FOTIS PARASKEVOPOULOS
ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΑ
Υπεφερε απο ενα ειδος παραλυσης που δεν του επετρεπε ουτε καν ν' ανοιγοκλεισει τα βλεφαρα του. Καταλαβαινε πως ηταν ξαπλωμενος, γυμνος, πανω σ' ενα σκληρο, ψυχρο, μεταλλικο αντικειμενο που εμοιαζε με τραπεζι μα δεν μπορουσε να κουνηθει ουτε εκατοστο.
Ολογυρα του ακουγε μουρμουρητα σε μια αγνωστη γλωσσα μα του ηταν αδυνατο να γυρισει το κεφαλι του να δει ποιοι ηταν. Ειχε προσπαθησει απειρες φορες να μιλησει, να βγαλει εστω εναν ηχο απο το στομα του μα ολες οι προσπαθειες ειχαν πεσει στο κενο. Το αρχικο αισθημα ανησυχιας ειχε πια μεταβληθει σε ανειπωτο τρομο μη γνωριζοντας που βρισκοταν ουτε τον λογο. Ολες οι αισθησεις του ηταν σε λειτουργια, αντιλαμβανοταν τα παντα, απλα δεν μπορουσε να κουνηθει απο την θεση που ηταν. Ενοιωθε πονο, κρυο, μυριζε αγνωστες οσμες στον αερα μα μεχρι εκει. Το οποιο φως επεφτε πανω του απο αγνωστη πηγη ξαφνικα υποχωρησε καθως μια σκια το καλυψε. Μια σκοτεινη μορφη εγειρε απο πανω του μουρμουριζοντας ακαταληπτα λογια. Μετα ειδε το το τεραστιο, κοφτερο λεπιδι που βαστουσε στα χερια της.
===============================
Ο Ροτζερ Καρκνοου σηκωσε τα ματια του ψηλα στον ουρανο και βλαστημησε την τυχη του.
Αυτο που ζουσε την τελευταια εβδομαδα ηταν εξω απο καθε φαντασια. Δεν περιμενε ποτε οταν αναλαμβανε αυτη την δουλεια οτι θ' αντιμετωπιζε τετοιες καταστασεις, ομως το ειχε αποδεχτει και τωρα ζουσε τις συνεπειες. Αυτη η χωρα πρεπει να ηταν καταραμενη, δεν υπηρχε αλλη λογικη εξηγηση, κι οσοι εμεναν εκει ακομα με την θεληση τους εχρηζαν αμεσης κι εντατικης ψυχιατρικης παρακολουθησης. Οταν η εταιρεια που εργαζοταν του ειχε προτεινει ν' αναλαβει υπευθυνος μελετης σχεδιων των εγκαταστασεων ενος παραρτηματος που σκοπευαν ν' ανοιξουν δεχτηκε διχως καν να το σκεφτει. Ηξερε πως αυτη ηταν η μεγαλη του ευκαιρια για την προαγωγη που κυνηγουσε τοσο καιρο. Πειρα ειχε, γνωσεις ειχε, απεμενε μονο ν' αποδειξει και στην πραξη πως ηταν αξιος και ικανος για εκεινη την προαγωγη. Αφου ανταπεξηλθε και στον σκοπελο που ακουγε στ' ονομα Σου ηταν πανετοιμος για την προκληση που ανοιγοταν μπροστα του. Μετα του ανακοινωθηκε που θ' ανοιγε το παραρτημα.
==========================
Μογγολια. Τι ηταν και που ηταν αυτο ? Οταν διαπιστωσε που βρισκοταν ειχε ηδη μετανοιωσει μα τωρα πια ηταν αργα. Το μονο που μετριαζε την απελπισια του ηταν πως στο τελος αυτης της διαδρομης τον περιμενε μια προαγωγη. Εφθασε στην Ουλαν Μπατορ αφου προς στιγμη πιστεψε πως θα περνουσε ολη την υπολοιπη ζωη του πανω σ' ενα αεροπλανο και κατελυσε σ' ενα απ' τα πλεον κοσμοπολιτικα ξεοδοχεια της πολης. Η πρωτη εικονα που ειχε απο ψηλα ηταν απογοητευτικη, οσο πιο γρηγορα τελειωνε απο κει τοσο γρηγοροτερα θα εφευγε. Ξοδεψε το υπολοιπο της ημερας για να χαλαρωσει και την επομενη το πρωι συναντηθηκε με το τοπικο κλιμακιο της εταιρειας που βρισκοταν εκει εδω και μια βδομαδα. Μπηκαν ολοι στα νοικιασμενα οχηματα τετρακινησης και ξεκινησαν για το μερος που πλεον ανηκε στην εταιρεια του. Με το που κατεβηκε απο το οχημα καταλαβε πως τα χειροτερα ηταν μπροστα του.
Στεκοταν σ' ενα σημειο που περιμετρικα, οπου εφθανε το ματι του, ηταν μια ανυδρη και ξηρη στεππα, παντελως ευθυγραμμισμενη, διχως ιχνος παρουσιας δεντρου.
==================================
Οι μερες που ακολουθησαν ηταν σαν να ειχαν βγει απο φωτοτυπικο μηχανημα, ιδιες κι απαραλλακτες. Πρωινο εγερτηριο, πλουσιο πρωινο και μετα δουλεια. Οταν αργα το απογευμα επεστρεφε στο ξενοδοχειο εκανε ενα μπανιο, ετρωγε και το βραδακι για ενα ποτο στο μπαρ του ξενοδοχειου. Αυτο που τον καταπονουσε περισσοτερο ηταν η εναλλαγη θερμοκρασιας που επικρατουσε στην στεππα. Οσο ο ηλιος ηταν επανω η θερμοκρασια ανεβαινε σε απιστευτα επιπεδα ξεπερνωντας πολλες φορες τους 40 βαθμους με αποτελεσμα πολλες φορες να εργαζεται γυμνος απο την μεση και πανω φορωντας μονο ενα σορτσακι. Οταν ομως ο ηλιος επεφτε η θερμοκρασια κατεβαινε ταχυτατα μεχρι και τους 3 με 5 βαθμους. Αν δεν υπηρχε η προαγωγη θα τα ειχε βροντηξει ολα χαμω και θα ειχε φυγει, τωρα ομως εκανε υπομονη.
Δευτερο ποτο στο μπαρ ηταν υπερβαση, το τριτο θα θεωρειτο πραγματικη κραιπαλη.
Εκεινο το βραδυ καθοταν στο μπαρ του ξενοδοχειου παλευοντας μ' εναν απο τους πιο δυνατους αντιπαλους που ειχε αντιμετωπισει ποτε, την εναρξη του δευτερου ποτου.
==============================
Ο αντρας που καθοταν στα δεξια του, υπερβολικα καλοντυμενος για τα δεδομενα της Ουλαν Μπατορ, ανοιξε πρωτος την κουβεντα.
-'Εξαιρετικο ξενοδοχειο μα το μπαρ του υστερει πολυ' σχολιασε. Ο Ροτζερ γυρισε και τον κοιταξε κανοντας μια κινηση σαν να ελεγε 'και τι να κανεις' ?
-'Να φανταστω πως δεν εχεις παει πουθενα αλλου εκτος απο εδω' ? ρωτησε.
-'Υπαρχει κατι αλλο σ' αυτην τη πολη που ν' αξιζει' ? απαντησε ο Ροτζερ.
-'Παντου υπαρχει κατι που ν' αξιζει αλλα δυστυχως ειναι γνωστο μονο στους ντοποιους' απαντησε ο αντρας ενω ταυτοχρονα μετακινηθηκε πιο κοντα του.
-'Μιντζιαν Οκται' συστηθηκε ο αντρας ενω ετεινε το χερι του στον Ροτζερ.
-'Ροτζερ Καρκνοου' αποκριθηκε ο Ροτζερ σφιγγοντας του το χερι.
Ισως ηταν η παρεα, ισως ηταν η κουβεντα μα παραδοξως ο Ροτζερ τελειωσε ευκολα το δευτερο ποτο του μα εβαλε απαγορευτικο στην υπαρξη τριτου.
===============================
Τα δυο επομενα βραδια βρισκοταν στο μπαρ του ξενοδοχειου, τα ελεγαν και τα επιναν. Ηταν ξεκαθαρο πως ειχε φανει τυχερος πεφτοντας πανω σ' ενα ντοπιο παραπλησιου μορφωτικου επιπεδου με το δικο του. Το τριτο βραδυ ο Μιντζιαν Οκται εριξε την ιδεα.
-'Υπαρχει ενα μπαρακι εδω κοντα με δυο μεγαλα πλεονεκτηματα. Πολυ καλυτερα ποτα και ανεκτη αποπειρα αναπαραγωγης δυτικης μουσικης'.
-'Κατι μου λεει πως εχει κι ενα μειονεκτημα' εκανε ο Ροτζερ γελωντας.
-'Οντως' απαντησε ο Μιντζιαν. 'Ολοι εκει μεσα καπνιζουν' προσθεσε.
-'Νομιζω πως για ενα βραδυ μπορω να τα καταφερω' εκανε ο Ροτζερ. 'Ειμαι σχεδον σιγουρος πως εχω αντιμετωπισει πολυ χειροτερα και καταφερα ν' ανταπεξελθω' συμπληρωσε.
Οι δυο αντρες γελασαν με την ψυχη τους, ηπιαν τα ποτα τους και βγηκαν απο το ξενοδοχειο. Ο Ροτζερ ηταν ετοιμος για την μεγαλη ζωη που απλοχερα προσεφερε η Ουλαν Μπατορ.
===================================
Ενοιωθε το κεφαλι του βαρυ κι ενας μικρος μα επιμονος πονοκεφαλος επαιζε πινγκ πονγκ στο κρανιο του. Δοκιμασε να σηκωθει μα καταλαβε πως ηταν αδυνατον. Στα ηδη υπαρχοντα προβληματα ηρθε να προστεθει αλλο ενα σημαντικοτατο αφου μολονοτι τα ματια του ηταν ανοιχτα δεν εβλεπε τιποτα. Αντεληφθη γρηγορα πως μια κουκουλα που φορουσε στο κεφαλι ηταν υπευθυνη γι αυτο. Το επομενο που καταλαβε ηταν πως βρισκοταν μεσα σε κατι που ηταν σε κινηση. Προσπαθησε να μετακινηθει μα εβρισκε συνεχως καπου. Ολες οι ταινιες που ειχε δει με ανθρωπους κλεισμενους σε πορτ μπαγκαζ ηρθαν στην επιφανεια προσπαθωντας να του δωσουν μια ερμηνεια για οτι του συνεβαινε. Αρχισε να φωναζει για βοηθεια μα συντομα καταλαβε πως οι πιθανοτηες να παθει φαρυγγιτιδα ηταν μεγαλυτερες απο αυτες του να τον βοηθουσε καποιος. Το αποτομα σταματημα τον εκανε να χτυπησει το κεφαλι πανω σε κατι μεταλλικο και να βρισει ασυστολα. Μετα ενιωσε πως καποιοι τον κουβαλουσαν εναεριως και λιγα λεπτα μετα προσγειωθηκε αποτομα πανω σ' ενα σκληρο πατωμα.
===============================
-'Δες και μονος σου' ακουσε μια φωνη να λεει'. 'Ειναι ολοιδιο σου λεω'.
Ενιωσε χερια να τον ψηλαφιζουν στο στερνο και ξαφνικα καποιος του εσκισε το πουκαμισο. Εβαλε και παλι τις φωνες διχως αποτελεσμα. Η κουκουλα αφαιρεθηκε αποτομα κι αντικρυσε μπροστα του τον Μιντζιαν. Με το που πηγε να πει κατι δεχτηκε μια γροθια στο σαγονι.
-'Μην βγαλεις αχνα' του ειπε 'γιατι θα πεθανεις. Εχεις δικιο, αυτο ειναι' απευθυνθηκε στην αγνωστη φωνη που ειχε ακουσει και ανηκε στην μορφη ενος απο τους εργατες του εργοταξιου.
-'Μιντζιαν, τι διαβολο συμβαινει' ? ειπε παρα την απαγορευση. 'Γιατι'...
Η γροθια του εκοψε την φραση στη μεση. Τωρα αιμορραγουσε στο πανω χειλος.
-'Παρτε τον κι ετοιμαστε τον για σημερα το βραδυ' διεταξε ο Μιντζιαν.
Ακολουθησε μια ιδια διαδρομη οπως και η πρωτη διχως να ξερει που τον πανε. Ενοιωσε πως τον ειχαν ξαπλωσει πανω σ' ενα σκληρο, ψυχρο αντικειμενο και μετα ενοιωσε ενα τσιμπημα στο μπρατσο. Μεσα σε ελαχιστα δευτερολεπτα ειχε παραλυσει ολοκληρος.
==================================
Η παραθρησκευτικη οργανωση που ανηκαν ο Μιντζιαν με τον εργατη ειχε αποκοπει απο την φυλη των Απατανι χιλιαδες χρονια πριν εξ αιτιας της λατρειας τους στην 'Κορη των τατουαζ', μια αρχαια ιερεια που στ' ονομα της γινονταν αμετρητες ανθρωποθυσιες. Για πολυ καιρο οι ανθρωποθυσιες γινονταν με θυματα τυχαιους τουριστες μα η αιρεση το ειχε αναπτυξει.
Τα μελη τους που δραστηριοποιουνταν παντου στον κοσμο ειχαν ανοιξει μαγαζια δερματοστιξιας οπου λανσαραν τα τατουαζ της 'Κορης' με καθε τροπο. Με την ομαδικη παρανοια που ειχε καταλαβει τον κοσμο για την δερματοστιξια ηταν παμπολλοι εκεινοι που εφεραν πια στο σωμα τους καποιο τατουαζ της 'Κορης'. Υπηρχαν ομως και πολλοι σε αλλες θεσεις κλειδια που ανηκαν στην αιρεση και φροντιζαν ν' αποστελλουν 'υλικο' πισω στην Μογγολια για τις δυο ανθρωποθυσιες που απαιτουσε η 'Κορη' τον χρονο.
Ο Ροτζερ Καρκνοου δεν θα το μαθαινε ποτε αλλα η επιλογη του να παει για το υποκαταστημα της Ουλαν Μπατορ δεν ηταν τυχαια μα τελεια προσχεδιασμενη.
===============================
Ολα τα μελη στεκονταν τριγυρω απο τον αμβωνα της θυσιας πανω στον οποιο βρισκοταν ο Ροτζερ και ολοκληρωναν το τελετουργικο. Ο Μιντζιαν κρατησε το λεπιδι του πανω ακριβως απο το τατουαζ που δεσποζε στο στηθος του Ροτζερ περιμενοντας υπομονετικα την ολοκληρωση της ψαλμωδιας. Αλλος ενας ηλιθιος δυτικος ηταν ετοιμος να θυσιαστει στο βωμο της 'Κορης', της ιερειας προστατιδας τους. Κοιταξε τον ανημπορο ν' αντιδρασει Ροτζερ και χαμογελασε πισω απο την μασκα του. Αλλος ενας δυτικος που ειχε καποιο ατυχημα στα περιχωρα της Ουλαν Μπατορ, συνηθισμενα πραγματα για την απομακρυσμενη εκεινη περιοχη.
Οι ψαλμωδιες σταματησαν κι ολοι στραφηκαν στον Μιντζιαν. Εκεινος σηκωσε ψηλα την λεπιδα του και την βυθισε με δυναμη στο στηθος του Ροτζερ ενω το αιμα πεταγοταν παντου. Μετα αρχισε να κοβει την σαρκα που εικονιζοταν το τατουαζ της 'Κορης'.
Ο Ροτζερ εξακολουθουσε να εχει τις αισθησεις του οταν η λεπιδα καρφωθηκε στο στερνο του.
Ηξερε πως δεν επρεπε να δεχτει την δουλεια μα τωρα πια ηταν πολυ αργα.
ΤΕΛΟΣ
ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΑ
Υπεφερε απο ενα ειδος παραλυσης που δεν του επετρεπε ουτε καν ν' ανοιγοκλεισει τα βλεφαρα του. Καταλαβαινε πως ηταν ξαπλωμενος, γυμνος, πανω σ' ενα σκληρο, ψυχρο, μεταλλικο αντικειμενο που εμοιαζε με τραπεζι μα δεν μπορουσε να κουνηθει ουτε εκατοστο.
Ολογυρα του ακουγε μουρμουρητα σε μια αγνωστη γλωσσα μα του ηταν αδυνατο να γυρισει το κεφαλι του να δει ποιοι ηταν. Ειχε προσπαθησει απειρες φορες να μιλησει, να βγαλει εστω εναν ηχο απο το στομα του μα ολες οι προσπαθειες ειχαν πεσει στο κενο. Το αρχικο αισθημα ανησυχιας ειχε πια μεταβληθει σε ανειπωτο τρομο μη γνωριζοντας που βρισκοταν ουτε τον λογο. Ολες οι αισθησεις του ηταν σε λειτουργια, αντιλαμβανοταν τα παντα, απλα δεν μπορουσε να κουνηθει απο την θεση που ηταν. Ενοιωθε πονο, κρυο, μυριζε αγνωστες οσμες στον αερα μα μεχρι εκει. Το οποιο φως επεφτε πανω του απο αγνωστη πηγη ξαφνικα υποχωρησε καθως μια σκια το καλυψε. Μια σκοτεινη μορφη εγειρε απο πανω του μουρμουριζοντας ακαταληπτα λογια. Μετα ειδε το το τεραστιο, κοφτερο λεπιδι που βαστουσε στα χερια της.
===============================
Ο Ροτζερ Καρκνοου σηκωσε τα ματια του ψηλα στον ουρανο και βλαστημησε την τυχη του.
Αυτο που ζουσε την τελευταια εβδομαδα ηταν εξω απο καθε φαντασια. Δεν περιμενε ποτε οταν αναλαμβανε αυτη την δουλεια οτι θ' αντιμετωπιζε τετοιες καταστασεις, ομως το ειχε αποδεχτει και τωρα ζουσε τις συνεπειες. Αυτη η χωρα πρεπει να ηταν καταραμενη, δεν υπηρχε αλλη λογικη εξηγηση, κι οσοι εμεναν εκει ακομα με την θεληση τους εχρηζαν αμεσης κι εντατικης ψυχιατρικης παρακολουθησης. Οταν η εταιρεια που εργαζοταν του ειχε προτεινει ν' αναλαβει υπευθυνος μελετης σχεδιων των εγκαταστασεων ενος παραρτηματος που σκοπευαν ν' ανοιξουν δεχτηκε διχως καν να το σκεφτει. Ηξερε πως αυτη ηταν η μεγαλη του ευκαιρια για την προαγωγη που κυνηγουσε τοσο καιρο. Πειρα ειχε, γνωσεις ειχε, απεμενε μονο ν' αποδειξει και στην πραξη πως ηταν αξιος και ικανος για εκεινη την προαγωγη. Αφου ανταπεξηλθε και στον σκοπελο που ακουγε στ' ονομα Σου ηταν πανετοιμος για την προκληση που ανοιγοταν μπροστα του. Μετα του ανακοινωθηκε που θ' ανοιγε το παραρτημα.
==========================
Μογγολια. Τι ηταν και που ηταν αυτο ? Οταν διαπιστωσε που βρισκοταν ειχε ηδη μετανοιωσει μα τωρα πια ηταν αργα. Το μονο που μετριαζε την απελπισια του ηταν πως στο τελος αυτης της διαδρομης τον περιμενε μια προαγωγη. Εφθασε στην Ουλαν Μπατορ αφου προς στιγμη πιστεψε πως θα περνουσε ολη την υπολοιπη ζωη του πανω σ' ενα αεροπλανο και κατελυσε σ' ενα απ' τα πλεον κοσμοπολιτικα ξεοδοχεια της πολης. Η πρωτη εικονα που ειχε απο ψηλα ηταν απογοητευτικη, οσο πιο γρηγορα τελειωνε απο κει τοσο γρηγοροτερα θα εφευγε. Ξοδεψε το υπολοιπο της ημερας για να χαλαρωσει και την επομενη το πρωι συναντηθηκε με το τοπικο κλιμακιο της εταιρειας που βρισκοταν εκει εδω και μια βδομαδα. Μπηκαν ολοι στα νοικιασμενα οχηματα τετρακινησης και ξεκινησαν για το μερος που πλεον ανηκε στην εταιρεια του. Με το που κατεβηκε απο το οχημα καταλαβε πως τα χειροτερα ηταν μπροστα του.
Στεκοταν σ' ενα σημειο που περιμετρικα, οπου εφθανε το ματι του, ηταν μια ανυδρη και ξηρη στεππα, παντελως ευθυγραμμισμενη, διχως ιχνος παρουσιας δεντρου.
==================================
Οι μερες που ακολουθησαν ηταν σαν να ειχαν βγει απο φωτοτυπικο μηχανημα, ιδιες κι απαραλλακτες. Πρωινο εγερτηριο, πλουσιο πρωινο και μετα δουλεια. Οταν αργα το απογευμα επεστρεφε στο ξενοδοχειο εκανε ενα μπανιο, ετρωγε και το βραδακι για ενα ποτο στο μπαρ του ξενοδοχειου. Αυτο που τον καταπονουσε περισσοτερο ηταν η εναλλαγη θερμοκρασιας που επικρατουσε στην στεππα. Οσο ο ηλιος ηταν επανω η θερμοκρασια ανεβαινε σε απιστευτα επιπεδα ξεπερνωντας πολλες φορες τους 40 βαθμους με αποτελεσμα πολλες φορες να εργαζεται γυμνος απο την μεση και πανω φορωντας μονο ενα σορτσακι. Οταν ομως ο ηλιος επεφτε η θερμοκρασια κατεβαινε ταχυτατα μεχρι και τους 3 με 5 βαθμους. Αν δεν υπηρχε η προαγωγη θα τα ειχε βροντηξει ολα χαμω και θα ειχε φυγει, τωρα ομως εκανε υπομονη.
Δευτερο ποτο στο μπαρ ηταν υπερβαση, το τριτο θα θεωρειτο πραγματικη κραιπαλη.
Εκεινο το βραδυ καθοταν στο μπαρ του ξενοδοχειου παλευοντας μ' εναν απο τους πιο δυνατους αντιπαλους που ειχε αντιμετωπισει ποτε, την εναρξη του δευτερου ποτου.
==============================
Ο αντρας που καθοταν στα δεξια του, υπερβολικα καλοντυμενος για τα δεδομενα της Ουλαν Μπατορ, ανοιξε πρωτος την κουβεντα.
-'Εξαιρετικο ξενοδοχειο μα το μπαρ του υστερει πολυ' σχολιασε. Ο Ροτζερ γυρισε και τον κοιταξε κανοντας μια κινηση σαν να ελεγε 'και τι να κανεις' ?
-'Να φανταστω πως δεν εχεις παει πουθενα αλλου εκτος απο εδω' ? ρωτησε.
-'Υπαρχει κατι αλλο σ' αυτην τη πολη που ν' αξιζει' ? απαντησε ο Ροτζερ.
-'Παντου υπαρχει κατι που ν' αξιζει αλλα δυστυχως ειναι γνωστο μονο στους ντοποιους' απαντησε ο αντρας ενω ταυτοχρονα μετακινηθηκε πιο κοντα του.
-'Μιντζιαν Οκται' συστηθηκε ο αντρας ενω ετεινε το χερι του στον Ροτζερ.
-'Ροτζερ Καρκνοου' αποκριθηκε ο Ροτζερ σφιγγοντας του το χερι.
Ισως ηταν η παρεα, ισως ηταν η κουβεντα μα παραδοξως ο Ροτζερ τελειωσε ευκολα το δευτερο ποτο του μα εβαλε απαγορευτικο στην υπαρξη τριτου.
===============================
Τα δυο επομενα βραδια βρισκοταν στο μπαρ του ξενοδοχειου, τα ελεγαν και τα επιναν. Ηταν ξεκαθαρο πως ειχε φανει τυχερος πεφτοντας πανω σ' ενα ντοπιο παραπλησιου μορφωτικου επιπεδου με το δικο του. Το τριτο βραδυ ο Μιντζιαν Οκται εριξε την ιδεα.
-'Υπαρχει ενα μπαρακι εδω κοντα με δυο μεγαλα πλεονεκτηματα. Πολυ καλυτερα ποτα και ανεκτη αποπειρα αναπαραγωγης δυτικης μουσικης'.
-'Κατι μου λεει πως εχει κι ενα μειονεκτημα' εκανε ο Ροτζερ γελωντας.
-'Οντως' απαντησε ο Μιντζιαν. 'Ολοι εκει μεσα καπνιζουν' προσθεσε.
-'Νομιζω πως για ενα βραδυ μπορω να τα καταφερω' εκανε ο Ροτζερ. 'Ειμαι σχεδον σιγουρος πως εχω αντιμετωπισει πολυ χειροτερα και καταφερα ν' ανταπεξελθω' συμπληρωσε.
Οι δυο αντρες γελασαν με την ψυχη τους, ηπιαν τα ποτα τους και βγηκαν απο το ξενοδοχειο. Ο Ροτζερ ηταν ετοιμος για την μεγαλη ζωη που απλοχερα προσεφερε η Ουλαν Μπατορ.
===================================
Ενοιωθε το κεφαλι του βαρυ κι ενας μικρος μα επιμονος πονοκεφαλος επαιζε πινγκ πονγκ στο κρανιο του. Δοκιμασε να σηκωθει μα καταλαβε πως ηταν αδυνατον. Στα ηδη υπαρχοντα προβληματα ηρθε να προστεθει αλλο ενα σημαντικοτατο αφου μολονοτι τα ματια του ηταν ανοιχτα δεν εβλεπε τιποτα. Αντεληφθη γρηγορα πως μια κουκουλα που φορουσε στο κεφαλι ηταν υπευθυνη γι αυτο. Το επομενο που καταλαβε ηταν πως βρισκοταν μεσα σε κατι που ηταν σε κινηση. Προσπαθησε να μετακινηθει μα εβρισκε συνεχως καπου. Ολες οι ταινιες που ειχε δει με ανθρωπους κλεισμενους σε πορτ μπαγκαζ ηρθαν στην επιφανεια προσπαθωντας να του δωσουν μια ερμηνεια για οτι του συνεβαινε. Αρχισε να φωναζει για βοηθεια μα συντομα καταλαβε πως οι πιθανοτηες να παθει φαρυγγιτιδα ηταν μεγαλυτερες απο αυτες του να τον βοηθουσε καποιος. Το αποτομα σταματημα τον εκανε να χτυπησει το κεφαλι πανω σε κατι μεταλλικο και να βρισει ασυστολα. Μετα ενιωσε πως καποιοι τον κουβαλουσαν εναεριως και λιγα λεπτα μετα προσγειωθηκε αποτομα πανω σ' ενα σκληρο πατωμα.
===============================
-'Δες και μονος σου' ακουσε μια φωνη να λεει'. 'Ειναι ολοιδιο σου λεω'.
Ενιωσε χερια να τον ψηλαφιζουν στο στερνο και ξαφνικα καποιος του εσκισε το πουκαμισο. Εβαλε και παλι τις φωνες διχως αποτελεσμα. Η κουκουλα αφαιρεθηκε αποτομα κι αντικρυσε μπροστα του τον Μιντζιαν. Με το που πηγε να πει κατι δεχτηκε μια γροθια στο σαγονι.
-'Μην βγαλεις αχνα' του ειπε 'γιατι θα πεθανεις. Εχεις δικιο, αυτο ειναι' απευθυνθηκε στην αγνωστη φωνη που ειχε ακουσει και ανηκε στην μορφη ενος απο τους εργατες του εργοταξιου.
-'Μιντζιαν, τι διαβολο συμβαινει' ? ειπε παρα την απαγορευση. 'Γιατι'...
Η γροθια του εκοψε την φραση στη μεση. Τωρα αιμορραγουσε στο πανω χειλος.
-'Παρτε τον κι ετοιμαστε τον για σημερα το βραδυ' διεταξε ο Μιντζιαν.
Ακολουθησε μια ιδια διαδρομη οπως και η πρωτη διχως να ξερει που τον πανε. Ενοιωσε πως τον ειχαν ξαπλωσει πανω σ' ενα σκληρο, ψυχρο αντικειμενο και μετα ενοιωσε ενα τσιμπημα στο μπρατσο. Μεσα σε ελαχιστα δευτερολεπτα ειχε παραλυσει ολοκληρος.
==================================
Η παραθρησκευτικη οργανωση που ανηκαν ο Μιντζιαν με τον εργατη ειχε αποκοπει απο την φυλη των Απατανι χιλιαδες χρονια πριν εξ αιτιας της λατρειας τους στην 'Κορη των τατουαζ', μια αρχαια ιερεια που στ' ονομα της γινονταν αμετρητες ανθρωποθυσιες. Για πολυ καιρο οι ανθρωποθυσιες γινονταν με θυματα τυχαιους τουριστες μα η αιρεση το ειχε αναπτυξει.
Τα μελη τους που δραστηριοποιουνταν παντου στον κοσμο ειχαν ανοιξει μαγαζια δερματοστιξιας οπου λανσαραν τα τατουαζ της 'Κορης' με καθε τροπο. Με την ομαδικη παρανοια που ειχε καταλαβει τον κοσμο για την δερματοστιξια ηταν παμπολλοι εκεινοι που εφεραν πια στο σωμα τους καποιο τατουαζ της 'Κορης'. Υπηρχαν ομως και πολλοι σε αλλες θεσεις κλειδια που ανηκαν στην αιρεση και φροντιζαν ν' αποστελλουν 'υλικο' πισω στην Μογγολια για τις δυο ανθρωποθυσιες που απαιτουσε η 'Κορη' τον χρονο.
Ο Ροτζερ Καρκνοου δεν θα το μαθαινε ποτε αλλα η επιλογη του να παει για το υποκαταστημα της Ουλαν Μπατορ δεν ηταν τυχαια μα τελεια προσχεδιασμενη.
===============================
Ολα τα μελη στεκονταν τριγυρω απο τον αμβωνα της θυσιας πανω στον οποιο βρισκοταν ο Ροτζερ και ολοκληρωναν το τελετουργικο. Ο Μιντζιαν κρατησε το λεπιδι του πανω ακριβως απο το τατουαζ που δεσποζε στο στηθος του Ροτζερ περιμενοντας υπομονετικα την ολοκληρωση της ψαλμωδιας. Αλλος ενας ηλιθιος δυτικος ηταν ετοιμος να θυσιαστει στο βωμο της 'Κορης', της ιερειας προστατιδας τους. Κοιταξε τον ανημπορο ν' αντιδρασει Ροτζερ και χαμογελασε πισω απο την μασκα του. Αλλος ενας δυτικος που ειχε καποιο ατυχημα στα περιχωρα της Ουλαν Μπατορ, συνηθισμενα πραγματα για την απομακρυσμενη εκεινη περιοχη.
Οι ψαλμωδιες σταματησαν κι ολοι στραφηκαν στον Μιντζιαν. Εκεινος σηκωσε ψηλα την λεπιδα του και την βυθισε με δυναμη στο στηθος του Ροτζερ ενω το αιμα πεταγοταν παντου. Μετα αρχισε να κοβει την σαρκα που εικονιζοταν το τατουαζ της 'Κορης'.
Ο Ροτζερ εξακολουθουσε να εχει τις αισθησεις του οταν η λεπιδα καρφωθηκε στο στερνο του.
Ηξερε πως δεν επρεπε να δεχτει την δουλεια μα τωρα πια ηταν πολυ αργα.
ΤΕΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου