ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΤΣΙΟΣ
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ
Ουτε καν το κελλι που ηταν φυλακισμενος δεν ηταν φυσιολογικο. Μπορει να υπηρχαν ολα εκεινα που θα επρεπε να βρισκονται σ' ενα κελλι, ομως ο τροπος με τον οποιο ηταν περιορισμενος σ' εκεινο τον μικρο χωρο ηταν περα απο καθε καλπαζουσα φαντασια. Αυτο που του εμποδιζε την εξοδο δεν ηταν οι συνηθισμενες μεταλλικες μπαρες που μπορουσες ν' αγκαλιασεις σε μια αποπειρα να δεις εξω απο την μικροσκοπικη φυλακη σου. Ηταν μπαρες ενεργειας, ενα αγνωστο δυναμικο πεδιο που αν εκανες το λαθος ν' ακουμπησεις πανω του εξαυλωνε μεσα σε φρικτους πονους το σημειο που το ειχε αγγιξει. Ετσι, εχοντας πληρη γνωση πως δεν υπηρχε τροπος αποδρασης, το μονο που μπορουσε να κανει ο Λουκ Σταντλερ ηταν απλα να περιμενει στωικα μεχρι να μαθαινε τι σκοπευαν να κανουν μ' αυτον. Οτι και να ηταν αυτο ηξερε πως δεν θα ηταν για καλο, οσο ομως ηταν ζωντανος διατηρουσε τις ελπιδες του.
Ξαπλωσε στο κρεββατι που υπηρχε στο κελλι, επλεξε τα χερια του πισω απο το κεφαλι του κι αναλογιστηκε πως ειχε φτασει μεχρι εδω.
================================
Οι αρχικες πληροφοριες σχετικα με την ελευση των Γκαρ-Μα ηταν συγκεχυμενες και παντελως διαφορετικες μεταξυ τους. Καποιοι υποστηριζαν πως επιτεθηκαν στη Γη αμεσως μολις προσγειωθηκαν στον πλανητη, αλλοι πως δεν ειχαν προβει σε καμια εχθρικη ενεργεια παρα μονο οταν οι γηινες δυναμεις τους ειχαν επιτεθει πρωτες, καποιοι αλλοι πως η Γη ηταν απλα ενας ενδιαμεσος διαπλανητικος σταθμος και θα ειχαν αποχωρησει αν δεν γινονταν αντιληπτοι απο τους αυτοχθονες κατοικους. Οποια και να ηταν η αληθεια το αποτελεσμα ηταν το ιδιο.
Οι Γκαρ - Μα, παρ ολες τις αντιξοοτητες που ειχαν ν' αντιμετωπισουν, ουσιαστικα ηλεγχαν τωρα πια το μεγαλυτερο μερος της Γης και σταδιακα προσαρτουσαν υπο την κυριαρχια τους ολο και περισσοτερα εδαφη. Κανεις δεν μπορουσε να πει με σιγουρια ποτε θα γινονταν οι απολυτοι αφεντες του πλανητη, ολοι ομως ηξεραν βαθια μεσα τους πως αυτο ηταν μονο θεμα χρονου για να συμβει. Και κρινοντας απο τον τροπο που ειχαν συμπεριφερθει μεχρι στιγμης στο ανθρωπινο ειδος κανενας γηινος δεν μπορουσε να νοιωθει αισιοδοξος.
================================
Στην πραγματικοτητα η εισβολη των Γκαρ - Μα ειχε γινει σε δυο κυματα, με το πρωτο παντελως αποτυχημενο. Η αιτια της αποτυχιας, οσο παραδοξο κι αν εμοιαζε αυτο, οφειλοταν καθαρα στην συσταση των αστροπλοιων τους. Κατασκευασμενα απο ενα αγνωστο στους γηινους επιστημονες υγρο υπεστησαν τις συνεπειες καθε υγρου που ερχεται σ' επαφη με στερεη γη. Αποσυντεθηκαν αμεσα και το υγρο αποροφηθηκε απο την επιφανεια της Γης εκθετοντας τους επιβαινοντες σε θανασιμες γι αυτους ατμοσφαιρικες συνθηκες. Τα μονα αστροπλοια που διεσωθηκαν ηταν αυτα που προσγειωθηκαν σε υδατινη επιφανεια, ειτε θαλασσα ηταν αυτη, ειτε ποταμι η λιμνη. Στα συν ηρθε να προστεθει αλλο ενα πολυ σημαντικο γεγονος που ουσιαστικα φανηκε να δινει στους Γκαρ - Μα το πανω χερι για την τελικη νικηφορα εκβαση. Το υγρο που ηταν κατασκευασμενα τ' αστροπλοια τους κυριαρχησε πανω στην γηινη υδατινη επιφανεια δινοντας τους την δυνατοτητα να ελεγχουν κατα το δοκουν καθε κυβικο εκατοστο νερου.
Ηταν η αρχη του τελους μιας μαχης χαμενης για την ανθρωπινη ρατσα.
================================
Με τους ωκεανους και τις θαλασσες υποταγμενους στην θεληση τους οι Γκαρ - Μα πλημμυρισαν ολες τις παρακτιες περιοχες αλλα και πολλα σημεια ενδοχωρας με αποτελεσμα δισεκατομμυρια ψυχες να βρουν τραγικο θανατο απο πνιγμο. Παρ' ολα αυτα το νερο παντα αποσυροταν με αποτελεσμα να υπαρχει ενα κοματι του πλανητη, το 1/3 του για την ακριβεια, που οι Γκαρ - Μα δεν μπορουσαν να εξουσιασουν. Ηταν επιτακτικη αναγκη να βρουν μια λυση κι αυτη δεν μπορουσε να προελθει απο πουθενα αλλου παρα μονο αντιγραφοντας γηινες λυσεις.
Ολα ομως ηταν πολυ καινουργια γι αυτους και η προθυμια συμπραξης γηινων μαζι τους για την ολοκληρωτικη κατακτηση της Γης βρισκοταν σε μηδενικα επιπεδα. Γρηγορα συνειδητοποιησαν πως εξοντωνοντας ολους τους γηινους δεν θα εμενε κανεις στο τελος για να τους βοηθησει στην ολοκληρωση των σχεδιων τους, οποτε αρχισαν να συλλεγουν αιχμαλωτους με την προοπτικη να τους χρησιμοποιησουν οποτε κι αν παριστατο αναγκη. Ενας απ' αυτους τους αιχμαλωτους ακουγε στο ονομα Λουκ Σταντλερ.
==============================
Η τελευταια φορα που ειχε βρεθει με ανθρωπο και ειχε μιλησει ηταν λιγο πριν την επιδρομη των Γκαρ - Μα στο υπογειο κρησφυγετο που κρυβοταν μαζι με τουλαχιστον αλλους πενηντα που προσπαθουσαν ν' αποφυγουν τον θανατο η την συλληψη στα χερια των εξωγηινων.
Οταν εληξε η επιδρομη μονο οκτω απο τους πενηντα ηταν ακομα ζωντανοι. Δυο απ' αυτους που ηταν βαρια τραυματισμενοι εξεπνευσαν κατα την διαρκεια της μεταφορας των κρατουμενων στις ειδικα διαμορφωμενες απο τους Γκαρ - Μα φυλακες. Απο τους υπολοιπους πεντε δεν ειδε ποτε ξανα κανενα. Τον εριξαν μεσα σ' εκεινο το μυστηριο κελλι και δεν ασχοληθηκαν μαζι του παρα μονο για να του προμηθευουν τ' απαραιτητα για να κρατηθει στη ζωη. Οι τελευταιες εικασιες για οσους συλλαμβανονταν απο τους Γκαρ - Μα που ειχε ακουσει λιγο πριν εισβαλλουν στο καταφυγιο που ειχαν συγκεντρωθει ηταν πως τους χρησιμοποιουσαν σαν πειραματοζωα για σκοπους που κανενας δεν γνωριζε. Απο την στιγμη που ειχε βρεθει στο κελλι αυτη η σκεψη ειχε ριζωσει βαθια μεσα του επιτεινοντας την ηδη υπαρχουσα ανησυχια του.
===================================
Ο μυθος ηθελε κανεις ζωντανος να μην εχει δει ποτε εναν Γκαρ - Μα αφου χρησιμοποιουσαν ανδροειδη για ολες τις επαφες τους με τους γηινους. Δεν μπορουσε να ξερει για τους υπολοιπους μα για τον Λουκ Σταντλερ ισχυε. Οι μονες του δοσοληψιες ηταν με ανδροειδη κι αυτο του ειχε γεννησει καποιες αποριες σχετικα με την εμφανιση των κατακτητων. Απο την αλλη, αν επρεπε να πιστεψει τον μυθο, καλυτερα να μην συναντουσε κανεναν απ' αυτους ποτε και να παρεμενε ζωντανος. Απ' αυτες τις διαδαλωδεις σκεψεις που στριφογυριζαν στο μυαλο του τον εβγαλε αναγκαστικα η παρουσια ενος ανδροειδους στην εισοδο του κελλιου του. Πριν προλαβει να κανει οτιδηποτε ενα ζευγαρι φωτοτρονικες χειροπεδες κλειδωσαν στους καρπους του αποθαρρυνοντας τις οποιες σκεψεις μπορει να εκανε για δραπετευση. Ακολουθησε το ανδροειδες κατα μηκος ενος τεραστιου, υποφωτισμενου διαδρομου και σταματησε μπροστα σ' ενα δωματιο που η πορτα του ειχε τα ιδια χαρακτηριστικα του κελλιου του. Μην εχοντας επιλογη μπηκε μεσα και λιγα δευτερολεπτα μετα ειχε χασει τις αισθησεις του.
============================
Οταν ανεκτησε τις αισθησεις του βρισκοταν καθισμενος σε μια θεση που εμοιαζε πολυ να ειναι καθισμα σε πιλοτηριο αεροπλανου. Ηταν δεμενος χιαστι με δυο ζωνες ασφαλειας και με μια γρηγορη ματια που εριξε τριγυρω διαπιστωσε πως ηταν μονος. Προσπαθησε ν' απασφαλισει τις ζωνες που τον κρατουσαν δεμενο στην θεση μα συντομα διαπιστωσε πως αυτο ηταν αδυνατο.
Συμβιβαστηκε με την μοιρα και απλα ανεμενε διχως να ξερει τι. Μπροστα του υπηρχε ενα πλουσιο ταμπλω φορτωμενο μ' ενα πληθος φωτακια που αλλα αναβοσβηναν ρυθμικα, αλλα παρεμεναν σταθερα κι αλλα ηταν εντελως σβηστα. Δυστυχως για τον ιδιο δεν υπηρχε καμια σηματοδοτηση σε κανενα απ' αυτα τα λαμπακια, ετσι δεν ειχε ιδεα τι ηταν η τι εκαναν.
Ενοιωσε ενα ελαφρυ τρεμουλιασμα κι αυτο τον ανησυχησε. Ηταν αδυνατον να το πιστοποιησει μα ενοιωσε πως αυτο το αντικειμενο στο οποιο ανηκε αυτο το ιδιορρυθμο πιλοτηριο κινιοταν.
Οι ανεπαισθητες παλινδρομικες κινησεις που ακολουθησαν του σιγουρεψαν την αισθηση πως οντως βρισκοταν σε κινηση. Αγνωστο γιατι, του γεννηθηκε η ιδεα πως πετουσε.
================================
Σιγουρευτηκε πως οντως βρισκοταν μεσα σε καποιο ιπταμενο αντικειμενο οταν ενοιωσε μιας ελαφρας μορφη ναυτια και μια αορατη δυναμη να τον κολλαει πανω στο καθισμα του. Ξανακοιταξε τριγυρω μα δεν ειδε κανεναν. Οποιος πλοηγουσε η βρισκοταν σε σημειο που δεν ειχε οπτικη επαφη μαζι του η το εκανε εξ' αποστασεως μεσω τηλεχειρισμου. Και παλι γι αγνωστο λογο η δευτερη εκδοχη υπερισχυσε μεσα στο μυαλο του. Η ναυτια αυξηθηκε οπως και η πιεση επανω στο καθισμα του. Οτι και να ηταν αυτο που βρισκοταν μεσα αυξανε ταχυτητα.
Ενοιωσε πως ο αερας ξαφνικα αραιωσε μα πριν προλαβει να επεξεργαστει μια τετοια σκεψη ο χωρος στον οποιο ηταν εγκλωβισμενος ξαναγεμισε με οξυγονο. Τοτε το διαπιστωσε.
Δεν ενοιωθε πια μονος του. Ολος ο χωρος φαινοταν να εχει καταληφθει απο εναν απροσκλητο συγκυβερνητη που δεσποζε σε καθε γωνια του αφυσικου εκεινου πιλοτηριου. Τα ματια της φαντασιας του ειδαν ενα χαιρεκακο, απροκρουστικο, βγαλμενο λες απο εφιαλτη πλασμα να καθεται απεναντι του. Δεν χρειαζοταν να ρωτησει ονομα, ηξερε πως λεγοταν θανατος.
====================================
Η συγκρουση ηταν τοσο σφοδρη που προκαλεσε χιονοστιβαδα σε κορυφη βουνου αποστασης πεντε χιλιομετρων. Αμεσως μετα την προσκρουση το αστροπλοιο τυλιχθηκε στις φλογες. Αυτο δεν ηταν κατι που απασχολουσε τον Λουκ Σταντλερ. Ειχε ηδη πεθανει ακαριαια την στιγμη της συγκρουσης και το σωμα του ειχε διαμελιστει σε τοσα κοματια που η μεγαλυτερη υπομονη του κοσμου δεν εφθανε αν καποιος επιθυμουσε να τα συγκεντρωσει. Συντομα η φωτια, μην εχοντας κατι αλλο να αναλωσει απο το υπαρχον μεταλλο, εσβησε αφηνοντας πισω τα σημαδια της.
Στις εγκαταστασεις των Γκαρ - Μα πλασματα που μονο μια αρρωστημενη και νοσηρη φαντασια μπορουσε να πλασει ηλεγχαν τα στοιχεια που ειχαν παρει απο το αστροπλοιο απο την αρχη μεχρι και την στιγμη που καταστραφηκε. Με χειρονομιες που αλλοτε δηλωναν διαφωνια κι αλλες συγκαταβαση μελετησαν ολα τα στοιχεια που ειχαν μπροστα τους και λιγα λεπτα αργοτερα φανηκε να καταληγουν στο ιδιο συμπερασμα. Αμεσως μετα εδωσαν μια νοερη εντολη σ' ενα ανδροειδες να φερει τον επομενο γηινο απο το κελλι στο οποιο βρισκοταν.
================================
Οι Γκαρ - Μα ηξεραν πως αν ηθελαν να κυριαρχησουν και στον υπολοιπο πλανητη που ηταν ξηρα επρεπε ν' αντιγραψουν τις δυνατοτητες που ειχαν οι γηινοι για να πετανε. Δεν μπορουσαν να χρησιμοποιησουν σκαφη απο υγρο, επρεπε να ειναι απο κραμα ανθεκτικο στην στερια κι απροσβλητο. Αφου ελυναν αυτο το προβλημα θα επρεπε μετα να προσαρμοσουν τις συνθηκες για τους ιδιους. Τι αντικτυπο θα ειχε μια αναγκαστικη προσγειωση η μια αποτυχημενη απογειωση για τους ιδιους σε στερεο εδαφος ? Ο μονος τροπος για να το διαπιστωσουν ηταν να κανουν οτι ακριβως εκαναν οι γηινοι οταν ηθελαν να δοκιμασουν τα πρωτογονα μεσα κινησης που χρησιμοποιουσαν στην ξηρα. Το μονο καλο για τους Γκαρ - Μα ηταν πως δεν ειχαν αναγκη κουκλες για να διαπιστωσουν τι θα συνεβαινε σε περιπτωση προσκρουσης. Αυτοι ειχαν αφθονο πραγματικο υλικο να χρησιμοποιησουν για τα πειραματα τους. Ηδη ειχαν πλησιασει πολυ κοντα στην λυση, μετα απο μερικες δεκαδες γηινων ακομα θα ειχαν τις απαντησεις που αναζητουσαν.
Προς το παρον περιμεναν το ανδροειδες να φερει το επομενο πειραματοζωο.
ΤΕΛΟΣ
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ
Ουτε καν το κελλι που ηταν φυλακισμενος δεν ηταν φυσιολογικο. Μπορει να υπηρχαν ολα εκεινα που θα επρεπε να βρισκονται σ' ενα κελλι, ομως ο τροπος με τον οποιο ηταν περιορισμενος σ' εκεινο τον μικρο χωρο ηταν περα απο καθε καλπαζουσα φαντασια. Αυτο που του εμποδιζε την εξοδο δεν ηταν οι συνηθισμενες μεταλλικες μπαρες που μπορουσες ν' αγκαλιασεις σε μια αποπειρα να δεις εξω απο την μικροσκοπικη φυλακη σου. Ηταν μπαρες ενεργειας, ενα αγνωστο δυναμικο πεδιο που αν εκανες το λαθος ν' ακουμπησεις πανω του εξαυλωνε μεσα σε φρικτους πονους το σημειο που το ειχε αγγιξει. Ετσι, εχοντας πληρη γνωση πως δεν υπηρχε τροπος αποδρασης, το μονο που μπορουσε να κανει ο Λουκ Σταντλερ ηταν απλα να περιμενει στωικα μεχρι να μαθαινε τι σκοπευαν να κανουν μ' αυτον. Οτι και να ηταν αυτο ηξερε πως δεν θα ηταν για καλο, οσο ομως ηταν ζωντανος διατηρουσε τις ελπιδες του.
Ξαπλωσε στο κρεββατι που υπηρχε στο κελλι, επλεξε τα χερια του πισω απο το κεφαλι του κι αναλογιστηκε πως ειχε φτασει μεχρι εδω.
================================
Οι αρχικες πληροφοριες σχετικα με την ελευση των Γκαρ-Μα ηταν συγκεχυμενες και παντελως διαφορετικες μεταξυ τους. Καποιοι υποστηριζαν πως επιτεθηκαν στη Γη αμεσως μολις προσγειωθηκαν στον πλανητη, αλλοι πως δεν ειχαν προβει σε καμια εχθρικη ενεργεια παρα μονο οταν οι γηινες δυναμεις τους ειχαν επιτεθει πρωτες, καποιοι αλλοι πως η Γη ηταν απλα ενας ενδιαμεσος διαπλανητικος σταθμος και θα ειχαν αποχωρησει αν δεν γινονταν αντιληπτοι απο τους αυτοχθονες κατοικους. Οποια και να ηταν η αληθεια το αποτελεσμα ηταν το ιδιο.
Οι Γκαρ - Μα, παρ ολες τις αντιξοοτητες που ειχαν ν' αντιμετωπισουν, ουσιαστικα ηλεγχαν τωρα πια το μεγαλυτερο μερος της Γης και σταδιακα προσαρτουσαν υπο την κυριαρχια τους ολο και περισσοτερα εδαφη. Κανεις δεν μπορουσε να πει με σιγουρια ποτε θα γινονταν οι απολυτοι αφεντες του πλανητη, ολοι ομως ηξεραν βαθια μεσα τους πως αυτο ηταν μονο θεμα χρονου για να συμβει. Και κρινοντας απο τον τροπο που ειχαν συμπεριφερθει μεχρι στιγμης στο ανθρωπινο ειδος κανενας γηινος δεν μπορουσε να νοιωθει αισιοδοξος.
================================
Στην πραγματικοτητα η εισβολη των Γκαρ - Μα ειχε γινει σε δυο κυματα, με το πρωτο παντελως αποτυχημενο. Η αιτια της αποτυχιας, οσο παραδοξο κι αν εμοιαζε αυτο, οφειλοταν καθαρα στην συσταση των αστροπλοιων τους. Κατασκευασμενα απο ενα αγνωστο στους γηινους επιστημονες υγρο υπεστησαν τις συνεπειες καθε υγρου που ερχεται σ' επαφη με στερεη γη. Αποσυντεθηκαν αμεσα και το υγρο αποροφηθηκε απο την επιφανεια της Γης εκθετοντας τους επιβαινοντες σε θανασιμες γι αυτους ατμοσφαιρικες συνθηκες. Τα μονα αστροπλοια που διεσωθηκαν ηταν αυτα που προσγειωθηκαν σε υδατινη επιφανεια, ειτε θαλασσα ηταν αυτη, ειτε ποταμι η λιμνη. Στα συν ηρθε να προστεθει αλλο ενα πολυ σημαντικο γεγονος που ουσιαστικα φανηκε να δινει στους Γκαρ - Μα το πανω χερι για την τελικη νικηφορα εκβαση. Το υγρο που ηταν κατασκευασμενα τ' αστροπλοια τους κυριαρχησε πανω στην γηινη υδατινη επιφανεια δινοντας τους την δυνατοτητα να ελεγχουν κατα το δοκουν καθε κυβικο εκατοστο νερου.
Ηταν η αρχη του τελους μιας μαχης χαμενης για την ανθρωπινη ρατσα.
================================
Με τους ωκεανους και τις θαλασσες υποταγμενους στην θεληση τους οι Γκαρ - Μα πλημμυρισαν ολες τις παρακτιες περιοχες αλλα και πολλα σημεια ενδοχωρας με αποτελεσμα δισεκατομμυρια ψυχες να βρουν τραγικο θανατο απο πνιγμο. Παρ' ολα αυτα το νερο παντα αποσυροταν με αποτελεσμα να υπαρχει ενα κοματι του πλανητη, το 1/3 του για την ακριβεια, που οι Γκαρ - Μα δεν μπορουσαν να εξουσιασουν. Ηταν επιτακτικη αναγκη να βρουν μια λυση κι αυτη δεν μπορουσε να προελθει απο πουθενα αλλου παρα μονο αντιγραφοντας γηινες λυσεις.
Ολα ομως ηταν πολυ καινουργια γι αυτους και η προθυμια συμπραξης γηινων μαζι τους για την ολοκληρωτικη κατακτηση της Γης βρισκοταν σε μηδενικα επιπεδα. Γρηγορα συνειδητοποιησαν πως εξοντωνοντας ολους τους γηινους δεν θα εμενε κανεις στο τελος για να τους βοηθησει στην ολοκληρωση των σχεδιων τους, οποτε αρχισαν να συλλεγουν αιχμαλωτους με την προοπτικη να τους χρησιμοποιησουν οποτε κι αν παριστατο αναγκη. Ενας απ' αυτους τους αιχμαλωτους ακουγε στο ονομα Λουκ Σταντλερ.
==============================
Η τελευταια φορα που ειχε βρεθει με ανθρωπο και ειχε μιλησει ηταν λιγο πριν την επιδρομη των Γκαρ - Μα στο υπογειο κρησφυγετο που κρυβοταν μαζι με τουλαχιστον αλλους πενηντα που προσπαθουσαν ν' αποφυγουν τον θανατο η την συλληψη στα χερια των εξωγηινων.
Οταν εληξε η επιδρομη μονο οκτω απο τους πενηντα ηταν ακομα ζωντανοι. Δυο απ' αυτους που ηταν βαρια τραυματισμενοι εξεπνευσαν κατα την διαρκεια της μεταφορας των κρατουμενων στις ειδικα διαμορφωμενες απο τους Γκαρ - Μα φυλακες. Απο τους υπολοιπους πεντε δεν ειδε ποτε ξανα κανενα. Τον εριξαν μεσα σ' εκεινο το μυστηριο κελλι και δεν ασχοληθηκαν μαζι του παρα μονο για να του προμηθευουν τ' απαραιτητα για να κρατηθει στη ζωη. Οι τελευταιες εικασιες για οσους συλλαμβανονταν απο τους Γκαρ - Μα που ειχε ακουσει λιγο πριν εισβαλλουν στο καταφυγιο που ειχαν συγκεντρωθει ηταν πως τους χρησιμοποιουσαν σαν πειραματοζωα για σκοπους που κανενας δεν γνωριζε. Απο την στιγμη που ειχε βρεθει στο κελλι αυτη η σκεψη ειχε ριζωσει βαθια μεσα του επιτεινοντας την ηδη υπαρχουσα ανησυχια του.
===================================
Ο μυθος ηθελε κανεις ζωντανος να μην εχει δει ποτε εναν Γκαρ - Μα αφου χρησιμοποιουσαν ανδροειδη για ολες τις επαφες τους με τους γηινους. Δεν μπορουσε να ξερει για τους υπολοιπους μα για τον Λουκ Σταντλερ ισχυε. Οι μονες του δοσοληψιες ηταν με ανδροειδη κι αυτο του ειχε γεννησει καποιες αποριες σχετικα με την εμφανιση των κατακτητων. Απο την αλλη, αν επρεπε να πιστεψει τον μυθο, καλυτερα να μην συναντουσε κανεναν απ' αυτους ποτε και να παρεμενε ζωντανος. Απ' αυτες τις διαδαλωδεις σκεψεις που στριφογυριζαν στο μυαλο του τον εβγαλε αναγκαστικα η παρουσια ενος ανδροειδους στην εισοδο του κελλιου του. Πριν προλαβει να κανει οτιδηποτε ενα ζευγαρι φωτοτρονικες χειροπεδες κλειδωσαν στους καρπους του αποθαρρυνοντας τις οποιες σκεψεις μπορει να εκανε για δραπετευση. Ακολουθησε το ανδροειδες κατα μηκος ενος τεραστιου, υποφωτισμενου διαδρομου και σταματησε μπροστα σ' ενα δωματιο που η πορτα του ειχε τα ιδια χαρακτηριστικα του κελλιου του. Μην εχοντας επιλογη μπηκε μεσα και λιγα δευτερολεπτα μετα ειχε χασει τις αισθησεις του.
============================
Οταν ανεκτησε τις αισθησεις του βρισκοταν καθισμενος σε μια θεση που εμοιαζε πολυ να ειναι καθισμα σε πιλοτηριο αεροπλανου. Ηταν δεμενος χιαστι με δυο ζωνες ασφαλειας και με μια γρηγορη ματια που εριξε τριγυρω διαπιστωσε πως ηταν μονος. Προσπαθησε ν' απασφαλισει τις ζωνες που τον κρατουσαν δεμενο στην θεση μα συντομα διαπιστωσε πως αυτο ηταν αδυνατο.
Συμβιβαστηκε με την μοιρα και απλα ανεμενε διχως να ξερει τι. Μπροστα του υπηρχε ενα πλουσιο ταμπλω φορτωμενο μ' ενα πληθος φωτακια που αλλα αναβοσβηναν ρυθμικα, αλλα παρεμεναν σταθερα κι αλλα ηταν εντελως σβηστα. Δυστυχως για τον ιδιο δεν υπηρχε καμια σηματοδοτηση σε κανενα απ' αυτα τα λαμπακια, ετσι δεν ειχε ιδεα τι ηταν η τι εκαναν.
Ενοιωσε ενα ελαφρυ τρεμουλιασμα κι αυτο τον ανησυχησε. Ηταν αδυνατον να το πιστοποιησει μα ενοιωσε πως αυτο το αντικειμενο στο οποιο ανηκε αυτο το ιδιορρυθμο πιλοτηριο κινιοταν.
Οι ανεπαισθητες παλινδρομικες κινησεις που ακολουθησαν του σιγουρεψαν την αισθηση πως οντως βρισκοταν σε κινηση. Αγνωστο γιατι, του γεννηθηκε η ιδεα πως πετουσε.
================================
Σιγουρευτηκε πως οντως βρισκοταν μεσα σε καποιο ιπταμενο αντικειμενο οταν ενοιωσε μιας ελαφρας μορφη ναυτια και μια αορατη δυναμη να τον κολλαει πανω στο καθισμα του. Ξανακοιταξε τριγυρω μα δεν ειδε κανεναν. Οποιος πλοηγουσε η βρισκοταν σε σημειο που δεν ειχε οπτικη επαφη μαζι του η το εκανε εξ' αποστασεως μεσω τηλεχειρισμου. Και παλι γι αγνωστο λογο η δευτερη εκδοχη υπερισχυσε μεσα στο μυαλο του. Η ναυτια αυξηθηκε οπως και η πιεση επανω στο καθισμα του. Οτι και να ηταν αυτο που βρισκοταν μεσα αυξανε ταχυτητα.
Ενοιωσε πως ο αερας ξαφνικα αραιωσε μα πριν προλαβει να επεξεργαστει μια τετοια σκεψη ο χωρος στον οποιο ηταν εγκλωβισμενος ξαναγεμισε με οξυγονο. Τοτε το διαπιστωσε.
Δεν ενοιωθε πια μονος του. Ολος ο χωρος φαινοταν να εχει καταληφθει απο εναν απροσκλητο συγκυβερνητη που δεσποζε σε καθε γωνια του αφυσικου εκεινου πιλοτηριου. Τα ματια της φαντασιας του ειδαν ενα χαιρεκακο, απροκρουστικο, βγαλμενο λες απο εφιαλτη πλασμα να καθεται απεναντι του. Δεν χρειαζοταν να ρωτησει ονομα, ηξερε πως λεγοταν θανατος.
====================================
Η συγκρουση ηταν τοσο σφοδρη που προκαλεσε χιονοστιβαδα σε κορυφη βουνου αποστασης πεντε χιλιομετρων. Αμεσως μετα την προσκρουση το αστροπλοιο τυλιχθηκε στις φλογες. Αυτο δεν ηταν κατι που απασχολουσε τον Λουκ Σταντλερ. Ειχε ηδη πεθανει ακαριαια την στιγμη της συγκρουσης και το σωμα του ειχε διαμελιστει σε τοσα κοματια που η μεγαλυτερη υπομονη του κοσμου δεν εφθανε αν καποιος επιθυμουσε να τα συγκεντρωσει. Συντομα η φωτια, μην εχοντας κατι αλλο να αναλωσει απο το υπαρχον μεταλλο, εσβησε αφηνοντας πισω τα σημαδια της.
Στις εγκαταστασεις των Γκαρ - Μα πλασματα που μονο μια αρρωστημενη και νοσηρη φαντασια μπορουσε να πλασει ηλεγχαν τα στοιχεια που ειχαν παρει απο το αστροπλοιο απο την αρχη μεχρι και την στιγμη που καταστραφηκε. Με χειρονομιες που αλλοτε δηλωναν διαφωνια κι αλλες συγκαταβαση μελετησαν ολα τα στοιχεια που ειχαν μπροστα τους και λιγα λεπτα αργοτερα φανηκε να καταληγουν στο ιδιο συμπερασμα. Αμεσως μετα εδωσαν μια νοερη εντολη σ' ενα ανδροειδες να φερει τον επομενο γηινο απο το κελλι στο οποιο βρισκοταν.
================================
Οι Γκαρ - Μα ηξεραν πως αν ηθελαν να κυριαρχησουν και στον υπολοιπο πλανητη που ηταν ξηρα επρεπε ν' αντιγραψουν τις δυνατοτητες που ειχαν οι γηινοι για να πετανε. Δεν μπορουσαν να χρησιμοποιησουν σκαφη απο υγρο, επρεπε να ειναι απο κραμα ανθεκτικο στην στερια κι απροσβλητο. Αφου ελυναν αυτο το προβλημα θα επρεπε μετα να προσαρμοσουν τις συνθηκες για τους ιδιους. Τι αντικτυπο θα ειχε μια αναγκαστικη προσγειωση η μια αποτυχημενη απογειωση για τους ιδιους σε στερεο εδαφος ? Ο μονος τροπος για να το διαπιστωσουν ηταν να κανουν οτι ακριβως εκαναν οι γηινοι οταν ηθελαν να δοκιμασουν τα πρωτογονα μεσα κινησης που χρησιμοποιουσαν στην ξηρα. Το μονο καλο για τους Γκαρ - Μα ηταν πως δεν ειχαν αναγκη κουκλες για να διαπιστωσουν τι θα συνεβαινε σε περιπτωση προσκρουσης. Αυτοι ειχαν αφθονο πραγματικο υλικο να χρησιμοποιησουν για τα πειραματα τους. Ηδη ειχαν πλησιασει πολυ κοντα στην λυση, μετα απο μερικες δεκαδες γηινων ακομα θα ειχαν τις απαντησεις που αναζητουσαν.
Προς το παρον περιμεναν το ανδροειδες να φερει το επομενο πειραματοζωο.
ΤΕΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου