ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 108
Μολονοτι ηταν αρκετα νωρις ο κιτρινος, πυρινος δισκος ειχε ηδη δειξει τις διαθεσεις του, διαθεσεις που μονο φιλικες δεν εμοιαζαν σε οτι υπηρχε κατω απο την δυναστεια του. Η θερμοκρασια ηταν ηδη σε υψηλα επιπεδα και με το περασμα της ωρας αυξανε διαρκως. Πολυ συντομα καθε τι ζωντανο θα επρεπε να ξεκινησει την αναζητηση καταφυγιου προτου τα πραγματα δυσκολευαν ακομα περισσοτερο. Μονος σ' ενα καταγαλανο ουρανο ο πυρακτωμενος δισκος εμοιαζε σχεδον να χαιρεται για τα προβληματα που δημιουργουσε και φαινοταν να βιαζεται ν' ανεβει ψηλοτερα για να γινει ακομα πιο εντονος. Ισως να ειχε αντιληφθει πως υπηρχαν καποιοι που παρεμεναν ανεπηρεαστοι απο την δραστηριοτητα του και να ηθελε ν' αυξησει την ενταση της ακτινοβολιας του, ισως και οχι. Οπως και να ειχε συνεχιζε ν' ακολουθει την προδιεγραμμενη πορεια του σκορπωντας απλετο φως αλλα και ανυποφορη ζεστη και καποια στιγμη βρεθηκε πανω ακριβως απο ενα μικρο λοφο στην μεση του πουθενα οπου δεσποζαν δυο μοναχικες φιγουρες που αδιαφορουσαν παντελως για την υπαρξη του.
=============================
Κατω απο οποιεσδηποτε αλλες συνθηκες θα επρεπε να ειναι μουσκεμα στον ιδρωτα και να βιωνουν τα πρωτα, αρχικα σταδια μιας ηπιας θερμοπληξιας μα τιποτα δεν ισχυε γι αυτες τις δυο μορφες. Σαν να υπηρχε ενα αορατο, προστατευτικο πεδιο που φιλτραριζε την εντονη θερμοκρασια που αναπτυσσοταν καθως και την εκτυφλωτικη αντηλια, στεκονταν στην κορυφη του λοφου επιτρεποντας την προσβαση μονο σε οτι οι ιδιες επιθυμουσαν να φτανει μεχρις αυτες.
-'Ξερω πως εχεις αποριες και ερωτηματικα που χρηζουν απαντησης' ειπε ο γερος απο την ερημο Ινζεμ 'και πρεπει να σου πω πως ολα θ' απαντηθουν κι εξηγηθουν αμεσα. Απλα πες μου τον τροπο με τον οποιο θελεις να γινεις κατι τετοιο. Το εχεις κερδισει αυτο' συμπληρωσε.
-'Που βρισκομαστε' ? ρωτησε ο ξενος. 'Κατι μου θυμιζει αυτο το μερος'.
-'Η μνημη σου δεν σε προδιδει' απαντησε ο γερος. 'Ναι, σου ειναι γνωστο αυτο το μερος ακομα κι αν δεν εχεις βρεθει ξανα στο συγκεκριμενο σημειο. Ειναι η ερημος Ινζεμ'.
Ακομα κι ο αερας σταματησε προσωρινα στρεφοντας την προσοχη του στην αντιδραση του ξενου.
=============================
-'Φυσικα' ειπε 'η ερημος Ινζεμ. Και να ηθελα ποτε να ξεχασω αυτο το μερος θα ηταν αδυνατον'.
-'Δεν θελεις να μαθεις γιατι βρισκομαστε εδω' ? εκανε ο γερος.
-'Παραδοξως οχι ακομα' ηρθε η απαντηση. 'Εχω αλλες αποριες που απαιτουν εξηγησεις αυτη τη στιγμη. Μπορω να ρωτησω και να περιμενω τις πρεπουσες απαντησεις' ?
-'Σαφως. Στο ειπα και πριν, οτι ερωτησεις εχεις θ' απαντηθουν εδω'.
-'Ωραια' εκανε ο ξενος αντιγυριζοντας το βλεμμα αποριας που μολις του ειχε ριξει μια τεραστια, καφε σαυρα λιγα μετρα πιο κει. 'Το τελευταιο που θυμαμαι ηταν που αγγιξα τον πληγωμενο σεριφη και ως εκ θαυματος η αιμοραγια στο τραυμα του σταματησε. Τι συνεβη ακριβως ? Εγω δεν κανω θαυματα, δεν επουλωνω πληγες μ' ενα απλο αγγιγμα, δεν επαναφερω την οραση σε τυφλους, δεν φερνω πισω στην ζωη νεκρους. Πρωτη φορα συνεβη κατι τετοιο, θελω να μαθω τι εγινε, που οφειλεται και αν ειναι κατι που μπορει να επαναληφθει'.
Ο γερος τον κοιταξε, χαμογελασε και αρχισε να μιλαει.
==================================
-'Δεν εχει τιποτα να κανει με σενα. Οντως δεν εχεις τετοιες δυναμεις, ουτε προκειται, με τις υπαρχουσες συνθηκες, ποτε ν' αποκτησεις. Ολα εχουν να κανουν μ' αυτο' ειπε κι εδειξε με το χερι του εκει που ο ξενος φυλαγε τον κυβο. 'Αυτος ειναι ο αποκλειστικος υπευθυνος γι αυτο που αποκαλεσες 'θαυμα'.
-'Δεν καταλαβαινω. Ποτε πριν δεν εχει συμβει κατι σαν κι αυτο. Γιατι τωρα' ?
-'Οι λειτουργιες του κυβου δεν ηταν παντα ξεκαθαρες. Μην ξεχνας πως εχει δικη του, προσωπικη οντοτητα. Ολο αυτο το χρονικο διαστημα που ησασταν μαζι θα το εχεις διαπιστωσει αρκετες φορες'.
-'Ναι, αληθεια ειναι αυτο. Απλως με παραξενευει το γεγονος πως ενω εχει τετοιες ιδιοτητες δεν τις εμφανισε ποτε πιο πριν, μολονοτι υπηρξαν παρομοιες περιπτωσεις'.
-'Προφανως συνεβη γιατι ισως υπηρξε καποιος περιεργος συνδυασμος αναμεσα σας. Ισως ηθελες εκεινος ο ανθρωπος να ζησει, ισως ενδομυχα να ηθελες να εχεις την δυναμη να τον κρατησεις στη ζωη και ο κυβος, γι αγνωστους σε μας λογους, σου ικανοποιησε αυτην την επιθυμια παρεμβαινοντας αυτοβουλως'.
===============================
Για λιγο υπηρξε μια παυση στη συνομιλια. Ο γερος προσπαθουσε να βολιδοσκοπησει αν οι απαντησεις του βρισκονταν στο επιθυμητο επιπεδο ενω ο ξενος ζυγιζε τις απαντησεις προσπαθωντας ν' αντιληφθει αν ολα οσα ακουγε αληθευαν η οχι. Παντελως αδιαφορη για τα διλημματα των δυο αντρων η μεγαλη καφε σαυρα που ενδεχομενως αρχικα να ειχε μαγνητιστει απο την παρουσια τους ξαφνικα εφθασε στο συμπερασμα πως η ολη συνομιλια τιποτα δεν ειχε να της προσφερει κι επελεξε ν' απομακρυνθει βιαστικα αναζητωντας κατι πιο ενδιαφερον.
-'Φανταζομαι πως ξερεις' ξεκινησε ο ξενος 'πως τιποτα απ' οτι συνεβαινε καθε φορα που αποκτουσα κι ενα κομματι της φρασης δεν πραγματοποιηθηκε τωρα. Ο πονος στο κεφαλι, το φως απ' τον κυβο, η παρουσια σου, τιποτα. Αυτο σημαινει πως απετυχα στον σκοπο μου ? Κι αν οντως ετσι ειναι τι κανουμε εδω, τωρα ? Θα μου ανακοινωσεις την αποτυχια μου και θα εξαφανιστεις σαν να μην υπηρξες ποτε ? Γιατι δεν συνεβη τιποτα' ?
Ο γερος πηρε μια βαθια ανασα και αρχισε να μιλαει.
==========================
-'Ισως σου φανει λιγο δυσκολο να καταλαβεις μα να ξερεις πως αυτη ειναι η αληθεια. Οχι, δεν απετυχες. Και δεν απετυχες γιατι ποτε δεν συνεβη τιποτα. Ασε με να σου εξηγησω' προσθεσε γρηγορα προλαβαινοντας την ερωτηση που ερχοταν απο τα χειλη του ξενου.
-'Ουτε η Αιναρ ουτε ο Φεχαρ εκεινου του συμπαντος επαθαν ποτε κατι. Μπορει να ειδες με τα ιδια σου τα ματια το νεκρο σωμα του Φεχαρ να πεφτει αψυχο στο εδαφος, μπορει να βουτηξες στο κενο αγκαλια με την Αιναρ, μπορει ολα αυτα τα συμβαντα να σου φανηκαν απολυτα αληθινα, γιατι ετσι εμοιαζαν να ειναι, στην πραγματικοτητα ομως ποτε δεν συνεβη τιποτα σε κανεναν. Αυτο που εζησες ηταν μια προβεβλημενη εικονα μεσα σε πραγματικο χρονο και συνθηκες απο μια μερια, ας πουμε ενος γενικου εξαεδρου. Στην δικη σου πραγματικοτητα συνεβησαν ολα οπως ακριβως τα εζησες, στην πραγματικοτητα εκεινου του τεμνομενου συμπαντος ολα κυλησαν διαφορετικα. Η συνομιλια σου με το ζευγαρι ολοκληρωθηκε και χωρισατε μετα απο καποια στιγμη σαν φιλοι τραβωντας ο καθενας τον δρομο του'.
========================
Ειδε την γκριματσα αποριας που ειχε σχηματιστει στο προσωπο του ξενου και συνεχισε.
-'Ολα ηταν μια δοκιμη, ενας τροπος για να εξεταστεις πανω σε καποια ζητηματα. Δεν θα μπορουσαμε ποτε να σε αφησουμε να σκοτωσεις καποιον απο ενα τεμνομενο συμπαν ριψοκινδυνευοντας αλλαγες που οχι μονο δεν θα μπορουσαμε να προβλεψουμε αλλα ουτε και να διορθωσουμε αν χρειαζοταν. Το μονο που θελαμε ηταν να διαπιστωσουμε τις προθεσεις σου.
Ησουν ικανος να σηκωσεις φονικο οπλο απεναντι στο πιο αγαπητο σου προσωπο ? Μπορουσες οντως να φτασεις σε σημειο να σκοτωσεις οτι αγαπας περισσοτερο μονο και μονο για να βρισκεσαι μαζι του ? Το να μαθαιναμε τις προθεσεις σου ηταν υπεραρκετο για μας'.
-'Μα αν ειναι ετσι, αν οντως δεν πετυχα στην αποστολη μου, αν η Αιναρ του αλλου συμπαντος ζει, αυτο σημαινει πως απετυχα' ειπε σαφως τελουμενος υπο συγχυση ο ξενος.
-'Φαινομενικα ναι, με την απλη κοινη, θνητη λογικη, ετσι ακριβως ειναι. Μα εσυ δεν βρισκεσαι πια σ' αυτο το επιπεδο, το εχεις πια ξεπερασει' ειπε ο γερος με μια λαμψη στα ματια.
===========================
-'Ηταν η δωδεκατη και τελευταια δοκιμασια αυτη που επρεπε να περασεις' συνεχισε απτοητος ο γερος. 'Εδω υπηρξαν μερικες διαφοροποιησεις που ομως εσυ δεν επρεπε να γνωριζεις. Θελαμε να σε αφησουμε με την αισθηση πως τιποτα δεν ειχε αλλαξει απ' ολες τις αλλες φορες. Ομως ηταν ο μοναδικος τροπος για να διαπιστωσουμε αυτα που χρειαζοταν να ξερουμε. Σου λεω λοιπον, πως οχι, μολονοτι δεν χρειαστηκε να επαναλαβεις οτι ειχες κανει τις προηγουμενες φορες ολοκληρωσες την δοκιμασια και μαλιστα μ' επιτυχια'.
-'Αν ειναι ετσι οπως τα λες' εκανε ο ξενος μ' ενα αισθημα ανακουφισης στη φωνη γνωριζοντας πια πως στην ουσια τιποτα δεν ειχε παθει η Αιναρ του αλλου συμπαντος 'θα επρεπε ν' αντιληφθω καποιες αλλαγες, συμφωνα με τα δικα σου λεγομενα οταν πρωτοσυναντηθηκαμε. Ομως ουτε την φραση που αναζητω νοιωθω να εχω ολοκληρωμενη στο μυαλο μου ουτε βλεπω με ποιον τροπο θα μπορεσω να επιστρεψω πισω στον χρονο μου'.
Ο γερος κουνησε καταφατικα το κεφαλι, σημαδι πως συμφωνουσε με τα λεγομενα του.
============================
-'Αληθεια ειναι αυτο μα πιστεψε με, απολυτα δικαιολογημενο. Υπαρχει κατι ακομα που πρεπει να γινει και τοτε θα βιωσεις ολα αυτα που μολις τωρα ανεφερες' ειπε ο γερος.
-'Τι αλλο πρεπει να κανω ? Γιατι δεν το γνωριζα απο πριν αυτο' ? απαντησε θυμωμενα ο ξενος.
-'Μην ανησυχεις, δεν ειναι τιποτα' εκανε ο γερος. 'Μια μικρη τυπικοτητα, τιποτα αλλο'.
-'Δηλαδη' ?
-'Πρεπει να επιστρεψεις τον κυβο απο κει που το πηρες' ειπε ο γερος. 'Ετσι κι αλλιως ο δικος του ρολος τελειωσε, δεν εχει κατι να σου προσφερει περισσοτερο. Μολις τον αφησεις, επειδη ο κυβος εμποδιζει την δυνατοτητα να βιωσεις την ολοκληρωση της αποστολης σου οπως θα επρεπε, τοτε θα μαθεις την φραση που αναζητας τοσα χρονια και θα εισαι ετοιμος να επιστρεψεις εκει που επιθυμεις. Αρκει να τηρησεις και συ το δικο σου, μικρο μερος, της συμφωνιας που ειχαμε συμφωνησει στην αρχη'.
Ο ξενος τον κοιταξε απορημενος σαν να μην καταλαβαινε τι του ελεγε.
===========================
-'Σου ειχα πει πως μολις τελειωσεις την αποστολη σου και εισαι ετοιμος για την επιστροφη σου στον κοσμο της Αιναρ πως θα ειχαμε μια προταση να σου κανουμε. Μια προταση που ναι μεν δεν ειναι δεσμευτικη για να την δεχτεις αλλα ειναι δεσμευτικη ως προς το να την ακουσεις πριν αποφανθεις για την συνεχεια. Το θυμασαι αυτο, ετσι δεν ειναι' ?
-'Ναι, το θυμαμαι' εκανε καπως απροθυμα ο ξενος 'οντως εχουμε μια τετοια συμφωνια'.
-'Ωραια' εκανε ο γερος ενω μια ακαθοριστου υφης λαμψη γεμισε και παλι τα ματια του. 'Δεν εχουμε λοιπον σαν αρχη παρα να επιστρεψουμε τον κυβο εκει που ανηκει'.
-'Πως θα γινει αυτο' ? ρωτησε ο ξενος.
-'Ευκολα' απαντησε ο γερος. 'Δεν εχουμε παρα να παμε εκει' ειπε ενω ταυτοχρονα εδειχνε με το μπαστουνι του ενα απομακρυσμενο σημειο στο βαθος του οριζοντα.
Κατω απο αλλες συνθηκες ο ξενος δεν θα μπορουσε να διακρινει τιποτα απο τετοια αποσταση, ομως τωρα, σαν να ηταν μπροστα του, ειδε κατι παρα πολυ γνωριμο.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 108
Μολονοτι ηταν αρκετα νωρις ο κιτρινος, πυρινος δισκος ειχε ηδη δειξει τις διαθεσεις του, διαθεσεις που μονο φιλικες δεν εμοιαζαν σε οτι υπηρχε κατω απο την δυναστεια του. Η θερμοκρασια ηταν ηδη σε υψηλα επιπεδα και με το περασμα της ωρας αυξανε διαρκως. Πολυ συντομα καθε τι ζωντανο θα επρεπε να ξεκινησει την αναζητηση καταφυγιου προτου τα πραγματα δυσκολευαν ακομα περισσοτερο. Μονος σ' ενα καταγαλανο ουρανο ο πυρακτωμενος δισκος εμοιαζε σχεδον να χαιρεται για τα προβληματα που δημιουργουσε και φαινοταν να βιαζεται ν' ανεβει ψηλοτερα για να γινει ακομα πιο εντονος. Ισως να ειχε αντιληφθει πως υπηρχαν καποιοι που παρεμεναν ανεπηρεαστοι απο την δραστηριοτητα του και να ηθελε ν' αυξησει την ενταση της ακτινοβολιας του, ισως και οχι. Οπως και να ειχε συνεχιζε ν' ακολουθει την προδιεγραμμενη πορεια του σκορπωντας απλετο φως αλλα και ανυποφορη ζεστη και καποια στιγμη βρεθηκε πανω ακριβως απο ενα μικρο λοφο στην μεση του πουθενα οπου δεσποζαν δυο μοναχικες φιγουρες που αδιαφορουσαν παντελως για την υπαρξη του.
=============================
Κατω απο οποιεσδηποτε αλλες συνθηκες θα επρεπε να ειναι μουσκεμα στον ιδρωτα και να βιωνουν τα πρωτα, αρχικα σταδια μιας ηπιας θερμοπληξιας μα τιποτα δεν ισχυε γι αυτες τις δυο μορφες. Σαν να υπηρχε ενα αορατο, προστατευτικο πεδιο που φιλτραριζε την εντονη θερμοκρασια που αναπτυσσοταν καθως και την εκτυφλωτικη αντηλια, στεκονταν στην κορυφη του λοφου επιτρεποντας την προσβαση μονο σε οτι οι ιδιες επιθυμουσαν να φτανει μεχρις αυτες.
-'Ξερω πως εχεις αποριες και ερωτηματικα που χρηζουν απαντησης' ειπε ο γερος απο την ερημο Ινζεμ 'και πρεπει να σου πω πως ολα θ' απαντηθουν κι εξηγηθουν αμεσα. Απλα πες μου τον τροπο με τον οποιο θελεις να γινεις κατι τετοιο. Το εχεις κερδισει αυτο' συμπληρωσε.
-'Που βρισκομαστε' ? ρωτησε ο ξενος. 'Κατι μου θυμιζει αυτο το μερος'.
-'Η μνημη σου δεν σε προδιδει' απαντησε ο γερος. 'Ναι, σου ειναι γνωστο αυτο το μερος ακομα κι αν δεν εχεις βρεθει ξανα στο συγκεκριμενο σημειο. Ειναι η ερημος Ινζεμ'.
Ακομα κι ο αερας σταματησε προσωρινα στρεφοντας την προσοχη του στην αντιδραση του ξενου.
=============================
-'Φυσικα' ειπε 'η ερημος Ινζεμ. Και να ηθελα ποτε να ξεχασω αυτο το μερος θα ηταν αδυνατον'.
-'Δεν θελεις να μαθεις γιατι βρισκομαστε εδω' ? εκανε ο γερος.
-'Παραδοξως οχι ακομα' ηρθε η απαντηση. 'Εχω αλλες αποριες που απαιτουν εξηγησεις αυτη τη στιγμη. Μπορω να ρωτησω και να περιμενω τις πρεπουσες απαντησεις' ?
-'Σαφως. Στο ειπα και πριν, οτι ερωτησεις εχεις θ' απαντηθουν εδω'.
-'Ωραια' εκανε ο ξενος αντιγυριζοντας το βλεμμα αποριας που μολις του ειχε ριξει μια τεραστια, καφε σαυρα λιγα μετρα πιο κει. 'Το τελευταιο που θυμαμαι ηταν που αγγιξα τον πληγωμενο σεριφη και ως εκ θαυματος η αιμοραγια στο τραυμα του σταματησε. Τι συνεβη ακριβως ? Εγω δεν κανω θαυματα, δεν επουλωνω πληγες μ' ενα απλο αγγιγμα, δεν επαναφερω την οραση σε τυφλους, δεν φερνω πισω στην ζωη νεκρους. Πρωτη φορα συνεβη κατι τετοιο, θελω να μαθω τι εγινε, που οφειλεται και αν ειναι κατι που μπορει να επαναληφθει'.
Ο γερος τον κοιταξε, χαμογελασε και αρχισε να μιλαει.
==================================
-'Δεν εχει τιποτα να κανει με σενα. Οντως δεν εχεις τετοιες δυναμεις, ουτε προκειται, με τις υπαρχουσες συνθηκες, ποτε ν' αποκτησεις. Ολα εχουν να κανουν μ' αυτο' ειπε κι εδειξε με το χερι του εκει που ο ξενος φυλαγε τον κυβο. 'Αυτος ειναι ο αποκλειστικος υπευθυνος γι αυτο που αποκαλεσες 'θαυμα'.
-'Δεν καταλαβαινω. Ποτε πριν δεν εχει συμβει κατι σαν κι αυτο. Γιατι τωρα' ?
-'Οι λειτουργιες του κυβου δεν ηταν παντα ξεκαθαρες. Μην ξεχνας πως εχει δικη του, προσωπικη οντοτητα. Ολο αυτο το χρονικο διαστημα που ησασταν μαζι θα το εχεις διαπιστωσει αρκετες φορες'.
-'Ναι, αληθεια ειναι αυτο. Απλως με παραξενευει το γεγονος πως ενω εχει τετοιες ιδιοτητες δεν τις εμφανισε ποτε πιο πριν, μολονοτι υπηρξαν παρομοιες περιπτωσεις'.
-'Προφανως συνεβη γιατι ισως υπηρξε καποιος περιεργος συνδυασμος αναμεσα σας. Ισως ηθελες εκεινος ο ανθρωπος να ζησει, ισως ενδομυχα να ηθελες να εχεις την δυναμη να τον κρατησεις στη ζωη και ο κυβος, γι αγνωστους σε μας λογους, σου ικανοποιησε αυτην την επιθυμια παρεμβαινοντας αυτοβουλως'.
===============================
Για λιγο υπηρξε μια παυση στη συνομιλια. Ο γερος προσπαθουσε να βολιδοσκοπησει αν οι απαντησεις του βρισκονταν στο επιθυμητο επιπεδο ενω ο ξενος ζυγιζε τις απαντησεις προσπαθωντας ν' αντιληφθει αν ολα οσα ακουγε αληθευαν η οχι. Παντελως αδιαφορη για τα διλημματα των δυο αντρων η μεγαλη καφε σαυρα που ενδεχομενως αρχικα να ειχε μαγνητιστει απο την παρουσια τους ξαφνικα εφθασε στο συμπερασμα πως η ολη συνομιλια τιποτα δεν ειχε να της προσφερει κι επελεξε ν' απομακρυνθει βιαστικα αναζητωντας κατι πιο ενδιαφερον.
-'Φανταζομαι πως ξερεις' ξεκινησε ο ξενος 'πως τιποτα απ' οτι συνεβαινε καθε φορα που αποκτουσα κι ενα κομματι της φρασης δεν πραγματοποιηθηκε τωρα. Ο πονος στο κεφαλι, το φως απ' τον κυβο, η παρουσια σου, τιποτα. Αυτο σημαινει πως απετυχα στον σκοπο μου ? Κι αν οντως ετσι ειναι τι κανουμε εδω, τωρα ? Θα μου ανακοινωσεις την αποτυχια μου και θα εξαφανιστεις σαν να μην υπηρξες ποτε ? Γιατι δεν συνεβη τιποτα' ?
Ο γερος πηρε μια βαθια ανασα και αρχισε να μιλαει.
==========================
-'Ισως σου φανει λιγο δυσκολο να καταλαβεις μα να ξερεις πως αυτη ειναι η αληθεια. Οχι, δεν απετυχες. Και δεν απετυχες γιατι ποτε δεν συνεβη τιποτα. Ασε με να σου εξηγησω' προσθεσε γρηγορα προλαβαινοντας την ερωτηση που ερχοταν απο τα χειλη του ξενου.
-'Ουτε η Αιναρ ουτε ο Φεχαρ εκεινου του συμπαντος επαθαν ποτε κατι. Μπορει να ειδες με τα ιδια σου τα ματια το νεκρο σωμα του Φεχαρ να πεφτει αψυχο στο εδαφος, μπορει να βουτηξες στο κενο αγκαλια με την Αιναρ, μπορει ολα αυτα τα συμβαντα να σου φανηκαν απολυτα αληθινα, γιατι ετσι εμοιαζαν να ειναι, στην πραγματικοτητα ομως ποτε δεν συνεβη τιποτα σε κανεναν. Αυτο που εζησες ηταν μια προβεβλημενη εικονα μεσα σε πραγματικο χρονο και συνθηκες απο μια μερια, ας πουμε ενος γενικου εξαεδρου. Στην δικη σου πραγματικοτητα συνεβησαν ολα οπως ακριβως τα εζησες, στην πραγματικοτητα εκεινου του τεμνομενου συμπαντος ολα κυλησαν διαφορετικα. Η συνομιλια σου με το ζευγαρι ολοκληρωθηκε και χωρισατε μετα απο καποια στιγμη σαν φιλοι τραβωντας ο καθενας τον δρομο του'.
========================
Ειδε την γκριματσα αποριας που ειχε σχηματιστει στο προσωπο του ξενου και συνεχισε.
-'Ολα ηταν μια δοκιμη, ενας τροπος για να εξεταστεις πανω σε καποια ζητηματα. Δεν θα μπορουσαμε ποτε να σε αφησουμε να σκοτωσεις καποιον απο ενα τεμνομενο συμπαν ριψοκινδυνευοντας αλλαγες που οχι μονο δεν θα μπορουσαμε να προβλεψουμε αλλα ουτε και να διορθωσουμε αν χρειαζοταν. Το μονο που θελαμε ηταν να διαπιστωσουμε τις προθεσεις σου.
Ησουν ικανος να σηκωσεις φονικο οπλο απεναντι στο πιο αγαπητο σου προσωπο ? Μπορουσες οντως να φτασεις σε σημειο να σκοτωσεις οτι αγαπας περισσοτερο μονο και μονο για να βρισκεσαι μαζι του ? Το να μαθαιναμε τις προθεσεις σου ηταν υπεραρκετο για μας'.
-'Μα αν ειναι ετσι, αν οντως δεν πετυχα στην αποστολη μου, αν η Αιναρ του αλλου συμπαντος ζει, αυτο σημαινει πως απετυχα' ειπε σαφως τελουμενος υπο συγχυση ο ξενος.
-'Φαινομενικα ναι, με την απλη κοινη, θνητη λογικη, ετσι ακριβως ειναι. Μα εσυ δεν βρισκεσαι πια σ' αυτο το επιπεδο, το εχεις πια ξεπερασει' ειπε ο γερος με μια λαμψη στα ματια.
===========================
-'Ηταν η δωδεκατη και τελευταια δοκιμασια αυτη που επρεπε να περασεις' συνεχισε απτοητος ο γερος. 'Εδω υπηρξαν μερικες διαφοροποιησεις που ομως εσυ δεν επρεπε να γνωριζεις. Θελαμε να σε αφησουμε με την αισθηση πως τιποτα δεν ειχε αλλαξει απ' ολες τις αλλες φορες. Ομως ηταν ο μοναδικος τροπος για να διαπιστωσουμε αυτα που χρειαζοταν να ξερουμε. Σου λεω λοιπον, πως οχι, μολονοτι δεν χρειαστηκε να επαναλαβεις οτι ειχες κανει τις προηγουμενες φορες ολοκληρωσες την δοκιμασια και μαλιστα μ' επιτυχια'.
-'Αν ειναι ετσι οπως τα λες' εκανε ο ξενος μ' ενα αισθημα ανακουφισης στη φωνη γνωριζοντας πια πως στην ουσια τιποτα δεν ειχε παθει η Αιναρ του αλλου συμπαντος 'θα επρεπε ν' αντιληφθω καποιες αλλαγες, συμφωνα με τα δικα σου λεγομενα οταν πρωτοσυναντηθηκαμε. Ομως ουτε την φραση που αναζητω νοιωθω να εχω ολοκληρωμενη στο μυαλο μου ουτε βλεπω με ποιον τροπο θα μπορεσω να επιστρεψω πισω στον χρονο μου'.
Ο γερος κουνησε καταφατικα το κεφαλι, σημαδι πως συμφωνουσε με τα λεγομενα του.
============================
-'Αληθεια ειναι αυτο μα πιστεψε με, απολυτα δικαιολογημενο. Υπαρχει κατι ακομα που πρεπει να γινει και τοτε θα βιωσεις ολα αυτα που μολις τωρα ανεφερες' ειπε ο γερος.
-'Τι αλλο πρεπει να κανω ? Γιατι δεν το γνωριζα απο πριν αυτο' ? απαντησε θυμωμενα ο ξενος.
-'Μην ανησυχεις, δεν ειναι τιποτα' εκανε ο γερος. 'Μια μικρη τυπικοτητα, τιποτα αλλο'.
-'Δηλαδη' ?
-'Πρεπει να επιστρεψεις τον κυβο απο κει που το πηρες' ειπε ο γερος. 'Ετσι κι αλλιως ο δικος του ρολος τελειωσε, δεν εχει κατι να σου προσφερει περισσοτερο. Μολις τον αφησεις, επειδη ο κυβος εμποδιζει την δυνατοτητα να βιωσεις την ολοκληρωση της αποστολης σου οπως θα επρεπε, τοτε θα μαθεις την φραση που αναζητας τοσα χρονια και θα εισαι ετοιμος να επιστρεψεις εκει που επιθυμεις. Αρκει να τηρησεις και συ το δικο σου, μικρο μερος, της συμφωνιας που ειχαμε συμφωνησει στην αρχη'.
Ο ξενος τον κοιταξε απορημενος σαν να μην καταλαβαινε τι του ελεγε.
===========================
-'Σου ειχα πει πως μολις τελειωσεις την αποστολη σου και εισαι ετοιμος για την επιστροφη σου στον κοσμο της Αιναρ πως θα ειχαμε μια προταση να σου κανουμε. Μια προταση που ναι μεν δεν ειναι δεσμευτικη για να την δεχτεις αλλα ειναι δεσμευτικη ως προς το να την ακουσεις πριν αποφανθεις για την συνεχεια. Το θυμασαι αυτο, ετσι δεν ειναι' ?
-'Ναι, το θυμαμαι' εκανε καπως απροθυμα ο ξενος 'οντως εχουμε μια τετοια συμφωνια'.
-'Ωραια' εκανε ο γερος ενω μια ακαθοριστου υφης λαμψη γεμισε και παλι τα ματια του. 'Δεν εχουμε λοιπον σαν αρχη παρα να επιστρεψουμε τον κυβο εκει που ανηκει'.
-'Πως θα γινει αυτο' ? ρωτησε ο ξενος.
-'Ευκολα' απαντησε ο γερος. 'Δεν εχουμε παρα να παμε εκει' ειπε ενω ταυτοχρονα εδειχνε με το μπαστουνι του ενα απομακρυσμενο σημειο στο βαθος του οριζοντα.
Κατω απο αλλες συνθηκες ο ξενος δεν θα μπορουσε να διακρινει τιποτα απο τετοια αποσταση, ομως τωρα, σαν να ηταν μπροστα του, ειδε κατι παρα πολυ γνωριμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου