Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ 

                                                        ΚΕΦΑΛΑΙΟ 55

Οτι ειχαν σχεδιασει πηγε κατα διαβολου. Αν η τυχη ολες τις προηγουμενες φορες τους ειχε κλεισει το ματι, τωρα τους ειχε γυρισει επιδεικτικα την πλατη. Δεν ηταν κακο το σχεδιο, απλα καποιες λεπτομερειες τους ειχαν προδωσει. Η αληθεια ηταν πως και η περιπτωση του Βανγκλ με την Χουεζ δεν ηταν τοσο βατη σαν τις προηγουμενες και το μονο πραγμα που παρεμενε σταθερο στην δεδομενη εξισωση ηταν πως αυτοι απο την αρχη δυο ηταν οπως και τωρα. Τους ειχε συλλαβει η φρουρα ασφαλειας του Βανγκλ και τωρα προσπαθουσε να τους εκμαιευσει πληροφοριες σχετικα με το ποιος τους ειχε προσλαβει για να τον σκοτωσουν. Ο Βανγκλ υπηρετουσε την αιρεση της Αρχεγονης Νυχτεριδας και ειχε ορκιστει πως ζωντανοι θα εμεναν μονο οσοι ασπαζονταν την συγκεκριμενη αιρεση, για ολους τους αλλους υπηρχε μονο ο θανατος. Με την βοηθεια της μαγισσας Χουεζ ειχε ηδη προσηλυτισει ενα μεγαλο κοματι υπηκοων και συνεχιζε απροσκοπτα.

Για την Χουεζ οι ψιθυροι ελεγαν πως υπηρχε μια νυχτεριδα - τερας που υπακουε τυφλα τις εντολες της αλλα τιποτα απ' ολα αυτα δεν ειχε αποδειχθει. 

                ===================================

-'Πειτε μου ποιος σας εβαλε να με σκοτωσετε και σας υποσχομαι εναν γρηγορο κι ανωδυνο θανατο' ειπε ο Βανγκλ κοιτωντας τους Γκραφ και Κουλσακ που ηταν δεμενοι μπροστα του.

-'Δεν μας εβαλε κανεις, σου το ειπ'...δοκιμασε να πει ο Γκραφ αλλα το χτυπημα στο κεφαλι που δεχτηκε απο εναν υποταχτικο του Βανγκλ δεν τον αφησε. Εφτυσε το αιμα που ειχε μαζευτει στο στομα του απο το χτυπημα και κουνησε περα δωθε το κεφαλι του προσπαθωντας να συνελθει.

-'Απαντησε εσυ και δεν θα εχεις την τυχη του φιλου σου' μουρμουρισε πισω απο τα καταλευκα δοντια της η Χουεζ προσπαθωντας να κανει τον Κουλσακ να ομολογησει.

-'Ποσο ηλιθια πρεπει να εισαι οταν σου'....

Ουτε αυτος ολοκληρωσε την φραση του εχοντας την ιδια τυχη με τον Γκραφ.

-'Θελετε να πεθανετε λοιπον' εκανε ο Βανγκλ. 'Εντελως συμπτωματικα κι εγω, οποτε δεν βλεπω για ποιον λογο πρεπει να σπαταλαμε περισσοτερο χρονο' προσθεσε.

Η Χουεζ τον επιασε απο το χερι και τον τραβηξε παραμερα. 

                     ==================================

-'Δεν πρεπει να πεθανουν, τουλαχιστον οχι μεχρι να μαθουμε ποιος τους εστειλε' ειπε. 'Αν αποτυχουν ετουτοι δω να εισαι σιγουρος πως θα ελθουν κι αλλοι' προσθεσε.

-'Ναι, αυτη ειναι η μια οψη του νομισματος' απαντησε ο Βανγκλ 'αλλα αν αυτοι εδω αποτυχουν ισως αυτος που τους εστειλε να το ξανασκεφτει πριν δοκιμασει ξανα. Οχι, χρειαζομαστε ενα εκκωφαντικο παραδειγμα και ο θανατος τους μπορει να ειναι αυτο το παραδειγμα' ολοκληρωσε.

Η Χουεζ δεν προσπαθησε να τον μεταπεισει, ηξερε πως αν του εμπαινε μια ιδεα στο μυαλο σφηνωνε εκει κι αν δεν υλοποιοταν θα τον τυραννουσε συνεχως. Συμφωνησε μαζι του.

Λιγες ωρες αργοτερα ο Γκραφ με τον Κουλσακ ειχαν μεταφερθει σ' ενα σημειο, μακρια απο την βαση του Βανγκλ και της Χουεζ, που με μια πρωτη ματια φανταζε ακινδυνο.

-'Σας δινω μια τελευταια ευκαιρια να μου αποκαλυψετε το ονομα αυτου που σας εστειλε' ειπε ο Βανγκλ ενω παραλληλα εδινε εμφαση στα λεγομενα του με θεατρικες κινησεις των χεριων του. 'Αν αρνηθειτε και παλι, εδω θα τελειωσει η ζωη σας με πολυ ασχημο τροπο' συμπληρωσε.

              ====================================

-'Κανε αυτο που πρεπει να γινει' ειπε ο Γκραφ ' δεν υπαρχει τιποτα να μαθεις'.

-'Ναι, αντε να ξεμπερδευουμε, καταντησες κουραστικος' προσθεσε ο Κουλσακ και ξεσπασαν και οι δυο σε τρανταχτα γελια προκαλωντας την οργη του Βανγκλ.

-'Οσο παραμενετε ακινητοι και δεν προκαλειτε εστω και τον παραμικρο θορυβο δεν εχετε τιποτα να φοβαστε' ειπε η Χουεζ παιρνοντας τον λογο απο τον Βανγκλ. 'Αν ομως προκαλεσετε εστω και τον παραμικρο ψιθυρο τοτε θα γινετε αυτοματα στοχος της Αρχεγονης Νυχτεριδας. Δεν μπορειτε να κανετε ουτε ενα βημα, δεν μπορειτε να μιλησετε, δεν μπορειτε να κινηθειτε απο τα σημεια στα οποια βρισκετε γιατι ο θανατος θα ερθει με μαυρες φτερουγες απο τον ουρανο. Θα ειστε δυο ζωντανα αγαλματα μεχρι την στιγμη που θα σας εγκαταλειψουν οι δυναμεις σας. Και θα σας εγκαταλειψουν, να ειστε σιγουροι, κατω απο αυτες τις συνθηκες δεν εχετε καμια ελπιδα επιβιωσης. Αλλα αυτο ειναι μια επιλογη που κανατε συνειδητα, ετσι δεν ειναι '?

Ηταν η σειρα του Βανγκλ και της Χουεζ να ξεσπασουν σε τρανταχτα γελια.

                  ===================================

Ηταν δεμενοι πλατη με πλατη, ορθιοι κατω απο ενα καυτο λιοπυρι που παρηγαγαν οι διδυμοι ηλιοι που μολις ειχαν αρχισει ν' ανεβαινουν στον μενεξεδι ουρανο. Ο Βανγκλ, η Χουεζ και το συναφι τους ειχαν απομακρυνθει, αφηνοντας τους στο ελεος καποιου αγνωστου τερατος. Δεν χρειαζοταν να μιλησουν, οι ματιες που ειχαν ανταλλαξει ηταν αρκετες για να συμφωνησουν πως η κατασταση τους ηταν απελπιστικη. Αργα η γρηγορα θα κουραζονταν, εστω και ο ενας απο τους δυο, προφανως θα επεφτε παρασυροντας και τον αλλο στην πτωση και ο θορυβος θα ηταν η αρχη του τελους τους. Ειχαν ηδη αρχισει να ιδρωνουν, τα πρωτα σημαδια μιας δυσφοριας ειχαν κανει την εμφανιση τους ενω η ταση για μια εστω απειροελαχιστη κινηση ειχε αρχισει να γινεται εντονη. Δεν μπορουσαν να ξερουν ποσο θ' αντεχαν ακομα μα σιγουρα δεν ηταν πολυ. 

Καθε αισθηση χρονου ειχε χαθει, με δυσκολια πια το μυαλο τους επικεντρωνοταν στο βασικο ζητουμενο, να παραμεινουν ακινητοι και παντελως σιωπηλοι. Η ιδεα του να εγκαταλειψουν την προσπαθεια και να τελειωνουν με το μαρτυριο ξαφνικα εγινε πολυ γοητευτικη. 

                  =====================================

Ο Κουλσακ κατερρευσε πρωτος παρασερνοντας μαζι του τον Γκραφ μ' ενα γδουπο στο εδαφος.

-'Καλα τα πηγαμε μεχρι εδω φιλε' ειπε ο Γκραφ. 'Τουλαχιστον θα φυγουμε παρεα'.

-'Δεν θα ηθελα καλυτερη παρεα' απαντησε ο Κουλσακ. 'Ψηλα το κεφαλι' προσθεσε.

Μια μαυρη σκια που σταδιακα μεγαλωνε εκανε την εμφανιση της στο βαθος του οριζοντας μαυριζοντας τις ψυχες των δυο μελων του Γιζγκαρνοφ. Σε λιγα δευτερολεπτα ολα θα ειχαν τελειωσει, αδοξα, σ' εναν αγνωστο πλανητη, διχως ποτε κανεις να μαθει για το τελος τους.

Η σκια τωρα ηταν η ευδιακριτη φιγουρα μιας τεραστιας νυχτεριδας που τους πλησιαζε γοργα.

Διχως να εχουν συννενοηθει, κανεις τους δεν εκλεισε τα ματια στον επερχομενο θανατο. Αυτος ηταν και ο λογος που τα ματια και των δυο γουρλωσαν αποτομα μ' αυτα που ειδαν να διεδραματιζονται μπροστα τους, μην μπορωντας αρχικα να πιστεψουν οτι εβλεπαν.

Η φιγουρα εμφανιστηκε απο το πουθενα και σταθηκε αναμεσα σ' αυτους και την επελαυνουσα νυχτεριδα βαστωντας απο ενα βαρυ σπαθι σε καθε χερι σαν να ηταν πουπουλα.

                 ====================================

-'Αζεμουρ' ειπε η φιγουρα διχως ν' αποτραβηξει τα ματια του απο την νυχτεριδα που ειχε πλησιασει σε αποσταση αναπνοης. 'Ζητω συγγνωμη για την καθυστερηση αλλα καποιες δουλειες μου πηραν λιγο περισσοτερο χρονο απ' οτι φανταζομουνα' προσθεσε ενω ταυτοχρονα με το ενα σπαθι εκοβε τα δεσμα που κρατουσε δεμενους τους δυο αντρες.

Η νυχτεριδα, που εμοιαζε απιστευτα ανετη κατω απο τοσο εντονο φως, εκανε μια καθετη εφορμηση αλλα προφανως το ενστικτο της την προειδοποιησε πως θα κουραζοταν περισσοτερο απ' οτι φανταζοταν για ν' απολαυσει το λουκουλλειο γευμα της. Εστριψε αποτομα δεξια, πηρε υψος και κινηθηκε ημικυκλικα προσπαθωντας να επιστρεψει προετοιμασμενη.

-'Γρηγορα, σ' εκεινα τα βραχια' ειπε με φωνη που δεν σηκωνε αντιρρηση ο Αζεμουρ. 'Μεινετε εκει μεχρι να ξεμπερδεψουμε με τουτον τον ιπταμενο εφιαλτη'.

Ο Γκραφ και ο Κουλσακ δεν περιμεναν καν ν' αποσωσει την φραση του. Ειχαν αναγνωρισει και οι δυο την φιγουρα του καπηλειου, ηξεραν τι μπορουσε να κανει και το κυριοτερο, εμοιαζε συμμαχος.

                  ==================================

Η προσωρινη αποτυχια καθως και η αυξηση του γευματος εκανε την νυχτεριδα ανυπομονη, συνεπως και πιο απροσεκτη στις κινησεις της. Ο Αζεμουρ περιμενε υπομονετικα να τον πλησιασει και μολις αυτο συνεβη πεταξε με δυναμη το ενα απο τα δυο σπαθια προς το μερος της. Το κρυο μεταλλο καρφωθηκε ψηλα, στην αριστερη της φτερουγα και ο πονος την αποσυντονισε. Εχασε αποτομα υψος και προσπαθησε απεγνωσμενα να το ξαναπαρει εστω και με το ενα φτερο πληγωμενο. Ο Αζεμουρ ετρεξε διαγωνια προβλεποντας την κινηση της νυχτεριδας για να υψωθει και παλι στον ουρανο. Την στιγμη που η νυχτεριδα φανηκε να τα καταφερνει και το δευτερο σπαθι διεσχισε γοργα τον αερα και καρφωθηκε στην πλατη της εξαναγκαζοντας την σε πτωση.

Ο Αζεμουρ συνεχισε να τρεχει ξοπισω της με το βλεμμα εστιασμενο πανω της. Το πλασμα ειχε πια πεσει στο εδαφος προσπαθωντας ν' απαλλαγει απο τα δυο σπαθια που της ειχαν προκαλεσει ακατασχετη αιμορραγια. Τα φτερα της μαστιγωναν αλυπητα το εδαφος, στο φρικαλεο κεφαλι της ειχε χαραχθει μια αποκοσμη γκριματσα που παγωνε το αιμα. Ο Αζεμουρ στεκοταν απο πανω της.

                    =================================

-'Γκραφ και Κουλσακ, αν δεν κανω λαθος' ειπε ο Αζεμουρ πηγαινοντας να τους βρει στα βραχια που ηταν κρυμμενοι. 'Οπως σας ειπα ηδη, εγω ειμαι ο Αζεμουρ και απ' οτι καταλαβαινω εφτασα κυριολεκτικα την τελευταια στιγμη. Αλλα ολα ειναι ενταξει τωρα, δεν υπαρχει λογος ανησυχιας'.

-'Σε θυμομαστε απο το καπηλειο' εκανε ο Κουλσακ 'αλλα μηπως να μας πεις δυο λογια ακομα ? Πρωτη φορα σε βλεπουμε και δεν καταλαβαινουμε τιποτα'.

-'Και υπαρχει ακομα μια εκκρεμοτητα που ακουει στα ονοματα Βανγκλ και Χουεζ' προσθεσε ο Γκραφ 'αλλα γι αυτο πρεπει να σου εξηγησουμε'.

Ο Αζεμουρ χαμογελασε κι εκανε ενα νοημα εφησυχασμου προς τους δυο αντρες.

-'Εχει ρυθμιστει κι αυτο' ειπε 'εξ' αλλου αυτος ηταν και ο λογος που παραλιγο να φτασω καθυστερημενα. Δεν χρειαζεται ν' ανησυχειτε γι αυτους, ειναι και οι δυο νεκροι'.

-'Οσα περισσοτερα μας λες τοσα λιγοτερα καταλαβαινουμε' ειπε ο Γκραφ. 

Ο Αζεμουρ κουνησε το κεφαλι του, δειγμα πως συμμεριζοταν τις αποριες τους.

                      ===============================

-'Ηρθα εδω κατοπιν οδηγιων απο τον Ορκοφυλακα' αρχισε την αφηγηση του 'αυτος που σας ανεθεσε την εξοντωση των πεντε διαφυγοντων ορκων. Τον αφησα μαζι με τον Ελλερυ Βαν Ντερ Εις και ηρθα εδω για να σας βοηθησω. Σας εντοπισα στο καπηλειο, σας ακολουθησα και αποφασισα να παρεμβω την καταλληλη στιγμη. Τωρα που ολα τελειωσαν μπορουμε να γυρισουμε πισω γιατι τα πραγματα δεν ειναι πολυ καλα'.

-'Τι εννοεις' ? εκανε ο Κουλσακ. 'Τι εχει συμβει απο τοτε που φυγαμε' ?

Ο Αζεμουρ κουνησε το κεφαλι του σαν να μην ηξερε απο που ν' αρχισει.

-'Θα σας τα πω ολα στην δρομο της επιστροφης' ειπε. 'Αυτο που μπορω να σας πω τωρα ειναι πως η ζωη του κυβερνητη σας κρεμεται σε μια κλωστη'.

-'Ο Ελ ? Τι επαθε ? Τι συμβαινει '? εκανε ανησυχος ο Γκραφ.

-'Λεπτομερειες δεν ξερω, ουτε καν ο Ορκοφυλακας δεν γνωριζει' απαντησε ο Αζεμουρ. 'Ομως υπαρχει ενδεχομενο να μην βρουμε τον Ελλερυ Βαν Ντερ Εις ζωντανο οταν επιστρεψουμε'.