Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ

                                                           ΚΕΦΑΛΑΙΟ 56

Η φιγουρα που τον πλησιασε του ηταν παντελως αγνωστη μα αυτο δεν ηταν κατι που θα επρεπε να του προκαλει εκπληξη. Ο ρολος του, περιορισμενος στον χωρο της Αεναης Βιβλιοθηκης, δεν του παρειχε την δυνατοτητα επαφης παρα μ' ενα πολυ συγκεκριμενο αριθμο οντοτητων, συνεπως οποιοδηποτε πλασμα εξω απ' αυτον τον δεδομενο κυκλο επαφων επρεπε να του ειναι αγνωστο.

Η εκφραση του, σταθερη, αταλαντευτη, ψυχρη κι απομακρη δεν αλλοιωθηκε ακομα κι οταν ο αγνωστος επισκεπτης βρεθηκε σχεδον σε αποσταση αναπνοης.

-'Ειμαι ο'...εκανε να πει ο Ορκοφυλακας που δεν αποσωσε ποτε την φραση του.

-'Το ονομα σου ειναι ασημαντο, οπως και το δικο μου. Το μονο που εχει νοημα ειναι ο σκοπος της επισκεψης σου και αν θ' ανακαλυψεις τις απαντησεις που ζητας εδω' τον διεκοψε ο Αρχειοθετης.

'Μαθε πως η προσβαση που σου δοθηκε στην Αεναη Βιβλιοθηκη ειναι εκτος των κανονισμων που ισχυουν και η δυνατοτητα χρησης της ειναι για μια και μοναδικη φορα. Θα σε συμβουλευα να εκμεταλλευτεις στο επακρο αυτην την ευκαιρια, δεν θα υπαρξει αλλη' συμπληρωσε.  

                     ==================================

-'Τα λογια σου επιβεβαιωνουν αυτα που εχω ηδη ακουσει απο τις Τεσσερις Απολυτες' εκανε ο Ορκοφυλακας ενω παραλληλα προσπαθουσε να μελετησει εκεινο το αρχεγονο ον που ακουγε στο ονομα Αρχειοθετης. Ηταν ξεκαθαρο πως η υπαρξη του ηταν συνυφασμενη με την υπαρξη της Αεναης Βιβλιοθηκης, δεν θα επετρεπε ποτε κατι που ενδεχομενως να εθετε σε κινδυνο την υποσταση της. Αναρωτηθηκε αν θα μπορουσε να προστρεξει στην βοηθεια του Αρχειοθετη αν την χρειαζοταν η το παραδοξο εκεινο ον θα παρεμενε προσκολλημενο στην ουδετεροτητα του.

Σαν να ειχε διαβασει τις σκεψεις του ο Αρχειοθετης τοποθετηθηκε ξανα.

-'Θα πρεπει να σου εξηγησω την λειτουργια της Βιβλιοθηκης μολις μαθω τι ακριβως ειναι αυτο που ψαχνεις' ειπε. 'Ετσι θ' αποφυγεις μια ασκοπη σπαταλη χρονου που διαισθανομαι πως δεν εχεις κι εγω θα εχω ολοκληρωσει αυτο που μου ζητηθηκε. Και φυσικα θα σε βοηθησω οσο μπορω, αυτες ειναι οι εντολες που εχω λαβει και θα τις ακολουθησω κατα γραμμα'.

Μια παγωμενη σιωπη φανηκε να καλυπτει τα παντα τις επομενες στιγμες.

                     ==================================

Συνηθως ο χρονος που του επαιρνε για ν' αποκρυπτογραφησει ενα πλασμα ηταν ελαχιστος και σχεδον παντα επεφτε μεσα στις εκτιμησεις του. Βρισκοταν εδω και λιγα λεπτα με τον Αρχειοθετη και ο Ορκοφυλακας ειχε την αισθηση πως δεν ειχε κανει ουτε ενα βημα μπροστα σ' αυτον τον τομεα. Ηξερε πως δεν εκανε βηματα προς τα πισω μα αντιλαμβανοταν πως με αυτην την οντοτητα διολισθαινε πλαγιως, κατι που του συνεβαινε για πρωτη φορα. Με καποιον αγνωστο τροπο ο Αρχειοθετης τον παρεσερνε στους δικους του ατραπους, τον εγκλωβιζε σταδιακα στα δικα του στεγανα και του επεβαλλε, με απολυτη απουσια προθεσης, τους δικους του κανονες.

Αναρωτηθηκε αν υπηρχε πλαστικοτητα η ευελιξια σ' αυτην την υπαρξη και τι θ' απαιτειτο για να την δημιουργησει ο ιδιος σε περιπτωση ολοκληρωτικης απουσιας της.

-'Θα ηθελα εδω να ξεκαθαρισω πως αν υπηρχε αλλος τροπος για να μαθω αυτα που χρειαζομαι δεν θα εμπαινα ποτε στην διαδικασια να παρακαμψω κανονες και πρωτοκολλα, οπως κανω τωρα' ειπε προσπαθωντας να καλλιεργησει ενα πιο φιλικο κλιμα αναμεσα τους. 

                       ================================

Η εκφραση στο προσωπο του Αρχειοθετη δεν αλλαξε στο παραμικρο. Στραφηκε και κοιταξε τον Ορκοφυλακα και το απολυτο κενο που ειδε ο τελευταιος τον εκανε ν' ανατριχιασει.

-'Ο σχηματισμος λεξεων και κατ' επεκταση προτασεων που δηλουν προθεση μπορει να γινει αποδεκτη απο εναν συνομιλητη οταν αυτος που τις εκφερει εχει πληρη γνωση των τοποθετησεων του και δεν θα φανει ανακολουθος στην αμεσως επομενη προταση.  Σε οποιαδηποτε αλλη περιπτωση δεν ειναι τιποτα περισσοτερο απο μια διαχεουσα ειρωνια καλυμμενη με τον μανδυα της αγνοιας, με την ουσιωδη διαφορα πως οταν η αγνοια μετασχηματιστει σε γνωση ειναι αργα να υπαρξει η παραμικρη αναθεωρηση επικαλουμενος την αρχικη, υπαρχουσα αγνοια. Με απλα λογια, οσο ειλικρινης κι αν ειναι η τοποθετηση σου, πως θα σου φαινοταν αν σου ελεγα πως παρακαμπτοντας κανονες και πρωτοκολλα θα μαθεις οτι θελεις, κι αυτα που αναζητας με τοση ζεση ειναι κανονες και πρωτοκολλα που δεν θα ηθελες να παραβιαστουν ποτε' ?

Το πλουσιο λεξιλογιο του Ορκοφυλακα τον εγκατελειψε την πιο κρισιμη στιγμη. 

                     =================================

-'Μα δεν ηρθες εδω για διαλεξεις και βαθυστοχαστες συζητησεις' ειπε ο Αρχειοθετης με τον Ορκοφυλακα να διακρινει ενα αμυδρο τονο απολογιας στην φωνη του. 'Πες μου, πως μπορω να φανω χρησιμος' ? προσθεσε με μια αφοπλιστικη ειλικρινεια.

-'Θα εχεις ηδη ενημερωθει φανταζομαι πως ο λογος της επισκεψης μου εχει να κανει με τον Μετγκον, μια απειλη για την υπαρξη του ιδιου του συμπαντος. Η αληθεια ειναι πως η επικειμενη εμφανιση και δραστηριοποιηση του Μετγκον ειναι γνωστη σε οντοτητες πολυ πιο παλιες απο μενα, οι δε προβλεψεις σχετικα με την τελικη εκβαση των παρεμβασεων του Μετγκον ειναι κατι περισσοτερο απο απαισιοδοξες. Καθε βοηθεια που μπορω να εχω για να τον αντιμετωπισω μου ειναι πολυτιμη, δεν σου κρυβω δε πως εχω εναποθεσει ολες μου τις ελπιδες στην Αεναη Βιβλιοθηκη αφου μια ευθεια αντιπαραθεση μαζι του δεν συγκεντρωνει πιθανοτητες επιτυχιας.

Ομολογω πως δεν ξερω τι ακριβως πρεπει να ψαξω αλλα ειμαι κατι παραπανω απο σιγουρος πως αν υπαρχει ελπιδα και διεξοδος θα κρυβεται εδω' ειπε ο Ορκοφυλακας. 

                          ==============================

Ο Αρχειοθετης εμεινε για λιγο σιωπηλος, εμοιαζε να συλλογιεται, αν θα μπορουσε ποτε ενα ον σαν κι εκεινον να κατεφευγε σε τετοιες πρακτικες οταν εμοιαζε ν' αμφιταλαντευεται.

-'Ομολογω πως δεν γνωριζω τι μπορει να ειναι αυτο που θα σε βοηθουσε στην ερευνα σου' ειπε. 'Βλεπεις, εδω ειναι καταχωρημενα τα παντα αλλα μονο εσυ ξερεις που θα πρεπει να εστιασεις για να παρεις απαντησεις στα ερωτηματα σου. Απο δω' προσθεσε κανοντας μια κινηση με το χερι.

'Η Αεναη Βιβλιοθηκη στην διαθεση σου' συμπληρωσε και παραμερισε διακριτικα.

Δεν υπηρχε τιποτα εκει που του εδειχνε, το μονο που υπηρχε ηταν το απολυτο κενο. Ο Ορκοφυλακας προχωρησε και βιωσε μια απο τις μεγαλυτερες εκπληξεις της ζωης του.

Εμοιαζε σαν να περπατουσε αναμεσα σε γεγονοτα και συμβαντα που ειχε συμβει καποτε, γινοταν γνωστης καταστασεων και συμβαντων που ειχαν προσεκτικα και απολυτα συμμετρικα ταξινομηθει και καταχωρηθει απο τον υπευθυνο αυτης της εργασιας διχως να υπαρχει τιποτα το ορατο η το υλικο. Περπατουσε αναμεσα σ' εναν ατελειωτο ωκεανο πληροφοριων και γνωσεων. 

                       ===============================

Τον ειχε συνεπαρει τοσο πολυ αυτη η πρωτογνωρη κοσμικη εμπειρια που κυριολεκτικα λησμονησε τον αρχικο του σκοπο. Αν δεν υπηρχε η παρεμβαση του Αρχειοθετη ηταν σιγουρο πως θα συνεχιζε για αγνωστο ακομα χρονικο διαστημα την περιπλανηση του στις πτυχες της Βιβλιοθηκης που δεν εμοιαζε να εχει τελος. Τον ακουσε να μιλαει διπλα του.

-'Δεν θα ηθελα να ειμαι υπαιτιος για την ασκοπη σπαταλη του περιορισμενου χρονου σου. Αν σε αφησω να συνεχισεις θα γινεις κατα πολυ πλουσιοτερος σε γνωσεις μα δεν ηρθες εδω γι αυτο. Τα οσα εχουν καταγραφει ηδη μπορει να ειναι ενδιαφεροντα μα δεν σου ειναι χρησιμα. Εχω την αισθηση πως οι απαντησεις σου βρισκονται σ' ενα σημειο. Ακολουθησε με'.

Εχοντας επιστρεψει στην πραγματικοτητα ο Ορκοφυλακας υπακουσε τυφλα. Θα ηθελε παρα πολυ οι συνθηκες να ηταν διαφορετικες μα το πλασμα που προπορευοταν ειχε δικιο.

-'Εδω' εδειξε το ον με το χερι του. 'Πιστευω πως εδω θα βρεις κατι χρησιμο. Σ' αφηνω στην ησυχια σου να μελετησεις και θα τα πουμε σε λιγο' ειπε και απομακρυνθηκε.

                    ==================================

Επιασε τον εαυτο του ν' αναρωτιεται αν ειχε πραξει σωστα. Οι ελαχιστοι επισκεπτες που ειχε ποτε αναζητουσαν παντα κατι συγκεκριμενο, το μονο που ειχε να κανει ηταν να τους οδηγησει στο σωστο σημειο κι αυτοι, αφου επαιρναν τις απαντησεις που ζητουσαν εφευγαν ευσπεσμενα.

Ηταν το σημειο που τον εκανε να νοιωθει καλυτερα, η στιγμη που εφευγαν. Δεν ειχε συνηθισει σε επισκεψεις και προφανως δεν θα συνηθιζε ποτε. Αυτο που εκανε τωρα ηταν διαφορετικο. Κατω απο αλλες συνθηκες επρεπε ν' αφησει τον Ορκοφυλακα μονο του ν' αναζητησει οτι εψαχνε μα αυτο ειχε δυο παραμετρους. Αυτος θα κρατουσε την ουδετεροτητα που επεδιωκε και ο επισκεπτης θα εφευγε οποτε εκεινος εκρινε πως ειχε ολοκληρωσει την αναζητηση του . Ετουτος εδω ομως δεν ηξερε τι εψαχνε. Αν τον αφηνε μονο του ηταν αγνωστο το ποτε θα τελειωνε κι αυτο τον εκανε να νοιωθει αβολα εχοντας καποιον κοντα του για τοσο χρονικο διαστημα. Βοηθωντας τον θα εφευγε μια ωρα νωριτερα μα η ουδετεροτητα του ειχε παει περιπατο. Και οι δυο πιθανοτητες περιειχαν ψηγματα σωστου και λαθους κι αυτο δεν του αρεσε καθολου.

                     ================================

-'Ομολογω πως δεν καταλαβαινω' ειπε ο Ορκοφυλακας επιστρεφοντας στο σημειο που τον περιμενε ο Αρχειοθετης. 'Δεν παραγνωριζω πως αυτα που εμαθα ειναι μοναδικου ενδιαφεροντος και ακρως εντυπωσιακα αλλα αδυνατω να τα συσχετισω στο πως θα μπορουσαν να με βοηθησουν. Χρειαζομαι την βοηθεια σου' προσθεσε 'την χρειαζομαι πραγματικα'.

Ο Αρχειοθετης εμεινε και παλι σιωπηλος. Η αμφιταλαντευση του τωρα ηταν πιο κρισιμη απο ποτε. Επρεπε να κανει μια επιλογη κι αυτη μαλλον του βγηκε ασυναισθητα.

-'Τουλαχιστον φανταζομαι πως αυτα που εμαθες εχουν να κανουν με τους θεμελιωδεις κανονες και τα αρχεγονα πρωτοκολλα του ιδιου του συμπαντος' ειπε. 'Ας ξεκινησουμε μ' αυτο, ενταξει' ?

-'Ναι, αυτο το καταλαβα' ειπε ο Ορκοφυλακας 'αλλα το πως θα μπορουσε μια τετοια γνωση να βοηθησει στην περιπτωση με τον Μετγκον μου διαφευγει απλα' συμπληρωσε.

-'Κατανοοω' απαντησε ο Αρχειοθετης 'δεν ειναι εξ' αλλου τα παντα για ολους. Εγω θ' αναφερθω σε καποια πραγματα, το πως θα τα μεταφρασεις και χρησιμοποιησεις ειναι δικο σου ζητημα'.

                     ==================================

-'Δεν ξερω πως να σ' ευχαριστησω' απαντησε ο Ορκοφυλακας. 'Απο τοτε που η μοιρα μου συνυφαστηκε μ' αυτη του Μετγκον νοιωθω υπευθυνος για οτιδηποτε συμβει'.

-'Ολων η μοιρα ειναι συνυφασμενη με κατι' ειπε ο Αρχειοθετης. 'Σε αλλες περιπτωσεις το ξερουν ηδη, σε αλλες δεν θα το μαθουν ποτε. Αυτο δεν μπορει ν' αλλαξει στο παραμικρο την εκβαση γεγονοτων, αυτα που προκειται να συμβουν θα γινουν οπως και να εχει'.

-'Ειναι και η δικη σου μοιρα συνυφασμενη με κατι' ? ρωτησε ο Ορκοφυλακας.

Αντι απαντησεως ο Αρχειοθετης εκανε εναν πληρη κυκλο με το τεντωμενο χερι του προσπαθωντας να καλυψει οσο το δυνατον περισσοτερο απο το απειρο που τους περιεβαλλε.

-'Ολων' ειπε μ' εναν τονο που εδειχνε πως εκλεινε εκει αυτο το κομματι της συζητησης.

Ο Ορκοφυλακας κουνησε συγκαταβατικα το κεφαλι, σημαδι πως καταλαβαινε.

-'Πολλα π' αυτα που θ' ακουσεις θα σου φανουν δυσνοητα, ισως ακαταλαβιστικα, ομως νομιζω πως αυτο που ζητας κρυβεται καπου μεσα στα επομενα λογια μου' ειπε ο Αρχειοθετης.