Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ

                                                             ΚΕΦΑΛΑΙΟ 71

-'Σοβαρα τωρα, σκεφτεσαι να μεινεις εδω' ? ρωτησε η Γκαλορ.

-'Μπορεις να περιμενεις λιγο να φυγουν και οι τελευταιοι πελατες' ? εκανε ο Γκριντλοκ.' Σε λιγο θα μπορουμε να τα πουμε με την ησυχια μας'.

Η Γκαλορ εριξε μια ματια στις δυο παρεες που ειχαν ξεμεινει στο μπαρ. Σε λιγο θα εφευγαν, απο τις κινησεις τους καταλαβαινε πως ηταν ετοιμοι ν' αποχωρησουν. Πηρε το ποτο που της εβαλε ο Γκριντλοκ κι εκατσε παραμερα αφηνοντας τις σκεψεις της να την κυριευσουν.

Η αγνωστη γυναικα που μπηκε μεσα στο μπαρ την εκνευρισε. Περιμενε πως και πως να φυγουν οι ηδη υπαρχοντες και να σου ξαφνικα που ερχονταν κι αλλοι. Γυρισε και την κοιταξε.

Την ειδε να πηγαινει σε μια απο τις παρεες, να μιλαει για λιγο και μετα κατευθυνθηκε στο μπαρ.

-'Εισαι ο Γκριντλοκ' ? την ακουσε να λεει απευθυνομενη στον εραστη της.

-'Εξαρταται' εκανε εκεινος. 'Απο το ποιος ρωταει και γιατι' προσθεσε κοιτωντας την καχυποπτα.

-'Με λενε Λερζια' ειπε η αγνωστη 'και θα ηθελα να σου μιλησω'.

      ===========================

-'Πες οτι θελεις' εκανε ο Γκριντλοκ 'και αναλογως θα δουμε αν οτι πεις ειναι για τ' αυτια του Γκριντλοκ η οχι' συμπληρωσε ενω η Κηρα παρακολουθουσε διακριτικα την συζητηση.

-'Σου λενε κατι τα ονοματα Ριγκελ και Βεγκατριξ' ? ρωτησε η κοπελα.

Ο Γκριντλοκ σταματησε αποτομα οτι εκανε και συνεχισε μετα απο λιγο ξανα.

-'Εχεις την προσοχη μου' ειπε.

-'Την προσοχη του Γκριντλοκ η καποιου αλλου' ? ρωτησε δηκτικα η Λερζια.

Ο Γκριντλοκ χαμογελασε. 'Ας πουμε πως απευθυνεσαι στα αυτια του Γκριντλοκ' απαντησε.

Η κοπελα ξεκινησε να του λεει την ιστορια της, μια ιστορια που ακουγε και η Κηρα. Υπηρξαν δυο μικρες διακοπες σε ολη την αφηγηση για τις δυο παρεες που επρεπε να πληρωσουν και ν' αποχωρησουν μα απο εκεινο το σημειο και μετα δεν υπηρχε κατι να τους διακοψει.

Οταν η Λερζια ολοκληρωσε την αφηγηση της η Γκαλορ αφησε την θεση της και πηγε να κατσει διπλα στην κοπελα. Ο Γκριντλοκ γεμιζε αδιαταρακτα τα ποτηρια ολων.

            ===========================

-'Ο Κρουξ και η Ζαγκιτα εδω' μονολογησε στο τελος ο Γκριντλοκ. 'Ηξερα παντα πως ο Γκαβαρντα ηταν πολυσυχναστο μερος αλλα αυτο πια κατανταει γελοιο'.

-'Ετοιμαζονται να πανε στον Ανγκελ' ειπε η Λερζια 'αν δεν εχουν ηδη φυγει'.

-'Σιγουρα εχουν την βαση τους εκει' εκανε η Γκαλορ. 'Αν ειναι ετσι εκει θα βρισκονται και τα υπολοιπα τσιρακια του Κρουξ' προσθεσε.

-'Τον θελω νεκρο' ειπε με ψυχρη, μεταλλικη φωνη η κοπελα ενω παραλληλα τα ματια της σκοτεινιασαν επικινδυνα. 'Κι αυτον και την αλλη που ειναι μαζι του'.

-'Παρε νουμερο κοπελια' εκανε ο Γκριντλοκ. 'Υπαρχει κοσμος που προηγειται'.

Η Γκαλορ του εριξε μια κριτικη ματια και ο Γκριντλοκ λουφαξε διακριτικα.

-'Σε καταλαβαινω' ειπε στην Λερζια 'μα αυτα δεν ειναι πραγματα που μπορουν να γινουν ετσι απλα' συμπληρωσε. 'Υπαρχει τροπος να σε βοηθησουμε να παρεις την εκδικηση σου'.

-'Ειμαι διατεθειμενη να κανω οτιδηποτε' ειπε με στιβαρη φωνη η κοπελα.

                =========================

-'Εδω, λιγο πιο κατω υπαρχει ενα ξενοδοχειο' ειπε η Γκαλορ. 'Θα χτυπησεις το B42 και θα σου ανοιξει η Ναννινγκ. Πες της οτι ερχεσαι απο μενα, διανυκτερευσε αποψε εκει και αυριο που θα συναντηθουμε με τους υπολοιπους θα δουμε τι θα κανουμε'.

-'Ξερω πως ολα αυτα ειναι πανω απο μενα' εκανε η κοπελα 'δεν εχω πολεμικες γνωσεις, δεν εχω εκπαιδευση, δεν ειμαι σαν ολους τους αλλους. Αλλα ο Τιλ ηταν ο μονος ανθρωπος που ειχα, η οικογενεια μου και θελω οι υπευθυνοι για τον θανατο του να τιμωρηθουν. Οχι απο τον νομο, δεν περιμενω τιποτα απο κει, με οποιονδηποτε τροπο και με οποιοδηποτε τιμημα'.

Ο Γκριντλοκ κουνησε συγκαταβατικα το κεφαλι του κι εβαλε ενα τελευταιο ποτο.

-'Στον Τιλ' ειπε, υψωσε το ποτηρι του και οι δυο γυναικες ακολουθησαν. 

Αμεσως μετα κι αφου τους ευχαριστησε επανειλλημενα, η κοπελα βγηκε απο το μπαρ με προορισμο το ξενοδοχειο που της ειχε υποδειξει η Γκαλορ αφηνοντας τους μονους τους.

-'Δως μου δυο λεπτα να κλεισω' ειπε ο Γκριντλοκ 'και φυγαμε'.

           ===========================

-'Τι συμπερασμα βγαζεις απ' ολα αυτα' ? ειπε οταν βρεθηκαν μονοι στο διαμερισμα του.

-'Χρειαζομαι να κανω ενα μπανιο' εκανε η Γκαλορ. 'Θα σε βρω εδω οταν βγω' ?

-'Νομιζα πως εισαι συνηθισμενη στο να ρισκαρεις' εκανε ο Γκριντλοκ.

-'Εγω ναι' ηρθε η πληρωμενη απαντηση 'εσυ' ? ειπε και χωθηκε στο μπανιο.

Παραδοξως ολα αυτα που τριγυρναγαν στο μυαλο του δεν ειχαν να κανουν με την Γκαλορ αλλα με ολα οσα ειχαν διαδραματιστει μεσα σε τοσο μικρο χρονικο διαστημα. Σκεφτηκε την ζωη του δυο μερες πριν και σχεδον τρομαξε με την απιστευτη διαφορα που ειχε επελθει. Περιτριγυριζοταν απο γεγονοτα και καταστασεις που ακουμπουσαν κοσμικες συνεπειες, την υπαρξη και διατηρηση ενος συμπαντος οπως ακριβως το ηξερε και το βιωνε η την απολυτη καταστροφη και τον αφανισμο.

Καταλαβαινε πως η διασημη ουδετεροτητα του ειχε μολις φτασει στα ορια της, δεν θα μπορουσε για πολυ πια να την επικαλειται, θα επρεπε να παρει, εστω και λανθασμενα, καποια θεση. Κι αυτο ηταν που τον τρομαζε περισσοτερο απ' ολα. Το φυλλο της ζωης του εστεκε μετεωρο.

          =============================

Βγηκε απο το μπανιο, σταθηκε απεναντι του και του εκοψε την ανασα. Ελαχιστα πραγματα ειχαν αλλαξει απο τοτε. Η ιδια αγερωχη κορμοστασια, το ιδιο σαγηνευτικο αλλα και παθιασμενο βλεμμα, το ιδιο αρωμα που τον παρεσερνε και τον μεθουσε καθε φορα που την κρατουσε στην αγκαλια του. Η μονη διαφοροποιηση ηταν οι ουλες που στολιζαν το κορμι της σχεδον σε καθε σημειο, αποδειξη του οτι η ζωη της μονο βαρετη και ρουτινιαρικη δεν ηταν. Τον πλησιασε οπως ηταν καθισμενος στο κρεβατι και τραβηξε το κεφαλι του απαλα στην κοιλια της. Ανατριχιαζε καθε φορα που την ακουμπουσε, η επηρεια στις αισθησεις του ηταν τοσο καταλυτικη που ενοιωθε πως χανοταν κυριολεκτικα στο μεθυσι του κορμιου της. Καθε αποπειρα του να εκλογικευσει οτι συνεβαινε, να μεταφρασει ψυχρα και κυνικα τα τεκτενομενα επεφτε στο κενο. Ειχε πιστεψει πως την ειχε αφησει πισω, πως οτι αισθανοταν γι αυτην τη γυναικα ειχε καταχωνιαστει και θαφτει βαθια καπου που δεν θα υπηρχε ενδεχομενο αναζωπυρωσης. Φυσικα ειχε πλανηθει.

Περασε τα χερια του γυρω απο την μεση της κι αφεθηκε αλλη μια φορα στην γοητεια της.

        =============================

-'Δεν θελω να σε ξαναχασω Γκρι' του ειπε ενω παραλληλα του χαιδευε τρυφερα τα μαλλια. 'Με πονεσε απιστευτα την πρωτη φορα, δεν θελω να το ξαναπερασω' προσθεσε.

Ο Γκριντλοκ σηκωσε τα ματια και την κοιταξε διχως να πει κατι.

-'Καποιος η κατι μας δινει μια δευτερη ευκαιρια' συνεχισε η Γκαλορ 'ποσο σοφο θα ειναι αν την αρνηθουμε ? Δεν ξερω τι προκειται να συμβει απο δω και περα, αυτο ομως που ξερω ειναι πως θελω να το ζησουμε μαζι. Αν το θελεις και συ βεβαια'.

Ο Γκριντλοκ την εσπρωξε απαλα στο κρεβατι, ξαπλωσε διπλα της και την πηρε αγκαλια.

-'Τα κανεις να φαινονται ολα τοσο απλα' της ειπε 'αλλα στην πραγματικοτητα δεν ειναι'.

-'Τι εννοεις' ?

-'Την βλεπω κι εγω αυτη τη δευτερη ευκαιρια που λες αλλα τι ακριβως ειναι ? Δευτερη ευκαιρια για ποιο πραγμα ? Να ειμαστε ξανα μαζι ? Δεν ειναι αυτο το ζητουμενο'.

-'Δεν σε καταλαβαινω' απορησε η Γκαλορ.

            ===========================

-'Ημασταν και παλια μαζι, το θυμασαι ? Θα μπορουσαμε να εχουμε μια φυσιολογικη ζωη, οι δυο μας, ησυχα, αθορυβα, μακρια απ' οτιδηποτε μπορουσε να διαταραξει εκεινη τη σχεση. Δεν τα καταφεραμε τοτε για λογους που ξερουμε και οι δυο. Κι ερχομαστε τωρα, και να μια δευτερη ευκαιρια για μας. Αλλα ειναι μια ευκαιρια να επιτυχουμε αυτα που δεν κατορθωσαμε την πρωτη φορα ? Οχι, βρισκομαστε μπροστα στο φασμα ενος ολοκληρωτικου πολεμου στον οποιο εσυ εχεις παρει ηδη θεση. Δεν θελεις να τον αποφυγεις, δεν θελεις να του γυρισεις την πλατη, το μονο που επιζητας ειναι να παρεις μερος για να εχεις την εκδικηση σου. Πως θα εχουμε μια δευτερη ευκαιρια αν ο συνασπισμος σας ηττηθει ? Τι θα συμβει αν χασεις τη ζωη σου ? Βρεθηκαμε ξανα για να βιωσουμε το ενδεχομενο ο ενας μας η και οι δυο να χασουμε τη ζωη μας ? Τοτε τι νοημα εχει ολο αυτο ? Πες μου πως τ' αφηνεις ολα πισω, τα διαγραφεις, πες μου πως θα φυγουμε οι δυο μας μονοι καπου να ζησουμε οτι δεν κατορθωσαμε την πρωτη φορα και θα ερθω μαζι σου, διχως δευτερη σκεψη, διχως κανενα δισταγμο. Μπορεις να μου το υποσχεθεις αυτο' ?

            ===========================

-'Οχι' ψιθυρισε η Γκαλορ 'δεν μπορω να κανω κατι τετοιο, δεν μπορω να σου το υποσχεθω'.

Εμειναν και οι αμιλητοι φοβουμενοι πως μια λεξη θα κατεστρεφε τα παντα οριστικα.

Ο Γκριντλοκ την φιλησε μ' εναν τροπο που δεν ειχε κανει ποτε μεχρι τοτε.

-'Πρεπει να κανεις αυτο που πρεπει να κανεις' της ειπε οταν τα χειλη του καποια στιγμη αποκολληθηκαν απο τα δικα της. 'Εισαι ταγμενη σ' εναν αγωνα και πρεπει να πραξεις αυτα που σου αναλογουν. Εγω, εδω και χρονια κανω αυτο που ειδες. Τιποτα το συγκλονιστικο, τιποτα το σπουδαιο αλλα ειναι το μονο που εμαθα να κανω καλα και θα εξακολουθησω να το κανω. Δεν αλλαζει τιποτα αυτο στο τι αισθανομαι, το τι θελω, τι εχω αναγκη αλλα ετσι οπως ειναι διαμορφωμενη η κατασταση ειναι το μονο που εχω. Σε θελω, σε λατρευω, το ξερεις μα οι συνθηκες ειναι τετοιες που δεν μπορουμε να πορευτουμε διαφορετικα'.

-'Σταματα να μιλας πια και κανε μου ερωτα' ειπε με βραχνη φωνη η Γκαλορ. 'Τωρα, αυτη τη στιγμη, σ' εχω δικο μου και δεν θελω να χαθει ουτε ενα δευτερολεπτο'. 

            =========================

Η ψυχρη πραγματικοτητα περιμενε υπομονετικα να καταλαγιασει το εκρηκτικο τους παθος για να επανελθει στο προσκηνιο. Αποκαμωμενοι και οι δυο, εξακολουθουσαν να βρισκονται αγκαλιασμενοι μα η κουβεντα τωρα ειχε επιστρεψει στην πεζη και αχαρη διασταση της.

-'Ποτε θα φυγετε' ? ρωτησε ο Γκριντλοκ.

-'Μολις ειμαστε ετοιμοι' απαντησε η Γκαλορ 'δεν ξερω, ισως και αυριο αν προλαβουμε'.

-'Καταλαβαινω' απαντησε ο Γκριντλοκ. 

-'Δεν εχει νοημα να παραμεινουμε στον Γκαβαρντα, πρεπει να συνταχθουμε και να δουμε πως θ' αντιμετωπισουμε τον Μετγκον, πραγμα που μονο ευκολο δεν ειναι'.

-'Απ' οτι καταλαβα δεν μας μενει πολυς χρονος, σε λιγο θα ξημερωσει' εκανε ο Γκριντλοκ.

-'Εχουμε οσο χρονο χρειαζομαστε' εκανε πονηρα η Γκαλορ και τον φιλησε στο στηθος ενω σταδιακα συνεχιζε να κατεβαινει προς τα κατω. 'Κι απ' οτι βλεπω και ορεξεις εχουμε και αντοχες ακομα' προσθεσε ενω χανοταν αναμεσα στα ποδια του Γκριντλοκ.