Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
Το συμπαν ειναι ενας παγωμενος, σκοτεινος και αφιλοξενος χωρος. Μολονοτι ειναι αγνωστο αν αυτα τα χαρακτηριστικα υπηρχαν απο την στιγμη της υπαρξης του η αποκτηθηκαν σταδιακα με το περασμα του χρονου στην μεγαλη πλειοψηφια ολων οσων εγκλωβιστηκαν στην μαυρη αγκαλια του, μικρες λεπτομερειες που το αφορουν, σημαντικες η μη, ειναι γνωστες σε μια ελαχιστη μειοψηφια που εξακολουθουν να κρατουν τις γνωσεις τους επτασφραγιστο μυστικο.
Υπαρχουν καποιοι ψιθυροι στ' απομακρυσμενα σημεια του που κατα καιρους εμφανιζονται και αναζωπυρωνονται μεχρι να ξεθωριασουν και να σβησουν δινοντας την θεση τους σε καινουργιες θεωριες, πως αυτοι οι ελαχιστοι που γνωριζουν καποια επιπλεον πραγματα για το συμπαν κρατουν τις γνωσεις τους για τους ιδιους για να μπορουν να εχουν τον ελεγχο ολων των υπολοιπων.
Υπαρχουν και καποιοι ψιθυροι που υποστηριζουν πως αυτες οι γνωσεις ειναι τοσο λεπτες, ιδιαιτερες μα και πολυπλοκες, που δεν μπορουν να γινουν αντιληπτες, κατανοητες και κατ' επεκταση αποδεκτες και διαχειρισιμες απ' οσους δεν διαθετουν τ' απαραιτητα προσοντα.
==============================
Οποια και να ειναι η αληθεια μικρη σημασια εχει αφου ποτε δεν προκειται να επιβεβαιωθει η να διαψευστει κατι. Αυτο ομως που ειναι δεδομενο ειναι πως τ' αρνητικα του συμπαντος δεν εξαντλουνται στα τρια προαναφερθεντα. Αναμεσα σε ολα τ' αλλα που καποιος θα μπορουσε ν' αναφερθει η αισθηση της μοναχικοτητας φανταζει το πλεον ανυπερβλητο.
Καθε τι που υπαρχει στο συμπαν εχει τετοια αποσταση με οτιδηποτε αλλο που ουσιαστικα ειναι εντελως μονο, αποξενωμενο μεσα σε αυτην την ζοφερη κι εχθρικη εκταση. Για το μεγεθος του, οι συγκυριακες συναντησεις μετεωριτων η αστεροειδων με καποιον πλανητη, οι εκρηξεις σουπερ νοβα που επηρεαζουν γειτονικα σημεια για περιορισμενο χρονικο διαστημα, οι ηλιακες καταιγιδες που ενσκηπτουν και ολα τ' αλλα γεγονοτα που φερνουν δυο μοναχικα σημεια σε προσκαιρη επαφη ειναι αμελητεα ποσοτητα και δεν αναιρουν το αισθημα μοναξιας που απλοχερα επιβαλλει το συμπαν σε ολους οσους δυναστευει. Ομως αυτη ειναι η μια πλευρα της αναγνωσης, μια πλευρα που υφισταται μονο κατω απο συγκεκριμενες και ιδιαιτερες συνθηκες.
============================
Δεν ειναι ολο το συμπαν ζωντανο. Υπαρχουν αναριθμητα κοματια του που στερουνται παντελως οιασδηποτε οργανικης ζωης διχως ποτε να μπορει αυτο να πιστοποιηθει πως ετσι υπηρξε απ' αρχης η με το περασμα του χρονου μετατραπηκε σε νεκρο σωμα μετα τον αφανισμο καποιου πολιτισμου.
Απο την αλλη μερια, ποτε δεν μπορει καποιος να ειναι σιγουρος αν ενα νεκρο κοματι του συμπαντος θα παραμεινει σ' αυτην την κατασταση εσαει. Αν για μια μορφη ζωης οι συνθηκες ειναι απαγορευτικες για μια αλλη μπορει απλα να ειναι ιδανικες. Ετσι, η μονη πραγματικοτητα ειναι πως παντα θα υπαρχουν νεκρα σημεια στο συμπαν διχως καποιος να μπορει να προβλεψει με βεβαιοτητα ποια θα ειναι αυτα η για ποσο χρονικο διαστημα θα βρισκονται στην μια κατασταση η την αλλη.
Την διαφορα στην λεπτομερεια την κανει παντα η ιδια η ζωη, ολοι αυτοι που κατοικουν στο συμπαν και που με βαση τις δυνατοτητες, την εξελιξη αλλα και την ικανοτητα προοδου που ο καθεις διαθετει μπορει αμεσα η εμμεσα ν' αλλοιωσει τα ηδη υπαρχοντα δεδομενα, να διαμορφωσει νεες συνθηκες που κι αυτες με την σειρα τους θα δοκιμαστουν στο περασμα του χρονου.
===============================
Υπηρξαν - και παντα θα υπαρχουν - πολιτισμοι που χαρη στην τεχνολογικη τους αναπτυξη κι εξελιξη κατορθωσαν να ξεφυγουν απο τα δεσμευτικα ορια του πλανητη τους και να φθασουν σε πιο μακρινα αστρα. Εκει ειτε ηρθαν σ' επαφη με τους ηδη υφισταμενους πολιτισμους η εγκαθιδρυσαν εναν νεο η απλα προσπερασαν οταν διεπιστωσαν πως ουδεμια χρησιμοτητα ειχε γι αυτους ο νεος τοπος. Οπως και να εχει, η δυνατοτητα να επισκεφτουν εναν αλλο κοσμο διαμορφωσε αυτοματα και μια νεα αντιληψη οσον αφορα το συμπαν γενικοτερα. Περισσοτερες γνωσεις, μικροτερο αισθημα μοναξιας.
Οσοι ομως δεν καταφεραν ποτε να επεκταθουν περα του ιδιου τους πλανητη μπορουσαν μονο να φανταζονται, να υποθετουν και να νοιωθουν πολυ πιο εντονα το αισθημα οτι ειναι μονοι τους μεσα στην απεραντοσυνη του συμπαντος. Αυτοι, της δευτερης πλευρας της αναγνωσης, ειχαν παντα δυο σημεια καταληξης. Ειτε αποδεχονταν την υποτιθεμενη μοναδικοτητα τους κι επιβιωναν για οσο καιρο μπορουσε να τους υποστει ο πλανητης τους ειτε προσπαθουσαν ν' αναπτυξουν τετοιες δυνατοτητες που θα τους επετρεπε καποια στιγμη να επεκταθουν σε νεους κοσμους.
=============================
Ενα απο τα μεγαλυτερα προβληματα που ειχαν ν' αντιμετωπισουν οι πολιτισμοι που ειχαν καταφερει να πραγματοποιησουν διαπλανητικα ταξιδια ηταν να καθορισουν μερικως την εκταση του συμπαντος. Ενω σε οσους οι δυνατοτητες τους τους ειχαν καθηλωσει στον δικο τους πλανητη μπορουσαν μονο να σκαρφιζονται θεωριες και υποθεσεις, για τους εξερευνητικους η ακομα και αποικιακους πολιτισμους τα πραγματα ηταν πολυ πιο διαφορετικα, πολυ πιο συγκεκριμενα και πολυ πιο αληθινα.
Ολο εκεινο το κοματι του συμπαντος που ειχαν επισκεφθει και γνωριζαν ηταν το 'γνωστο' συμπαν, ολο δε το υπολοιπο ηταν το 'αγνωστο'. Οσο ομως, με το περασμα του χρονου, και καινουργια κοματια 'γνωστου' συμπαντος να προστιθονταν στα ηδη υπαρχοντα η αφαιρεση ηταν παντα αδυνατη. Οτι και ν' αφαιρεσεις απο το απειρο, οπου και να το προσθεσεις, παλι απειρο εμενε. Κοντολογις, οι απλες υπονοιες και θεωριες των πρωτογονων εδω επιβεβαιωνονταν πανηγυρικα. Αν δεν υπηρχε και η κρυφη πιστη πως ολο τουτο το σκοταδι, δεν γινεται, καπου θα τελειωνει, τοτε το ενδεχομενο εξερευνησης του συμπαντος κινδυνευε αμεσα να μηδενιστει.
==================================
Ακομα και το συμπαν γερναει. Ακομα και το συμπαν πεθαινει. Ποτε ομως σε τετοια εκταση που το αποτελεσμα να θεωρειται ολικο. Τμηματικα ομως τα γεγονοτα και οι εξελιξεις οχι μονο δεν σταματουν ποτε αλλα ειναι πολλακις ραγδαια κι ενιοτε μη αναστρεψιμα. Ενα ηλιακο συστημα ζωντανο, ενεργο, οσο κι αν το επιθυμουν οι κατοικοι του ποτε δεν θα παραμεινει ετσι για παντα. Το σβησιμο ενος ηλιου, η απροσδοκητηεμφανιση μιας μαυρης τρυπας, μια ηλεκτρομαγνητικη καταιγιδα ασυλληπτων διαστασεων και παμπολλα αλλα συμβαντα μπορει σ' ελαχιστο χρονικο διαστημα να νεκρωσει ενα κατα τ' αλλα σφυζων απο ζωη συστημα. Οχι για παντα. Μα ο χρονος στο συμπαν εχει τις δικες του τακτικες, εχει την προσωπικη του μετρηση. Ενδεχομενως να περασουν εκατομμυρια χρονια μεχρι να επανεμφανιστουν οι συνθηκες εκεινες που θα επιτρεψουν εκ νεου την υπαρξη ζωης και κατ' επεκταση την νεκρανασταση ενος απο καιρου νεκρου συστηματος. Κι αυτο που σ' ενα απλοικο μυαλο μοιαζει χρονικα ατελειωτο, στο συμπαν το ιδιο δεν ειναι κατι περισσοτερο απο ενα στιγμιαιο βλεφαριασμα.
==============================
Αυτο ακριβως το γεγονος ειναι και η μεγαλυτερη ανησυχια οσων η τεχνολογια τους εχει βοηθησει να συλλαβουν, εστω και στην πιο απλοικη μορφη του, ενα τετοιο ενδεχομενο. Γνωριζουν πως η μονη λυση ειναι η δυνατοτητα μετεγκαταστασης πριν την ελευση του μοιραιου. Ετσι, προσανατολιζονται στο να εφευρουν τροπους για να πετυχουν αυτην την μετεγκατασταση. Αυτη ειναι μονο η αρχη. Απο την στιγμη που θα επιτευχθει κατι τετοιο, η διαφορα αναμεσα στο ψαχνω να βρω ενα καινουργιο μερος να επιβιωσω μεχρι το αφου εφτασα μεχρι εδω θα παω και παραπερα με οποιοδηποτε κοστος για μενα η οιονδηποτε αλλο ειναι τοσο λεπτη, τοσο αορατη, σχεδον ανυπαρκτη. Μ' αυτον τον τροπο πολλοι πολιτισμοι επιβιωσαν ισως και πιο πολυ απο το προσδοκωμενο αφου ειχαν την δυνατοτητα να μεταφερονται με ασφαλεια σε νεα σημεια πριν την ελευση ολικων κοσμικων καταστροφων.
Στην αντιπερα οχθη, οσοι κατορθωσαν μονο να σηκωσουν ψηλα τα κεφαλια τους το μονο που ατενισαν ηταν η ιδια τους καταστροφη, μια καταστροφη που λαμβανε χωρα μπροστα τους διχως οι ιδιοι να εχουν την δυνατοτητα να την αποσοβησουν.
==============================
Σε καποια αγνωστη χρονικη στιγμη δημιουργηθηκε μια καινουργια, τριτη εναλλακτικη κατασταση πλην των δυο προαναφερθεντων. Ηταν οι ιδιες οι αναγκες αλλα και οι δυνατοτητες, μικρες και περιορισμενες, που υπηρχαν που οδηγησαν στην γεννεση αυτης της τριτης καταστασης.
Οσοι δεν ειχαν την δυνατοτητα να εγκαταλειψουν το ετοιμοθανατο ηλιακο τους συστημα αλλα δεν ηταν διατεθειμενοι να παραμεινουν απαθεις μπροστα στην μοιρα τους επρεπε κατι να κανουν.
Οταν απο το χαος δημιουργειται η ζητηση απο το χαος εμφανιζεται και η προσφορα. Δεν ειναι η λυση στο προβλημα, απλως μια σταθερη αναβολη στο αναποφευκτο που σε καποιους ισως να ειναι και το καλυτερο που θα μπορουσαν να εχουν. Απο την στιγμη ομως που εμφανιστηκε αυτη η προσωρινη λυση ολο και περισσοτεροι πολιτισμοι που δεν διεθεταν την ικανοτητα της αυτονομης επιβιωσης στραφηκαν προς τα κει με αποτελεσμα και η προσφορα πια να εντεινει και ν' αναβαθμιζει τις υπηρεσιες της καθημερινα. Ετσι, σταδιακα δημιουργηθηκαν μεγαλες διαγαλαξιακες εταιρειες που σαν απωτερο σκοπο ειχαν την εξυπηρετηση προβληματικων πολιτισμων.
============================
Ο ανταγωνισμος αναμεσα σ' αυτες τις εταιρειες ηταν αδυσωπητος. Στην αρχη καποιος μπορουσε να ισχυριστει πως ο ανταγωνισμος αυτος ηταν σε υγιες επιπεδο, ο προσφερων τα περισσοτερα και πλεον χρησιμα θα ηταν και ο τελικος νικητης, αυτος που θα επικρατουσε.
Οσο περνουσε ο καιρος τα πραγματα αλλαζαν. Ο πακτωλος των κερδων, οσο τεραστιος και να φανταζε, εμοιαζε πια αδιανοητο να μπορουσε ακομη να μοιραστει σ' ολες αυτες τις εταιρειες που δραστηριοποιουνταν στο χωρο ισοποσα. Προιοντος του χρονου, καποιες δεν αντεξαν, αποσυρθηκαν και το μεριδιο τους γιγαντωσε τις εναπομεινασες. Ετσι αναποφευκτα απεμειναν δυο μονο.
Για μεγαλο χρονικο διαστημα ο πολεμος συμφεροντων αναμεσα τους ηταν λυσσαλεος, εν τουτοις μια χλωμη κι ασθαινουσα ισορροπια εξακολουθουσε να παραμενει.
Τοτε η μια απο τις δυο εκανε το επιπλεον βημα εφευρισκοντας εξτρα παροχες και υπηρεσιες που η αλλη αδυνατουσε ν' ακολουθησει. Ηταν πλεον ζητημα χρονου για την τελικη εκβαση.
Συντομα η O.A.A ( One Above All ) εμεινε μονη της.
Το συμπαν ειναι ενας παγωμενος, σκοτεινος και αφιλοξενος χωρος. Μολονοτι ειναι αγνωστο αν αυτα τα χαρακτηριστικα υπηρχαν απο την στιγμη της υπαρξης του η αποκτηθηκαν σταδιακα με το περασμα του χρονου στην μεγαλη πλειοψηφια ολων οσων εγκλωβιστηκαν στην μαυρη αγκαλια του, μικρες λεπτομερειες που το αφορουν, σημαντικες η μη, ειναι γνωστες σε μια ελαχιστη μειοψηφια που εξακολουθουν να κρατουν τις γνωσεις τους επτασφραγιστο μυστικο.
Υπαρχουν καποιοι ψιθυροι στ' απομακρυσμενα σημεια του που κατα καιρους εμφανιζονται και αναζωπυρωνονται μεχρι να ξεθωριασουν και να σβησουν δινοντας την θεση τους σε καινουργιες θεωριες, πως αυτοι οι ελαχιστοι που γνωριζουν καποια επιπλεον πραγματα για το συμπαν κρατουν τις γνωσεις τους για τους ιδιους για να μπορουν να εχουν τον ελεγχο ολων των υπολοιπων.
Υπαρχουν και καποιοι ψιθυροι που υποστηριζουν πως αυτες οι γνωσεις ειναι τοσο λεπτες, ιδιαιτερες μα και πολυπλοκες, που δεν μπορουν να γινουν αντιληπτες, κατανοητες και κατ' επεκταση αποδεκτες και διαχειρισιμες απ' οσους δεν διαθετουν τ' απαραιτητα προσοντα.
==============================
Οποια και να ειναι η αληθεια μικρη σημασια εχει αφου ποτε δεν προκειται να επιβεβαιωθει η να διαψευστει κατι. Αυτο ομως που ειναι δεδομενο ειναι πως τ' αρνητικα του συμπαντος δεν εξαντλουνται στα τρια προαναφερθεντα. Αναμεσα σε ολα τ' αλλα που καποιος θα μπορουσε ν' αναφερθει η αισθηση της μοναχικοτητας φανταζει το πλεον ανυπερβλητο.
Καθε τι που υπαρχει στο συμπαν εχει τετοια αποσταση με οτιδηποτε αλλο που ουσιαστικα ειναι εντελως μονο, αποξενωμενο μεσα σε αυτην την ζοφερη κι εχθρικη εκταση. Για το μεγεθος του, οι συγκυριακες συναντησεις μετεωριτων η αστεροειδων με καποιον πλανητη, οι εκρηξεις σουπερ νοβα που επηρεαζουν γειτονικα σημεια για περιορισμενο χρονικο διαστημα, οι ηλιακες καταιγιδες που ενσκηπτουν και ολα τ' αλλα γεγονοτα που φερνουν δυο μοναχικα σημεια σε προσκαιρη επαφη ειναι αμελητεα ποσοτητα και δεν αναιρουν το αισθημα μοναξιας που απλοχερα επιβαλλει το συμπαν σε ολους οσους δυναστευει. Ομως αυτη ειναι η μια πλευρα της αναγνωσης, μια πλευρα που υφισταται μονο κατω απο συγκεκριμενες και ιδιαιτερες συνθηκες.
============================
Δεν ειναι ολο το συμπαν ζωντανο. Υπαρχουν αναριθμητα κοματια του που στερουνται παντελως οιασδηποτε οργανικης ζωης διχως ποτε να μπορει αυτο να πιστοποιηθει πως ετσι υπηρξε απ' αρχης η με το περασμα του χρονου μετατραπηκε σε νεκρο σωμα μετα τον αφανισμο καποιου πολιτισμου.
Απο την αλλη μερια, ποτε δεν μπορει καποιος να ειναι σιγουρος αν ενα νεκρο κοματι του συμπαντος θα παραμεινει σ' αυτην την κατασταση εσαει. Αν για μια μορφη ζωης οι συνθηκες ειναι απαγορευτικες για μια αλλη μπορει απλα να ειναι ιδανικες. Ετσι, η μονη πραγματικοτητα ειναι πως παντα θα υπαρχουν νεκρα σημεια στο συμπαν διχως καποιος να μπορει να προβλεψει με βεβαιοτητα ποια θα ειναι αυτα η για ποσο χρονικο διαστημα θα βρισκονται στην μια κατασταση η την αλλη.
Την διαφορα στην λεπτομερεια την κανει παντα η ιδια η ζωη, ολοι αυτοι που κατοικουν στο συμπαν και που με βαση τις δυνατοτητες, την εξελιξη αλλα και την ικανοτητα προοδου που ο καθεις διαθετει μπορει αμεσα η εμμεσα ν' αλλοιωσει τα ηδη υπαρχοντα δεδομενα, να διαμορφωσει νεες συνθηκες που κι αυτες με την σειρα τους θα δοκιμαστουν στο περασμα του χρονου.
===============================
Υπηρξαν - και παντα θα υπαρχουν - πολιτισμοι που χαρη στην τεχνολογικη τους αναπτυξη κι εξελιξη κατορθωσαν να ξεφυγουν απο τα δεσμευτικα ορια του πλανητη τους και να φθασουν σε πιο μακρινα αστρα. Εκει ειτε ηρθαν σ' επαφη με τους ηδη υφισταμενους πολιτισμους η εγκαθιδρυσαν εναν νεο η απλα προσπερασαν οταν διεπιστωσαν πως ουδεμια χρησιμοτητα ειχε γι αυτους ο νεος τοπος. Οπως και να εχει, η δυνατοτητα να επισκεφτουν εναν αλλο κοσμο διαμορφωσε αυτοματα και μια νεα αντιληψη οσον αφορα το συμπαν γενικοτερα. Περισσοτερες γνωσεις, μικροτερο αισθημα μοναξιας.
Οσοι ομως δεν καταφεραν ποτε να επεκταθουν περα του ιδιου τους πλανητη μπορουσαν μονο να φανταζονται, να υποθετουν και να νοιωθουν πολυ πιο εντονα το αισθημα οτι ειναι μονοι τους μεσα στην απεραντοσυνη του συμπαντος. Αυτοι, της δευτερης πλευρας της αναγνωσης, ειχαν παντα δυο σημεια καταληξης. Ειτε αποδεχονταν την υποτιθεμενη μοναδικοτητα τους κι επιβιωναν για οσο καιρο μπορουσε να τους υποστει ο πλανητης τους ειτε προσπαθουσαν ν' αναπτυξουν τετοιες δυνατοτητες που θα τους επετρεπε καποια στιγμη να επεκταθουν σε νεους κοσμους.
=============================
Ενα απο τα μεγαλυτερα προβληματα που ειχαν ν' αντιμετωπισουν οι πολιτισμοι που ειχαν καταφερει να πραγματοποιησουν διαπλανητικα ταξιδια ηταν να καθορισουν μερικως την εκταση του συμπαντος. Ενω σε οσους οι δυνατοτητες τους τους ειχαν καθηλωσει στον δικο τους πλανητη μπορουσαν μονο να σκαρφιζονται θεωριες και υποθεσεις, για τους εξερευνητικους η ακομα και αποικιακους πολιτισμους τα πραγματα ηταν πολυ πιο διαφορετικα, πολυ πιο συγκεκριμενα και πολυ πιο αληθινα.
Ολο εκεινο το κοματι του συμπαντος που ειχαν επισκεφθει και γνωριζαν ηταν το 'γνωστο' συμπαν, ολο δε το υπολοιπο ηταν το 'αγνωστο'. Οσο ομως, με το περασμα του χρονου, και καινουργια κοματια 'γνωστου' συμπαντος να προστιθονταν στα ηδη υπαρχοντα η αφαιρεση ηταν παντα αδυνατη. Οτι και ν' αφαιρεσεις απο το απειρο, οπου και να το προσθεσεις, παλι απειρο εμενε. Κοντολογις, οι απλες υπονοιες και θεωριες των πρωτογονων εδω επιβεβαιωνονταν πανηγυρικα. Αν δεν υπηρχε και η κρυφη πιστη πως ολο τουτο το σκοταδι, δεν γινεται, καπου θα τελειωνει, τοτε το ενδεχομενο εξερευνησης του συμπαντος κινδυνευε αμεσα να μηδενιστει.
==================================
Ακομα και το συμπαν γερναει. Ακομα και το συμπαν πεθαινει. Ποτε ομως σε τετοια εκταση που το αποτελεσμα να θεωρειται ολικο. Τμηματικα ομως τα γεγονοτα και οι εξελιξεις οχι μονο δεν σταματουν ποτε αλλα ειναι πολλακις ραγδαια κι ενιοτε μη αναστρεψιμα. Ενα ηλιακο συστημα ζωντανο, ενεργο, οσο κι αν το επιθυμουν οι κατοικοι του ποτε δεν θα παραμεινει ετσι για παντα. Το σβησιμο ενος ηλιου, η απροσδοκητηεμφανιση μιας μαυρης τρυπας, μια ηλεκτρομαγνητικη καταιγιδα ασυλληπτων διαστασεων και παμπολλα αλλα συμβαντα μπορει σ' ελαχιστο χρονικο διαστημα να νεκρωσει ενα κατα τ' αλλα σφυζων απο ζωη συστημα. Οχι για παντα. Μα ο χρονος στο συμπαν εχει τις δικες του τακτικες, εχει την προσωπικη του μετρηση. Ενδεχομενως να περασουν εκατομμυρια χρονια μεχρι να επανεμφανιστουν οι συνθηκες εκεινες που θα επιτρεψουν εκ νεου την υπαρξη ζωης και κατ' επεκταση την νεκρανασταση ενος απο καιρου νεκρου συστηματος. Κι αυτο που σ' ενα απλοικο μυαλο μοιαζει χρονικα ατελειωτο, στο συμπαν το ιδιο δεν ειναι κατι περισσοτερο απο ενα στιγμιαιο βλεφαριασμα.
==============================
Αυτο ακριβως το γεγονος ειναι και η μεγαλυτερη ανησυχια οσων η τεχνολογια τους εχει βοηθησει να συλλαβουν, εστω και στην πιο απλοικη μορφη του, ενα τετοιο ενδεχομενο. Γνωριζουν πως η μονη λυση ειναι η δυνατοτητα μετεγκαταστασης πριν την ελευση του μοιραιου. Ετσι, προσανατολιζονται στο να εφευρουν τροπους για να πετυχουν αυτην την μετεγκατασταση. Αυτη ειναι μονο η αρχη. Απο την στιγμη που θα επιτευχθει κατι τετοιο, η διαφορα αναμεσα στο ψαχνω να βρω ενα καινουργιο μερος να επιβιωσω μεχρι το αφου εφτασα μεχρι εδω θα παω και παραπερα με οποιοδηποτε κοστος για μενα η οιονδηποτε αλλο ειναι τοσο λεπτη, τοσο αορατη, σχεδον ανυπαρκτη. Μ' αυτον τον τροπο πολλοι πολιτισμοι επιβιωσαν ισως και πιο πολυ απο το προσδοκωμενο αφου ειχαν την δυνατοτητα να μεταφερονται με ασφαλεια σε νεα σημεια πριν την ελευση ολικων κοσμικων καταστροφων.
Στην αντιπερα οχθη, οσοι κατορθωσαν μονο να σηκωσουν ψηλα τα κεφαλια τους το μονο που ατενισαν ηταν η ιδια τους καταστροφη, μια καταστροφη που λαμβανε χωρα μπροστα τους διχως οι ιδιοι να εχουν την δυνατοτητα να την αποσοβησουν.
==============================
Σε καποια αγνωστη χρονικη στιγμη δημιουργηθηκε μια καινουργια, τριτη εναλλακτικη κατασταση πλην των δυο προαναφερθεντων. Ηταν οι ιδιες οι αναγκες αλλα και οι δυνατοτητες, μικρες και περιορισμενες, που υπηρχαν που οδηγησαν στην γεννεση αυτης της τριτης καταστασης.
Οσοι δεν ειχαν την δυνατοτητα να εγκαταλειψουν το ετοιμοθανατο ηλιακο τους συστημα αλλα δεν ηταν διατεθειμενοι να παραμεινουν απαθεις μπροστα στην μοιρα τους επρεπε κατι να κανουν.
Οταν απο το χαος δημιουργειται η ζητηση απο το χαος εμφανιζεται και η προσφορα. Δεν ειναι η λυση στο προβλημα, απλως μια σταθερη αναβολη στο αναποφευκτο που σε καποιους ισως να ειναι και το καλυτερο που θα μπορουσαν να εχουν. Απο την στιγμη ομως που εμφανιστηκε αυτη η προσωρινη λυση ολο και περισσοτεροι πολιτισμοι που δεν διεθεταν την ικανοτητα της αυτονομης επιβιωσης στραφηκαν προς τα κει με αποτελεσμα και η προσφορα πια να εντεινει και ν' αναβαθμιζει τις υπηρεσιες της καθημερινα. Ετσι, σταδιακα δημιουργηθηκαν μεγαλες διαγαλαξιακες εταιρειες που σαν απωτερο σκοπο ειχαν την εξυπηρετηση προβληματικων πολιτισμων.
============================
Ο ανταγωνισμος αναμεσα σ' αυτες τις εταιρειες ηταν αδυσωπητος. Στην αρχη καποιος μπορουσε να ισχυριστει πως ο ανταγωνισμος αυτος ηταν σε υγιες επιπεδο, ο προσφερων τα περισσοτερα και πλεον χρησιμα θα ηταν και ο τελικος νικητης, αυτος που θα επικρατουσε.
Οσο περνουσε ο καιρος τα πραγματα αλλαζαν. Ο πακτωλος των κερδων, οσο τεραστιος και να φανταζε, εμοιαζε πια αδιανοητο να μπορουσε ακομη να μοιραστει σ' ολες αυτες τις εταιρειες που δραστηριοποιουνταν στο χωρο ισοποσα. Προιοντος του χρονου, καποιες δεν αντεξαν, αποσυρθηκαν και το μεριδιο τους γιγαντωσε τις εναπομεινασες. Ετσι αναποφευκτα απεμειναν δυο μονο.
Για μεγαλο χρονικο διαστημα ο πολεμος συμφεροντων αναμεσα τους ηταν λυσσαλεος, εν τουτοις μια χλωμη κι ασθαινουσα ισορροπια εξακολουθουσε να παραμενει.
Τοτε η μια απο τις δυο εκανε το επιπλεον βημα εφευρισκοντας εξτρα παροχες και υπηρεσιες που η αλλη αδυνατουσε ν' ακολουθησει. Ηταν πλεον ζητημα χρονου για την τελικη εκβαση.
Συντομα η O.A.A ( One Above All ) εμεινε μονη της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου