Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

                                                               ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15

-'Δεν ειναι λιγο ανατριχιαστικο ολο αυτο ? εκανε η Jasmine. 'Θελω να πω, οδηγουμε τοση ωρα μεσα σ' ενα δασος, δεν εχουμε συναντησει κανενα κι αν δεν ηταν και το φεγγαρι θα ημασταν μεσα σε πυκνο σκοταδι. Τα παντα ειναι τοσο ερημα που μου σηκωνει την τριχα πραγματικα'.

-'Αυτο βλεπεις εσυ' αντετεινε η Gardenia. 'Εγω βλεπω πως παμε βολτα μεσα στην εξοχη, διχως κανεναν να μας ενοχλει, στην ησυχια μας, μπορουμε να σταματησουμε οποτε θελουμε και οπου θελουμε διχως να δινουμε λογαριασμο σε κανενα. Ελευθερια αδελφουλα, ελευθερια'.

-'Μπορουμε να σταματησουμε και τωρα' ? ακουστηκε η φωνη του Tommy απο το πισω καθισμα.

-'Τι συμβαινει' ? ρωτησε η Jasmine.

-'Θελω να παω τουαλετα' εκανε ο μικρος 'τα κραταω τοση ωρα'.

-'Μια σταση για τον Tommy' εκανε χαριτολογωντας η Gardenia ενω σταματουσε το οχημα δεξια σ' ενα μικρο ανοιγμα. 'Τι σου ελεγα αδελφουλα ? Οποτε θελουμε, οπου θελουμε'.

Βγηκαν και οι τρεις εξω διχως να σβησουν την μηχανη του αυτοκινητου.

                     =====================================

Η Jasmine εκανε ν' ακολουθησει τον Tommy αλλα ο μικρος την φρεναρε.

-'Μπορω και μονος μου' ειπε. 'Δεν θα παθω τιποτα, μονοι μας ειμαστε' και απομακρυνθηκε λιγο.

Οι δυο γυναικες ακουμπησαν στο αμαξι και κοιταξαν η μια την αλλη.

-'Αυτα μας ελειπαν τωρα' εκανε η Jasmine 'εχουμε και ντροπες'.

-'Εντεκα χρονων ειναι, τι περιμενες' ? ηρθε η απαντηση. 

-'Για την ηλικια του αντιλαμβανεται πολλα αλλα μιλαει ελαχιστα'.

-'Μολις εχασε τους δικους του διχως να ξερει καν γιατι και πως. Τα ιδια θα εκανες και συ'.

-'Ανησυχω γι αυτο το παιδι, δεν ξερω τι να κανω'.

-'Χρειαζεται χρονο, θα βρει τα πατηματα του. Παψε τωρα, ερχεται, μην μας ακουσει'.

-'Να οδηγησω και γω λιγο' ? ρωτησε ο Tommy μολις πλησιασε.

-'Μπες μεσα κυριε που μου θελεις και τιμονι' εκανε η Gardenia ανοιγοντας την πορτα.

Λιγο μετα βρισκονταν και παλι στον δρομο συνεχιζοντας την πορεια τους.

           =======================================

Ειχαν κατεβασει λιγο τα παραθυρα και το πλουσιο οξυγονο γεμιζε την καμπινα. Ελεγαν ανεκδοτα, επαιζαν παιγνιδια για να περασει η ωρα και οτι αλλο εκριναν απαραιτητο που θα τις κρατουσε ξυπνιες. Ο δρομος ηταν σε καλη κατασταση και μεχρι στιγμης ηταν τυχερες που δεν ειχε πεταχτει μπροστα τους καποιο ελαφι η αλλο ζωο που θα μπορουσε να δημιουργησει προβληματα.

Η Gardenia μολις ειχε παρει μια κλειστη δεξια στροφη και προλαβε να δει την αρχη μιας μεγαλης ευθειας που εκτεινοταν μπροστα. Ηταν το τελευταιο πραγμα που προλαβε να δει.

Τα εκτυφλωτικα φωτα που εμφανιστηκαν εξαφνα απεναντι της δεν της εδωσαν την ευκαιρια να κοψει προοδευτικα και να σταματησει. Αιφνιδιασμενη εκανε μια σπασμωδικη κινηση στριβοντας το τιμονι ακομα πιο δεξια με αποτελεσμα το αυτοκινητο να βγει εκτος πορειας, να κανει καποια μετρα πανω στην πρασιναδα που υπηρχε μετα την ασφαλτο και τελικα να βρει σ' ενα αναχωμα. Για κλασμα του δευτερολεπτου το αμαξι εμοιαζε να ισορροπει στις δυο ροδες, μετα με μια αργη, βασανιστικη κινηση αναποδογυρισε και εμεινε ακινητο.

                  ====================================

-'Rick, παρε αλλους τρεις μαζι και πηγαινετε να κοιταξετε. Περιμενω αμεση αναφορα'.

Ο αντρας που ακουγε στο ονομα Rick κουνησε καταφατικα το κεφαλι του, εκανε νοημα σε τρεις ακομα που ανεμεναν εντολες ακινητοι και μπηκαν στο ανοιχτο τζιπακι. Σταματησαν λιγα μετρα απο το ντελαπαρισμενο αυτοκινητο και κατεβηκαν με ολες τις αισθησεις τους σ' επιφυλακη. Ο Rick πλησιασε πρωτος και κοιταξε μεσα απο το μισοσπασμενο τζαμι. Απομακρυνθηκε λιγα μετρα κι εβγαλε τον φορητο ασυρματο που ειχε θηλυκωμενο στην μεση του.

-'Τρια πακετα κυριε, ανευ αισθησεων αλλα μαλλον ζωντανα. Αναμενω οδηγιες'.

-'Πιστοποιησε κατασταση πακετων κι αναφερε' ηρθε αμεσα η εντολη.

Συνεπικουρουμενος απο τους υπολοιπους ο Rick διαπιστωσε πως η αρχικη του εκτιμηση ως προς την κατασταση των επιβαινοντων ηταν ακριβης. Επιασε παλι τον ασυρματο.

-'Δυο γυναικες, ενα παιδι, κατασταση θετικη. Χρονος απεγκλωβισμου τρια λεπτα'.

-'Καλως' ειπε η φωνη στον ασυρματο. 'Προχωρησε συμφωνα με το πρωτοκολλο'.

                =====================================

Οτι και να ηταν αυτο μεσα στο κεφαλι της που εκανε ολη αυτη τη φασαρια δεν φαινοταν διατεθειμενο να χαμηλωσει την ενταση. Ανοιξε τα ματια της προσπαθωντας να καταλαβει που βρισκοταν. Εκανε μια αποτομη κινηση κι ενας πονος που μαλλον λαγοκοιμοταν στο ποδι της ξυπνησε αποτομα και την εκανε να φωναξει. Εφερε το χερι της στο κεφαλι, εκει που πονουσε περισσοτερο, ψαχνοντας για καποιο καρουμπαλο που δεν υπηρχε. Κοιταξε τριγυρω. Εμοιαζε να ειναι σε καποιο δωματιο, λιτα επιπλωμενο μ' ενα κρεβατι, ενα τραπεζι και δυο καρεκλες. Αναρωτηθηκε πως ειχε βρεθει εκει και αμεσως η σκεψη της πεταξε στην αδελφη της και τον Tommy. Σηκωθηκε απο το κρεβατι με πονους σε πολλα σημεια του σωματος και το ατυχημα ηρθε ζωντανο στην σκεψη της. Οι αλλοι ? Ηταν καλα ? Που βρισκονταν ? Που βρισκοταν και η ιδια ?

Ειχε ενα σωρο ερωτησεις και καμια απαντηση. Δεν προλαβε να κανει ουτε δυο βηματα οταν  ανοιξε η πορτα. Ο νεαρος που μολις ειχε μπει μεσα φορουσε χακι, στρατιωτικα ρουχα και αρβυλες ενω στον ωμο του κρεμοταν ενα αυτοματο που εμοιαζε με AK-47. 

                 =====================================

-'Ποιος εισαι εσυ ? Που ειμαι ? Τι απεγιναν οι αλλοι δυο που ηταν μαζι μου' ?

-'Δεν ειμαι αρμοδιος κυρια ν' απαντησω σε οτι με ρωτατε. Παρακαλω περιμενετε την λοχαγο'.

-'Την λοχαγο ? Ποια λοχαγο' ? εκανε η Gardenia και δοκιμασε να κινηθει προς τον στρατιωτη. Ο τελευταιος προταξε το οπλο του και αυτο την σταματησε. 'Σε λιγο θα ειναι εδω η λοχαγος' επανελαβε ο οπλοφορος ενω στεκοταν αναμεσα σ' αυτην και την πορτα.

-'Πες μου τουλαχιστον αν ειναι καλα η αδελφη μου και το παιδι που ηταν μαζι μας' παρακαλεσε.

-'Αρμοδιος να σας πει ειναι η λοχαγος κυρια. Καντε λιγη υπομονη, ερχεται'.

Η Gardenia καταλαβε πως δεν ειχε νοημα να συνεχισει την συζητηση με τον νεαρο, ακολουθουσε πιστα τις εντολες που του ειχαν δωσει και δεν θα παρεκκλινε χιλιοστο.

-'Τουλαχιστον μπορω να εχω λιγο νερο' ?

-'Λυπαμαι κυρια, μπορειτε να ζητησετε απο την λοχαγο, θα σας φερει σιγουρα'.

-'Που στο διαβολο ειναι η ηλιθια λοχαγος σου' ? ουρλιαξε εξω φρενων η Gardenia.

              =======================================

Η πορτα ανοιξε αποτομα, μια βαθμοφορος μπηκε μεσα και ο στρατιωτης που εστεκε φρουρος απεδωσε τιμες. Ενα νοημα ηταν αρκετο, εκανε μεταβολη και βγηκε απο το δωματιο χωρις λεξη.

-'Εκτος απο καποιες εκδορες και μωλωπες δεν εχετε κατι σοβαρο' ειπε η γυναικα. 'Βλεπω πως ειστε μια χαρα, θα μπορουσε να ηταν πολυ χειροτερα' προσθεσε.

-'Εσυ θα μου απαντησεις στις ερωτησεις μου ? Γιατι αυτο το κουτσουρο που ηταν στην πορτα μου κοπαναγε συνεχως πως δεν ηταν αρμοδιος να μου πει τιποτα'.

-'Αν ξερω τις απαντησεις πολυ ευχαριστως' αποκριθηκε η γυναικα.

-'Ποια εισαι ? Που βρισκομαι ? Η αδελφη μου, ηταν μαζι στο αυτοκινητο, ειναι'...

-'Μια μια ερωτηση παρακαλω' εκανε η γυναικα. 'Ας τα παρουμε απο την αρχη. Λοχαγος Melissa Kusevski του αμερικανικου στρατου. Βρισκεστε σ' εναν προχειρο καταυλισμο, γυρω στα 10 μιλια απο εκει που ειχατε το ατυχημα. Η αδελφη σας ειναι μια χαρα, εχει καποια μικροχτυπηματα αλλα τιποτα το ανησυχητικο. Βγηκατε και οι τρεις αλωβητοι απο το δυστυχημα'.

                ======================================

-'Ηταν κι ενα παιδι μαζι μας, ο Tommy, ειναι καλα' ? ρωτησε ολο αγωνια.

-'Ειχε ενα ασχημο χτυπημα στο κεφαλι, τιποτα σοβαρο αλλα αυτη τη στιγμη ειναι υπο ιατρικη παρακολουθηση. Μην ανησυχειτε, καθαρα προληπτικα και μονο. Μολις ο γιατρος το επιτρεψει θα φροντισω να τον δειτε αμεσως. Φανταζομαι θα πεινατε, θα φροντισω'...

-'Ποια εισαι ? Που βρισκομαστε ? ρωτησε επιτακτικα διακοπτοντας την.

-'Λοχιας Ines Santabia, στην διαθεση σας. Ειμαστε σ' εναν προχειρο καταυλισμο του στρατου, δεν εχετε τιποτα να φοβαστε δεσποινις Jasmine Russholme , ειστε απολυτως ασφαλης'.

-'Πως ξερετε τ' ονομα μου' ? εκανε σαστισμενη η Jasmine.

-'Την αδελφη σας την λενε Gardenia Russholme και το ονομα του μικρου το εμαθα μολις τωρα αν δε κανω λαθος' απαντησε η λοχιας διχως να μπει στον κοπο ν' απαντησει στην ερωτηση.

-'Ποιοι ειστε και τι θελετε' ? εκανε αποκαμωμενη η Jasmine.

-'Εχω φροντισει να σας φερουν φαγητο σε λιγο, φανταζομαι θα πεινατε' εκανε η λοχιας. 

                ====================================

Το μονο πραγμα που τον ανησυχουσε ηταν η πληθωρα φυλλων που βρισκονταν σχεδον σε ολο το πλατος του δρομου, φυλλα που ειχαν μουσκεψει απο την καταιγιδα και τωρα θα μπορουσαν ν' αποδειχτουν μοιραια σ' ενα αποτομο φρεναρισμα η μια ολισθηση ενος εκ των τροχων. Πηγαινε πολυ πιο σιγα απ' οτι θα ηθελε γιατι ηξερε πως αν παθαινε κατι εκει στην ερημια ηταν σχεδον μαθηματικα βεβαιο πως θα εμπλεκε ασχημα, ειδικα αν δεν τον εβρισκε καποιος. Σταματησε δεξια κι εβγαλε απο την τσαντα του ενα χαρτη που απλωσε οσο καλυτερα μπορουσε πανω στη σελλα. Ενα ακομα αντικειμενο που υπηρχε στην τσαντα του φωτισε το εμβαδον του χαρτη και για λιγο αφαιρεθηκε.

-'Παλι καλα που δεν μου βουτηξαν τιποτα, απλα μου εψαξαν την τσαντα' μονολογησε. 'Χωρις χαρτη και φακο σε τετοια μερη γινεσαι γλεντι για καθε πεινασμενο λυκο' σκεφτηκε.

Ανεβηκε ξανα στην μηχανη διχως να γινει πλουσιοτερος σε γνωσεις και συνεχισε την διαδρομη, παντα προσεκτικα. Αυτο ηταν που τον βοηθησε να διακρινει το ισχνο φως που ερχοταν μεσα απο το δασος. Αν και διστασε προς στιγμην, κατεληξε πως ηταν κατι που εχρηζε εξερευνησης. 

             =========================================

Το λασπωμενο μονοπατι επετρεψε στην μηχανη να καλυψει σχεδον την μιση διαδρομη, την υπολοιπη την καλυψε με τα ποδια. Βγαινοντας απο το δασος ειδε την αγροικια στα διακοσια μετρα μακρια κι εντοπισε την εξωτερικη αναμενη λαμπα που τον ειχε οδηγησει εκει.

Η αισθηση του οπλου στα χερια του του προσθεσε ποντους αυτοπεποιθησης και κινουμενος οσο πιο προσεκτικα γινοταν εφτασε μια ανασα απο την μεγαλη βεραντα που υπηρχε εξω απ' το σπιτι.

Αν εξαιρουσε τους τυπικους ηχους που προερχονταν απο τα τριζονια και τ' αλλα εντομα του δασους τιποτα το παραδοξο η ασυνηθιστο δεν ειχε υποπεσει στην αντιληψη του. Τα παραθυρα ηταν σκοτεινα, δεν μπορουσε να διακρινει τιποτα και το θεωρησε περιττο απο ενα σημειο και μετα. Εφτασε στην εξωπορτα και δοκιμασε απαλα ν' ανοιξει. Με τον φακο στο ενα χερι και το οπλο στο αλλο χρησιμοποιησε το ποδι του για να σπρωξει την πορτα και ν' ανοιξει.

Σαρωσε με το φακο οσο μεγαλυτερο εμβαδον του σπιτιου μπορουσε και κοκκαλωσε οταν το φως εστιασε στο πατωμα, προς το βαθος. Δεν ηταν ακριβως οτι περιμενε να συναντησει.