Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6
Ενοιωσε την καυτη ανασα της σκοτεινης μορφης που βρισκοταν απο πανω του και προσπαθησε ν' αποτραβηξει το προσωπο του μα διαπιστωσε με τρομο πως οση προσπαθεια και να κατεβαλλε του ηταν αδυνατον να κινηθει. Ο τρομος γιγαντωθηκε ραγδαια οταν διαπιστωσε πως του ηταν αδυνατον να κουνησει ακομα και το μικρο του δαχτυλακι κι εξαφνα η συνειδητοποιηση πως ηταν κυριολεκτικα ερμαιο αυτης της ακαθοριστης φιγουρας του εφερε ενα νεο κυμα πανικου και η αισθηση της απογνωσης και της απελπισιας θρονιαστηκε για τα καλα σε καθε κυτταρο σκεψης του. Περισσοτερο ενοιωσε παρα ειδε την απειλητικη κινηση της φιγουρας και καθηλωμενος οπως ηταν ειδε το χτυπημα να ερχεται διχως να μπορει ν' αντιδρασει. Αν ολα τ' αλλα μπορουσαν να ειναι απλα στην φαντασια του ο πονος που ενοιωσε ηταν περα για περα αληθινος. Ο ιδιος αυτος πονος φανηκε σαν να λειτουργησε και σαν θετικος καταλυτης αφου διαπιστωσε πως ειχε και παλι τον ελεγχο του σωματος του. Με μια αποτομη κινηση εσπρωξε μακρια την φιγουρα απο πανω του ενω ταυτοχρονα ανοιγε τα ματια του.
==============================
-'Κουλσακ !! Μα τις ομιχλες του Σερμπον τι επαθες και με χτυπας τρελο-Στι' ?
-'Ενταξει, μια χαρα ειναι' ειπε ο Κουλσακ απευθυνομενος στους υπολοιπους. 'Σας το ειπα, αυτο χρειαζοταν για να ξυπνησει, δεν σας το ειπα' ? συμπληρωσε μ' ενα τονο αυτοπεποιθησης στη φωνη 'να με ακουτε αλλη φορα' ολοκληρωσε την φραση του.
-'Τριξ, Τιλ, τι εγινε εδω' ? ρωτησε ο Ελλερυ Βαν Ντερ Εις αφου ειχε συνελθει πληρως.
-'Λιποθυμησες, αυτο ειναι ολο' απαντησε λακωνικα ο Τιλ.
-'Και δεν ησουν ο μονος' συμπληρωσε ο Γκραφ. 'Ολοι καποια στιγμη λιποθυμησαμε'.
-'Απλα εσυ δεν ξυπνουσες με τιποτα' ειπε ο Ριγκελ κουνωντας το κεφαλι του.
-'Κι αυτος ηταν λογος να με βαραει ο Κουλσακ' ?
-'Ειπε πως ηξερε πως να σ' επαναφερει' ειπε ο Μερανγκ. 'Δεν ειχαμε λογο να τον αμφισβητησουμε'.
Ο Ελλερυ Βαν Ντερ Εις εκατσε οκλαδον κι εριξε μια ματια τριγυρω του ενω ταυτοχρονα κρατουσε το πονεμενο του μαγουλο, εκει που τον ειχε χτυπησει ο Κουλσακ.
================================
-'Που ειναι ο Νεκαρ' ? ρωτησε διαπιστωνοντας πως ενα μελος του πληρωματος απουσιαζε. 'Που βρισκομαστε ? Το σκαφος ? Το φορτιο' ?
-'Ηρεμησε Ελ' ειπε η Βεγκατριξ 'ενα ενα, ηρεμησε. Ο Νεκαρ ελεγχει το φορτιο, ειναι μια χαρα'.
Ο Ελλερυ δοκιμασε να σηκωθει και η αποτομη κινηση του εφερε μια απροσδοκητη ζαλαδα. Ακουμπησε στο τοιχωμα του σκαφους για να μην σωριαστει και πηρε μια βαθια ανασα.
-'Πειτε μου λιγο τι εχει γινει' ειπε.
-'Τι θες ν' ακουσεις πρωτα' ? ειπε η Βεγκατριξ 'τα ευχαριστα η τα δυσαρεστα' ?
-'Εχει απ' ολα βλεπω. Ξεκινα με τα ευχαριστα' ειπε ο Ελλερυ.
-'Ειμαστε ολοι ζωντανοι' ειπε η Βεγκατριξ. 'Ετοιμος ν' ακουσεις τ' ασχημα' ?
-'Οτι και να ηταν αυτο που μας ρουφηξε στον αστεροειδη' αρχισε ο Γκραφ 'προφανως διεθετε ενα τετοιο βαρυτικο πεδιο που ομοιο του δεν εχουμε ξαναδει. Ειναι θαυμα πως το Γιζγκαρνοφ δεν διαλυθηκε και εμεις απλα λιποθυμησαμε. Κανονικα θα επρεπε ολοι μας να ειμαστε σωματιδια αναμειγμενα με αστρικη σκονη και να αιωρουμαστε στο κενο'.
===============================
-'Σαν να κανεις ελευθερη πτωση απο τα 5000 μετρα χωρις προστατευτικα απο ενα φαραγγι του Γκαρ' προσθεσε ο Μερανγκ. 'Καταλαβαινεις'.
Ο Ελλερυ κουνησε συγκαταβατικα το κεφαλι του, δειγμα πως καταλαβαινε απολυτα.
-Δυστυχως δεν εχουμε την παραμικρη ιδεα για το που βρισκομαστε' ειπε ο Ριγκελ.
-'Δεν λειτουργει τιποτα στο σκαφος, τα παντα ειναι σβηστα' προσθεσε με την σειρα του ο Τιλ.
Ο Ελλερυ κοιταξε την Βεγκατριξ περιμενοντας ν' ακουσει καποιο θετικο νεο.
-'Οτι και να δοκιμασα απεδειχθη ματαιο. Το σκαφος ειναι εντελως νεκρο'.
-'Εχει κι αλλα ασχημα' ? ρωτησε απογοητευμενος ο Ελλερυ.
-'Μα μολις αρχισαμε Ελ' εκανε ο Κουλσακ.
-'Το φορτιο' ? ειπε ο Ελ ριχνοντας μια φαρμακερη ματια στον Κουλσακ.
-'Ξεχνα το φορτιο' ακουστηκε μια φωνη πισω τους. 'Υπαρχει ηδη διαρροη στις κυψελες και με το σκαφος σ' αυτην τη κατασταση ειναι αδυνατον να την σταματησουμε' ειπε ο Νεκαρ.
===============================
-'Θελεις να πεις πως θα το χασουμε ολο' ? ρωτησε φανερα απογοητευμενος ο Τιλ.
-'Αυτη ειναι η ανωδυνη πλευρα της ασχημης εκδοχης για την απωλεια του φορτιου' ειπε ο Νεκαρ κατορθωνοντας ετσι να τραβηξει την προσοχη ολων πανω του.
-'Τι εννοεις' ? ρωτησε ο Ριγκελ.
-'Με τον τροπο που ειναι αποθηκευμενο το φως συντομα θα εχουμε το φαινομενο ' ρωγμη στο φραγμα' και καλα θα κανουμε να ειμαστε προετοιμασμενοι' απαντησε ο Νεκαρ.
-'Ρωγμη στο φραγμα'. Μα τι λες' ? εκανε απορημενη η Βεγκατριξ.
-'Οταν υπαρξει η παραμικρη ρωγμη σ' ενα φραγμα νερου ολος ο υδατινος ογκος που συγκρατειται δεν θα περασει απο αυτην την μια ρωγμη ξερεις. Η πιεση θα την διευρυνει και καποια στιγμη το νερο θα ισοπεδωσει ολοκληρωτικα το φραγμα και θα περασει'.
-'Και ποτε υπολογιζεις να συμβει αυτο εδω' ? ρωτησε ο Γκραφ.
-'Ειναι ζητημα μερικων λεπτων' απαντησε γαληνια ο Νεκαρ.
================================
-'Αλλα ασχημα νεα' ? εκανε ο Ελλερυ. 'Μην μου πειτε πως αυτα ηταν ολα'.
-'Εχει κι αλλα Ελ' εκανε ο Κουλσακ 'ορεξη να εχεις ν' ακους'.
Ο Ελλερυ Βαν Ντερ Εις εκανε μια κινηση με τα χερια σαν να ελεγε 'συνεχιστε, εδω που φτασαμε ειμαι ετοιμος ν' ακουσω τα παντα'.
-'Δεν εχουμε ιδεα που βρισκομαστε' ειπε η Βεγκατριξ ξεφυσωντας.
-'Εννοεις δεν ξερουμε σε ποιο συστημα ειμαστε' ? εκανε απορημενος ο Ελ.
-'Αν ηταν αυτο θα το θεωρουσαμε καλο νεο' απαντησε ο Τιλ και ψευτοχαμογελασε.
-'Υπαρχει καποιος εδω να μπορεσει με απλα, κατανοητα λογια να μου εξηγησει τι γινεται' ? ξεσπασε ο Ελ. 'Να σας θυμησω πως ημουνα λιποθυμος τοση ωρα και συνηλθα επειδη εφαγα ξυλο και το κεφαλι μου ακομα δεν ειναι σε καλη κατασταση'.
-'Ηρεμησε Ελ' ειπε ο Μερανγκ 'ουτε εμεις ειμαστε σε καλυτερη κατασταση ξερεις'.
Ο Ελλερυ ψιθυρισε μια 'συγγνωμη' κι εκανε μια κινηση συγκαταβασης.
==============================
-'Το προβλημα ειναι πως δεν γνωριζουμε που βρισκεται αυτη τη στιγμη το Γιζγκαρνοφ. Αιωρουμαστε στο διαστημα, εχουμε προσγειωθει πανω σε καποιο αγνωστο σωμα ? Ειναι αδυνατον να καταλαβουμε τη θεση του σκαφους, ποσο μαλλον να εχουμε εστω απλες υποψιες οσον αφορα το συστημα στο οποιο μπορει να ειμαστε' ειπε ο Γκραφ.
-'Ειναι καλυτερα να ριξει μια ματια εξω' ειπε ο Κουλσακ.
-'Τι ειναι εξω' ? εκανε απορημενος ο Ελλερυ ακολουθωντας τους υπολοιπους στο κεντρικο, μπροστινο φινιστρινι κολλωντας το προσωπο του πανω του.
-'Μα τις κατακομβες του Μπουραζ' ειπε λιγα δευτερολεπτα μετα. 'Ειναι απολυτο σκοταδι εξω, τοσο πηχτο και συμπαγες που δεν θα επρεπε να βλεπω τιποτα, ομως βλεπω, αχνα εστω αλλα...δεν ειναι δυνατον...δεν μπορει να συμβαινει κατι τετοιο, αποκλειεται'...προσθεσε ενω η φωνη του εσβηνε σταδιακα μεχρι που δεν ακουγοταν πια καθολου.
-'Ουτε εμεις μπορουμε να το κατανοησουμε' ειπε ο Νεκαρ.
================================
-'Υπαρχει ενα αμυδρο φως, ελαχιστο μεν αλλα υπαρχει και μοιαζει να προερχεται μεσα απο το σκοταδι' ψελλισε ο Ελλερυ. 'Πως ειναι δυνατον να συμβαινει κατι τετοιο' ?
-'Δεν μπορει να συμβαινει, αντιβαινει καθε κανονα που γνωριζουμε στο γνωστο συμπαν' εκανε η Βεγκατριξ 'πραγμα που σημαινει οτι δεν βρισκομαστε πουθενα οικεια. Δεν ξερω τι ηταν αυτο που μας ρουφηξε, οπου και να μας εφερε ομως οτι γνωριζουμε μπορει να μην ισχυει'.
-'Αν οντως συμβαινει κατι τετοιο, τοτε'...ξεκινησε να λεει ο Τιλ μα ποτε δεν ολοκληρωσε.
Το τρανταγμα τους βρηκε απροετοιμαστους και τους πεταξε ολους σε διαφορετικες κατευθυνσεις. Το 'ρωγμη στο φραγμα' του Νεκαρ μπορει να διηρκεσε ελαχιστα δευτερολεπτα μα τ' αποτελεσματα του ηταν ακρως εντυπωσιακα. Το αποθηκευμενο μεταχειρισμενο ηλιακο φως ξεχυθηκε με τετοια ενταση απο τις κυψελες στον περιβαλλοντα χωρο που τρανταξε το Γιζγκαρνοφ και το πληρωμα του. Ομως αυτο που τους παρειχε οπτικα για λιγα δευτερολεπτα πριν απλα εξαφανιστει μεσα στο σκοταδι ηταν κατι το απιστευτο.
===============================
Ολοι τους προλαβαν, εστω και για λιγο, να δουν που βρισκονταν. Το Γιζγκαρνοφ εμοιαζε να ειναι σφηνωμενο αναμεσα σε παραλληλογραμμους κλωβους καποιου αγνωστου ενεργειακου πεδιου, καποιοι δε απ' αυτους που εμοιαζαν να εχουν ερθει σε αμεση επαφη με το αστροπλοιο ειχαν χασει το σχημα και την μορφη τους και παρουσιαζαν κενα στα σημεια που αγγιζαν το Γιζγκαρνοφ. Εμοιαζε σαν το αστροπλοιο να ειχε πεσει με τοση δυναμη πανω σ' αυτους τους εκατομμυρια κλωβους που οσους ειχε ακουμπησει τους ειχε καταστρεψει. Το πιο εντυπωσιακο ομως ηταν πως ολοι τους ειδαν πως οι κλωβοι ηταν αδειοι, κενοι περιεχομενου. Η εικονα ηταν σοκαριστικη, ακομα και γι αυτο το πληρωμα που δεν ειχει ζησει λιγα στις πιο παραδοξες γωνιες του συμπαντος. Ομως αυτο ξεπερνουσε καθε οριο, καθε φαντασια.
-'Τι ειναι ολα αυτα ? Που βρισκομαστε' ? ψιθυρισε χαμηλοφωνα ο Ελλερυ.
Κανεις δεν μιλησε μεχρι που ενας αλλος ψιθυρος σκορπισε τον πανικο και τον τρομο.
-'Ποιος τα εχει φτιαξει ολα αυτα και που ειναι' ? αναρωτηθηκε ο Κουλσακ.
============================
Για λιγο εμειναν να κοιτανε ο ενας τον αλλον. Ειχαν πια απειρα ερωτηματα μα καμμια απαντηση κι αυτο τους ειχε τρομοκρατησει. Το χαμενο φορτιο, το ακινητοποιημενο και ουσιαστικα αχρηστο Γιζγκαρνοφ, ο τροπος με τον οποιον θα επεστρεφαν απο κει που ειχαν ερθει, ολα παραμερισαν μπροστα στο αμειλικτο ερωτημα που ειχε θεσει ο Κουλσακ.
Ο μονος που ειχε μεινει κολλημενος ακομα στο φινιστρινι κοιτωντας ακομη εξω ηταν ο Γκραφ και η δικη του, πανικοβλητη φωνη ηταν που τους κινητοποιησε και παλι.
-'Εκει !! Εκει' ειπε δειχνοντας με το χερι του καπου μεσα στο αρχεγονο σκοταδι. 'Καποιος ειναι εκει, μολις ειδα καποιον να στεκεται εκει'.
Ορμησαν ολοι προς το μερος του προσπαθωντας να δουν εκει που εδειχνε. Σαν ενα αορατο, γιγαντιο χερι να τους ειχε πιασει ολους μαζι, εκαναν ταυτοχρονα δυο βηματα πισω.
Εκει που εδειχνε ο Γραφ, αναμεσα στους κατακερματισμενους κλωβους, μια σκοτεινη, εφιαλτικη φιγουρα εμοιαζε να αιωρειται περιστοιχισμενη απο το φρικαλεο σκοταδι.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6
Ενοιωσε την καυτη ανασα της σκοτεινης μορφης που βρισκοταν απο πανω του και προσπαθησε ν' αποτραβηξει το προσωπο του μα διαπιστωσε με τρομο πως οση προσπαθεια και να κατεβαλλε του ηταν αδυνατον να κινηθει. Ο τρομος γιγαντωθηκε ραγδαια οταν διαπιστωσε πως του ηταν αδυνατον να κουνησει ακομα και το μικρο του δαχτυλακι κι εξαφνα η συνειδητοποιηση πως ηταν κυριολεκτικα ερμαιο αυτης της ακαθοριστης φιγουρας του εφερε ενα νεο κυμα πανικου και η αισθηση της απογνωσης και της απελπισιας θρονιαστηκε για τα καλα σε καθε κυτταρο σκεψης του. Περισσοτερο ενοιωσε παρα ειδε την απειλητικη κινηση της φιγουρας και καθηλωμενος οπως ηταν ειδε το χτυπημα να ερχεται διχως να μπορει ν' αντιδρασει. Αν ολα τ' αλλα μπορουσαν να ειναι απλα στην φαντασια του ο πονος που ενοιωσε ηταν περα για περα αληθινος. Ο ιδιος αυτος πονος φανηκε σαν να λειτουργησε και σαν θετικος καταλυτης αφου διαπιστωσε πως ειχε και παλι τον ελεγχο του σωματος του. Με μια αποτομη κινηση εσπρωξε μακρια την φιγουρα απο πανω του ενω ταυτοχρονα ανοιγε τα ματια του.
==============================
-'Κουλσακ !! Μα τις ομιχλες του Σερμπον τι επαθες και με χτυπας τρελο-Στι' ?
-'Ενταξει, μια χαρα ειναι' ειπε ο Κουλσακ απευθυνομενος στους υπολοιπους. 'Σας το ειπα, αυτο χρειαζοταν για να ξυπνησει, δεν σας το ειπα' ? συμπληρωσε μ' ενα τονο αυτοπεποιθησης στη φωνη 'να με ακουτε αλλη φορα' ολοκληρωσε την φραση του.
-'Τριξ, Τιλ, τι εγινε εδω' ? ρωτησε ο Ελλερυ Βαν Ντερ Εις αφου ειχε συνελθει πληρως.
-'Λιποθυμησες, αυτο ειναι ολο' απαντησε λακωνικα ο Τιλ.
-'Και δεν ησουν ο μονος' συμπληρωσε ο Γκραφ. 'Ολοι καποια στιγμη λιποθυμησαμε'.
-'Απλα εσυ δεν ξυπνουσες με τιποτα' ειπε ο Ριγκελ κουνωντας το κεφαλι του.
-'Κι αυτος ηταν λογος να με βαραει ο Κουλσακ' ?
-'Ειπε πως ηξερε πως να σ' επαναφερει' ειπε ο Μερανγκ. 'Δεν ειχαμε λογο να τον αμφισβητησουμε'.
Ο Ελλερυ Βαν Ντερ Εις εκατσε οκλαδον κι εριξε μια ματια τριγυρω του ενω ταυτοχρονα κρατουσε το πονεμενο του μαγουλο, εκει που τον ειχε χτυπησει ο Κουλσακ.
================================
-'Που ειναι ο Νεκαρ' ? ρωτησε διαπιστωνοντας πως ενα μελος του πληρωματος απουσιαζε. 'Που βρισκομαστε ? Το σκαφος ? Το φορτιο' ?
-'Ηρεμησε Ελ' ειπε η Βεγκατριξ 'ενα ενα, ηρεμησε. Ο Νεκαρ ελεγχει το φορτιο, ειναι μια χαρα'.
Ο Ελλερυ δοκιμασε να σηκωθει και η αποτομη κινηση του εφερε μια απροσδοκητη ζαλαδα. Ακουμπησε στο τοιχωμα του σκαφους για να μην σωριαστει και πηρε μια βαθια ανασα.
-'Πειτε μου λιγο τι εχει γινει' ειπε.
-'Τι θες ν' ακουσεις πρωτα' ? ειπε η Βεγκατριξ 'τα ευχαριστα η τα δυσαρεστα' ?
-'Εχει απ' ολα βλεπω. Ξεκινα με τα ευχαριστα' ειπε ο Ελλερυ.
-'Ειμαστε ολοι ζωντανοι' ειπε η Βεγκατριξ. 'Ετοιμος ν' ακουσεις τ' ασχημα' ?
-'Οτι και να ηταν αυτο που μας ρουφηξε στον αστεροειδη' αρχισε ο Γκραφ 'προφανως διεθετε ενα τετοιο βαρυτικο πεδιο που ομοιο του δεν εχουμε ξαναδει. Ειναι θαυμα πως το Γιζγκαρνοφ δεν διαλυθηκε και εμεις απλα λιποθυμησαμε. Κανονικα θα επρεπε ολοι μας να ειμαστε σωματιδια αναμειγμενα με αστρικη σκονη και να αιωρουμαστε στο κενο'.
===============================
-'Σαν να κανεις ελευθερη πτωση απο τα 5000 μετρα χωρις προστατευτικα απο ενα φαραγγι του Γκαρ' προσθεσε ο Μερανγκ. 'Καταλαβαινεις'.
Ο Ελλερυ κουνησε συγκαταβατικα το κεφαλι του, δειγμα πως καταλαβαινε απολυτα.
-Δυστυχως δεν εχουμε την παραμικρη ιδεα για το που βρισκομαστε' ειπε ο Ριγκελ.
-'Δεν λειτουργει τιποτα στο σκαφος, τα παντα ειναι σβηστα' προσθεσε με την σειρα του ο Τιλ.
Ο Ελλερυ κοιταξε την Βεγκατριξ περιμενοντας ν' ακουσει καποιο θετικο νεο.
-'Οτι και να δοκιμασα απεδειχθη ματαιο. Το σκαφος ειναι εντελως νεκρο'.
-'Εχει κι αλλα ασχημα' ? ρωτησε απογοητευμενος ο Ελλερυ.
-'Μα μολις αρχισαμε Ελ' εκανε ο Κουλσακ.
-'Το φορτιο' ? ειπε ο Ελ ριχνοντας μια φαρμακερη ματια στον Κουλσακ.
-'Ξεχνα το φορτιο' ακουστηκε μια φωνη πισω τους. 'Υπαρχει ηδη διαρροη στις κυψελες και με το σκαφος σ' αυτην τη κατασταση ειναι αδυνατον να την σταματησουμε' ειπε ο Νεκαρ.
===============================
-'Θελεις να πεις πως θα το χασουμε ολο' ? ρωτησε φανερα απογοητευμενος ο Τιλ.
-'Αυτη ειναι η ανωδυνη πλευρα της ασχημης εκδοχης για την απωλεια του φορτιου' ειπε ο Νεκαρ κατορθωνοντας ετσι να τραβηξει την προσοχη ολων πανω του.
-'Τι εννοεις' ? ρωτησε ο Ριγκελ.
-'Με τον τροπο που ειναι αποθηκευμενο το φως συντομα θα εχουμε το φαινομενο ' ρωγμη στο φραγμα' και καλα θα κανουμε να ειμαστε προετοιμασμενοι' απαντησε ο Νεκαρ.
-'Ρωγμη στο φραγμα'. Μα τι λες' ? εκανε απορημενη η Βεγκατριξ.
-'Οταν υπαρξει η παραμικρη ρωγμη σ' ενα φραγμα νερου ολος ο υδατινος ογκος που συγκρατειται δεν θα περασει απο αυτην την μια ρωγμη ξερεις. Η πιεση θα την διευρυνει και καποια στιγμη το νερο θα ισοπεδωσει ολοκληρωτικα το φραγμα και θα περασει'.
-'Και ποτε υπολογιζεις να συμβει αυτο εδω' ? ρωτησε ο Γκραφ.
-'Ειναι ζητημα μερικων λεπτων' απαντησε γαληνια ο Νεκαρ.
================================
-'Αλλα ασχημα νεα' ? εκανε ο Ελλερυ. 'Μην μου πειτε πως αυτα ηταν ολα'.
-'Εχει κι αλλα Ελ' εκανε ο Κουλσακ 'ορεξη να εχεις ν' ακους'.
Ο Ελλερυ Βαν Ντερ Εις εκανε μια κινηση με τα χερια σαν να ελεγε 'συνεχιστε, εδω που φτασαμε ειμαι ετοιμος ν' ακουσω τα παντα'.
-'Δεν εχουμε ιδεα που βρισκομαστε' ειπε η Βεγκατριξ ξεφυσωντας.
-'Εννοεις δεν ξερουμε σε ποιο συστημα ειμαστε' ? εκανε απορημενος ο Ελ.
-'Αν ηταν αυτο θα το θεωρουσαμε καλο νεο' απαντησε ο Τιλ και ψευτοχαμογελασε.
-'Υπαρχει καποιος εδω να μπορεσει με απλα, κατανοητα λογια να μου εξηγησει τι γινεται' ? ξεσπασε ο Ελ. 'Να σας θυμησω πως ημουνα λιποθυμος τοση ωρα και συνηλθα επειδη εφαγα ξυλο και το κεφαλι μου ακομα δεν ειναι σε καλη κατασταση'.
-'Ηρεμησε Ελ' ειπε ο Μερανγκ 'ουτε εμεις ειμαστε σε καλυτερη κατασταση ξερεις'.
Ο Ελλερυ ψιθυρισε μια 'συγγνωμη' κι εκανε μια κινηση συγκαταβασης.
==============================
-'Το προβλημα ειναι πως δεν γνωριζουμε που βρισκεται αυτη τη στιγμη το Γιζγκαρνοφ. Αιωρουμαστε στο διαστημα, εχουμε προσγειωθει πανω σε καποιο αγνωστο σωμα ? Ειναι αδυνατον να καταλαβουμε τη θεση του σκαφους, ποσο μαλλον να εχουμε εστω απλες υποψιες οσον αφορα το συστημα στο οποιο μπορει να ειμαστε' ειπε ο Γκραφ.
-'Ειναι καλυτερα να ριξει μια ματια εξω' ειπε ο Κουλσακ.
-'Τι ειναι εξω' ? εκανε απορημενος ο Ελλερυ ακολουθωντας τους υπολοιπους στο κεντρικο, μπροστινο φινιστρινι κολλωντας το προσωπο του πανω του.
-'Μα τις κατακομβες του Μπουραζ' ειπε λιγα δευτερολεπτα μετα. 'Ειναι απολυτο σκοταδι εξω, τοσο πηχτο και συμπαγες που δεν θα επρεπε να βλεπω τιποτα, ομως βλεπω, αχνα εστω αλλα...δεν ειναι δυνατον...δεν μπορει να συμβαινει κατι τετοιο, αποκλειεται'...προσθεσε ενω η φωνη του εσβηνε σταδιακα μεχρι που δεν ακουγοταν πια καθολου.
-'Ουτε εμεις μπορουμε να το κατανοησουμε' ειπε ο Νεκαρ.
================================
-'Υπαρχει ενα αμυδρο φως, ελαχιστο μεν αλλα υπαρχει και μοιαζει να προερχεται μεσα απο το σκοταδι' ψελλισε ο Ελλερυ. 'Πως ειναι δυνατον να συμβαινει κατι τετοιο' ?
-'Δεν μπορει να συμβαινει, αντιβαινει καθε κανονα που γνωριζουμε στο γνωστο συμπαν' εκανε η Βεγκατριξ 'πραγμα που σημαινει οτι δεν βρισκομαστε πουθενα οικεια. Δεν ξερω τι ηταν αυτο που μας ρουφηξε, οπου και να μας εφερε ομως οτι γνωριζουμε μπορει να μην ισχυει'.
-'Αν οντως συμβαινει κατι τετοιο, τοτε'...ξεκινησε να λεει ο Τιλ μα ποτε δεν ολοκληρωσε.
Το τρανταγμα τους βρηκε απροετοιμαστους και τους πεταξε ολους σε διαφορετικες κατευθυνσεις. Το 'ρωγμη στο φραγμα' του Νεκαρ μπορει να διηρκεσε ελαχιστα δευτερολεπτα μα τ' αποτελεσματα του ηταν ακρως εντυπωσιακα. Το αποθηκευμενο μεταχειρισμενο ηλιακο φως ξεχυθηκε με τετοια ενταση απο τις κυψελες στον περιβαλλοντα χωρο που τρανταξε το Γιζγκαρνοφ και το πληρωμα του. Ομως αυτο που τους παρειχε οπτικα για λιγα δευτερολεπτα πριν απλα εξαφανιστει μεσα στο σκοταδι ηταν κατι το απιστευτο.
===============================
Ολοι τους προλαβαν, εστω και για λιγο, να δουν που βρισκονταν. Το Γιζγκαρνοφ εμοιαζε να ειναι σφηνωμενο αναμεσα σε παραλληλογραμμους κλωβους καποιου αγνωστου ενεργειακου πεδιου, καποιοι δε απ' αυτους που εμοιαζαν να εχουν ερθει σε αμεση επαφη με το αστροπλοιο ειχαν χασει το σχημα και την μορφη τους και παρουσιαζαν κενα στα σημεια που αγγιζαν το Γιζγκαρνοφ. Εμοιαζε σαν το αστροπλοιο να ειχε πεσει με τοση δυναμη πανω σ' αυτους τους εκατομμυρια κλωβους που οσους ειχε ακουμπησει τους ειχε καταστρεψει. Το πιο εντυπωσιακο ομως ηταν πως ολοι τους ειδαν πως οι κλωβοι ηταν αδειοι, κενοι περιεχομενου. Η εικονα ηταν σοκαριστικη, ακομα και γι αυτο το πληρωμα που δεν ειχει ζησει λιγα στις πιο παραδοξες γωνιες του συμπαντος. Ομως αυτο ξεπερνουσε καθε οριο, καθε φαντασια.
-'Τι ειναι ολα αυτα ? Που βρισκομαστε' ? ψιθυρισε χαμηλοφωνα ο Ελλερυ.
Κανεις δεν μιλησε μεχρι που ενας αλλος ψιθυρος σκορπισε τον πανικο και τον τρομο.
-'Ποιος τα εχει φτιαξει ολα αυτα και που ειναι' ? αναρωτηθηκε ο Κουλσακ.
============================
Για λιγο εμειναν να κοιτανε ο ενας τον αλλον. Ειχαν πια απειρα ερωτηματα μα καμμια απαντηση κι αυτο τους ειχε τρομοκρατησει. Το χαμενο φορτιο, το ακινητοποιημενο και ουσιαστικα αχρηστο Γιζγκαρνοφ, ο τροπος με τον οποιον θα επεστρεφαν απο κει που ειχαν ερθει, ολα παραμερισαν μπροστα στο αμειλικτο ερωτημα που ειχε θεσει ο Κουλσακ.
Ο μονος που ειχε μεινει κολλημενος ακομα στο φινιστρινι κοιτωντας ακομη εξω ηταν ο Γκραφ και η δικη του, πανικοβλητη φωνη ηταν που τους κινητοποιησε και παλι.
-'Εκει !! Εκει' ειπε δειχνοντας με το χερι του καπου μεσα στο αρχεγονο σκοταδι. 'Καποιος ειναι εκει, μολις ειδα καποιον να στεκεται εκει'.
Ορμησαν ολοι προς το μερος του προσπαθωντας να δουν εκει που εδειχνε. Σαν ενα αορατο, γιγαντιο χερι να τους ειχε πιασει ολους μαζι, εκαναν ταυτοχρονα δυο βηματα πισω.
Εκει που εδειχνε ο Γραφ, αναμεσα στους κατακερματισμενους κλωβους, μια σκοτεινη, εφιαλτικη φιγουρα εμοιαζε να αιωρειται περιστοιχισμενη απο το φρικαλεο σκοταδι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου