Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9
-'Οτι και υπαρχει εκει εξω, οποια και να ειναι αυτη η μορφη, πρεπει να ερθουμε σ' επαφη μαζι του, να μαθουμε που βρισκομαστε' ειπε ο Ελ μολις καποια ψηγματα ψυχραιμιας φανηκαν να επανακαμπτουν στον ιδιο και το υπολοιπο πληρωμα του Γιζγκαρνοφ.
-'Τρελλαθηκες' ? εκανε ο Γκραφ. 'Δεν ξερεις καν τι συνθηκες επικρατουν εκει εξω'.
Ο Ελ γυρισε και τον κοιταξε.
-'Δηλαδη τι προτεινεις ? Να μεινουμε εδω μεχρι ν' αποφασισει αυτος να επικοινωνησει μαζι μας ? Και τι θα κερδισουμε απ' αυτο' ?
-'Αυτο που λεει ο Γκραφ ειναι πως για να ερθουμε σ' επαφη μ' οτι ειναι αυτο εκει εξω πρεπει να ξερουμε πως θα επιβιωσουμε στις αγνωστες αυτες συνθηκες που επικρατουν' παρενεβη ο Τιλ.
-'Κανενα οργανο πανω στο Γιζ δεν λειτουργει' παρατηρησε η Βεγκατριξ. 'Ειναι αδυνατον να γνωριζουμε ακομα και την υπαρχουσα συνθεση της ατμοσφαιρας'.
-'Αν δεχτουμε πως υπαρχει ατμοσφαιρα' ειπε ο Κουλσακ.
============================
-'Πιστευω πως δεν πρεπει να βιαστουμε' ειπε ο Μερανγκ. 'Συμφωνω με τον Γκραφ'.
-'Αν εχει καποια σημασια η γνωμη μου αυτο πιστευω κι εγω' προσθεσε ο Ριγκελ.
Η αναπαντεχη ομοφωνια του πληρωματος φανηκε να καμπτει τον Ελλερυ.
-'Παω εξω' ειπε κανοντας τους αλλους ν' αρχισουν σχολια για ξεροκεφαλια, αγυριστο κεφαλι και πεισματαρη ανευ λογου. 'Ολα θα πανε καλα' συμπληρωσε μα κανεις δεν τον πιστεψε.
Η αληθεια ηταν πως μολις η εξωτερικη πορτα του Γιζγκαρνοφ εκλεισε πισω του συνειδητοποιησε πως ακομα κι αυτος, ο θρυλικος Ελλερυ Βαν Ντερ Εις, αδυνατουσε να χειραγωγησει συγκεκριμενες αντιδρασεις του σωματος του. Οι παλαμες του ειχαν ιδρωσει, οι παλμοι της καρδιας του αυξαναν ραγδαια, οι ιριδες των ματιων του ειχαν μεγαλωσει και στρογγυλεψει συμμετρικα κι ενα ριγος απο το πουθενα διετρεχε κατα μηκος την σπονδυλικη του στηλη. Δοκιμασε ταυτοχρονα να παρει μια βαθια ανασα και να κανει ενα βημα μπροστα.
Το βημα εγινε μα δεν περπατησε ποτε. Η αποπειρα ανασας πραγματοποιηθηκε μα δεν υλοποιηθηκε ποτε.
==============================
Η ελλειψη οξυγονου για να τροφοδοτησει τα αδεια του πνευμονια ηταν μεγαλυτερης ζωτικης σημασιας απο την ικανοτητα που φαινοταν να εχει αποκτησει, να ιπταται στο κενο λες και με καποιο μαγικο τροπο ειχε ανακαλυψει την φορμουλα ν' αψηφει την βαρυτητα.
Στην τριτη ανακλαστικη προσπαθεια που αποπειραθηκε για να παρει ανασα, ενα συννεφο φρεσκου, αναζωογονητικου οξυγονου διετρεξε ολη την διαδρομη μεχρι τα πνευμονια του. Η απροσμενη αυτη εξελιξη τον σαστισε προς στιγμη. Αδυνατουσε να εξηγησει τι ειχε συμβει, οπως αδυνατουσε να ερμηνευσει τα συνεχομενα, αλλεπαλληλα βηματα που εξακολουθουσε να κανει στο κενο. Σταματησε προσπαθωντας να εντοπισει την σκοτεινη μορφη που ειχε δει, οπως και οι υπολοιποι, απο το εσωτερικο του Γιζγκαρνοφ. Η σκοτεινη μορφη τον προλαβε.
Τωρα, υπο το μερικως λαμπυριζων σκοτος, μπορουσε να την διακρινει καθαρα. Ξοδεψε καμποσα δευτερολεπτα στην προσπαθεια του να καταγραψει τα χαρακτηριστικα της φιγουρας κι απωλεσε την ευκαρια να ειναι εκεινος ο πρωτος που θα εσπαγε την συμπαγη εκεινη σιωπη.
================================
-'Ανοητοι, δεν ξερετε τι προκαλεσατε' ακουσε την μορφη απεναντι του να λεει. Η σαστισμαρα του δεν τον βοηθησε ν' αρθρωσει λεξη, παρεμεινε παγωμενος, ακινητος. Ειδε το αριστερο χερι της φιγουρας να σηκωνεται σε οριζοντια εκταση και τοτε διεκρινε πως κατι κρατουσε στο χερι του. Εμοιαζε με μικρο μπαστουνι η σκηπτρο, δεν ηταν σιγουρος, μα οταν ειδε πως στοχευε το Γιζγκαρνοφ αντι ν' αντιδρασει με οποιονδηποτε τροπο συνεχισε να παραμενει κοκκαλωμενος.
Ειδε ξαφνικα το σκαφος του να σηκωνεται ψηλα στον αερα προφανως υπακουοντας σε αορατες εντολες που προερχονταν απο το αντικειμενο που η μορφη κρατουσε στο χερι της και να τοποθετειται απαλα σε κοντινο σημειο που δεν υπηρχαν κλωβοι. Μετα η μορφη στραφηκε σ' αυτον. Το καλουπι του ηταν γηινο, σαν κι εκεινου, με μακρια, λιγο γκριζα μαλλια, ενα περιποιημενο γενακι και το μονο εξωπραγματικο πανω του ηταν τα ματια του. Ηταν σκοτεινα απεικονιζοντας κοματια απο αγνωστους σε κεινον γαλαξιες σε πραγματικο χρονο. Οσο και να ηθελε ν' αποτραβηξει τα ματια του απο τα δικα του του εμοιαζε απλα αδυνατον.
===============================
-'Ελλερυ Βαν Ντερ Εις' ειπε η μορφη. 'Μια συνεχης πηγη προβληματων' προσθεσε.
Ισως το ακουσμα του ονοματος του ν' αφυπνησε τον Ελλερυ αφου βρηκε την μιλια του.
-'Κοιτα, εγω δεν...μα πως...θελω να πω...δηλαδη...με ξερεις' ?
-'Ο πιο πετυχημενος λαθρεμπορος μεταχειρισμενου ηλιακου φωτος, ο μεγαλυτερος μπελας για την O.A.A. και πλεον καταζητουμενος η κανω λαθος' ? ειπε η μορφη.
-'Ενταξει, μεσες ακρες σωστα τα ειπες' απαντησε ο Ελλερυ. 'Και συ εισαι '....
-'...Αυτος που πρεπει να επανορθωσει την ζημια που εχεις κανει εδω' συμπληρωσε η μορφη.
-'Ζημια ? Ποια ζημια ? Αν εννοεις αυτο εδω' κι εδειξε ταυτοχρονα με το χερι του τους κατεστραμμενους κλωβους 'μπορω να σου εξηγησω και'...
-'Δυστυχως για σενα ειναι αδυνατον να καταλαβεις τι εχεις προκαλεσει εδω' απαντησε η μορφη 'ποσο μαλλον να συνειδητοποιησεις την σοβαροτητα της καταστασης' συμπληρωσε.
-'Φανταζομαι πως θα μου το εξηγησεις ευθυς αμεσως' απαντησε ο Ελλερυ μ' ενα ελαφρα ειρωνικο υφος.
=================================
Η αρχικη απορια οταν το Γιζγκαρνοφ αρχισε να μετακινειται απο την θεση του διχως καμια παρεμβαση εκ μερους του πληρωματος του μετατραπηκε συντομα σε πανικο μολις το επταμελες πληρωμα συνειδητοποιησε πως βρισκοταν στο ελεος καποιας αορατης και πανισχυρης δυναμης. Μεχρι την στιγμη που σταθεροποιηθηκε στην καινουργια του θεση ολοι πιστευαν πως ειχε ερθει το τελος τους. Οταν σιγουρευτηκαν πως πλεον το αστροπλοιο θα παρεμενε σταθερο ορμησαν ολοι και παλι στο τεραστιο, μπροστινο τζαμι.
-'Ο Ελ ειναι ακομα εκει εξω' ? ρωτησε ο Τιλ.
-'Ναι, μοιαζει να μιλαει σ' εκεινη την μορφη' ειπε ο Κουλσακ.
-'Μπορει να μου πει καποιος τι εγινε με το Γιζγκαρνοφ' ? εκανε ο Ριγκελ.
-'Καποιος, κατι, μας μετακινησε' απαντησε ο Νεκαρ 'αυτο εγινε'.
-'Πως εγινε αυτο' ? ρωτησε ο Γκραφ.
-'Πηγαινε ρωτα αυτον εκει' ειπε η Βεγκατριξ δειχνοντας παραλληλα με το δαχτυλο την σκοτεινη μορφη που εξακολουθουσε να βρισκεται απεναντι στον Ελλερυ.
===============================
-'Μηπως θα επρεπε να παμε να βοηθησουμε τον Ελ' ? ρωτησε ο Μερανγκ.
-'Δεν νομιζω να χρειαζεται βοηθεια' του απαντησε ο Γκραφ.
-'Αυτο δεν σημαινει πως πρεπει να τον αφησουμε ολομοναχο' εκανε θυμωμενα ο Κουλσακ.
-'Εχει δικιο ο Κουλσακ' ειπε ο Ριγκελ. 'Εδω θα κατσουμε με σταυρωμενα χερια' ?
-'Ψυχραιμια' ειπε ο Τιλ 'οχι βιαστικες κινησεις'.
-'Ε, ναι' εκανε ειρωνικα η Βεγκατριξ 'ας κατσουμε εδω ν' απολαυσουμε το θεαμα'.
-'Δεν ειπαμε αυτο Τριξ' ειπε απολογητικα ο Νεκαρ 'απλα μην χειροτερεψουμε τα πραγματα'.
Η Βεγκατριξ γυρισε και τον κοιταξε απορημενη. Μετα στραφηκε και στους υπολοιπους.
-'Μετα τον Ελ ειναι η σειρα μας, το καταλαβαινετε φανταζομαι. Αυτο που ακουω ειναι να περιμενουμε στωικα την σειρα μας μολις αυτο, οτι ειναι τελοσπαντων, ξεμπερδεψει με τον Ελ'.
Ο Ριγκελ πλησιασε την Βεγκατριξ και περασε τα χερια του στους ωμους της.
-'Εγω συμφωνω μαζι σου Τριξι' ειπε 'δεν γινεται να παραμεινουμε απρακτοι'.
===========================
-'Διακρινω μια ανησυχια, εναν εκνευρισμο στο πληρωμα σου' ειπε η μορφη δειχνοντας το αστροπλοιο. 'Διχαζονται ως προς το αν πρεπει να προστρεξουν σε βοηθεια σου η να παραμεινουν θεατες' προσθεσε. 'Ενημερωσε τους πως δεν εχουν να φοβουνται κατι'.
Με την απορια ζωγραφισμενη στο προσωπο του ο Ελλερυ στραφηκε προς το Γιζγκαρνοφ κι εκανε μια παρατεταμενη καθησυχαστικη χειρομια ελπιζοντας πως θα καταλαβαιναν.
-'Πως το ξερεις αυτο' ? ρωτησε στρεφομενος και παλι στην μορφη.
-'Υπαρχουν πολλα πραγματα που δεν γνωριζεις και ακομα περισσοτερα που πρεπει να σου εξηγησω Ελλερυ Βαν Ντερ Εις' απαντησε η μορφη 'μα πρωτα ας δημιουργησουμε ενα πιο οικειο περιβαλλον για σενα' συνεχισε ενω ταυτοχρονα σηκωνε και παλι το σκηπτρο που κρατουσε στον αερα. Μια σημαντικη ποσοτητα φωτος ξεπηδησε μεσα απο το σκηπτρο φωτιζοντας ικανοποιητικα τον περιβαλλοντα χωρο. Αμεσως μετα, ως δια μαγειας, βρεθηκαν και οι δυο να στεκονται στο εδαφος αντι να αιωρουνται στο κενο.
==================================
Τωρα ο Ελλερυ μπορουσε να διακρινει ακομα περισσοτερες λεπτομερειες πανω στην παραδοξη μορφη που εστεκε απεναντι του. Το χρωμα του δερματος του δεν ηταν ακριβως λευκο μα εμοιαζε σαν λευκο που ειχε ξεθωριασει με το περασμα του χρονου. Δεν μπορουσε να διακρινει αλλα σημεια του σωματος του αφου ενας ολοσωμος χιτωνας μ' ενα χρωμα που πλησιαζε το μωβ αλλα δεν ηταν ακριβως αυτο τον καλυπτε απο πανω μεχρι κατω. Μια πιο εξονυχιστικη ματια του επετρεψε ν' αντιληφθει πως η μορφη δεν ειχε υλικη υποσταση, εμοιαζε σαν ενα αριστουργηματικο, τελειας τεχνολογιας, εξελιγμενο ολογραμμα. Τα ματια του καρφωθηκαν στο αντικειμενο που κρατουσε στο αριστερο του χερι. Σκηπτρο, ναι εμοιαζε πολυ με σκηπτρο αυτο που βασταγε μα δεν φαινοταν σαν ενα αψυχο αντικειμενο η σαν κατι που η μορφη μπορει να χρησιμοποιουσε σαν υποστηριγμα. Οχι, αυτο το αντικειμενο εμοιαζε ζωντανο, σαν να ειχε δικη του θεληση, απλα φαινοταν να νοιωθει πολυ ανετα μεσα στην παλαμη αυτης της αλλοκοτης φιγουρας. Ο Ελλερυ Βαν Ντερ Εις ειχε πραγματικα εντυπωσιαστει.
=============================
-'Ειπες πως δεν ξερουμε τι προκαλεσαμε' αρχισε ο Ελλερυ. 'Υποθετω πως θα το μαθουμε κι αυτο μαζι με το ποιος εισαι και το που βρισκομαστε' συμπληρωσε.
Η μορφη παρεμεινε σιωπηλη για λιγο.
-'Ναι, πραγματικα δεν ξερετε τι προκαλεσατε' απαντησε η μορφη 'και θα μαθετε οντως γιατι οι συνεπειες βαραινουν εσας κι εμενα που δεν το προβλεψα. Οσο για το ποιος ειμαι, μολονοτι δεν προκειται να σας βοηθησει καπου, θα το γνωρισετε κι αυτο και τελος, πραγματικα δικαιουστε να μαθετε το που βρισκοσαστε. Πρεπει ομως να εισαι ετοιμος ν' ακουσεις πρωτογνωρα πραγματα, συνθηκες και καταστασεις που ουτε καν ειχες ποτε φανταστει και ν' αποδεχτεις οσα λεχθουν διχως δισταγμο η καχυποψια. Μαθε ακομα πως αυτα που πρεπει να γινουν απο δω και περα δεν αφορουν μονο εσενα αλλα και το υπολοιπο πληρωμα σου, οποτε θα πρεπει να τους τα μεταφερεις οπως ακριβως τ' ακουσεις. Ειμαι κατανοητος μεχρι τωρα' ?
-'Συνεχισε' ειπε ο Ελλερυ κουνωντας καταφατικα το κεφαλι του.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9
-'Οτι και υπαρχει εκει εξω, οποια και να ειναι αυτη η μορφη, πρεπει να ερθουμε σ' επαφη μαζι του, να μαθουμε που βρισκομαστε' ειπε ο Ελ μολις καποια ψηγματα ψυχραιμιας φανηκαν να επανακαμπτουν στον ιδιο και το υπολοιπο πληρωμα του Γιζγκαρνοφ.
-'Τρελλαθηκες' ? εκανε ο Γκραφ. 'Δεν ξερεις καν τι συνθηκες επικρατουν εκει εξω'.
Ο Ελ γυρισε και τον κοιταξε.
-'Δηλαδη τι προτεινεις ? Να μεινουμε εδω μεχρι ν' αποφασισει αυτος να επικοινωνησει μαζι μας ? Και τι θα κερδισουμε απ' αυτο' ?
-'Αυτο που λεει ο Γκραφ ειναι πως για να ερθουμε σ' επαφη μ' οτι ειναι αυτο εκει εξω πρεπει να ξερουμε πως θα επιβιωσουμε στις αγνωστες αυτες συνθηκες που επικρατουν' παρενεβη ο Τιλ.
-'Κανενα οργανο πανω στο Γιζ δεν λειτουργει' παρατηρησε η Βεγκατριξ. 'Ειναι αδυνατον να γνωριζουμε ακομα και την υπαρχουσα συνθεση της ατμοσφαιρας'.
-'Αν δεχτουμε πως υπαρχει ατμοσφαιρα' ειπε ο Κουλσακ.
============================
-'Πιστευω πως δεν πρεπει να βιαστουμε' ειπε ο Μερανγκ. 'Συμφωνω με τον Γκραφ'.
-'Αν εχει καποια σημασια η γνωμη μου αυτο πιστευω κι εγω' προσθεσε ο Ριγκελ.
Η αναπαντεχη ομοφωνια του πληρωματος φανηκε να καμπτει τον Ελλερυ.
-'Παω εξω' ειπε κανοντας τους αλλους ν' αρχισουν σχολια για ξεροκεφαλια, αγυριστο κεφαλι και πεισματαρη ανευ λογου. 'Ολα θα πανε καλα' συμπληρωσε μα κανεις δεν τον πιστεψε.
Η αληθεια ηταν πως μολις η εξωτερικη πορτα του Γιζγκαρνοφ εκλεισε πισω του συνειδητοποιησε πως ακομα κι αυτος, ο θρυλικος Ελλερυ Βαν Ντερ Εις, αδυνατουσε να χειραγωγησει συγκεκριμενες αντιδρασεις του σωματος του. Οι παλαμες του ειχαν ιδρωσει, οι παλμοι της καρδιας του αυξαναν ραγδαια, οι ιριδες των ματιων του ειχαν μεγαλωσει και στρογγυλεψει συμμετρικα κι ενα ριγος απο το πουθενα διετρεχε κατα μηκος την σπονδυλικη του στηλη. Δοκιμασε ταυτοχρονα να παρει μια βαθια ανασα και να κανει ενα βημα μπροστα.
Το βημα εγινε μα δεν περπατησε ποτε. Η αποπειρα ανασας πραγματοποιηθηκε μα δεν υλοποιηθηκε ποτε.
==============================
Η ελλειψη οξυγονου για να τροφοδοτησει τα αδεια του πνευμονια ηταν μεγαλυτερης ζωτικης σημασιας απο την ικανοτητα που φαινοταν να εχει αποκτησει, να ιπταται στο κενο λες και με καποιο μαγικο τροπο ειχε ανακαλυψει την φορμουλα ν' αψηφει την βαρυτητα.
Στην τριτη ανακλαστικη προσπαθεια που αποπειραθηκε για να παρει ανασα, ενα συννεφο φρεσκου, αναζωογονητικου οξυγονου διετρεξε ολη την διαδρομη μεχρι τα πνευμονια του. Η απροσμενη αυτη εξελιξη τον σαστισε προς στιγμη. Αδυνατουσε να εξηγησει τι ειχε συμβει, οπως αδυνατουσε να ερμηνευσει τα συνεχομενα, αλλεπαλληλα βηματα που εξακολουθουσε να κανει στο κενο. Σταματησε προσπαθωντας να εντοπισει την σκοτεινη μορφη που ειχε δει, οπως και οι υπολοιποι, απο το εσωτερικο του Γιζγκαρνοφ. Η σκοτεινη μορφη τον προλαβε.
Τωρα, υπο το μερικως λαμπυριζων σκοτος, μπορουσε να την διακρινει καθαρα. Ξοδεψε καμποσα δευτερολεπτα στην προσπαθεια του να καταγραψει τα χαρακτηριστικα της φιγουρας κι απωλεσε την ευκαρια να ειναι εκεινος ο πρωτος που θα εσπαγε την συμπαγη εκεινη σιωπη.
================================
-'Ανοητοι, δεν ξερετε τι προκαλεσατε' ακουσε την μορφη απεναντι του να λεει. Η σαστισμαρα του δεν τον βοηθησε ν' αρθρωσει λεξη, παρεμεινε παγωμενος, ακινητος. Ειδε το αριστερο χερι της φιγουρας να σηκωνεται σε οριζοντια εκταση και τοτε διεκρινε πως κατι κρατουσε στο χερι του. Εμοιαζε με μικρο μπαστουνι η σκηπτρο, δεν ηταν σιγουρος, μα οταν ειδε πως στοχευε το Γιζγκαρνοφ αντι ν' αντιδρασει με οποιονδηποτε τροπο συνεχισε να παραμενει κοκκαλωμενος.
Ειδε ξαφνικα το σκαφος του να σηκωνεται ψηλα στον αερα προφανως υπακουοντας σε αορατες εντολες που προερχονταν απο το αντικειμενο που η μορφη κρατουσε στο χερι της και να τοποθετειται απαλα σε κοντινο σημειο που δεν υπηρχαν κλωβοι. Μετα η μορφη στραφηκε σ' αυτον. Το καλουπι του ηταν γηινο, σαν κι εκεινου, με μακρια, λιγο γκριζα μαλλια, ενα περιποιημενο γενακι και το μονο εξωπραγματικο πανω του ηταν τα ματια του. Ηταν σκοτεινα απεικονιζοντας κοματια απο αγνωστους σε κεινον γαλαξιες σε πραγματικο χρονο. Οσο και να ηθελε ν' αποτραβηξει τα ματια του απο τα δικα του του εμοιαζε απλα αδυνατον.
===============================
-'Ελλερυ Βαν Ντερ Εις' ειπε η μορφη. 'Μια συνεχης πηγη προβληματων' προσθεσε.
Ισως το ακουσμα του ονοματος του ν' αφυπνησε τον Ελλερυ αφου βρηκε την μιλια του.
-'Κοιτα, εγω δεν...μα πως...θελω να πω...δηλαδη...με ξερεις' ?
-'Ο πιο πετυχημενος λαθρεμπορος μεταχειρισμενου ηλιακου φωτος, ο μεγαλυτερος μπελας για την O.A.A. και πλεον καταζητουμενος η κανω λαθος' ? ειπε η μορφη.
-'Ενταξει, μεσες ακρες σωστα τα ειπες' απαντησε ο Ελλερυ. 'Και συ εισαι '....
-'...Αυτος που πρεπει να επανορθωσει την ζημια που εχεις κανει εδω' συμπληρωσε η μορφη.
-'Ζημια ? Ποια ζημια ? Αν εννοεις αυτο εδω' κι εδειξε ταυτοχρονα με το χερι του τους κατεστραμμενους κλωβους 'μπορω να σου εξηγησω και'...
-'Δυστυχως για σενα ειναι αδυνατον να καταλαβεις τι εχεις προκαλεσει εδω' απαντησε η μορφη 'ποσο μαλλον να συνειδητοποιησεις την σοβαροτητα της καταστασης' συμπληρωσε.
-'Φανταζομαι πως θα μου το εξηγησεις ευθυς αμεσως' απαντησε ο Ελλερυ μ' ενα ελαφρα ειρωνικο υφος.
=================================
Η αρχικη απορια οταν το Γιζγκαρνοφ αρχισε να μετακινειται απο την θεση του διχως καμια παρεμβαση εκ μερους του πληρωματος του μετατραπηκε συντομα σε πανικο μολις το επταμελες πληρωμα συνειδητοποιησε πως βρισκοταν στο ελεος καποιας αορατης και πανισχυρης δυναμης. Μεχρι την στιγμη που σταθεροποιηθηκε στην καινουργια του θεση ολοι πιστευαν πως ειχε ερθει το τελος τους. Οταν σιγουρευτηκαν πως πλεον το αστροπλοιο θα παρεμενε σταθερο ορμησαν ολοι και παλι στο τεραστιο, μπροστινο τζαμι.
-'Ο Ελ ειναι ακομα εκει εξω' ? ρωτησε ο Τιλ.
-'Ναι, μοιαζει να μιλαει σ' εκεινη την μορφη' ειπε ο Κουλσακ.
-'Μπορει να μου πει καποιος τι εγινε με το Γιζγκαρνοφ' ? εκανε ο Ριγκελ.
-'Καποιος, κατι, μας μετακινησε' απαντησε ο Νεκαρ 'αυτο εγινε'.
-'Πως εγινε αυτο' ? ρωτησε ο Γκραφ.
-'Πηγαινε ρωτα αυτον εκει' ειπε η Βεγκατριξ δειχνοντας παραλληλα με το δαχτυλο την σκοτεινη μορφη που εξακολουθουσε να βρισκεται απεναντι στον Ελλερυ.
===============================
-'Μηπως θα επρεπε να παμε να βοηθησουμε τον Ελ' ? ρωτησε ο Μερανγκ.
-'Δεν νομιζω να χρειαζεται βοηθεια' του απαντησε ο Γκραφ.
-'Αυτο δεν σημαινει πως πρεπει να τον αφησουμε ολομοναχο' εκανε θυμωμενα ο Κουλσακ.
-'Εχει δικιο ο Κουλσακ' ειπε ο Ριγκελ. 'Εδω θα κατσουμε με σταυρωμενα χερια' ?
-'Ψυχραιμια' ειπε ο Τιλ 'οχι βιαστικες κινησεις'.
-'Ε, ναι' εκανε ειρωνικα η Βεγκατριξ 'ας κατσουμε εδω ν' απολαυσουμε το θεαμα'.
-'Δεν ειπαμε αυτο Τριξ' ειπε απολογητικα ο Νεκαρ 'απλα μην χειροτερεψουμε τα πραγματα'.
Η Βεγκατριξ γυρισε και τον κοιταξε απορημενη. Μετα στραφηκε και στους υπολοιπους.
-'Μετα τον Ελ ειναι η σειρα μας, το καταλαβαινετε φανταζομαι. Αυτο που ακουω ειναι να περιμενουμε στωικα την σειρα μας μολις αυτο, οτι ειναι τελοσπαντων, ξεμπερδεψει με τον Ελ'.
Ο Ριγκελ πλησιασε την Βεγκατριξ και περασε τα χερια του στους ωμους της.
-'Εγω συμφωνω μαζι σου Τριξι' ειπε 'δεν γινεται να παραμεινουμε απρακτοι'.
===========================
-'Διακρινω μια ανησυχια, εναν εκνευρισμο στο πληρωμα σου' ειπε η μορφη δειχνοντας το αστροπλοιο. 'Διχαζονται ως προς το αν πρεπει να προστρεξουν σε βοηθεια σου η να παραμεινουν θεατες' προσθεσε. 'Ενημερωσε τους πως δεν εχουν να φοβουνται κατι'.
Με την απορια ζωγραφισμενη στο προσωπο του ο Ελλερυ στραφηκε προς το Γιζγκαρνοφ κι εκανε μια παρατεταμενη καθησυχαστικη χειρομια ελπιζοντας πως θα καταλαβαιναν.
-'Πως το ξερεις αυτο' ? ρωτησε στρεφομενος και παλι στην μορφη.
-'Υπαρχουν πολλα πραγματα που δεν γνωριζεις και ακομα περισσοτερα που πρεπει να σου εξηγησω Ελλερυ Βαν Ντερ Εις' απαντησε η μορφη 'μα πρωτα ας δημιουργησουμε ενα πιο οικειο περιβαλλον για σενα' συνεχισε ενω ταυτοχρονα σηκωνε και παλι το σκηπτρο που κρατουσε στον αερα. Μια σημαντικη ποσοτητα φωτος ξεπηδησε μεσα απο το σκηπτρο φωτιζοντας ικανοποιητικα τον περιβαλλοντα χωρο. Αμεσως μετα, ως δια μαγειας, βρεθηκαν και οι δυο να στεκονται στο εδαφος αντι να αιωρουνται στο κενο.
==================================
Τωρα ο Ελλερυ μπορουσε να διακρινει ακομα περισσοτερες λεπτομερειες πανω στην παραδοξη μορφη που εστεκε απεναντι του. Το χρωμα του δερματος του δεν ηταν ακριβως λευκο μα εμοιαζε σαν λευκο που ειχε ξεθωριασει με το περασμα του χρονου. Δεν μπορουσε να διακρινει αλλα σημεια του σωματος του αφου ενας ολοσωμος χιτωνας μ' ενα χρωμα που πλησιαζε το μωβ αλλα δεν ηταν ακριβως αυτο τον καλυπτε απο πανω μεχρι κατω. Μια πιο εξονυχιστικη ματια του επετρεψε ν' αντιληφθει πως η μορφη δεν ειχε υλικη υποσταση, εμοιαζε σαν ενα αριστουργηματικο, τελειας τεχνολογιας, εξελιγμενο ολογραμμα. Τα ματια του καρφωθηκαν στο αντικειμενο που κρατουσε στο αριστερο του χερι. Σκηπτρο, ναι εμοιαζε πολυ με σκηπτρο αυτο που βασταγε μα δεν φαινοταν σαν ενα αψυχο αντικειμενο η σαν κατι που η μορφη μπορει να χρησιμοποιουσε σαν υποστηριγμα. Οχι, αυτο το αντικειμενο εμοιαζε ζωντανο, σαν να ειχε δικη του θεληση, απλα φαινοταν να νοιωθει πολυ ανετα μεσα στην παλαμη αυτης της αλλοκοτης φιγουρας. Ο Ελλερυ Βαν Ντερ Εις ειχε πραγματικα εντυπωσιαστει.
=============================
-'Ειπες πως δεν ξερουμε τι προκαλεσαμε' αρχισε ο Ελλερυ. 'Υποθετω πως θα το μαθουμε κι αυτο μαζι με το ποιος εισαι και το που βρισκομαστε' συμπληρωσε.
Η μορφη παρεμεινε σιωπηλη για λιγο.
-'Ναι, πραγματικα δεν ξερετε τι προκαλεσατε' απαντησε η μορφη 'και θα μαθετε οντως γιατι οι συνεπειες βαραινουν εσας κι εμενα που δεν το προβλεψα. Οσο για το ποιος ειμαι, μολονοτι δεν προκειται να σας βοηθησει καπου, θα το γνωρισετε κι αυτο και τελος, πραγματικα δικαιουστε να μαθετε το που βρισκοσαστε. Πρεπει ομως να εισαι ετοιμος ν' ακουσεις πρωτογνωρα πραγματα, συνθηκες και καταστασεις που ουτε καν ειχες ποτε φανταστει και ν' αποδεχτεις οσα λεχθουν διχως δισταγμο η καχυποψια. Μαθε ακομα πως αυτα που πρεπει να γινουν απο δω και περα δεν αφορουν μονο εσενα αλλα και το υπολοιπο πληρωμα σου, οποτε θα πρεπει να τους τα μεταφερεις οπως ακριβως τ' ακουσεις. Ειμαι κατανοητος μεχρι τωρα' ?
-'Συνεχισε' ειπε ο Ελλερυ κουνωντας καταφατικα το κεφαλι του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου