MARIA KAPPA       

       Η ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

-'Μονο για λιγα λεπτα. Βλεπετε, η κατασταση της ειναι πολυ κρισιμη. Μην την αφησετε να μιλησει η να κανει περιττες κινησεις, ο οργανισμος της ειναι εξαιρετικα αδυναμος, ενα λαθος μπορει ν' αποβει μοιραιο. Σε περιπτωση που συμβει οτιδηποτε πατηστε το κουμπι πανω απο το κρεβατι και θα ερθω αμεσως. Για δυο λεπτα μονο, ενταξει' ?

Εγνεψε καταφατικα, κατι που δηλωνε πως ειχε καταλαβει. Ανοιξε την πορτα με το ελευθερο χερι του αφου το αλλο οριακα συγκρατουσε το τεραστιο, πολυχρωμο μπουκετο απο λουλουδια που κρατουσε,  μπηκε στο δωματιο κι εκλεισε πισω του την πορτα.

Το βλεμμα της νοσοκομας τον χαιδεψε για λιγο μεχρι να χαθει απο μπροστα της και μετα κουνησε το κεφαλι της. Τοσο ατυχη αυτη η γυναικα πια, να εχει καποιον που δεν ξεκολλαγε απο διπλα της, τοσο γοητευτικο, τοσο ευγενικο μα να βρισκεται σε μια κατασταση που τιποτα δεν μπορουσε ν' απολαυσει. Ηταν αυτα τα περιεργα παιγνιδια της ζωης που εμφανιζονταν αποτομα μπροστα σου κι απο τη στιγμη που αποφασιζες να παιξεις δεν μπορουσες να ξερεις ποτε την καταληξη.

                                 ===========================

Η συναντηση τους καλλιστα συναγωνιζοταν πλοκη ρομαντικου μυθιστορηματος η σεναριο χολλυγουντιανης ταινιας. Η Λιζα Τσεντρι μολις ειχε κλεισει την κομψη, μικροσκοπικη μπουτικ ρουχων που ειχε στην γωνια Μορκαμπ & Ιντρις και στεκοταν κατω απο την βροχη που ειχε εξελιχθει σε απροσδοκητη καταιγιδα περμενοντας ματαια ενα σπλαχνικο ταξι να σταματησει μπροστα της. 

Μεσα σε δυο λεπτα αναμονης κιολας κι ειχε την αισθηση πως το νερο γυροφερνε τις παρυφες των εσωρουχων της πασχιζοντας με μανια να χωθει στα πιο αποκρυφα σημεια της. Την στιγμη που και το τελευταιο εναπομειναν αποθεμα ελπιδας την εγκατελειπε βιαστικα το ειδε να σταματαει. Ορμησε μεσα ενω ενα κυμα ανακουφισης απεκτησε αποτομα υποσταση. Βρεθηκε η μιση μεσα στο ταξι και η υπολοιπη μιση εξω καθως ειδε στο πισω καθισμα να καθεται ηδη καποιος. Προς στιγμη πιστεψε πως θα κατεβαινε αλλα τον ειδε παραδοξως να της κανει νοημα να περασει μεσα διχως να παρουσιασει σημαδια πως ετοιμαζοταν να εγκαταλειψει το μεταφορικο οχημα. Η αμηχανια που της δημιουργηθηκε ηττηθηκε απο την προοπτικη να εβγαινε ξανα στην βροχη.

                     ===================================

Το πρωτο πραγμα που της ειπε την αποσυντονισε εντελως διχως να την ενοχλησει καθολου.

-'Αναμεσα στην προοπτικη να περασω το υπολοιπο της διαδρομης ακουγοντας τοπικα μουσικα θεματα της πατριδας του ταξιτζη και μιας ωραιας παρουσιας επιλεγω το δευτερο διχως δευτερη σκεψη. Απλα πες μου μονο πως δεν εχεις αδυναμια στα σαουντρακ του Μπολλυγουντ'.

Γελασε αυθορμητα και κουνησε αρνητικα το κεφαλι της. 

-'Οχι, δεν μπορω να πω πως βρισκονται αναμεσα στις προτιμησεις μου. Λιζα Τσεντρι' προσθεσε.

-'Λοιπον Λιζα, μολις εκανες μια ανιαρη διαδρομη πολυ ενδιαφερουσα' της απαντησε ενω ταυτοχρονα σε απταιστα ινδικα ζητουσε απο τον ταξιτζη να χαμηλωσει την ενταση της μουσικης.

Κουβεντιαζαν λες και γνωριζονταν απο παλια οταν ξαφνικα το ταξι σταματησε αποτομα. Τον ειδε να δινει ενα υπερβολικα μεγαλο χαρτονομισμα στον ταξιτζη, να του λεει κατι στην γλωσσα του και μετα στραφηκε προς το μερος της χαριζοντας της ενα θεσπεσιο χαμογελο. Πριν προλαβει ν' αντιδρασει η να κανει κατι ειχε τωρα βγει εκεινος ο μισος εξω απο το ταξι. 

                                  ============================

-'Λιζα Τσεντρι, απο εδω και περα συνεχιζεις μονη σου. Απλα πες στον οδηγο την διεθυνση που πας, η κουρσα ειναι πληρωμενη. Σ' ευχαριστω για την συντροφια, ηταν πραγματι απολαυστικη'.

Εκλεισε την πορτα πισω του και χαθηκε μεσα στην συνεχιζομενη βροχη. Μουρμουρισε κατι στον ταξιτζη και σε ολη την εναπομεινουσα διαδρομη ο αγνωστος ειχε κυριαρχησει στην σκεψη της. Αυτο συνεχιστηκε ολη την υπολοιπη μερα. Δεν ηξερε καν το ονομα του, ποιος ηταν. Οταν εφτασε το βραδυ και ο υπνος της γυρισε πεισματικα την πλατη ηξερε πια πως επρεπε να τον ξαναδει. Απεμενε ν' ανακαλυψει το πως κι οταν αυτο βρεθηκε ο υπνος της εκανε την χαρη να την επισκεφθει. Η επομενη μερα προβλεποταν γεματη κι αυτο της εφερε ενα χαμογελο στα χειλη.

Περιμενε σχεδον μια ωρα στο σημειο που ειχε κατεβει την προηγουμενη μερα απορωντας με τον εαυτο της πως ειχε συγκρατησει την διεθυνση. Η υπομονη της ανταμοιφθηκε οταν τον ειδε να κατεβαινει παλι απο ενα ταξι. Τα βηματα της την οδηγησαν αυθορμητα προς το μερος του και οι προβες που ειχε κανει επανειλημμενα για το τι θα ελεγε πηγαν περιπατο.

                         =================================

Αυτη απολαμβανε τον καφε της και την παρουσια του στο γωνιακο καφε που ειχαν καθησει κι εκεινος περιεργαζοταν το βιβλιο που του ειχε παρει δωρο με τιτλο 'Πως Να Πειτε Ευχαριστω Σ' Εναν Αγνωστο'. Η ιδεα της για το συγκεκριμενο δωρο ηταν εξαιρετικη και ο Εντι - ετσι τον ελεγαν - το εκτιμησε δεοντως. Εκεινη η συναντηση ηταν η απαρχη μιας γνωριμιας που περασε απο την απλη συναντηση στην παρεα, τον ενθουσιασμο και κατεληξε σ' εναν θυελλωδη ερωτα.

Οι επομενοι δυο μηνες ηταν μαγευτικοι. Ποτε σπιτι του, ποτε σπιτι της, το ζευγαρι ζουσε ονειρικες στιγμες. Βολτες, εκδρομες, θεατρα, κινηματογραφοι, νυχτερινες εξοδοι για φαγητο η ποτο εναλλασονταν ταχυτατα σε θεματουργια κι ολα αυτα τους εφερναν ακομα πιο κοντα. Η χημεια δε που υπηρχε στο σεξ ηταν μοναδικη κι ανεπαναληπτη. Ουτε για μια στιγμη δεν περνουσε απο το μυαλο της Λιζας πως ολο αυτο παραηταν τελειο για να κρατησει για παντα, δεν υπηρχε εξ' αλλου αφορμη καμια για τετοιες σκεψεις η ανησυχιες. Ακομα κι οταν εμφανιστηκε το πρωτο παραδοξο στο μυαλο της δεν συνδυαστηκε ποτε αρνητικα.

                          ================================

Ξυπνησε αποτομα απο εναν βαθυ υπνο μετα απο ενα εξαντλητικο σεξ μακρας διαρκειας μ' ενα απιστευτο αισθημα διψας. Ετρεξε στο ψυγειο διχως να ξυπνησει τον Εντι που κοιμοταν διπλα της κι αρπαξε το μπουκαλι με το νερο. Ρουφηξε απληστα το υγρο που ενα μικρο τμημα του κυλησε στο στηθος της και μη βρισκοντας καποια αντισταση κατεληξε αναμεσα στα ποδια της προσφεροντας της επιπλεον δροσια. Σχεδον αδειασε το μπουκαλι για να νοιωσει εναν υποφερτο κορεσμο και να γυρισει πισω στην κρεβατοκαμαρα. Το πρωι ηταν περδικι μολονοτι μια υποψια ατονιας δεν την εγκατελειψε ολη την ημερα. Το φαινομενο επαναληφθηκε αρκετες φορες τις επομενες μερες αλλα δεν μπορουσε να βρει μια λογικη εξηγηση. Καποιες εξετασεις που εκανε δεν εδειξαν τιποτα, της συστηθηκε λιγη ξεκουραση, ολα αποδοθηκαν σε μια εργατικη υπερκοπωση. Το μονο πραγμα που κατορθωνε να την συνεφερει ελαφρα ηταν η αλογιστη καταποση νερου αλλα πλεον κι αυτο δεν ειχε την αρχικη επιδραση. Ενα μηνα μετα η κατασταση ειχε χειροτερεψει σε τετοιο βαθμο που πλεον υπηρχαν μερες που δεν παταγε στην δουλεια κι ενημερωνοταν για ολα απο το τηλεφωνο.

                            =================================

Η ατονια και η αδυναμια που την καταδυναστευαν ειχαν αυξηθει σε τετοιο βαθμο που περνουσε πια ατελειωτες ωρες στο κρεβατι μην εχοντας κουραγιο για τιποτα. Ο γιατρος που την επισκεφθηκε διαπιστωσε προχωρημενο σταδιο αφυδατωσης, της εγραψε μια αγωγη αλλα ουτε κι αυτος ειχε μια εξηξγηση για οτι συνεβαινε. Ειχε χασει τουλαχιστον 15 κιλα απο τοτε που ειχε ξεκινησει ολο αυτο και πλεον τα κοκκαλα της ηταν σε κοινη θεα στον οποιονδηποτε. Ο Εντι δεν ειχε λειψει στιγμη απο κοντα της, ηταν συνεχως μαζι της κι αυτο ηταν το μονο θετικο σε οτι συνεβαινε. Της εκανε παρεα, της μαγειρευε, φροντιζε το σπιτι μα το κυριοτερο ηταν πως δεν την αφηνε απο την αγκαλια του και της χαριζε τα πιο καυτα φιλια του οποτε του δινοταν η ευκαιρια.

Ηταν ενα μεσημερι οταν μια τρελη υποψια γεννηθηκε στο μυαλο της μα χρειαστηκε μια βδομαδα για να σιγουρευτει. Ο Εντι της εκανε παρεα μεχρι να εφευγε για ενα σημαντικο επαγγελματικο ραντεβου και της εδωσε ενα τρυφερο φιλι πριν αναχωρησει. Δεκα λεπτα αργοτερα ειχε παρει το μπουκαλι με το νερο απο το κομοδινο διπλα της και το ειχε αδειασει.

                              =============================

Αυτο το αισθημα αφυδατωσης εμφανιζοταν παντα μετα απο καθε φιλι του Εντι. Με καποιο τροπο το μυαλο της συνδυασε ενα σωρο στοιχεια για να καταληξει σ' αυτο το παρανοικο συμπερασμα. Οταν για πρωτη φορα προσπαθησε ν' αποφυγει το φιλι του ειδε εναν αλλο, εντελως διαφορετικο Εντι. Της αποσπουσε βιαια πια τα φιλια καταρρακωνοντας την ακομα περισσοτερο.

Ηταν πια επιβεβλημενη η προσαγωγη της σε νοσοκομειο, βρισκοταν ενα βημα πριν το κωμα. Ο Εντι τα κανονισε ολα, δεν ειχε πια ουτε κουραγιο, ουτε αντοχες για τιποτα. Ειχε πλεον γινει ερμαιο στις οποιες διαθεσεις του, το ηξερε πως με καθε φιλι της ρουφουσε τη ζωη στραγγιζοντας την απο τα υγρα του σωματος της μα πλεον δεν ειχε ουτε καν φωνη για να διαμαρτυρηθει. Να το πει σε καποιον δεν ειχε καν νοημα, θα την περνουσαν για τρελη. Βρεθηκε στο νοσοκομειο, ο Εντι παντα διπλα της στο προσκεφαλο της και η υγεια της χειροτερευε μερα με την μερα. Οι γιατροι ειχαν σηκωσει πια ψηλα τα χερια, δεν το ομολογουσαν φανερα μα πλεον απλα περιμεναν την μερα που θα συνεβαινε το μοιραιο. Οτι και να ειχε εκεινη η γυναικα δεν μπορουσαν να κανουν τιποτα.

                                =============================

Ενοιωσε τα μαυρα νυχια ενος ανειπωτου τρομου να την αρπαζουν και να την τραβανε σε μια αβυσσο πλημμυρισμενη στην φρικη μα δεν ειχε τροπο αντιδρασης. Μονο τα ματια της, σακκουλιασμενα και χωμενα μεσα στις ρυτιδωμενες κογχες τους ειχαν ακομα ζωη μεσα τους και κινουνταν ανεξελεγκτα πασχιζοντας να ζητησουν βοηθεια απο το απολυτο κενο. Ειχε ερθει, παντα κομψοντυμενος, παντα μ' ενα μπουκετο λουλουδια στα χερια και μ' εκεινο το χαμογελο, εκεινο το χαμογελο που την μαγνητισε αρχικα σε μια δινη απολυτης ευτυχιας μονο και μονο για να μετατραπει σ' εναν ατελειωτο εφιαλτη. Καταλαβαινε πως ηταν στα ορια της, ηξερε πως ενα φιλι του ακομα θα ηταν καταδικαστικο μα δεν ειχε πια δυναμεις για ν' αντιπαλεψει. Εκατσε διπλα της στο κρεβατι και φυλακισε το σκελετωμενο της μεσα στο δικο του. Παρεμενε ζωντανη χαρη στα μηχανηματα που την τροφοδοτουσαν συνεχως με απαραιτητα ζωτικα υγρα μα ακομα κι εκεινα δεν μπορουσαν να προλαβουν την μη αναστρεψιμη πορεια της. Την στιγμη που εσκυβε απο πανω της για να την φιλησει αλλη μια, τελευταια φορα εκλεισε τα ματια ενω ενα δακρυ κυλουσε αργα.

                        =================================

Ο Εντι σταθηκε λιγο απο πανω της και την παρατηρησε. Δεν υπηρχε καμια σχεση αναμεσα στην λαμπερη γυναικα που ειχε μπει στα ταξι του και σ' αυτο το σταφιδιασμενο, αφυδατωμενο σωμα πανω στο κρεβατι. Θα επρεπε να νοιωθει ενοχες αφου αυτος τα ειχε προκαλεσει ολα μα δεν ηταν η πρωτη φορα ουτε η τελευταια. Εδω και χιλιαδες χρονια που περπατουσε πανω σ' εκεινον τον πλανητη ετσι επιβιωνε, απορροφωντας ζωτικα ανθρωπινα υγρα ξεροντας πως καποια στιγμη ο εκαστοτε στοχος του θ' απεβιωνε. Η Λιζα δεν μπορουσε πια να τον εξυπηρετησει, επρεπε να βρει νεο θυμα. Σκεφτηκε την ομορφουλα νοσοκομα πως τον κοιτουσε καθε φορα που ερχοταν και χαμογελασε. Δεν θα χρειαζοταν καν να κοπιασει, η επομενη πηγη ζωης ηταν λιγα μετρα μακρια του. Εριξε μια τελευταια ματια στο αψυχο σωμα της Λιζας και πατησε το κουμπι πανω απο το κρεβατι της. Η πορτα ανοιξε αποτομα, η νοσοκομα μπηκε στο δωματιο, ηλεγξε τα μηχανηματα, κρατησε το χερι του Εντι μεσα στο δικο της θελοντας να του συμπαρασταθει και βγηκε παλι εξω.

Ο Εντι ηταν συντετριμμενος. Η αγαπη της ζωης του ειχε φυγει, ευτυχως μια νεα ερχοταν. 

                                                                  ΤΕΛΟΣ