ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 103
-'Και φυσικα για οποιοδηποτε προβλημα ενδεχεται να εμφανιστει δεν υπαρχει κανενας λογος ανησυχιας. Ειμαι σιγουρη πως θα βρεθει λυση σε οτι κι αν προκυψει'.
Ο Κερτ Κοπολα υποψιαστηκε πως μ' αυτην την φραση η Σερυλ Λαντις ειχε κλεισει τα λεγομενα της μετα απο σχεδον ενα τεταρτο συνεχους μονολογου που ο Κερτ διεκοπτε σποραδικα ειτε κουνωντας απλα το κεφαλι του ειτε απαντωντας μ' ενα ξερο 'ναι'. Το ζητημα ηταν πως δεν ειχε την παραμικρη ιδεα για το τι πραγμα του μιλουσε η δημαρχος αφου το μυαλο του ταξιδευε αλλου. Το μονο που ειχε καταλαβει, κι αυτο ουσιαστικα απο τα συμφραζομενα, ηταν πως η δημαρχος ηταν διατεθειμενη να κανει οτι περνουσε απο το χερι της για να τον διευκολυνει αν αποφασιζε πως ηταν διατεθειμενος να προβει σε οποιαδηποτε πραξη επενδυσης στο Φορτ Σεβερν αρκει να χρεωνοταν η ιδια την επιτυχια μιας τετοιας πραξης.
Και τωρα, καθισμενη στο γραφειο της απεναντι του, περιμενε με ανυπομονησια την απαντηση του σε ολα αυτα που του ειχε προτεινει και ο Κερτ ουτε καν ειχε ακουσει.
=================================
-'Ολα αυτα ειναι ακρως ενδιαφεροντα' ξεκινησε ο Κερτ σε μια αποπειρα γενικολογιας 'μα καταλαβαινεις πως δεν παιρνω τις αποφασεις μονος μου. Θα μεταφερω αυτολεξει οτι μου ανεφερες στον συνεταιρο μου και μετα θα πρεπει μαζι να κατασταλαξουμε σε καποιο συμπερασμα. Και μιλωντας γι αυτον, μηπως ετυχε να τον δεις καπου' ?
Η τελευταια φραση φανηκε να ξενιζει καπως την δημαρχο.
-'Γιατι, τον εχασες' ?
-'Ειναι λιγακι ιδιορρυθμος' απαντησε ο Κερτ προσπαθωντας να τα μπαλωσει. 'Και ποιος μεγαλοεπιχειρηματιας δεν ειναι εξ' αλλου' ? προσθεσε χαμογελωντας.
-'Δεν εχω ιδεα που μπορει να ειναι' απαντησε η Σερυλ. 'Ποτε νομιζεις πως θα εχεις μια απαντηση στην προταση μου' ? προσθεσε.
-'Το συντομοτερο δυνατον' ειπε ο Κερτ και ταυτοχρονα σηκωνοταν απο την καρεκλα του ετοιμος να φυγει 'το συντομοτερο δυνατον'.
=================================
Αν εξαιρουσε την συναντηση με την Αμπερ Λουκας οι αλλες δυο δεν τον ειχαν καν αγγιξει. Η δημαρχος κοιτουσε τον εαυτο της και το πως θα εδραιωνε ακομα περισσοτερο την θεση της ενω η Σιντυ Σπιλμπεργκ, το αμεσως προηγουμενο ραντεβου του, ειχε κινηθει στο ιδιο μηκος κυματος. Ηταν διατεθειμενη να κανει τα παντα αρκει να μπορουσε να εφευγε απο κεινο το 'νεκροταφειο ονειρων' οπως ειχε χαρακτηρισει το Φορτ Σεβερν. Δουλεια του ειχε ζητησει, οτι δουλεια να ηταν αρκει να εφευγε μακρια απο κεινη την κωμοπολη. Ο Κερτ ειχε κρατησει τα στοιχεια της μα δεν ειχε δεσμευτει για κατι περισσοτερο. Οσο και να καταλαβαινε την απελπισια της κοπελας δεν ηταν στον χαρακτηρα του να δινει υποσχεσεις που ενδεχομενως δεν θα μπορουσε να κρατησει. Το γεγονος πως και μονο που ο Κερτ δεν ειχε κλεισει καποια πορτα ηταν αρκετο για την κοπελα κι αυτο ηταν σχεδον ανακουφιστικο για τον Κερτ.
Αυτο που προειχε τωρα ηταν να βρει τον ξενο. Μ' ολα αυτα που συνεβαιναν κοντευε να λησμονησει για ποιον λογο ειχαν φτασει μεχρι εκει.
==============================
Η Ευα Φιντσερ και η Σαρλοτ Λιουμετ κουνησαν, σε διαφορετικο χρονο η καθε μια, τα κεφαλια τους αρνητικα. Ειχαν να τον δουν σχεδον πριν την εναρξη της χθεσινης συναυλιας. Ο Κερτ αναζητησε βοηθεια σε δυο απανωτα ποτηρια ουισκι μα τα πραγματα δεν βελτιωσαν.
Σταθηκε στην μεση του δρομου προσπαθωντας να ταξινομησει τις σκεψεις του και να επιλεξει το επομενο βημα του. Πριν καποιες ωρες ετρωγε πρωινο στο εστιατοριο. Απο κεινη την στιγμη και μετα ειχε ανοιξει η γη και τον ειχε καταπιει. Θα επρεπε, κατω απο αλλες συνθηκες, ν' ανησυχει μα για καποιον περιεργο λογο αυτο δεν συνεβαινε. Προς στιγμην σκεφτηκε ν' απευθυνθει στον σεριφη μα λιγο ο τροπος που τους κοιτουσε, λιγο το οτι δεν ηθελε να δωσει αφορμη στον εκπροσωπο του νομου ν' αρχισει να ψαχνεται το απερριψε αμεσα.
Αποφασισε να επιστρεψει στο ξενοδοχειο μηπως τον εβρισκε εκει, πραγμα που δεν το πιστευε, και μετα θα εβρισκε τροπο να φτασει μεχρι το γκαραζ που ειχαν αφησει το αμαξι τους για να το παρει πισω. Με αυτοκινητο μπορουσε να καλυψει μεγαλυτερη εκταση απ' οτι με τα ποδια.
==================================
Μια ατελειωτη σειρα απο μυρμηγκια που βρισκονταν χαλαρωμενα κατα μηκος της ραχοκοκκαλιας της Λεσλι Προγιας ξαφνικα αρχισαν μια ξεφρενη κουρσα πανω - κατω δημιουργωντας της ενα ριγος μολις εμφανιστηκαν αποτομα μπροστα της οι δυο αγνωστοι αντρες. Παραλληλα εδωσε μεγαλο αγωνα για να κρατησει την φωνη της σταθερη.
-'Καλημερα. Πως μπορω να σας βοηθησω' ?
Οι δυο αγνωστοι ξοδεψαν μερικα δευτερολεπτα κοιτωντας εξονυχιστικα το μερος.
-'Αν εχετε προβλημα με το αμαξι σας ειστε στο σωστο μερος' συνεχισε η Λεσλι σε μια αποπειρα να καθησυχασει τον ιδιο τον εαυτο της.
-'Αυτα ειναι ολα τ' αυτοκινητα που υπαρχουν εδω' ? ρωτησε ο ενας με μια ψυχρη, μεταλλικη φωνη που επεφερε μεγαλυτερη αναστατωση στα μυρμηγκια της πλατης της.
-'Ναι, δεν καταλαβαινω' εκανε η Λεσλι με την φωνη της να χανει αισθητα σε ενταση.
-'Θα καταλαβεις' ειπε ο αλλος αντρας και ο φοβος εγινε κατι υπαρκτο στην καρδια της Λεσλι.
================================
-'Χθες το βραδυ υπηρχε ενα αμαξι εδω που τωρα δεν το βλεπω' ειπε ο ενας απο τους δυο αντρες. 'Ειναι ακομα εδω η το πηρανε' ?
-'Δεν καταλαβαινω για τι πραγμα μιλας' απαντησε ασυναισθητα η Λεσλι. Ενοιωσε την ανασα της να κοβεται οταν ταχυδακτυλουργικα ο αλλος εβγαλε ενα περιστροφο και την σημαδεψε. Ο τριτος της παρεας ηταν παντα στην εξωπορτα ελεγχοντας τον χωρο.
-'Σε βοηθησα καθολου' ? ρωτησε αυτος που την σημαδευε.
-'Ασε το οπλο Ρευ' ειπε ο αλλος 'η κοπελα θα μας πει οτι θελουμε να μαθουμε. Αυτος που πηρε το αμαξι κατα που τραβηξε' ? συνεχισε απευθυνομενος πια στην Λεσλι.
Δεν υπηρχε κανενας απολυτως λογος για την Λεσλι να πει ψεμματα. Ουτε ηξερε τι διαφορες ειχαν μεταξυ τους, ουτε γνωστος της ηταν και συν τοις αλλοις ενα οπλο σημαδευε την καρδια της και κατι μεσα της της ελεγε πως αυτοι οι δυο ηταν ικανοι για ολα. Ολα συνηγορουσαν προς μια επιλογη και μονο. Να τους ελεγε οτι ηξερε και γρηγορα μαλιστα.
==============================
-'Δεν ηρθε κανενας να παρει καποιο αυτοκινητο σημερα' ακουσε τον εαυτο της να λεει κι εφριξε. 'Ειστε οι πρωτοι που πατατε σημερα το'.....
Η σφαιρα την βρηκε λιγο πιο πανω απο την καρδια και την πεταξε πισω πανω σε μια συστοιχια απο τενεκεδες. Το καψιμο ηταν ανυποφορο και της εφερε θολουρα στην οραση, μια θολουρα που δεν ηταν αρκετη για να κρυψει το προσωπο που ειχε σκυψει απο πανω της. Στο βαθος ο τριτος αντρας που φυλαγε σκοπια κινηθηκε κι αυτος προς τα μεσα.
-'Το επομενο ψεμα θα ειναι το τελευταιο σου' ειπε σφυριζοντας στ' αυτια της.
Δοκιμασε να μιλησει μα μονο ενας πιδακας αιματος βγηκε απο το στομα της. Αποπειραθηκε να κουνηθει μα ο πονος εγινε ακομα πιο ανυποφορος. Αισθανοταν απιστευτα βαρια.
-'Θα εχεις τους λογους σου που τους καλυπτεις' εκανε μονολογωντας αυτος που την ειχε πυροβολησει. 'Εχω κι εγω τους δικους μου' συμπληρωσε.
Η δευτερη σφαιρα της θρυμματισε το κεφαλι σκορπωντας παντου αιμα, κοκκαλα και σαρκα.
==============================
-'Που να σε παρει ο διαβολος Ρευ' ειπε ο Ντεξτερ ξεσπωντας πανω σ' εναν τενεκε στελνοντας τον με μια κλωτσια να χτυπησει στον απεναντι τοιχο. 'Τι καταλαβες τωρα' ?
-'Δεν θα μιλαγε Ντεξ και το ξερεις' απαντησε ο Ρειμοντ Γου εξεταζοντας την κατασταση του οπλου του. 'Αδικα χαναμε τον καιρο μας'.
-'Και τι κανουμε τωρα ρε ψυχακια' ? ρωτησε ειρωνικα ο τριτος απο τ' αδελφια.
-Σπενς στ' ορκιζομαι αν τα ξαναπεις αυτο εγω'...εκανε με φωνη που ετρεμε ο Ρειμοντ ενω ανακλαστικα το οπλο του σημαδευε τον Σπενσερ.
-'Βουλωστε το και οι δυο' εκανε εξαλλος ο Ντεξτερ. 'Ηρθαμε εδω για ενα συγκεκριμενο λογο και μεχρι στιγμης δεν εχουμε κανει τιποτα. Λοιπον, εξαφανιζουμε το πτωμα, παιρνουμε ενα αλλο αυτοκινητο απο δω και κατεβαινουμε στην πολη. Σημερα κιολας πρεπει να τελειωνουμε μ' αυτην την ιστορια διαφορετικα ειναι σαν να περιμενουμε να μας πιασουν. Οπου και να κρυφτουν θα τους βρουμε, το χρωσταμε στον Τζορντι'.
==========================
Διχως να υπαρχει κατι σαφες αρνητικο στην αναφορα της Λεισι Ντε Παλμα ο Γκρειαμ Χιλ ενοιωθε ολο και πιο εντονα πως κατι δεν πηγαινε καλα. Η βοηθος του δεν ειχε βρει πουθενα τον γερο - Μπαζ, ουτε το φορτηγακι του, οσον δε αφορουσε την κατασταση του σπιτιου κι εκει η αναφορα δεν ειχε κατι το επιληψιμο. Της ειχε δωσει εντολη να ριξει αλλη μια ματια κι αν δεν εβρισκε τιποτα να επεστρεφε. Στο μυαλο του τριγυρνουσε συνεχως κι αυτο που του ειχε επισημανει ο Νταρυλ Σκοτ σχετικα με την παραξενη εμφανιση του οχηματος του Μπαζ τις πρωτες πρωινες ωρες. Δεν ειχε κατι χειροπιαστο για να πατησει μα βαθια μεσα του ηξερε πως κατι συνεβαινε, κατι που φοβοταν πως θα τον αιφνιδιαζε.
Σε μικροτερο βαθμο το ιδιο ακριβως ενοιωθε και η βοηθος του. Ειχε φυγει απο την ιδιοκτησια του Μπαζ απρακτη και τωρα πηγαινε στο γκαραζ της Λεσλι. Ηταν μισοβυθισμενη στις σκεψεις της κι αυτος ηταν ο λογος που αργησε να επεξεργαστει ο εγκεφαλος της αυτο που μολις ειχε αντικρυσει. Πατησε αποτομα φρενο κι εκανε αναστροφη.
========================
Ειχε μολις διασταυρωθει με το αυτοκινητο της Λεσλι. Κατω απο αλλες συνθηκες αυτο θα ηταν κατι φυσιολογικο, οταν ομως το συγκεκριμενο αμαξι δεν το οδηγουσε η ιδιοκτητρια αλλα τρεις αγνωστοι αυτο απο μονο του ηταν κατι περισσοτερο απο περιεργο. Ανεβασε τον αστυνομικο φαρο στην οροφη του αυτοκινητου της κι ανεπτυξε ταχυτητα προσπαθωντας να προλαβει το αυτοκινητο της Λεσλι που προπορευοταν. Εκανε σημα στον οδηγο να σταματησει.
Ο καθρεφτης στ' αριστερα της εσπασε σε δεκαδες μικρα κομματια ενω το αποτομο κοψιμο του τιμονιου προς τα δεξια κοντεψε να την βγαλει εκτος δρομου. Ειχε μολις επαναφερει το οχημα στο δρομο οταν η δευτερη σφαιρα θρυμματισε το παρμπριζ. Ο ανακλαστικος αποτομος ελιγμος δεν της αφησε περιθωριο. Το αυτοκινητο αναποδογυρισε παιρνοντας συνεχεις, σχεδον ομοιομορφες τουμπες μεχρι που σταματησε σαραβαλιασμενο με την οροφη στο δρομο και τις ροδες στον αερα. Η ζωνη την ειχε γλυτωσει απο τα χειροτερα μα το τρανταγμα ηταν τοσο δυνατο που την ειχε αφησει ημιλιποθυμη. Τωρα επρεπε ν' απεγκλωβιστει απο κει το συντομοτερο δυνατον.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 103
-'Και φυσικα για οποιοδηποτε προβλημα ενδεχεται να εμφανιστει δεν υπαρχει κανενας λογος ανησυχιας. Ειμαι σιγουρη πως θα βρεθει λυση σε οτι κι αν προκυψει'.
Ο Κερτ Κοπολα υποψιαστηκε πως μ' αυτην την φραση η Σερυλ Λαντις ειχε κλεισει τα λεγομενα της μετα απο σχεδον ενα τεταρτο συνεχους μονολογου που ο Κερτ διεκοπτε σποραδικα ειτε κουνωντας απλα το κεφαλι του ειτε απαντωντας μ' ενα ξερο 'ναι'. Το ζητημα ηταν πως δεν ειχε την παραμικρη ιδεα για το τι πραγμα του μιλουσε η δημαρχος αφου το μυαλο του ταξιδευε αλλου. Το μονο που ειχε καταλαβει, κι αυτο ουσιαστικα απο τα συμφραζομενα, ηταν πως η δημαρχος ηταν διατεθειμενη να κανει οτι περνουσε απο το χερι της για να τον διευκολυνει αν αποφασιζε πως ηταν διατεθειμενος να προβει σε οποιαδηποτε πραξη επενδυσης στο Φορτ Σεβερν αρκει να χρεωνοταν η ιδια την επιτυχια μιας τετοιας πραξης.
Και τωρα, καθισμενη στο γραφειο της απεναντι του, περιμενε με ανυπομονησια την απαντηση του σε ολα αυτα που του ειχε προτεινει και ο Κερτ ουτε καν ειχε ακουσει.
=================================
-'Ολα αυτα ειναι ακρως ενδιαφεροντα' ξεκινησε ο Κερτ σε μια αποπειρα γενικολογιας 'μα καταλαβαινεις πως δεν παιρνω τις αποφασεις μονος μου. Θα μεταφερω αυτολεξει οτι μου ανεφερες στον συνεταιρο μου και μετα θα πρεπει μαζι να κατασταλαξουμε σε καποιο συμπερασμα. Και μιλωντας γι αυτον, μηπως ετυχε να τον δεις καπου' ?
Η τελευταια φραση φανηκε να ξενιζει καπως την δημαρχο.
-'Γιατι, τον εχασες' ?
-'Ειναι λιγακι ιδιορρυθμος' απαντησε ο Κερτ προσπαθωντας να τα μπαλωσει. 'Και ποιος μεγαλοεπιχειρηματιας δεν ειναι εξ' αλλου' ? προσθεσε χαμογελωντας.
-'Δεν εχω ιδεα που μπορει να ειναι' απαντησε η Σερυλ. 'Ποτε νομιζεις πως θα εχεις μια απαντηση στην προταση μου' ? προσθεσε.
-'Το συντομοτερο δυνατον' ειπε ο Κερτ και ταυτοχρονα σηκωνοταν απο την καρεκλα του ετοιμος να φυγει 'το συντομοτερο δυνατον'.
=================================
Αν εξαιρουσε την συναντηση με την Αμπερ Λουκας οι αλλες δυο δεν τον ειχαν καν αγγιξει. Η δημαρχος κοιτουσε τον εαυτο της και το πως θα εδραιωνε ακομα περισσοτερο την θεση της ενω η Σιντυ Σπιλμπεργκ, το αμεσως προηγουμενο ραντεβου του, ειχε κινηθει στο ιδιο μηκος κυματος. Ηταν διατεθειμενη να κανει τα παντα αρκει να μπορουσε να εφευγε απο κεινο το 'νεκροταφειο ονειρων' οπως ειχε χαρακτηρισει το Φορτ Σεβερν. Δουλεια του ειχε ζητησει, οτι δουλεια να ηταν αρκει να εφευγε μακρια απο κεινη την κωμοπολη. Ο Κερτ ειχε κρατησει τα στοιχεια της μα δεν ειχε δεσμευτει για κατι περισσοτερο. Οσο και να καταλαβαινε την απελπισια της κοπελας δεν ηταν στον χαρακτηρα του να δινει υποσχεσεις που ενδεχομενως δεν θα μπορουσε να κρατησει. Το γεγονος πως και μονο που ο Κερτ δεν ειχε κλεισει καποια πορτα ηταν αρκετο για την κοπελα κι αυτο ηταν σχεδον ανακουφιστικο για τον Κερτ.
Αυτο που προειχε τωρα ηταν να βρει τον ξενο. Μ' ολα αυτα που συνεβαιναν κοντευε να λησμονησει για ποιον λογο ειχαν φτασει μεχρι εκει.
==============================
Η Ευα Φιντσερ και η Σαρλοτ Λιουμετ κουνησαν, σε διαφορετικο χρονο η καθε μια, τα κεφαλια τους αρνητικα. Ειχαν να τον δουν σχεδον πριν την εναρξη της χθεσινης συναυλιας. Ο Κερτ αναζητησε βοηθεια σε δυο απανωτα ποτηρια ουισκι μα τα πραγματα δεν βελτιωσαν.
Σταθηκε στην μεση του δρομου προσπαθωντας να ταξινομησει τις σκεψεις του και να επιλεξει το επομενο βημα του. Πριν καποιες ωρες ετρωγε πρωινο στο εστιατοριο. Απο κεινη την στιγμη και μετα ειχε ανοιξει η γη και τον ειχε καταπιει. Θα επρεπε, κατω απο αλλες συνθηκες, ν' ανησυχει μα για καποιον περιεργο λογο αυτο δεν συνεβαινε. Προς στιγμην σκεφτηκε ν' απευθυνθει στον σεριφη μα λιγο ο τροπος που τους κοιτουσε, λιγο το οτι δεν ηθελε να δωσει αφορμη στον εκπροσωπο του νομου ν' αρχισει να ψαχνεται το απερριψε αμεσα.
Αποφασισε να επιστρεψει στο ξενοδοχειο μηπως τον εβρισκε εκει, πραγμα που δεν το πιστευε, και μετα θα εβρισκε τροπο να φτασει μεχρι το γκαραζ που ειχαν αφησει το αμαξι τους για να το παρει πισω. Με αυτοκινητο μπορουσε να καλυψει μεγαλυτερη εκταση απ' οτι με τα ποδια.
==================================
Μια ατελειωτη σειρα απο μυρμηγκια που βρισκονταν χαλαρωμενα κατα μηκος της ραχοκοκκαλιας της Λεσλι Προγιας ξαφνικα αρχισαν μια ξεφρενη κουρσα πανω - κατω δημιουργωντας της ενα ριγος μολις εμφανιστηκαν αποτομα μπροστα της οι δυο αγνωστοι αντρες. Παραλληλα εδωσε μεγαλο αγωνα για να κρατησει την φωνη της σταθερη.
-'Καλημερα. Πως μπορω να σας βοηθησω' ?
Οι δυο αγνωστοι ξοδεψαν μερικα δευτερολεπτα κοιτωντας εξονυχιστικα το μερος.
-'Αν εχετε προβλημα με το αμαξι σας ειστε στο σωστο μερος' συνεχισε η Λεσλι σε μια αποπειρα να καθησυχασει τον ιδιο τον εαυτο της.
-'Αυτα ειναι ολα τ' αυτοκινητα που υπαρχουν εδω' ? ρωτησε ο ενας με μια ψυχρη, μεταλλικη φωνη που επεφερε μεγαλυτερη αναστατωση στα μυρμηγκια της πλατης της.
-'Ναι, δεν καταλαβαινω' εκανε η Λεσλι με την φωνη της να χανει αισθητα σε ενταση.
-'Θα καταλαβεις' ειπε ο αλλος αντρας και ο φοβος εγινε κατι υπαρκτο στην καρδια της Λεσλι.
================================
-'Χθες το βραδυ υπηρχε ενα αμαξι εδω που τωρα δεν το βλεπω' ειπε ο ενας απο τους δυο αντρες. 'Ειναι ακομα εδω η το πηρανε' ?
-'Δεν καταλαβαινω για τι πραγμα μιλας' απαντησε ασυναισθητα η Λεσλι. Ενοιωσε την ανασα της να κοβεται οταν ταχυδακτυλουργικα ο αλλος εβγαλε ενα περιστροφο και την σημαδεψε. Ο τριτος της παρεας ηταν παντα στην εξωπορτα ελεγχοντας τον χωρο.
-'Σε βοηθησα καθολου' ? ρωτησε αυτος που την σημαδευε.
-'Ασε το οπλο Ρευ' ειπε ο αλλος 'η κοπελα θα μας πει οτι θελουμε να μαθουμε. Αυτος που πηρε το αμαξι κατα που τραβηξε' ? συνεχισε απευθυνομενος πια στην Λεσλι.
Δεν υπηρχε κανενας απολυτως λογος για την Λεσλι να πει ψεμματα. Ουτε ηξερε τι διαφορες ειχαν μεταξυ τους, ουτε γνωστος της ηταν και συν τοις αλλοις ενα οπλο σημαδευε την καρδια της και κατι μεσα της της ελεγε πως αυτοι οι δυο ηταν ικανοι για ολα. Ολα συνηγορουσαν προς μια επιλογη και μονο. Να τους ελεγε οτι ηξερε και γρηγορα μαλιστα.
==============================
-'Δεν ηρθε κανενας να παρει καποιο αυτοκινητο σημερα' ακουσε τον εαυτο της να λεει κι εφριξε. 'Ειστε οι πρωτοι που πατατε σημερα το'.....
Η σφαιρα την βρηκε λιγο πιο πανω απο την καρδια και την πεταξε πισω πανω σε μια συστοιχια απο τενεκεδες. Το καψιμο ηταν ανυποφορο και της εφερε θολουρα στην οραση, μια θολουρα που δεν ηταν αρκετη για να κρυψει το προσωπο που ειχε σκυψει απο πανω της. Στο βαθος ο τριτος αντρας που φυλαγε σκοπια κινηθηκε κι αυτος προς τα μεσα.
-'Το επομενο ψεμα θα ειναι το τελευταιο σου' ειπε σφυριζοντας στ' αυτια της.
Δοκιμασε να μιλησει μα μονο ενας πιδακας αιματος βγηκε απο το στομα της. Αποπειραθηκε να κουνηθει μα ο πονος εγινε ακομα πιο ανυποφορος. Αισθανοταν απιστευτα βαρια.
-'Θα εχεις τους λογους σου που τους καλυπτεις' εκανε μονολογωντας αυτος που την ειχε πυροβολησει. 'Εχω κι εγω τους δικους μου' συμπληρωσε.
Η δευτερη σφαιρα της θρυμματισε το κεφαλι σκορπωντας παντου αιμα, κοκκαλα και σαρκα.
==============================
-'Που να σε παρει ο διαβολος Ρευ' ειπε ο Ντεξτερ ξεσπωντας πανω σ' εναν τενεκε στελνοντας τον με μια κλωτσια να χτυπησει στον απεναντι τοιχο. 'Τι καταλαβες τωρα' ?
-'Δεν θα μιλαγε Ντεξ και το ξερεις' απαντησε ο Ρειμοντ Γου εξεταζοντας την κατασταση του οπλου του. 'Αδικα χαναμε τον καιρο μας'.
-'Και τι κανουμε τωρα ρε ψυχακια' ? ρωτησε ειρωνικα ο τριτος απο τ' αδελφια.
-Σπενς στ' ορκιζομαι αν τα ξαναπεις αυτο εγω'...εκανε με φωνη που ετρεμε ο Ρειμοντ ενω ανακλαστικα το οπλο του σημαδευε τον Σπενσερ.
-'Βουλωστε το και οι δυο' εκανε εξαλλος ο Ντεξτερ. 'Ηρθαμε εδω για ενα συγκεκριμενο λογο και μεχρι στιγμης δεν εχουμε κανει τιποτα. Λοιπον, εξαφανιζουμε το πτωμα, παιρνουμε ενα αλλο αυτοκινητο απο δω και κατεβαινουμε στην πολη. Σημερα κιολας πρεπει να τελειωνουμε μ' αυτην την ιστορια διαφορετικα ειναι σαν να περιμενουμε να μας πιασουν. Οπου και να κρυφτουν θα τους βρουμε, το χρωσταμε στον Τζορντι'.
==========================
Διχως να υπαρχει κατι σαφες αρνητικο στην αναφορα της Λεισι Ντε Παλμα ο Γκρειαμ Χιλ ενοιωθε ολο και πιο εντονα πως κατι δεν πηγαινε καλα. Η βοηθος του δεν ειχε βρει πουθενα τον γερο - Μπαζ, ουτε το φορτηγακι του, οσον δε αφορουσε την κατασταση του σπιτιου κι εκει η αναφορα δεν ειχε κατι το επιληψιμο. Της ειχε δωσει εντολη να ριξει αλλη μια ματια κι αν δεν εβρισκε τιποτα να επεστρεφε. Στο μυαλο του τριγυρνουσε συνεχως κι αυτο που του ειχε επισημανει ο Νταρυλ Σκοτ σχετικα με την παραξενη εμφανιση του οχηματος του Μπαζ τις πρωτες πρωινες ωρες. Δεν ειχε κατι χειροπιαστο για να πατησει μα βαθια μεσα του ηξερε πως κατι συνεβαινε, κατι που φοβοταν πως θα τον αιφνιδιαζε.
Σε μικροτερο βαθμο το ιδιο ακριβως ενοιωθε και η βοηθος του. Ειχε φυγει απο την ιδιοκτησια του Μπαζ απρακτη και τωρα πηγαινε στο γκαραζ της Λεσλι. Ηταν μισοβυθισμενη στις σκεψεις της κι αυτος ηταν ο λογος που αργησε να επεξεργαστει ο εγκεφαλος της αυτο που μολις ειχε αντικρυσει. Πατησε αποτομα φρενο κι εκανε αναστροφη.
========================
Ειχε μολις διασταυρωθει με το αυτοκινητο της Λεσλι. Κατω απο αλλες συνθηκες αυτο θα ηταν κατι φυσιολογικο, οταν ομως το συγκεκριμενο αμαξι δεν το οδηγουσε η ιδιοκτητρια αλλα τρεις αγνωστοι αυτο απο μονο του ηταν κατι περισσοτερο απο περιεργο. Ανεβασε τον αστυνομικο φαρο στην οροφη του αυτοκινητου της κι ανεπτυξε ταχυτητα προσπαθωντας να προλαβει το αυτοκινητο της Λεσλι που προπορευοταν. Εκανε σημα στον οδηγο να σταματησει.
Ο καθρεφτης στ' αριστερα της εσπασε σε δεκαδες μικρα κομματια ενω το αποτομο κοψιμο του τιμονιου προς τα δεξια κοντεψε να την βγαλει εκτος δρομου. Ειχε μολις επαναφερει το οχημα στο δρομο οταν η δευτερη σφαιρα θρυμματισε το παρμπριζ. Ο ανακλαστικος αποτομος ελιγμος δεν της αφησε περιθωριο. Το αυτοκινητο αναποδογυρισε παιρνοντας συνεχεις, σχεδον ομοιομορφες τουμπες μεχρι που σταματησε σαραβαλιασμενο με την οροφη στο δρομο και τις ροδες στον αερα. Η ζωνη την ειχε γλυτωσει απο τα χειροτερα μα το τρανταγμα ηταν τοσο δυνατο που την ειχε αφησει ημιλιποθυμη. Τωρα επρεπε ν' απεγκλωβιστει απο κει το συντομοτερο δυνατον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου