Ο ΟΡΚΟΣ ΠΟΥ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕ

                                                             ΚΕΦΑΛΑΙΟ 87

 

-'Ομολογω πως αυτο δεν το περιμενα' εκανε ο Μετγκον. 'Ξερω πως οτι ειπες ειναι αληθεια μα οσο ακατανοητο κι αν σου μοιαζει αυτο το γεγονος οχι μονο δεν παρεκκλινει του αρχικου μου σχεδιου αλλα του δινει κι ενα επιπλεον νοημα. Βλεπεις, δεν ειναι το ιδιο πραγμα να δημιουργεις μια νεα κατασταση στο συμπαν, κατι που δεν εχει γινει ποτε ξανα πριν, και να εισαι μονος ν' απολαμβανεις τα επιτευγματα σου. Αυτο τωρα εδω, ειναι πραγματικα το τελευταιο κομματι που ερχεται να εφαψει τελεια στο ολο εγχειρημα. Ενας γιος, φαντασου, απο εκει που δεν το περιμενεις, ενας γιος που μπορεις να του κληροδοτησεις οτι δημιουργησεις, ενας απογονος που οχι μονο θα κυβερνησει μαζι μου αλλα θ' αναλαβει την συνεχεια οταν εγω αποσυρθω. Τετοια νεα ειναι'...

Ενας οργισμενος Ελλερυ δεν τον αφησε να ολοκληρωσει τον πομπωδη μονολογο του.

-'Θα μπορουσες να μιλας για μενα σαν να ειμαι παρων, που ειμαι, και οχι σαν μια αφηρημενη εννοια. Δεν βλεπεις τιποτα μπροστα σου, για σενα τα παντα ειναι εργαλεια που μπορεις να χρησιμοποιεις κατα το δοκουν αλλα εδω, κανεις τρομερο λαθος, πιστεψε με'.

              =====================================

-'Ελλερυ' εκανε ο Μετγκον 'δεν καταλαβαινεις, εδω υπαρχει μια'...

Αλλη μια φορα ενας σχεδον εξαλλος Ελλερυ τον διεκοψε πριν ολοκληρωσει την φραση του.

-'Μπορει να εισαι βιολογικος μου πατερας αλλα αυτο ειναι και το μονο που εχουμε εμεις οι δυο κοινο. Δεν σε αναγνωριζω σαν πατερα μου, δεν θα σε προσφωνησω ετσι ποτε, δεν θελω να εχω απολυτως καμμια σχεση μαζι σου κι αν περναει απο το χερι μου θα ηθελα πολυ να ειμαι εγω αυτος που θα σε σταματησει. Ω ναι, εχω νοιωσει για πολλα πραγματα απεχθεια στη ζωη μου αλλα τιποτα δεν συγκρινεται μ' αυτα που νοιωθω τωρα για σενα'.

Ο Μετγκον κουνησε απογοητευμενος το κεφαλι του.

-'Καταλαβαινω την οργη και το ξεσπασμα σου μα τα βλεπεις ολα απο μια και μονο οπτικη γωνια. Ασε με να σου εξηγησω, ασε με να σου πω αυτα που δεν ξερεις και θ' αντιληφθεις πως τα πραγματα δεν ειναι παντα οπως φαινονται. Το μονο που ζηταω ειναι μια ευκαιρια'.

Δεν υπηρξε αντιδραση απο την μερια του Ελλερυ και ο Μετγκον αναθαρρησε και συνεχισε.

                 =================================== 

-'Οπως βλεπεις σημερα εμαθα για την υπαρξη σου, ολον αυτο το καιρο αγνοουσα οτι υπηρχες. Κι αυτο γιατι φροντισαν να σε παρουν μακρια και να με αφησουν στην αγνοια. Πιστευεις πραγματικα πως αν ηξερα πως υπηρχες δεν θα φροντιζα να σε παρω κοντα μου' ?

-'Πιστευω πως αν γνωριζες οτι υπηρχα θα ειχα το ιδιο τελος που ειχε η μανα μου και ο αδελφος μου' εκανε ο Ελλερυ με τις φλεβες στο λαιμο του να εχουν φουσκωσει επικινδυνα απ' την οργη.

'Εσυ δεν τους σκοτωσες εν ψυχρω ? Γιατι ? Τι σου εκαναν ? Μηπως ηταν αλλο ενα εμποδιο στην μεγαλομανια σου που επρεπε ετσι απλα να εξαφανιστουν ? Η δεν εγιναν ετσι τα πραγματα' ?

-'Καταλαβαινω πως οτι και να σου πω οι αποφασεις σου ειναι ειλημμενες' εκανε ο Μετγκον. 'Ειναι αδυνατον να καταλαβεις πως η μνημη μου ειχε διαγραφει και οταν επανηλθε σταδιακα χαθηκα σ' εναν λαβυρινθο. Αν δεν ειχαν επεμβει πανω μου αρχικα τιποτα δεν θα συνεβαινε, αλλα επαιξαν μαζι μου λες και ημουνα παιγνιδι. Δεν ημουνα ο εαυτος μου, δεν ηξερα ποιος ημουν'.

                =====================================

-'Ομως αυτα ανηκουν στο παρελθον, οτι και να κανουμε δεν μπορουμε ν' αλλαξουμε τα πραγματα' συνεχισε. 'Ξεχνα τα ολα, δες απο δω και περα το μονοπατι που ανοιγεται μπροστα μας. Αδραξε την ευκαιρια σου κι ελα μαζι μου να διαφεντευουμε το συμπαν το ιδιο. Εμεις θα καθοριζουμε ποιος θα ζει, ποιος θα πεθαινει, εμεις θα καθοριζουμε τα παντα γιατι θα κυβερναμε σαν Θεοι. Ασε με να επανορθωσω προσφεροντας σου αυτα που κανεις αλλος δεν μπορει. Ατελειωτη δυναμη, απεραντη εξουσια, μοναδικη κυριαρχια σε οτι δημιουργησουμε μαζι. Ενα νεο συμπαν στα μετρα μας, κατι διαφορετικο, περα απο καθε προσδοκια, περα απο καθε φαντασια. Νοιωθεις πικρα, ναι, αλλα ειμαι ο πατερας σου και θελω να πορευτουμε μαζι απο δω και μπρος. Οτι δεν εκανα για σενα ολα αυτα τα χρονια που δεν ηξερα πως υπηρχες θελω να τα κανω τωρα, να σου τα προσφερω ολα, απλοχερα, δικα σου. Ποιος αλλος πατερας μπορει να ισχυριστει πως μπορει να κανει μεγαλυτερο δωρο ποτε στο γιο του απ' αυτο που ακουμπαω εγω τωρα, μπροστα στα ποδια σου ? Την δυνατοτητα να δημιουργησεις το συμπαν οπως εμεις επιθυμουμε, ποιος αλλος' ? 

             =====================================

-'Και να ειχα μια αμφιβολια τωρα πια ειμαι σιγουρος' εκανε περιφρονητικα ο Ελλερυ. 'Εισαι παραφρονας, αλαζονας και επικινδυνος για ολους. Στο βωμο της ματαιοδοξιας σου εισαι ικανος να θυσιασεις τα παντα, τολμας να μου ζητας να γινω συνενοχος σου σ' ενα εγκλημα που δεν εχει προηγουμενο. Ευχομαι να μην σε ειχα γνωρισει ποτε μου' προσθεσε.

Ο Μετγκον εκανε μια χειρονομια θελοντας να υποδηλωσει πως εκανε οτι μπορουσε αλλα επεσε σε αδιεξοδο μην βρισκοντας ανταποκριση στην προταση που μολις ειχε κανει.

-'Πολυ καλα, βλεπω πως δεν υπαρχει τροπος να σε μεταπεισω. Πρεπει να παραδεχτω' συνεχισε απευθυνομενος στον σιωπηλο Ορκοφυλακα 'πως εχεις κανει εξαιρετικη δουλεια. Παρατηρω πως η τακτικη πλυσεως εγκεφαλου που χρησιμοποιησες εχει αποδωσει στο μεγιστο. Το ιδιο που προσπαθησατε ολοι σας καποτε να κανετε και με μενα αλλα φυσικα δεν περιμενατε αυτην την εξελιξη. Δυστυχως, οποιος δεν ειναι μαζι μου ειναι εκ των πραγματων απεναντι μου, συνεπως δεν υπαρχει αλλη επιλογη απο τον πληρη αφανισμο και ολων σας. Αλλα θελω να προσθεσω κατι'.

                   ===================================

-'Ελα μαζι μου' εκανε κοιτωντας τον Ελλερυ 'και σου υποσχομαι πως θα χαρισω την ζωη σε τουτους τους δυο. Ελα μαζι μου και σου υποσχομαι πως οι δυο σου συμμαχοι θα επιβιωσουν μετα την πληρη καταστροφη του υπαρχοντος συμπαντος και την δημιουργια του νεου. Ειναι στο χερι σου να σωσεις τουλαχιστον αυτες τις δυο ζωες, το μονο που πρεπει να κανεις ειναι να υπακουσεις'.

-'Ειλικρινα θα ηθελα να ξερω απο που πηγαζει αυτη σου η αισιοδοξια' μιλησε μετα απο ωρα η Ρισανι. 'Αναρωτιεμαι πως εισαι τοσο απολυτος πως μπορεις να μας νικησεις. Φανταζομαι πως δεν εχει περασει καν σαν υποψια απο το μυαλο σου πως μπορει να ηττηθεις, σημερα, εδω, σωστα' ?

-'Θα σε ρωτουσα το ιδιο' αντεκρουσε ο Μετγκον 'με την μονη διαφορα πως εγω ξερω ακριβως για ποιο λογο δεν εχετε καμμια τυχη απεναντι μου. Η αληθεια ειναι πως ποτε δεν ειχατε την παραμικρη ελπιδα, ποσο μαλλον τωρα που εχω στην κατοχη μου δυναμεις που απλα ειναι περα απο την κοντοφθαλμη φαντασια σας. Τελευταια ευκαιρια' ειπε στρεφομενος στον Ελλερυ 'ελα μαζι μου και θα χαρισω την ζωη στους φιλους σου. Ναι η οχι' ? 

             =====================================

Ουτε ο ιδιος ο Ελλερυ δεν θα μπορουσε να πει με σαφηνεια ποτε ακριβως το μυαλο του περασε απο την κατασταση της ελεγχομενης, λογικης αντιπαραθεσης σε αυθορμητο μα αμυαλο επιπεδο. Ορμησε στον Μετγκον με γυμνα χερια προσπαθωντας να τον εξουδετερωσει μα η κινηση αυτη ηταν καταδικασμενη εκ των προτερων. Ο τελευταιος οχι μονο δεν αιφνιδιαστηκε απ' αυτην την απροσμενη επιθεση μα εμοιαζε να την περιμενει. Το δεξι του χερι υψωθηκε με την παλαμη ανοιχτη και προτεταμενη προς το μερος του εφορμουντος Ελλερυ. Ενα αορατο, αγνωστο κυμα ενεργειας πρεπει να τον βρηκε, του εκοψε την φορα και τον κρατησε καρφωμενο, ακινητο στο εδαφος. Ο Ορκοφυλακας ηταν που αιφνιδιαστηκε, δεν προλαβε ν' αντιδρασει.

Ξαφνικα ο Ελλερυ σηκωθηκε απο την επιφανεια και για λιγα δευτερολεπτα παρεμεινε αιωρουμενος. Μετα διεγραψε μια καμπυλη, ταξιδεψε για λιγο στον αερα και σωριαστηκε μ' ενα ανατριχιαστικο γδουπο στην βαση ενος μεγαλου πετρινου ογκου. Για λιγο παρεμεινε ακινητος και μετα εκανε τις πρωτες κινησεις για ν' ανασηκωθει, εστω και με δυσκολια.

                 ====================================

Την ανακλαστικη κινηση του Ορκοφυλακα και της Ρισανι να προστρεξουν σε βοηθεια του Ελλερυ δεν αφησε ο Μετγκον να ολοκληρωθει ποτε. Η φωνη του τωρα ειχε ενα εντελως διαφορετικο τονο, κατι που οι συμμαχοι του Ελλερυ ενοιωσαν βαθια μεχρι τα μυχια της ψυχης τους.

-'Τι πρεπει να γινει για να καταλαβετε πως αυτη ειναι μια μαχη που δεν μπορειτε να κερδισετε' ? ειπε. 'Ποσοι ακομα πρεπει να πεθανουν για να συνειδητοποιησετε πως οποιος μπαινει εμποδιο στον δρομο μου δεν γινεται να εχει αλλη μοιρα α' αυτην που βλεπετε μπροστα σας' ? προσθεσε δειχνοντας τον Ελλερυ που ακομα προσπαθουσε ν' ανασηκωθει. 'Ποτε θα σας γινει μαθημα πως ειμαι το δυνατοτερο, το απολυτο ον στο παρωχημενο σας συμπαν' ?

-'Ισως να ειναι οπως τα λες' εκανε ο Ορκοφυλακας με το βλεμμα στραμμενο στον στραπατσαρισμενο Ελλερυ. 'Ισως ολο αυτο να ειναι ματαιο μα ο καθενας που συνειδητα αποφασισε πως ειναι προθυμος να δωσει ακομα και την ζωη του για να σε σταματησει θα συνεχισει να το κανει ακομα κι αν οι πιθανοτητες ειναι συντριπτικα εναντιον του'.

            ======================================

-'Γελοια οντα, για μενα δεν ειστε τιποτα περισσοτερο απο μυρμηγκια που προσπαθουν ν' ανακοψουν την μεγαλειωδη πορεια μου. Καταλαβα πως με τα μυρμηγκια δεν μιλας, δεν προσπαθεις να συνενοηθεις, ν' αντιπαρατεθεις σαν ισος. Απλα τα πατας και προχωρεις. Ομως κανεις δεν μπορει να υποστηριξει πως σε τουτον εδω' κι εδειξε τον Ελλερυ που μετα βιας στεκοταν στα ποδια του ακομα ακουμπωντας για υποστηριξη στον βραχο 'δεν εδωσα την ευκαιρια να μεταμορφωθει απο μυρμηγκι σε Θεο και το αρνηθηκε. Τι αλλη επιλογη εχω απο του να του προσφερω την ιδια μοιρα μ' αυτην του μυρμηγκιου ? Ισως φανταστηκατε πως επειδη ειναι γιος μου θα εχει μια αλλη αντιμετωπιση, ομως τελικα αποδειχτηκε πως δεν ειναι παρα ενα ασημαντο εμποδιο σε μια διαδρομη που συντομα θα ολοκληρωθει με την απολυτη κυριαρχια μου. Να ξερεις' εκανε απευθυνομενος στο Ορκοφυλακα 'πως οτι εχει συμβει στους υπολοιπους και οτι συμβει απο εδω και περα εσυ εισαι ο αποκλειστικος υπευθυνος. Ηρθε η ωρα να γνωρισετε την πραγματικη δυναμη του Μετγκον, την δυναμη που θα εξουσιαζει τα παντα για παντα'.

                       ====================================

Ουτε ο Ορκοφυλακας, ουτε η Ρισανι προλαβαν ν' αντιδρασουν στην επομενη κινηση του Μετγκον. Αλλη μια φορα το χερι του υψωθηκε μα τωρα στοχευε εναν αλλο, τεραστιο πετρινο ογκο. Σαν να ηταν τιποτα ο σωρος απο τα υπερμεγεθη βραχια σηκωθηκε στον αερα και βρεθηκε πανω απο τον τραυματισμενο Ελλερυ. Ο τελευταιος προλαβε να σηκωσει το κεφαλι του και μετα να ριξει μια ματια στον Ορκοφυλακα και την Ρισανι. Το τελευταιο που προλαβαν εκεινοι να δουν ηταν ενα χαμογελο βουτηγμενο στην πικρα, ενα χαμογελο οριστικου αντιο ξεροντας τι θα επακολουθουσε. Ο πετρινος ογκος επεσε με δυναμη πανω στον Ελλερυ θαβοντας τον κυριολεκτικα κατω απο τονους βραχων. Οταν καταλαγιασε η σκονη δεν φαινοταν τιποτα αλλο απο ενα σωρο μαυρες πετρες που ειχαν σφιχταγκαλιασει και θαψει τον καπετανιο του Γιζγκαρνοφ για παντα.

Ο Μετγκον στραφηκε προς τους δυο αναυδους αντιπαλους του. Αυτοι πια ηταν οτι στεκοταν στον δρομο του προς την ολοκληρωση του σχδιου του. Ηταν ετοιμος για οτι ερχοταν.

-'Οχι' ουρλιαξε η Ρισανι 'οχι' και ορμησε πανω στον Μετγκον διχως δευτερη σκεψη.