ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 102
Ο Κερτ Κοπολα μπηκε φουριοζος μεσα στο εστιατοριο της Κολιν Γουαιλντερ. Δεν ηταν καθυστερημενος για το ραντεβου του, ισα ισα ειχε παει αρκετα πιο νωρις. Απλα δεν ηθελε να κανει την κουβεντα που ειχε στο μυαλο του με την Αμπερ Λουκας ενω η προσοχη του θα ηταν στραμμενη στο πρωινο που επιτακτικα χρειαζοταν εκεινη τη στιγμη. Εκατσε σ' ενα τραπεζι ενω ειδε την Κολιν να ερχεται προς το μερος του.
-'Αν ερχοσουν δεκα λεπτα νωριτερα θα συναντουσες τον φιλο σου' ειπε η Κολιν.
-'Ηταν εδω' ? εκανε απορημενα ο Κερτ.
-'Ναι' απαντησε η Κολιν.
-'Ειπε που ηταν η που παει' ? ρωτησε ο Κερτ.
Η γυναικα τον κοιταξε απορημενη και ο Κερτ συνειδητοποιησε το αστοχο της ερωτησης. Περιοριστηκε στο να κοιταξει τον καταλογο και στο τελος εδωσε μια πλουσια παραγγελια.
Η Κολιν τα σημειωσε ολα κι απομακρυνθηκε διχως να πει κουβεντα.
===========================
-'Δεν φαινοταν καλα' ειπε αναπαντεχα η Κολιν καθως τοποθετουσε με απιστευτη συμμετρια την παραγγελια του Κερτ πανω στο τραπεζι. 'Εμοιαζε σαν να μην ειχε κοιμηθει καθολου, σαν να ειχε περασει ενα πολυ κουραστικο κι ασχημο βραδυ'.
Ο Κερτ επελεξε να μην την διακοψει. Απτοητη η ιδιοκτητρια συνεχισε.
-'Εμοιαζε σαν χαμενος' προσθεσε. 'Ναι, μπορει σωματικα να βρισκοταν εδω ομως το μυαλο του καπου ταξιδευε, ειμαι σιγουρη γι αυτο. Μετα ειναι και το αλλο' συμπληρωσε ενω ο Κερτ παρακολουθουσε με αμειωτη προσοχη το τι ελεγε. 'Δυο φορες η σερβιτορα σκουπισε το τραπεζι του απο τον καφε που εχυσε. Τα χερια του ετρεμαν, ετρεμαν πολυ και δεν ηταν απο το κρυο, αυτο σου το υπογραφω. Οχι, ηταν ολοφανερο πως βρισκοταν σε αθλια κατασταση. Εξυπακουεται πως δεν εβγαλε αχνα οση ωρα ετρωγε. Φανηκε μονο να ζωηρευει λιγο οταν του εξηγησα πως δεν χρωστουσε κατι μα σε κλασματα του δευτερολεπτου ξαναπεσε στην ιδια κατασταση. Μετα απλα ανοιξε την πορτα κι εφυγε'.
==================================
Ο Κερτ αντιληφθηκε πως οτι ηταν να μαθει το ειχε ηδη μαθει, η γυναικα δεν ειχε κατι περισσοτερο να προσθεσει. Την ευχαριστησε για τις πληροφοριες που μολις του ειχε δωσει και για λιγο βυθιστηκε στις σκεψεις του. Σιγουρα ειχε συμβει κατι κατα την διαρκεια της συναυλιας που δεν ειχε αντιληφθει. Το ενστικτο του του ελεγε πως δεν ειχε μεινει καν στο 'Αστρα Γουαλι' αλλα τα ερωτηματικα που τον εζωναν μπορουσαν ν' απαντηθουν μονο απο τον ιδιο και αυτην τη στιγμη ο Κερτ δεν ειχε την παραμικρη ιδεα για το που ηταν. Εριξε μια ματια στο ρολοι του. Σε λιγο η Αμπερ Λουκας θα ηταν εκει κι αυτος ακομα ηταν απλος θεατης στο πλουσιο πρωινο που συνεχιζε αργα μα σταθερα να κρυωνει μπροστα του.
Ειχε μολις τελειωσει και το μονο πραγμα που υπηρχε ακομα μπροστα του ηταν το δευτερο φλυτζανι καφε που του ειχε γεμισει ξανα η Κολιν οταν ειδε την Αμπερ να μπαινει βαριεστημενα και να πηγαινει προς τον παγκο του μπαρ. Μιλησε με την Κολιν και μετα στραφηκε προς το μερος του. Παντα με αργο βημα προχωρησε κι εκατσε απεναντι του.
=============================
Η συζητηση κρατησε λιγοτερο απο ενα τεταρτο. Στην αρχη η κοπελα ηταν διστακτικη και συγκρατημενη μα ο Κερτ ειχε τον τροπο να την κανει να νοιωσει ανετα. Συντομα η σχεδον φυσικη της απαθεια κι αδιαφορια αντικατασταθηκαν απο ενδιαφερον που μεταφραζοταν σε ερωτησεις ουσιας κι αποριες με νοημα. Ο Κερτ της εξηγησε με οσο πιο απλα λογια μπορουσε τι ακριβως ειχε στο μυαλο του και η Αμπερ μπροστα στην ολοκληρωμενη εικονα που ειχε μπροστα της αντεδρασε θετικα. Το μονο μελανο σημειο στο οποιο επεμεινε ξανα και ξανα ηταν το ζητημα του Σαιμον, δηλαδη ποιος θα ηταν ο ρολος του και πως η ιδια θα επρεπε απο το σημειο εκεινο και μετα να τον αντιμετωπιζει. Ξανα και ξανα ο Κερτ της εδωσε να καταλαβει ποια θα ηταν η θεση του μεχρι προτινος ατζεντη της κι αυτο φανηκε να την ικανοποιει απολυτα. Αντικειμενικα το μεγαλυτερο εμποδιο που ειχε να υπερπηδησει ο Κερτ ηταν να της εδινε να καταλαβει πως ολα οσα ηξερε πια δεν θα ισχυαν και πως ουσιαστικα, απο την στιγμη που θα συμφωνουσαν, ολα πια θα περναγαν απο τα δικα του χερια.
=================================
-'Μετεφερε τα ολα αυτα και στα υπολοιπα μελη' της ειπε ο Κερτ. 'Αν συμφωνουν δεν εχω απολυτως κανενα προβλημα στο να συνεχισετε ετσι ακριβως οπως ειστε. Αν καποιος θελει να διαφοροποιηθει οπως καταλαβαινεις θα μεινει πισω. Θελω αυτο να γινει απολυτως σαφες'.
-'Καταλαβα' απαντησε η Αμπερ. 'Νομιζω πως δεν θα υπαρξει προβλημα'.
-'Ωραια' εκανε ο Κερτ. 'Εγω σε λιγες μερες επιστρεφω στην Νεα Υορκη οπου θα ξεκινησω τις διαδικασιες. Πριν φυγω θα ξαναμιλησουμε για τις λεπτομερεις, οπως εισιτηρια, διαμονη και τα λοιπα. Θα φροντισω να κλεισω και το θεμα με τον Σαιμον οποτε θα ειμαστε πανετοιμοι'.
Η Αμπερ σηκωθηκε για να φυγει, κοντοσταθηκε και γυρισε στο τραπεζι.
-'Γιατι τα κανεις ολα αυτα' ? τον ρωτησε.
Ο Κερτ χαμογελασε, ηπιε μια γουλια καφε και την κοιταξε στα ματια.
-'Χρημα, δοξα, προβολη' απαντησε κυνικα. 'Ενα μερος τους θα σου ανηκει'.
-'Κατι τετοιο φανταζομουνα κι εγω' απαντησε η κοπελα κι απομακρυνθηκε.
==============================
Ο Νταρυλ Σκοτ ειδε το παρκαρισμενο περιπολικο κι εψαξε με το βλεμμα τον Γκρειαμ Χιλ. Τον εντοπισε λιγο πιο περα να μιλαει με τον επικεφαλης του τοπικου πυροσβεστικου σταθμου και περιμενε υπομονετικα να τελειωσει την κουβεντα του. Οταν αυτη ολοκληρωθηκε τον πλησιασε.
Του ανεφερε το περιστατικο που ειχε δει τα ξημερωματα με το φορτηγακι του γερο - Μπαζ. Μπορει να μην ηταν τιποτα, μπορει ομως και να ηταν. Ο Νταρυλ φαινοταν πεπεισμενος πως η συμπεριφορα του Μπαζ ηταν αφυσικη κι αυτο φανηκε να επηρεαζει τον Γκρειαμ.
-'Μπορει να μην καταλαβε ποιος ησουν' εκανε ο σεριφης. 'Μπορει καν να μην σε ειδε'.
-'Το δεχομαι αυτο' απαντησε ο μουσικαντης 'αλλα εχεις εσυ δει ποτε τον Μπαζ να τριγυρναει τετοια ωρα στην πολη ? Νομιζω πως δεν εχει συμβει ξανα κατι τετοιο' επεμεινε.
-'Αυτο ειναι πραγματι περιεργο' απαντησε ο Γκρειαμ 'αλλα μην ξεχνας πως για ολα υπαρχει μια πρωτη φορα' προσθεσε προσπαθωντας περισσοτερο να πεισει τον εαυτο του πως δεν υπηρχε κατι επιληψιμο στην συμπεριφορα του αγροτη παρα τον Νταρυλ.
================================
-'Δεν διαφωνω Γκρειαμ. Αλλα τις τελευταιες μερες πολλα γεγονοτα και καταστασεις 'πρωτη φορα' συμβαινουν στην πολη κι αυτο μονο συμπτωματικο δεν μπορει να ειναι'.
Ο Γκρειαμ καταλαβε πως δεν θα ξεμπλεκε ευκολα και ξεφυσηξε.
-'Ενταξει Νταρυλ' εκανε 'μ' επεισες. Μολις βρω λιγο χρονο θα κοιταξω να πεταχτω μεχρι το σπιτι του Μπαζ η θα στειλω την Λεισι. Προσωπικα πιστευω πως δεν συμβαινει κατι αλλα καλου κακου θα το ερευνησω' προσθεσε ελπιζοντας ο Νταρυλ να μεινει ικανοποιημενος.
-'Μην ξεχασεις να βαλεις την σειρηνα. Τον ξερεις τωρα δα τον Μπαζ και πως αντιμετωπιζει τους απροσκλητους επισκεπτες του. Δεν θα ηθελες ν' αρχισει να ριχνει με την καραμπινα του'.
-'Καλα που μου το θυμησες' ειπε ο Γκρειαμ. 'Για γερος βλεπει σαν γερακι και πυροβολει σαν πεζοναυτης' συμπληρωσε και οι δυο αντρες ξεσπασαν σε γελια.
Οι οποιες ελπιδες του σεριφη για μια ησυχη, ηρεμη και βαρετη μερα ειχαν κανει μολις φτερα κι αυτο ηταν κατι που δεν αρεσε καθολου, μα καθολου στον Γκρειαμ Χιλ.
=============================
-'Δεν το βλεπω πουθενα το αυτοκινητο. Εισαι σιγουρος πως το ειδες εκει Ρειμοντ' ?
Ο τελευταιος αρπαξε τα κυαλια απο τα χερια του Ντεξτερ και του τα γυρισε βριζοντας.
-'Σου λεω το αμαξι ηταν εκει' ειπε με αγριεμενο τονο. 'Μπορει να του αλλαξε θεση, μπορει να πηγαν και να το πηραν, που στο διαβολο θελεις να ξερω ? Αλλα σου λεω πως το ειδα εκει πριν λιγες ωρες και δεν θα με βγαλετε εμενα τρελο'.
Ο Ντεξτερ κοιταξε τον Σπενσερ. Ο τριτος αδελφος κουνησε απορημενος τους ωμους του.
-'Ετσι και κανεις λαθος θα σου σπασω τα μουτρα ηλιθιε μπεκρουλιακα' επεμεινε ο Ντεξτερ.
-'Και γιατι δεν δοκιμαζεις τωρα να δεις τι γευση εχει το χωμα' ? απαντησε εξαλλος ο Ρειμοντ ενω ταυτοχρονα επαιρνε σταση επιθεσης.
Η παρεμβαση του Σπενς ηταν επιβεβλημενη κι ακρως καταλυτικη
-'Βγαλτε τον σκασμο και οι δυο' εκανε με αγριεμενη, συριχτη φωνη . 'Θελετε να μας παρει χαμπαρι ? Καθιστε κατω και βουλωστε το'.
=============================
Βρισκονταν χωμενοι σε μερικες πυκνες συσταδες πενηντα μετρα απο το γκαραζ της Λεσλι Προγιας προσπαθωντας να εντοπισουν το αυτοκινητο που υποστηριζε ο Ρειμοντ πως ειχε δει. Το φορτηγακι του αγροτη το ειχαν καμουφλαρει αριστοτεχνικα λιγο πιο περα, στις ιδιες φυλλωσιες που κρυβονταν και οι ιδιοι. Το σχεδιο του Σπενς ηταν απλο. Πηγαιναν στο γκαραζ, εδεναν την ιδιοκτητρια και περιμεναν να ερθουν τα δυο καθαρματα που ειχαν κανει την ζημια στον Τζορντι να παρουν το αμαξι τους. Τους καθαριζαν με συνοπτικες διαδικασιες οπως και την ιδιοκτητρια αποφευγοντας ετσι ν' αφησουν ζωντανο μαρτυρα πισω και μετα εξαφανιζονταν.
Οσο εξονυχιστικα ομως και να κοιταζαν αυτοκινητο δεν φαινοταν πια να υπαρχει στο συνεργειο. Δεν υπηρχαν πολλες επιλογες. Επρεπε ν' ανακρινουν την μορφονια για να μαθουν αυτα που ηθελαν κι οσο καθυστερουσαν εχαναν πολυτιμο χρονο.
-'Σπενς απο την πισω μερια. Ρευ απο τα πλαγια. Εγω θα παω απο μπροστα' ειπε ο Ντεξτερ. 'Ελπιζω να μην χρειαστει να την σκοτωσουμε για το τιποτα' συμπληρωσε.
==============================
Η Λεισι Ντε Παλμα ηταν διακοσια μετρα μακρια απο το συνεργειο της Λεσλι Προγιας οταν χτυπησε το κινητο της τηλεφωνο. Ηταν ο σεριφης στην αλλη μερια της γραμμης.
-'Που εισαι Λεισι' ?
-'Τωρα φτανω σε λιγο στην Λεσλι. Συμβαινει κατι' ?
-'Εχω κατι που θελω να κοιταξεις' ειπε ο σεριφης. 'Θελω να πας μεχρι το κτημα του γερο - Μπαζ και να δεις αν ολα ειναι ενταξει. Ρωτησε τον αν τα χαραματα τριγυρναγε στην πολη'.
-'Ο Μπαζ χαραματα στην πολη? Δεν ειναι αυτο το στυλ του'.
-'Ακριβως γι αυτο' απαντησε ο Γκρειαμ. 'Περιμενω αναφορα μολις φτασεις. Μετα μπορεις να πας απο την Λεσλι να παρεις το περιπολικο' προσθεσε.
-'Εγινε Γκρειαμ. Μολις φτασω θα σ' ενημερωσω'.
Εκανε αναστροφη μολις εκατο μετρα πριν φτασει στο γκαραζ. Αυτη η ιστορια με τον Μπαζ θα της καθυστερουσε το κουτσομπολιο που ειχε στο μυαλο της με την Λεσλι τουλαχιστον μια ωρα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 102
Ο Κερτ Κοπολα μπηκε φουριοζος μεσα στο εστιατοριο της Κολιν Γουαιλντερ. Δεν ηταν καθυστερημενος για το ραντεβου του, ισα ισα ειχε παει αρκετα πιο νωρις. Απλα δεν ηθελε να κανει την κουβεντα που ειχε στο μυαλο του με την Αμπερ Λουκας ενω η προσοχη του θα ηταν στραμμενη στο πρωινο που επιτακτικα χρειαζοταν εκεινη τη στιγμη. Εκατσε σ' ενα τραπεζι ενω ειδε την Κολιν να ερχεται προς το μερος του.
-'Αν ερχοσουν δεκα λεπτα νωριτερα θα συναντουσες τον φιλο σου' ειπε η Κολιν.
-'Ηταν εδω' ? εκανε απορημενα ο Κερτ.
-'Ναι' απαντησε η Κολιν.
-'Ειπε που ηταν η που παει' ? ρωτησε ο Κερτ.
Η γυναικα τον κοιταξε απορημενη και ο Κερτ συνειδητοποιησε το αστοχο της ερωτησης. Περιοριστηκε στο να κοιταξει τον καταλογο και στο τελος εδωσε μια πλουσια παραγγελια.
Η Κολιν τα σημειωσε ολα κι απομακρυνθηκε διχως να πει κουβεντα.
===========================
-'Δεν φαινοταν καλα' ειπε αναπαντεχα η Κολιν καθως τοποθετουσε με απιστευτη συμμετρια την παραγγελια του Κερτ πανω στο τραπεζι. 'Εμοιαζε σαν να μην ειχε κοιμηθει καθολου, σαν να ειχε περασει ενα πολυ κουραστικο κι ασχημο βραδυ'.
Ο Κερτ επελεξε να μην την διακοψει. Απτοητη η ιδιοκτητρια συνεχισε.
-'Εμοιαζε σαν χαμενος' προσθεσε. 'Ναι, μπορει σωματικα να βρισκοταν εδω ομως το μυαλο του καπου ταξιδευε, ειμαι σιγουρη γι αυτο. Μετα ειναι και το αλλο' συμπληρωσε ενω ο Κερτ παρακολουθουσε με αμειωτη προσοχη το τι ελεγε. 'Δυο φορες η σερβιτορα σκουπισε το τραπεζι του απο τον καφε που εχυσε. Τα χερια του ετρεμαν, ετρεμαν πολυ και δεν ηταν απο το κρυο, αυτο σου το υπογραφω. Οχι, ηταν ολοφανερο πως βρισκοταν σε αθλια κατασταση. Εξυπακουεται πως δεν εβγαλε αχνα οση ωρα ετρωγε. Φανηκε μονο να ζωηρευει λιγο οταν του εξηγησα πως δεν χρωστουσε κατι μα σε κλασματα του δευτερολεπτου ξαναπεσε στην ιδια κατασταση. Μετα απλα ανοιξε την πορτα κι εφυγε'.
==================================
Ο Κερτ αντιληφθηκε πως οτι ηταν να μαθει το ειχε ηδη μαθει, η γυναικα δεν ειχε κατι περισσοτερο να προσθεσει. Την ευχαριστησε για τις πληροφοριες που μολις του ειχε δωσει και για λιγο βυθιστηκε στις σκεψεις του. Σιγουρα ειχε συμβει κατι κατα την διαρκεια της συναυλιας που δεν ειχε αντιληφθει. Το ενστικτο του του ελεγε πως δεν ειχε μεινει καν στο 'Αστρα Γουαλι' αλλα τα ερωτηματικα που τον εζωναν μπορουσαν ν' απαντηθουν μονο απο τον ιδιο και αυτην τη στιγμη ο Κερτ δεν ειχε την παραμικρη ιδεα για το που ηταν. Εριξε μια ματια στο ρολοι του. Σε λιγο η Αμπερ Λουκας θα ηταν εκει κι αυτος ακομα ηταν απλος θεατης στο πλουσιο πρωινο που συνεχιζε αργα μα σταθερα να κρυωνει μπροστα του.
Ειχε μολις τελειωσει και το μονο πραγμα που υπηρχε ακομα μπροστα του ηταν το δευτερο φλυτζανι καφε που του ειχε γεμισει ξανα η Κολιν οταν ειδε την Αμπερ να μπαινει βαριεστημενα και να πηγαινει προς τον παγκο του μπαρ. Μιλησε με την Κολιν και μετα στραφηκε προς το μερος του. Παντα με αργο βημα προχωρησε κι εκατσε απεναντι του.
=============================
Η συζητηση κρατησε λιγοτερο απο ενα τεταρτο. Στην αρχη η κοπελα ηταν διστακτικη και συγκρατημενη μα ο Κερτ ειχε τον τροπο να την κανει να νοιωσει ανετα. Συντομα η σχεδον φυσικη της απαθεια κι αδιαφορια αντικατασταθηκαν απο ενδιαφερον που μεταφραζοταν σε ερωτησεις ουσιας κι αποριες με νοημα. Ο Κερτ της εξηγησε με οσο πιο απλα λογια μπορουσε τι ακριβως ειχε στο μυαλο του και η Αμπερ μπροστα στην ολοκληρωμενη εικονα που ειχε μπροστα της αντεδρασε θετικα. Το μονο μελανο σημειο στο οποιο επεμεινε ξανα και ξανα ηταν το ζητημα του Σαιμον, δηλαδη ποιος θα ηταν ο ρολος του και πως η ιδια θα επρεπε απο το σημειο εκεινο και μετα να τον αντιμετωπιζει. Ξανα και ξανα ο Κερτ της εδωσε να καταλαβει ποια θα ηταν η θεση του μεχρι προτινος ατζεντη της κι αυτο φανηκε να την ικανοποιει απολυτα. Αντικειμενικα το μεγαλυτερο εμποδιο που ειχε να υπερπηδησει ο Κερτ ηταν να της εδινε να καταλαβει πως ολα οσα ηξερε πια δεν θα ισχυαν και πως ουσιαστικα, απο την στιγμη που θα συμφωνουσαν, ολα πια θα περναγαν απο τα δικα του χερια.
=================================
-'Μετεφερε τα ολα αυτα και στα υπολοιπα μελη' της ειπε ο Κερτ. 'Αν συμφωνουν δεν εχω απολυτως κανενα προβλημα στο να συνεχισετε ετσι ακριβως οπως ειστε. Αν καποιος θελει να διαφοροποιηθει οπως καταλαβαινεις θα μεινει πισω. Θελω αυτο να γινει απολυτως σαφες'.
-'Καταλαβα' απαντησε η Αμπερ. 'Νομιζω πως δεν θα υπαρξει προβλημα'.
-'Ωραια' εκανε ο Κερτ. 'Εγω σε λιγες μερες επιστρεφω στην Νεα Υορκη οπου θα ξεκινησω τις διαδικασιες. Πριν φυγω θα ξαναμιλησουμε για τις λεπτομερεις, οπως εισιτηρια, διαμονη και τα λοιπα. Θα φροντισω να κλεισω και το θεμα με τον Σαιμον οποτε θα ειμαστε πανετοιμοι'.
Η Αμπερ σηκωθηκε για να φυγει, κοντοσταθηκε και γυρισε στο τραπεζι.
-'Γιατι τα κανεις ολα αυτα' ? τον ρωτησε.
Ο Κερτ χαμογελασε, ηπιε μια γουλια καφε και την κοιταξε στα ματια.
-'Χρημα, δοξα, προβολη' απαντησε κυνικα. 'Ενα μερος τους θα σου ανηκει'.
-'Κατι τετοιο φανταζομουνα κι εγω' απαντησε η κοπελα κι απομακρυνθηκε.
==============================
Ο Νταρυλ Σκοτ ειδε το παρκαρισμενο περιπολικο κι εψαξε με το βλεμμα τον Γκρειαμ Χιλ. Τον εντοπισε λιγο πιο περα να μιλαει με τον επικεφαλης του τοπικου πυροσβεστικου σταθμου και περιμενε υπομονετικα να τελειωσει την κουβεντα του. Οταν αυτη ολοκληρωθηκε τον πλησιασε.
Του ανεφερε το περιστατικο που ειχε δει τα ξημερωματα με το φορτηγακι του γερο - Μπαζ. Μπορει να μην ηταν τιποτα, μπορει ομως και να ηταν. Ο Νταρυλ φαινοταν πεπεισμενος πως η συμπεριφορα του Μπαζ ηταν αφυσικη κι αυτο φανηκε να επηρεαζει τον Γκρειαμ.
-'Μπορει να μην καταλαβε ποιος ησουν' εκανε ο σεριφης. 'Μπορει καν να μην σε ειδε'.
-'Το δεχομαι αυτο' απαντησε ο μουσικαντης 'αλλα εχεις εσυ δει ποτε τον Μπαζ να τριγυρναει τετοια ωρα στην πολη ? Νομιζω πως δεν εχει συμβει ξανα κατι τετοιο' επεμεινε.
-'Αυτο ειναι πραγματι περιεργο' απαντησε ο Γκρειαμ 'αλλα μην ξεχνας πως για ολα υπαρχει μια πρωτη φορα' προσθεσε προσπαθωντας περισσοτερο να πεισει τον εαυτο του πως δεν υπηρχε κατι επιληψιμο στην συμπεριφορα του αγροτη παρα τον Νταρυλ.
================================
-'Δεν διαφωνω Γκρειαμ. Αλλα τις τελευταιες μερες πολλα γεγονοτα και καταστασεις 'πρωτη φορα' συμβαινουν στην πολη κι αυτο μονο συμπτωματικο δεν μπορει να ειναι'.
Ο Γκρειαμ καταλαβε πως δεν θα ξεμπλεκε ευκολα και ξεφυσηξε.
-'Ενταξει Νταρυλ' εκανε 'μ' επεισες. Μολις βρω λιγο χρονο θα κοιταξω να πεταχτω μεχρι το σπιτι του Μπαζ η θα στειλω την Λεισι. Προσωπικα πιστευω πως δεν συμβαινει κατι αλλα καλου κακου θα το ερευνησω' προσθεσε ελπιζοντας ο Νταρυλ να μεινει ικανοποιημενος.
-'Μην ξεχασεις να βαλεις την σειρηνα. Τον ξερεις τωρα δα τον Μπαζ και πως αντιμετωπιζει τους απροσκλητους επισκεπτες του. Δεν θα ηθελες ν' αρχισει να ριχνει με την καραμπινα του'.
-'Καλα που μου το θυμησες' ειπε ο Γκρειαμ. 'Για γερος βλεπει σαν γερακι και πυροβολει σαν πεζοναυτης' συμπληρωσε και οι δυο αντρες ξεσπασαν σε γελια.
Οι οποιες ελπιδες του σεριφη για μια ησυχη, ηρεμη και βαρετη μερα ειχαν κανει μολις φτερα κι αυτο ηταν κατι που δεν αρεσε καθολου, μα καθολου στον Γκρειαμ Χιλ.
=============================
-'Δεν το βλεπω πουθενα το αυτοκινητο. Εισαι σιγουρος πως το ειδες εκει Ρειμοντ' ?
Ο τελευταιος αρπαξε τα κυαλια απο τα χερια του Ντεξτερ και του τα γυρισε βριζοντας.
-'Σου λεω το αμαξι ηταν εκει' ειπε με αγριεμενο τονο. 'Μπορει να του αλλαξε θεση, μπορει να πηγαν και να το πηραν, που στο διαβολο θελεις να ξερω ? Αλλα σου λεω πως το ειδα εκει πριν λιγες ωρες και δεν θα με βγαλετε εμενα τρελο'.
Ο Ντεξτερ κοιταξε τον Σπενσερ. Ο τριτος αδελφος κουνησε απορημενος τους ωμους του.
-'Ετσι και κανεις λαθος θα σου σπασω τα μουτρα ηλιθιε μπεκρουλιακα' επεμεινε ο Ντεξτερ.
-'Και γιατι δεν δοκιμαζεις τωρα να δεις τι γευση εχει το χωμα' ? απαντησε εξαλλος ο Ρειμοντ ενω ταυτοχρονα επαιρνε σταση επιθεσης.
Η παρεμβαση του Σπενς ηταν επιβεβλημενη κι ακρως καταλυτικη
-'Βγαλτε τον σκασμο και οι δυο' εκανε με αγριεμενη, συριχτη φωνη . 'Θελετε να μας παρει χαμπαρι ? Καθιστε κατω και βουλωστε το'.
=============================
Βρισκονταν χωμενοι σε μερικες πυκνες συσταδες πενηντα μετρα απο το γκαραζ της Λεσλι Προγιας προσπαθωντας να εντοπισουν το αυτοκινητο που υποστηριζε ο Ρειμοντ πως ειχε δει. Το φορτηγακι του αγροτη το ειχαν καμουφλαρει αριστοτεχνικα λιγο πιο περα, στις ιδιες φυλλωσιες που κρυβονταν και οι ιδιοι. Το σχεδιο του Σπενς ηταν απλο. Πηγαιναν στο γκαραζ, εδεναν την ιδιοκτητρια και περιμεναν να ερθουν τα δυο καθαρματα που ειχαν κανει την ζημια στον Τζορντι να παρουν το αμαξι τους. Τους καθαριζαν με συνοπτικες διαδικασιες οπως και την ιδιοκτητρια αποφευγοντας ετσι ν' αφησουν ζωντανο μαρτυρα πισω και μετα εξαφανιζονταν.
Οσο εξονυχιστικα ομως και να κοιταζαν αυτοκινητο δεν φαινοταν πια να υπαρχει στο συνεργειο. Δεν υπηρχαν πολλες επιλογες. Επρεπε ν' ανακρινουν την μορφονια για να μαθουν αυτα που ηθελαν κι οσο καθυστερουσαν εχαναν πολυτιμο χρονο.
-'Σπενς απο την πισω μερια. Ρευ απο τα πλαγια. Εγω θα παω απο μπροστα' ειπε ο Ντεξτερ. 'Ελπιζω να μην χρειαστει να την σκοτωσουμε για το τιποτα' συμπληρωσε.
==============================
Η Λεισι Ντε Παλμα ηταν διακοσια μετρα μακρια απο το συνεργειο της Λεσλι Προγιας οταν χτυπησε το κινητο της τηλεφωνο. Ηταν ο σεριφης στην αλλη μερια της γραμμης.
-'Που εισαι Λεισι' ?
-'Τωρα φτανω σε λιγο στην Λεσλι. Συμβαινει κατι' ?
-'Εχω κατι που θελω να κοιταξεις' ειπε ο σεριφης. 'Θελω να πας μεχρι το κτημα του γερο - Μπαζ και να δεις αν ολα ειναι ενταξει. Ρωτησε τον αν τα χαραματα τριγυρναγε στην πολη'.
-'Ο Μπαζ χαραματα στην πολη? Δεν ειναι αυτο το στυλ του'.
-'Ακριβως γι αυτο' απαντησε ο Γκρειαμ. 'Περιμενω αναφορα μολις φτασεις. Μετα μπορεις να πας απο την Λεσλι να παρεις το περιπολικο' προσθεσε.
-'Εγινε Γκρειαμ. Μολις φτασω θα σ' ενημερωσω'.
Εκανε αναστροφη μολις εκατο μετρα πριν φτασει στο γκαραζ. Αυτη η ιστορια με τον Μπαζ θα της καθυστερουσε το κουτσομπολιο που ειχε στο μυαλο της με την Λεσλι τουλαχιστον μια ωρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου