ARGIRIS VIAROPOULOS

                             Ο ΜΥΘΟΣ ΚΡΥΒΕΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

-'Διαβασε εδω και πες μου τι δεν σου κολλαει' ειπε με θριαμβευτικο υφος πετωντας ενα ματσο χαρτια στο γραφειο του αρχισυντακτη. 'Ελα Ρον, ακομα και συ μπορεις να το βρεις' προσθεσε.

Ο Ρον Πατσενσκι κοιταξε μια τα χαρτια και μια τον κομιστη τους, αναστεναξε κι εγειρε πισω στην πολυθρονα του. Εβγαλε τα γυαλια του, αναψε τσιγαρο και μιλησε βαριεστημενα.

-'Χαρολντ' ειπε 'γλυτωσε με απο τον κοπο και πες μου τι διαβολο λενε αυτα τα χαρτια. Σημερα ειδικα πνιγομαι, δεν εχω χρονο ουτε για να παω στην τουαλετα'.

-'Επαρχια Gansu, νομαρχια Gannan, κομητεια Maqu, πολη Cerima' απαντησε ο Χαρολντ ενω ενα πλατυ χαμογελο φωτιζε το προσωπο του. 'Δεν χρειαζεται να ξερεις κατι αλλο' συμπληρωσε.

Ο αρχισυντακτης τον κοιταξε αναρωτουμενος αν ο δημοσιογραφος ηταν στα καλα του.

-'Τι ειναι αυτα τα κινεζικα που λες' ? ειπε. 'Μεθυσμενος εισαι πρωινιατικα' ?

-'Κινεζικα, ακριβως οπως το ειπες Ρον' επεμενε ο ρεπορτερ που φουσκωνε σαν το παγωνι.

-'Πες μου τι λες Χαρολντ η τσακισου απο δω, εχω δουλεια' ουρλιαξε ο αρχισυντακτης.

                           =============================

Ο Χαρολντ σηκωθηκε απο την καρεκλα του και αρχισε να μιλαει.

-'Κατι περιεργο συμβαινει στην πολη Cerima κι εγω σκοπευω να το ανακαλυψω' ειπε ενω εβλεπε το χερι του συνομιλητη του να του κανει νοημα για πιο γρηγορα. 'Θυμασαι τον σεισμο που εγινε στην Κινα πριν δυο βδομαδες' ? συνεχισε ενω ο αρχισυντακτης ενευσε καταφατικα. -'6,7 ριχτερ Ρον, 1267 νεκροι και ασυλληπτες καταστροφες. Το επικεντρο ηταν 12 χιλιομετρα απο την πολη Cerima και μαντεψε τι ? Ενω ολες οι αλλες περιοχες επληγησαν ασχημα στην Cerima δεν υπηρξε ουτε ενας θανατος, ουτε ενα σπιτι γκρεμισμενο, ουτε καν μια ρωγμη που να παρει ο διαβολος. Σου μοιαζει εσενα φυσιολογικο αυτο ? Οχι , πες μου σου μοιαζει φυσιολογικο' ?

-'Μπορεις να μου πεις για ποιο λογο ασχοληθηκες μ' εναν σεισμο πριν δυο βδομαδες και μαλιστα καπου στο χαος της Κινας' ? ρωτησε με εκδηλη απορια ο αρχισυντακτης.

-'Φυσικες Καταστροφες : Τα Μερη Του Πλανητη Που Κινδυνευουν Περισσοτερο' εκανε με στομφο ο Χαρολντ. 'Αν δεν κανω λαθος εσυ μου ανεθεσες αυτην την ερευνα Ρον' προσθεσε.

                        ================================

-'Ακομα δεν καταλαβαινω τι θελεις απο μενα Χαρολντ' εκανε ο αρχισυντακτης. 'Γραψε οτι νομιζεις, φτιαξτο και φερτο να το δουμε. Γιατι μου πρηζεις τα συκωτια' ?

-'Ξυπνα Ρον' εκανε ο νεαρος ενω καθοταν παλι στην καρεκλα του. 'Αυτο ηταν το εναυσμα, ο σεισμος εννοω. Απο περιεργεια εψαξα με οσα στοιχεια ειχα διαθεσιμα αυτην την πολη. Απο που ν' αρχισω ? Ολη η κομητεια βρισκεται σχεδον στο οριο της φτωχιας, στην Cerima ζουν αρχοντικα. Πριν πεντε χρονια επτα χωρια γυρω απο την Cerima βουλιαξαν στις λασπες απο πλημμυρες, εκει επεσε μια ποτιστικη βροχη μονο. Μοιαζει λες και πανω απο την πολη εχει μπαστακωθει ενας φυλακας αγγελος και τους προστατευει απο τα παντα. Πρεπει να παω εκει Ρον, πρεπει να δω τι συμβαινει. Εχω ενα προαισθημα πως θ' ανακαλυψω κατι συνταρακτικο'.

-'Εχεις ιδεα ποσο κοστιζει ενα τετοιο ταξιδι' ? ρωτησε ο αρχισυντακτης.

-'Μην αρχιζεις τις τσιγγουνιες τωρα Ρον. Καταλαβαινεις τι σου λεω' ?

-'Ξεχνα το Χαουαρντ' ειπε μετα απο σκεψη ο Ρον. 'Δεν μπορω να εγκρινω ενα τετοιο ταξιδι'.

                  =====================================

Του ειχε παρει τον τριπλασιο σχεδον χρονο για να φτασει στην Cerima απ'οσο χρειαστηκε για να πεισει τον αρχισυντακτη του να εγκρινει το συγκεκριμενο ταξιδι. Παρακαλια, εκβιασμοι, απειλες, οτι χαρτια ειχε και δεν ειχε τα ανοιξε πανω στο τραπεζι ευελπιστωντας πως θα τα καταφερνε. Και στο τελος οντως τα καταφερε. Βοηθησε σ' αυτο βεβαια και η προσκομιση των στοιχειων που εδειχναν πως οντως κατι μυστηριο συνεβαινε εκει. Στα θετικα ακομα μπορουσε καποιος να προσθεσει και το γεγονος πως σε μια βδομαδα οι Κινεζοι θα γιορταζαν την Πρωτοχρονια τους, πραγμα που σημαινε πως ειχε και μια υποτυπωδη δικαιολογια για τον λογο που τον εφερνε σ' εκεινο το απομακρυσμενο μερος του κοσμου. Ολο το υλικο που ειχε συγκεντρωσει σχετικα με την Cerima το ειχε σχεδον απομνημονευσει, ετσι δεν συνετρεχε λογος να κουβαλα μαζι του χαρτια η αλλα εγγραφα που ενδεχομενως να προδιδαν την πραγματικη φυση του ταξιδιου του. Η αληθεια ηταν πως δεν ηξερε ακριβως απο που να ξεκινησει, αυτο θα το αποφασιζε οταν θα εφτανε κει και διαπιστωνε τις υπαρχουσες συνθηκες.

                      ===================================

Η πολη ηταν μια καλη απομιμηση μιας οποιασδηποτε ευρωπαικης πολης με ολα εκεινα τα στοιχεια που χαρακτηριζουν μια τετοια. Το μονο πραγμα που του εκανε εντυπωση ηταν η ελλειψη μεγαλων ιατρικων μοναδων και νοσοκομειων. Διασπαρτα υπηρχαν μικρα κεντρα υγειας που με μια δευτερη, πιο εμπεριστατωμενη ματια καταλαβε πως αφορουσαν μονο απλες, κοινες, συνηθισμενες περιπτωσεις ασθενειας. Εμοιαζε σαν η πολη να μην υπεφερε καθολου απο βαριες, θανατηφορες ασθενειες που κατ΄επεκταση σημαινε πως δεν συνετρεχε λογος να υφιστανται οι σχετικες υποδομες. Αρχικα προσπαθησε μονος του να βρει απαντησεις στα ερωτηματικα που τον απασχολουσαν μα δεν καταφερε κατι. Η συναντηση του με τον δημαρχο και τα μελη του διοικητικου συμβουλιου ηταν εγκαρδια, ολοι ηταν στην διαθεση του αλλα και παλι δεν εμαθε κατι που θα τον βοηθουσε να βρει την ακρη του κουβαριου που ηθελε να ξετυλιξει.

 Το μονο που ειχε καταφερει ηταν να προσκληθει επισημα στις εορταστικες εκδηλωσεις για την Κινεζικη Πρωτοχρονια που θα λαμβανε χωρα σε λιγες μερες. Σπουδαιο επιτευγμα.

                          ================================

Η επισκεψη του στις δυο μεγαλες τοπικες εφημεριδες και σε αλλες δημοσιες υπηρεσιες δεν προσθεσαν τιποτα στο απολυτο μηδεν που ειχε ηδη στα χερια του. Το μονο που ακουγε συχνα πυκνα ηταν ενα ονομα, Futsalong, ενας δρακος, φυλακας κρυμμενων θησαυρων που ζουσε κατω απο το εδαφος. Αυτος προστατευε την πολη απο καθε συμφορα και οι κατοικοι απο την μερια τους τον τιμουσαν αναλογα. Ηταν ξαπλωμενος στο κρεβατι του ξενοδοχειου σκεπτομενος πως θα δικαιολογουσε αυτην την απιστευτη αποτυχια στον Ρον και χαμογελασε στην σκεψη πως οταν ελεγε στον αρχισυντακτη του πως το μεγαλο μυστικο που εκρυβε η Cerima ηταν ενας μυθικος δρακος θα τον πετουσε εξω απο το γραφειο του με τις κλωτσιες. Ομως μονο αυτο ειχε.

Σηκωθηκε βαριεστημενα κι αρχισε να ντυνεται. Σε λιγο θα ξεκινουσαν οι εκδηλωσεις για την Πρωτοχρονια, ηταν καλεσμενος, δεν ειχε απολυτως καμια ορεξη αλλα δεν ηθελε και να προσβαλλει τους τοπικους αρχοντες. Στο κατω κατω της γραφης ειχαν κανει οτι ηταν ανθρωπινως δυνατον να τον βοηθησουν, οι ανθρωποι ειχαν γινει χαλι να τους πατησει. 

                  ====================================

Οσο εντυπωσιακο ηταν το προγραμμα των εκδηλωσεων αλλο τοσο απογοητευτικος ηταν ο δρακος Futsalong. Τρεις χορευτες ολοι κι ολοι, ενδεδυμενοι τον δρακο προσπαθουσαν να μιμηθουν τις υποθετικες κινησεις του πλασματος και μολονοτι τα πηγαιναν σχετικα καλα το θεαμα ηταν φτωχο. Οτι πιο θλιβερο σε κινεζικο δρακο για εκδηλωσεις Πρωτοχρονιας υπηρχε το εβλεπε μπροστα του. Οι συμβουλοι ελεγαν συνεχεια τ' ονομα του και του τον εδειχναν αδιαφορωντας για το αθλιο θεαμα. Ο δρακος ειχε ενα κεφαλι με κερατα, παχια ουρα, τεσσερα κοντα ποδια με νυχια, φτερουγες και πορφυρο χρωμα. Συμφωνα με τις δοξασιες των ντοπιων αυτος ο δρακος ηταν υπευθυνος για την ευμαρεια της πολης. Αναστεναξε βαρια απο την απογοητευση. Πληρης αποτυχια. Εψαξε για τσιγαρο και κοιταξε τον απογοητευτικο δρακο Futsalong. Ειχε ξεμεινει. Τουτοι εδω πιστευαν πως αυτη η καρικατουρα ηταν ο φυλακας αγγελος τους κι αυτος ειχε πιστεψει πως ετουτο θα ηταν ενα συγκλονιστικο ρεπορταζ. Ειχαν πλανηθει και οι δυο μεριες, με την μια ομως να μην ενοχλειται καθολου. Χρειαζοταν κατεπειγοντως μια μπουκαλα ουισκυ.

                               ============================

Κοντευε να τελειωσει την δευτερη οταν του εξηγησαν οτι το μπαρ στο οποιο ειχε χωθει καποια στιγμη που κανεις δεν τον προσεχε εκλεινε. Βγηκε εξω τρεκλιζοντας σχεδον. Οι εκδηλωσεις ειχαν τελειωσει απο ωρα, ο κοσμος ειχε αποσυρθει, δεν κυκλοφορουσε ψυχη στους δρομους. Αναρωτιοταν αν θα θυμοταν τον δρομο για το ξενοδοχειο του οταν προσεξε μια μεγαλη, μαυρη σκια να εχει αποτυπωθει στον τοιχο του απεναντι κτιριου. Κουνησε το κεφαλι του λες και θα εδιωχνε ετσι την ζαλαδα και κοιταξε καλυτερα. Η σκια ηταν πανομοιοτυπη του δρακου Futsalong, αναρωτηθηκε αν οι χορευτες ειχαν χωθει κι αυτοι σε καποιο μπαρ οπως και ο ιδιος.

Τον ειδε εξαφνα μπροστα του να του κλεινει το δρομο. Εβαλε τα γελια την ιδια ακριβως στιγμη που ενα ανεξελεγκτο κυμα ανησυχιας εκανε την εμφανιση του. Εριξε μια ματια τριγυρω. Ηταν μονος του, απεναντι του υπηρχε μονο το ομοιωμα του δρακου που τον κοιτουσε επιμονα.

Την στιγμη που ο Futsalong αρχισε να κινειται προς το μερος του υποσυνειδητα εκανε ενα βημα πισω. Ενας κρυος ιδρωτας απο το πουθενα εκανε την εμφανιση του.

                         ================================

Οι χορευτες της καρικατουρας του Futsalong ηταν ακομα εκει, μονο που οι κινησεις τους ειχαν απιστευτα βελτιωθει. Ο συγχρονισμος ηταν τελειος, σχεδον σαν ο δρακος να ηταν ζωντανος. Παγωσε οταν διαπιστωσε πως δεν εβλεπε χερια, ποδια, η μελη σωματος απο τους χορευτες. Το τσιγαρο επεσε απο τα χειλη του, κατι δεν πηγαινε καθολου καλα.

Ειδε το ερπετο με αρμονικες κινησεις να τον πλησιαζει γοργα και διχως δευτερη σκεψη το εβαλε στα ποδια. Η αδρεναλινη του ειχε εκτοξευθει στα υψη μα οπως αποδειχθηκε δεν ηταν αρκετο.

Ενιωσε δυο σειρες απο κοφτερα δοντια να κλεινουν γυρω απο την μεση του ενω το αιμα πιτσιλουσε τον χωρο τριγυρω. Ειχε ακομα τις αισθησεις του οταν καταλαβε πως τα σαγονια εκλεισαν ακομα πιο σφιχτα γυρω του. Του φανηκε πως αιωρουνταν στο κενο, σαν καποιος να τον ειχε πεταξει στον αερα κι αυτος να επεφτε. Τα ματια του μισοκλειστα απο τον πονο ειδαν μια σκουρα σκια να τον πλησιαζει γρηγορα και να κλεινει γυρω απο το κεφαλι του. Ειχε ηδη πεθανει πριν τα εφιαλτικα σαγονια του στερησουν τα τελευταια απομειναρια της ορασης του. 

                       ==============================

Ο Futsalong σταματησε στην μεση της πλατειας κι απιθωσε καταγης το λειψανο του Χαρολντ. Και αυτη τη χρονια οι κατοικοι της Cerima ειχαν κρατησει την παραδοση. Του ειχαν παραδωσει την θυσια που απαιτουσε και που κρατουσε μια ολοκληρη χρονια σε ανταλλαγμα για την προστασια που τους παρειχε απεναντι σε καθε ειδους φυσικη καταστροφη η οτιδηποτε αλλο μπορουσε να θεσει σε κινδυνο την υγεια τους. Αυτη ηταν η συμφωνια που ειχε ξεκινησει εδω και χιλιαδες χρονια και τουτοι εδω συνεχιζαν να την υπηρετουν ακομα. Απλωσε τη μια φτερουγα του και μικροσκοπικοι πολυτιμοι λιθοι επεσαν στο εδαφος. Ηταν κι αυτο μερος της συμφωνιας, να τους αφηνει τοσον πλουτο οσο θα χρειαζονταν για να περασουν μια ειδυλλιακη χρονια.

Εσκυψε και φυλακισε παλι μεσα στα σαγονια του το ματωμενο κουφαρι του Χαρολντ. Η τελετη ειχε ληξει, ηταν ωρα γι αυτον να επιστρεψει στο κρησφυγετο του κατω απο το εδαφος. 

Χτυπησε τα φτερα του και χαθηκε μεσα στη νυχτα σαν να μην ειχε υπαρξει ποτε.

Οι κατοικοι της Cerima ηταν ετοιμοι να ζησουν μια ακομα υπεροχη, καταπληκτικη χρονια.

                                                                       ΤΕΛΟΣ