζοταν την βοηθεια τους παντα σε σχεση με τους δυο νεοφερμενους.
Κατορθωσε ν' αποσπασει την συγκαταβαση τους σχεδον στα παντα. Η Λεισι θα φροντιζε να εχουν την επιεικια του νομου σε μικροπαραβασεις και ψιλοπαραπτωματα, η Κολιν δεν θα τους χρεωνε τιποτα παρα θα κραταγε τους λογαριασμους για να πληρωθει απο το δημαρχειο και το ιδιο ακριβως θα εκανε και η Λεσλι απο την στιγμη που ειχαν αφησει το αυτοκινητο τους στο γκαραζ της. Στηριζοταν πανω τους οπως θα στηριζοταν αργοτερα καποια στιγμη οταν θα ερχοταν η στιγμη των εκλογων μα και αυτη με την σειρα της θα φροντιζε για τις οποιες εξυπηρετησεις θα χρειαζοντουσαν κατα καιρους.
============================
Για τον Μπρετ Ριτσι και τον Μιλτον Χιτσκοκ ηταν ενα βραδυ με τριπλο οφελος. Κατ' αρχας βοηθουσαν τον Σαιμον Κρονενμπεργκ με το στησιμο της σκηνης και ολα τα υπολοιπα διαδικαστικα που απαιτουνταν, πραγμα που σημαινε πως θα εβαζαν στην τσεπη τους ενα πλουσιο μεροκαματο. Συν τοις αλλοις απασχολουσαν το μυαλο τους με κατι εξω απο τους συνηθεις προβληματισμους τους, τα προσωπικα τους ναυαγια, ενω παραλληλα βρισκονταν στον ιδιο χωρο με τ' αντικειμενα του ποθου τους. Κι αν μεν για τον Μπρετ αυτο ηταν ενα βραδυ που η δημαρχος θ' αναλωνε σε δημοσιες σχεσεις για τον Μιλτον τα πραγματα ηταν εντελως διαφορετικα. Ειχε δει την κινηση της Σιντυ προς τον νεοφερμενο και ηξερε πολυ καλα τι σημαινε κατι τετοιο. Η αφηρημαδα του κοντεψε να κοστισει αφου ενα ατυχημα αποφευχθηκε την τελευταια στιγμη και μονο οι βρισιες και η οργη του Σαιμον τον επανεφερε στην πραγματικοτητα. Ενας Σαιμον που ηταν βουτηγμενος στο αγχος αφου γνωριζε πως απο το αποψινο βραδυ θα εξαρτιοταν κατα πολυ η απογειωση η η καταβαραθρωση του.
=============================
Αν υπηρχε αντιλαλος στο χωρο ο ξενος θα πιστευε πως δεν ειχε μιλησει ποτε με την Σαρλοτ, απλα το μερος επαναλαμβανε ακριβως οτι του ειχε πει η Ευα. Ηταν η στιγμη που σταθμιζε την επομενη κινηση του οταν ενοιωσε το χερι στον ωμο του. Ταυτοχρονα η ζωη που φανηκε ν' αποκτα ο κυβος εγινε τοσο εντονη που για μια στιγμη πιστεψε πως θα ξεκολλουσε απο τον κορφο του. Γυρισε αργα ενω οι παλμοι του ειχαν ανεβει κατακορυφα.
Ο ανθρωπος που στεκοταν απεναντι του του ηταν φυσιογνωμικα παντελως αγνωστος, ομως ηξερε πως ηταν αυτος για τον οποιο ειχε καταληξει στο Φορτ Σεβερν αφου ειχε κατορθωσει να σβησει μονοκοντυλια οτι υπηρχε μεχρι εκεινη τη στιγμη στη ζωη του.
Για λιγο εμειναν να κοιτιουνται ενω ουτε ψιθυρος δεν ειχε ακουστει εκατερωθεν. Σαν να παντα να ειχαν εξαφανιστει και να βρισκονταν καπου οι δυο τους, μονοι τους, συνεχισαν για μερικα δευτερολεπτα ν' ατενιζουν ο ενας τον αλλο. Πρωτος μιλησε ο πολυποθητος στοχος.
-'Εμενα ψαχνεις' ειπε διχως ν' αποτραβηξει το βλεμμα του απο τον ξενο.
===========================
-'Στριψε στον πρωτο παραδρομο που θα συναντησεις' ειπε ο Ντεξτερ στον Ρειμοντ.
Ο τελευταιος εκανε ακριβως αυτο που του ζητησε ο αδελφος του και πραγματι λιγα μετρα πιο πανω χωθηκε σ' εναν παραδρομο που λιγα λεπτα αργοτερα τους οδηγησε σε μια αγροικια.
-'Σβησε τα φωτα και σταματα' ειπε ο Ντεξτερ ενω τα ματια του προσπαθουσαν να διαπερασουν το πυκνο σκοταδι. 'Σπενς' εκανε απευθυνομενος στον αλλο αδελφο.
Ο Σπενς κουνησε το κεφαλι καταφατικα και βγηκε απο το φορτηγακι. Στο χλωμο φως του φεγγαριου μια στιγμιαια λαμψη φωτισε αχνα το μεταλλικο αντικειμενο που κρατουσε στο δεξι του χερι. Αθορυβα, σαν αιλουροειδες βαδισε προσεκτικα προς την αγροικια.
Ο Ρειμοντ και ο Ντεξτερ αναψαν τσιγαρο εχοντας τα ματια τους καρφωμενα στην σκοτεινη φιγουρα του Σπενς που εξαφανιστηκε μεσα στο σπιτι.
-'Ποσο απεχουμε ακομα' ? ρωτησε ο Ρειμοντ.
-'Γυρω στα ογδοντα μιλια' ηρθε η απαντηση του Ντεξτερ.
============================
Περιμεναν υπομονετικα μεχρι που τα σκοτεινα πεπλα της νυχτας τους επετρεψαν στιγμιαια να δουν την σιλουετα του Σπενσερ να στεκεται στο κεφαλοσκαλο. Οση ωρα ο Ρειμοντ φροντιζε να κρυψει το αυτοκινητο στο πισω μερος της αγροικιας ο Ντεξτερ ανεβαινε την ξυλινη σκαλα στο κεφαλοσκαλο της οποιας εξακολουθουσε να στεκεται ο Σπενς.
-'Ενας γερος αγροτης' ειπε χαμηλοφωνα ο Σπενς. 'Μονος του σ' ολο αυτο το σπιτι'.
-'Ολα ενταξει' ? ρωτησε ο Ντεξ.
Ο Σπενς του εδειξε την αστραφτερη λαμα απο το μαχαιρι που κρατουσε ακομα στο χερι του.
-'Ελα να σου δειξω το καινουργιο μας σπιτι' ειπε χαμογελωντας.
Τα δυο αδελφια μπηκαν μεσα ενω λιγα δευτερολεπτα αργοτερα ακολουθησε και ο τριτος αδελφος.
-'Και τωρα τι κανουμε' ? ρωτησε ο Ρειμοντ.
Ο Σπενσερ χαμογελασε και περασε την παλαμη του στην κοφτερη ακρη του μαχαιριου.
-'Σχεδιαζουμε κι εκτελουμε' απαντησε ο Ντεξτερ ενω μια παγωμενη γυαλαδα βρηκε προσφορο εδαφος κι εγκατασταθηκε για τα καλα στο βλεμμα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου