Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
-'Πεντε λεπτα ακομα Ελ. Πρεπει να του δινουμε απο δω'.
Ο Ελ τον κοιταξε, γυρισε στην κονσολα που βρισκοταν μπροστα του και πιεσε ενα κουμπι.
-'Ποση ωρα ακομα Γκραφ' ? ρωτησε.
Η φωνη απο την αλλη μερια ακουστηκε αχνα, φορτωμενη παρασιτα.
-'Σε δεκα λεπτα ειμαστε ετοιμοι'.
-'Οτι προλαβετε στα επομενα τρια λεπτα' ειπε ο Ελ κοιτωντας μ'ένα σαρδονιο χαμογελο τον αντρα που του ειχε δωσει το περιθωριο των πεντε λεπτων. 'Ο Κουλσακ ηταν απολυτα σαφης'.
Ο αντρας που λεγοταν Κουλσακ εκανε μια κινηση σαν να ελεγε πως δεν μπορουσε να κανει κατι γι αυτο και στραφηκε στον Ελ.
-'Ξερεις πολυ καλα πως ο παλμος Κουιντουμ εχει'....
-'Αστα αυτα για μετα, παμε να βοηθησουμε να φυγουμε μια ωρα αρχητερα απο δω' τον εκοψε ο Ελ και σηκωθηκε απο την καρεκλα του ακολουθουμενος απο τον σταθερα διαμαρτυρομενο Κουλσακ.
===========================
-'Οτι φορτωσαμε φορτωσαμε, δεν υπαρχει αλλος χρονος' ειπε ο Ελ ενω ταυτοχρονα κοιτουσε ενα ψηφιακο καντραν που αμειλικτα σπαταλουσε τα δευτερολεπτα με σαδιστικη ακριβεια. 'Ριγκελ αποσυνδεσου απο το σκαφος, και συ Βεγκατριξ παρε μας απο δω τωρα' προσθεσε βλεποντας το καντραν ετοιμο να μηδενισει. 'Κουνηθειτε ολοι σας' ολοκληρωσε.
-'Σκαφος της O.A.A. πεντε βειλ αποσταση. Οπτικη επαφη σε δεκα δευτερολεπτα' ακουστηκε μια νεα φωνη μεσα απο την κονσολα. 'Μοιαζει με σκαφος ασφαλειας' προσθεσε η φωνη.
-'Που να παρει, αργησαμε' εκανε ο Ελ. 'Τιλ, ενημερωσε μολις το εχεις στην οθονη σου. Βεγκατριξ, κοριτσι μου, τι περιμενεις' ? ουρλιαξε σχεδον πανω απο την κονσολα.
Αντι απαντησεως η αποτομη εκκινηση της Βεγκατριξ κοντεψε να τον ριξει στο δαπεδο. Τα ματια του καρφωθηκαν στην μεγαλη οθονη απεναντι ακριβως απο την καρεκλα του κυβερνητη.
-'Ποσο προπορευομαστε' ? ρωτησε τον Κουλσακ.
-'Αν ειναι απο τα καινουργια φοβαμαι πως δεν υπαρχει αποσταση ασφαλειας' ηρθε η απαντηση.
==============================
-'Ο Νεκαρ και ο Μερανγκ που ειναι' ? εκανε απορημενος ο Ελ.
-'Ασφαλιζουν το φορτιο' ακουστηκε μια φωνη πισω του. 'Ετσι οπως φυγαμε θα ειναι θαυμα αν δεν εχουμε απωλειες'. Ο Ελ στραφηκε στο μερος του.
-'Γκραφ εχουμε σκαφος της O.A.A πισω μας και ο φιλος απο δω' δειχνοντας με το δαχτυλο τον Κουλσακ 'δεν ειναι πολυ αισιοδοξος'.
-'Το ξερω, μου το ειπε ο Τιλ' απαντησε ο Γκραφ. 'Εχω εμπιστοσυνη στην Βεγκατριξ, μας εχει γλυτωσει αμετρητες φορες'.
-'Φοβαμαι πως εδω δεν ειναι ζητημα ικανοτητων χειριστου αλλα δυνατοτητων σκαφους'.
Ολοι γυρισαν αποτομα και κοιταξαν τον αντρα που μολις ειχε μπει στο χωρο.
-'Ολα παιζουν τον ρολο τους Ριγκελ, ολα παιζουν τον ρολο τους' ειπε ο Κουλσακ.
-'Καλα ειναι ολα αυτα κυριοι μα αυτη τη στιγμη μας καταδιωκει σκαφος ασφαλειας και περιμενω ν' ακουσω μερικες φαεινες ιδεες' ειπε ξεφυσωντας ο Ελ.
================================
Τις μερες της δοξας του, αρκετο καιρο δηλαδη πριν, το Γιζγκαρνοφ ηταν απο τα ταχυτερα σκαφη που υπηρχαν σε πεντε τουλαχιστον γαλαξιες. Ομως απο τοτε πολυ νερο ειχε κυλησει στο αυλακι και μην εχοντας δει αναβαθμισεις για μεγαλο χρονικο διαστημα ο τιτλος που κατειχε κι εκανε περηφανο τον ιδιοκτητη του, τον Ελλερυ Βαν Ντερ Εις, κινδυνευε να χαθει. Δεν ηταν λιγες οι φορες που προσφατα ακομη το επταμελες πληρωμα και το Γιζγκαρνοφ ειχαν σωθει την τελευταια στιγμη χαρη στις εξαιρετικες επιδοσεις της Βεγκατριξ στην πλοηγηση. Ηταν πλεον ξεκαθαρο πως καποια στιγμη ο συνδυασμος Βεγκατριξ και τυχη δεν θα λειτουργουσε και τ' αποτελεσματα θα ηταν οδυνηρα για ολους. Στις επανειλλημενες προτροπες των υπολοιπων για μια ποιοτικη περαιτερω αναβαθμιση του Γιζγκαρνοφ η απαντηση του Ελλερυ Βαν Ντερ Εις ηταν σταθερη κι αμετακινητη. Δεν συνετρεχε απολυτως κανενας λογος.
Ετσι, κοιτωντας τωρα την οθονη με το σκαφος που τους καταδιωκε να πλησιαζει, οι αμφιβολιες για τ' ορθο του σκεπτικου του ειχαν αρχισει να γιγαντωνονται.
==============================
Ηταν η πρωτη φορα που η Βεγκατριξ ειχε ενα τοσο ασχημο προαισθημα σχετικα με την καταληξη της συγκεκριμενης καταδιωξης. Κι αλλες φορες ειχε βρεθει σε παρομοια κατασταση μα συνηθως το απολαμβανε εχοντας παντα την σιγουρια πως θα ηταν αυτη η κερδισμενη. Ενα μικρο τσιμπημα κοντα στη θεση που οι περισσοτεροι ειχαν την καρδια τους γινοταν ολοενα και περισσοτερο ενοχλητικο πλημμυριζοντας την σκεψη της με μαυρα προγνωστικα.
Πιεσε μερικα κουμπια σε μια μικρη κονσολα διπλα στα οργανα πλοηγησης. Το ενδεχομενο μιας λυσης φωτισε μια οθονη και το μυαλο της αυτοματα ξεκινησε να σταθμιζει τα υπερ και τα κατα. Βαθια μεσα της ηξερε πως ηταν η μοναδικη τους ελπιδα. Αυτο που της εδωσε την τελικη ωθηση για να επιλεξει κατι τοσο παρατολμο, ριψοκινδυνο και με μεγαλα ποσοστα αποτυχιας ηταν το εντονο ταρακουνημα που ενοιωσε αποτομα κανοντας την να χασει προσωρινα τα πηδαλια πλοηγησης. Καταλαβε πως η βολη ηταν πολυ κοντα στο σκαφος μα κατι της ελεγε πως η συγκεκριμενη αστοχια ηταν σκοπιμη και οχι προιον αδεξιοτητας.
================================
-'Τριαντα βειλ δεξια' ειπε στην ενδοσυννενοηση 'μια παρελαση αστεροειδων. Η μονη μας ελπιδα ειναι να καταφερουμε να κρυφτουμε εκει και να ελπισουμε πως δεν θα μας ακολουθησουν' προσθεσε.
Περασαν μερικα δευτερολεπτα πριν ερθει καποια απαντηση.
-'Βεγκατριξ τρελλαθηκες ? Δεν θα βγουμε ποτε ζωντανοι απο κει μεσα'.
-'Εκει εχουμε τουλαχιστον μια ελπιδα Ριγκελ, εδω καμμια'.
-'Σκεψου το φορτιο. Με την παραμικρη επαφη θα χασουμε το φορτιο'.
-'Σκεψου τη ζωη σου Μερανγκ. Ποσο φορτιο την κοστολογεις' ?
Ακομα λιγα δευτερολεπτα σπαταληθηκαν στην απολυτη σιωπη. Ενα δευτερο ταρακουνημα εμοιαζε σαν να τους ειχε βγαλει ολους απο εναν ληθαργο.
-'Κανε αυτο που πιστευεις οτι πρεπει να γινει Βεγκατριξ, σου εχουμε απολυτη εμπιστοσυνη' ακουστηκε τελικα ο Ελ προτρεποντας την να κινηθει κατα το δοκουν.
==============================
Ηταν σαν ενας πλανητης μεσαιου μεγεθους να ειχε εκραγει και τα κομματια του να ειχαν σκορπιστει στο συμπαν. Καποια απ' αυτα ομως παρεμεναν σε κοντινη αποσταση μεταξυ τους ταξιδευοντας σιωπηλα, σε πληρη αρμονια μεσα στο απολυτο σκοταδι. Εκει εμοιαζε να βρισκεται η μοναδικη σωτηρια του Γιζγκαρνοφ και του πληρωματος του.
Με απιστευτη ψυχραιμια η Βεγκατριξ οδηγησε το σκαφος αναμεσα στα τεραστια κομματια βραχων, προσπαθωντας απο την μια ν' αποφευγει μικροτερα συντριμμια και παραλληλα να παρακολουθει τις αντιδρασεις των διωκτων τους. Ενας στεναγμος ανακουφισης βγηκε απο τα χειλη της οταν διαπιστωσε πως το δευτερο τουλαχιστον σκελος ειχε αποδωσει. Το σκαφος της O.A.A. δεν τολμησε να τους ακολουθησει και απλα φροντισε να κινειται παραλληλα μαζι τους.
Το πως θα κατορθωναν να ξεφυγουν απο τους αστεροειδεις ηταν τωρα το κυριο μελημα της.
Το ρανταρ της επιασε ενα αναιπαισθητο τρεμουλιασμα στο εσωτερικο του τεραστιου αστεροειδη που ειχαν βρει προσωρινο καταφυγιο.
================================
-'Ναι, το ειδαμε και μεις' απαντησε στην ερωτηση της ο Ελ. 'Τι μπορει να ειναι' ?
-'Δεν εχω ιδεα' ειπε η Βεγκατριξ. Ο Ελ γυρισε στους υπολοιπους. Ολοι κουνησαν αρνητικα τους ωμους. Ο Νεκαρ εσκυψε πανω απο την οθονη πλησιαζοντας οσο περισσοτερο μπορουσε.
-'Μοιαζει σαν καποια χρονικη ανωμαλια' ειπε 'αλλα δεν εχει σχεση με τον αστεροειδη. Ισως κανει οτι και μεις, κρυβεται απο καπου'. Ολοι στραφηκαν προς το μερος του. Εμοιαζε εξαιρετικα τραβηγμενο κατι τετοιο.
-'Ειπα ισως' εκανε εκνευρισμενος ο Νεκαρ 'που θελετε να ξερω' ?
Ο Ελ ακουμπησε το πηγουνι του στο χερι του προσπαθωντας να σκεφτει.
-'Πηγαινε μας εκει Βεγκατριξ' ειπε μετα απο λιγο. 'Με προσοχη ε' ?
Μια ελαφρα μουρμουρα που πηγε να γεννηθει καταπνιγηκε εν τη γεννεση της.
-'Ισως ειναι κατι, ισως και οχι' δικαολογηθηκε. 'Μα πρεπει να του ριξουμε μια ματια, ισως αυτο να μας βγαλει απο την δυσκολη θεση που βρισκομαστε'.
===============================
Η αποφαση ηταν περα για περα λαθος αλλα ο Ελ δεν θα μπορουσε να το ξερει. Στην προσπαθεια τους να πλησιασουν το τρεμουλιασμα για ν' αποκτησουν καλυτερη εικονα για το τι ακριβως ηταν διαπιστωσαν πως μ' εναν ανεξηγητο τροπο τους ελκυε πανω του. Οσο και να προσπαθησαν ν' απομακρυνθουν αντιληφθηκαν πως δεν ειχαν κανενα ελεγχο πανω στο Γιζγκαρνοφ. Ολα τα οργανα ειχαν νεκρωσει και το σκαφος οδευε σταθερα προς το τρεμουλιασμα που εξακολουθουσε να παραμενει προσκολημμενο στο εσωτερικο του αστεροειδους. Δεν υπηρχαν πολλα που το πληρωμα μπορουσε να κανει. Το πρωτοκολλο εκτακτης αναγκης ενεργοποιηθηκε και ολοι απλα, αμιλητοι, σκεπτικοι και τρομαγμενοι ανεμεναν το αναποφευκτο.
Τιποτα δεν συνεβη οταν το Γιζγκαρνοφ ακουμπησε τις παρυφες του τρεμουλιασματος, τουλαχιστον τιποτα που να εγινε αντιληπτο απο το πληρωμα. Σ' ελαχιστο χρονικο διαστημα ολο το σκαφος απορροφηθηκε απο το τρεμουλιασμα και χαθηκε στο εσωτερικο του.
=============================
Οταν ο υπευθυνος παρακολουθησης του Γιζγκαρνοφ ανεφερε πως ειχε ειχε χασει εντελως το στιγμα του σκαφους απο την οθονη του η πρωτη δουλεια του κυβερνητη του αστροπλοιου της O.A.A ηταν να κοιταξουν τα οργανα για πιθανη βλαβη ξανα και ξανα. Οταν ο ελεγχος αποδειχθηκε ματαιος αφου ολα τα οργανα δουλευαν σωστα, απλα το σκαφος που καταδιωκαν ειχε μυστηριωδως εξαφανιστει, ο κυβερνητης προσπαθουσε να συνταξει τις σκεψεις του και εν μερει την απολογια του προς τους ανωτερους του για το συγκεκριμενο συμβαν. Ηξερε πως η O.A.A δεν ανεχοταν αποτυχιες και ειδικα τετοιου ειδους αποτυχιες. Κρυος ιδρωτας τον ειχε λουσει ενω συνεχως απερριπτε την μια δικαιολογια μετα την αλλη φοβουμενος πως δεν θα γινει πιστευτος. Σταθηκε ορθιος, μπροστα στο τεραστιο φινιστρινι της καμπινας του κοιτωντας τους αστεροειδεις που απροσκοπτα συνεχιζαν το αεναο ταξιδι τους με την ελπιδα πως θα εβλεπε ξαφνικα το σκαφος που κατεδιωκε. Εκεινη τη στιγμη συνειδητοποιησε πως δεν κινδυνευαν μονο η θεση η ο βαθμος του αλλα και η ιδια του η ζωη.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4
-'Πεντε λεπτα ακομα Ελ. Πρεπει να του δινουμε απο δω'.
Ο Ελ τον κοιταξε, γυρισε στην κονσολα που βρισκοταν μπροστα του και πιεσε ενα κουμπι.
-'Ποση ωρα ακομα Γκραφ' ? ρωτησε.
Η φωνη απο την αλλη μερια ακουστηκε αχνα, φορτωμενη παρασιτα.
-'Σε δεκα λεπτα ειμαστε ετοιμοι'.
-'Οτι προλαβετε στα επομενα τρια λεπτα' ειπε ο Ελ κοιτωντας μ'ένα σαρδονιο χαμογελο τον αντρα που του ειχε δωσει το περιθωριο των πεντε λεπτων. 'Ο Κουλσακ ηταν απολυτα σαφης'.
Ο αντρας που λεγοταν Κουλσακ εκανε μια κινηση σαν να ελεγε πως δεν μπορουσε να κανει κατι γι αυτο και στραφηκε στον Ελ.
-'Ξερεις πολυ καλα πως ο παλμος Κουιντουμ εχει'....
-'Αστα αυτα για μετα, παμε να βοηθησουμε να φυγουμε μια ωρα αρχητερα απο δω' τον εκοψε ο Ελ και σηκωθηκε απο την καρεκλα του ακολουθουμενος απο τον σταθερα διαμαρτυρομενο Κουλσακ.
===========================
-'Οτι φορτωσαμε φορτωσαμε, δεν υπαρχει αλλος χρονος' ειπε ο Ελ ενω ταυτοχρονα κοιτουσε ενα ψηφιακο καντραν που αμειλικτα σπαταλουσε τα δευτερολεπτα με σαδιστικη ακριβεια. 'Ριγκελ αποσυνδεσου απο το σκαφος, και συ Βεγκατριξ παρε μας απο δω τωρα' προσθεσε βλεποντας το καντραν ετοιμο να μηδενισει. 'Κουνηθειτε ολοι σας' ολοκληρωσε.
-'Σκαφος της O.A.A. πεντε βειλ αποσταση. Οπτικη επαφη σε δεκα δευτερολεπτα' ακουστηκε μια νεα φωνη μεσα απο την κονσολα. 'Μοιαζει με σκαφος ασφαλειας' προσθεσε η φωνη.
-'Που να παρει, αργησαμε' εκανε ο Ελ. 'Τιλ, ενημερωσε μολις το εχεις στην οθονη σου. Βεγκατριξ, κοριτσι μου, τι περιμενεις' ? ουρλιαξε σχεδον πανω απο την κονσολα.
Αντι απαντησεως η αποτομη εκκινηση της Βεγκατριξ κοντεψε να τον ριξει στο δαπεδο. Τα ματια του καρφωθηκαν στην μεγαλη οθονη απεναντι ακριβως απο την καρεκλα του κυβερνητη.
-'Ποσο προπορευομαστε' ? ρωτησε τον Κουλσακ.
-'Αν ειναι απο τα καινουργια φοβαμαι πως δεν υπαρχει αποσταση ασφαλειας' ηρθε η απαντηση.
==============================
-'Ο Νεκαρ και ο Μερανγκ που ειναι' ? εκανε απορημενος ο Ελ.
-'Ασφαλιζουν το φορτιο' ακουστηκε μια φωνη πισω του. 'Ετσι οπως φυγαμε θα ειναι θαυμα αν δεν εχουμε απωλειες'. Ο Ελ στραφηκε στο μερος του.
-'Γκραφ εχουμε σκαφος της O.A.A πισω μας και ο φιλος απο δω' δειχνοντας με το δαχτυλο τον Κουλσακ 'δεν ειναι πολυ αισιοδοξος'.
-'Το ξερω, μου το ειπε ο Τιλ' απαντησε ο Γκραφ. 'Εχω εμπιστοσυνη στην Βεγκατριξ, μας εχει γλυτωσει αμετρητες φορες'.
-'Φοβαμαι πως εδω δεν ειναι ζητημα ικανοτητων χειριστου αλλα δυνατοτητων σκαφους'.
Ολοι γυρισαν αποτομα και κοιταξαν τον αντρα που μολις ειχε μπει στο χωρο.
-'Ολα παιζουν τον ρολο τους Ριγκελ, ολα παιζουν τον ρολο τους' ειπε ο Κουλσακ.
-'Καλα ειναι ολα αυτα κυριοι μα αυτη τη στιγμη μας καταδιωκει σκαφος ασφαλειας και περιμενω ν' ακουσω μερικες φαεινες ιδεες' ειπε ξεφυσωντας ο Ελ.
================================
Τις μερες της δοξας του, αρκετο καιρο δηλαδη πριν, το Γιζγκαρνοφ ηταν απο τα ταχυτερα σκαφη που υπηρχαν σε πεντε τουλαχιστον γαλαξιες. Ομως απο τοτε πολυ νερο ειχε κυλησει στο αυλακι και μην εχοντας δει αναβαθμισεις για μεγαλο χρονικο διαστημα ο τιτλος που κατειχε κι εκανε περηφανο τον ιδιοκτητη του, τον Ελλερυ Βαν Ντερ Εις, κινδυνευε να χαθει. Δεν ηταν λιγες οι φορες που προσφατα ακομη το επταμελες πληρωμα και το Γιζγκαρνοφ ειχαν σωθει την τελευταια στιγμη χαρη στις εξαιρετικες επιδοσεις της Βεγκατριξ στην πλοηγηση. Ηταν πλεον ξεκαθαρο πως καποια στιγμη ο συνδυασμος Βεγκατριξ και τυχη δεν θα λειτουργουσε και τ' αποτελεσματα θα ηταν οδυνηρα για ολους. Στις επανειλλημενες προτροπες των υπολοιπων για μια ποιοτικη περαιτερω αναβαθμιση του Γιζγκαρνοφ η απαντηση του Ελλερυ Βαν Ντερ Εις ηταν σταθερη κι αμετακινητη. Δεν συνετρεχε απολυτως κανενας λογος.
Ετσι, κοιτωντας τωρα την οθονη με το σκαφος που τους καταδιωκε να πλησιαζει, οι αμφιβολιες για τ' ορθο του σκεπτικου του ειχαν αρχισει να γιγαντωνονται.
==============================
Ηταν η πρωτη φορα που η Βεγκατριξ ειχε ενα τοσο ασχημο προαισθημα σχετικα με την καταληξη της συγκεκριμενης καταδιωξης. Κι αλλες φορες ειχε βρεθει σε παρομοια κατασταση μα συνηθως το απολαμβανε εχοντας παντα την σιγουρια πως θα ηταν αυτη η κερδισμενη. Ενα μικρο τσιμπημα κοντα στη θεση που οι περισσοτεροι ειχαν την καρδια τους γινοταν ολοενα και περισσοτερο ενοχλητικο πλημμυριζοντας την σκεψη της με μαυρα προγνωστικα.
Πιεσε μερικα κουμπια σε μια μικρη κονσολα διπλα στα οργανα πλοηγησης. Το ενδεχομενο μιας λυσης φωτισε μια οθονη και το μυαλο της αυτοματα ξεκινησε να σταθμιζει τα υπερ και τα κατα. Βαθια μεσα της ηξερε πως ηταν η μοναδικη τους ελπιδα. Αυτο που της εδωσε την τελικη ωθηση για να επιλεξει κατι τοσο παρατολμο, ριψοκινδυνο και με μεγαλα ποσοστα αποτυχιας ηταν το εντονο ταρακουνημα που ενοιωσε αποτομα κανοντας την να χασει προσωρινα τα πηδαλια πλοηγησης. Καταλαβε πως η βολη ηταν πολυ κοντα στο σκαφος μα κατι της ελεγε πως η συγκεκριμενη αστοχια ηταν σκοπιμη και οχι προιον αδεξιοτητας.
================================
-'Τριαντα βειλ δεξια' ειπε στην ενδοσυννενοηση 'μια παρελαση αστεροειδων. Η μονη μας ελπιδα ειναι να καταφερουμε να κρυφτουμε εκει και να ελπισουμε πως δεν θα μας ακολουθησουν' προσθεσε.
Περασαν μερικα δευτερολεπτα πριν ερθει καποια απαντηση.
-'Βεγκατριξ τρελλαθηκες ? Δεν θα βγουμε ποτε ζωντανοι απο κει μεσα'.
-'Εκει εχουμε τουλαχιστον μια ελπιδα Ριγκελ, εδω καμμια'.
-'Σκεψου το φορτιο. Με την παραμικρη επαφη θα χασουμε το φορτιο'.
-'Σκεψου τη ζωη σου Μερανγκ. Ποσο φορτιο την κοστολογεις' ?
Ακομα λιγα δευτερολεπτα σπαταληθηκαν στην απολυτη σιωπη. Ενα δευτερο ταρακουνημα εμοιαζε σαν να τους ειχε βγαλει ολους απο εναν ληθαργο.
-'Κανε αυτο που πιστευεις οτι πρεπει να γινει Βεγκατριξ, σου εχουμε απολυτη εμπιστοσυνη' ακουστηκε τελικα ο Ελ προτρεποντας την να κινηθει κατα το δοκουν.
==============================
Ηταν σαν ενας πλανητης μεσαιου μεγεθους να ειχε εκραγει και τα κομματια του να ειχαν σκορπιστει στο συμπαν. Καποια απ' αυτα ομως παρεμεναν σε κοντινη αποσταση μεταξυ τους ταξιδευοντας σιωπηλα, σε πληρη αρμονια μεσα στο απολυτο σκοταδι. Εκει εμοιαζε να βρισκεται η μοναδικη σωτηρια του Γιζγκαρνοφ και του πληρωματος του.
Με απιστευτη ψυχραιμια η Βεγκατριξ οδηγησε το σκαφος αναμεσα στα τεραστια κομματια βραχων, προσπαθωντας απο την μια ν' αποφευγει μικροτερα συντριμμια και παραλληλα να παρακολουθει τις αντιδρασεις των διωκτων τους. Ενας στεναγμος ανακουφισης βγηκε απο τα χειλη της οταν διαπιστωσε πως το δευτερο τουλαχιστον σκελος ειχε αποδωσει. Το σκαφος της O.A.A. δεν τολμησε να τους ακολουθησει και απλα φροντισε να κινειται παραλληλα μαζι τους.
Το πως θα κατορθωναν να ξεφυγουν απο τους αστεροειδεις ηταν τωρα το κυριο μελημα της.
Το ρανταρ της επιασε ενα αναιπαισθητο τρεμουλιασμα στο εσωτερικο του τεραστιου αστεροειδη που ειχαν βρει προσωρινο καταφυγιο.
================================
-'Ναι, το ειδαμε και μεις' απαντησε στην ερωτηση της ο Ελ. 'Τι μπορει να ειναι' ?
-'Δεν εχω ιδεα' ειπε η Βεγκατριξ. Ο Ελ γυρισε στους υπολοιπους. Ολοι κουνησαν αρνητικα τους ωμους. Ο Νεκαρ εσκυψε πανω απο την οθονη πλησιαζοντας οσο περισσοτερο μπορουσε.
-'Μοιαζει σαν καποια χρονικη ανωμαλια' ειπε 'αλλα δεν εχει σχεση με τον αστεροειδη. Ισως κανει οτι και μεις, κρυβεται απο καπου'. Ολοι στραφηκαν προς το μερος του. Εμοιαζε εξαιρετικα τραβηγμενο κατι τετοιο.
-'Ειπα ισως' εκανε εκνευρισμενος ο Νεκαρ 'που θελετε να ξερω' ?
Ο Ελ ακουμπησε το πηγουνι του στο χερι του προσπαθωντας να σκεφτει.
-'Πηγαινε μας εκει Βεγκατριξ' ειπε μετα απο λιγο. 'Με προσοχη ε' ?
Μια ελαφρα μουρμουρα που πηγε να γεννηθει καταπνιγηκε εν τη γεννεση της.
-'Ισως ειναι κατι, ισως και οχι' δικαολογηθηκε. 'Μα πρεπει να του ριξουμε μια ματια, ισως αυτο να μας βγαλει απο την δυσκολη θεση που βρισκομαστε'.
===============================
Η αποφαση ηταν περα για περα λαθος αλλα ο Ελ δεν θα μπορουσε να το ξερει. Στην προσπαθεια τους να πλησιασουν το τρεμουλιασμα για ν' αποκτησουν καλυτερη εικονα για το τι ακριβως ηταν διαπιστωσαν πως μ' εναν ανεξηγητο τροπο τους ελκυε πανω του. Οσο και να προσπαθησαν ν' απομακρυνθουν αντιληφθηκαν πως δεν ειχαν κανενα ελεγχο πανω στο Γιζγκαρνοφ. Ολα τα οργανα ειχαν νεκρωσει και το σκαφος οδευε σταθερα προς το τρεμουλιασμα που εξακολουθουσε να παραμενει προσκολημμενο στο εσωτερικο του αστεροειδους. Δεν υπηρχαν πολλα που το πληρωμα μπορουσε να κανει. Το πρωτοκολλο εκτακτης αναγκης ενεργοποιηθηκε και ολοι απλα, αμιλητοι, σκεπτικοι και τρομαγμενοι ανεμεναν το αναποφευκτο.
Τιποτα δεν συνεβη οταν το Γιζγκαρνοφ ακουμπησε τις παρυφες του τρεμουλιασματος, τουλαχιστον τιποτα που να εγινε αντιληπτο απο το πληρωμα. Σ' ελαχιστο χρονικο διαστημα ολο το σκαφος απορροφηθηκε απο το τρεμουλιασμα και χαθηκε στο εσωτερικο του.
=============================
Οταν ο υπευθυνος παρακολουθησης του Γιζγκαρνοφ ανεφερε πως ειχε ειχε χασει εντελως το στιγμα του σκαφους απο την οθονη του η πρωτη δουλεια του κυβερνητη του αστροπλοιου της O.A.A ηταν να κοιταξουν τα οργανα για πιθανη βλαβη ξανα και ξανα. Οταν ο ελεγχος αποδειχθηκε ματαιος αφου ολα τα οργανα δουλευαν σωστα, απλα το σκαφος που καταδιωκαν ειχε μυστηριωδως εξαφανιστει, ο κυβερνητης προσπαθουσε να συνταξει τις σκεψεις του και εν μερει την απολογια του προς τους ανωτερους του για το συγκεκριμενο συμβαν. Ηξερε πως η O.A.A δεν ανεχοταν αποτυχιες και ειδικα τετοιου ειδους αποτυχιες. Κρυος ιδρωτας τον ειχε λουσει ενω συνεχως απερριπτε την μια δικαιολογια μετα την αλλη φοβουμενος πως δεν θα γινει πιστευτος. Σταθηκε ορθιος, μπροστα στο τεραστιο φινιστρινι της καμπινας του κοιτωντας τους αστεροειδεις που απροσκοπτα συνεχιζαν το αεναο ταξιδι τους με την ελπιδα πως θα εβλεπε ξαφνικα το σκαφος που κατεδιωκε. Εκεινη τη στιγμη συνειδητοποιησε πως δεν κινδυνευαν μονο η θεση η ο βαθμος του αλλα και η ιδια του η ζωη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου