Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 39
-'Δεν το περιμενα αυτο, αληθεια σου λεω' εκανε ο Κουλσακ κουνωντας το κεφαλι του περα δωθε. 'Δεν μου περασε καν απο το μυαλο' προσθεσε.
-'Κι εγω το ιδιο' απαντησε ο Γκραφ. 'Βεβαια λιγη γνωση ειχαμε σχετικα με τα διαδραματιζομενα στον Δραλ αλλα αν επρεπε να επιλεξω αυτο θα ηταν το τελευταιο'.
-'Μας διεκολυνε ομως, δεν μπορεις να πεις'.
-'Κρινοντας εκ του αποτελεσματος ναι, σιγουρα ναι αλλα εκεινη την δεδομενη στιγμη μπορει να τιναζε το σχεδιο μας στον αερα και τωρα να μην ειμαστε καν εδω να συζηταμε'.
Το εδω ηταν το Γιζγκαρνοφ που συνεχιζε ν' απομακρυνεται απο τον Δραλ με τους δυο επιβατες τους μεσα να σχολιαζουν αυτο που ειχαν ζησει δυο μολις μερες πριν.
Το σχεδιο του Κουλσακ ειχε αναλυθει ξανα και ξανα για να καλυφθουν οι οποιες αδυναμιες η κενα παρουσιαζε. Οταν ειχε ερθει η ημερα βρισκονταν και οι δυο ετοιμοι στις θεσεις τους αποφασισμενοι να ολοκληρωσουν την δευτερη αποστολη τους.
===================================
Ο Κουλσακ ανακατωμενος μεσα στο πληθος, οπλισμενος και πανετοιμος για την δολοφονια του Μεκνες ενω ο Γκραφ σ' ενα κτισμα λιγο πιο περα οπου ειχε τοποθετησει την βομβα που θα δημιουργουσε τον αντιπερισπασμο που χρειαζοταν. Τωρα απλα περιμεναν υπομονετικα την ελευση του Μεκνες με τον Βανγκλ και τους υπολοιπους για την εκτελεση του ανατραπεντος κυβερνητη. Μεχρι στιγμης ολα πηγαιναν οπως ακριβως τα ειχαν σχεδιασει. Η συνοδεια του Μεκνες ηταν πολυ μικροτερη απ' αυτην που ανεμεναν μα το πληθος ηταν αρκετο. Εχοντας το βλεμμα του συνεχως στραμμενο προς την φιγουρα του Μεκνες προσπαθουσε να διασχισει διακριτικα το πληθος για να βρισκεται οσο το δυνατον πιο κοντα στον στοχο του. Ταυτοχρονα το δεξι του χερι εσφιγγε την συσκευη που θα εστελνε σημα στον Γκραφ πως ηταν ετοιμος για τον φονο και να ενεργοποιησει την βομβα. Ειδε τον Μεκνες και την ακολουθια του να τον πλησιαζει καθως προσπαθουσαν να φτασουν στην εξεδρα απ' οπου θα παρακολουθουσαν την δημοσια εκτελεση κι ετοιμαστηκε. Στο αριστερο χερι κρατουσε το λειζερ, ηταν ετοιμος.
======================================
Μια φωνη πισω του του απεσπασε την προσοχη μα οπως και ολοι οι αλλοι δεν προλαβε να κανει τιποτα. Ο νεαρος ξεπροβαλλε απο το πληθος, πλησιασε τον Μεκνες και τον πυροβολησε. Η αντιδραση του Βανγκλ ηταν αμεση εκτελωντας επι τοπου τον νεαρο μα ηταν και το τελευταιο πραγμα που προλαβε να κανει. Αλλοι εξι απο το πληθος, οπλισμενοι κι αυτοι, ανοιξαν πυρ εναντιν του κι εναντιον της μικρης φρουρας. Ο Κουλσακ δεν εχασε στιγμη. Ακολουθωντας το ρευμα του πανικοβλητου πληθους απομακρυνθηκε απο την σκηνη ενω ταυτοχρονα ενημερωνε μεσω συννενοησης τον Γκραφ να επιστρεψει αμεσα στο ξενοδοχειο. Εξηγησε στον εκπληκτο Γκραφ τι ειχε συμβει και συμφωνησαν πως δεν επρεπε να κανουν βιαστικες κινησεις.
Η αποστολη ειχε στεφθει απο επιτυχια ακομα κι αν αυτοι δεν ειχε χρειαστει να κουνησουν το μικρο τους δαχτυλακι. Τωρα για λιγο θα επικρατουσε αναβρασμος, δεν υπηρχε λογος να εγειρουν υποψιες. Αποφασισαν να ξοδεψουν ασκοπα αλλες δυο μερες σαν δυο τουριστες στον Δραλ και μετα ν' αποχωρησουν ησυχα και διακριτικα.
=================================
-'Ακομα δεν εχω καταλαβει τι εγινε' εκανε ο Γκραφ.
-'Απλα καποιοι ειχαν την ιδια ιδεα με μας' απαντησε ο Κουλσακ 'και διχως να το ξερουν μας εξυπηρετησαν αφανταστα. Κριμα που αναγκαστηκαμε ν' αφησουμε την βομβα πισω.'
-'Θα ηταν ριψοκινδυνο να δοκιμαζαμε να την παιρναμε' ειπε ο Γκραφ. 'Αν εχουν ελεγξει ολη τη γυρω περιοχη, που ειμαι σιγουρος πως θα το εχουν κανει, σιγουρα θα την βρουν'.
-'Ενα αναμνηστικο απο το Γιζγκαρνοφ για τον Δραλ' εκανε γελωντας ο Κουλσακ και ο Γκραφ τον μιμηθηκε. Οταν καταλαγιασαν τα γελια σοβαρεψαν αποτομα και οι δυο.
-'Τραγκνα και Μεκνες τακτοποιηθηκαν' ειπε ο Κουλσακ. 'Ποιος εχει σειρα τωρα' ?
-'Εννοεις ποια εχει σειρα τωρα' τον διορθωσε ο Γκραφ.
-'Γυναικα ? Σοβαρα' ? εκανε ο Κουλσακ ανασηκωνοντας το φρυδι του.
-'Μιντελτ' ειπε ο Γκραφ. 'Για να δουμε τι εχουμε για δαυτην' προσθεσε.
=============================
Αυτο που συναντησε στον Ζιγκετ δεν ειχε καμια απολυτως σχεση με οσα της ειχαν πει. Υποτιθεται πως θα εψαχνε για δυο αντρες, φιλους και συντροφους των Γκραφ και Κουλσακ, μα ουσιαστικα το πρωτο πραγμα που εμαθε φθανοντας στον πλανητη ηταν πως τ' ατομα που εψαχνε ειχαν πεσει θυματα δολοφονιας. Ηταν ακομα το θεμα συζητησης παντου, ηταν αδυνατον να μην υπεπεπτε στην αντιληψη της. Ρωτησε να μαθει λεπτομερειες ουτως ωστε οταν βρισκοταν ξανα με τον Γκραφ και τον Κουλσακ να μπορουσε να τους δωσει μια ολοκληρωμενη εικονα για το τι ειχε συμβει στους φιλους τους. Κατα συνεπεια εμαθε πως ο ενας απο τους φονιαδες κατορθωσε να διαφυγει, ο δευτερος ομως βαρια τραυματισμενος ειχε μεινει πισω. Η φωτογραφια του, που ειχε δοθει στην δημοσιοτητα, δεν της ελεγε τιποτα απολυτως. Για τον διαφυγοντα εγκληματια δεν υπηρχε κανεναν στοιχειο και οσο ο τραυματιας κρατουσε πεισματικα κλειστο το στομα του πιθανον να μην μαθαιναν ποτε το ποιος ηταν. Σταθμιζε τις επιλογες της και κατεληξε σ' αυτην που της εμοιαζε πιο ορθολογιστικη.
================================
Η επιδιωξη της να συναντηθει με τον τραυματια ηταν περισσοτερο ενα προαισθημα που ειχε πως ενδεχομενως θα μαθαινε λεπτομερειες που θα την βοηθουσαν στην καθοριση των επομενων κινησεων της. Δεν αντιμετωπισε ιδιαιτερο προβλημα στο να φτασει μεχρι το κρεβατι του τραυματια αφου της ειχε γινει εξονυχιστικος ελεγχος πριν. Στεκοταν και τον κοιταζε αναρωτουμενη πως θα μπορουσε ποτε να την βοηθησει. Οι γιατροι υποστηριζαν πως δεν ειχε διαφυγει ακομη τον κινδυνο και πως η παραμονη οιουδηποτε περα των πεντε λεπτων ηταν αυστηρα απαγορευμενη. Επρεπε να βιαστει.
-'Νεκαρ, Μερανγκ, Γκραφ, Κουλσακ' ειπε αργα και καθαρα.
Ο Ντρισμπειν φανηκε να ζωντανεψε αποτομα ενω την κοιτουσε προσεκτικα.
-'Ο Κρουξ...Ελλερυ...στην O.A.A...' ψιθυρισε με δυσκολια.
-'Δεν καταλαβαινω' εκανε η Ραντα.
-'Ρεντεν...στην O.A.A...ξερει...στον Ανγκελ'...ξαναψιθυρισε ετοιμος να χασει τις αισθησεις του.
=================================
Εφυγε απο το νοσοκομειο πιο μπερδεμενη απ' οταν πηγε. Οτι ειχε ακουσει ηταν σκορπια ονοματα και ασυναρτησιες, δεν εβγαζε καποιο νοημα. Δεν ειχε νοημα να παραμεινει στον Ζιγκετ αλλα δεν ηξερε και τι να κανει, που να παει. Αποφασισε να γυρισει στο ξενοδοχειο της και με την ησυχια της να σκεφτει ψυχραιμα το επομενο βημα της. Το μονο απ' αυτα που της ειχε πει ο Ντρισμπειν και γνωριζε ηταν η O.A.A., εκεινη η τεραστια πολυεθνικη που ειχε σχεδον σε αποκλειστικοτητα την συλλογη και διανομη ηλιακου φωτος. Μπορουσε να παει, αυτο δεν ηταν προβλημα αλλα το ποιον θα ζητουσε η ποιον θα μπορουσε εκει να εμπιστευτει ηταν αλλο θεμα.
Εριχνε κλεφτες ματιες στις ειδησεις που συνεχιζαν απροσκοπτα την ροη τους μηπως ακουγε κατι που θα της φαινοταν χρησιμο. Η κουραση εκανε την εμφανιση της επικρατωντας γρηγορα σε καθε εκατοστο του κορμιου της και την υποχρεωσε σ' εναν αθελητο υπνο στον καναπε.
Καποια στιγμη το πρωι πεταχτηκε ορθια ενω προσπαθουσε να δει τι ωρα ηταν. Ευτυχως ηταν νωρις ακομα γιατι ειχε πολλα να κανει μεσα στην μερα.
===============================
Η πρωτη της σκεψη, δηλαδη να επιστρεψει στο νοσοκομειο και να μιλησει παλι με τον Ντρισμπειν μηπως μαθαινε κατι περισσοτερο ακυρωθηκε παρα την θεληση της. Ο θανατος του τραυματια ηταν το θεμα που μονοπωλουσε τις ειδησεις. Ειχε εκπνευσει καποια στιγμη αργα το βραδυ υποκυπτοντας στα τραυματα του. Το μονο που απεμενε ηταν να παει στην O.A.A. και θα εβλεπε. Βγηκε απο το ξενοδοχειο με σκοπο να βγαλει εισιτηρια και ηταν τοσο απορροφημενη που ποτε δεν προσεξε την παρουσια που βαδιζε σταθερα πισω της. Περπατουσε σ' ενα ερημο δρομακι οταν δεχτηκε την επιθεση. Η μυστηριωδης φιγουρα την ειχε αιφνιδιασει πεφτοντας κυριολεκτικα απο τον ουρανο. Εκπαιδευμενη καλα, απορροφησε το χτυπημα κι αφησε τον εαυτο της να κυλησει μακρια για να ανασυγκροτηθει. Πεταχτηκε ορθια ετοιμη για επιθεση.
Ο μασκοφορεμενος αντιπαλος της κινηθηκε απιστευτα γρηγορα και με δυο αλματα εστεκε μπροστα της. Μπλοκαρε το αριστερο χτυπημα που δοκιμασε ο αγνωστος κι εσκυψε ταχυτατα αφηνοντας το ποδι του αντιπαλου της να συναντησει αερα.
=================================
Το δικο της λακτισμα ηταν αστοχο επισης μα κρατησε την ισορροπια της. Στην κατα μετωπο επιθεση του αγνωστου απεκρουσε δυο διαδοχικα χτυπηματα μα το τριτο την βρηκε δυνατα στο στερνο ριχνοντας την κατω. Σηκωθηκε προσπαθωντας ν' ανταποδωσει μα αντ' αυτου δεχτηκε ενα λακτισμα στο σαγονι που πονεσε. Καταλαβαινε πως ο αγνωστος ηταν πολυ καλυτερος απ' αυτην, δεν ειχε νοημα να συνεχιζε, το φασμα της ηττας ηταν ζωντανο μπροστα της.
Δοκιμασε να τρεξει μα ηταν αργη. Το χτυπημα στην βαση του αυχενα την εκανε να γονατισει.
Ενστικτωδως απεφυγε αλλο ενα χτυπημα μα οταν το γονατο του αντιπαλου της την βρηκε στο πηγουνι τα πραγματα δυσκολεψαν κι αλλο. Εχανε κατα κρατος απο καποιον που δεν ηξερε και για αγνωστο λογο. Η γροθια της συναντησε κενο ενω η κλωτσια που δεχτηκε στο ηλιακο πλεγμα της εκοψε προς στιγμη την ανασα. Με θολη οραση και χωρις ανασες ηταν πια ευκολο θυμα.
Η κλωτσια που αποπειραθηκε να δωσει ηταν επιπεδου αρχαριου. Ο αγνωστος της ανταπεδωσε με το ιδιο νομισμα μα η δικη του ηταν εντυπωσιακα ευστοχη.
============================
Ταξιδεψε δυο μετρα στον αερα και προσγειωθηκε ασχημα στο εδαφος. Το στομα της ηταν γεματο αιμα και το εφτυσε. Προσπαθησε ν' ακουμπησει σε καποιο τοιχο για να μην πεσει παλι.
Η Ραντα ηξερε πως ειχε χασει την μαχη, αυτο που δεν ηξερε ηταν τι θα συνεβαινε. Ενοιωσε κρυο μεταλλο στην αρτηρια του λαιμου της να την πιεζει διακριτικα. Ταυτοχρονα ειδε τον αγνωστο να βγαζει την κουκουλα του και αθελα της γελασε φτυνοντας φρεσκο αιμα.
Οποια και να ηταν αυτη η γυναικα ηταν εκπληκτικη μαχητρια.
-'Ο τραυματιας στο νοσοκομειο' ειπε πιεζοντας κι αλλο το αιχμηρο αντικειμενο στο λαιμο της. 'Μιλησες μαζι του πριν πεθανει. Πες μου τωρα τι σου ειπε και θα ζησεις' προσθεσε.
-'Ποια εισαι' ? ρωτησε η Ραντα.
Η αγνωστη επανελαβε την ερωτηση της ενω πιεσε περισσοτερο την λεπιδα.
-'Ενταξει, ενταξει' ειπε η Ραντα 'θα σου πω. Πες μου ομως ποια εισαι'.
-'Μεριτα' ειπε η αγνωστη. 'Φροντισε να μην παραλειψεις τιποτα' την προειδοποιησε.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 39
-'Δεν το περιμενα αυτο, αληθεια σου λεω' εκανε ο Κουλσακ κουνωντας το κεφαλι του περα δωθε. 'Δεν μου περασε καν απο το μυαλο' προσθεσε.
-'Κι εγω το ιδιο' απαντησε ο Γκραφ. 'Βεβαια λιγη γνωση ειχαμε σχετικα με τα διαδραματιζομενα στον Δραλ αλλα αν επρεπε να επιλεξω αυτο θα ηταν το τελευταιο'.
-'Μας διεκολυνε ομως, δεν μπορεις να πεις'.
-'Κρινοντας εκ του αποτελεσματος ναι, σιγουρα ναι αλλα εκεινη την δεδομενη στιγμη μπορει να τιναζε το σχεδιο μας στον αερα και τωρα να μην ειμαστε καν εδω να συζηταμε'.
Το εδω ηταν το Γιζγκαρνοφ που συνεχιζε ν' απομακρυνεται απο τον Δραλ με τους δυο επιβατες τους μεσα να σχολιαζουν αυτο που ειχαν ζησει δυο μολις μερες πριν.
Το σχεδιο του Κουλσακ ειχε αναλυθει ξανα και ξανα για να καλυφθουν οι οποιες αδυναμιες η κενα παρουσιαζε. Οταν ειχε ερθει η ημερα βρισκονταν και οι δυο ετοιμοι στις θεσεις τους αποφασισμενοι να ολοκληρωσουν την δευτερη αποστολη τους.
===================================
Ο Κουλσακ ανακατωμενος μεσα στο πληθος, οπλισμενος και πανετοιμος για την δολοφονια του Μεκνες ενω ο Γκραφ σ' ενα κτισμα λιγο πιο περα οπου ειχε τοποθετησει την βομβα που θα δημιουργουσε τον αντιπερισπασμο που χρειαζοταν. Τωρα απλα περιμεναν υπομονετικα την ελευση του Μεκνες με τον Βανγκλ και τους υπολοιπους για την εκτελεση του ανατραπεντος κυβερνητη. Μεχρι στιγμης ολα πηγαιναν οπως ακριβως τα ειχαν σχεδιασει. Η συνοδεια του Μεκνες ηταν πολυ μικροτερη απ' αυτην που ανεμεναν μα το πληθος ηταν αρκετο. Εχοντας το βλεμμα του συνεχως στραμμενο προς την φιγουρα του Μεκνες προσπαθουσε να διασχισει διακριτικα το πληθος για να βρισκεται οσο το δυνατον πιο κοντα στον στοχο του. Ταυτοχρονα το δεξι του χερι εσφιγγε την συσκευη που θα εστελνε σημα στον Γκραφ πως ηταν ετοιμος για τον φονο και να ενεργοποιησει την βομβα. Ειδε τον Μεκνες και την ακολουθια του να τον πλησιαζει καθως προσπαθουσαν να φτασουν στην εξεδρα απ' οπου θα παρακολουθουσαν την δημοσια εκτελεση κι ετοιμαστηκε. Στο αριστερο χερι κρατουσε το λειζερ, ηταν ετοιμος.
======================================
Μια φωνη πισω του του απεσπασε την προσοχη μα οπως και ολοι οι αλλοι δεν προλαβε να κανει τιποτα. Ο νεαρος ξεπροβαλλε απο το πληθος, πλησιασε τον Μεκνες και τον πυροβολησε. Η αντιδραση του Βανγκλ ηταν αμεση εκτελωντας επι τοπου τον νεαρο μα ηταν και το τελευταιο πραγμα που προλαβε να κανει. Αλλοι εξι απο το πληθος, οπλισμενοι κι αυτοι, ανοιξαν πυρ εναντιν του κι εναντιον της μικρης φρουρας. Ο Κουλσακ δεν εχασε στιγμη. Ακολουθωντας το ρευμα του πανικοβλητου πληθους απομακρυνθηκε απο την σκηνη ενω ταυτοχρονα ενημερωνε μεσω συννενοησης τον Γκραφ να επιστρεψει αμεσα στο ξενοδοχειο. Εξηγησε στον εκπληκτο Γκραφ τι ειχε συμβει και συμφωνησαν πως δεν επρεπε να κανουν βιαστικες κινησεις.
Η αποστολη ειχε στεφθει απο επιτυχια ακομα κι αν αυτοι δεν ειχε χρειαστει να κουνησουν το μικρο τους δαχτυλακι. Τωρα για λιγο θα επικρατουσε αναβρασμος, δεν υπηρχε λογος να εγειρουν υποψιες. Αποφασισαν να ξοδεψουν ασκοπα αλλες δυο μερες σαν δυο τουριστες στον Δραλ και μετα ν' αποχωρησουν ησυχα και διακριτικα.
=================================
-'Ακομα δεν εχω καταλαβει τι εγινε' εκανε ο Γκραφ.
-'Απλα καποιοι ειχαν την ιδια ιδεα με μας' απαντησε ο Κουλσακ 'και διχως να το ξερουν μας εξυπηρετησαν αφανταστα. Κριμα που αναγκαστηκαμε ν' αφησουμε την βομβα πισω.'
-'Θα ηταν ριψοκινδυνο να δοκιμαζαμε να την παιρναμε' ειπε ο Γκραφ. 'Αν εχουν ελεγξει ολη τη γυρω περιοχη, που ειμαι σιγουρος πως θα το εχουν κανει, σιγουρα θα την βρουν'.
-'Ενα αναμνηστικο απο το Γιζγκαρνοφ για τον Δραλ' εκανε γελωντας ο Κουλσακ και ο Γκραφ τον μιμηθηκε. Οταν καταλαγιασαν τα γελια σοβαρεψαν αποτομα και οι δυο.
-'Τραγκνα και Μεκνες τακτοποιηθηκαν' ειπε ο Κουλσακ. 'Ποιος εχει σειρα τωρα' ?
-'Εννοεις ποια εχει σειρα τωρα' τον διορθωσε ο Γκραφ.
-'Γυναικα ? Σοβαρα' ? εκανε ο Κουλσακ ανασηκωνοντας το φρυδι του.
-'Μιντελτ' ειπε ο Γκραφ. 'Για να δουμε τι εχουμε για δαυτην' προσθεσε.
=============================
Αυτο που συναντησε στον Ζιγκετ δεν ειχε καμια απολυτως σχεση με οσα της ειχαν πει. Υποτιθεται πως θα εψαχνε για δυο αντρες, φιλους και συντροφους των Γκραφ και Κουλσακ, μα ουσιαστικα το πρωτο πραγμα που εμαθε φθανοντας στον πλανητη ηταν πως τ' ατομα που εψαχνε ειχαν πεσει θυματα δολοφονιας. Ηταν ακομα το θεμα συζητησης παντου, ηταν αδυνατον να μην υπεπεπτε στην αντιληψη της. Ρωτησε να μαθει λεπτομερειες ουτως ωστε οταν βρισκοταν ξανα με τον Γκραφ και τον Κουλσακ να μπορουσε να τους δωσει μια ολοκληρωμενη εικονα για το τι ειχε συμβει στους φιλους τους. Κατα συνεπεια εμαθε πως ο ενας απο τους φονιαδες κατορθωσε να διαφυγει, ο δευτερος ομως βαρια τραυματισμενος ειχε μεινει πισω. Η φωτογραφια του, που ειχε δοθει στην δημοσιοτητα, δεν της ελεγε τιποτα απολυτως. Για τον διαφυγοντα εγκληματια δεν υπηρχε κανεναν στοιχειο και οσο ο τραυματιας κρατουσε πεισματικα κλειστο το στομα του πιθανον να μην μαθαιναν ποτε το ποιος ηταν. Σταθμιζε τις επιλογες της και κατεληξε σ' αυτην που της εμοιαζε πιο ορθολογιστικη.
================================
Η επιδιωξη της να συναντηθει με τον τραυματια ηταν περισσοτερο ενα προαισθημα που ειχε πως ενδεχομενως θα μαθαινε λεπτομερειες που θα την βοηθουσαν στην καθοριση των επομενων κινησεων της. Δεν αντιμετωπισε ιδιαιτερο προβλημα στο να φτασει μεχρι το κρεβατι του τραυματια αφου της ειχε γινει εξονυχιστικος ελεγχος πριν. Στεκοταν και τον κοιταζε αναρωτουμενη πως θα μπορουσε ποτε να την βοηθησει. Οι γιατροι υποστηριζαν πως δεν ειχε διαφυγει ακομη τον κινδυνο και πως η παραμονη οιουδηποτε περα των πεντε λεπτων ηταν αυστηρα απαγορευμενη. Επρεπε να βιαστει.
-'Νεκαρ, Μερανγκ, Γκραφ, Κουλσακ' ειπε αργα και καθαρα.
Ο Ντρισμπειν φανηκε να ζωντανεψε αποτομα ενω την κοιτουσε προσεκτικα.
-'Ο Κρουξ...Ελλερυ...στην O.A.A...' ψιθυρισε με δυσκολια.
-'Δεν καταλαβαινω' εκανε η Ραντα.
-'Ρεντεν...στην O.A.A...ξερει...στον Ανγκελ'...ξαναψιθυρισε ετοιμος να χασει τις αισθησεις του.
=================================
Εφυγε απο το νοσοκομειο πιο μπερδεμενη απ' οταν πηγε. Οτι ειχε ακουσει ηταν σκορπια ονοματα και ασυναρτησιες, δεν εβγαζε καποιο νοημα. Δεν ειχε νοημα να παραμεινει στον Ζιγκετ αλλα δεν ηξερε και τι να κανει, που να παει. Αποφασισε να γυρισει στο ξενοδοχειο της και με την ησυχια της να σκεφτει ψυχραιμα το επομενο βημα της. Το μονο απ' αυτα που της ειχε πει ο Ντρισμπειν και γνωριζε ηταν η O.A.A., εκεινη η τεραστια πολυεθνικη που ειχε σχεδον σε αποκλειστικοτητα την συλλογη και διανομη ηλιακου φωτος. Μπορουσε να παει, αυτο δεν ηταν προβλημα αλλα το ποιον θα ζητουσε η ποιον θα μπορουσε εκει να εμπιστευτει ηταν αλλο θεμα.
Εριχνε κλεφτες ματιες στις ειδησεις που συνεχιζαν απροσκοπτα την ροη τους μηπως ακουγε κατι που θα της φαινοταν χρησιμο. Η κουραση εκανε την εμφανιση της επικρατωντας γρηγορα σε καθε εκατοστο του κορμιου της και την υποχρεωσε σ' εναν αθελητο υπνο στον καναπε.
Καποια στιγμη το πρωι πεταχτηκε ορθια ενω προσπαθουσε να δει τι ωρα ηταν. Ευτυχως ηταν νωρις ακομα γιατι ειχε πολλα να κανει μεσα στην μερα.
===============================
Η πρωτη της σκεψη, δηλαδη να επιστρεψει στο νοσοκομειο και να μιλησει παλι με τον Ντρισμπειν μηπως μαθαινε κατι περισσοτερο ακυρωθηκε παρα την θεληση της. Ο θανατος του τραυματια ηταν το θεμα που μονοπωλουσε τις ειδησεις. Ειχε εκπνευσει καποια στιγμη αργα το βραδυ υποκυπτοντας στα τραυματα του. Το μονο που απεμενε ηταν να παει στην O.A.A. και θα εβλεπε. Βγηκε απο το ξενοδοχειο με σκοπο να βγαλει εισιτηρια και ηταν τοσο απορροφημενη που ποτε δεν προσεξε την παρουσια που βαδιζε σταθερα πισω της. Περπατουσε σ' ενα ερημο δρομακι οταν δεχτηκε την επιθεση. Η μυστηριωδης φιγουρα την ειχε αιφνιδιασει πεφτοντας κυριολεκτικα απο τον ουρανο. Εκπαιδευμενη καλα, απορροφησε το χτυπημα κι αφησε τον εαυτο της να κυλησει μακρια για να ανασυγκροτηθει. Πεταχτηκε ορθια ετοιμη για επιθεση.
Ο μασκοφορεμενος αντιπαλος της κινηθηκε απιστευτα γρηγορα και με δυο αλματα εστεκε μπροστα της. Μπλοκαρε το αριστερο χτυπημα που δοκιμασε ο αγνωστος κι εσκυψε ταχυτατα αφηνοντας το ποδι του αντιπαλου της να συναντησει αερα.
=================================
Το δικο της λακτισμα ηταν αστοχο επισης μα κρατησε την ισορροπια της. Στην κατα μετωπο επιθεση του αγνωστου απεκρουσε δυο διαδοχικα χτυπηματα μα το τριτο την βρηκε δυνατα στο στερνο ριχνοντας την κατω. Σηκωθηκε προσπαθωντας ν' ανταποδωσει μα αντ' αυτου δεχτηκε ενα λακτισμα στο σαγονι που πονεσε. Καταλαβαινε πως ο αγνωστος ηταν πολυ καλυτερος απ' αυτην, δεν ειχε νοημα να συνεχιζε, το φασμα της ηττας ηταν ζωντανο μπροστα της.
Δοκιμασε να τρεξει μα ηταν αργη. Το χτυπημα στην βαση του αυχενα την εκανε να γονατισει.
Ενστικτωδως απεφυγε αλλο ενα χτυπημα μα οταν το γονατο του αντιπαλου της την βρηκε στο πηγουνι τα πραγματα δυσκολεψαν κι αλλο. Εχανε κατα κρατος απο καποιον που δεν ηξερε και για αγνωστο λογο. Η γροθια της συναντησε κενο ενω η κλωτσια που δεχτηκε στο ηλιακο πλεγμα της εκοψε προς στιγμη την ανασα. Με θολη οραση και χωρις ανασες ηταν πια ευκολο θυμα.
Η κλωτσια που αποπειραθηκε να δωσει ηταν επιπεδου αρχαριου. Ο αγνωστος της ανταπεδωσε με το ιδιο νομισμα μα η δικη του ηταν εντυπωσιακα ευστοχη.
============================
Ταξιδεψε δυο μετρα στον αερα και προσγειωθηκε ασχημα στο εδαφος. Το στομα της ηταν γεματο αιμα και το εφτυσε. Προσπαθησε ν' ακουμπησει σε καποιο τοιχο για να μην πεσει παλι.
Η Ραντα ηξερε πως ειχε χασει την μαχη, αυτο που δεν ηξερε ηταν τι θα συνεβαινε. Ενοιωσε κρυο μεταλλο στην αρτηρια του λαιμου της να την πιεζει διακριτικα. Ταυτοχρονα ειδε τον αγνωστο να βγαζει την κουκουλα του και αθελα της γελασε φτυνοντας φρεσκο αιμα.
Οποια και να ηταν αυτη η γυναικα ηταν εκπληκτικη μαχητρια.
-'Ο τραυματιας στο νοσοκομειο' ειπε πιεζοντας κι αλλο το αιχμηρο αντικειμενο στο λαιμο της. 'Μιλησες μαζι του πριν πεθανει. Πες μου τωρα τι σου ειπε και θα ζησεις' προσθεσε.
-'Ποια εισαι' ? ρωτησε η Ραντα.
Η αγνωστη επανελαβε την ερωτηση της ενω πιεσε περισσοτερο την λεπιδα.
-'Ενταξει, ενταξει' ειπε η Ραντα 'θα σου πω. Πες μου ομως ποια εισαι'.
-'Μεριτα' ειπε η αγνωστη. 'Φροντισε να μην παραλειψεις τιποτα' την προειδοποιησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου