Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ

                                                           ΚΕΦΑΛΑΙΟ 64

Ο Γκριντλοκ δεν ηταν αφελης, χθεσινος η τυχαιος. Κανενας δεν θα μπορουσε να εχει πραγματοποιησει οσα αυτος αν στηριζοταν απλα και μονο σ' εκεινο το τριπτυχο. Οχι, εκτος απο ευφυης και καπατσος ειχε ενα ακομα χαρισμα, να προβλεπει σχεδον παντα με σιγουρια την εξελιξη καταστασεων σε διηνεκες χρονου. Εκει που ολοι οι αλλοι εβλεπαν μια περιορισμενη, καδραρισμενη περιπτωση ο Γκριντλοκ ειχε παντα μπροστα του μια μεγαλυτερη, πιο ξεκαθαρη εικονα κι αναλογως επραττε. Και ας ειχαν περασει καμποσα χρονια απο τοτε που εμπιστευτηκε το ενστικτο του, και ας ειχε κυλησει αδυσωπητα ο χρονος, το ηξερε, το ενοιωθε πως ειχε ακομα αυτην την ικανοτητα. Τωρα ομως, σ' αυτην την συγκυρια ενοιωθε μπερδεμενος και προβληματισμενος. Καταλαβαινε πως κατι μεγαλο ετοιμαζοταν να συμβει, κατι που θ' αλλαζε δια παντος τις υπαρχουσες ισορροπιες, κατι που κανεις δεν ηταν προετοιμασμενος γι αυτο.

Αλλα για πρωτη φορα δεν μπορουσε να το αποσαφηνισει. Ηταν νωρις, δεν ειχε ανοιξει ακομα, βρηκε ευκαιρια να πιει με την ησυχια του και να κανει μια μικρη αναδρομη στο παρελθον.

               =====================================

Αν τα πραγματα ειχαν εξελιχθει διαφορετικα δεν θα βρισκοταν ποτε σ' αυτην τη θεση. Δεν την ειχε επιδιωξει εξ' αλλου, ολα ειχαν προκυψει μετα απο μια σειρα γεγονοτων που σαν ντομινο εφεραν την υπαρχουσα κατασταση. Αν η αληθεια ειχε επικρατησει η ζωη του θα ηταν εντελως διαφορετικη μα δεν περνουσαν ολα απο το χερι του. Αναρωτιοιταν πως θα ηταν σαν οικογενειαρχης, παντρεμενος με μερικα κουτσουβελα και χαμογελασε πικρα. Δεν θα το μαθαινε ποτε αυτο, η γυναικα που προοριζοταν συντροφος του για μια τετοια ζωη ειχε κατορθωσει να τα τιναξει ολα στον αερα. Ας ειχε περασει τοσος καιρος, το σοκ οταν αποκαλυφθηκε η αληθεια ηταν τοσο εντονο που μερικες φορες νομιζε πως ακομα ενοιωθε τον αντικτυπο. Εκεινη η γλυκια, τρυφερη υπαρξη που θελησε να μπλεξει την μοιρα του μαζι της αποδειχθηκε μια κοινη ψευτρα. Δεν ειχε υπαρξει ποτε επιθεωρητρια Χωροταξικου περιβαλλοντος, κατι που δικαιολογουσε τα συχνα ταξιδια της και τις απουσιες της, δεν ειχε καν σχεση με το αντικειμενο αλλα ο Γκριντλοκ ηταν πολυ ερωτευμενος για να υποψιαστει οτιδηποτε που θ' αποκαλυπτε την αληθεια. 

             =======================================

Μελος μιας νεοσυστατης συμμοριας που λυμαινονταν την πολη ηταν, τιποτα περισσοτερο. Κλοπες, εκβιασμοι, απειλες, αυτη ηταν η πραγματικοτητα της και ο Γκριντλοκ κοιμοταν τον υπνο του δικαιου. Αν δεν εβλεπε με τα ματια του τα πειστηρια που αποδεικνυαν τι ακριβως εκανε δεν θα πιστευε ποτε πως η γυναικα που ειχε στο πλευρο του ηταν μια αδιστακτη κακοποιος. Δεν πηγε ποτε να την επισκεφτει στην φυλακη, δεν θελησε ποτε ν' ακουσει μια εξηγηση η μια δικαιολογια. Σαν να υπηρχε ενας αορατος διακοπτης, τον κατεβασε και την διεγραψε για παντα απο την ζωη του. Μια ζωη που δεν μπορουσε να συνεχιστει εκει που ηταν, οχι μετα απ' ολα οσα ειχαν συμβει. Ενα πρωι μαζεψε τα λιγοστα του πραγματα και εφυγε για τον Γκαβαρντα. Κανεις δεν ηξερε που βρισκοταν, ετσι το ηθελε και φροντισε να το κρατησει ετσι. Στην αρχη ταλαιπωρηθηκε μεχρι να μπει στο κλιμα του σταθμου μα συντομα καταλαβε πως στον νομιμο τομεα δεν υπηρχαν ευκαιριες και πιθανοτητες μιας εξελιξης. Ετσι βρεθηκε να δουλευει υπαλληλος σ' ενα μπαρ, στην Flat Zone, με το ενστικτο του για πρωτη φορα να τον προμηθευει με σκεψεις και ιδεες. 

                  =================================== 

Ηταν οι συγκυριες που ειχαν δουλεψει προς οφελος του και καποια στιγμη βρεθηκε ιδιοκτητης του μπαρ που εργαζοταν υπαλληλος. Τα παντα αλλαξαν αρδην. Θεσπισε κανονες που απαντες οι θαμωνες ηταν υποχρεωμενοι ν' ακολουθουν. Εδωσε μεγαλη βαρυτητα στο θεμα της ουδετεροτητας, κατι που παντα υπηρχε σε μια λεπτη ισορροπια σ' εκεινο ακριβως το σημειο. Η Flat Zone ηταν το συνορο αναμεσα στον νομοταγη τομεα του Γκαβαρντα και στο παρανομο στοιχειο που υπηρχε κατα κορον. Συντομα εγινε το προσωπο κλειδι και για τους δυο κοσμους, κατι σαν διαμεσολαβητης στον οποιον ολοι ειχαν εμπιστοσυνη. Το ονομα του αποτελουσε εγγυηση για καθε συναλλαγη, ολοι τον εψαχναν για οποιαδηποτε διεκπεραιωση. Το μονο σημειο στην Flat Zone με μηδεν εγκληματικοτητα ηταν το μπαρ του, ουτε καν απλος τσακωμος η καυγας δεν επιτρεποταν εκει. Ολοι σεβονταν τους κανονες που ειχε θεσπισει, ολοι ειχαν συμφερον να παραμεινουν τα πραγματα ως ειχαν γιατι ποτε κανεις δεν ηξερε ποτε θα χρειαζοταν την βοηθεια του Γκριντλοκ. Και ηταν μια βοηθεια που την χρειαζονταν ολοι, αργα η γρηγορα, καποια στιγμη.

               ====================================

Για παρα πολυ καιρο η κατασταση στην Flat Zone εμοιαζε με την επιφανεια των νερων του Χουμπλ, ησυχη, αταραχη, γαληνια. Ηταν αυτο το τελευταιο χρονικο διαστημα που, διχως να υπαρχει κατι σαφες, η ατμοσφαιρα εμοιαζε πιο φορτισμενη, πιο αβεβαιη, πιο ρευστη. Ο Γκριντλοκ ειχε διαβασει τα σημαδια κι αυτο ηταν κατι που τον ειχε θεσει σ' εγρηγορση. Καταλαβαινε πως κατι επροκειτο να συμβει, τα παντα φωναζαν και ηχουσαν καμπανακια συναγερμου πως συντομα ολη αυτη η καθεστηκυια κατασταση θ' αλλαζε. Αλλα ακομα κι αυτος δεν μπορουσε να ξερει τι ηταν αυτο που θα διαφοροποιουσε ολο το σκηνικο.

Πολλα προσωπα, που κατω απο αλλες συνθηκες θα ηταν κατι φυσιολογικο, που συνδεονταν αμεσα η εμμεσα μεταξυ τους ειχαν εμφανιστει με αδιευκρινιστο ρολο.  Αυτο ηταν κατι που ενδεχομενως θα περναγε απαρατηρητο μα στην περιπτωση του Γκριντλοκ δημιουργουσε ερωτηματικα. Δεν υπηρχε κατι χειροπιαστο που να βοηθουσε στην αποσαφηνιση, ηταν εκεινο το διαβολεμενο του ενστικτο που του ελεγε πως κατι πολυ σημαντικο βρισκοταν στα σπαργανα. 

            ========================================

Το Γιζγκαρνοφ του Ελλερυ Βαν Ντερ Εις με το πληρωμα του εμφανιζοταν μονο σε δυο περιπτωσεις στο μπαρ του. Οταν εψαχνε να κλεισει καποια συμφωνια για διακινηση παρανομου μεταχειρισμενου ηλιακου φωτος η οταν ερχοταν να γλεντησει μετα το περας της. Ομως το τελευταιο διαστημα τιποτα απο τα δυο δεν συνεβαινε, παρ' ολα αυτα σχεδον ολο το πληρωμα του Γιζγκαρνοφ ειχε παρελασει πλην του Ελλερυ. Ταυτοχρονα η επανεμφανιση του Κρουξ, παλιου συνεργατη του Ελλερυ, και της ομαδας του εμοιαζε με σατανικη συμπτωση αλλα ο Γκριντλοκ δεν πιστευε στις συμπτωσεις. Μετα απο ενα μεγαλο χρονικο διαστημα που οι δυο αυτονομες πια ομαδες ειχαν ακολουθησει διαφορετικα μονοπατια ξαφνικα φαινοταν πως ενας κοινος παρανομαστης τις ειχε εξαναγκασει να εμφανιστουν στο προσκηνιο εξω απο τους συνηθισμενους λογους παρουσιας τους. Και αν τα πραγματα περιοριζονταν μονο σ' αυτο το κοματι ισως ο Γκριντλοκ να μην ειχε δωσει τοση σημασια. Αλλα προσωπα, ξεχασμενα απο τον χρονο, που δεν ειχαν καμια δουλεια στον Γκαβαρντα, ειχαν κανει αισθητη την παρουσια τους. 

                  ==================================

Πρωτη και καλυτερη η Μεριτα, μια απο τις 7 Κηρες. Καταζητουμενες στα περισσοτερα πλανητικα συστηματα οι Κηρες απεφευγαν τα μερη με πολυκοσμια προτιμωντας να παραμενουν αθεατες για τους πολλους. Αναλαμβαναν δουλειες που διεκπεραιωναν κρατωντας χαμηλο προφιλ, διχως να διατυμπανιζουν τα επιτευγματα τους. Ολοι ηξεραν τι ακριβως αγοραζαν οταν ζητουσαν τις υπηρεσιες τους μα δεν υπηρχαν κεντρικα γραφεια που ο καθενας μπορουσε να σημπληρωσει μια φορμα και να υποβαλλει αιτηση παροχης υπηρεσιων. Βεβαια υπηρχε η προιστορια αναμεσα στην Μεριτα και τον Ελλερυ, πολλοι ηταν αυτοι που το γνωριζαν, κι αυτο ηταν κατι που ειχε την σημασια του. Μα που ηταν ο Ελλερυ ? Γιατι τον εψαχνε τοσο απεγνωσμενα η Μεριτα ? Τι ειχε συμβει στο πληρωμα του Γιζγκαρνοφ και ειχε σκορπισει στα τεσσερα σημεια του συμπαντος ?

Γιατι η ομαδα του Κρουξ αναζητουσε μανιωδως να εντοπισει τα μελη του Γιζγκαρνοφ που εμοιαζαν να εχουν κλεισει τον κυκλο της λαθρεμποριας και ειχαν αποσυρθει ?

Ο Γκριντλοκ ειχε ενα σωρο ερωτησεις μα καμια απαντηση που να τον ικανοποιουσε. 

                 ====================================

Δεν ειχε καν καταλαβει πως οι σκεψεις του τον ειχαν οδηγησει σχεδον να τελειωσει ενα ολοκληρο μπουκαλι μονος του. Στο μυαλο του ηρθε η εικονα εκεινου του παραδοξου πλασματος που του ειχε συστηθει σαν Ρισανι η Διαστικτη κι αυτο τον εκανε να γεμισει ξανα το ποτηρι του. Αυτο κι αν ηταν περιεργο. Σπανια εμφανιζονταν τετοια οντα στην Flat Zone, ποσο μαλλον στο μπαρ του. Αλλος ενας που εψαχνε τον Ελλερυ. Ηταν σιγουρος πως κατι ενωνε ολα αυτα τα ετεροκλητα προσωπα μα του ηταν αδυνατον να τα συνδυασει. Κι αυτο γιατι η ουδετεροτητα που ειχε θεσπισει για ολους ανεξαιρετως ισχυε και για τον ιδιο. Ποτε δεν ρωτουσε, ποτε δεν ασχολιοταν απο την στιγμη που κατι δεν τον αφορουσε. Το ιδιο θα εκανε και τωρα. Καποια στιγμη θα εβρισκε τον συνδετικο κρικο και τοτε θα ειχε μια ολοκληρωμενη εικονα αλλα μεχρι τοτε το μονο που μπορουσε να κανει ηταν να παρακολουθει και να καταγραφει οτι συνεβαινε. 

Δεν ειχε νοημα να ταλαιπωρει τον εαυτο του περισσοτερο, επρεπε να περιμενει για επιπροσθετα στοιχεια και το ενστικτο του του ελεγε πως αυτα δεν θ' αργουσαν να ερθουν.

                  =====================================

Ακουσε το χτυπημα στην πορτα κι επιλεξε να το αγνοησει. Οποιος και να ηταν επρεπε να ξερει πως το μπαρ θ' ανοιγε σε λιγο, αν δεν το γνωριζε ηταν σιγουρα καποιος ενοχλητικος.

Το δευτερο χτυπημα τον εκανε να κοιταξει προς την κλειστη πορτα ελαφρα εκνευρισμενος. Και παλι η επιλογη του ηταν να μην ανταποκριθει. Το τριτο χτυπημα τον εβγαλε απο τα ρουχα του.

-'Ειναι κλειστα, ανοιγω σε μιση ωρα' ειπε και επεστρεψε πισω απο τον παγκο στην δουλεια του.

Δεν υπηρχε λογος για τεταρτο χτυπημα, οταν το ακουσε επανεξετασε την θεση του. Ισως ηταν κατι επειγον, ισως ηταν κατι το σημαντικο, ισως επρεπε ν' ανταποκριθει.

-'Η πορτα ειναι ξεκλειδωτη' ειπε. 'Καλα θα κανει να υπαρχει σοβαρος λογος γι αυτο' προσθεσε.

Το ποτηρι εφυγε απο το χερι του κι εσπασε σε χιλια κοματια στο πατωμα σκορπιζοντας το πολυτιμο υγρο του. Οσο και να κοιταζε το ατομο που ειχε μπει μεσα δεν πιστευε στα ματια του.

-'Γκαλορ' ψελλισε ενω ενοιωσε την ανασα του να κοβεται.

-'Γκριντλοκ'.