ΠΕΓΚΥ ΠΑΠΑΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ
ΤΙΜΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ
Ειχε κανει τις πραξεις ξανα και ξανα μα στο τελος εβγαινε παντα το ιδιο αποτελεσμα. Τα χρηματα δεν εφταναν. Οσο και να προσπαθουσε να κοψει απο παντου οι αριθμοι εξακολουθουσαν να παραμενουν αμειλικτοι. Επρεπε να οπλιστει με ιωβειο υπομονη γιατι οπως ολα εδειχναν θα περνουσε ενα μαρτυρικο καλοκαιρι. Δεν ειχε κατι αλλο να κανει, ετσι ειπε να ξαναριξει αλλη μια ματια μηπως μεσα στην θολουρα της κατι της ειχε ξεφυγει. Σε τετοιες περιπτωσεις κι ενα μηδενικο μπορουσε να κανει την διαφορα, ηλπιζε αυτην τη φορα να κατεληγε σε διαφορετικο αποτελεσμα. Εφοδιαστηκε μ' ενα παγωτο του κιλου, αισιοδοξια κι αρχισε παλι να βασανιζει το κομπιουτερακι που ηταν μπροστα της. Δεκα λεπτα αργοτερα η σταθμη του παγωτου ειχε κατεβει κατω απο την μεση και ως εκ θαυματος οι αριθμοι ηταν ακριβως οι ιδιοι, σταθεροι κι αναλλοιωτοι κοιτωντας την και βγαζοντας της την γλωσσα.
Εγειρε πισω στον καναπε της κι αναστεναξε. Εριξε μια ματια τριγυρω προσπαθωντας ν' αποτυπωσει οσο καλυτερα μπορουσε τον μελλοντικο τοπο του μαρτυριου της.
==================================
Ηταν γραμματεας σε δικηγορικη φιρμα, αμοιβοταν καλα μα δεν μπορουσε να εξηγησει πως τα χρηματα φυλλορροουσαν μεσα απο τα χερια της καθε μηνα. Η αληθεια ηταν πως εκτος απο αμειλικτοι οι αριθμοι ηταν κι εξ ισου ακεραιοι. Τους τελευταιους εξι μηνες τα εξοδα της ειχαν εκτοξευθει στα υψη μα οχι αδικα. Οταν χωρισε με τον Ραιαν επρεπε να ψαξει να βρει δικο της διαμερισμα αφου ειχε κανει την ανοησια ν' αφησει το δικο της για να μετακομισει μαζι του στο δικο του. Τυχερη στην ατυχια της ειχε βρει ενα κουκλιστικο διαμερισματακι οπως ακριβως το ηθελε και μαλιστα πολυ συντομα, πραγμα ανηκουστο για Νεα Υορκη. Το μηνιαιο νοικι, η επιπλωση και τα κοινοχρηστα ηταν το πρωτο πραγμα που της ειχε ματωσει την τσεπη. Μετα ειχε σειρα το αυτοκινητο. Το παλιο της σαραβαλακι ειχε αποδημησει εις Κυριον αφου την ειχε υπηρετησει πιστα μια ολοκληρη δεκαετια. Η αγορα του καινουργιου ηταν ενα επιπλεον εξοδο που αντεχε μολις και μετα βιας μα δεν ειχε αλλη επιλογη. Εξ αλλου το ειχε αγορασει με δοσεις και υπηρχε ακομα διαδρομη για να διανυσει μεχρι την πληρη αποπληρωμη του.
====================================
Χρειαζοταν απελπισμενα κλιματιστικο γιατι αν εκρινε απο τις διαθεσεις του καλοκαιριου που ερχοταν διχως κλιματιστικο θα μαρτυρουσε. Ομως τα χρηματα εξακολουθουσαν να μην υπαρχουν για αγορα καινουργιου κλιματιστικου. Το μονο που εμενε να κανει ηταν να κοιταξει για καποιο μεταχειρισμενο στις αγγελιες μηπως κι εβρισκε καποια ευκαιρια. Στρωθηκε μπροστα στον υπολογιστη της κι αρχισε να κοιταει. Τα ματια της ειχαν αποκτησει το μεγεθος ενος πιατακι απο καφε και την ετσουζαν οταν την ειδε. Πλησιασε την οθονη για να σιγουρευτει πως αυτο που διαβαζε ηταν αληθεια. Εβαλε και τα γυαλια της, καλου κακου, και διαβασε.
'Κλιματιστικο, τελευταιας τεχνολογιας, για χωρους 75 - 80 τετραγωνικων, με τηλεχειριστηριο, ολοκαινουργιο, 50 δολαρια. Πληροφοριες στο κατωθι τηλεφωνο'.
Ενταξει, ηταν απατη, το ηξερε, δεν γινοταν να ειναι αληθεια αυτο που διαβασε αλλα το χερι της την ετρωγε να παρει τηλεφωνο. Ο δισταγμος κρατησε λιγα δευτερολεπτα. Σχηματισε τον αριθμο ενω απο μεσα της ελεγε στον εαυτο της πως ηταν χαζη να πιστευει κατι τετοιο.
===================================
Στην διεθυνση που της εδωσαν απο το τηλεφωνο ηταν ενα μαγαζι που δεν σου γεμιζε το ματι, ο υπαλληλος ομως που ανελαβε να την εξυπηρετησει το γεμιζε και το παραγεμιζε. Μετα ειδε κατι σαν δαχτυλιδι στο χερι του και κουνησε το κεφαλι της.
-'Παλι καλα που δεν τους μαρκαρουν σαν τα γελαδια στο Ουεστ' σκεφτηκε. 'Αλλα ποτε δεν ξερεις που μπορουν να φτασουν για να προστατευσουν τα περουσιακα τους στοιχεια'.
-'Η δεσποινις Μπειλ' ? εκανε ο μορφονιος. 'Η δεσποινις Σιρλευ Μπειλ' ?
-'Ακριβως' απαντησε η Σιρλευ. ' Εχω ερθει εδω για...'
-'Ναι, το γνωριζω' ειπε ο υπαλληλος. Απλα υπαρχει ενα μικρο θεμα' προσθεσε.
-'Το ξερα πως καποιο λακκο εχει η φαβα' εκανε η Σιρλευ.
-'Δεν ειναι αυτο που φανταζεστε' εκανε ο υπαλληλος. 'Για να αγορασετε το κλιματιστικο σ' αυτην τη τιμη θα πρεπει ν' απαντησετε σε τρεις πολυ απλες κι ευκολες ερωτησεις. Δεν θα σας δυσκολεψει καθολου, πιστεψτε με' επανελαβε χαμογελωντας της.
===============================
Πρεπει να ειχε δεχτει λογω του χαμογελου του, δεν υπηρχε αλλη εξηγηση.
-'Εμπρος λοιπον, ρωτηστε με' εκανε σιγουρη πως ειχε κανει ολο τον κοπο αδικα.
-'Πρωτη ερωτηση' ειπε ο κουκλος. 'Αν μια φιλη σας ειχε δεσμο μ' εναν διασημο και δεν σας ελεγε με ποιον θα το αποδεχοσασταν η θα επιμενατε να μαθετε ποιος ηταν ' ?
-'Θελει και ρωτημα' ? εκανε η Σιρλευ. 'Θα επεμεινα μεχρι να μου ελεγε'.
-'Ωραια. Δευτερη ερωτηση. Καποιος που συμπαθειτε πολυ σας εχει αγορασει ενα δωρο για τα γενεθλια σας και το μαθαινετε. Θα κανετε υπομονη μεχρι τα γενεθλια σας για να δειτε τι σας πηρε η θελετε να το μαθετε αμεσα διχως χρονοτριβες' ?
-'Τωρα μαλιστα' εκανε η Σιρλευ. 'Αγγιξες ευαισθητη χορδη, να το ξερεις. Μα τι συζηταμε ? Θα το ζητουσα εκεινη τη στιγμη, δεν θα μπορουσα να περιμενω'.
-'Τελεια. Και τωρα η τελευταια ερωτηση. Αν απαντησετε σωστα και σ' αυτην το κλιματιστικο ειναι δικο σας μονο με 50 δολαρια'.
=================================
-'Στο γραφειο που δουλευετε καποιος θα παρει προαγωγη, μπορει κι εσεις. Ο φακελος με το ονομα ειναι στο γραφειο του διευθυντη. Τον ανοιγετε η περιμενετε την επισημη ανακοινωση' ?
Το κλιματιστικο ηταν ακριβως οπως το διαφημιζαν. Το μονο που την φοβιζε ηταν μηπως δουλευε για μικρο χρονικο διαστημα και μετα, ετσι απλα και ξαφνικα, τιναζε τα πεταλα.
Ο ειδικος που ειχε φωναξει για την εγκατασταση την καθησυχασε. Το κλιματιστικο ηταν απολυτως ενταξει. Ο ιδιος μονο ειχε εγκαταστησει εκατονταδες τετοια σε μικρο χρονικο διαστημα. Μαλιστα του ειχε κανει εντυπωση πως μονο γυναικες το ειχαν αγορασει αλλα δεν ηταν κατι που τον απασχολουσε. Μεχρι στιγμης, μολονοτι ο χρονος λειτουργιας τους ηταν ακομα μικρος, καμια δεν του ειχε παραπονεθει για κατι. Της ευχηθηκε για την νεα γορα, πηρε την αμοιβη του και τον αφησε να φυγει αφου τα στανταρντ του ουτε καν πλησιαζαν εκεινα του υπαλληλου στο μαγαζι με τα κλιματιστικα. Εκατσε στον καναπε της τρισευτυχισμενη και πηρε στα χερια της το εγχειριδιο για να το μελετησει πριν το θεσει σε λειτουργια.
====================================
Δεν διεφερε σε τιποτα απ' ενα αλλο κλιματιστικο. Οι οδηγιες ηταν απλες κι ευχρηστες, κι ενα παιδακι δημοτικου θα μπορουσε να το χειριστει. Το μονο πραγμα που της εκανε εντυπωση ηταν πως στο κατω μερος της καθε σελιδας του εγχειριδιου ηταν γραμμενη με κεφαλαια γραμματα η ιδια φραση. 'Μην πατησετε ποτε για κανενα λογο το κοκκινο κουμπι του χειριστηριου'.
Εριξε μια ματια στο χειριστηριο. Οντως υπηρχε ενα κοκκινο κουμπι καλυμμενο με κατι σαν πλαστικο θολο για να μην μπορει να πατηθει κατα λαθος. Οσο και να κοιταξε το εγχειριδιο δεν ειδε πουθενα καμια αναφορα για το συγκεκριμενο κουμπι. Μα αν δεν χρειαζοταν πουθενα τοτε γιατι υπηρχε ? Αυτο που ξεκινησε αρχικα σαν μια απλη απορια εξελιχθηκε ραγδαια σ' εμμονη.
Ειχε ψαξει στο διαδικτυο μηπως μαθαινε κατι, ειχε ρωτησει οποιον μπορουσε να εχει μια ιδεα αλλα το κοκκινο κουμπι παρεμενε ενα αλυτο μυστηριο. Ειχε αρχισει να της τριβελιζει το μυαλο στην δουλεια, στον κινηματογραφο, στον υπνο, παντου. Αφου δεν χρησιμευε γιατι υπηρχε ? Και τι θα συνεβαινε αν καποιος το παταγε ? Ενοιωθε πως πια της ειχε γινει ψυχωση.
=================================
Ηταν βραδυ, καθισμενη στον καναπε κι εβλεπε τηλεοραση. Για την ακριβεια η τηλεοραση ηταν απλα ανοιχτη, αυτο που κοιταγε η Σιρλευ ηταν το χειριστηριο του κλιματιστικου. Το πηρε στα χερια της και με το νυχι αφαιρεσε το πλαστικο καλυμμα απο το κοκκινο κουμπι. Το ζυγισε λιγο στο μυαλο της και μετα το πατησε. Δεν εγινε τιποτα. Τιποτα δεν αλλαξε. Προφανως το κουμπι δεν ειχε καμια χρησιμοτητα. Εβαλε τον χρονοδιακοπτη για να κλεισει το κλιματιστικο σε 5 ωρες και πηγε για υπνο. Ξυπνησε λιγες ωρες μετα απο μια εντονη αισθηση ψυχους. Η κρεβατοκαμαρα της ειχε γινει σαν ιγκλου. Πηγε στο σαλονι, αναψε τα φωτα και κοιταξε το κλιματιστικο. Εδειχνε 20 βαθμους με μια οριζοντια γραμμουλα μπροστα απο τον αριθμο.
-20 ? Τι ηταν αυτο ? Δοκιμασε να το κλεισει απο το χειριστηριο μα εκεινο συνεχιζε να λειτουργει. Προσπαθησε απο το κουμπι πανω στο κλιματιστικο, παλι τιποτα. Οταν το εβγαλε απο την μπριζα κι εκεινο συνεχισε να δουλευει ενοιωσε το πρωτο κυμα πανικου. Εριξε μια ματια στην θερμοκρασια. Τωρα εδειχνε -30 και συνεχιζε να πεφτει.
==================================
Προσπαθησε να βρει πιο βαρια ρουχα μα ενοιωθε τις δυναμεις της να την εγκαταλειπουν. Κρυωνε πολυ, ολο της το κορμι πονουσε. Η θερμοκρασια ηταν πλεον πολικη κι εκεινη φορουσε ακομα ενα μεταξενιο νυχτικο. Προλαβε να κατσει στον καναπε πριν χασει τις αισθησεις της.
Ειχε μελανιασει ολοκληρη, καταλαβαινε πως ηταν ενα βημα μακρια απο τον θανατο μα δεν μπορουσε να κανει τιποτα. Δεν το εμαθε ποτε μα η τελευταια της, παγωμενη ανασα βγηκε οταν η θερμοκρασια ειχε φτασει τους -85 βαθμους και συνεχιζε να κατρακυλαει.
Το σχεδιο των Σεθ- Αντρεν ηταν διαβολικο, πανουργο και παρα πολυ απλο. Ο μονος τροπος για να κατακτησουν την Γη ηταν να ξεφορτωθουν τους υπαρχοντες κατοικους διχως να εμπλακουν σε συρραξη μαζι τους. Ο πλανητης τους πεθαινε αργα μα σταθερα αφου η φυσιολογικη θερμοκρασια που ζουσαν οι Σεθ - Αντρεν, -1000 βαθμους, ειχε παρει την ανηφορα και βρισκοταν πια στους -700. Χρειαζονταν καποιο σχεδιο και οταν εκεινη η φαεινη ιδεα επεσε στο τραπεζι την υιοθετησαν ολοι. Ναι, θα δουλευε, οσο υπηρχαν γυναικες στη Γη.
===============================
Τα κλιματιστικα ηταν καμουφλαρισμενα μηχανηματα που θα δημιουργουσαν ατμοσφαιρικες συνθηκες απαραιτητες για την επιβιωση τους. Το μονο που ειχαν να κανουν ηταν να γεμισουν ολον το κοσμο με δαυτα ξεροντας πως αργα η γρηγορα το κοκκινο κουμπι θα τους εκανε την δουλεια. Δημιουργησαν ενα ερωτηματολογιο που τους σιγουρευε σε ποιους, κυριως γυναικες, επρεπε να δωσουν τα μηχανηματα ουτως ωστε κανενα να μην πηγαινε χαμενο.
Σε λιγες εβδομαδες η θερμοκρασια στην Γη θα ηταν σε τετοια επιπεδα που οι γηινοι θα πεθαιναν απο το κρυο ενω οι Σεθ - Αντρεν θα ευρισκαν τον καινουργιο τους παραδεισο.
Εκατομμυρια μηχανηματα σ' ολον το κοσμο δουλευαν για να δημιουργησουν τις τελειες συνθηκες, ολα ειχαν παει οπως ακριβως τα ειχαν σχεδιασει.
Η αληθεια ηταν πως οι Σεθ - Αντρεν ρισκαραν. Πονταραν στην αστειρευτη γυναικεια περιεργεια και δικαιωθηκαν. Χαρη στις γυναικες σαν την Σιρλευ Μπειν θ' αποκτουσαν ενα νεο σπιτικο που ευελπιστουσαν πως θα κρατουσαν για πολλες χιλιαδες χρονια ακομα.
ΤΕΛΟΣ
ΤΙΜΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ
Ειχε κανει τις πραξεις ξανα και ξανα μα στο τελος εβγαινε παντα το ιδιο αποτελεσμα. Τα χρηματα δεν εφταναν. Οσο και να προσπαθουσε να κοψει απο παντου οι αριθμοι εξακολουθουσαν να παραμενουν αμειλικτοι. Επρεπε να οπλιστει με ιωβειο υπομονη γιατι οπως ολα εδειχναν θα περνουσε ενα μαρτυρικο καλοκαιρι. Δεν ειχε κατι αλλο να κανει, ετσι ειπε να ξαναριξει αλλη μια ματια μηπως μεσα στην θολουρα της κατι της ειχε ξεφυγει. Σε τετοιες περιπτωσεις κι ενα μηδενικο μπορουσε να κανει την διαφορα, ηλπιζε αυτην τη φορα να κατεληγε σε διαφορετικο αποτελεσμα. Εφοδιαστηκε μ' ενα παγωτο του κιλου, αισιοδοξια κι αρχισε παλι να βασανιζει το κομπιουτερακι που ηταν μπροστα της. Δεκα λεπτα αργοτερα η σταθμη του παγωτου ειχε κατεβει κατω απο την μεση και ως εκ θαυματος οι αριθμοι ηταν ακριβως οι ιδιοι, σταθεροι κι αναλλοιωτοι κοιτωντας την και βγαζοντας της την γλωσσα.
Εγειρε πισω στον καναπε της κι αναστεναξε. Εριξε μια ματια τριγυρω προσπαθωντας ν' αποτυπωσει οσο καλυτερα μπορουσε τον μελλοντικο τοπο του μαρτυριου της.
==================================
Ηταν γραμματεας σε δικηγορικη φιρμα, αμοιβοταν καλα μα δεν μπορουσε να εξηγησει πως τα χρηματα φυλλορροουσαν μεσα απο τα χερια της καθε μηνα. Η αληθεια ηταν πως εκτος απο αμειλικτοι οι αριθμοι ηταν κι εξ ισου ακεραιοι. Τους τελευταιους εξι μηνες τα εξοδα της ειχαν εκτοξευθει στα υψη μα οχι αδικα. Οταν χωρισε με τον Ραιαν επρεπε να ψαξει να βρει δικο της διαμερισμα αφου ειχε κανει την ανοησια ν' αφησει το δικο της για να μετακομισει μαζι του στο δικο του. Τυχερη στην ατυχια της ειχε βρει ενα κουκλιστικο διαμερισματακι οπως ακριβως το ηθελε και μαλιστα πολυ συντομα, πραγμα ανηκουστο για Νεα Υορκη. Το μηνιαιο νοικι, η επιπλωση και τα κοινοχρηστα ηταν το πρωτο πραγμα που της ειχε ματωσει την τσεπη. Μετα ειχε σειρα το αυτοκινητο. Το παλιο της σαραβαλακι ειχε αποδημησει εις Κυριον αφου την ειχε υπηρετησει πιστα μια ολοκληρη δεκαετια. Η αγορα του καινουργιου ηταν ενα επιπλεον εξοδο που αντεχε μολις και μετα βιας μα δεν ειχε αλλη επιλογη. Εξ αλλου το ειχε αγορασει με δοσεις και υπηρχε ακομα διαδρομη για να διανυσει μεχρι την πληρη αποπληρωμη του.
====================================
Χρειαζοταν απελπισμενα κλιματιστικο γιατι αν εκρινε απο τις διαθεσεις του καλοκαιριου που ερχοταν διχως κλιματιστικο θα μαρτυρουσε. Ομως τα χρηματα εξακολουθουσαν να μην υπαρχουν για αγορα καινουργιου κλιματιστικου. Το μονο που εμενε να κανει ηταν να κοιταξει για καποιο μεταχειρισμενο στις αγγελιες μηπως κι εβρισκε καποια ευκαιρια. Στρωθηκε μπροστα στον υπολογιστη της κι αρχισε να κοιταει. Τα ματια της ειχαν αποκτησει το μεγεθος ενος πιατακι απο καφε και την ετσουζαν οταν την ειδε. Πλησιασε την οθονη για να σιγουρευτει πως αυτο που διαβαζε ηταν αληθεια. Εβαλε και τα γυαλια της, καλου κακου, και διαβασε.
'Κλιματιστικο, τελευταιας τεχνολογιας, για χωρους 75 - 80 τετραγωνικων, με τηλεχειριστηριο, ολοκαινουργιο, 50 δολαρια. Πληροφοριες στο κατωθι τηλεφωνο'.
Ενταξει, ηταν απατη, το ηξερε, δεν γινοταν να ειναι αληθεια αυτο που διαβασε αλλα το χερι της την ετρωγε να παρει τηλεφωνο. Ο δισταγμος κρατησε λιγα δευτερολεπτα. Σχηματισε τον αριθμο ενω απο μεσα της ελεγε στον εαυτο της πως ηταν χαζη να πιστευει κατι τετοιο.
===================================
Στην διεθυνση που της εδωσαν απο το τηλεφωνο ηταν ενα μαγαζι που δεν σου γεμιζε το ματι, ο υπαλληλος ομως που ανελαβε να την εξυπηρετησει το γεμιζε και το παραγεμιζε. Μετα ειδε κατι σαν δαχτυλιδι στο χερι του και κουνησε το κεφαλι της.
-'Παλι καλα που δεν τους μαρκαρουν σαν τα γελαδια στο Ουεστ' σκεφτηκε. 'Αλλα ποτε δεν ξερεις που μπορουν να φτασουν για να προστατευσουν τα περουσιακα τους στοιχεια'.
-'Η δεσποινις Μπειλ' ? εκανε ο μορφονιος. 'Η δεσποινις Σιρλευ Μπειλ' ?
-'Ακριβως' απαντησε η Σιρλευ. ' Εχω ερθει εδω για...'
-'Ναι, το γνωριζω' ειπε ο υπαλληλος. Απλα υπαρχει ενα μικρο θεμα' προσθεσε.
-'Το ξερα πως καποιο λακκο εχει η φαβα' εκανε η Σιρλευ.
-'Δεν ειναι αυτο που φανταζεστε' εκανε ο υπαλληλος. 'Για να αγορασετε το κλιματιστικο σ' αυτην τη τιμη θα πρεπει ν' απαντησετε σε τρεις πολυ απλες κι ευκολες ερωτησεις. Δεν θα σας δυσκολεψει καθολου, πιστεψτε με' επανελαβε χαμογελωντας της.
===============================
Πρεπει να ειχε δεχτει λογω του χαμογελου του, δεν υπηρχε αλλη εξηγηση.
-'Εμπρος λοιπον, ρωτηστε με' εκανε σιγουρη πως ειχε κανει ολο τον κοπο αδικα.
-'Πρωτη ερωτηση' ειπε ο κουκλος. 'Αν μια φιλη σας ειχε δεσμο μ' εναν διασημο και δεν σας ελεγε με ποιον θα το αποδεχοσασταν η θα επιμενατε να μαθετε ποιος ηταν ' ?
-'Θελει και ρωτημα' ? εκανε η Σιρλευ. 'Θα επεμεινα μεχρι να μου ελεγε'.
-'Ωραια. Δευτερη ερωτηση. Καποιος που συμπαθειτε πολυ σας εχει αγορασει ενα δωρο για τα γενεθλια σας και το μαθαινετε. Θα κανετε υπομονη μεχρι τα γενεθλια σας για να δειτε τι σας πηρε η θελετε να το μαθετε αμεσα διχως χρονοτριβες' ?
-'Τωρα μαλιστα' εκανε η Σιρλευ. 'Αγγιξες ευαισθητη χορδη, να το ξερεις. Μα τι συζηταμε ? Θα το ζητουσα εκεινη τη στιγμη, δεν θα μπορουσα να περιμενω'.
-'Τελεια. Και τωρα η τελευταια ερωτηση. Αν απαντησετε σωστα και σ' αυτην το κλιματιστικο ειναι δικο σας μονο με 50 δολαρια'.
=================================
-'Στο γραφειο που δουλευετε καποιος θα παρει προαγωγη, μπορει κι εσεις. Ο φακελος με το ονομα ειναι στο γραφειο του διευθυντη. Τον ανοιγετε η περιμενετε την επισημη ανακοινωση' ?
Το κλιματιστικο ηταν ακριβως οπως το διαφημιζαν. Το μονο που την φοβιζε ηταν μηπως δουλευε για μικρο χρονικο διαστημα και μετα, ετσι απλα και ξαφνικα, τιναζε τα πεταλα.
Ο ειδικος που ειχε φωναξει για την εγκατασταση την καθησυχασε. Το κλιματιστικο ηταν απολυτως ενταξει. Ο ιδιος μονο ειχε εγκαταστησει εκατονταδες τετοια σε μικρο χρονικο διαστημα. Μαλιστα του ειχε κανει εντυπωση πως μονο γυναικες το ειχαν αγορασει αλλα δεν ηταν κατι που τον απασχολουσε. Μεχρι στιγμης, μολονοτι ο χρονος λειτουργιας τους ηταν ακομα μικρος, καμια δεν του ειχε παραπονεθει για κατι. Της ευχηθηκε για την νεα γορα, πηρε την αμοιβη του και τον αφησε να φυγει αφου τα στανταρντ του ουτε καν πλησιαζαν εκεινα του υπαλληλου στο μαγαζι με τα κλιματιστικα. Εκατσε στον καναπε της τρισευτυχισμενη και πηρε στα χερια της το εγχειριδιο για να το μελετησει πριν το θεσει σε λειτουργια.
====================================
Δεν διεφερε σε τιποτα απ' ενα αλλο κλιματιστικο. Οι οδηγιες ηταν απλες κι ευχρηστες, κι ενα παιδακι δημοτικου θα μπορουσε να το χειριστει. Το μονο πραγμα που της εκανε εντυπωση ηταν πως στο κατω μερος της καθε σελιδας του εγχειριδιου ηταν γραμμενη με κεφαλαια γραμματα η ιδια φραση. 'Μην πατησετε ποτε για κανενα λογο το κοκκινο κουμπι του χειριστηριου'.
Εριξε μια ματια στο χειριστηριο. Οντως υπηρχε ενα κοκκινο κουμπι καλυμμενο με κατι σαν πλαστικο θολο για να μην μπορει να πατηθει κατα λαθος. Οσο και να κοιταξε το εγχειριδιο δεν ειδε πουθενα καμια αναφορα για το συγκεκριμενο κουμπι. Μα αν δεν χρειαζοταν πουθενα τοτε γιατι υπηρχε ? Αυτο που ξεκινησε αρχικα σαν μια απλη απορια εξελιχθηκε ραγδαια σ' εμμονη.
Ειχε ψαξει στο διαδικτυο μηπως μαθαινε κατι, ειχε ρωτησει οποιον μπορουσε να εχει μια ιδεα αλλα το κοκκινο κουμπι παρεμενε ενα αλυτο μυστηριο. Ειχε αρχισει να της τριβελιζει το μυαλο στην δουλεια, στον κινηματογραφο, στον υπνο, παντου. Αφου δεν χρησιμευε γιατι υπηρχε ? Και τι θα συνεβαινε αν καποιος το παταγε ? Ενοιωθε πως πια της ειχε γινει ψυχωση.
=================================
Ηταν βραδυ, καθισμενη στον καναπε κι εβλεπε τηλεοραση. Για την ακριβεια η τηλεοραση ηταν απλα ανοιχτη, αυτο που κοιταγε η Σιρλευ ηταν το χειριστηριο του κλιματιστικου. Το πηρε στα χερια της και με το νυχι αφαιρεσε το πλαστικο καλυμμα απο το κοκκινο κουμπι. Το ζυγισε λιγο στο μυαλο της και μετα το πατησε. Δεν εγινε τιποτα. Τιποτα δεν αλλαξε. Προφανως το κουμπι δεν ειχε καμια χρησιμοτητα. Εβαλε τον χρονοδιακοπτη για να κλεισει το κλιματιστικο σε 5 ωρες και πηγε για υπνο. Ξυπνησε λιγες ωρες μετα απο μια εντονη αισθηση ψυχους. Η κρεβατοκαμαρα της ειχε γινει σαν ιγκλου. Πηγε στο σαλονι, αναψε τα φωτα και κοιταξε το κλιματιστικο. Εδειχνε 20 βαθμους με μια οριζοντια γραμμουλα μπροστα απο τον αριθμο.
-20 ? Τι ηταν αυτο ? Δοκιμασε να το κλεισει απο το χειριστηριο μα εκεινο συνεχιζε να λειτουργει. Προσπαθησε απο το κουμπι πανω στο κλιματιστικο, παλι τιποτα. Οταν το εβγαλε απο την μπριζα κι εκεινο συνεχισε να δουλευει ενοιωσε το πρωτο κυμα πανικου. Εριξε μια ματια στην θερμοκρασια. Τωρα εδειχνε -30 και συνεχιζε να πεφτει.
==================================
Προσπαθησε να βρει πιο βαρια ρουχα μα ενοιωθε τις δυναμεις της να την εγκαταλειπουν. Κρυωνε πολυ, ολο της το κορμι πονουσε. Η θερμοκρασια ηταν πλεον πολικη κι εκεινη φορουσε ακομα ενα μεταξενιο νυχτικο. Προλαβε να κατσει στον καναπε πριν χασει τις αισθησεις της.
Ειχε μελανιασει ολοκληρη, καταλαβαινε πως ηταν ενα βημα μακρια απο τον θανατο μα δεν μπορουσε να κανει τιποτα. Δεν το εμαθε ποτε μα η τελευταια της, παγωμενη ανασα βγηκε οταν η θερμοκρασια ειχε φτασει τους -85 βαθμους και συνεχιζε να κατρακυλαει.
Το σχεδιο των Σεθ- Αντρεν ηταν διαβολικο, πανουργο και παρα πολυ απλο. Ο μονος τροπος για να κατακτησουν την Γη ηταν να ξεφορτωθουν τους υπαρχοντες κατοικους διχως να εμπλακουν σε συρραξη μαζι τους. Ο πλανητης τους πεθαινε αργα μα σταθερα αφου η φυσιολογικη θερμοκρασια που ζουσαν οι Σεθ - Αντρεν, -1000 βαθμους, ειχε παρει την ανηφορα και βρισκοταν πια στους -700. Χρειαζονταν καποιο σχεδιο και οταν εκεινη η φαεινη ιδεα επεσε στο τραπεζι την υιοθετησαν ολοι. Ναι, θα δουλευε, οσο υπηρχαν γυναικες στη Γη.
===============================
Τα κλιματιστικα ηταν καμουφλαρισμενα μηχανηματα που θα δημιουργουσαν ατμοσφαιρικες συνθηκες απαραιτητες για την επιβιωση τους. Το μονο που ειχαν να κανουν ηταν να γεμισουν ολον το κοσμο με δαυτα ξεροντας πως αργα η γρηγορα το κοκκινο κουμπι θα τους εκανε την δουλεια. Δημιουργησαν ενα ερωτηματολογιο που τους σιγουρευε σε ποιους, κυριως γυναικες, επρεπε να δωσουν τα μηχανηματα ουτως ωστε κανενα να μην πηγαινε χαμενο.
Σε λιγες εβδομαδες η θερμοκρασια στην Γη θα ηταν σε τετοια επιπεδα που οι γηινοι θα πεθαιναν απο το κρυο ενω οι Σεθ - Αντρεν θα ευρισκαν τον καινουργιο τους παραδεισο.
Εκατομμυρια μηχανηματα σ' ολον το κοσμο δουλευαν για να δημιουργησουν τις τελειες συνθηκες, ολα ειχαν παει οπως ακριβως τα ειχαν σχεδιασει.
Η αληθεια ηταν πως οι Σεθ - Αντρεν ρισκαραν. Πονταραν στην αστειρευτη γυναικεια περιεργεια και δικαιωθηκαν. Χαρη στις γυναικες σαν την Σιρλευ Μπειν θ' αποκτουσαν ενα νεο σπιτικο που ευελπιστουσαν πως θα κρατουσαν για πολλες χιλιαδες χρονια ακομα.
ΤΕΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου